Παλλίνδρομες κυήσεις

[tounts]

fistikaki παλίνδρομη είχες και εσύ? και δεν έκανες απόξεση?

δεν μπορώ να το βγαλω από το μυαλό μου ρε κορίτσια...

νομίζω πως θα τρελαθώ από τις άσχημες σκέψεις...

και νιώθω και τον άντρα μου να απομακρίνεται...όλο στη δουλειά πηγαίνει, νομίζω για να με αποφεύγει...

με βρίσκει υπερβολκή και αρνητική...δεν το περίμενα ...την πρώτη φορά μου στάθηκε πολύ περισσότερο..

στο μεταξύ πριν 2 μήνες μετακομίσαμε στην πόλη που ζούμε τώρα και δεν έχω καθόλου φίλους...νιωθω τόσο μόνη..δεν έχω κανέναν...

το ΄ξέρω πως όλες εδώ μέσα έχετε πολλά προβλήματα να αντιμετωπίσετε και σας ζαλίζω και εγώ, αλλά είμαι σε απόγνωση...μέχρι την πέμπτη που μας πέρασε ένιωθα τόση ευτυχία...τώρα δεν έχει όρια η δυστυχία μου...έχει ξεφύγει...

Βάλε τα αθλητικά σου και κάνε βόλτες..Έξω από το σπίτι η στεναχώρια λιγοστεύει.. Πιάσε κουβέντα με τον περιπτερά, την ψιλικατζού, τη φαρμακοποιό, τον κρεοπώλη.. Μαγείρεψε το αγαπημένο φαγητό του άντρα σου και περίμενέ τον με χαμόγελο.. Φάε και κανένα πατατάκι ή παγωτό.. Όλα θα φτιάξουν! αααααα...... Και άλλαξε nickname!!!!!!!!!!

[tounts]

Αχ και εγώ έτσι ήμουν...τι σκέψεις πέρναγαν από το μυαλο μου καλύτερα να μην σου πω...

Αλλά προσπαθούσα να μην το δείχνω στους άλλους ακομα και στον άντρα μου αν και τις περισσότερες φορές με καταλαβαινε .Βεβαια δεν μπορώ να πω μου συμπαραστάθηκε και με το παραπανω και ακομα το κανει.Θα περασουν οι μερες θα νιωσεις καλύτερα.

Να κοιτας να απασχολείς τον εαυτό σου όσο περίσσοτερο γίνεται.Η εργασιοθεραπεια κάνει πολύ καλο. Εμενα πάλι καλό μου έκανε και που το συζήτησα με πολλους.

Και τώρα να αλλάξουμε θέμα.Δεν είναι αναγκη λόγω του θέματος να μιλάμε όλο για δυσάρεστα εδώ μεσα...Που μετακομίσατε?

είχα καιρό να μπω στο blog σου... Έπαθα την πλάκα μου πάλι!!! Είσαι ΘΕά!!! Κλαπ κλαπ κλαπ κλαπ!!!!!!!

[vasdeli]

Nα σας ρωτήσω βρε κορίτσια...κάνατε απόξεση και μετά έχετε αιμοραγία?

εγώ είχα δυο σταγόνες αίμα την πρώτη μέρα και μετά τίποτα...ο γιατρός μου είπε ότι δεν θα έχω αιμοραγία...είναι φυσιολογικό?

πονάκια έχω βέβαια αρκετά αλλά δεν είναι τίποτα μπροστά στον πόνο της καρδιάς μου...

Μετά την απόξεση μου και παρόλο που η εγκυμοσύνη ήταν προχωρημένη δεν είχα καθόλου αίμα....Μην ανησυχείς, φυσιολογικό είναι....

και νιώθω και τον άντρα μου να απομακρίνεται...όλο στη δουλειά πηγαίνει, νομίζω για να με αποφεύγει...

με βρίσκει υπερβολκή και αρνητική...δεν το περίμενα ...την πρώτη φορά μου στάθηκε πολύ περισσότερο..

στο μεταξύ πριν 2 μήνες μετακομίσαμε στην πόλη που ζούμε τώρα και δεν έχω καθόλου φίλους...νιωθω τόσο μόνη..δεν έχω κανέναν...

το ΄ξέρω πως όλες εδώ μέσα έχετε πολλά προβλήματα να αντιμετωπίσετε και σας ζαλίζω και εγώ, αλλά είμαι σε απόγνωση...μέχρι την πέμπτη που μας πέρασε ένιωθα τόση ευτυχία...τώρα δεν έχει όρια η δυστυχία μου...έχει ξεφύγει...

Αχ....αλλιώς αντιδρούν οι γυναίκες αλλιώς οι άντρες....

Θυμάμαι, η δική μου ατυχία ήταν ένα μήνα σχεδόν μετά την μετακόμισή μας....

Τότε είχα κρατηθεί μόνο από το φόρουμ....ειλικρινά το λέω...δεν υπήρχε κανείς...

Και μου μείνανε 3 πολύ καλές φίλες από την όλη ιστορία, από εδώ μέσα....αλήθεια το λέω...

Η δυστυχία σου θα πιάσει πάτο....και μετά βουρ στην επιφάνεια....

Άλλωστε ο μόνος τρόπος να βγεις στην επιφάνεια είναι να πιάσεις πάτο για να πάρεις φόρα....

[Δομνίνα]

Sosad κοριτσάκι μου γλυκό..

Εγώ προσωπικά σε καμία από τις αποξέσεις δεν είχα αιμορραγία.. Δυο τρεις σταγόνες αίμα την πρώτη μέρα και αυτό ήταν.. Απλά κάποια πονάκια τις επόμενες μέρες.. Εγώ την Δευτέρα που μας πέρασε έκανα την απόξεση και σήμερα πονάω ακόμα λίγο.. Οργανισμός είναι αυτός.. θέλει το χρόνο του..

Είναι πολύ δύσκολο να είσαι μόνη σου σε μια καινούργια πόλη χωρίς κανέναν.. Όμως είμαι σίγουρη ότι θα βρεις πολλά καινούργια πράγματα που μπορείς να κάνεις.. Όσον αφορά τον άνδρα σου.. δυστυχώς αντιδρούν διαφορετικά από μας και ορισμένα πράγματα δεν μπορούν να τα αντιληφθούν στο μέγεθός τους.. Πονάει κι αυτός, είμαι σίγουρη αλλά δεν ξέρει πως να το δείξει.. ή δεν θέλει να το δείξει για να μην σε επιβαρύνει περισσότερο ψυχολογικά..

Εγώ αυτή τη φορά το μόνο που θέλω είναι να είμαι κοντά του, μαζί του και δεν μπορούμε διότι η δουλειά του αυτή την περίοδο είναι ιδιαίτερα απαιτητική και δεν του αφήνει σχεδόν καθόλου χρόνο.. Όμως μια αγκαλιά και ένα χάδι για μένα είναι φάρμακο...

Προσπάθησε να περάσεις ένα όμορφο καλοκαίρι και να δεις που πολύ σύντομα θα δεις τα πράγματα από διαφορετική σκοπιά..

Δεν σας είπα.. χθες έκανα αίτηση για διαβατήριο...

[anniw]

Κορίτσια, και γω μετά την απόξεση, ένα περίπου χρόνο πριν, ένιωσα το ίδιο. Ότι πολλοί από τους δικούς μου ανθρώπους (μεταξύ αυτών και ο άντρας μου) υποτίμησαν το θέμα, δεν του έδωσαν τη σημασία που έπρεπε, δεν μου άφησαν περιθώρια να "θρηνήσω" τέλος πάντων. Μου φαίνεται καλύτερα. Πολύ καλύτερα. Το ξεπέρασα και εγώ πιο γρήγορα (τι πιο γρήγορα δηλαδή, ακαριαία-το πρωϊ απόξεση και καπάκι δουλειά) και μετά σπίτι και πάρκο με τα ζουζούνια μου.

Όλα θα πάνε καλά για όλες, πίστη υπομονή και κουράγιο. Και ένα χαμόγελο που τουλάχιστον υπάρχει υγεία.

[peny]

είχα καιρό να μπω στο blog σου... Έπαθα την πλάκα μου πάλι!!! Είσαι ΘΕά!!! Κλαπ κλαπ κλαπ κλαπ!!!!!!!

Σε ευχαριστώ πολύ πολύ!!Εγώ το χω ρίξει σε αυτό για να ξεχνιέμαι.

Κορίτσια, και γω μετά την απόξεση, ένα περίπου χρόνο πριν, ένιωσα το ίδιο. Ότι πολλοί από τους δικούς μου ανθρώπους (μεταξύ αυτών και ο άντρας μου) υποτίμησαν το θέμα, δεν του έδωσαν τη σημασία που έπρεπε, δεν μου άφησαν περιθώρια να "θρηνήσω" τέλος πάντων. Μου φαίνεται καλύτερα. Πολύ καλύτερα. Το ξεπέρασα και εγώ πιο γρήγορα (τι πιο γρήγορα δηλαδή, ακαριαία-το πρωϊ απόξεση και καπάκι δουλειά) και μετά σπίτι και πάρκο με τα ζουζούνια μου.

Εγώ πάντως μόνο έτσι μπορώ να λειτουργήσω και ό άντρας μου το ξέρει καλά. Αν δω και τον άλλο πεσμενο πέφτω και εγώ ακομα και αν δεν είναι δικό μου θέμα. Οποτε ο άντρας μου σε αυτή την περίπτωση κοιταγε να μου αποσπά την προσοχή να μην το σκεφτομαι και με έιχε απασχολημενη με διαφορα ή μου έριχνε απο κοντά τον Κωσταντή (το γιο μου) που δεν με άφηνε να σκεφτώ και πολλά πολλα.

Οταν ο γιατρός είδε στην αυχενική ότι το μωρο ήταν νεκρό προσπαθησε να μου το φέρει μαλακα και μου έλεγε "δεν έιναι καλά τα νεα" και με άφηνε κανα 3 λεπτο.Μετά πάλι "το ξέρω ότι είναι δύσκολο αλλά κάνε υπομονή " αλλο κανα 3 λεπτο. Και μετά που μου το λεγε μου κράταγε το χέρι και με παρηγορουσε πόση ώρα και με εκανε χειρότερα. Εντάξει ο άνθρωπος δεν με ήξερε και προσπαθούσε να μου το φέρει με το μαλακο αλκλά για μενα ήταν το χειρότερο.Οταν πηρα το γιατρό μου και του το έιπα "Ενταξει μου λέει συμβαινουν αυτά δες το σαν ένα τυχαιο γεγονος" Εκει πήρα τα πάνω μου λιγο.

[sosad]

Αχ, κορίτσια είσαστε υπέροχες! Σας ευχαριστώ τόοοοοοσο πολύ για την συμπαράσταση...όλες έχετε περάσει δύσκολες στιγμές και καταλαβαίνεται όσο κανένας άλλος το ζόρι που τραβάμε...πιστεύω πως και ο άντρας μου νιώθει κατά κάποιο τρόπο αποκομμένος, γιατί ξέρει ότι ποτέ δεν θα νιώσει τον πόνο τον δικό μου...

Σήμερα είμαι λίγο καλύτερα, γιόρταζε ένας συνάδελφος στην δουλειά και ήταν πολύ ανάλαφρο το κλίμα, πέρασε εύκολα η μέρα...

πένυ μου, στην Σύρο μετακομίσαμε πριν δυο μήνες από τον Πειραιά και έμεινα έγκυος το πρώτο βράδυ που κοιμηθήκαμε στο καινούριο μας σπίτι....γιαυτό τώρα ειμαι έτσι...το κακό είναι ότι δεν μπορώ να πάω για μπάνιο για 15 ημέρες, πιστεύω θα με βοηθούσε να ξεχαστώ λιγάκι...

εδώ ακόμα δεν έχω παρέες και φυσικά κανένας δεν γνωρίζει τι μου έχει συμβεί, και έτσι δεν έχω περιθώριο να θρηνήσω και πολύ...ίσως αυτό να είναι και το καλύτερο...κλαίω μόνο όταν είμαι μόνη στο σπίτι...

σήμερα θα βάψω και τα μαλλιά μου!!!:D:D

κορίτσια έχουν ασπρίσει εντελώς...30 χρονών γιαγιά έχω γίνει....

[sosad]

Να σας ρωτήσω και κάτι άλλο σημαντικό????

σήμερα θυμήθηκα ότι 2 μέρες μετά την προηγούμενη απόξεση μέτρησα το ζάχαρό μου και ήταν 110 μετά από νηστεία για τρεις ημέρες συνεχόμενα...

εγώ το είχα αποδόσει στην στενοχώρια...

μετά 1 μήνα έκανα καμπύλη ζαχάρου και ινσουλίνης με τιμή ζαχάρου σε νηστεία 92...

δεν το βρήκαμε κακό με τον γυναικολόγο και δεν ασχολήθηκα...

τώρα σκέφτομαι, λέτε στην πρώτη εγκυμοσύνη να ήταν ανεβασμένο το ζάχαρο???γιαυτό δυο μέρες μετά ηταν τόσο πολύ???

λέω να πάω σε διαβητολόγο....

οι κοπέλες που βρήκατε ζάχαρο τι θεραπεία ακολουθήσατε???

[fistikaki]

βρε κουκλα, αλλαξε το ψευδωνυμο σου!!

ας φερουμε και λιγο 'φενγκ σουι' στη ζωη μας!!!

καντο, ας πουμε, 'sohopeful'

δεν ξερω τι γινεται με το ζαχαρο στην εγκυμοσυνη, αλλα φιλες μου με τετοιο προβλημα οταν ηταν εγκυοι, το αντιμετωπισαν συμφωνα με τις οδηγιες του γιατρου, και δεν ειχαν επιπλοκες

[Δομνίνα]

Αχ, κορίτσια είσαστε υπέροχες! Σας ευχαριστώ τόοοοοοσο πολύ για την συμπαράσταση...όλες έχετε περάσει δύσκολες στιγμές και καταλαβαίνεται όσο κανένας άλλος το ζόρι που τραβάμε...πιστεύω πως και ο άντρας μου νιώθει κατά κάποιο τρόπο αποκομμένος, γιατί ξέρει ότι ποτέ δεν θα νιώσει τον πόνο τον δικό μου...

Σήμερα είμαι λίγο καλύτερα, γιόρταζε ένας συνάδελφος στην δουλειά και ήταν πολύ ανάλαφρο το κλίμα, πέρασε εύκολα η μέρα...

πένυ μου, στην Σύρο μετακομίσαμε πριν δυο μήνες από τον Πειραιά και έμεινα έγκυος το πρώτο βράδυ που κοιμηθήκαμε στο καινούριο μας σπίτι....γιαυτό τώρα ειμαι έτσι...το κακό είναι ότι δεν μπορώ να πάω για μπάνιο για 15 ημέρες, πιστεύω θα με βοηθούσε να ξεχαστώ λιγάκι...

εδώ ακόμα δεν έχω παρέες και φυσικά κανένας δεν γνωρίζει τι μου έχει συμβεί, και έτσι δεν έχω περιθώριο να θρηνήσω και πολύ...ίσως αυτό να είναι και το καλύτερο...κλαίω μόνο όταν είμαι μόνη στο σπίτι...

σήμερα θα βάψω και τα μαλλιά μου!!!:D:D

κορίτσια έχουν ασπρίσει εντελώς...30 χρονών γιαγιά έχω γίνει....

Κοριτσάκι νομίζω ότι πρέπει να αρχίσεις να επικεντρώνεσαι στα τόσα θετικά που έχεις στην καινούργια σου ζωή..

Μετακομίσατε σε ένα υπέροχο νησί, μακριά από τους ρυθμούς και τα άγχη της πρωτεύουσας.. Έχεις τη δυνατότητα να έχεις καλοκαίρι στη ζωή σου τουλάχιστον 7 μήνες... μπορεί τώρα να έχει έρθει για λίγο ο χειμώνας αλλά όπου να' ναι θα ξεμυτίσει πάλι και ο ήλιος..

Σιγά σιγά θα προσαρμοστείτε και στη δουλειά σας και στο καινούργιο περιβάλλον και θα αποκτήσετε και καινούργιες παρέες.. Ευκαιρία είναι τώρα που ήρθε το καλοκαίρι να σας επισκεφτούν αγαπημένοι άνθρωποι και συγγενείς και να περάσετε υπέροχα..

Όσο για τις άσπρες τρίχες.. μην το συζητάμε αυτό το θέμα.. Από τα 25 μου κάτασπρα είναι και τα δικά μου.. Η καλή τύχη βλέπεις...

[adnihor]

sosad θα συμφωνησω με τα κοριτσια να αλλαξεις νικ ναιμ

αν με ρωτουσες πριν λιγο καιρο τι ειναι αυτο που στην ζωη μου με πονεσε περισσοτερο θα σου ελεγα τα μωρακια που εχασα

αν με ρωτησεις τωρα ποιες ηταν η πιο δυσκολες στιγμες που εχω ζησει μεχρι τωρα θα σου πω οτι πριν ενα μηνα η μικρη μου μου εκανε καποια μικροεπισοδεια που κατα την περιγραφη μου στους γιατρους εμοιαζαν με βρεφικους σπασμους ,καναμε εισαγωγη στο νοσοκομειο κ να μου λενε να ειμαι δυνατη καναμε εγκεφαλογραφημα κ υπερυχους που βγηκαν καθαροι ο παιδονευρολογος αφησε ενα ερωτηματικο στο ολο θεμα δεν ηταν σιγουρος το μωρο μου σε αυτα τα επισοδεια τεντωνε το κορμακι του ολο δεξια κ σφιγγοταν σαν να πονουσε στα δυο πρωτα εγινε ενω κοιμοταν κ δεν μπορουσαμε να καταλαβουμε αν ειχε επαφη με το περιβαλλον φυγαμε απο το νοσοκομειο καναμε κ αλο εγκεφαλογραφημα κ εκεινο καθαρο κ ερχομαι στο σημερα την παρασκευη που μας περασε η μικρη εκανε το ιδιο σκηνικο την ωρα που ηταν ξυπνια τεντωσε το κορμακι της ολο δεξια κ εκλαιγε σαν να μου ζητουσε βοηθεια εχασα την γη κατω απο τα ποδια μου πηρα το παιδι κ αρχισα να τρεχω στον δρομο να παω στο ιατρειο της παιδιατρου που για κακη μου τυχη ηταν κλειστη καθε φορα που πηγαινα να την αφησω κατω το παθαινε μιλησα στο τηλεφωνω με την γιατρο κ αφοσον ειχαμε ιστορικο μας εστειλε στο νοσοκομειο

μας εκαναν εισαγωγη κ κλασικα αφου επεφτε σαββατοκυριακο δεν υπηρχε γιατρος το παιδι να συνεχιζει το ιδιο σκηνικο κ στο νοσοκομειο εγω απορω πως δεν πηδηξα απο κανα παραθυρο τσακωθηκα με ολους εκει μεσα γιατι θελανε να μαθουν να περναν φλεβα πανω στο παιδι μου κ επειδη εκανα φασαρια 2 μερες δεν ερχοταν γιατρος να μας δει κ οταν ερχοταν με μισο ματι.εντολη του παιδονευρολογου να παρει το παιδι σπασμολυτικα αφου δεν ηταν εκει να το δει ο ιδιος

ολο το σαββατοκυριακο ειχα ενα μωρο που ηταν στην κυριολεξια μαστουρωμενο κ να με κοιταει με ενα απλανες βλεμα

την κυριακη με φωναζει ενας παιδοπαθολογος κ μου λεει βλεποντας ενα βιντεο που τραβηξα οτι το παιδι μου εχει επιλιψια η βρεφικους σπασμους κ πρπει να το δεχτω κ να μαθω να ζω με αυτο την αλλη μερα που ξημερωσε ο θεος κ ηρθε ο παιδονευρολογος εξετασε την μικρη ειδε κ το βιντεο κ μου εδωσε εξιτηριο λεγοντας μου οτι το παιδι δεν εχει τπτ απλα υποτροπιαζει το ραιβοκρανο κ χρειαζομαστε ορθοπαιδικο την ειδε κ ο ορθοπαιδικος κ μου ειπε οτι εχει πολυ δουλεια η υποθεση μας απο μενα φυσιοθεραπειες για 4 μηνες μεχρι να σταθει μονη της 1 μηνα τωρα ζουσα στην αμφιβολια οτι το παιδι μου εχει προβλημα τα βραδυα δεν κοιμομουν μηπως κανει κατι κ δεν το δω ευχαριστω τον θεο κ την παναγια που μας εχει καλα

[peny]

sosad θα συμφωνησω με τα κοριτσια να αλλαξεις νικ ναιμ

αν με ρωτουσες πριν λιγο καιρο τι ειναι αυτο που στην ζωη μου με πονεσε περισσοτερο θα σου ελεγα τα μωρακια που εχασα

αν με ρωτησεις τωρα ποιες ηταν η πιο δυσκολες στιγμες που εχω ζησει μεχρι τωρα θα σου πω οτι πριν ενα μηνα η μικρη μου μου εκανε καποια μικροεπισοδεια που κατα την περιγραφη μου στους γιατρους εμοιαζαν με βρεφικους σπασμους ,καναμε εισαγωγη στο νοσοκομειο κ να μου λενε να ειμαι δυνατη καναμε εγκεφαλογραφημα κ υπερυχους που βγηκαν καθαροι ο παιδονευρολογος αφησε ενα ερωτηματικο στο ολο θεμα δεν ηταν σιγουρος το μωρο μου σε αυτα τα επισοδεια τεντωνε το κορμακι του ολο δεξια κ σφιγγοταν σαν να πονουσε στα δυο πρωτα εγινε ενω κοιμοταν κ δεν μπορουσαμε να καταλαβουμε αν ειχε επαφη με το περιβαλλον φυγαμε απο το νοσοκομειο καναμε κ αλο εγκεφαλογραφημα κ εκεινο καθαρο κ ερχομαι στο σημερα την παρασκευη που μας περασε η μικρη εκανε το ιδιο σκηνικο την ωρα που ηταν ξυπνια τεντωσε το κορμακι της ολο δεξια κ εκλαιγε σαν να μου ζητουσε βοηθεια εχασα την γη κατω απο τα ποδια μου πηρα το παιδι κ αρχισα να τρεχω στον δρομο να παω στο ιατρειο της παιδιατρου που για κακη μου τυχη ηταν κλειστη καθε φορα που πηγαινα να την αφησω κατω το παθαινε μιλησα στο τηλεφωνω με την γιατρο κ αφοσον ειχαμε ιστορικο μας εστειλε στο νοσοκομειο

μας εκαναν εισαγωγη κ κλασικα αφου επεφτε σαββατοκυριακο δεν υπηρχε γιατρος το παιδι να συνεχιζει το ιδιο σκηνικο κ στο νοσοκομειο εγω απορω πως δεν πηδηξα απο κανα παραθυρο τσακωθηκα με ολους εκει μεσα γιατι θελανε να μαθουν να περναν φλεβα πανω στο παιδι μου κ επειδη εκανα φασαρια 2 μερες δεν ερχοταν γιατρος να μας δει κ οταν ερχοταν με μισο ματι.εντολη του παιδονευρολογου να παρει το παιδι σπασμολυτικα αφου δεν ηταν εκει να το δει ο ιδιος

ολο το σαββατοκυριακο ειχα ενα μωρο που ηταν στην κυριολεξια μαστουρωμενο κ να με κοιταει με ενα απλανες βλεμα

την κυριακη με φωναζει ενας παιδοπαθολογος κ μου λεει βλεποντας ενα βιντεο που τραβηξα οτι το παιδι μου εχει επιλιψια η βρεφικους σπασμους κ πρπει να το δεχτω κ να μαθω να ζω με αυτο την αλλη μερα που ξημερωσε ο θεος κ ηρθε ο παιδονευρολογος εξετασε την μικρη ειδε κ το βιντεο κ μου εδωσε εξιτηριο λεγοντας μου οτι το παιδι δεν εχει τπτ απλα υποτροπιαζει το ραιβοκρανο κ χρειαζομαστε ορθοπαιδικο την ειδε κ ο ορθοπαιδικος κ μου ειπε οτι εχει πολυ δουλεια η υποθεση μας απο μενα φυσιοθεραπειες για 4 μηνες μεχρι να σταθει μονη της 1 μηνα τωρα ζουσα στην αμφιβολια οτι το παιδι μου εχει προβλημα τα βραδυα δεν κοιμομουν μηπως κανει κατι κ δεν το δω ευχαριστω τον θεο κ την παναγια που μας εχει καλα

Πωπω κοπέλα μου τι πέρασες και τι περνας ακομα...Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα.Εδώ ίωση περναει ο δικος μου και τρελαινομαι πόσο μαλλον κατι τετοιο. Οταν γεννήθηκε ο Κωσταντής μου την τελευταια μερα μια παιδιατρος (στο λαιμο μου κάθισε) ήρθε και τον εξετασε και μου είπε να τον κοιτάξω γιατί μαλλον έχει ραιβοκρανο (αν θυμαμαι καλα ετσι μου το πε .Δεν έιναι αυτό που γέρνει το κεφαλακι από τη μια πλευρα? Δεν είμαι σίγουρη) εγώ πανικοβλήθηκα και τη ρώταγα διαφορα και εκεινη μου μίλησε απότομα και τελικα δεν μου απαντούσε κιολας.Εγώ ημουν μόνη και έκλαιγα συνέχεια Πήρα τηλ τον άντρα μου και έψαξε να τη βρει αλλά είχε σχολάσει.Ξεσκονισαν το ιστορικό του παιδιού αλλα δεν έιχε κατι καταγραφει.Μετα που το παρακολούθησε η παιδιατρος μας δεν βρήκε κατι.Ετσι υσηχάσαμε.Μπορώ να καταλάβω την αγωνία σου.Χαράς το κουράγιο σου που βρήκες την ψυχραιμια να τραβήξεις βίντεο...

[tounts]

καλέ Ανδριανή τι ακούν τα αυτιά μου και διαβάζουν τα ματάκια μου... Τι ήταν αυτό που πέρασες???? Παναγία μου αγωνία που θα τράβηξες... Πω πω πω!!! Και αυτοί οι γιατροί τελείως αναίσθητοι.. Τουλάχιστον τώρα ξέρεις τι έχεις να αντιμετωπίσεις... Ουφ!! πολύ αγχώθηκα...Φαντάζομαι εσύ..

[tounts]

Δομνίνα για πού το ταξιδάκι???? Όπου και να πας, καλά θα κάνεις και θα πας.. Κι αν το θυμηθείς, φέρε μας λίγο αέρα ταξιδιάρικο να αναπνεύσουμε κι εμείς.. εντάξει???

[vasdeli]

Θα το ξαναπω: οποια κοπελα εχει χασει μωρο πρεπει να ελενξει το ζαχαρο της...SOSΑD στη θεση σου θα πηγαινα αμεσα για ελεγχο...σαφως το ζαχαρο αποδιοργανωνεται απο τη στενοχωρια αλλα δεν χανεις και τιποτα!και να σας πω και κατι αλλο;δεν πρεπει να αρκουμαστε σε μια απλη μετρηση,πρεπει να κανουμε καμπυλη ζαχαρου. Το ζαχαρο ευθυνεται για παλινδρομες στο α τριμηνο και ενδομητριους θανατους στο β τριμηνο. Απο αυτο το καφε εχουν περασει πολλα 'γλυκα' κοριτσια,πιστεψτε με...