Παλλίνδρομες κυήσεις

[ιππόκαμπακι]

ιπποκαμπάκι μου, ίσως ακούστηκα λίγο σκύλα, ίσως ήταν από τη φορτισμένη συναισθηματική μου κατάσταση.

Δεν λέω ότι η ξαδέλφη μου δεν θέλει να προσέξει το παιδί της, προς θεού, δύο παιδιά έχασε, απλώς δεν ξέρει και δεν ρωτάει, γιατί είναι ξεροκέφαλη. Εγώ δεν ανακατεύτηκα πουθενά, ούτε που το άγγιξα το μωρό, μόνο του χάιδεψα το κεφαλάκι όπως ήταν στο πυρέξ και το ξέντυσα να δω αν λερώθηκε.

Η κοπέλα από τη λαχτάρα της για το μωρό δεν χόρταινε να το κοιτάζει και δεν κοίταζε αυτά που της έλεγε η μαία, αλλά ούτε άκουγε και κανέναν άλλο, με αποτέλεσμα να μην μπορεί το μωράκι να πιει το γάλα.

Ίσως ακούγομαι ξερόλας αλλά απλώς με τόσα παιδιά που έχω φυλάξει, γνωρίζω αρκετά πράγματα.

Τώρα για το αν θα κάνω ή όχι παιδί, το ξέρει η επιστήμη που θα με βοηθήσει να το κάνω κι ο Θεός που τα κανονίζει.

Έχω κάνει του κόσμου τις εξετάσεις αλλά είμαι και σε μεγάλη ηλικία, οπότε λίγο δύσκολο.

Δεν χρειάζεται να κάνω εξωσωματική, γιατί μέχρι στιγμής και τις δυο φορές που έμεινα έγκυος, έμεινα πολύ εύκολα, αλλά δυστυχώς δεν αρκεί αυτό. Καλύτερα να αργούσα και να τα κατάφερνα, παρά αυτό το πράγμα που μου έτυχε δυο φορές να φτάνω στην 6η-7η εβδομάδα κι ο σάκος να είναι κενός.

Εγώ το έχω πάρει απόφαση ότι μπορεί και να μην κάνω παιδιά και γι' αυτό είμαι πολύ χαλαρή. Έχω κι άλλα ανίψια αλλά μ' αυτόν τον μπέμπη σήμερα έπαθα πλάκα, ίσως κι επειδή είναι της ξαδέλφης μου που είμαστε σαν αδελφές και τον ένιωθα δικό μου.

Ίσως κι επειδή ειμαι σ' αυτή τη φάση που είμαι.

Όταν γεννήθηκαν τα άλλα ανίψια μου, δεν είχα καν παντρευτεί, ενώ τώρα μετά από δυο αποβολές μου ξύπνησαν συναισθήματα άγνωστα.

δεν σε ειπα ετσι,ουτε καν το σκεφτηκα.δεν ξερω την ηλικια σου αλλα ξερω γυναικα 47 ετων με 3 σπερματεγχυσεις,2 παλλινδρομησεις και 1 εξωμητριο,και εκανε 4 σπερματεγχυση και εχει κοριτσακι 7-8 ημερων (την γνωρισε σε κλινικη),γνωστη μου 45 ετων 2 παλλινδρομησεις ετοιμαζεται για μεταφορα κατεψυγμενων,η θεια μου 41 ετων εβγαλε τον ξεδερφο.ευχομαι να σου εδωσα αισιοδοξια για να προχωρησεις με το κεφαλι ψηλα.εαν παλι νιωθεις οτι μεγαλωσες και δεν θα προλαβεις να κανεις εξωσωματικη ναβγουν και διδυμα ή τριδυμα (να γινεις και πολυτεκνη):p,και γνωμη μου ειναι να μην τα αφηνουμε ολα στο θεο αλλα να τον βοηθαμε οσο μπορουμε και επιτρεπεται,βεβαια:wink: και ολα θα πανε καλα.

[martha8]

Καλημέρα κορίτσια!!!!!!!!!!!!!!

Πίνω καφεδάκι και διαβάζω τα νέα σας......

bp ίτσα μου να πω ότι και εγώ σε καταλαβαίνω..... όπως όλα τα κορίτσια. Αν και από τις πιο μικρές της παρέας (του 82) και λίγο άμυαλη συγκινήθηκα με όσα έγραψες! Εγω ενα θα σου ΞΑΝΑΠΩ, ΣΙΓΟΥΡΑ θα κάνεις παιδάκια!!! Δεν είμαι ο Θεος να το ξέρω αλλά ρε bp ίτσα το πιστεύω για όλες ότι αφού συλλάβαμε κάποιοα στιγμή θα τα καταφέρουμε.... Αρκεί να μην το βάλουμε κάτω!!! Να δεις ότι για το επόμενο παιδάκι που θα μας λες θα εί΄ναι το δικό σου!! Και εκεί θα φανεί και η "μαεστρία" σου στα μωράκια...... σε πειράζω!!!!!

Και εγώ την πρώτη φορά που έμεινα εγκυος έμεινα μετα απότη γυναίκα του αδερφού του μπαντζανάκη μου (μπέρδεμα ε;;; και θα γεννούσα μετα από αυτή. Εγώ το έχασα λοιπόν, ξανάεμεινα έγκυος και το ξαναέχασα λίγες μέρες πριν γεννήσει!!!!! Με ρωτούσε η πεθερά μου αν θα πάμε στο μαιευτήριο και κορίτσια έλεγα ναι αλλά δεν ήθελα με τίποτα!!! Τελικά δεν πήγαμε γιατί θα τους βλέπαμε μετά από λίγες μέρες!!! Και όταν τελικά τους είδαμε τα συναισθήματα μου ήταν ανάμεικτα. Από τη μία ένιωθα μια πικρία γιατί σκεφτομουν ότι θα είχα και εγώ ένα μπεμπάκι ή τουλάχιστον θα ήμουν έγκυος και από την άλλη έβλεπα αυτό το υπέροχο πλασματάκι και δε το χόρταινα. Βέβαια συζήτησα μαζί της, της είπα τα προβλήματα μας, την είδα που θύλασε, τη ρωτούσα να μαθαίνω κι εγώ..... αλλά η πικρα πίκρα!!!! Bp ίτσα μου το έχεις ξανακούσει και έχει καντατήσει γραφικό ΑΛΛΑ΄θα πάνε όλα καλά!!! Και αν προς το παρόν έχω κατέβει από το πουλμαν που πάει στη Καβάλα θα είμαι εδώ για να ακούσω τα ευχαριστα, όχι μόνο τα δικά σου αλλά και όλων των κοριτσιων!!! Και αν κανονίσετε κανένα καφεδάκι, είμαι μέσα!!!!

[martha8]

ιπποκαμπάκι όπως τα λες είναι! Και εγώ ξέρω γυναίκα, 49 παρακαλώ και έκανε δίδυμα. Δεν ξέρω βέβαια αν είχε πρόβλημα γιατί δεν ήταν παντρεμένη. Απλώς ο άντρας τησ ζωής της άργησε λιγάκι αλλά τελικά είναι πολύ ευτυχισμένοι τώρα και οι δύο!!!

[bp-IOLH]

Εγώ που είμαι του '73 χωράω ανάμεσα;

Καλέ, έλα κι εσύ, να κάνουμε τη μαγική τριάδα '72, '73, '74 και μετά θα κολλήσουν και οι άλλες των '80's. Θα κάνουμε "γιάγκα χορεύει και η άννα μαρία, γιάγκα χορεύει και ο βασιλιάς, γιάγκα χορεύουν κι οι μεγάλες κυρίες, γιάγκα χορεύουν και τα παιδιά"/

Ιόλη μου...

πραγματικά η σκηνή που περιέγραψες στο μαιευτήριο ήταν συγκλονιστική....εγώ σε καταλαβαίνω...

Ζητώ συγνώμη αν σε έβαλα στο τριπάκι να σκεφτείς 'εσύ έχεις τουλάχιστον δύο παιδιά, εγώ κανένα'...Είναι μεγάλος πόνος...να χάνεις 2 και να μην έχεις κανένα....

Όμως, σας το λέω, ο δικός μου πόνος ίσως είναι διαφορετικός αλλά εξίσου έντονος...Όντας ήδη μαμά και γνωρίζοντας τις χαρές που σου φέρνει η μητρότητα και τα συναισθήματα που σου γεννά αναπολώ τι έχω χάσει...Ίσως εσύ μπορείς να με καταλάβεις σε αυτό μιας και όπως μας λες έχεις κρατήσει παιδάκια και έχεις εμπειρία...

Σου στέλνω μια ζεστή αγκαλιά....θα ήθελα να πιω έναν καφέ μαζί σου και να κλάψω πάνω στον ώμο σου...και ίσως κι εσύ στον δικό μου....

Σε φιλώ

Βασδέλι μου, δεν το σκέφτηκα έτσι, αν και έτσι ακούστηκε. Το έχω ξαναγράψει κι άλλη φορά, ότι η άποψή μου είναι πως οι γυναίκες που έχουν ήδη παιδί/ιά, αν χάσουν ένα, έχουν μεγαλύτερη στενοχώρια, γιατί ξέρουν από πρώτο χέρι τη γλύκα της μητρότητας, εγώ δεν την έχω γνωρίσει, αν και πιστεύω πως έχω αγάπη και τρυφερότητα για όλα τα παιδιά του κόσμου και δεν θα είχα πρόβλημα ακόμη και να υιοθετήσω. Αν μου έφερνε τώρα αυτή τη στιγμή κάποιος ένα μωράκι στο σπίτι μου, θα το έπαιρνα χωρίς δεύτερη σκέψη και θα το λάτρευα. Θυμάμαι τον εαυτό μου από παιδί που περπατούσα στο δρόμο και κοιτούσα όλα τα παιδάκια και τα παρατηρούσα. Περπατούσα μαζί με φίλες μου κι εγώ κοιτούσα τα παιδάκια, ενώ οι φίλες μου δεν έδιναν σημασία και τους έκανε εντύπωση που παρατηρούσα τα παιδάκια. Η πρώτη μου εμπειρία με παιδάκι ήταν όταν ήμουν 9 χρονών, όπου με βάζανε κατά καιρούς να φυλάξω αυτή την ξαδέλφη μου που γέννησε χθες, η οποία ήταν 2 χρονών. Οι μανάδες μας φεύγανε να πάνε στα μαγαζιά και με άφηναν στο σπίτι να φυλάξω το μωρό και μάλιστα μου είχαν απεριόριστη εμπιστοσύνη, ότι θα το προσέξω. Φυσικά δεν την τάιζα ή την άλλαζα, αλλά έπαιζα μαζί της και την απασχολούσα.

Όταν ήμουν 18 χρονών, η μαμά μου φύλαγε 2 παιδάκια μιας φίλης της, και, επειδή κατά καιρούς η μαμά μου έπρεπε να φεύγει για το χωριό, πήγαινα και φύλαγα εγώ τα παιδάκια. Ήταν αγοράκι 5 χρονών και κοριτσάκι 1 έτους.

Πήγαινα το πρωί στο σπίτι, περίμενα να ξυπνήσουν, τα έντυνα, έφτιαχνα το γάλα τους, μετά έδινα χυμό στο αγοράκι και αυγό στο κοριτσάκι, τα πήγαινα στην παιδική χαρά να παίξουν, τα έφερνα σπίτι, τα έκανα μπάνιο και τα δύο, τα τάιζα και τα έβαζα για ύπνο μέχρι να έρθει η μαμά τους.

Απορώ πως μου είχαν οι γονείς των παιδιών τόση εμπιστοσύνη. Μόνο 18 χρονών ήμουν αλλά τα κατάφερνα.

Κορυφαίο!! Μαζί σου!

Εμένα αυτό το shopping therapy με αναζωογόνησε αυτό το διάστημα και με έφερε στα ίσα μου.

δεν σε ειπα ετσι,ουτε καν το σκεφτηκα.δεν ξερω την ηλικια σου αλλα ξερω γυναικα 47 ετων με 3 σπερματεγχυσεις,2 παλλινδρομησεις και 1 εξωμητριο,και εκανε 4 σπερματεγχυση και εχει κοριτσακι 7-8 ημερων (την γνωρισε σε κλινικη),γνωστη μου 45 ετων 2 παλλινδρομησεις ετοιμαζεται για μεταφορα κατεψυγμενων,η θεια μου 41 ετων εβγαλε τον ξεδερφο.ευχομαι να σου εδωσα αισιοδοξια για να προχωρησεις με το κεφαλι ψηλα.εαν παλι νιωθεις οτι μεγαλωσες και δεν θα προλαβεις να κανεις εξωσωματικη ναβγουν και διδυμα ή τριδυμα (να γινεις και πολυτεκνη):p,και γνωμη μου ειναι να μην τα αφηνουμε ολα στο θεο αλλα να τον βοηθαμε οσο μπορουμε και επιτρεπεται,βεβαια:wink: και ολα θα πανε καλα.

ιπποκαμπάκι μου, το ξέρω ότι πολλές γυναίκες τα έχουν καταφέρει.

Το δικό μου πρόβλημα είναι ότι δεν μπορώ (μάλλον) να κάνω εξωσωματική, γιατί έχω θέμα με τον αριστερό μου μαστό. Έχω καλοήθεις μικροαποτιτανώσεις και τα φάρμακα της εξωσωματικής επιβαρύνουν και φοβάμαι. Την Πέμπτη έχω ραντεβού με τη μαστολόγο για τσεκ απ και θα τη ρωτήσω, γιατί ο φόβος μου είναι μήπως με τις παλλίνδρομες ο γιατρός μου προτείνει κάποια στιγμή εξωσωματική, για να μπορέσουν να μου μεταφέρουν απολύτως υγιή έμβρυα, ώστε να αποκλειστεί η πιθανότητα χρωμοσωματικών ανωμαλιών, που παίζουν ως αιτίες παλλίνδρομης στην ηλικία μου.

Δηλαδή, εγώ δεν έχω βεβαιωθεί ότι το πρόβλημα των παλλίνδρομων ήταν το διάφραγμα που αφαιρέθηκε κατά την υστεροσκόπηση. Φοβάμαι, μήπως είναι και λόγω χρωμοσωματικών ανωμαλιών και επίσης μου έχει κολλήσει στον εγκέφαλο ότι ίσως φταίει και το σπέρμα του άντρα μου και θέλω να ρωτήσω το γιατρό αν πρέπει να κάνουμε εξέταση κατάτμησης dna, ώστε να δούμε μήπως έχει πρόβλημα και ενώ γονιμοποιεί, ωστόσο δημιουργεί προβληματικά έμβρυα.

Σ' ευχαριστώ πάντως για τις περιπτώσεις που μου έγραψες, είναι πραγματικά παρήγορο να ξέρεις ότι πολλές γυναίκες τα κατάφεραν μετά από χρόνια.

[ιππόκαμπακι]

Καλέ, έλα κι εσύ, να κάνουμε τη μαγική τριάδα '72, '73, '74 και μετά θα κολλήσουν και οι άλλες των '80's. Θα κάνουμε "γιάγκα χορεύει και η άννα μαρία, γιάγκα χορεύει και ο βασιλιάς, γιάγκα χορεύουν κι οι μεγάλες κυρίες, γιάγκα χορεύουν και τα παιδιά"/

Βασδέλι μου, δεν το σκέφτηκα έτσι, αν και έτσι ακούστηκε. Το έχω ξαναγράψει κι άλλη φορά, ότι η άποψή μου είναι πως οι γυναίκες που έχουν ήδη παιδί/ιά, αν χάσουν ένα, έχουν μεγαλύτερη στενοχώρια, γιατί ξέρουν από πρώτο χέρι τη γλύκα της μητρότητας, εγώ δεν την έχω γνωρίσει, αν και πιστεύω πως έχω αγάπη και τρυφερότητα για όλα τα παιδιά του κόσμου και δεν θα είχα πρόβλημα ακόμη και να υιοθετήσω. Αν μου έφερνε τώρα αυτή τη στιγμή κάποιος ένα μωράκι στο σπίτι μου, θα το έπαιρνα χωρίς δεύτερη σκέψη και θα το λάτρευα. Θυμάμαι τον εαυτό μου από παιδί που περπατούσα στο δρόμο και κοιτούσα όλα τα παιδάκια και τα παρατηρούσα. Περπατούσα μαζί με φίλες μου κι εγώ κοιτούσα τα παιδάκια, ενώ οι φίλες μου δεν έδιναν σημασία και τους έκανε εντύπωση που παρατηρούσα τα παιδάκια. Η πρώτη μου εμπειρία με παιδάκι ήταν όταν ήμουν 9 χρονών, όπου με βάζανε κατά καιρούς να φυλάξω αυτή την ξαδέλφη μου που γέννησε χθες, η οποία ήταν 2 χρονών. Οι μανάδες μας φεύγανε να πάνε στα μαγαζιά και με άφηναν στο σπίτι να φυλάξω το μωρό και μάλιστα μου είχαν απεριόριστη εμπιστοσύνη, ότι θα το προσέξω. Φυσικά δεν την τάιζα ή την άλλαζα, αλλά έπαιζα μαζί της και την απασχολούσα.

Όταν ήμουν 18 χρονών, η μαμά μου φύλαγε 2 παιδάκια μιας φίλης της, και, επειδή κατά καιρούς η μαμά μου έπρεπε να φεύγει για το χωριό, πήγαινα και φύλαγα εγώ τα παιδάκια. Ήταν αγοράκι 5 χρονών και κοριτσάκι 1 έτους.

Πήγαινα το πρωί στο σπίτι, περίμενα να ξυπνήσουν, τα έντυνα, έφτιαχνα το γάλα τους, μετά έδινα χυμό στο αγοράκι και αυγό στο κοριτσάκι, τα πήγαινα στην παιδική χαρά να παίξουν, τα έφερνα σπίτι, τα έκανα μπάνιο και τα δύο, τα τάιζα και τα έβαζα για ύπνο μέχρι να έρθει η μαμά τους.

Απορώ πως μου είχαν οι γονείς των παιδιών τόση εμπιστοσύνη. Μόνο 18 χρονών ήμουν αλλά τα κατάφερνα.

Εμένα αυτό το shopping therapy με αναζωογόνησε αυτό το διάστημα και με έφερε στα ίσα μου.

ιπποκαμπάκι μου, το ξέρω ότι πολλές γυναίκες τα έχουν καταφέρει.

Το δικό μου πρόβλημα είναι ότι δεν μπορώ (μάλλον) να κάνω εξωσωματική, γιατί έχω θέμα με τον αριστερό μου μαστό. Έχω καλοήθεις μικροαποτιτανώσεις και τα φάρμακα της εξωσωματικής επιβαρύνουν και φοβάμαι. Την Πέμπτη έχω ραντεβού με τη μαστολόγο για τσεκ απ και θα τη ρωτήσω, γιατί ο φόβος μου είναι μήπως με τις παλλίνδρομες ο γιατρός μου προτείνει κάποια στιγμή εξωσωματική, για να μπορέσουν να μου μεταφέρουν απολύτως υγιή έμβρυα, ώστε να αποκλειστεί η πιθανότητα χρωμοσωματικών ανωμαλιών, που παίζουν ως αιτίες παλλίνδρομης στην ηλικία μου.

Δηλαδή, εγώ δεν έχω βεβαιωθεί ότι το πρόβλημα των παλλίνδρομων ήταν το διάφραγμα που αφαιρέθηκε κατά την υστεροσκόπηση. Φοβάμαι, μήπως είναι και λόγω χρωμοσωματικών ανωμαλιών και επίσης μου έχει κολλήσει στον εγκέφαλο ότι ίσως φταίει και το σπέρμα του άντρα μου και θέλω να ρωτήσω το γιατρό αν πρέπει να κάνουμε εξέταση κατάτμησης dna, ώστε να δούμε μήπως έχει πρόβλημα και ενώ γονιμοποιεί, ωστόσο δημιουργεί προβληματικά έμβρυα.

Σ' ευχαριστώ πάντως για τις περιπτώσεις που μου έγραψες, είναι πραγματικά παρήγορο να ξέρεις ότι πολλές γυναίκες τα κατάφεραν μετά από χρόνια.

ιολη μου,να ξερεις οτι στην εξωσωματικη σου βαζουν ''καλα εμβρυα'' 1η'ποιοτητας (εχει μεχρι 5η ποιοτητας),μεχρι την μεταφορας σου τα εμβρυα ειναι καλα,μετα υπαρχει το προβλημα σε εμενα ηταν παρα πολυ καλα (τα 2 μεγαλωναν 1 μερα πιο γρηγορα απο τα αλλα 6 που ηταν φυσιολογικα),και παλι το ενα απορροφηθηκε και το αλλο παλλινδρομησε.(λογια εμβρυολογου σου λεω,οχι δικα μου).συμπερασμα:οτι και στην εξωσωματικη παλλινδρομεις ,και πιανεις εξωμητριο.τωρα το προβλημα σου δεν το γνωριζω τι ειναι,αλλα πες τον γιατρο σου αμα δεν μπορεις να παρεις φαρμακα γιατι ειναι δυνατα,πες του αν μπορεις να κανεις εξωσωματικη χωρις φαρμακα,να παρουμε το ενα ωαριο σου που γεννας καθε μηνα και να το γονιμοποιησουν.ή μηπως σε βρει αλλη λυση.

[ιππόκαμπακι]

κοριτσαρες φευγω για ΚΑΒΑΛΑ στα αληθεια ομως.δεχομαι παραγγελιες.για να δειτε ποσο καλη χορηγος ειμαι θα φερω σε ολα τα κοριτσια κουραμπιεδες χρυσανθιδη.καλο τριημερο και ειπαμε:ΨΗΛΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ.εγω απο την λαχταρα μου που περιμενω περιοδο πηρα και ενα πακετο σερβιετες,την τριτη περιμενω.να δουμε!!!φιλακια!!!

[bp-IOLH]

κοριτσαρες φευγω για ΚΑΒΑΛΑ στα αληθεια ομως.δεχομαι παραγγελιες.για να δειτε ποσο καλη χορηγος ειμαι θα φερω σε ολα τα κοριτσια κουραμπιεδες χρυσανθιδη.καλο τριημερο και ειπαμε:ΨΗΛΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ.εγω απο την λαχταρα μου που περιμενω περιοδο πηρα και ενα πακετο σερβιετες,την τριτη περιμενω.να δουμε!!!φιλακια!!!

Καλό ταξίδι, ιπποκαμπάκι μου, και στείλε κανά κουραμπιέ και κατά δω μεριά.

[bp-IOLH]

Κοριτσάκια μου, πάλι γύρισα με κλάματα από το μαιευτήριο!

Τι είναι αυτό το κακό που με έχει πιάσει, δεν μπορώ να καταλάβω.

Βλέπω το μωρό και λιώνω, μου έρχεται να το φάω.

Καθόμουν πάνω από το κεφάλι του και το κοίταζα, χάζευα πως κοιμόταν, μετά άρχισε να ξυπνάει και χασμουριόταν, έκανε γκριμάτσες στο προσωπάκι του, επειδή πεινούσε, κι εγώ έβγαζα κραυγούλες κι έλεγα, κοιτάξτε πως κάνει, κοιτάξτε που χασμουριέται κλπ.

Και μόλις βγήκα από το μαιευτήριο, πάλι έβαλα τα κλάματα.

Προσπαθούσε ο άντρας μου να συνεφέρει, η μάνα μου μού φώναζε, εγώ σ' όλο το δρόμο ήμουν βουρκωμένη.

[vasdeli]

Χθες με τον άντρα μου, βάλαμε κάτω τις "μετά το συμβάν" αλλαγές στον τρόπο σκέψης, στα συναισθήματα, στη σχέση μας... και είναι πάρα πολλές! Και όλες μας πάνε ένα βήμα μπροστά!

!!

Μεγάλη αλήθεια αυτό...Κι εμείς μετά την απώλεια ωριμάσαμε ως ζευγάρι.

εγω απο την λαχταρα μου που περιμενω περιοδο πηρα και ενα πακετο σερβιετες,την τριτη περιμενω.να δουμε!!!φιλακια!!!

Εύχομαι να μην τις χρειαστείς ιππόκαμπε!

Κοριτσάκια μου, πάλι γύρισα με κλάματα από το μαιευτήριο!

Τι είναι αυτό το κακό που με έχει πιάσει, δεν μπορώ να καταλάβω.

Βλέπω το μωρό και λιώνω, μου έρχεται να το φάω.

Καθόμουν πάνω από το κεφάλι του και το κοίταζα, χάζευα πως κοιμόταν, μετά άρχισε να ξυπνάει και χασμουριόταν, έκανε γκριμάτσες στο προσωπάκι του, επειδή πεινούσε, κι εγώ έβγαζα κραυγούλες κι έλεγα, κοιτάξτε πως κάνει, κοιτάξτε που χασμουριέται κλπ.

Και μόλις βγήκα από το μαιευτήριο, πάλι έβαλα τα κλάματα.

Προσπαθούσε ο άντρας μου να συνεφέρει, η μάνα μου μού φώναζε, εγώ σ' όλο το δρόμο ήμουν βουρκωμένη.

Ερώτηση 1η: Γιατί ξαναπήγες;

[bp-IOLH]

Ερώτηση 1η: Γιατί ξαναπήγες;

Γιατί χθες πήγα για λίγο μόνη μου χωρίς τον άντρα μου και χωρίς τα δώρα μου και σήμερα πήγα μετά ανδρός και δώρου.

Εξάλλου είμαστε σαν αδελφές, όπως στην αδελφή μου θα πήγαινα κάθε μέρα, έτσι ένιωσα ότι έπρεπε να κάνω κι εδώ.

Είχα σκοπό να ξαναπάω και αύριο αλλά μετά τα σημερινά, δεν το βλέπω.

[tounts]

Γιατί χθες πήγα για λίγο μόνη μου χωρίς τον άντρα μου και χωρίς τα δώρα μου και σήμερα πήγα μετά ανδρός και δώρου.

Εξάλλου είμαστε σαν αδελφές, όπως στην αδελφή μου θα πήγαινα κάθε μέρα, έτσι ένιωσα ότι έπρεπε να κάνω κι εδώ.

Είχα σκοπό να ξαναπάω και αύριο αλλά μετά τα σημερινά, δεν το βλέπω.

Εγώ έκλαιγα χθες στο θέατρο. Πήγα θέατρο να ξεσκάσω, στο διάλειμμα πήγα στη τουαλέτα, θυμήθηκα ότι ήμουν έγκυος πριν λίγο καιρό, έκλαψα και μετά προσπαθούσαν να με συνεφέρουν. Ήπια ένα μπουκάλι νερό, είδα το υπόλοιπο έργο κι εντάξει..

Δηλαδή να μη ξαναπάω θέατρο;

(Φυσικά και δεν συγκρίνεται το μαιευτήριο με το θέατρο.. Απλώς θέλω να πω πως η απώλεια θα μας κυνηγά παντού για λίγο καιρό.. Δεν τη γλιτώνουμε.. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να τη ζήσουμε και να την αφήσουμε με τον καιρό να ξεθωριάσει.. )

[bp-IOLH]

Καλημέρα, κορίτσια.

Το ξανασκέφτηκα το γιατί αντιδρώ έτσι και συμπέρανα ότι συγκινούμαι ειδικά μ' αυτό το μωρό που είναι της ξαδέλφης μου και το νιώθω πολύ κοντά μου, περάσαμε μαζί τις δύο άτυχες εγκυμοσύνες της, περάσαμε κι αυτή την εγκυμοσύνη που ήταν δύσκολη στην αρχή και που ο φόβος την κυνηγούσε μέχρι και που έκανε το β' επιπέδου και την αμνιοπαρακέντηση, τηλεφωνιόμασταν όλη μέρα, της έδινα κουράγιο, την εμψύχωνα.

Πέρσι το Μάιο γέννησε μια άλλη ξαδέλφη μου το τρίτο της παιδάκι, την ημέρα που θα γεννούσα εγώ το πρώτο, αν δεν ήταν μύλη κύηση.

Πήγα να τη δω στο σπίτι της, μείναμε πολλές ώρες μαζί, ήταν μονη της, χωρίς το σύζυγο και τα μεγαλύτερα παιδιά και τη βοήθησα με το μωράκι, το πήρα αγκαλίτσα, αλλά δεν αντέδρασα έτσι. Γύρισα σπίτι μου με ένα χαμόγελο στο στόμα.

[vasdeli]

Δηλαδή να μη ξαναπάω θέατρο;

Φυσικά και να ξαναπάς...αλλά δεν είναι ανάγκη να υποβάλλουμε τον εαυτό μας σε καταστάσεις που μας ζορίζουν...(για το μαιευτήριο λέω)

[vasdeli]

Καλημέρα, κορίτσια.

Το ξανασκέφτηκα το γιατί αντιδρώ έτσι και συμπέρανα ότι συγκινούμαι ειδικά μ' αυτό το μωρό που είναι της ξαδέλφης μου και το νιώθω πολύ κοντά μου, περάσαμε μαζί τις δύο άτυχες εγκυμοσύνες της, περάσαμε κι αυτή την εγκυμοσύνη που ήταν δύσκολη στην αρχή και που ο φόβος την κυνηγούσε μέχρι και που έκανε το β' επιπέδου και την αμνιοπαρακέντηση, τηλεφωνιόμασταν όλη μέρα, της έδινα κουράγιο, την εμψύχωνα.

Πέρσι το Μάιο γέννησε μια άλλη ξαδέλφη μου το τρίτο της παιδάκι, την ημέρα που θα γεννούσα εγώ το πρώτο, αν δεν ήταν μύλη κύηση.

Πήγα να τη δω στο σπίτι της, μείναμε πολλές ώρες μαζί, ήταν μονη της, χωρίς το σύζυγο και τα μεγαλύτερα παιδιά και τη βοήθησα με το μωράκι, το πήρα αγκαλίτσα, αλλά δεν αντέδρασα έτσι. Γύρισα σπίτι μου με ένα χαμόγελο στο στόμα.

Άντε, Ιόλη...τώρα είναι η σειρά σου....μετά τις 2 ατυχίες σου, έρχεται και η σειρά σου!

[bp-IOLH]

Άντε, Ιόλη...τώρα είναι η σειρά σου....μετά τις 2 ατυχίες σου, έρχεται και η σειρά σου!

Μακάρι, Βασδέλι μου, απ' το στόμα σου και στου Θεού τ' αυτί, όχι μόνο για μένα αλλά για όλες μας.