ΤΙ ΜΑΓΕΙΡΕΥΟΥΜΕ ΣΗΜΕΡΑ (η συνέχεια)

[ΑΓΓΕΛΙΚΗ2]

Ευχαριστώ περιστεράκι, εύχομαι και εγώ να στρώσουν τα πράγματα...

[summer06]

Κοιτα δεν ξερω και τι προβληματα αντιμετωπιζετε εμεις βασικα ειχαμε νευρα πολλα τα οποια ξεσπουσαμε ο ενας στον αλλο βριζοντας ταπεινωνοντας και με πολυ ψυχολογικο πολεμο...Τωρα εχουμε ηρεμησει ευτυχως

[ΑΓΓΕΛΙΚΗ2]

Το θέμα είναι πως εγώ είμαι πολύ ήπιων τόνων άνθρωπος. Δεν φωνάζω και γενικώς δεν έχω εκρήξεις. Έχω κάνει κι εγώ κάποιες μαλα.... αλλά γενικώς ότι κι αν μου τύχει το αντιμετωπίζω με ήρεμους τόνους. Ο άντρας μου αντίθετα παίρνει φωτιά με το παραμικρό και αρχίζει και φωνάζει και δημιουργεί σκηνικό. Και όπως λες εκτοξεύονται και κουβέντες που ταπεινώνουν....

[peristeraki]

Κοιτα δεν ξερω και τι προβληματα αντιμετωπιζετε εμεις βασικα ειχαμε νευρα πολλα τα οποια ξεσπουσαμε ο ενας στον αλλο βριζοντας ταπεινωνοντας και με πολυ ψυχολογικο πολεμο...Τωρα εχουμε ηρεμησει ευτυχως

Εμείς όταν περνάμε περιοδους εντασεις, κάπως ετσι είμαστε, αλλα μάλλον σε ήπιο βαθμό...

Δε νομίζω να υπάρχει άντρας υποχωρητικός, που να παραδέχεται ότι κάνει λάθη και που να μην θεωρεί τη γυναίκα του αδικαιολογητά γκρινιάρα και υπερβολικη με κάποια πράγματα.

Το βλέπω σε μας, το βλέπω στις φίλες μου, το βλέπω και σε κάτι γάμους παλαιμαχων!!(γονείς, πεθερικά, μπαρμπάδες και τα συναφή...)

Στη δική μου περίπτωση όμως ξέρω ότι δεν θα βρω σύντροφο καλυτερο από τον περιστέρη...Οπότε συμβιβαζομαι και υποχωρώ στις παραξενιές του...

Γιατί τον γνώρισα στα 30 μου και μέχρι τότε είχα αποτυχει να γνωρίσω έναν άνθρωπο που να μπορώ να συνεννοηθώ, όπως με αυτόν, και είχα περάσει και μεγάλες περιοδους μοναξιάς.

[summer06]

Ακριβως τα ιδια αγγελικη και εγω ενω παντα μιλουσα ηρεμα και οταν τσακωνομουν τωρα δεν με αναγνωριζω εχω καταντησει νταλικερης,αλλα γενικα εχουν ηρεμησει οι τσακωμοι μας και γενικα οτι μας προβληματιζει το συζηταμε...

[ΑΓΓΕΛΙΚΗ2]

Περιστεράκι μου εγώ είμαι το αντίθετο από σένα. Τον άντρα μου τον γνώρισα στα 24 χωρίς να έχω καμία ιδιαίτερη μακροχρόνια σχέση πριν, οπότε και δεν είχα μέτρο σύγκρισης.

[ΑΓΓΕΛΙΚΗ2]

annia μου κι έτσι να συνεχίσετε να μιλάτε για όλα όσα σας ενοχλούν. Δεν υπάρχει πιο σημαντικό από αυτό...

[peristeraki]

Το θέμα είναι πως εγώ είμαι πολύ ήπιων τόνων άνθρωπος. Δεν φωνάζω και γενικώς δεν έχω εκρήξεις. Έχω κάνει κι εγώ κάποιες μαλα.... αλλά γενικώς ότι κι αν μου τύχει το αντιμετωπίζω με ήρεμους τόνους. Ο άντρας μου αντίθετα παίρνει φωτιά με το παραμικρό και αρχίζει και φωνάζει και δημιουργεί σκηνικό. Και όπως λες εκτοξεύονται και κουβέντες που ταπεινώνουν....

Σε εμάς συμβαίνει το αντίθετο:oops:

Οταν ο περιστέρης εκνευριστεί, αφού πρώτα έχουμε γίνει μύλος, κάνει την βολτούλα του και μετα επιστρεφει σπίτι και είναι μια χαρά, σε αντίθεση με μενα που κάθομαι και σιχτιριζομαι και κοπανιεμαι...Και στο τελος είμαι η κακια της υπόθεσης

[ΑΓΓΕΛΙΚΗ2]

Αφού το ξεχνάει πάλι καλά....Εμένα ο δικός μου συνήθως το κρατάει μανιάτικο για κάποιο διάστημα...

[summer06]

Περιστερακι εμενα το εκανε παλια αυτο,τσακωνομασταν και εγω κοπανιομουν στο σπιτι ενω αυτος επαιρεν το αυτοκινητο και εκοβε βολτες...Πλεον οταν τσακωνομαστε τον διωχνω και δεν φευγει:rolleyes:Παντως μετα τον συμβουλο εχει μαθει να κανει καποιες υποχωρησεις και γενικα εχει σταματησει να λεει πραγματικα που με κανουν να νιωθω ταπεινωμενη:-(βεβαια που και που του ξεφευγουν μερικα αλλα προσπαθει να το σωσει κανοντας χιουμορ:xΤον σκοτωνεις κυριε δικαστα η δεν τον σκοτωνεις...Εγω που τον γνωρισα στα 16??Να κλαιω την μοιρα μου?

[peristeraki]

Περιστεράκι μου εγώ είμαι το αντίθετο από σένα. Τον άντρα μου τον γνώρισα στα 24 χωρίς να έχω καμία ιδιαίτερη μακροχρόνια σχέση πριν, οπότε και δεν είχα μέτρο σύγκρισης.

Ουτε εγω είχα κάτι μακροχρονιο...Θα ελεγα ότι τις περισσότερες φορές κάτι πήγαινε να γίνει και στράβωνε από την αρχή κι ετσι γλίτωσα από πολλά στραβοξυλα που όπως αποδείχθηκε δεν στέριωναν με καμία!!Ο ένας είχε κάνει στο τελος και 2-3 αρραβώνες, να φανταστείς, και τώρα που εχει παντρευτεί, λυπάμαι την ηρωίδα!!!

Αλλά μέσα από αυτες τις απόπειρες, κατάλαβα πολλά και είδα τι θέλω και τι δεν θέλω και τι μπορω να αντέξω.

Και φυσικά, αν δεν τα εβρισκα με τον περιστερη, προτιμούσα να μείνω ανυπαντρη...Σε αυτο ήμουν αδιαπραγμάτευτη.

Απλά και ο περιστερης είχε κατασταλάξει, όταν γνωριστήκαμε, μιας και ήταν τότε 37, οποτε έδεσε το γλυκό...

[peristeraki]

Περιστερακι εμενα το εκανε παλια αυτο,τσακωνομασταν και εγω κοπανιομουν στο σπιτι ενω αυτος επαιρεν το αυτοκινητο και εκοβε βολτες...Πλεον οταν τσακωνομαστε τον διωχνω και δεν φευγει:rolleyes:Παντως μετα τον συμβουλο εχει μαθει να κανει καποιες υποχωρησεις και γενικα εχει σταματησει να λεει πραγματικα που με κανουν να νιωθω ταπεινωμενη:-(βεβαια που και που του ξεφευγουν μερικα αλλα προσπαθει να το σωσει κανοντας χιουμορ:xΤον σκοτωνεις κυριε δικαστα η δεν τον σκοτωνεις...Εγω που τον γνωρισα στα 16??Να κλαιω την μοιρα μου?

Καλέ όχι, τι είναι αυτά πού λες;

Οι δικοί μου τα έχουν από το σχολείο και θα πάρουν σύνταξη σχέσης στο τέλος!!!Αλλά και πάλι τρωγονται!!

Αγάπη δίχως πείσματα, δεν εχει νοστιμάδα

Να πουμε έτσι και καμιά σαχλαμάρα

Μακάρι να είχα κολλήσει κι εγω με κάποιον σε μικρότερη ηλικία, να εχω την χαρά να μεγαλώνω μαζί με τα παιδιά μου και να χαίρομαι πράγματα...

[summer06]

Ολα καλα θα πανε αγγελικη μου μην ανησυχεις....Ειστε πολλα χρονια μαζι?Αχ πρεπει να σας αφησω να παω να σιδερωσω και να βαλω πληντρια τωρα με το νυχτερινο

[ΑΓΓΕΛΙΚΗ2]

Κορίτσια ευχαριστώ πολύ για την ανταπόκρισή σας! Πραγματικά βοηθάει πολύ να ξέρεις πως υπάρχουν κι άλλοι που μπορούν να καταλάβουν πως νιώθεις....

annia μου όπως σου είπε και το περιστεράκι είσαι τυχερή που έκανες τα παιδάκια σου σε μικρή ηλικία κι έχεις τις αντοχές και το περιθώριο να μεγαλώνεις μαζί τους!

Να είστε πάντα ευτυχισμένοι κορίτσι μου....

[ΑΓΓΕΛΙΚΗ2]

annia είμαστε 13 χρόνια μαζί. Μήπως φταίει το νούμερο?????