Παλλίνδρομες κυήσεις

[KATRINDM]

αν ο γιατρός σου σου είπε ότι μπορεί να πάρει μπρος.... καλώς!!! ακούσε τον κ μπορεί ακόμα να υπάρχει ελπίδα!!!

σε αντίθετη περιπτωση η προγεστερονη που παίρνεις το κρατάει να μην αποβληθεί.... αν έχει περάσει αρκετός καιρός κ έχει πολύ "πράγμα" στην μητρά κ η χοριακή να έχει πέσει θα χρειαστεί αποξεση δυστυχώς!!!Αν δει στον υπέρηχο ο γιατρός σου ότι δεν έχει μεγαλώσει πολύ κ μπορεί να φύγει μόνο του, λογικά θα σταματήσεις την προγεστερόνη κ μπορεί να αποβληθεί μόνο του!!!

[KATRINDM]

Λενε πως η χοριακη πρεπει να ανεβαινει τουλαχιστων 60% τοτε εχει ελπίδες.

60% ανά 2-3 μέρες

[Petalouda82]

Τον πήρα τηλ για να του πω για την χοριακή αλλά δεν μου είπε να πάω νωρίτερα, μάλλον θέλει να δώσει χρόνο;Δεν ξέρω.Είπε οτι αν μένει πίσω από ανεπάρκεια ωχρού σωματίου(καπώς έτσι το είπε) θα πάρει μπρος με την προγεστερονη αν όχι δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι.

Ξέρει καμία σε περίπτωση που η χοριακή ανεβαίνει αλλά όχι όπως πρέπει και άρα είναι καταδικασμένο να τελειώσει τι γίνεται,περιμένουμε να αρχίσει να πέφτει η χοριακή για να αποβληθεί ή σε βάζουν αναγκαστικά για απόξεση;

Στην δική μου παλίνδρομη (η οποία ξεκίνησε στις 6 βδομάδες, λίγο πριν ακούσουμε καρδιά) η χοριακή ανέβαινε και το ξέρω γιατί την παρακολουθησα. Δεν διπλασιαζόταν, αλλά ανέβαινε αρκετά κιόλας! Είχα και αναγούλες να φανταστείς... Προφανώς δεν είχε ακόμη καταλάβει ο οργανισμός οτι στάματησε η ανάπτυξη του εμβρυου, ή επειδη έπαιρνα προγεστερονη ίσως καθυστερησε αυτη την κατασταση. Εσύ εισαι πολλή αρχη όμως ακόμη (η δικη μου χοριακη ειχε φτασει στις 120.000 ή 12.000, δεν θυμάμαι..) και ΑΝ όντως σταματησε η αναπτυξη πιστευω πως δεν χρειαστείς αποξεση. Εχω ακουσει απο γιατρό πως απο τις 6 βδομαδες γεμάτες και μετα συνηθως χρειαζεται αποξεση.

[KATRINDM]

γι'αυτο πολλες φορες οι γιατροι δεν δινου κ πολυ σημασια στις χοριακες!!!ξερω περπτωσεις που δεν ανεβαινε οπως επρεπε κ ειχαν τελειομηνες εγκυμοσυνες!!! κ εγω στις 2 παλλινδρομες που ειχα ειχε φτασει γυρω στις 70.000 η χοριακη, ανεβαινε παραπανω απο το κανονικο κ ομως δεν αναπτυσσοταν, γιάυτο στεφ μην απογοητευεσαι!!!

[mariakapa]

Καλησπέρα, εγώ σήμερα έκανα αποξεση, δυστυχώς 2η παλλινδρομη. Απόξεση, πρέπει να γίνεται πάντα, για την αποφυγή αιμορραγίας. Η απόξεση που έκανα εγώ σημερα, ήταν διαφορετική από την κλασσική, που σου πληγώνουν την μήτρα.

Τώρα αυτό που με αγχώνει, είναι γιατί να μου συμβαίνει αυτό το πράγμα, τι έχω; γιατί και τα 2 παλλινδρόμησαν στις 6 εβδομάδες;

[Petalouda82]

Καλησπέρα, εγώ σήμερα έκανα αποξεση, δυστυχώς 2η παλλινδρομη. Απόξεση, πρέπει να γίνεται πάντα, για την αποφυγή αιμορραγίας. Η απόξεση που έκανα εγώ σημερα, ήταν διαφορετική από την κλασσική, που σου πληγώνουν την μήτρα.

Τώρα αυτό που με αγχώνει, είναι γιατί να μου συμβαίνει αυτό το πράγμα, τι έχω; γιατί και τα 2 παλλινδρόμησαν στις 6 εβδομάδες;

Λυπάμαι για την άσχημη εξέλιξη της εγκυμοσύνης σου...Θα μιλήσεις εκτενέστερα με το γιατρό σου, και θα σου γράψει κάποιες εξετάσεις προφανώς, χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει πως σίγουρα κάτι υπάρχει. Συχνά δυστυχώς ακούμε για περιπτώσεις σαν τη δική σου με 2 παλίνδρομες στα καπάκια χωρίς παθογένεια. Έχεις κάνει καμια εξέταση μετα την πρωτη παλίνδρομη;

[stef 30]

Καλησπέρα, εγώ σήμερα έκανα αποξεση, δυστυχώς 2η παλλινδρομη. Απόξεση, πρέπει να γίνεται πάντα, για την αποφυγή αιμορραγίας. Η απόξεση που έκανα εγώ σημερα, ήταν διαφορετική από την κλασσική, που σου πληγώνουν την μήτρα.

Τώρα αυτό που με αγχώνει, είναι γιατί να μου συμβαίνει αυτό το πράγμα, τι έχω; γιατί και τα 2 παλλινδρόμησαν στις 6 εβδομάδες;

mariakapa εύχομαι την επόμενη φορά τα πράγματα να έχουν καλύτερη εξέλιξη.Θα κάνεις κάποιες εξετάσεις και θα δεις αν συμβαίνει κατι,δεν αποκλείεται όμως να ήταν τυχαία και τα δύο περιστατικά.Αν έχεις γιατρό που εμπιστεύεσαι ακολούθησε τις οδηγίες του.

[stef 30]

magda άλλη χοριακή λέω να μην κάνω , ότι είναι να γίνει θα φανεί την τρίτη.

Όπως φαίνεται και από τις ιστορίες των κοριτσιών όταν ανεβαίνει είναι απλή ένδειξη οτι πάει καλά ενώ όταν δεν ανεβαίνει σωστά μάλλον είναι απόδειξη οτι δεν προχωράει.Λίγες μέρες έμειναν..............

[Δομνίνα]

Κοριτσάκια μου γλυκά πολύ καλησπέρα σας..

Είμαι στην πολύ ευχάριστη θέση να σας γράφω από το σπίτι, στο οποίο γυρίσαμε χθες το μεσημέρι και στο μέσα δωμάτιο να έχω μια υπέροχη φατσούλα να κοιμάται αμέριμνη...

Η αλήθεια είναι ότι ο πιτσιρίκος μας έπιασε εξ απροόπτου μιας και όταν πήγαμε στο ΙΑΣΩ το Σάββατο το πρωί στις 16 Μαρτίου για να κάνουμε το NST ο κύριος δεν κουνιόταν καθόλου... είχε αποφασίσει ότι θα κάνει το χατήρι του πατέρα του και θα βγει ψαράκι βλέπετε και έτσι δεν έδινε κανένα σήμα.. ούτε φωνή, ούτε ακρόαση.. η καρδούλα του βέβαια χτυπούσε σε γοργούς ρυθμούς αλλά αυτό δεν μας έφτανε μιας και στο ραντεβού που είχαμε με το γιατρό πριν από το ΙΑΣΩ είχαμε δει ότι οι περιτυλίξεις στο λαιμό εξακολουθούσαν να είναι δυο..

Έτσι είπαμε να βγω από το μηχάνημα για να φάω κάτι μπας και γλυκαθεί ο μικρός και αρχίσει τις κλωτσιές και όντως αυτό έκανα.. Όταν όμως ξαναμπήκα στην αίθουσα και λίγο πριν με βάλουν στο μηχάνημα για δεύτερη φορά είχα ένα τηλεφώνημα από τον γιατρό μου ο οποίος μου είπε ότι μπαίνουμε κατευθείαν για καισαρική μιας και δεν ήθελε να με τραβολογάει στο ΙΑΣΩ 3 φορές τη μέρα για NST και με την προοπτική του τριημέρου της Καθαρής Δευτέρας και του απίστευτου άγχους που θα είχα εγώ εάν τυχόν και δεν άκουγα το μικρό για λίγο..

Μου ήρθε λίγο ξαφνικό είναι η αλήθεια αλλά σε μισό δευτερόλεπτο του απάντησα θετικά και βγήκα έξω να ενημερώσω και το σύζυγο.. Δεν λέτε που τελευταία στιγμή του είπα να πάρουμε τη βαλίτσα που είχα ετοιμάσει μόλις το προηγούμενο βράδυ μαζί..

Δίνω λοιπόν τα στοιχεία μου στην υποδοχή ασθενών, φιλάω τον σύζυγο και αποσύρομαι σε ένα δωματιάκι για να αρχίσει η γνωστή διαδικασία.. ξύρισμα, κλύσμα, καρδιογράφημα, ιστορικό, ορός κλπ.... Αφού γίναν όλα αυτά πήρα το γνωστό δρόμο προς το χειρουργείο όπου και μετά από λίγο ξεκίνησε η διαδικασία της επισκληριδίου... Εγώ επειδή δεν τα πάω καλά γενικά με τις βελόνες άρχισα να αισθάνομαι κάπως από την ψυχολογική πίεση που αισθανόμουν εκείνη τη στιγμή.. άρχισα να γέρνω είναι η αλήθεια και ζήτησα να μυρίσω ένα βαμβάκι με λίγο οινόπνευμα για να πάρω τα πάνω μου και να συνέλθω.. Τέλος πάντων.. με ξαπλάρουν στη γνωστή θέση του σταυρού και ξεκινάνε... Δεν κατάλαβα τίποτε.. η αλήθεια είναι ότι νύσταζα πολύ εκείνη τη στιγμή, δεν ξέρω γιατί, και ευχαρίστως αν δεν με ταρακουνούσαν να έριχνα έναν υπνάκο... Ευτυχώς που δεν το έκανα όμως διότι σε 10 λεπτά από τη στιγμή που άρχισε η όλη διαδικασία είδα και άκουσα ένα μπλε πλασματάκι να κάνει την εμφάνισή του δίπλα μου.. Ο γιός μου είχε γεννηθεί επιτέλους! Ο καημενούλης βγήκε μπλε από την πίεση που αισθανόταν τόσο καιρό λόγω των περιτυλίξεων... Ακούστηκε αμέσως η φωνούλα του και μου τον φέραν πάνω μου για να του δώσω το πρώτο φιλάκι... και μόλις του μίλησα άνοιξε τα υπέροχα ματάκια του και με κοίταζε απορημένος... Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψω το τι αισθάνθηκα εκείνη τη στιγμή.. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι αισθανόμουν ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο...

Αφού τελείωσε η επέμβαση και πήγα στην αίθουσα ανάνηψης για καμιά ωρίτσα, με ανεβάσαν μετά στο δωμάτιο όπου ύστερα από λίγη ώρα κατέφτασε και ο άντρας της ζωής μου, ο πιτσιρίκος μου, ο γιος μου... Όχι να το παινευτώ αλλά είναι πανέμορφος.. έχει μια απίστευτη φατσούλα και πολλά καστανόξανθα μαλλάκια... και είναι μόνο δικός μου... ε καλά, και του μπαμπά του..

Τον έβαλα στο στήθος από την πρώτη στιγμή και το έπιασε αμέσως και με θέληση.. Ευτυχώς αναρρώσαμε και οι δυο μια χαρά και έτσι από χθες είμαστε σπιτάκι μας όπου προσπαθούμε να βρούμε τους ρυθμούς μας..

Σας εύχομαι πραγματικά σε όλες όσες δεν το έχετε ζήσει να το ζήσετε το συντομότερο.. Κοιτώντας τα μάτια του γιου μου και βλέποντάς τον να κοιμάται αμέριμνος στο κρεβατάκι του απορώ πως τόσο καιρό ζούσα χωρίς αυτόν...

Ένας κύκλος έκλεισε (της εγκυμοσύνης) και ένας καινούργιος κύκλος ξεκινά (της μητρότητας)...

Θέλω να σας ευχαριστήσω που ήσασταν πλάι μου τόσο καιρό και με στηρίξατε με τα λόγια και την ενθάρρυνσή σας..

Θέλω να πω στη Stef ότι καταλαβαίνω πως ακριβώς αισθάνεται.. Κορίτσι μου περνάς ζόρι τώρα το οποίο ζόρι ακριβώς είχα περάσει στη 2η εγκυμοσύνη μου που παλινδρόμησε στην 5η εβδομάδα.. Τότε η χοριακή ανέβαινε με ρυθμούς χελώνας αλλά είχαμε δει μόνο τον σάκο...Ελπίζω η ταλαιπωρία σου να τελειώσει με τον πλέον ανώδυνο συναισθηματικό ή σωματικό τρόπο και γρήγορα να προχωρήσεις μπροστά!

Σας φιλώ γλυκά!

[sosad]

Κοριτσάκια μου γλυκά πολύ καλησπέρα σας..

Είμαι στην πολύ ευχάριστη θέση να σας γράφω από το σπίτι, στο οποίο γυρίσαμε χθες το μεσημέρι και στο μέσα δωμάτιο να έχω μια υπέροχη φατσούλα να κοιμάται αμέριμνη...

Η αλήθεια είναι ότι ο πιτσιρίκος μας έπιασε εξ απροόπτου μιας και όταν πήγαμε στο ΙΑΣΩ το Σάββατο το πρωί στις 16 Μαρτίου για να κάνουμε το NST ο κύριος δεν κουνιόταν καθόλου... είχε αποφασίσει ότι θα κάνει το χατήρι του πατέρα του και θα βγει ψαράκι βλέπετε και έτσι δεν έδινε κανένα σήμα.. ούτε φωνή, ούτε ακρόαση.. η καρδούλα του βέβαια χτυπούσε σε γοργούς ρυθμούς αλλά αυτό δεν μας έφτανε μιας και στο ραντεβού που είχαμε με το γιατρό πριν από το ΙΑΣΩ είχαμε δει ότι οι περιτυλίξεις στο λαιμό εξακολουθούσαν να είναι δυο..

Έτσι είπαμε να βγω από το μηχάνημα για να φάω κάτι μπας και γλυκαθεί ο μικρός και αρχίσει τις κλωτσιές και όντως αυτό έκανα.. Όταν όμως ξαναμπήκα στην αίθουσα και λίγο πριν με βάλουν στο μηχάνημα για δεύτερη φορά είχα ένα τηλεφώνημα από τον γιατρό μου ο οποίος μου είπε ότι μπαίνουμε κατευθείαν για καισαρική μιας και δεν ήθελε να με τραβολογάει στο ΙΑΣΩ 3 φορές τη μέρα για NST και με την προοπτική του τριημέρου της Καθαρής Δευτέρας και του απίστευτου άγχους που θα είχα εγώ εάν τυχόν και δεν άκουγα το μικρό για λίγο..

Μου ήρθε λίγο ξαφνικό είναι η αλήθεια αλλά σε μισό δευτερόλεπτο του απάντησα θετικά και βγήκα έξω να ενημερώσω και το σύζυγο.. Δεν λέτε που τελευταία στιγμή του είπα να πάρουμε τη βαλίτσα που είχα ετοιμάσει μόλις το προηγούμενο βράδυ μαζί..

Δίνω λοιπόν τα στοιχεία μου στην υποδοχή ασθενών, φιλάω τον σύζυγο και αποσύρομαι σε ένα δωματιάκι για να αρχίσει η γνωστή διαδικασία.. ξύρισμα, κλύσμα, καρδιογράφημα, ιστορικό, ορός κλπ.... Αφού γίναν όλα αυτά πήρα το γνωστό δρόμο προς το χειρουργείο όπου και μετά από λίγο ξεκίνησε η διαδικασία της επισκληριδίου... Εγώ επειδή δεν τα πάω καλά γενικά με τις βελόνες άρχισα να αισθάνομαι κάπως από την ψυχολογική πίεση που αισθανόμουν εκείνη τη στιγμή.. άρχισα να γέρνω είναι η αλήθεια και ζήτησα να μυρίσω ένα βαμβάκι με λίγο οινόπνευμα για να πάρω τα πάνω μου και να συνέλθω.. Τέλος πάντων.. με ξαπλάρουν στη γνωστή θέση του σταυρού και ξεκινάνε... Δεν κατάλαβα τίποτε.. η αλήθεια είναι ότι νύσταζα πολύ εκείνη τη στιγμή, δεν ξέρω γιατί, και ευχαρίστως αν δεν με ταρακουνούσαν να έριχνα έναν υπνάκο... Ευτυχώς που δεν το έκανα όμως διότι σε 10 λεπτά από τη στιγμή που άρχισε η όλη διαδικασία είδα και άκουσα ένα μπλε πλασματάκι να κάνει την εμφάνισή του δίπλα μου.. Ο γιός μου είχε γεννηθεί επιτέλους! Ο καημενούλης βγήκε μπλε από την πίεση που αισθανόταν τόσο καιρό λόγω των περιτυλίξεων... Ακούστηκε αμέσως η φωνούλα του και μου τον φέραν πάνω μου για να του δώσω το πρώτο φιλάκι... και μόλις του μίλησα άνοιξε τα υπέροχα ματάκια του και με κοίταζε απορημένος... Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψω το τι αισθάνθηκα εκείνη τη στιγμή.. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι αισθανόμουν ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο...

Αφού τελείωσε η επέμβαση και πήγα στην αίθουσα ανάνηψης για καμιά ωρίτσα, με ανεβάσαν μετά στο δωμάτιο όπου ύστερα από λίγη ώρα κατέφτασε και ο άντρας της ζωής μου, ο πιτσιρίκος μου, ο γιος μου... Όχι να το παινευτώ αλλά είναι πανέμορφος.. έχει μια απίστευτη φατσούλα και πολλά καστανόξανθα μαλλάκια... και είναι μόνο δικός μου... ε καλά, και του μπαμπά του..

Τον έβαλα στο στήθος από την πρώτη στιγμή και το έπιασε αμέσως και με θέληση.. Ευτυχώς αναρρώσαμε και οι δυο μια χαρά και έτσι από χθες είμαστε σπιτάκι μας όπου προσπαθούμε να βρούμε τους ρυθμούς μας..

Σας εύχομαι πραγματικά σε όλες όσες δεν το έχετε ζήσει να το ζήσετε το συντομότερο.. Κοιτώντας τα μάτια του γιου μου και βλέποντάς τον να κοιμάται αμέριμνος στο κρεβατάκι του απορώ πως τόσο καιρό ζούσα χωρίς αυτόν...

Ένας κύκλος έκλεισε (της εγκυμοσύνης) και ένας καινούργιος κύκλος ξεκινά (της μητρότητας)...

Θέλω να σας ευχαριστήσω που ήσασταν πλάι μου τόσο καιρό και με στηρίξατε με τα λόγια και την ενθάρρυνσή σας..

Θέλω να πω στη Stef ότι καταλαβαίνω πως ακριβώς αισθάνεται.. Κορίτσι μου περνάς ζόρι τώρα το οποίο ζόρι ακριβώς είχα περάσει στη 2η εγκυμοσύνη μου που παλινδρόμησε στην 5η εβδομάδα.. Τότε η χοριακή ανέβαινε με ρυθμούς χελώνας αλλά είχαμε δει μόνο τον σάκο...Ελπίζω η ταλαιπωρία σου να τελειώσει με τον πλέον ανώδυνο συναισθηματικό ή σωματικό τρόπο και γρήγορα να προχωρήσεις μπροστά!

Σας φιλώ γλυκά!

Δομνινάκι γλυκιά μανούλα, να σου ζήσει ο υπέροχος γιός σου!!!

Ηπεριγραφή σου είναι συγκινητική, τόσο όμορφες στιγμές, τόσο απλά ειπωμένες αλλά με τόση μεγάλη σημασία!!!

εύχομαι ο νέος κύκλος της μητρότητας να γεμίσει τη ζωή σου μέχρι τα γεράματα με ευτυχισμένες στιγμές αγκαλιά με τον δικό σου (άντε και του άντρα σου) γιό!!!!Να είναι γερός, χαρούμενος και τυχερός και να τον δεις να γίνεται παππούλης!!!!!!!!!!

[stef 30]

Κοριτσάκια μου γλυκά πολύ καλησπέρα σας..

Είμαι στην πολύ ευχάριστη θέση να σας γράφω από το σπίτι, στο οποίο γυρίσαμε χθες το μεσημέρι και στο μέσα δωμάτιο να έχω μια υπέροχη φατσούλα να κοιμάται αμέριμνη...

Η αλήθεια είναι ότι ο πιτσιρίκος μας έπιασε εξ απροόπτου μιας και όταν πήγαμε στο ΙΑΣΩ το Σάββατο το πρωί στις 16 Μαρτίου για να κάνουμε το NST ο κύριος δεν κουνιόταν καθόλου... είχε αποφασίσει ότι θα κάνει το χατήρι του πατέρα του και θα βγει ψαράκι βλέπετε και έτσι δεν έδινε κανένα σήμα.. ούτε φωνή, ούτε ακρόαση.. η καρδούλα του βέβαια χτυπούσε σε γοργούς ρυθμούς αλλά αυτό δεν μας έφτανε μιας και στο ραντεβού που είχαμε με το γιατρό πριν από το ΙΑΣΩ είχαμε δει ότι οι περιτυλίξεις στο λαιμό εξακολουθούσαν να είναι δυο..

Έτσι είπαμε να βγω από το μηχάνημα για να φάω κάτι μπας και γλυκαθεί ο μικρός και αρχίσει τις κλωτσιές και όντως αυτό έκανα.. Όταν όμως ξαναμπήκα στην αίθουσα και λίγο πριν με βάλουν στο μηχάνημα για δεύτερη φορά είχα ένα τηλεφώνημα από τον γιατρό μου ο οποίος μου είπε ότι μπαίνουμε κατευθείαν για καισαρική μιας και δεν ήθελε να με τραβολογάει στο ΙΑΣΩ 3 φορές τη μέρα για NST και με την προοπτική του τριημέρου της Καθαρής Δευτέρας και του απίστευτου άγχους που θα είχα εγώ εάν τυχόν και δεν άκουγα το μικρό για λίγο..

Μου ήρθε λίγο ξαφνικό είναι η αλήθεια αλλά σε μισό δευτερόλεπτο του απάντησα θετικά και βγήκα έξω να ενημερώσω και το σύζυγο.. Δεν λέτε που τελευταία στιγμή του είπα να πάρουμε τη βαλίτσα που είχα ετοιμάσει μόλις το προηγούμενο βράδυ μαζί..

Δίνω λοιπόν τα στοιχεία μου στην υποδοχή ασθενών, φιλάω τον σύζυγο και αποσύρομαι σε ένα δωματιάκι για να αρχίσει η γνωστή διαδικασία.. ξύρισμα, κλύσμα, καρδιογράφημα, ιστορικό, ορός κλπ.... Αφού γίναν όλα αυτά πήρα το γνωστό δρόμο προς το χειρουργείο όπου και μετά από λίγο ξεκίνησε η διαδικασία της επισκληριδίου... Εγώ επειδή δεν τα πάω καλά γενικά με τις βελόνες άρχισα να αισθάνομαι κάπως από την ψυχολογική πίεση που αισθανόμουν εκείνη τη στιγμή.. άρχισα να γέρνω είναι η αλήθεια και ζήτησα να μυρίσω ένα βαμβάκι με λίγο οινόπνευμα για να πάρω τα πάνω μου και να συνέλθω.. Τέλος πάντων.. με ξαπλάρουν στη γνωστή θέση του σταυρού και ξεκινάνε... Δεν κατάλαβα τίποτε.. η αλήθεια είναι ότι νύσταζα πολύ εκείνη τη στιγμή, δεν ξέρω γιατί, και ευχαρίστως αν δεν με ταρακουνούσαν να έριχνα έναν υπνάκο... Ευτυχώς που δεν το έκανα όμως διότι σε 10 λεπτά από τη στιγμή που άρχισε η όλη διαδικασία είδα και άκουσα ένα μπλε πλασματάκι να κάνει την εμφάνισή του δίπλα μου.. Ο γιός μου είχε γεννηθεί επιτέλους! Ο καημενούλης βγήκε μπλε από την πίεση που αισθανόταν τόσο καιρό λόγω των περιτυλίξεων... Ακούστηκε αμέσως η φωνούλα του και μου τον φέραν πάνω μου για να του δώσω το πρώτο φιλάκι... και μόλις του μίλησα άνοιξε τα υπέροχα ματάκια του και με κοίταζε απορημένος... Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψω το τι αισθάνθηκα εκείνη τη στιγμή.. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι αισθανόμουν ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο...

Αφού τελείωσε η επέμβαση και πήγα στην αίθουσα ανάνηψης για καμιά ωρίτσα, με ανεβάσαν μετά στο δωμάτιο όπου ύστερα από λίγη ώρα κατέφτασε και ο άντρας της ζωής μου, ο πιτσιρίκος μου, ο γιος μου... Όχι να το παινευτώ αλλά είναι πανέμορφος.. έχει μια απίστευτη φατσούλα και πολλά καστανόξανθα μαλλάκια... και είναι μόνο δικός μου... ε καλά, και του μπαμπά του..

Τον έβαλα στο στήθος από την πρώτη στιγμή και το έπιασε αμέσως και με θέληση.. Ευτυχώς αναρρώσαμε και οι δυο μια χαρά και έτσι από χθες είμαστε σπιτάκι μας όπου προσπαθούμε να βρούμε τους ρυθμούς μας..

Σας εύχομαι πραγματικά σε όλες όσες δεν το έχετε ζήσει να το ζήσετε το συντομότερο.. Κοιτώντας τα μάτια του γιου μου και βλέποντάς τον να κοιμάται αμέριμνος στο κρεβατάκι του απορώ πως τόσο καιρό ζούσα χωρίς αυτόν...

Ένας κύκλος έκλεισε (της εγκυμοσύνης) και ένας καινούργιος κύκλος ξεκινά (της μητρότητας)...

Θέλω να σας ευχαριστήσω που ήσασταν πλάι μου τόσο καιρό και με στηρίξατε με τα λόγια και την ενθάρρυνσή σας..

Θέλω να πω στη Stef ότι καταλαβαίνω πως ακριβώς αισθάνεται.. Κορίτσι μου περνάς ζόρι τώρα το οποίο ζόρι ακριβώς είχα περάσει στη 2η εγκυμοσύνη μου που παλινδρόμησε στην 5η εβδομάδα.. Τότε η χοριακή ανέβαινε με ρυθμούς χελώνας αλλά είχαμε δει μόνο τον σάκο...Ελπίζω η ταλαιπωρία σου να τελειώσει με τον πλέον ανώδυνο συναισθηματικό ή σωματικό τρόπο και γρήγορα να προχωρήσεις μπροστά!

Σας φιλώ γλυκά!

Σ'ευχαριστώ Δομνίνα μου.Να σας ζήσει το μωράκι σας,να είναι γερό και πολύ τυχερό!

[Δομνίνα]

Καλημέρα και από μένα!

Οι πρώτες μέρες στο σπίτι με το μωρό είναι γεμάτες μοναδικά συναισθήματα και εμπειρίες.. Χθες κάναμε και το πρώτο μας μπάνιο.. Μάλιστα μας το έκανε ο μπαμπάς διότι είναι πιο έμπειρος (λόγω του ότι έχει ήδη ένα παιδί και τα θυμάται καλύτερα!).. είμαστε πολύ καλά παιδάκια και συνεργάσιμα.. Μάλιστα έχουμε ξεκινήσει και θηλασμό και πάμε όλο και καλύτερα.. Το καμάρι μου σιγά σιγά μπαίνει σε πρόγραμμα και δεν μας ταλαιπωρεί καθόλου.. Μπορώ να κάθομαι να τον κοιτάω με τις ώρες!

Σας στέλνουμε ένα γλυκό φιλάκι σε όλες!

[magda TS]

Δομνινα μου δωσε ενα μεγαλο φιλάκι στο μπέμπη!!! Η περιγραφη σου ειναι τελεια αφου το φαντάζομαι!!!:)

Εγω εχθες ειχα λιγα πονακια στην μητρα και φοβηθηκα γι'αυτο εμεινα ξαπλα!!! Μπορει να ηταν συσπασούλες θα κλεισω ραντεβου με το γιατρό απο βδομαδα να δω το μπεμπάκι!!!

[louloudira]

Δομνίνα δως του ένα φιλάκι και από μένα του μπεμπούλη σου!!!!!Περιμένω πως και πως τον επόμενο καφέ στη παραλία μας αλλά να χουμε και συνοδό το γλυκουλη σου μικρό αντράκι!!!!!

[Δομνίνα]

Καλησπέρα, καλησπέρα!

Σήμερα γίναμε κιόλας μιας βδομάδας! Καλέ πως περνάει έτσι ο καιρός; Αδιανόητο..

Είμαστε καλά αλλά χθες το βράδυ τραβήξαμε μια απίστευτη ταλαιπωρία.. Το καημενούλι μου πάλευε από τις 22:30 να κοιμηθεί αλλά με το που κοιμόταν και τον ακούμπαγα στην κούνια του, τσουπ, το μάτι γαρίδα και στριγκλίες.. Βρε τι αγκαλιές τον έκανα, τι πάνα του άλλαξα, τι τον τάισα πότε από το στήθος και πότε ξένο.. τίποτε αυτός.. Κάποια στιγμή κατά τις 3.30 τα ξημερώματα έκανε κακά και επιτέλους ηρέμησε... Ο μπαμπάς μας τον φάσκιωσε και μου τον έδωσε αγκαλίτσα στο κρεβάτι όπου με είχε οχυρώσει με μαξιλάρια διότι έβλεπε την εξάντλησή μου και κοιμηθήκαμε έτσι χωρίς να κουνήσουμε τα δυο μας μέχρι τις 7 το πρωί.. Ξύπνησε, θήλασε και ξανακοιμήθηκε μέχρι τις 9.. όπου ξαναθήλασε, έκανε άλλη μια φορά κακά και κοιμήθηκε το αστεράκι μου από τις 10:15 μέχρι τις 12:00.. Το καημένο, το ενοχλούσε η κοιλίτσα του.. Σήμερα όμως αφού έχει κάνει ήδη 3 φορές κακά είναι πολύ καλύτερα.. Τι ζόρι τραβάνε και αυτά τα καημένα.. Κι εμάς δεν πήγε το μυαλό μας..

Αντιμετωπίζω ένα θεματάκι με το στήθος.. έχει κάνει γρομπαλάκια και αυτό σημαίνει ότι το γάλα έχει συσσωρευτεί.. Μίλησα με κάποιες κοπέλες που έχουν εμπειρία και μου είπαν τι να κάνω ακριβώς.. Ομολογώ ότι βοήθησαν πολύ και ελπίζω να καλυτερέψω αρκετά..

Λουλουδίρα μου γλυκιά.. καλώς εχόντων των πραγμάτων θα ανέβουμε για το Πάσχα στο Βόλο.. οπότε η συνάντησή μας με συνοδό το αντράκι μου είναι δεδομένη..

Μάγδα μου καλά έκανες και έκατσες στ' αυγά σου.. Δεν είναι πράγματα αυτά για να παίζουμε αν και είμαι σίγουρη ότι δεν είναι κάτι το ανησυχητικό!

Φιλιά σε όλα τα υπόλοιπα κοριτσάκια!