ΜΕΛΛΟΥΣΕΣ ΚΑΙ ΗΔΗ ΔΙΔΥΜΟΜΑΝΟΥΛΕΣ!!!!!

[marakik0n]

Κοριτσακι μου δεν ηξερα οτι περασες τοσα! Και εγω στην εγκυμοσυνη μου περασα πολλα, τα κοριτσια εδω τα ξερουνε (τα ειχα σκασει) αλλα πηγανε τελικα ολα καλα! Εμεις δε χρειαστηκαμε ουτε θερμοκοιτιδα ουτε τιποτα, γεννηθηκαμε 2.300 η μπεμπουλα και 3.000 ο μπεμπης μας, γενικα πηγανε ολα ανελπιστα καλα! Εσυ βλεπω ομως οτι περασες παρα πολλα! Σου ευχομαι να ητανε τα τελευταια και απο τωρα και στο εξης ολα καλα! Βουβωνοκηλη υπαρχει αλλα συνηθως την κανουνε επεμβαση σε μεγαλυτερα παιδακια, εσας ισως ητανε προχωρημενη η κατασταση γι'αυτο χρειαστηκε αμεση επεμβαση! Περαστικα σας κοριτσακι μου! Ομφαλοκηλη εχει και ο μπεμπακος μου αλλα δε φαινεται καθολου και μας ειπε οτι θα φυγει με το χρονο!

Αυτο με το μπιμπερο δεν το ηξερα, θα το δοκιμασω σιγουρα μηπως και δω αποτελεσμα γιατι η μπεμπουλα μας απο κολικους αλλο τιποτα!

[zitamar]

με τον μικρουλη όταν κλαψει του δινω πιπιλα και μετα τον ταιζω αφου δεν σταματαει ,τον μεγαλο τον παίρνω αγκαλίτσα,του τραγουδάω,του δίνω πιπιλίτσα και εκεινος??? ΟΥΡΛΙΑΖΕΙ μέχρι να του δώσω γαλα,αν του δωσω χαμομήλι ξεχνιεται αλλα μουρμουρίζει μέχρι να ξανακοιμηθεί... φοβαμαι μην μαθουν και θελουν συνέχεια το βραδυ γαλατακι,καλα τωρα πήρα το 6μηνο αλλα όταν με το καλο γυρίζω στην δουλεια τι θα κάνω? Ασε που θελω να τα βαλω στο δωματιο τους αλλα η γιατρός μου ειπε όταν σταματησουν να ξυπνανε το βραδυ να τα βαλω...

[AGORAKIA]

Zitamar, κοριτσάκι μου, ταλαιπωρήθηκε και το μωράκι κι εσείς, αλλά όλα καλά και τέλος εδώ από περιπέτειες!

Δώστου του παιδιού να φάει να δυναμώσει! Να σκεφτείς ότι εμένα ο μεγάλος γεννήθηκε 1900 και μου φαινόταν κατσαριδάκι (μέχρι σήμερα πολύ συχνά τον φωνάζω Κατσαριδίνο, αλλά έχουμε αρχίσει και τα ονόματά τους σιγά σιγά), πόσω μάλλον δε εσένα, που γεννήθηκε μικρότερο, το ζουζουνάκι! Τάισέ τον

[AGORAKIA]

Κορίτσια μπορείτε να με βοηθησετε? ποτε σταματησαν τα δικα σας μωρα να τρωνε το βραδυ?και με ποιο τρόπο?

Ο μικρουλης μου ξυπναει καθε 3 ωρες ακριβως και δεν θελω να το κοψω γιατι είναι 3,5 μηνων και είναι 3800 περίπου ενω ο μεγαλος είναι περίπου 6100 τρωει κατα τις 8-9 το βραδυ και ξυπναει μετα στις 2 περιπου και μετα ξανα ανα τρίωρο.Προσπαθησα να τον ξυπναω και να τον ταιζω ξανα κατα τις 12 το βραδυ ωστε να ξυπνησει ξανα τα ξημερωματα αλλα γκρινιαζει και πινει λίγο γαλα με αποτελεσμα να ξυπναει μετα απο 2-3 ωρες. Τι κανω λάθος???

Λοιπόν, μέχρι τις 35 μέρες ταΐζαμε ελεύθερα, εντελώς όμως! Και κοντέψαμε να γίνουμε ζόμπι (οι διδυμογονείς)...... Όποτε ήθελαν, όσο ήθελαν, κατόπιν εντολής της παιδιάτρου. Στις 35 μέρες αποφάσισα καλύτερα μια λιγότερο υπάκουη στη γιατρό, αλλά ζωντανή μαμά, παρά μια μαμά, που ταΐζει όπως λέει η γιατρός, αλλά θα την κλαίνε λίγο καιρό μετά! Και θέσπισα το 3ωρο της μονάδας. 3-6-9-12 και ξαναμανά! Το είπα και στη γιατρό και συναίνεσε!

Στους 3 μήνες πρόσεξα ότι το βράδυ δεν ξύπναγαν από μόνοι τους, όπως παλιότερα, ακριβώς την ώρα του φαγητού, αλλά ήθελαν λίγο ύπνο ακόμη. Οπότε, με λίγη προσπάθεια και λίγη υπομονή στα κλαματάκια 3-4-5 μέρες, το βραδινό το κάναμε 12 - 4 και μισή μετά 12 - 5 και, αισίως 12 - 6! Ε, από τότε όλα πήραν σιγά σιγά τον δρόμο τους και πλέον το πρόγραμμά τους το φτιάχνουμε σχεδόν από κοινού Δηλαδή, βλέπουμε τις ανάγκες τους, καθώς και τις δικές μας, και κάνουμε κάτι ενδιάμεσο! Δόξα τω Θεώ, καλά τα πάμε μέχρι στιγμής!

[AGORAKIA]

Πωπω, συγκινήθηκα. Λέω, ας πάω λίγες σελίδες πίσω, να θυμηθώ την εγκυμοσύνη. Και πέφτω στην ημέρα που έγινα μέλος της συντροφιάς...... Κλαψ (συγκίνησης)!

[AGORAKIA]

Επίσης, είδα ότι η Vanessa, που έμπαινε τότε (δεν την έχω ξαναπετύχει) έχει διδυμάκια 6 μηνών και ξαείναι έγκυος 10 εβδομάδων!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[zitamar]

με τον μικρουλη μου ακομα τρεμω!! οι εικονες απο την θερμοκοιτιδα δεν φευγουν απο το μυαλό μου,ουτε το χαρτι που υπογραψα στο παιδων οτι λογω ελλιποβαρής και προβληματων ισως να μην τα καταφερνε και για να προχωρησουν σε τοσο επειγον χειρουργειο ..υπογραψα για να μην εχουν ευθυνη.

Εμεις τον λεγαμε ΓΙΓΑΝΤΑ των 1350 γρ και συνεχίζουμε να τον λεμε γιγαντα καποια στιγμη δεν θα γινει? (χι,χι)

[zitamar]

AGORAKIA οταν λες κανατε υπομονη με τα κλαματακια 4-5 ημερες τι εννοείς? κλαιγανε και τους έδινες πιπιλα ή κανατε κατι αλλο??

VANESSA πρεπει να έχεις πολύ θάρρος κορίτσι μου που το αποφασισες για τρίτο και πρεπει να έχεις πολύ...υπομονη φυσικα,αλλα όταν μεγαλωσουν θα είναι η τελεια παρεα μεταξύ τους!

[AGORAKIA]

με τον μικρουλη μου ακομα τρεμω!! οι εικονες απο την θερμοκοιτιδα δεν φευγουν απο το μυαλό μου,ουτε το χαρτι που υπογραψα στο παιδων οτι λογω ελλιποβαρής και προβληματων ισως να μην τα καταφερνε και για να προχωρησουν σε τοσο επειγον χειρουργειο ..υπογραψα για να μην εχουν ευθυνη.

Εμεις τον λεγαμε ΓΙΓΑΝΤΑ των 1350 γρ και συνεχίζουμε να τον λεμε γιγαντα καποια στιγμη δεν θα γινει? (χι,χι)

Ένα θα σου πω: Θα γίνει!

Κι εγώ είχα συνεχώς τις εικόνες της θερμοκοιτίδας στα μάτια μου μπροστά!

Με υπομονή και προσπάθεια (γιατί έτρωγε και πολύ δύσκολα + τον πήραμε στο σπίτι μετά από 15 μέρες, κάνοντας φασαρία, διότι ήθελαν να μου τον κρατήσουν κι άλλο και είχε μάθει στο ρινογαστρικό σωληνάκι και όχι στο μπιμπερό) έγινε κι αυτός αντράκι. Και μάλιστα όχι απλώς αντράκι, αλλά αλητάκι κανονικό! Πρώτος μπουσούλησε, πρώτος πιάστηκε στο χερουλάκι του πάρκου, πρώτος σηκώθηκε, γενικώς δεν μαζεύεται με τίποτα, τα κορίτσια εδώ το ξέρουν, ζόρικο παιδί, δυναμικό και πολύ ζωηρό. Προσφάτως (πριν περίπου 1 μήνα), άφησε το τζιν του δεμένο στο ριλάξ του κι αυτός πήδηξε με τα μπούτια έξω στο ριλάξ του αδελφού του, που το είχα βάλει δίπλα κολλητά για ασφάλεια (ευτυχώς ο μικρός ήταν μαζί μου, αλλιώς θα πήδαγε πάνω του κανονικά!!!!!).

Έτσι έλεγα κι εγώ... Θα δυναμώσει αυτό το παιδί; Και τώρα κοντεύει να μας δείρει!

[marakik0n]

με τον μικρουλη μου ακομα τρεμω!! οι εικονες απο την θερμοκοιτιδα δεν φευγουν απο το μυαλό μου,ουτε το χαρτι που υπογραψα στο παιδων οτι λογω ελλιποβαρής και προβληματων ισως να μην τα καταφερνε και για να προχωρησουν σε τοσο επειγον χειρουργειο ..υπογραψα για να μην εχουν ευθυνη.

Εμεις τον λεγαμε ΓΙΓΑΝΤΑ των 1350 γρ και συνεχίζουμε να τον λεμε γιγαντα καποια στιγμη δεν θα γινει? (χι,χι)

Zitamar, το ξερω οτι δεν προκειται ποτε να τα ξεχασεις, αλλα τουλαχιστον σκεψου οτι τωρα ολα τα πραγματα πηρανε το δρομο τους και οτι θα πανε οοοολα καλα! Ειναι παρα πολυ δυσκολο να μπαινει το παιδακι σου στο χειρουργειο, ποσο μαλλον οταν ειναι ενα τοσο δα μωρακι και να σου λενε να περιμενεις τα χειροτερα,αλλα σκεψου οτι περασε και αυτο και οτι τωρα μεγαλωνει και σε λιγο θα γινει ενας πραγματικος γιγαντας!

Φανταζομαι τι μικρουλης θα ητανε, απορω πως τον εκανες μπανιο, εγω θα ετρεμα απο το φοβο μου (ειμαι και απο τη φυση μου φοβιτσιαρα χαχα!)

Προσπαθησε να τον ταιζεις για να παρει τα πανω του! Και εμενα η μπεμπουλα τις πρωτες μερες που βγηκαμε απο το μαιευτηριο οταν ετρωγε 40 γραμμαρια ειχαμε γιορτουλα !!! Και τωρα ειναι λιγο μιζερουλα αλλα αμα πειναει του δινει και καταλαβαινει χαχα!

[AGORAKIA]

AGORAKIA οταν λες κανατε υπομονη με τα κλαματακια 4-5 ημερες τι εννοείς? κλαιγανε και τους έδινες πιπιλα ή κανατε κατι αλλο??

VANESSA πρεπει να έχεις πολύ θάρρος κορίτσι μου που το αποφασισες για τρίτο και πρεπει να έχεις πολύ...υπομονη φυσικα,αλλα όταν μεγαλωσουν θα είναι η τελεια παρεα μεταξύ τους!

Τους δίναμε πιπιλίτσα (που, γενικά, δεν την κράτησαν πολύ, σχεδόν καθόλου, οπότε δεν ήταν και κάτι που τους ξεγελούσε και πολύ πάνω στην πείνα) και μία φορά ξεπέρασα τις αρχές μου και κράτησα τον έναν για λίγο αγκαλιά (τότε τους είχαμε ακόμη δίπλα μας, βέβαια). Δεν μπορώ να πω ότι ταλαιπωρηθήκαμε πολύ στο κόψιμο του βραδινού, πάντως!

[zitamar]

τι να πω θα ξαναπροσπαθησω σημερα το βραδυ..και θα σας πω

[marakik0n]

Ένα θα σου πω: Θα γίνει!

Κι εγώ είχα συνεχώς τις εικόνες της θερμοκοιτίδας στα μάτια μου μπροστά!

Με υπομονή και προσπάθεια (γιατί έτρωγε και πολύ δύσκολα + τον πήραμε στο σπίτι μετά από 15 μέρες, κάνοντας φασαρία, διότι ήθελαν να μου τον κρατήσουν κι άλλο και είχε μάθει στο ρινογαστρικό σωληνάκι και όχι στο μπιμπερό) έγινε κι αυτός αντράκι.

Το θυμαμαι Aggorakia οτι εκανες φασαρια για να παρεις τα ζουζουνακια σου απο τη θεροκοιτιδα και τελικα τα καταφερες!

Προσφάτως (πριν περίπου 1 μήνα), άφησε το τζιν του δεμένο στο ριλάξ του κι αυτός πήδηξε με τα μπούτια έξω στο ριλάξ του αδελφού του, που το είχα βάλει δίπλα κολλητά για ασφάλεια (ευτυχώς ο μικρός ήταν μαζί μου, αλλιώς θα πήδαγε πάνω του κανονικά!!!!!).

Έτσι έλεγα κι εγώ... Θα δυναμώσει αυτό το παιδί; Και τώρα κοντεύει να μας δείρει!

Χαχα ακομη θυμαμαι τις φωτογραφιες απο αυτη του την αποπειρα!!!

[AGORAKIA]

τι να πω θα ξαναπροσπαθησω σημερα το βραδυ..και θα σας πω

Πόσων μηνών είστε τώρα και πόσα κιλά είναι ο μικρούλης; Εξαρτάται και από αυτούς τους παράγοντες!

Συγνώμη αν τα έχεις αναφέρει και δεν τα θυμάμαι!

[marakik0n]

Ωχ χαλια το εστειλα το μηνυμα χαχαχα sorry!!! Ελπιζω να το καταλαβες!