ΜΕΛΛΟΥΣΕΣ ΚΑΙ ΗΔΗ ΔΙΔΥΜΟΜΑΝΟΥΛΕΣ!!!!!

[ouranio nektar9]

Καλη βδομάδα κορίτσια κι απο μένα και Φυσικά Καλη δύναμη γιατί απ οτι βλέπω λίγο Πολυ τη χρειαζόμαστε όλες!!!

Περαστικά στα άρρωστα μωρακια, η αλήθεια είναι οτι παντού ακούω για ιωσεις. Τι Έχει γίνει φέτος;;;

Argyro να σου ζήσει το αγοράκι σου!!!!! Να είναι πάντα γερό και τυχερό και να το απολαμβανετε να μεγαλώνει! Ποτε μου δε θα πίστευα οτι τ αγόρια μπορούν να με κερδίσουν τοοοοοσο πολύ και τώρα που το ζω εχω παθει πλάκα! Χωρίς βέβαια να αδικω τις τσουπρες..

Marmin υπάρχουν και χειρότερα.. Διάβαζα για τον "συγκατοικο" ποντικό σας και ανατριχιασα! Ευτυχώς δεν πείραξε το παιδί!

Με τα δικα μας μη σας ζαλισω πάλι! Να σας πω εν ταχει οτι Ευτυχώς γλιτώσαμε απο το σταφυλοκοκκο. Ο γιατρός μας είπε οτι έφυγε, αλλα βέβαια τα σημαδακια θ αργήσουν να υποχωρήσουν. Σπυρακια βγάζουμε κι εδω όμως οχι Πολλα αλλα μου κάνει εντυπωσει τα τσιμπήματα που επιμένουν οι γιατροί οτι είναι, συνεχίζουν και στο Σπιτι των πεθερικων μου; Τεσπα θα το παρακολουθήσουμε είπε και ίσως χρειαστει εξέταση αίματος.

Στο Σπιτι Πολυ δουλειά, Ευτυχώς Εχω βοήθεια! Τα χω δει ολα απο κούραση γιατί καταλαβαίνετε τι συνεπάγεται ολα πλύσιμο σίδερο και καθάρισμα εξ αρχής!

Αν ολα πάνε καλά θα επιστρέψουμε Σ/Κ με την ελπίδα να μην σκάσει τίποτα καινούριο..

Η ιδέα για συνάντηση μου αρέσει πολυυυυ! Να το κανονισουμε οπωσδήποτε κάποια στιγμη και να κάνουμε τηλεδιάσκεψη και με τις Θες/κιες! Τι θα λείπει η Floreta/Mamom που Εχω περάσει όλη την εγκυμοσύνη με

τις συμβουλές της στο parents; Ανεπίτρεπτο!

Μπραβο καλά νεα

Για τις Θεσ/νικιες αν μου το επιτρεψει κι ο δικος μου ξενοδόχος θέλω Δεκέμβριο να ανεβω οποτε κ πιστευω να γνωρισω μαρμιν κ φλορεττα, είναι κ καμιά αλλη θεσ/νικη;

Ο γεωπόνος τι σας είπε για το στρωμα Μαριλιω;

[ouranio nektar9]

Οσο για τον καφε λεω να τον πιούμε στης νουνού μια δοση που εχει μωρο μωρακι κ την αλλη δοση στης τζεμινι, να μην τις ξεσηκωνουμε κ πελαγωσουν οι ανδρες τους!

Χαχα πηρα φορα ε?

[Gemini85]

καλημερα στην ομορφη παρεα σας!

αργυρω μου πολυχρονος να ειναι ο μπεμπης! πω πω περασε ο καιρος, μεγαλωσε κι αυτος! και ναι, σιγουρα τα χαιρομαστε τα μικρουλια που ηρθαν στη ζωη μας τοσο ξαφνικα και απροσμενα, και απολαμβανουμε παλι απο την αρχη τα κατορθώματα τους!!:D

διαβασα και τις ιστοριες σας με τους "επισκεπτες' στο σπιτι.

μαριλιο τελικα δηλαδη ολα ειναι καλα τωρα? ειστε ακομα εκτος σπιτιου?

ειχα κ εγω παλιοτερα κακη εμπειρια σ ενα σπιτι που νοικιαζα αλλά εμενα μονη και προσωρινα κ ετσι σηκωθηκα κ εφυγα.

καφε διαβασα και χαρηκα! ομως δυστυχως ειμαι και εκτος αθηνας αλλά και εντελως δυσκινητη οπως καταλαβαινετε βεβαιως βεβαιως! πολυ θα ηθελα να σας γνωρισω ομως!

μπουγκος περαστικα σας! πολλες ιωσεις ε? ουφ να δω ποτε θα κουβαλησουμε κ εμεις τιποτα απο το σταθμο....αλιμονό μας! χειροτεροι μηνες λεει ο γιατρος νοεμβριος μεχρι μαρτιος

κατα τα αλλα εμεις καλα. ο μπεμπης τα παει λιγο καλυτερα με τον βραδινο υπνο αλλά και με το θηλασμο. δεν τρωει πια τοοοοοοση ωρα. κοιμομαστε μαζι το βραδυ να πω την αληθεια αλλά δε με νοιαζει, φτανει που κοιμαμαι!!

να πω επισης οτι αδιαθετησα (!) μου φανηκε πολυ νωρις δεδομενου οτι θηλαζω αποκλειστικά.. τεσπα δεν πειραζει.

Α! και θελω και να γκρινιαξω για τα κιλα...οχι της εγκυμοσυνης...αυτα εφυγαν, τα αλλα τα 5-6 που ειχα απο πριν...πως στο καλο θα φυγουν?? γυμναστικη δεν μπορω να κανω το πηρα αποφαση, αλλά δε λεω να συμμαζευτω και με τη διατροφη λιγακι..ενα θα πω, μολις ξυπνησα εφαγα σοκολατα, και ειχα πολυυυυυυυυυυ καιρο να το κανω αυτο!!!

φιλια σε ολες και στα ζουζουνια σας!!

[Floreta]

Να το κανονισουμε οπωσδήποτε κάποια στιγμη και να κάνουμε τηλεδιάσκεψη και με τις Θες/κιες! Τι θα λείπει η Floreta/Mamom που Εχω περάσει όλη την εγκυμοσύνη με τις συμβουλές της στο parents; Ανεπίτρεπτο!

Μπραβο καλά νεα

Για τις Θεσ/νικιες αν μου το επιτρεψει κι ο δικος μου ξενοδόχος θέλω Δεκέμβριο να ανεβω οποτε κ πιστευω να γνωρισω μαρμιν κ φλορεττα, είναι κ καμιά αλλη θεσ/νικη;

xaxaxaaa! Μέσα!

Εμείς πριν γεννηθούν οι μπέμπηδες κατεβαίναμε πολυ συχνά Αθήνα, γιατί ο πεθερός μου και η γιαγιά του άντρα μου μένουν εκεί. Μάλιστα για 4 χρόνια ο άντρας μου έμενε Αθήνα λόγω δουλειάς και πηγαινοερχόμασταν. Ας ελπίσουμε πως η στιγμή που θα μπορούμε να κάνουμε και πάλι ταξιδάκια δε θα αργήσει πολύ... ίσως κάποτε καταφέρουμε να βρεθούμε εκεί!

Α! και θελω και να γκρινιαξω για τα κιλα...οχι της εγκυμοσυνης...αυτα εφυγαν, τα αλλα τα 5-6 που ειχα απο πριν...πως στο καλο θα φυγουν?? γυμναστικη δεν μπορω να κανω το πηρα αποφαση, αλλά δε λεω να συμμαζευτω και με τη διατροφη λιγακι..ενα θα πω, μολις ξυπνησα εφαγα σοκολατα, και ειχα πολυυυυυυυυυυ καιρο να το κανω αυτο!!!

Κι εγώ το ίδιο πρόβλημα έχω, αν βρεις τη λύση πες τη και σε μένα.. Αλλά μέχρι τότε αποφάσισα να μη σκοτίζομαι ιδιαίτερα

[myheart]

Γεια Σας κοριτΣια! Αλλη μια θεΣΣαλονικια εδω

mariliw υπομονη!τουλαχιΣτον γλιτωΣατε τν Σταφυλ.

Εμεις ειμαΣτε οκ απλα μας φαγουριζουν πολυ τα ουλα! Με τις κρεμες παμε καλα πλεον! Ειδικα ο μικρος με το που φοραει την Σαλιαρα ανοιγει το Στομα κ περιμενει!

[argyro30]

Η αργυρουλα εδωσε ρουχαλακια και σε μια γνωστη μου διδυμομανα,καρδουλα παιδι μου το κοριτσι!!

Αντε να βγουμε να θυμηθουμε τα παλια.εμεις παιδιατρο σημερα,τοσο κοσμο δεν ειχα ξαναδει ολα αρρωστα με βηχα,πηραμε και εμεις την αντιβιωση μας..

Περαστικα σας βρε κοριτσακι?τι εχουν τα μικρα και πηραν αντιβιωση?

Τι κανει η γνωστη σου?την παλευει με τα μικρα?ελπιζω να εχει βοηθεια γιατι αλλιως δεν βγαινει!!

[ouranio nektar9]

Myheart πού έχεις τη συνταγή για τα κεκακια? ειδα μονο φωτογραφίες στο σαιτ

Το κεικ κορίτσια πραγματι θέλει λαδι, τα μικρα το φαγανε με χαρα κι εγω αποκτησα λιγο μπόι παραπάνω απο την περηφάνια! :p

[ouranio nektar9]

Μαριλιω πως είναι το κορίτσι σου?

Γυρίσατε σπιτι?

[Mariliw]

Ouranio βλέπω επιδιδεσαι στα γλυκά! Μα δεν είναι υπέροχο πώς μοιριζει το Σπιτι όταν ψηνονται; Αχ αντε να γυρίσουμε κι εμεις σπιτάκι μας να φτιάξω κι εγώ τίποτα να ξεδωσω! (Μα με τι ξεδινει ο άνθρωπος κάποιες φορές ε;;

Myheart Είδες που θέλει το Χρονο της η Στερεά τροφή για να εδραιωθεί; Μπράβο στα μωρα σου και στην υπομονή σου!

Ακόμη είμαστε στα πεθερικά μου κι εγώ μέρα παρα μέρα αφηνω τα μωρα και πηγαίνω Σπιτι για δουλειές. Είμαστε και στην άλλη άκρη κι όταν επιστρέφω Ειμαι κομμάτια. Η ανάλυση του δείγματος απο το στρώμα δεν έδειξε κάτι οποτε θεωρητικά δεν υπαρχει πρόβλημα. Ένα μυστήριο καλύπτει την υπόθεση!!! Η μπεμπούλα βγάζει που και που κανενα σπυρακι αλλα οχι έντονο ούτε μεγάλο. Ωστόσο προβληματιζομαστε για την αιτία. Άντε να κρυωσει ο καιρός μήπως σωθούμε!!

[marmin]

Ouranio βλέπω επιδιδεσαι στα γλυκά! Μα δεν είναι υπέροχο πώς μοιριζει το Σπιτι όταν ψηνονται; Αχ αντε να γυρίσουμε κι εμεις σπιτάκι μας να φτιάξω κι εγώ τίποτα να ξεδωσω! (Μα με τι ξεδινει ο άνθρωπος κάποιες φορές ε;;

Myheart Είδες που θέλει το Χρονο της η Στερεά τροφή για να εδραιωθεί; Μπράβο στα μωρα σου και στην υπομονή σου!

Ακόμη είμαστε στα πεθερικά μου κι εγώ μέρα παρα μέρα αφηνω τα μωρα και πηγαίνω Σπιτι για δουλειές. Είμαστε και στην άλλη άκρη κι όταν επιστρέφω Ειμαι κομμάτια. Η ανάλυση του δείγματος απο το στρώμα δεν έδειξε κάτι οποτε θεωρητικά δεν υπαρχει πρόβλημα. Ένα μυστήριο καλύπτει την υπόθεση!!! Η μπεμπούλα βγάζει που και που κανενα σπυρακι αλλα οχι έντονο ούτε μεγάλο. Ωστόσο προβληματιζομαστε για την αιτία. Άντε να κρυωσει ο καιρός μήπως σωθούμε!!

Καλημερα! Περαστικά σας κ άλλο κακό να μη σας βρει! Τι μου θύμισες όμως! Στην κατασκήνωση έφηβη ούσα ήταν μια κοπέλα που έβγαζε κόκκινα εξανθήματα ξαφνικά! Δεν τα είχε άλλη χρονιά, ερχόταν τσουπ στο άσχετο! Τα είχαμε βγάλει"μανιτάρια" - ευφάνταστη νεολαία - γιατί ξεφυτρωναν ξαφνικά ωσάν μανιτάρια! Η καημενουλα δοκίμασε τα πάντα γιατί είχε κ τρομερή φαγούρα κ καταφερε να βρει μια κρεμουλα που απλά τη δροσιζε κ προσωρινά την ανακούφιζε! Είπε να το ψάξει για αλλεργίες, τι το ήθελε;;; Μόνο στον αέρα που αναπνέει δεν της έβγαλαν αλλεργία - ή μήπως την έβγαλαν;! Για αυτό σου εύχομαι ολόψυχα όπως ήρθε να φύγει κ να μείνει σπίτι του! Χίλιες φορές καλύτερος ο σταφυλόκοκκος από κάτι που δεν ξέρεις τι είναι! Φιλάκια στη μικρούλα σου που ταλαιπωρήθηκε !

[myheart]

καλημέρα κορίτσια!! εδώ έβγαλε κρύο! έκανε κ μια μπόρα περιποιημένη κ τώρα φυσάει κιόλας

Myheart πού έχεις τη συνταγή για τα κεκακια? ειδα μονο φωτογραφίες στο σαιτ

Το κεικ κορίτσια πραγματι θέλει λαδι, τα μικρα το φαγανε με χαρα κι εγω αποκτησα λιγο μπόι παραπάνω απο την περηφάνια! :p

δεν την έχω αναρτήσει! στην βάζω εδώ να την δεις!! μπράβο που το πέτυχες το κέηκ! άντε κ εις ανώτερα!!

για τα μάφιν

250 γρ. αλεύρι

1 κουταλιά σούπας baking powder

25 γρ. κακάο

75 γρ. ζάχαρη

1 κουταλιά σούπας κανέλα

125 γρ. σοκολάτα κουβερτούρα σε κομματάκια

2 μεγάλα αυγά

¾ φλυτζανιού γάλα ή μισό γάλα κ μισό χυμό πορτοκάλι

50 γρ. λιωμένο βούτυρο (εγώ προτιμώ το ηλιέλαιο ή καλαμποκέλαιο)

ξύσμα πορτοκαλιού

Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 200°C. Βουτυρώνουμε τα φορμάκια.

Ανακατεύουμε αλεύρι, baking powder, κανέλα, ζάχαρη, κακάο σε ένα μπολ. Χτυπάμε τα αυγά με το γάλα και το λιωμένο βούτυρο και τα ρίχνουμε σιγά-σιγά στα στεγνά υλικά.. Αναμειγνύουμε με μια ξύλινη κουτάλα ώστε να σχηματίσουμε μια μαλακιά ζύμη, τέλος προσθέτουμε τη σοκολάτα.

Με κουτάλι μοιράζουμε τη ζύμη στα φορμάκια ώστε να γεμίσουν κατά ¾. Ψήνουμε στο φούρνο για 20-40 λεπτά ώσπου να φουσκώσουν και να ροδίσουν.

αν δεν τα θες σοκολατένια απλά παρέβλεψε το κακάο..

Ouranio βλέπω επιδιδεσαι στα γλυκά! Μα δεν είναι υπέροχο πώς μοιριζει το Σπιτι όταν ψηνονται; Αχ αντε να γυρίσουμε κι εμεις σπιτάκι μας να φτιάξω κι εγώ τίποτα να ξεδωσω! (Μα με τι ξεδινει ο άνθρωπος κάποιες φορές ε;;

Myheart Είδες που θέλει το Χρονο της η Στερεά τροφή για να εδραιωθεί; Μπράβο στα μωρα σου και στην υπομονή σου!

Ακόμη είμαστε στα πεθερικά μου κι εγώ μέρα παρα μέρα αφηνω τα μωρα και πηγαίνω Σπιτι για δουλειές. Είμαστε και στην άλλη άκρη κι όταν επιστρέφω Ειμαι κομμάτια. Η ανάλυση του δείγματος απο το στρώμα δεν έδειξε κάτι οποτε θεωρητικά δεν υπαρχει πρόβλημα. Ένα μυστήριο καλύπτει την υπόθεση!!! Η μπεμπούλα βγάζει που και που κανενα σπυρακι αλλα οχι έντονο ούτε μεγάλο. Ωστόσο προβληματιζομαστε για την αιτία. Άντε να κρυωσει ο καιρός μήπως σωθούμε!!

υπομονη κι εγω κι εσύ!! γρηγορα στο σπιτακι σας ευχομαι!!

[Floreta]

κορίτσια υπάρχουν μερικές μέρες που έχω τύψεις.. οτι δήλαδή πέρασε ολόκληρη μέρα και δεν έδωσα όση προσοχή χρειάζεται στο κάθε παιδί χωριστά... Ο μεγάλος μου είναι ζωηρός αλλά και μαμάκιας και γκρινιαρούλης και πολλές φορές με μονοπωλεί. Ο μικρός είναι πιο κουλ και ήσυχος. Το αποτέλεσμα είναι οτι νιώθω να παραμελώ τον μικρό

Για παράδειγμα χτες. Τους ξυπνήσαμε με τον άντρα μου το πρωί για να τους ταίσουμε. Με το που μπήκαμε στο δωμάτιο, ο μεγάλος άρχισε να κλαψουρίζει και να απλώνει τα χέρια να τον πάρω. Οπότε τον πήρα και του έδωσα το γάλα του, ενώ ο άντρας μου πήρε τον μικρό. Αφού τους ταίσαμε και παίξαμε 10 λεπτά μαζί τους, τους ανέλαβε η νταντά κι εμείς ντυθήκαμε και φύγαμε για τη δουλειά μας. Στις 6 το απόγευμα που είχα γυρίσει σπίτι και ξύπνησαν από τον μεσημεριανό τους ύπνο, μόλις μπήκα στο δωμάτιό τους πάλι τα ίδια.. ο μεγάλος να κλαίει να τον πάρω. Τον πήρα στο σαλόνι. Γύρισα πίσω στο δωμάτιο να πάρω και τον άλλον, κι εν τω μεταξύ ο μεγάλος χτυπίοταν γιατί τον άφησα στο σαλόνι Μετά βγήκαμε έξω βόλτα εγω, η αδερφή μου και τα μωρά. Ο μεγάλος συνέχεια κρεμασμένος από πάνω μου. Τον μικρό τον είχε αναγκαστικά η αδερφή μου, γιατί ο μεγάλος θέλει μόνο εμένα. Όχι οτι δεν έπαιξα και με τον μικρό, αλλά πολύ λιγότερο σε σχέση με τον αδερφό του. Γυρίσαμε το βράδυ σπίτι. Πήρε η αδερφή μου τον μεγάλο να τον κάνει μπάνιο, κι εγώ τον μικρό, αλλά όλη την ώρα ο μεγάλος τσίριζε και χτυπιόταν με την αδερφή μου και αναγκαστήκαμε να ανταλλάξουμε. Εν τέλει τους έβαλα για ύπνο το βράδυ... και συνειδητοποίησα οτι είχα περάσει ελάχιστο ουσιαστικό χρόνο μέσα στη μέρα με τον μικρό. Κι αυτό συμβαίνει σχεδόν κάθε μέρα, εκτός από τα Σαββατοκύριακα που είμαστε όλοι μαζί στο σπίτι και χορταίνουμε ο ένας τον άλλον.

Έχει καμία άλλη μαμά το ίδιο πρόβλημα; Μήπως φταίω εγώ; είμαι μια διχασμένη...!! αχχχ!

[myheart]

κορίτσια υπάρχουν μερικές μέρες που έχω τύψεις.. οτι δήλαδή πέρασε ολόκληρη μέρα και δεν έδωσα όση προσοχή χρειάζεται στο κάθε παιδί χωριστά... Ο μεγάλος μου είναι ζωηρός αλλά και μαμάκιας και γκρινιαρούλης και πολλές φορές με μονοπωλεί. Ο μικρός είναι πιο κουλ και ήσυχος. Το αποτέλεσμα είναι οτι νιώθω να παραμελώ τον μικρό

Για παράδειγμα χτες. Τους ξυπνήσαμε με τον άντρα μου το πρωί για να τους ταίσουμε. Με το που μπήκαμε στο δωμάτιο, ο μεγάλος άρχισε να κλαψουρίζει και να απλώνει τα χέρια να τον πάρω. Οπότε τον πήρα και του έδωσα το γάλα του, ενώ ο άντρας μου πήρε τον μικρό. Αφού τους ταίσαμε και παίξαμε 10 λεπτά μαζί τους, τους ανέλαβε η νταντά κι εμείς ντυθήκαμε και φύγαμε για τη δουλειά μας. Στις 6 το απόγευμα που είχα γυρίσει σπίτι και ξύπνησαν από τον μεσημεριανό τους ύπνο, μόλις μπήκα στο δωμάτιό τους πάλι τα ίδια.. ο μεγάλος να κλαίει να τον πάρω. Τον πήρα στο σαλόνι. Γύρισα πίσω στο δωμάτιο να πάρω και τον άλλον, κι εν τω μεταξύ ο μεγάλος χτυπίοταν γιατί τον άφησα στο σαλόνι Μετά βγήκαμε έξω βόλτα εγω, η αδερφή μου και τα μωρά. Ο μεγάλος συνέχεια κρεμασμένος από πάνω μου. Τον μικρό τον είχε αναγκαστικά η αδερφή μου, γιατί ο μεγάλος θέλει μόνο εμένα. Όχι οτι δεν έπαιξα και με τον μικρό, αλλά πολύ λιγότερο σε σχέση με τον αδερφό του. Γυρίσαμε το βράδυ σπίτι. Πήρε η αδερφή μου τον μεγάλο να τον κάνει μπάνιο, κι εγώ τον μικρό, αλλά όλη την ώρα ο μεγάλος τσίριζε και χτυπιόταν με την αδερφή μου και αναγκαστήκαμε να ανταλλάξουμε. Εν τέλει τους έβαλα για ύπνο το βράδυ... και συνειδητοποίησα οτι είχα περάσει ελάχιστο ουσιαστικό χρόνο μέσα στη μέρα με τον μικρό. Κι αυτό συμβαίνει σχεδόν κάθε μέρα, εκτός από τα Σαββατοκύριακα που είμαστε όλοι μαζί στο σπίτι και χορταίνουμε ο ένας τον άλλον.

Έχει καμία άλλη μαμά το ίδιο πρόβλημα; Μήπως φταίω εγώ; είμαι μια διχασμένη...!! αχχχ!

παρούσα! καμιά φορα κι εγώ το νομίζω αυτό! ο μεγάλος μου είναι πιο χαδιάρης κ μαμάκιας (ειδικά από τότε που είμασταν μαζί στο νοσοκομείο λόγω ουρολοίμωξης) ενώ ο μικρός πιο ανεξάρτητος...κ πιάνω πολλές φορές τον εαυτό μου να ασχολούμαι περισσότερο με τον μεγάλο,να τον έχω πιο πολύ αγκαλιά κτλ! κ βλέπω πως κ ο μικρός αρχίζει κ με αναζητά περισσότερο κ κολλάει πάνω μου(ενω δεν ήταν έτσι) . προσπαθώ όμως να διανέμω ίσο χρόνο για να μην νιώθω ότι αδικώ κάποιον! κ νομίζω πως τα καταφέρνω! σίγουρα πάντως δεν φταίς εσύ!!

[myheart]

κορίτσια εγώ πάλι έχω θέμα με τον ύπνο τους! μέσα στην ημέρα δεν κοιμούνται σχεδόν καθόλου! κάτι 10λεπτα κ 20λεπτα στην καλύτερη!! δεν με πειράζει αν δεν κοιμούνται μετά από κάθε γευμα παραδειγμα αλλά το θέμα είναι ότι γκρινιάζουν!! γιατί είναι κουρασμένα αλλά δεν λένε να κοιμηθούν!! αυτό που θέλω είναι να κοιμούνται τουλάχιστον το μεσημέρι για καμιά ώρα ή κ λίγο παραπάνω!! εσείς πως το καταφέρατε βρε κορίτσια? να πω πως συνήθως τα κοιμίζω κουνώντας το καρότσι( αναγκαστικά γιατί όταν είμαι μόνη κ θέλω να τα κοιμίσω ταυτόχρονα δεν γίνεται αλλιώς), αν κοιμηθούν κ τους πάρω για να τους βάλω στο κρεβάτι ξυπνάνε αμέσως! αν τους αφήσω στο καρότσι προφανώς είναι πιο άβολα κ ξυπνάνε στο 10 λεπτο που λέγαμε! αν τους βάλω να κοιμηθούν στο κρεβάτι μόνοι τους δεν κοιμούνται..ή γκρινιάζουν ή "μιλάνε"...αν προσπαθήσω να τους νανουρίσω στην αγκαλιά επίσης δεν κάθονται! κάνουν τόξο το κορμί να σηκωθούν!!! δεν ξέρω πλέον τι να κάνω!!! μ'έχει κουράσει αυτό το θέμα!!

το βράδυ δεν έχουμε πρόβλημα...κάνουμε μπάνιο,τους ταίζουμε κ με το που τελειώνει το μπουκάλι αποκοιμιούνται στην αγκαλιά κ τους πάμε στο κρεβάτι!κ αν ξυπνήσουν χαιδεύουμε λίγο τα κεφαλάκια τους κ κοιμούνται ξανα!

[argyro30]

κορίτσια υπάρχουν μερικές μέρες που έχω τύψεις.. οτι δήλαδή πέρασε ολόκληρη μέρα και δεν έδωσα όση προσοχή χρειάζεται στο κάθε παιδί χωριστά... Ο μεγάλος μου είναι ζωηρός αλλά και μαμάκιας και γκρινιαρούλης και πολλές φορές με μονοπωλεί. Ο μικρός είναι πιο κουλ και ήσυχος. Το αποτέλεσμα είναι οτι νιώθω να παραμελώ τον μικρό

Για παράδειγμα χτες. Τους ξυπνήσαμε με τον άντρα μου το πρωί για να τους ταίσουμε. Με το που μπήκαμε στο δωμάτιο, ο μεγάλος άρχισε να κλαψουρίζει και να απλώνει τα χέρια να τον πάρω. Οπότε τον πήρα και του έδωσα το γάλα του, ενώ ο άντρας μου πήρε τον μικρό. Αφού τους ταίσαμε και παίξαμε 10 λεπτά μαζί τους, τους ανέλαβε η νταντά κι εμείς ντυθήκαμε και φύγαμε για τη δουλειά μας. Στις 6 το απόγευμα που είχα γυρίσει σπίτι και ξύπνησαν από τον μεσημεριανό τους ύπνο, μόλις μπήκα στο δωμάτιό τους πάλι τα ίδια.. ο μεγάλος να κλαίει να τον πάρω. Τον πήρα στο σαλόνι. Γύρισα πίσω στο δωμάτιο να πάρω και τον άλλον, κι εν τω μεταξύ ο μεγάλος χτυπίοταν γιατί τον άφησα στο σαλόνι Μετά βγήκαμε έξω βόλτα εγω, η αδερφή μου και τα μωρά. Ο μεγάλος συνέχεια κρεμασμένος από πάνω μου. Τον μικρό τον είχε αναγκαστικά η αδερφή μου, γιατί ο μεγάλος θέλει μόνο εμένα. Όχι οτι δεν έπαιξα και με τον μικρό, αλλά πολύ λιγότερο σε σχέση με τον αδερφό του. Γυρίσαμε το βράδυ σπίτι. Πήρε η αδερφή μου τον μεγάλο να τον κάνει μπάνιο, κι εγώ τον μικρό, αλλά όλη την ώρα ο μεγάλος τσίριζε και χτυπιόταν με την αδερφή μου και αναγκαστήκαμε να ανταλλάξουμε. Εν τέλει τους έβαλα για ύπνο το βράδυ... και συνειδητοποίησα οτι είχα περάσει ελάχιστο ουσιαστικό χρόνο μέσα στη μέρα με τον μικρό. Κι αυτό συμβαίνει σχεδόν κάθε μέρα, εκτός από τα Σαββατοκύριακα που είμαστε όλοι μαζί στο σπίτι και χορταίνουμε ο ένας τον άλλον.

Έχει καμία άλλη μαμά το ίδιο πρόβλημα; Μήπως φταίω εγώ; είμαι μια διχασμένη...!! αχχχ!

Εν συντομια και εμεις μια απο τα ιδια μονο που αυτα μου τα κανει η μικρη αλλα αυτο ισως δεν εχει σημασια.Ωστοσο οταν ξεφευγει στην συμπεριφορα της εννοω οταν θελει να ειναι πρωτη σε ολα,οπως να πιει πρωτη το γαλα της και παω να της το δωσω και εκεινη κανει παιδιαρισματα και καλα οτι δεν το θελει τοτε το δινω κατευθειαν στην μεγαλη μου που παντα περιμενει την μικρη και γενικα προσπαθω να της δινω να καταλαβαινει με πραξεις πως δεν εχει εκεινη το πανω χερι αλλα εμεις....ο μπαμπας της βεβαια την εχει παραχαιδεψει....

Ειναι φυσικο να μοιραζομαστε στην μεση ειναι δυο τα παιδακια και το καθενα εχει τον χαρακτηρα του αλλα και τα δυο εχουν την αναγκη της αγκαλιας και της γλυκιας κουβεντας κι ας δειχνει το ενα πιο ησυχο και ανεξαρτητο.Πολλες φορες σκληραινω μαζι της για να καταλαβει πως και η αλλη εχει την ιδια σημασια για μενα....σωστο ή λαθος αυτο κανω γιατι αλλιως θα μας καβαλησει!!!