Περι ανεμων και υδατων...

[margi]

Γεια σας κορίτσια μου!

Βρέχει καταρρακτωδώς σήμερα. Πατέρας και κόρη κοιμούνται ακόμη κι εγώ χαλαρώνω σερφάροντας..........

Μία, απορώ κι εγώ με κάποιους γονείς και εκνευρίζομαι αφάνταστα με τη συμπεριφορά τους. Τι να πεις όμως; Εμείς βγαίνουμε οπισθοδρομικοί και φαινόμαστε "κακοί" στα μάτια των παιδιών μας! Αργότερα όμως θα το εκτιμήσουν......Θυμάμαι την δική μου εφηβεία. Κάναμε στενή παρέα 5 κορίτσια. Οι δικοί μου οι γονείς και άλλων δύο δεν μας επέτρεπαν να μένουμε έξω μετά τις 10 το βράδυ και βεβαίως δεν βγαίναμε και συχνά. Οι άλλες δύο κοπέλες είχαν το ελεύθερο να κάθονται μέχρι αργα......... Θυμάμαι πόσο πολύ ζήλευα τότε και πώς τις καλοτύχιζα...........Βέβαια, τα συγκεκριμένα κορίτσια πήραν πολύ κακό δρόμο ( η μία μάλιστα το έσκασε τότε από το σπίτι της και την έψαχναν για πόσο καιρό). Μετά από πολύ καιρό κατάλαβα πόσο σωστά φέρονταν οι δικοί μου. Είμαι σίγουρη πως αν εκείνη την περίοδο με άφηναν ελεύθερη, θα παρασυρόμουν 100%.

[Δομνίνα]

Καλημέρα φιλενάδες μου.. Τι μου κάνετε;

Εμείς κάθε μέρα που περνάει είμαστε και καλύτερα.. Ο μικρός μου κάθε μέρα κάνει και κάτι καινούργιο και με τρελλαίνει.. Αύριο φεύγω αεροπορικώς για Καβάλα.. θα πάω στην ξάνθη να δω το βαφτιστήρι μου και θα αφήσω τα αγόρια μόνα τους.. Καλά θα περάσουν και μόνοι τους.. δεν έχω αμφιβολία περί τούτου.. το μόνο που με ανησυχεί είναι τι σπίτι θα βρω γυρίζοντας..

Επίσης ανησυχώ για το πως θα φτάσω από το αεροδρόμιο στην Ξάνθη και το πως θα πάω από την Ξάνθη στο αεροδρόμιο κατά την επιστροφή μιας και με τα μπλόκα των αγροτών δυσχεραίνουν οι μετακινήσεις.. Τέλος πάντων.. όλα μια περιπέτεια είναι..

Μάρτζι μου κι εμένα οι δικοί μου οι γονείς μας είχαν από κοντά.. Να φανταστείς καφετέρια δεν ξέραμε τι είναι μέχρι τα 17 που έκανα πρώτη φορά κοπάνα από το σχολείο και μόνη μου να βγω το βράδυ έξω έφτασα 18... πάντα με τον αδερφό μου.. Κι εγώ εναντιωνόμουν τότε και αντιδρούσα αλλά ομολογώ κι εγώ ότι μακαρίζω την τύχη μου που είχα τέτοιους γονείς και δεν "παρασύρθηκα" κι εγώ.. Κι οι παρέες μου πάντως στο ίδιο μήκος κύματος κινούνταν.. άλλα χρόνια τότε..

Σας φιλώ γλυκά!

Μαγδούλα τουλάχιστον θα σε πάρω τηλέφωνο.. Το υπόσχομαι!

[MIA8]

Ευχαριστώ πολύ κορίτσια για το θάρρος που μου δίνετε σχετικά με την αυστηρότητα ή μη απέναντι στις νυχτερινές εξόδους των παιδιών σε τόσο μικρή ηλικία, γιατί σκοπεύω να επιμείνω στη στάση αυτή και, όπως βλέπω, έχω συμμάχους. Να δούμε τώρα πώς θα αντιμετωπίσω τους "υπερ-υπερ-προοδευτικούς" γονείς!

Καλό ταξίδι Δομνίνα μου και καλό Σ/Κ σε όλες!

Πολλά φιλιά

[Δομνίνα]

Καλησπέρα φιλεναδίτσες μου και καλή βδομάδα να έχουμε..

Πήγα κι ήρθα λοιπόν στην Ξάνθη και το βαφτιστηράκι μου παρόλο που είχε να με δει έναν ολόκληρο χρόνο δεν ξεκόλλαγε από πάνω μου.. Έτσι τον ευχαριστήθηκα.. ευχαριστήθηκα αγκαλιές, φιλιά και χάδια.. όταν ήρθε η ώρα να φύγω μου είπε "Γιατί φεύγεις νονά; νόμιζα ότι θα καθόσουν περισσότερες μέρες"... όπως καταλαβαίνετε κομμάτια η νονά..

Με τη Μάγδα μας δεν καταφέραμε να βρεθούμε τελικά.. Τα είπαμε όμως τηλεφωνικώς.. οπότε το πρώτο βήμα έγινε και την επομένη φορά που θα βρεθώ κατά κει θα τα πούμε σίγουρα από κοντά..

Μίλησα και με τη Νόρα μας.. καλά είναι αλλά δεν έχει ίντερνετ.. Σας στέλνει τα φιλιά της και την αγάπη της..

Και για να μην ξεχνιόμαστε.. Θυμάστε που σας έλεγα ότι τα πεθερικά μου κλαιγόντουσαν ότι δεν έχουν λεφτά; Χθες με ενημέρωσε το άντρας μου ότι βάλανε Nova.. οπότε τι να λέμε..

Σας φιλώ!

[vasdeli]

Καλημέρα κορίτσια!

Έχοντας κι εμείς μια έφηβη πλέον κόρη πρέπει να έχουμε τα μάτια μας 400.

Είμαστε από κοντά και δεν σας κρύβω ότι πέρσι είχαμε κάποια προβλήματα γιατί έκανε παρέα με ένα κορίτσι που " είχε ανησυχίες πρόωρες" μέχρι που το έκοψε μετά από συζητήσεις μας και αυτομάτως ηρεμήσαμε. Είμαστε από κοντά, τώρα κάνει παρέα με δυο κορίτσια που είναι του χαρακτήρα της και φυσικά επαγρυπνούμε. Αν θα βγει όχι πέρα από τις 10 και πάντα την πάμε και την φέρνουμε ή εμείς ή οι γονείς των άλλων δύο κοριτσιών.

Πρέπει να είμαστε κοντά στα παιδιά μας, στους εφήβους μας....όχι πλήρη ελευθερία! Πρέπει να υπάρχουν όρια και να τα ξέρει το παιδί και ας αντιδρά...

[Nora70]

Καλησπέρα κόρες.

Σ ένα σπίτι γεμάτο γκατζετς και κομπιούτερ εγω ήμουν αποκομμένη. Κανένας δεν με λυπήθηκε να με βοηθήσει τόσο καιρό.

Η μικρη μου λες κ παει παιδικο κάθε δεύτερη εβδομάδα τσιμπάμε και κατι μια πυρετό μια βήχα.

Και εμάς η μεγαλη βγαίνει ελεγχόμενα και με κάποιον γονιό πάντα να τριγυρνά στα πέριξ. Αυτη την εποχή δεν βγαίνει το έχουν κόψει λιγο εγω στεναχωριέμαι γατί θέλω να εχει παρέες και να κανονίζει κατι.

Έχω απέκτησα καινούργιο κουσούρι μ εχει πεθάνει το γόνατο μου και πηγαίνω βάρκα γυαλο. Ξεκούραση πουθενα και νομίζω ότι αρχίζω να καταρρέω.

Σήμερα ειχαμε ένα γάμο δυο πολλών καλών φίλων με τραπεζι όπου ο σύζυγος έφυγε άρον-άρον γιατι η μικρη δε στέκονταν πουθενα απο την γκρίνια ετσι κ αλλιώς κάποιος θα έφευγε μαζι της νωρίτερα λόγω του τσιγάρου. Το μαγαζί ήταν Τίγκα βρε κορίτσια και γενικά απο όπου περάσαμε γινόταν χαμός καφετέριες φαί τα πάντα γεμάτα ο κόσμος τελικα διασκεδάζει η εμείς δε βγαίνουμε πια καθόλου. Και το οικονομικό που το πάτε το θεωρώ γελοίο τέτοιες εποχές να πληρώνω τέσσερα εύρω τον καφε και την σαλάτα δέκα

Φιλία πολλα.

[Δομνίνα]

Καλημέρα φιλεναδίτσες μου και καλή βδομάδα να έχουμε..

Ιδιαίτερη μέρα η σημερινή.. Σαν σήμερα ο αδερφός μου (που έχουμε χάσει) είχε γενέθλια.. όχι ότι φεύγει ποτέ από τη σκέψη μου... αλλά σήμερα ειδικά τον έχω στο μυαλό μου συνέχεια.. Μου λείπει πολύ.. ήμασταν πολύ κοντά ηλικιακά.. ούτε χρόνο δεν είχαμε διαφορά και έτσι πάντα θα μου λείπει ένα κομμάτι μου..

Εμείς περάσαμε πολύ όμορφο σβκ.. Την Παρασκευή το απόγευμα ήρθαν οι νονοί του.. ο μικρός ξεσάλωσε στην κυριολεξία και τους ευχαριστήθηκε... το ίδιο κι εμείς.. παραγγείλαμε και πίτσες και την κάναμε ταράτσα!

Το Σάββατο το πρωί κάναμε γενική στο σπίτι όπου φυσικά βοήθησε και ο μικρός και το απόγευμα πήγαμε στον φίλο του τον Μάριο όπου κατευχαριστήθηκαν τα μικρά παιχνίδι κι εμείς κουβεντούλα..

Χθες το πρωί πήγαμε στην Αγ. Παρασκευή σε ένα δημοτικό εντευκτήριο το οποίο βρίσκεται μέσα στο πράσινο με ένα ζευγάρι φίλων και την κόρη τους.. Περάσαμε πολύ όμορφα και τα παιδιά το ευχαριστήθηκαν το παιχνίδι μέσα στα δέντρα.. Γυρίσαμε και πέσαμε ξεροί όλοι για ύπνο - 3 ώρες τουλάχιστον - και το απόγευμα το αφιερώσαμε σε οικογενειακές δραστηριότητες και παιχνίδια..

Αυτό που λέει η Νόρα μας πάντως το έχω παρατηρήσει κι εγώ.. Πουθενά δεν πέφτει καρφίτσα.. ειδικά στις καφετέριες.. και χθες για μια μικρή μπύρα και μια μεγάλη πληρώσαμε 8.5 Ευρώ.. Έλεος..

Σας φιλώ γλυκά!

[Δομνίνα]

Φιλενάδες μου καλησπέρα..

Στενοχωριέμαι πάρα πολύ που ερήμωσε το θεματάκι μας.. Μια βδομάδα τώρα καμία δεν βρέθηκε να γράψει κάτι;

Είμαι πολύ στενοχωρημένη, πολύ πιεσμένη, πολύ στρεσαρισμένη με τον άντρα μου κορίτσια.. Τα έχει γράψει όλα κανονικά στα παλιά του τα παπούτσια και επειδή έπιασε δουλειά και δουλεύει κι αυτός νομίζει ότι είναι εντάξει στις υποχρεώσεις του σπιτιού, στο μεγάλωμα του παιδιού και στη στήριξή του ως σύζυγος.. Δεν κάνει απολύτως τίποτε με αποτέλεσμα να τα έχω φορτωθεί όλα εγώ και να κοντεύω να πέσω κάτω από την κούραση..

Στον μικρό έχει μάθει διάφορες βλακείες, τις οποίες όπως είναι φυσικό ο μικρός θεωρεί απολύτως φυσιολογικό να τις επαναλαμβάνει και να μου σπάει τα νεύρα, και ο ύπνος του μικρού το βράδυ (η ώρα από τη στιγμή που θα ξαπλώσει στο κρεβάτι μέχρι και τη στιγμή που θα τον πάρει ο ύπνος) να είναι ένα μαρτύριο για μένα μιας και στην καλύτερη περίπτωση πρέπει να είμαι μαζί του τουλάχιστον 30 λεπτά και να προσπαθώ να κρατώ την ψυχραιμία μου..

Αισθάνομαι τρελλή, αισθάνομαι παράλογη, έχω απίστευτες τύψεις που φωνάζω στον Γεράσιμο αλλά πραγματικά δεν αντέχω άλλο.. Ότι κουβέντα και να του κάνω καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι φταίμε εμείς οι γυναίκες που μεγαλώνουμε τους γιους μας παρέχοντάς τους όλα τα καλά και κάνοντάς τους όλα τα χατήρια και πως αυτοί με τη σειρά τους ψάχνουν να βρουν τη "μάνα" τους στη γυναίκα που θα παντρευτούν.. Δεν εννοεί να καταλάβει πως εγώ που έχω μείνει μόνη μου από τα 19 μέχρι τα 34 έχω μάθει να μην περιμένω από κανέναν και να τα κάνω όλα μόνη μου με τον δικό μου τρόπο.. Πως να το κάνουμε.. όταν πρέπει να γίνουν κάποια πράγματα δεν μπορώ να κάθομαι να περιμένω πότε θα το πάρει απόφαση να κουνήσει το κουλό του.. πραγματικά όμως..

Στο τέλος θα το ρίξω στο ποτό, το βλέπω να μου έρχεται.. Κάθε βράδυ πίνω μονορούφι σχεδόν ένα ποτήρι κρασί για να ηρεμήσω...

Συγνώμη που σας έπρηξα αλλά αν δεν τα πω σε σας σε ποιον θα τα πω;

Σας φιλώ γλυκά και κάθε λύση και σκέψη καλοδεχούμενη!

[margi]

Κοριτσάκια μου, συγγνώμη που χάθηκα τόσο καιρό αλλά χάλασε ο υπολογιστής μας και μέχρι να φτάσει εδώ πάνω το ανταλλακτικό που περιμέναμε για να τον φτιάξουμε, πέρασε μία εβδομάδα.

Τα νέα μου τώρα. "χάσαμε" έναν θείο μου πριν από 2 εβδομάδες και στενοχωρήθηκα πολύ. Ημουν λοιπόν λίγες μέρες στο σπίτι μου με άδεια, αλλά, όπως καταλαβαίνετε- δεν ήταν άδεια για να την ευχαριστηθείς.....

Η μικρή πάει παιδικό και της αρέσει αρκετά. Όμως αποφεύγει να μου πει το οτιδήποτε για το τι κάνουν και πώς τα περνά. Σε ανύποπτες μόνο στιγμές μπορεί να της "ξεφύγει" κανένα τραγουδάκι ή κάτι άλλο που μπορεί να έχουν μάθει εκεί. Η δασκάλα της πάντως είναι ευχαριστημένη και μού λέει τα καλύτερα. Μόνο σήμερα με στενοχώρησε η πριγκίπισσά μου γιατί έμαθα πως πήγε να χτυπήσει ένα αγοράκι, αλλά την εμπόδισε η δασκάλα και τελικά υποχώρησε. Δεν θέλω να μάθει να χτυπάει άλλα παιδάκια και την μάλωσα.........

Δόμνα μου, πώς σε καταλαβαίνω! Ο,τι και να πεις έχεις τόσο δίκιο! Τελικά όλοι οι άνδρες είναι οι ίδιοι............Ο δικός μου άλλες φορές με βοηθάει, άλλες κάθεται αμέριμνος χωρίς να νοιάζεται για τίποτα. Κι εγώ τα βράδια κάθομαι με τις ώρες μέχρι να κοιμηθεί η μικρή. Αν δεν πάω κι εγώ στο κρεβάτι και δεν ακολουθηθεί συγκεκριμένη ιεροτελεστία (λίγο παιγχίδι, λίγο διάβασμα, λίγο μάλωμα, λίγο από όλα)δεν κοιμάται.....

Επανέρχομαι αύριο.....Πάμε για ύπνο

[Nora70]

Καλησπερα κορίτσια.

Όντως σα να εγκαταλείψαμε το θεματάκι μας.

Εγω αυτη τη στιγμή έβαψα τα νύχια μου έφτιαξα καφεδάκι και χαλαρώνω. Ζω απίστευτες στιγμες!!!!

Δομνινα μου σου είπα εγω με τη μεγαλη μονο το χα ρίξει στα λικέρακια. Σ αυτά που πέρναω τώρα με βλέπω για ποιο βαριά ποτά ουίσκι βότκα.....

Εγω χτες είπα στο σύζυγο ότι τα ΣΚ ξεπατώνομαι και αγχώνομαι πολύ απο δουλειές μαγειρέματα τα παιδια κ ότι μπορείτε να φανταστείτε και αυτός είχε το θραςςος να μου πειότι τα δικά του ειναι χαλαρωτικά.

Σε ότι αφορά τα μικρη και εμείς έχουμε διαδικασία πριν τον ύπνο αλλα το ευχάριστο ειναι ότι το αργότερο δέκα και δέκα κοιμάται το πουλάκι μου.εχει αρχίσει και κόβει τον μεσημεριανό ύπνο της.

Αυτά τα λίγα.

Σας φιλώ!!!

[Δομνίνα]

Καλημέρα φιλεναδίτσες μου και καλή βδομάδα να έχουμε..

Το Σαββατοκύριακο δεν μπορώ να πω, τα είχε όλα.. καρούμπαλα, τσακωμούς, καθαριότητες, βολτούλες.. δεν άφησε κανέναν παραπονεμένο.. Χθες ανεβήκαμε με κάτι φίλους στο καταφύγιο Μπάφι στην Πάρνηθα.. ωραία ήταν αν και πάνω είχε πολύ αέρα και ψύχρα και πολύ κόσμο επίσης ... οπότε τα παιδάκια μας ήταν κάπως περιορισμένα.. Είχα 30 χρόνια σχεδόν να ανέβω - τελευταία φορά ήταν με τους προσκόπους - και νομίζω πως θα κάνω άλλα 30 χρόνια για να ξανανέβω.. πολλές στροφές βρε κορίτσια..

Τέλος πάντων.. αύριο μπαίνει ο Μάρτης.. ο μήνας γενεθλίων του Γερασιμούλη και των δικών μου..

Μακάρι να είμαστε όλοι καλά και τα παιδάκια μας ακόμη καλύτερα!

Σας φιλώ γλυκά!

[MIA8]

Καλημέρα φιλενάδες μου και καλή εβδομάδα!

Η αλήθεια είναι ότι χάθηκα από το καφέ μας και η Δομνίνα με επανέφερε στην τάξη, όμως οι μέρες μου ήταν (και είναι) τόσο γεμάτες και ο χρόνος τόσο πυκνός, που νιώθω σαν να είναι τουλάχιστον Οκτώβριος.

Αγαπημένες μου φίλες, ήθελα να σας γράψω τα νέα μας, όμως είναι πολύ ασήμαντα και φτωχά μπροστά σε όσα συγκλονιστικά έχω ζήσει τις τελευταίες μέρες, που πηγαίνω και βοηθώ στα κέντρα φιλοξενίας προσφύγων. Η κατάσταση είναι δραματική, κορίτσια, ολόκληρες οικογένειες με μικρά παιδιά εγκλωβισμένες σε τεράστιους χώρους χωρίς εξαερισμό (αυτή η μυρωδιά θα στοιχειώνει για πάντα, νομίζω, τις μέρες μου), πάνω σε χαρτόνια ή στο γυμνό πάτωμα, με μωράκια να κλαίνε, παιδάκια να ορμάνε στα αυτοκίνητα των εθελοντών ζητώντας φαγητό, να τους λείπουν το νερό, τα τρόφιμα, τα φάρμακα, τα βασικά είδη διατροφής και υγιεινής που για μας είναι αυτονόητα (και πολλές φορές καταλήγουν στα σκουπίδια). Στέκονται υπομονετικά στην ουρά για ένα πιάτο φακές και σου λένε χίλια ευχαριστώ (στα ελληνικά), τα μικρά απλώνουν τα χεράκια τους για να μας αγκαλιάσουν, μητέρες παρακαλούν για λίγο παραπάνω ψωμί και όταν τους το δίνεις χαμογελάνε σαν τους έδωσες χαβιάρι.... Θεέ μου, κλαίω τις νύχτες, αλλά συνάμα δυναμώνω περισσότερο νιώθοντας το ψυχικό σθένος και τη δίψα για ζωή αυτών των ανθρώπων που, ακόμη και στην οικτρή κατάσταση που βρίσκονται έχουν το κουράγιο να ελπίζουν για ένα καλύτερο αύριο και να εκφράζουν την ευγνωμοσύνη τους με ειλικρίνεια και αληθινή ζεστασιά.....

Συγχωρήστε με για την ένταση, όμως ήθελα να τα μοιραστώ μαζί σας. Στέλνω όλη μου την αγάπη και πολλά-πολλά φιλιά σε σας και τα παιδάκια σας....

[Vesy]

Καλημέρα κορίτσια, είμαι από διπλανό θέμα με τις διδυμομανούλες..Παρακολουθώ και το δικό σας θέμα γιατί γράφετε ωραία και είστε ωραία παρέα..

Η αφορμή για να γράψω ήταν το post της MIA8..αν το γράφω σωστά. Ήθελα να γράψω ότι με άγγιξαν πολύ αυτά που έγραψες και φυσικά μπράβο για την προσφορά σου και την ευαισθησία σου. Θεωρώ πολύ σημαντικό που έγραψες και κοινοποίησες τα όσα είδες. Θα προσπαθήσω κι εγώ να βοηθήσω με όποιον τρόπο μπορώ. Καλημέρα και καλή εβδομάδα!

[stav77]

Καλημέρα φιλενάδες μου και καλή εβδομάδα!

Η αλήθεια είναι ότι χάθηκα από το καφέ μας και η Δομνίνα με επανέφερε στην τάξη, όμως οι μέρες μου ήταν (και είναι) τόσο γεμάτες και ο χρόνος τόσο πυκνός, που νιώθω σαν να είναι τουλάχιστον Οκτώβριος.

Αγαπημένες μου φίλες, ήθελα να σας γράψω τα νέα μας, όμως είναι πολύ ασήμαντα και φτωχά μπροστά σε όσα συγκλονιστικά έχω ζήσει τις τελευταίες μέρες, που πηγαίνω και βοηθώ στα κέντρα φιλοξενίας προσφύγων. Η κατάσταση είναι δραματική, κορίτσια, ολόκληρες οικογένειες με μικρά παιδιά εγκλωβισμένες σε τεράστιους χώρους χωρίς εξαερισμό (αυτή η μυρωδιά θα στοιχειώνει για πάντα, νομίζω, τις μέρες μου), πάνω σε χαρτόνια ή στο γυμνό πάτωμα, με μωράκια να κλαίνε, παιδάκια να ορμάνε στα αυτοκίνητα των εθελοντών ζητώντας φαγητό, να τους λείπουν το νερό, τα τρόφιμα, τα φάρμακα, τα βασικά είδη διατροφής και υγιεινής που για μας είναι αυτονόητα (και πολλές φορές καταλήγουν στα σκουπίδια). Στέκονται υπομονετικά στην ουρά για ένα πιάτο φακές και σου λένε χίλια ευχαριστώ (στα ελληνικά), τα μικρά απλώνουν τα χεράκια τους για να μας αγκαλιάσουν, μητέρες παρακαλούν για λίγο παραπάνω ψωμί και όταν τους το δίνεις χαμογελάνε σαν τους έδωσες χαβιάρι.... Θεέ μου, κλαίω τις νύχτες, αλλά συνάμα δυναμώνω περισσότερο νιώθοντας το ψυχικό σθένος και τη δίψα για ζωή αυτών των ανθρώπων που, ακόμη και στην οικτρή κατάσταση που βρίσκονται έχουν το κουράγιο να ελπίζουν για ένα καλύτερο αύριο και να εκφράζουν την ευγνωμοσύνη τους με ειλικρίνεια και αληθινή ζεστασιά.....

Συγχωρήστε με για την ένταση, όμως ήθελα να τα μοιραστώ μαζί σας. Στέλνω όλη μου την αγάπη και πολλά-πολλά φιλιά σε σας και τα παιδάκια σας....

Συγκλονίστηκα!!!!!!!

Υποκλίνομαι στο σθένος σου, στην ανιδιοτέλειά σου και στην ανθρωπιά σου ....Νιώθω τόσο "μικρή" μπροστά σου και μπροστά σε όλους τους ανθρώπους που προσφέρουν χρόνο και δυνάμεις,όχι μόνο στους πρόσφυγες αλλά και σε κάθε μορφή κοινωνικής συνεισφοράς.......

Δεν έχω άλλα λόγια...

Απλά τρέχουν τα μάτια μου.......

Να είσαι πάντα καλά και να προσφέρεις........

[MIA8]

Αγαπημένες μου φίλες, ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια, αν και με φέρνουν σε μεγάλη αμηχανία, καθώς πιστεύω πως δεν κάνω τίποτε άλλο πέρα από το αυτονόητο. Όλες μας έχουμε απεριόριστα αποθέματα αγάπης και συμπόνιας και μπορούμε να βοηθήσουμε όσο και όπως μπορούμε η καθεμία. Δεν μπαίνει διαβάθμιση στην ανθρωπιά, την προσφορά και την αλληλεγγύη. Η αγκαλιά μας είναι ανοιχτή, όπως και η ψυχή μας....

Θα υπάρξουν πολλές δράσεις αλληλεγγύης σε κάθε δήμο, πόλη ή χωριό της Πατρίδας μας και είμαι βέβαιη πως όλοι θα είμαστε εκεί. Αν οι τυραννισμένοι αυτοί άνθρωποι έχουν ακόμη τη δύναμη να χαμογελάνε, αυτό οφείλεται στο ψυχικό μεγαλείο του λαού μας....