ΤΙ ΜΑΓΕΙΡΕΥΟΥΜΕ ΣΗΜΕΡΑ (η συνέχεια)

[Eviri]

Αρετή, τα μάτια τα κοιτάμε 1 φορά το χρόνο, συγκεκριμένα κάθε καλοκαίρι. Αν δεν έχει μεσολαβήσει κάτι νέο από τον περσινό Ιούλιο, τότε δεν είναι από 'κει.

Σέβη Το ίδιο και τα δόντια από πέρσι το καλοκαίρι που κάναμε τον τελευταίο έλεγχο και καθαρισμό.

Δωράκι κι εγώ το είχα δει αυτό που λες τις μέρες που μας το περιέγραφες, αλλά στηρίχθηκα στον καθησυχασμό των γιατρών σας. Μπαίνω κι εγώ και ψάχνω κάθε φορά που με απασχολεί κάτι και τουλάχιστον κάποια πράγματα τα αποκλείω. Βέβαια μπορεί η πολλή χρήση του ίντερνετ να μας τρελλάνει κι όλας, επειδή δεν έχουμε εξειδικευμένες γνώσεις.

Οι άλλοι της οικογένειας πιστεύουν ότι μπορεί να φταίει η πίεση που δέχεται η μικρή από παράγοντες όπως το μπάσκετ και τα γερμανικά που τη ζορίζω για να μάθει. Τι εννοώ: στο μπάσκετ πήγε από τον Οκτώβριο με χαρά. Αργότερα και λίγο πριν τα χριστούγεννα άρχισε να τσινάει και να μη θέλει να πάει. Από 'δω από 'κει μας είπε ότι έφταιγε ο προπονητής που της φώναζε. Εμείς διαπιστώσαμε ότι ο προπονητής φωνάζει σε όλα ανεξαιρέτως τα παιδιά όλο το χρόνο. Ακόμα και στα παιδιά που είναι παιχταράδες. Πληροφορήθηκα μάλιστα, ότι σε όλα τα αθλήματα οι προπονητές υπερβάλλουν λίγο στις φωνές που βάζουν στα παιδιά, προκειμένου αυτά να γίνουν άριστοι αθλητές. Έτσι την πείσαμε να συνεχίσει το μπάσκετ και να σταματήσει να προσβάλλεται. Εεεε το κάνει σε ένα βαθμό, αλλά και πάλι θίγεται όταν της φωνάζουν λίγο.

Ο άλλος λόγος είναι τα γερμανικά. Προσπαθούμε τον τελευταίο μήνα να μάθουμε από το ίντερνετ μαζί, αλλά η μικρή δε θέλει, δεν έχει την όρεξη να κάτσει πάντα. Άλλες φορές πάλι τα παρατάει εύκολα όταν κάνει λάθη, λόγω της δυσκολίας που συναντάει κι επειδή εγώ τη ζορίζω να εντείνει το διάβασμά της σ' αυτά.

Το όλο φαινόμενο πάντως, ξεκίνησε από το Φεβρουάριο και ύστερα να γίνεται συχνότερο. Τότε ήταν που είχε μια δύσκολη ίωση και είδαμε και πάθαμε για να γίνει καλά. Μας φόβισε μάλιστα μια νύχτα κατά τις 03:00 που ξύπνησε από το βήχα, έκανε εμετό επειδή είχε φλέγματα και την ώρα που έσκυβε για να τον κάνει έπιασε το κεφάλι της στο πίσω μέρος με κλάμματα και φωνές από τον πόνο. Δε φαντάζεστε τι σοκ ήταν για μένα αυτό. Να είμαι στο σπίτι μόνο με τη μεγάλη μου κόρη, ο άντρας μου στο εξωτερικό, εγώ να μην ξέρω τι να κάνω, η παιδίατρος να μη σηκώνει το τηλέφωνο και τα πόδια μου από το γόνατο και κάτω να νομίζω ότι δεν υπάρχουν. Το αποτέλεσμα ήταν να της περάσει μετά από μισή ώρα με το ντεπόν. Την επόμενη μέρα νωρίς το πρωί το ανέφερα στη γιατρό, η οποία μου είπε ότι ήταν της ίωσης, η οποία εμφανίστηκε σε αρκετό κόσμο με τα ίδια συμπτώματα.

Ίσως σε όλα αυτά τα φαινόμενα άλλοι γονείς να μην έδιναν καν σημασία. Εγώ πάλι ανησυχώ και φοβάμαι γι' αυτό θέλω να μου το επιβεβαιώσει ο γιατρός ότι πράγματι δεν είναι κάτι σοβαρό.

[dwraki]

σεβη,ευχαριστωωωωωωωωωω.

τα γεννεθλια του ραφαηλ ειναι το σαββατο παντως,για να μην μπερδευομαστε!!!!;

ρουλακι...

εγω ορκιστηκα να μην μπω ξανα στο ιντερνετ,γιατι δεν θελω να περασω το σοκ που περασα εκεινες τς μερες,που ολα οφειλοταν στο λαθος των γιατρων!!!!!

Α,πα πα.....να μου λειπει!!!!!!!!

καλο θα ηταν να μην μαυριζεις με ασχημες σκεψεις...(ποιος μιλαει... τωρα...!!!!)

ασε πρωτα να δει ογιατρος το παιδι.

ειμαι σιγουρη πως δεν ειναι τιποτα το σοβαρο...

[love4four]

Καλημέραααα !!!

Ρούλα,

έτσι όπως τα περιγράφεις μάλλον ψυχοσωματικό είναι του παιδιού, έχει ζοριστεί λίγο παραπάνω από το κανονικό και με κάποιον τρόπο πρέπει ο οργανισμός να αποβάλει το στρες (είστε και σε φάση προ-εφηβείας ή εγώ δεν έχω καταλάβει καλά????)... και όντως η πολύ ιντερνετ-πληροφόρηση βλάπτει σοβαρά την ψυχική μας υγεία (επειδή η κάθε περίπτωση είναι μοναδική και χρήζει άλλης θεραπείας)...

Για σήμερα δεν μαγειρεύω... αρνούμαι πεισματικά. Να τελειώσουν τα γιουβαρλάκια+οι φακίτσες (έφτιαξα "σπόντα" εχθές 1/2 πακέτο) άντε να φτιάξω και καμία πιτούλα ή τυροπιτάκι στα πεταχτά και θα την βγάλουμε όπως όπως ...

[ARNIKOL]

Καλημέρα σε όλη την παρέα! Τι μου κάνετε; Κάπως καλύτερα;

Λοιπόν, τα γεμιστά κολοκυθάκια ήταν νοστιμότατα και εύκολα στο μαγείρεμα. Τα τσακίσαμε και σίγουρα θα ξαναφτιάξω! Για σήμερα δε μαγείρεψα, δούλευα χθες και γύρισα 9+. Έπλυνα πίσω βεράντα, έφαγα γιαούρτι με ρύζι, πλύσιμο πιάτων, συμμάζεμα, έκανα μπάνιο τα παιδιά, γάλα, ύπνο και μετά άραξα στον καναπέ. Δεν μπορούσα βρε κορίτσια! Άλλωστε έχουν μείνει ρεβύθια από Τετάρτη (αυτά δεν τα τσακίσαμε...). Αυτό θα φάμε και σαλάτα.

Ρούλα μου, μην την πιέζεις τη μικρή βρε, δεν πάει για πρωταθλητισμό φαντάζομαι, παέι για να περάσει καλά, γι'αυτό δεν της αρέσει να της φωνάζουν! Λογικό το βρίσκω! όσο για τα Γερμανικά, εγώ παρακαλούσα τους γονείς μου να παω, πήγα και μόλις άρχισαν τα ζόρια 3 χρόνια μετά, με το διάβασμα στο σχολείο και δυσκολότερο επίπεδο στα Γερμανικά, άρχισα να γκρινιάζω και να μη θέλω να πηγαίνω. Αλλά φυσικά ούτε να ακούσουν οι δικοί μου....Μέχρι και καλοκαίρι με έστελναν για να περνάω γρήγορα τις τάξεις (2 ωρο κάθε μέρα). Ε από τότε που τελείωσα, δεν έχω ξανασχοληθεί! Σαν να μην έκανα ποτέ νιώθω, τραύμα μου έχει μείνει, τα σιχαίνομαι. άστη λίγο λάσκα βρε παιδί μου... Φιλικά στα λέω έτσι; Μη νομίζεις ότι σου κάνω υποδείξεις... Άλλωστε εσύ είσαι πολύ πιο έμπειρη μητέρα από μένα.

[DEL]

Καλημέρ ακαι από εμένα!!

Και εγώ Αρετή δεν μαγείρεψα αλλά θα φτιάξει η πεθερά κόκορα με μακαρόνια και θα τσιμπίσω από εκεί.

Ρούλα δεν ξέρω τι ηλικία έχει η μικρή σου.Μπορεί να είναι ψυχοσωματικό λόγω πίεσης που με το συγκέκριμένο που διαβάζω δεν θεωρώ ότι την πιέζεις σε κάτι.

Και η μικρή μου έτσι ξεκινησε χορό και από ένα σημείο και μετά έκλαιγε και δεν πήγαινε και την σταμάτησα.Η νηπιαγωγός όταν το συζήτησα μετά από καιρό μου είπε ότι έκανα λάθος!!!Επρεπε να την συνεχίσω.

Απλά θα σου πρότεινα να συζητήσεις μαζί της για το τί και αν την ενοχλεί κάτι και τότε βλέπεις τι θα κάνεις.

Εγώ δεν ψάχνομαι στο ιντερνετ!!δεν αντέχω να μπαίνω σε αυτή τη διαδικασία γιατί βάζω άσχημα πράγματα στο μυαλό μου και μετά είμαι χάλια χωρίς να υπάρχει και λόγος.

[ARNIKOL]

Λες να επιστρατεύσω κι εγώ πεθερά; Θα της τηλ σε λίγο να δω τι μαγειρεύει για σήμερα!

[Eviri]

Κορίτσια καλημέρα κι από μένα.

Σήμερα θα φτιάξω φασολάκια φρέσκα αν και, έχω αποφάγια από προηγούμενες μέρες, αλλά μάλλον θα τα φάμε αύριο αυτά.

Δωράκι έτσι πρέπει να κάνω κανονικά, αλλά........

Να σας εξηγήσω για τη μικρή. Είναι 9 ετών για όσες με ρωτήσατε ηλικία και πάει τρίτη δημοτικού. Στο μπάσκετ δεν τη πιέζω και στο γήπεδο ποτέ δε φωνάζω - όπως άλλοι γονείς - από την κερκίδα να βάλει καλάθι ή να παίξει με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο. Ο λόγος που την ξεκινήσαμε αθλητική δραστηριότητα ήταν για να της πέσει η χοληστερίνη. Αν δεν ήταν αυτό θα ήταν κάποια άλλη έντονη δραστηριότητα. Μόνη της διάλεξε άθλημα. Απλά, εμείς την πιέσαμε λίγο όταν αισθάνθηκε άσχημα από τις φωνές του προπονητή. Αυτό που της εξηγήσαμε, όπως σας είπα και πιο πάνω, είναι ότι οι "φωνές" δεν είναι επί προσωπικού, αλλά αφορούν όλα τα παιδιά ανεξαιρέτως. Εξάλλου, ο προπονητής της την έχει επιβραβεύσει πάμπολλες φορές. Όταν τελειώνει η προπόνηση και χαιρετιόμαστε μου έχει πει μπροστά της πόσο καλή είναι και πόση βελτίωση έχει δει από την αρχή της χρονιάς. Το θέμα είναι ότι δεν υπάρχει άθλημα που να μη φωνάζουν οι προπονητές, όπου και να την πήγαινα το ίδιο αποτέλεσμα θα είχε. Μια φορά είχε πιάσει ο άντρας μου το δάσκαλο του μπάσκετ και του είπε ότι το παιδί αισθάνεται άσχημα με τον τρόπο που τους μιλάει κι ότι θέλει να σταματήσει καθώς επίσης, ότι ο λόγος που πάει εκεί δεν είναι ο πρωταθλητισμός αλλά η ρύθμιση της χοληστερίνης. Έτσι ο προπονητής για ένα διάστημα έριξε λίγο νερό στο κρασί του και ήταν πιο ήπιος με την Εβελίνα. Μετά ξεκίνησε πάλι το βιολί του. Αυτά όσον αφορά το μπάσκετ.

Τώρα όσον αφορά τα γερμανικά. Κορίτσια να σας πω ότι το Σεπτέμβριο αναχωρούμε για Γερμανία. Η μικρή θα πάει εκεί σε γερμανοελληνικό σχολείο. Αυτό σημαίνει ότι θα έχει μοιρασμένες ώρες γερμανικών και ελληνικών. Αν και, νομίζω ότι θα έχει κυρίως γερμανικά, μιας και το σχολείο της υπάγεται στο γερμανικό υπουργείο παιδείας κι όχι στο ελληνικό, και τα ελληνικά μαθήματα θα είναι σε δεύτερη μοίρα, κάτι ανάλογο της μητρικής γλώσσας που διδάσκονται οι έλληνες του εξωτερικού, για όσους γνωρίζουν τι εννοώ. Για να καταλάβαιτε τα ελληνικά μαθήματα θα είναι σε υποτυπώδες επίπεδο.

Άρα, καταλαβαίνετε ότι το να πάει το παιδί ξαφνικά στην Δ΄δημοτικού σε ένα ξενόγλωσσο σχολείο με μια δύσκολη γλώσσα (στην προφορά, τη γραφή και τη γραμματική) και μάλιστα χωρίς να έχει καθόλου ακούσματα απ' αυτήν στη χώρα μας, όπως έχει αντίστοιχα στα αγγλικά που υπάρχουν παντού γύρω μας, είναι ένα μεγάλο μανίκι επιεικώς. Θα διδάσκεται γερμανική γλώσσα συν κάποια ακόμη μαθήματα στα γερμανικά που δεν ξέρω ποια θα είναι. Αν το παιδί δεν τα καταφέρει στη γλώσσα στο πρώτο τρίμηνο του σχολείου, τότε οι δάσκαλοι θα την βάλουν σε ένα τμήμα να μάθει καλά τη γλώσσα για ένα χρόνο, πράγμα που σημαίνει ότι θα χάσει μία χρονιά και θα πάει την επόμενη στην Δ΄δημοτικού, ούσα 11 ετών. Αυτός είναι ο λόγος που την πιέζω να κάνουμε μάθημα αν είναι δυνατόν, κάθε μέρα. Αλλά η ίδια δεν έχει την όρεξη. Στο τέλος τα αφήνουμε και θα έχει συνέπειες το ίδιο το παιδί.

Καταλάβατε τι γίνεται;

[eleni2008]

Kαλημέρα κι από εμένα!!

Θα σας πω κι εγω κατι,που πραγματικα εχω αναγκη να το μοιραστώ μαζι σας....

Θυμαστε τις προαλλες που ειχα κανει καποιες εξετασεις στο παιδι(στο αιμα..)

και ειχε χαμηλά αιμοπαιταλια (αλλα ηταν εργαστηριακό λαθος;;

ε,ειχα μπει στο νετ,και ειδα οτι τα χαμηλα αιμοπεταλια.....ειναι ενα απο τα πολλα συμπτώματα που εχουν ατομα με.....λευχαιμια....(ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΜΑΣ...!!!!!)

ε,εκει επαθα σοκ και με επιασε πανικος,οταν το ειπα στην παιδιατρο,με εκραξε κανονικοτατα!!!!!!

ευτυχως μετα βγηκαν ολα τελεια τα αποτελεσματα,του επανελεγχου και ετσι ησυχασα.

Δεν σας κρύβω ομως οτι απο εκεινη την μερα μου εμεινε η φοβια......

και μονο στην σκεψη,τρεμω!!!!!!!!

Δώρα μου μη ξαναπέσεις ποτέ στη λούμπα του ιντερνετ.

Όταν προκειται για θέματα υγείας εμπιστέυσου τους γιατρούς και μόνο τους γιατρούς! Ο γούγλης σε μια αναζήτηση σου βγάζει τα χειρότερα με αποτέλεσμα να πανικοβάλεσαι άνευ λόγου!

Οι άλλοι της οικογένειας πιστεύουν ότι μπορεί να φταίει η πίεση που δέχεται η μικρή από παράγοντες όπως το μπάσκετ και τα γερμανικά που τη ζορίζω για να μάθει. Τι εννοώ: στο μπάσκετ πήγε από τον Οκτώβριο με χαρά. Αργότερα και λίγο πριν τα χριστούγεννα άρχισε να τσινάει και να μη θέλει να πάει. Από 'δω από 'κει μας είπε ότι έφταιγε ο προπονητής που της φώναζε. Εμείς διαπιστώσαμε ότι ο προπονητής φωνάζει σε όλα ανεξαιρέτως τα παιδιά όλο το χρόνο. Ακόμα και στα παιδιά που είναι παιχταράδες. Πληροφορήθηκα μάλιστα, ότι σε όλα τα αθλήματα οι προπονητές υπερβάλλουν λίγο στις φωνές που βάζουν στα παιδιά, προκειμένου αυτά να γίνουν άριστοι αθλητές. Έτσι την πείσαμε να συνεχίσει το μπάσκετ και να σταματήσει να προσβάλλεται. Εεεε το κάνει σε ένα βαθμό, αλλά και πάλι θίγεται όταν της φωνάζουν λίγο.

Ο άλλος λόγος είναι τα γερμανικά. Προσπαθούμε τον τελευταίο μήνα να μάθουμε από το ίντερνετ μαζί, αλλά η μικρή δε θέλει, δεν έχει την όρεξη να κάτσει πάντα. Άλλες φορές πάλι τα παρατάει εύκολα όταν κάνει λάθη, λόγω της δυσκολίας που συναντάει κι επειδή εγώ τη ζορίζω να εντείνει το διάβασμά της σ' αυτά.

Το όλο φαινόμενο πάντως, ξεκίνησε από το Φεβρουάριο και ύστερα να γίνεται συχνότερο. Τότε ήταν που είχε μια δύσκολη ίωση και είδαμε και πάθαμε για να γίνει καλά. Μας φόβισε μάλιστα μια νύχτα κατά τις 03:00 που ξύπνησε από το βήχα, έκανε εμετό επειδή είχε φλέγματα και την ώρα που έσκυβε για να τον κάνει έπιασε το κεφάλι της στο πίσω μέρος με κλάμματα και φωνές από τον πόνο. Δε φαντάζεστε τι σοκ ήταν για μένα αυτό. Να είμαι στο σπίτι μόνο με τη μεγάλη μου κόρη, ο άντρας μου στο εξωτερικό, εγώ να μην ξέρω τι να κάνω, η παιδίατρος να μη σηκώνει το τηλέφωνο και τα πόδια μου από το γόνατο και κάτω να νομίζω ότι δεν υπάρχουν. Το αποτέλεσμα ήταν να της περάσει μετά από μισή ώρα με το ντεπόν. Την επόμενη μέρα νωρίς το πρωί το ανέφερα στη γιατρό, η οποία μου είπε ότι ήταν της ίωσης, η οποία εμφανίστηκε σε αρκετό κόσμο με τα ίδια συμπτώματα.

Ρούλα θα συμφωνήσω κι εγώ με τα κορίτσια..

Τα παιδιά σημερα τα πιέζουμε υπερβολικά με ένα πολύ γεμάτο πρόγραμμα είτε για να μάθουν όσα περισσότερα γίνεται είτε για κάποια πράγματα που δεν μπορέσαμε να κάνουμε εμείς και θέλουμε να τα κάνουν αυτά με αποτέλεσμα να τους δημιουργούμε έντονο άγχος και στρες και αντί να τα κάνουμε καλό τα κάνουμε κακό.

Τα έχουμε κάνει να μην μεγαλώνουν σαν παιδιά αλλά σαν ενήλικες και μπροστά από μια τηλεόραση και έναν υπολογιστή.

Γνώμη μου, κι ελπίζω να μην με παρεξηγήσεις, είναι να της αφήσεις λίγο χώρο αφου βέβαια το συζητήσετε πρώτα.

Επίσης οι πονοκέφαλοι μπορεί να είναι και ορμονικής φύσεως.

Πόσο χρονών είναι;

Για σήμερα κι εγώ δεν μαγείρεψα γιατί περίσσεψε παστίτσιο της τεμπέλας από χθες και λίγα γεμιστούλια!

[ARNIKOL]

Θα φύγετε Ρούλα;!

[eleni2008]

Τα παίρνω όλα πίσω!

Εδώ υπάρχει λόγος και μάλιστα σοβαρός, οπότε κάποια πράγματα ΠΡΕΠΕΙ να γίνουν. Καλύτερα να ζοριστεί εδώ που νιώθει πιο οικεία παρά σε ένα ξένο περιβάλλον.

Όσο για την γυμναστική μήπως να δοκιμάζατε καποιο άλλο άθλημα, όπως πχ την κολύμβηση; Το λέω άυτό μήπως πήγαινε πιο ευχάριστα!

[ARNIKOL]

Ρούλα θα σε χάσουμε από δω μέσα ;

[Eviri]

Ελένη μακάρι να είναι ορμονικής φύσεως.

Ναι, Αρετή μου αλλά θα τα λέμε κι από 'κει με τον ίδιο τρόπο, γιατί σίγουρα θα βάλουμε ίντερνετ, εγώ θα εργάζομαι στου ξαπλώπουλου, εκτός κι αν γίνει καμμιά στάση πληρωμής, οπότε θα πιάσω τη λάντζα στα γερμανικά εστιατόρια και θα τα λέμε αραιά.

[dwraki]

καλημερα κοριτσακια.

ρουλακι μου,θα σε χασουμε δλδ;

θα μεινετε μονιμα εξω,η για ορισμενο διαστημα;

παντως εχεις δικιο που επιμενεις για την ξενη γλωσσα.

ειναι δυσκολη προσαρμογη σε ξενη χωρα ιδικα αν δεν ξερεις και την γλωσσα.

Ελενη

πραγματικα,γραφει παντα τα πιο σοβαρα περηστατικα που υπαρχουν,χωρις καν να υπαρχει αλλο συμπτωμα.

για σημερα εβαλα ρεβυθια για μας και του θησαυρου κανω μοσχαρακι με τραχανα.

[Eviri]

Ελένη για κολυμβητήριο δεν εξέφρασε επιθυμία. Ξέρω ότι είναι η καλύτερη γυμναστική για όλο το σώμα, αλλά την αφήσαμε να επιλέξει μόνη της. Εξάλλου, τώρα ό,τι έγινε, έγινε το καλοκαίρι για μας θα είναι 2 μήνες μόνο, εκ των οποίων ο ένας θα περιέχει και τις διακοπές, ο άλλος θα έχει πολύ τρέξιμο για την προετοιμασία, άρα δε θα έχει το χρόνο το παιδί να άλλάξει άθλημα. Μετά θα φύγουμε στις αρχές Σεπτεμβρίου.

[Eviri]

Δωράκι θα μείνουμε από 4-6 χρόνια. Μετά θα επιστρέψουμε.