ΤΟ FUN CLUB TΟΥ κ. ΧΑΣΙΑΚΟΥ

[efoulito]

bp-IOLH μου τι κάνεις; Πού είσαι; Ηρέμησες με τι δουλειά καθόλου ή τρέχεις ακόμη;

Πως πάνε τα κέφια; Εγω ξεκίνησα διαδικασία την Πέμπτη.

Πολλά φιλιά.

[koutsoulina]

Να δειτε καμια φορα τι παιχνιδια παιζει η μοιρα, ευχηθηκα να μην εχουμε κανενα ασχημο νεο να αναρτησουμε ... ε λοιπον εγω πριν σαραντησω ... και χωρις να παρω την ευχη, βγηκα απο το σπιτι, πηγα στο φαρμακειο, στον οδοντιατρο κτλ.

Ακουστε μια ιστορια, πριν 2 χρονια επρεπε να βγαλω ενα δοντι και ο οδοντιατρος μου δεν μπορουσε ... με εστειλε λοιπον σε μια συναδελφο του, 2 ωρες εξαγωγη και τελικα 2 εβδομαδες μετα με αφορητο πονο, πηγα να με δει και βγαλαμε μια ακτινογραφια και ειχε αφησει ενα κοματι (ριζα) μεσα. Ηθελε γναθοχειρουργο πλεον. Την προηγουμενη Δευτερα στις 17-1-2011 λοιπον πηγα στον οδοντιατρο και εκανα μια εξαγωγη δοντιου σε 10 δευτερολεπτα, ελα που ομως ο δικος μου οδοντιατρος θεωρησε σωστο να σκαλησει το προπερσινο δοντι και να βγαλει το κομματι εκεινο...χωρις ακτινογραφια παρακαλω... Το αποτελεσμα; Χτηπησε το "πρωσοπικο νευρο" και τωρα εχει παραλησει το μισο κατω χειλος και το μισο πηγουνι! Δεν επιδεχεται καμια θεραπεια, υπομονη και κατι φυσικοθεραπειες που ειδα μεσω internet, μπορει να κανει και 6 μηνες να επανελθει, ως τοτε νιωθω μουδιασμενη στο σημειο και πολυ στεναχωρεμενη! Αλλος οδοντιατρος μου ειπε οτι ειναι εγκλημα οτι εκανε. Ενδεχεται μελλοντικα να παθω μεγαλυτερη ζημια, να παραλησει το μισο μου προσωπο, ειναι μια ασθενια που δεν επανερχετε πληρως ο ασθενης. Πειραξε το "πρωσοπικο νευρο" ετσι λεγεται. Εν το μεταξυ ειναι ολο χαβαλε + δεν τρεχει τιποτα ο κυριος. Εγω δεν μπορω ουτε να αισθανθω το φιλι που δινω στο νεογεννητο παιδι μου. Απλα ηθελα σε καποιον να τα πω.

[tamar]

Δηλαδή θεωρείτε τον Χασιάκο τόσο καλό που για χάρη του θα πηγαίνατε σε ιδιωτικό μαιευτήριο;

Είναι και δικός μου γιατρός και πολύ φοβάμαι πως αν φύγει από το Αρετέειο θα πρέπει να βρω άλλο γιατρό. Στο ΡΕΑ είναι υψηλές οι τιμές, παρόλο που είπαν πως έχει μπει δυναμικά και ανταγωνιστικά στην αγορά. Το ΛΗΤΩ νομίζω πως ειναι καλύτερο.

Τώρα αυτό που διάβασα για τις καισαρικές στο Αρετέειο δεν μου άρεσε. Άλλον πληρώνεις κι άλλος σε ράβει; Και μάλιστα ειδικευόμενος; Ε όχι δα!!!

Να ρωτήσω και κάτι άλλο που με απασχολεί; Είμαι στην 17η εβδομάδα; Δεν θα έπρεπε να ξανακάνω αιματολογικές εξετάσεις πέραν αυτών που είχα κάνει την 6η εβδομάδα της κύησης; Την καμπύλη αίματος πότε σας είπε να την κάνετε;

[Λαμπη]

κοριτσια συγνωμη αλλα κ εμενα που εκανα καισαρικη ο χασιακος μολις τελειωσε τα βασικα εφυγε κ δυο αλλα παιδια με πασπατευανε μια ωρα κ με ραβανε απο πανω μου..εμαθα ολα τα νεα τους απο την σχολη μεχρι να τελειωσουν...καλως κακος αυτο γινεται...ολα καλα ομως..:p:p

[ολγακι28]

Να δειτε καμια φορα τι παιχνιδια παιζει η μοιρα, ευχηθηκα να μην εχουμε κανενα ασχημο νεο να αναρτησουμε ... ε λοιπον εγω πριν σαραντησω ... και χωρις να παρω την ευχη, βγηκα απο το σπιτι, πηγα στο φαρμακειο, στον οδοντιατρο κτλ.

Ακουστε μια ιστορια, πριν 2 χρονια επρεπε να βγαλω ενα δοντι και ο οδοντιατρος μου δεν μπορουσε ... με εστειλε λοιπον σε μια συναδελφο του, 2 ωρες εξαγωγη και τελικα 2 εβδομαδες μετα με αφορητο πονο, πηγα να με δει και βγαλαμε μια ακτινογραφια και ειχε αφησει ενα κοματι (ριζα) μεσα. Ηθελε γναθοχειρουργο πλεον. Την προηγουμενη Δευτερα στις 17-1-2011 λοιπον πηγα στον οδοντιατρο και εκανα μια εξαγωγη δοντιου σε 10 δευτερολεπτα, ελα που ομως ο δικος μου οδοντιατρος θεωρησε σωστο να σκαλησει το προπερσινο δοντι και να βγαλει το κομματι εκεινο...χωρις ακτινογραφια παρακαλω... Το αποτελεσμα; Χτηπησε το "πρωσοπικο νευρο" και τωρα εχει παραλησει το μισο κατω χειλος και το μισο πηγουνι! Δεν επιδεχεται καμια θεραπεια, υπομονη και κατι φυσικοθεραπειες που ειδα μεσω internet, μπορει να κανει και 6 μηνες να επανελθει, ως τοτε νιωθω μουδιασμενη στο σημειο και πολυ στεναχωρεμενη! Αλλος οδοντιατρος μου ειπε οτι ειναι εγκλημα οτι εκανε. Ενδεχεται μελλοντικα να παθω μεγαλυτερη ζημια, να παραλησει το μισο μου προσωπο, ειναι μια ασθενια που δεν επανερχετε πληρως ο ασθενης. Πειραξε το "πρωσοπικο νευρο" ετσι λεγεται. Εν το μεταξυ ειναι ολο χαβαλε + δεν τρεχει τιποτα ο κυριος. Εγω δεν μπορω ουτε να αισθανθω το φιλι που δινω στο νεογεννητο παιδι μου. Απλα ηθελα σε καποιον να τα πω.

απιστευτο αυτο που σου συνεβη,και ειλικρινα αν ημουνα στην θεση σου θα του εκανα μηνυση του Κυριου που σου ειπε οτι δεν τρεχει και τιποτα,παντως μην μπαινεις στην διαδικασια να σκεφτεσαι οτι φταει επειδη βγηκες πριν σαραντησης,αλλα πραγματα συμβαινουν σ αυτες τησ περιπτωσης....κι εγω παντως βγηκα απο την 4 μερα κι ολας κι ομως ολα καλα...να το κοιταξεις παντως το θεμα με τον οδοντιατρο να μην του περασει ετσι...ευχομαι να ειναι μεσα απο την καρδια μου περαστικα και να πανε ολα καλα..

[koutsoulina]

απιστευτο αυτο που σου συνεβη,και ειλικρινα αν ημουνα στην θεση σου θα του εκανα μηνυση του Κυριου που σου ειπε οτι δεν τρεχει και τιποτα,παντως μην μπαινεις στην διαδικασια να σκεφτεσαι οτι φταει επειδη βγηκες πριν σαραντησης,αλλα πραγματα συμβαινουν σ αυτες τησ περιπτωσης....κι εγω παντως βγηκα απο την 4 μερα κι ολας κι ομως ολα καλα...να το κοιταξεις παντως το θεμα με τον οδοντιατρο να μην του περασει ετσι...ευχομαι να ειναι μεσα απο την καρδια μου περαστικα και να πανε ολα καλα..

Ευχαριστω πολυ ολγακι28, μες το μυαλο μου εισαι, αυτο σκεφτομουνα, μηπως επειδη βγηκα πριν σαραντησσω! Αλλα μαλλον εχεις δικιο, εμ παση περιπτωση αυτος εφυγε να φανταστεις να παει σε συνεδρυο για 10 μερες και ουτε ενα κινητο δεν μου αφησε, δεν ξερω αν θελω να μπελξω με δικαστηρια, θα τραβηξει χρονια, το μονο που σκεφτομαι ειναι να τον τραβηξω κρυφα βιντεο να παραδεχεται τι εκανε, να μαι κατοχειρωμενη. Κρατω επιφυλαξη για το αν ειναι το νευρο αυτο που μου χτηπησε αυτο που σας εχω προαναφει, θα παρω και δευτερη γνωμη, σημερα μιλησα με εναν οδοντιατρο και μου ειπε οτι ειναι νευρο κατω βαθμιακου, ελπιζω να μην εκανε μεγαλη ζημια ο καφρος και να μην παθω τιποτα χειροτερο μελλοντικα. Παντα θα ζω με τον φοβο ομως, τωρα τη ψυχολογια μου που ειναι χαλια και μεταφερεται και στο παιδι παω να φτιαξω ... Ευχαριστω που απαντησες ολγακι28. Θα δω και νευρολογο αυτες τις μερες και θα δω τι θα μου πει.

[mp1979woman]

Ευχαριστω πολυ ολγακι28, μες το μυαλο μου εισαι, αυτο σκεφτομουνα, μηπως επειδη βγηκα πριν σαραντησσω! Αλλα μαλλον εχεις δικιο, εμ παση περιπτωση αυτος εφυγε να φανταστεις να παει σε συνεδρυο για 10 μερες και ουτε ενα κινητο δεν μου αφησε, δεν ξερω αν θελω να μπελξω με δικαστηρια, θα τραβηξει χρονια, το μονο που σκεφτομαι ειναι να τον τραβηξω κρυφα βιντεο να παραδεχεται τι εκανε, να μαι κατοχειρωμενη. Κρατω επιφυλαξη για το αν ειναι το νευρο αυτο που μου χτηπησε αυτο που σας εχω προαναφει, θα παρω και δευτερη γνωμη, σημερα μιλησα με εναν οδοντιατρο και μου ειπε οτι ειναι νευρο κατω βαθμιακου, ελπιζω να μην εκανε μεγαλη ζημια ο καφρος και να μην παθω τιποτα χειροτερο μελλοντικα. Παντα θα ζω με τον φοβο ομως, τωρα τη ψυχολογια μου που ειναι χαλια και μεταφερεται και στο παιδι παω να φτιαξω ... Ευχαριστω που απαντησες ολγακι28. Θα δω και νευρολογο αυτες τις μερες και θα δω τι θα μου πει.

Kουτσουλινα μου λυπαμαι παρα πολυ μ αυτο που διαβασα οτι σου ετυχε και σου ευχομαι να ειναι κατι περαστικο και οχι μονιμο!

Σιγουρα παντως αν τυχαινε σε μενα δεν θα τον αφηνα ετσι τον γιατρο και δεν θα με ενοιαζε καθολου αν εμπλεκα με δικαστηρια γιατι μονο και μονο που διαβασα οτι δεν νιωθεις το φιλι που δινεις στο νεογεννητο μωρο σου στραβωσα παρα πολυ! Θα ηθελα βεβαια και να σε προστατευσω λεγοντας σου οτι αν τον τραβηξεις βιντεο κρυφα που υποτιθεται καποια στιγμη θα το δειξεις σε μελλοντικο δικαστηριο για να εισαι κατωχηρωμενη, θελω να σου πω οτι ναι μεν μπορει να αποδειξεις οτι φταιει ο γιατρος αλλα θα διωχθεις κι εσυ ποινικα γιατι δεν επιτρεπεται η βιντεοσκοπιση και μαλιστα εαν ο αλλος δεν το γνωριζει...οπως επισης και η ηχογραφηση....μην παθεις κι αλλη νιλα....απλα κανε αυτο που ειπες παρε μια 2η γνωμη και πες στον γιατρο που θα σε εξετασει να σου δωσει και γραπτως το τυχον τελικα λαθος του αλλου γιατρου...τουλαχιστον να εισαι κατωχηρωμενη οτι οντως εκανε λαθος και εχεις και την επιβεβαιωση αλλου γιατρου.....ελπιζω να σε βοηθησα λιγακι....πανω στον πανικο μας και την θεληση μας να βρουμε το δικιο μας μερικες φορες πεφτουμε σε λαθη που μπορει να μας κανουν κακο αντι για καλο!

Σου ευχομαι να εχει αισιο τελος ολο αυτο και οχι να βρεις απλα το δικιο σου αλλα να εισαι καλα και να μην ειναι κατι σοβαρο ή μονιμο...

[elena76]

κοριτσια συγνωμη αλλα κ εμενα που εκανα καισαρικη ο χασιακος μολις τελειωσε τα βασικα εφυγε κ δυο αλλα παιδια με πασπατευανε μια ωρα κ με ραβανε απο πανω μου..εμαθα ολα τα νεα τους απο την σχολη μεχρι να τελειωσουν...καλως κακος αυτο γινεται...ολα καλα ομως..:p:p

Πολύ κακός για μένα! Εμένα με έραψε ο ίδιος στο Λητώ! (Δεν έβλεπα βέβαια, όμως άκουγα τα σχόλια των μαιών σχετικά με την τομή)

[stellinula]

Καλημέρα σε όλα τα κοριτσάκια μου,

Σας ευχαριστώ όλες από καρδιάς και αυτές που μου εύχεστε εδώ αλλά και αλλού. Είστε καλές και τρυφερές.

Επιτέλους, εχθές μπήκα στο σπίτι μου με τον μπεμπάκο μου αγκαλίτσα. Είμαι πολύ ευτυχισμένη και ταυτόχρονα στεναχωρημένη και πονεμένη με αυτά που τραβάω από την μέρα που γέννησα μέχρι και σήμερα!!! Τα παίρνω από την αρχή και εξηγώ!

Μου κάνουν εισαγωγή Τετάρτη πρωί (για να με ετοιμάσουν με εξετάσεις κλπ) στο Αρεταιειο με την προϋπόθεση Πέμπτη πρωί να μπω για καισαρική. Όλα καλά ως εδώ…

Περνάει ήρεμα η Τετάρτη και ξημερωνόμαστε Πέμπτη με το άγχος της αρκούδας στα ύψη για το χειρουργείο. Πρώτη πληροφορία από τις κοπέλες «Ααααα δεν ξέρουμε πότε θα μπείτε χειρουργείο για σήμερα έχουν απεργία οι αναισθησιολόγοι». Παγωτό η Στελλίτσα. Έρχεται δεύτερη ειδοποίηση ότι «ο Κος Χασιάκος δεν θα μας άφηνε αχειρούργητες απλά δεν ήξερε το ΠΟΤΕ ακριβώς θα γίνει». Περνάει όλη η μέρα έχουμε φτάσει νύχτα και ετοιμαζόμαστε να σχεδόν ξαπλώσουμε εφόσον η μέρα πέρασε και εν τέλει Κο Χασιάκο δεν είχαμε δει(Σημείωση στο δωμάτιο ήμασταν 2 κοπέλες και οι 2 καισαρική για τον ίδιο γιατρό). Και εκεί που χαζογελάγαμε μπας και μας φύγει το αγχος (διότι είχαμε και συγγενείς που αγωνιούσαν μαζί μας) η ώρα πλέον 22:00 μπαίνει το φορείο και παίρνει την κοπέλα δίπλα μου και της λένε έλα ήρθε η ώρα η δική σου…..Πετάγομαι εγώ « Για μένα δεν έχει βγει πρόγραμμα???» Μου λέει « Μην φοβάσαι είσαι η επόμενη» και επιτέλους γελούσα και έκλαιγα μαζί από τον φόβο που επιτέλους επιβεβαιωνόταν αλλά και από την αγωνία μου να δω το μπέμπη μου.

Τέλος πάντων μπαίνουμε στην τελική ευθεία, έρχεται το φορείο (η καρδιά μου πάει να ανατιναχτεί), πάμε χειρουργείο μου κάνουν επισκληρίδιο και καισαρική που εδώ το σχόλιο μου θα σας καταπλήξει αλλά πραγματικά αυτό το μούδιασμα και η ζεστασιά που ένιωθα στο κορμί μου ήταν θεϊκά και όλα αυτά που μου έκαναν οι γιατροί εγώ τα ένιωθα απλά σαν μασάζ (χααχαχα)….Στις 23:35 ακούω ένα βραχνό κλαμματάκι που ξεσήκωσε το χειρουργείο…Ήταν ο μίνι ανδρούλης μου….Έβαλα τα κλάμματα και περίμενα με αγωνία να τον δω!!! Εν τέλει που φέρνουν μετά από 5-10 λεπτακια ένα πλασματάκι μικρούλικο που έκλαιγε απαρηγόρητα και με το που μου το ακούμπησαν σταμάτησε το κλάμα έβγαλε την παλάμη του έξω από το σεντόνι και την άνοιξε διάπλατα….το φίλησα 2 φορές και του κράτησαν το χεράκι και μου τον πήραν μετά….Όλα καλά λοιπόν, αφού πλέον γύρισα στο δωμάτιο….

Τα ταχτιριντί ξεκίνησαν όταν πλέον φέραν τον μπέμπη μου κοντά μου και το μόνο που ήθελα ήταν να τον θηλάσω….Δεν θα σας πώ το τι έγινε λεπτομερώς θα σας πω μόνο ότι εμένα γάλα δεν μου κατέβηκε (παρά μόνο το πύαρ σε πολύ λίγα σταγονακια που αυτά πήρε μόνο ο μικρός) και μου κόπηκε σχεδόν τελείως με αυτά που μου έκαναν εκεί μέσα. Γιατί???? Γιατί με ρωτούσαν κάθε λίγο και λιγάκι αν θηλάζω τους έλεγα ναι 30 λεπτά στο κάθε στήθος (όπως φυσικά με είχαν ενημερώσει οι μαίες τους) αλλά ο μπεμπης κλαίει απαρηγόρητός μετά σαν να μην τρώει, τι να κάνω? Και μου έλεγαν βάζε τον στο στήθος περισσότερο, για συμπλήρωμα λίγου ξένου ούτε λόγος. Ο άνδρας μου επέμενε να πάρω ξένο γάλα να του δώσω. Έφτασα κορίτσια και έβαζα το παιδί στο ΚΑΘΕ στήθος από 2 ώρες συνεχόμενα. Αποτέλεσμα μου κάνει μια αλλαγή ο μπέμπης και ξεκινάει ένα κλάμα και μου μελανιάζει και μου μένει το παιδί μου σχεδόν ακίνητο….ΤΡΕΛΑΘΗΚΑ η καρδιά μου να σπάσει να κλαίω και ο άνδρας μου να τρέχει να φέρει γάλα ξένο τελικά να ταΐσω τον μπέμπη και να πλακώσει στο ξύλο τις μαίες….Όταν το παιδί πήρε το γάλα το ξένο ήπιε ολόκληρα 100 ml και ηρέμησε και κοιμήθηκε μετά από 5 μίση ώρες άγρυπνο. Μόλις το έμαθαν οι μαίες μου είπαν ότι «δεν έπρεπε να το κάνω, ήταν λάθος και αν το ξανάβαζα στο στήθος άλλες 2 ώρες θα ήταν καλά» …Το στήθος μου έχει καταστραφεί, με έχει πεθάνει, ανέβασα πυρετό 39 με ρίγη και κρυάδες (μαστιτιδα δεν έπαθα γιατί απλά γαλα δεν κατέβασα ποτέ) αλλά ήταν αντίδραση του οργανισμού από το σοκ)…Περιττό να σας πω ότι είμαι τρελά στεναχωρημένη που δεν θηλάζω. Είμαι με αντιβιώσεις για να μου κατέβει ο πυρετός.

Με όλα αυτά ο μπέμπης δυστυχώς δεν έχει συγκεκριμένο πρόγραμμα ύπνου και φαγητού σε ml (αφού για την ηλικία του αντί να πίνει 60ml πίνει πάνω από 80 κάθε φορά δεν είναι χοντρούλης καθόλου, αλλά πέθανε στην πείνα το μωρό μου μέσα στο μαιευτήριο ) με αποτέλεσμα καθημερινά να είμαι μέσα στο άγχος. Σήμερα θα έρθει και η παιδίατρος που μου σύστησαν κάποιοι γνωστοί μου να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε.

Αυτά κορίτσια μου…..Ο μπέμπης είναι μια μούριτσα απίστευτη με κάτι τρελά εκφραστικά χεράκια που όλο με εξερευνούν….τον έχω αγκαλίτσα συνέχεια και με κοιτάει μέσα στα μάτια… ΛΙώνωωωωωωωωωωωωωωωωωωω…τον αγαπώωωω τρελά…

[tamar]

Τώρα αυτό που διάβασα για τις καισαρικές στο Αρετέειο δεν μου άρεσε. Άλλον πληρώνεις κι άλλος σε ράβει; Και μάλιστα ειδικευόμενος; Ε όχι δα!!!

Να ρωτήσω και κάτι άλλο που με απασχολεί; Είμαι στην 17η εβδομάδα; Δεν θα έπρεπε να ξανακάνω αιματολογικές εξετάσεις πέραν αυτών που είχα κάνει την 6η εβδομάδα της κύησης; Την καμπύλη αίματος πότε σας είπε να την κάνετε;

[della]

καλημερα κοριτσια και μια πιο μεγαλη καλημερα σ'εσενα stellinula που γυρισες σπιτι με το μωρακι σου.να ειστε καλα και γεροι και οι 2,τα ασχημα περασαν τωρα εχετε μια ζωη μπροστα σας.βεβαια με στενοχωρησαν πολυ αυτα που διαβασα και εφερα τον εαυτο μου στη θεση σου,τοσο για την ωρα της καισαρικης οσο και για τον θηλασμο μετα.ειναι απιστευτα ψυχοφθορο να περιμενεις ολη μερα στο κρεβατι και να σε παιρνουν στις 23.00,μπραβο για το ψυχικη σου δυναμη,εγω θα γκρινιαζα και θα τους ειχα φαει ζωντανους ολους.βεβαια,θα μου πεις αν μπεις στο χορο χορευεις.οσο και γιατο θηλασμο δεν ειμαι καθολου ειδικη αλλα κι εγω στη θεση σου το ιδιο θα εκανα.να ζησετα γεροι εσυ και ο μπεμπακος σου!!!

[elena76]

Stellinoula να σου ζήσει ο μπεμπάκος σου, να ναι γερός κ τυχερός σε όλη του τη ζωή και να τον καμαρώνετε!

Οι γονείς πάντα ανχώνονται για το αν το μωρό τους τρώει ή όχι και τελικά φτάνουν στο σημείο να δώσουν ξένο γάλα!

Για μένα καλώς σε είχαν κατατοπίσει οι μαίες, δεδομένου ότι το γάλα γάλα κατεβαίνει μετά από 4 σχεδόν μέρες! Το διάστημα αυτών των ημερών έχεις πρωτόγαλα και λίγο, όμως αυτό δεν έπρεπε να σε προβληματίσει! Το γάλα κατεβαίνει με τις θηλαστικές κινήσεις που κάνει το μωράκι και ενεργοποιεί τους αδένες. Είναι προσφορά και ζήτηση!

Στα λέω αυτά εκ πείρας δεδομένου ότι γέννησα με καισαρική, θήλασα και θηλάζω ακόμη την 2,5 χρονών κορούλα μου!!!

[malina]

Καλημέρα σε όλα τα κοριτσάκια μου,

Σας ευχαριστώ όλες από καρδιάς και αυτές που μου εύχεστε εδώ αλλά και αλλού. Είστε καλές και τρυφερές.

Επιτέλους, εχθές μπήκα στο σπίτι μου με τον μπεμπάκο μου αγκαλίτσα. Είμαι πολύ ευτυχισμένη και ταυτόχρονα στεναχωρημένη και πονεμένη με αυτά που τραβάω από την μέρα που γέννησα μέχρι και σήμερα!!! Τα παίρνω από την αρχή και εξηγώ!

Μου κάνουν εισαγωγή Τετάρτη πρωί (για να με ετοιμάσουν με εξετάσεις κλπ) στο Αρεταιειο με την προϋπόθεση Πέμπτη πρωί να μπω για καισαρική. Όλα καλά ως εδώ…

Περνάει ήρεμα η Τετάρτη και ξημερωνόμαστε Πέμπτη με το άγχος της αρκούδας στα ύψη για το χειρουργείο. Πρώτη πληροφορία από τις κοπέλες «Ααααα δεν ξέρουμε πότε θα μπείτε χειρουργείο για σήμερα έχουν απεργία οι αναισθησιολόγοι». Παγωτό η Στελλίτσα. Έρχεται δεύτερη ειδοποίηση ότι «ο Κος Χασιάκος δεν θα μας άφηνε αχειρούργητες απλά δεν ήξερε το ΠΟΤΕ ακριβώς θα γίνει». Περνάει όλη η μέρα έχουμε φτάσει νύχτα και ετοιμαζόμαστε να σχεδόν ξαπλώσουμε εφόσον η μέρα πέρασε και εν τέλει Κο Χασιάκο δεν είχαμε δει(Σημείωση στο δωμάτιο ήμασταν 2 κοπέλες και οι 2 καισαρική για τον ίδιο γιατρό). Και εκεί που χαζογελάγαμε μπας και μας φύγει το αγχος (διότι είχαμε και συγγενείς που αγωνιούσαν μαζί μας) η ώρα πλέον 22:00 μπαίνει το φορείο και παίρνει την κοπέλα δίπλα μου και της λένε έλα ήρθε η ώρα η δική σου…..Πετάγομαι εγώ « Για μένα δεν έχει βγει πρόγραμμα???» Μου λέει « Μην φοβάσαι είσαι η επόμενη» και επιτέλους γελούσα και έκλαιγα μαζί από τον φόβο που επιτέλους επιβεβαιωνόταν αλλά και από την αγωνία μου να δω το μπέμπη μου.

Τέλος πάντων μπαίνουμε στην τελική ευθεία, έρχεται το φορείο (η καρδιά μου πάει να ανατιναχτεί), πάμε χειρουργείο μου κάνουν επισκληρίδιο και καισαρική που εδώ το σχόλιο μου θα σας καταπλήξει αλλά πραγματικά αυτό το μούδιασμα και η ζεστασιά που ένιωθα στο κορμί μου ήταν θεϊκά και όλα αυτά που μου έκαναν οι γιατροί εγώ τα ένιωθα απλά σαν μασάζ (χααχαχα)….Στις 23:35 ακούω ένα βραχνό κλαμματάκι που ξεσήκωσε το χειρουργείο…Ήταν ο μίνι ανδρούλης μου….Έβαλα τα κλάμματα και περίμενα με αγωνία να τον δω!!! Εν τέλει που φέρνουν μετά από 5-10 λεπτακια ένα πλασματάκι μικρούλικο που έκλαιγε απαρηγόρητα και με το που μου το ακούμπησαν σταμάτησε το κλάμα έβγαλε την παλάμη του έξω από το σεντόνι και την άνοιξε διάπλατα….το φίλησα 2 φορές και του κράτησαν το χεράκι και μου τον πήραν μετά….Όλα καλά λοιπόν, αφού πλέον γύρισα στο δωμάτιο….

Τα ταχτιριντί ξεκίνησαν όταν πλέον φέραν τον μπέμπη μου κοντά μου και το μόνο που ήθελα ήταν να τον θηλάσω….Δεν θα σας πώ το τι έγινε λεπτομερώς θα σας πω μόνο ότι εμένα γάλα δεν μου κατέβηκε (παρά μόνο το πύαρ σε πολύ λίγα σταγονακια που αυτά πήρε μόνο ο μικρός) και μου κόπηκε σχεδόν τελείως με αυτά που μου έκαναν εκεί μέσα. Γιατί???? Γιατί με ρωτούσαν κάθε λίγο και λιγάκι αν θηλάζω τους έλεγα ναι 30 λεπτά στο κάθε στήθος (όπως φυσικά με είχαν ενημερώσει οι μαίες τους) αλλά ο μπεμπης κλαίει απαρηγόρητός μετά σαν να μην τρώει, τι να κάνω? Και μου έλεγαν βάζε τον στο στήθος περισσότερο, για συμπλήρωμα λίγου ξένου ούτε λόγος. Ο άνδρας μου επέμενε να πάρω ξένο γάλα να του δώσω. Έφτασα κορίτσια και έβαζα το παιδί στο ΚΑΘΕ στήθος από 2 ώρες συνεχόμενα. Αποτέλεσμα μου κάνει μια αλλαγή ο μπέμπης και ξεκινάει ένα κλάμα και μου μελανιάζει και μου μένει το παιδί μου σχεδόν ακίνητο….ΤΡΕΛΑΘΗΚΑ η καρδιά μου να σπάσει να κλαίω και ο άνδρας μου να τρέχει να φέρει γάλα ξένο τελικά να ταΐσω τον μπέμπη και να πλακώσει στο ξύλο τις μαίες….Όταν το παιδί πήρε το γάλα το ξένο ήπιε ολόκληρα 100 ml και ηρέμησε και κοιμήθηκε μετά από 5 μίση ώρες άγρυπνο. Μόλις το έμαθαν οι μαίες μου είπαν ότι «δεν έπρεπε να το κάνω, ήταν λάθος και αν το ξανάβαζα στο στήθος άλλες 2 ώρες θα ήταν καλά» …Το στήθος μου έχει καταστραφεί, με έχει πεθάνει, ανέβασα πυρετό 39 με ρίγη και κρυάδες (μαστιτιδα δεν έπαθα γιατί απλά γαλα δεν κατέβασα ποτέ) αλλά ήταν αντίδραση του οργανισμού από το σοκ)…Περιττό να σας πω ότι είμαι τρελά στεναχωρημένη που δεν θηλάζω. Είμαι με αντιβιώσεις για να μου κατέβει ο πυρετός.

Με όλα αυτά ο μπέμπης δυστυχώς δεν έχει συγκεκριμένο πρόγραμμα ύπνου και φαγητού σε ml (αφού για την ηλικία του αντί να πίνει 60ml πίνει πάνω από 80 κάθε φορά δεν είναι χοντρούλης καθόλου, αλλά πέθανε στην πείνα το μωρό μου μέσα στο μαιευτήριο ) με αποτέλεσμα καθημερινά να είμαι μέσα στο άγχος. Σήμερα θα έρθει και η παιδίατρος που μου σύστησαν κάποιοι γνωστοί μου να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε.

Αυτά κορίτσια μου…..Ο μπέμπης είναι μια μούριτσα απίστευτη με κάτι τρελά εκφραστικά χεράκια που όλο με εξερευνούν….τον έχω αγκαλίτσα συνέχεια και με κοιτάει μέσα στα μάτια… ΛΙώνωωωωωωωωωωωωωωωωωωω…τον αγαπώωωω τρελά…

Εμενα παλι με ειχαν πρηξει (ολες εκτος απο μια ) να δινω συμπληρωμα να μην αφυδατωθει το μωρο Κι εγω το εβαζα συνεχεια στο στηθος γιατι ετσι ειναι για τα περισσοτερα μωρα στην αρχη Δεν την ακουγα να καταπινει(ελεγα τι κανει; ομως επαιρνε λιγο βαρος Με δικη μου πρωτοβουλια εκοοψα το συμπληρωμα τη δευτερη μερα και θηλασα αποκλειστικα για 20 μερες Θηλαζα και ουρλιαζα μαζι γιατι τα μεμε μου ειχαν γινει κομματια απο τις πληγες Τελικα δεν αντεχα τον πονο και ξαναεδωσα συμπληρωμα και πηγαμε ετσι μεχρι να κλεισει τον 4ο που μας τελειωσε το μητρικο

Μην σκας για τιποτα!!! Να χαιρεσαι τον κουκλο σου τον παιδαρα τον φωνακλα τον λεβεντη!!!!!!!!!! Να προσεχεις τον εαυτο σου την ψυχολογια σου!!!!!! Καλη λοχεια!!!!!

[kikar]

Stellinoula,

να σου ζήσει ο κούκλος σου. Να είναι πάντα καλότυχο και χαμογελαστό το μωρό σου και να είσαστε και εσείς καλά για να το φροντίσετε.

Τα δύσκολα πέρασαν, λίγο ζόρι ακόμα μέχρι να σαραντίσετε και μετά ποιος σας πιάνει. Μη στεναχωριέσαι για το μπέμπη σου, τα μωράκια δε βγαίνουν πεινασμένα από την κοιλίτσα της μαμάς. Κράτα τον σφιχτά σφιχτά γιατί οι μέρες περνάνε τόσο γρήγορα που δε θα το πιστεύεις πόσο μεγάλωσε και τότε θα καταλάβεις πόσο πολύτιμες είναι αυτές οι στιγμές.

Πολλά πολλά φιλιά γλυκειά μου

[athina15]

Stellinoula, να σου ζήσει ο μικρούλης σου!

Ξέρω πως αισθανόσουν με το θηλασμό, βίωσα τα ίδια και χειρότερα αλλά η αλήθεια είναι ότι οι μαίες είχαν απόλυτο δίκιο. Τις πρώτες μέρες και μέχρι να σαραντίσει , το μωρό πρέπει να είναι "κρεμασμένο" ατο στήθος. Διάβασα ένα άρθρο καποιας συμβούλου θηλασμού και καθηγήτριας Πανεπιστημίου που ανέφερε χαρακτηριστικά "ακόμα και 18 ώρες το 24ωρο". Το μωρό δεν πεινάει γιατί η φύση έχει προνοήσει τις πρώτες ημέρες να χρειάζεται μόνο το πρωτόγαλα, δηλαδή πολύ μικρή ποσότητα απλά ο λόγος που είναι συνέχεια στο στήθος είναι γιατί θέλει να σε αισθάνεται, εξοικειώνεται με τη νέα κατάσταση και μαθαίνει να θηλάζει. Οι λόγοι που έκλαιγε μπορεί να είναι πολλοι: τέτοιο σοκ, από τη βολή του στον εξω κόσμο δεν είναι και λίγο! Τώρα το ότι έφαγε και κοιμήθηκε είναι απολύτως λογικό:το μπιμπερόν είναι πολύ πιο εύκολο για τα μωρά και όταν πίνουν πολύ γάλα βαραίνουν και κοιμούνται... Δεν τα λέω αυτά για να σε στεναχωρήσω αλλά βλέποντας ότι οι μαίες για μια φορά είπαν το σωστό θέλησα να τις υποστηρίξω λιγάκι.... Μ' εμένα είχαν φαγωθεί να του δώσω ξένο και σχεδόν τσακώθηκα μαζί τους... Είχα παρακολουθήσει 3 μήνες σεμινάρια και βρέθηκα να ακούω άλλα αντ΄άλλων εκεί...

Σε κάθε περίπτωση τώρα όλα τελέιωσαν...Απόλαυσε το μικρό σου και μην αγχώνεσαι για τίποτα!