Μανούλες Αυγούστου 2013

[Nefeli_13]

Ιωάννα σου πήρε τα μυαλά ο μικρός; Χαλάλι... Με το θηλασμό σωστά τα λες, προσπαθούμε αλλά όσο κρατήσει, δε θα τρελαθούμε κιόλας...

Δωράκι περαστικά σας!

Ζουνίτσα, σε βλέπω πολύ σίγουρη για μένα... Αύριο πάμε γιατρό να δούμε τι θα μας πει, εγώ πάντως προετοιμάζομαι για την επόμενη εβδομάδα....

[christina27]

καλησπερα κοριτσακια μου, να σας ενημερωσω πως γεννησα και γω στις 30/7 τον μπεμπη μου με κτ, 3300 και 52εκ.

ειμαστε απο το σαββατο στο σπιτι μας,θηλασουμε,κοιμομαστε και γεμιζουμε πανες!!!

καλη λευτερια σε ολα τα κοριτσια μας!

να μας ζησουν τα μπεμπακια μας!!!

[Floreta]

Κορίτσια μου, συγχαρητήρια στις νέες μανούλες!!

Κορίτσια τρέχω η διδυμομάνα.... πολλή δουλειά μιλάμε. Ούτε τουαλέτα να παω δεν μπορώ, προχτές αφού κρατιόμουν 2 ώρες τελικά πήγα με το ένα παιδί στην αγκαλιά Χτες κοιμήθηκα μόνο μισή ώρα, ανάμεσα σε ταίσματα, γουλίτσες, λόξυγκες, γκρίνιες, κακάκια και πατόκορφα κατουρήματα (ναι, ο ένας μου έκανε συντριβανάκι που έβρεξε μέχρι και το κεφάλι του και μπηκε και στο αυτί του γκρρρ !#$%^&*)... τα νεύρα μου δεν πάνε πολύ καλά!

Με τον ένα έχω σοβαρό πρόβλημα παλινδρόμησης, κάθε φορά που ταίζω όταν τον σηκώνω για ρέψιμο, το παιδί πονάει και κλαίει, σκίζεται η ψυχή μου που το βλέπω έτσι... τινάζει και το κεφάλι του πίσω ακανόνιστα, σφίγγεται, κοκκινίζει και βγάζει κραυγές αγωνίας, ζορίζεται το μικρό μου :( Την Τετάρτη που θα έρθει ο παιδίατρος να τα δει ελπίζω να βρούμε μια λύση...

Προσπαθώ να κάνω υπομονή! Να ξέρετε ότι σας έχω στο μυαλό μου ακόμη και αν δεν εμφανίζομαι συχνα στο φόρουμ

[Floreta]

καλησπερα κοριτσακια μου, να σας ενημερωσω πως γεννησα και γω στις 30/7 τον μπεμπη μου με κτ, 3300 και 52εκ.

ειμαστε απο το σαββατο στο σπιτι μας,θηλασουμε,κοιμομαστε και γεμιζουμε πανες!!!

καλη λευτερια σε ολα τα κοριτσια μας!

να μας ζησουν τα μπεμπακια μας!!!

Συγχαρητήτρια κοπελιά!!! Θα σου πάρει τα μυαλά ο μεσιέ! Να τον χαίρεστε και να είναι γερός!

[Nefeli_13]

Χριστίνα να σου ζήσει ο μπέμπης!! Φλορέτα μου υπομονή... Μακάρι να σας βοηθήσει ο παιδίατρος να τα αντιμετώπισετε όλα πιο εύκολα!

[ioanna27]

Floreta μου και ο γιος μου εχει παλινδρομηση και καποια απο αυτα που λες τα καnει και αυτος καθως επισης και εμετο,οχι γουλιτσες,ρουκετες συχνα αλλα αφου παιρνει βαρος ειμαστε οκ.Πολλα νεογενητα το εχουν και εγω που μιλησα με το παιδιατρο μου ειπε πως αν επηρεαζει την αναπτυξη θα αλλαξουμε γαλα!Υπαρχουν ειδικα και συγκεκριμενα μου ειπε για το frisolak comfort.

christina να σου ζησει το μωρακι σου!!!

Nefeli μου με το καλο να ερθει το μπουμπουκι σου,εισαι πολυ κοντα,υπομονη!Ο θηλασμος θελει προσπαθεια και υπομονη και οχι αγχος!

[zounitsa]

Χριστινάκι να σου ζήσει κ εσένα!!!!!!!!! να είστε καλά κ οι δυό σας κ να είστε ευτυχισμένοι.....

Φλώρα υπομονή!!!! κοριτσάκι μου δεν έχω να πω κάτι παραπάνω, θα περάσει το δύσκολο διάστημα κ μετά θα είσαι καλύτερα κ εσύ κ τα μπεμπάκια.

Νεφέλη μου περιμένω τα νέα.... για να δω θα πέσει μέσα το ένστικτό μου??!!!! χαχαχαχαα

[zounitsa]

http://www.pinnokio.gr/arthro/mwrogigas-gennhthhke-me-fysiologiko-tropo

για να μην φοβάστε για τα κιλά κ το ύψος του μωρού κ οτι πάτε σίγουρα για καισαρική........!!!!!!!

[sangreluna]

συγχαρητηρια χριστινακι να το χαιρεσαι και να το καμαρωνεις

[zounitsa]

καλημέρες...!!!!!! που είστε???? περιμένουμε νέα από τις ετοιμόγεννες.....

[flosummer]

καλησπερα κοριτσακια μου απο μια ταλαιπωρη αλλα πολυ πολυ ευτυχισμενη τριτομανουλα.........οπως καταλαβαινετε δεν προλαβαινω να διαβαζω δεν προλαβαινω να γραφω γενικα δεν προλαβαινω τιποτα! Ειμαι ομως πολυ ευτυχισμενη βλεπω την μπεμπουλα μου και λιωνω.............το ιδιο και τα παληκαρακια μου!

Η μικρη μας ειναι πολυ ησυχη ολη την ημερα κοιμαται και εγω την ξυπναω για να φαει και ειναι και μια κουκλα αληθεια σας λεω!!

Τα αγορια προσπαθουν να προσαρμοστουν στην καινουργια πραγματικοτητα......ο μεγαλος το εχει παρει καλυτερα ενω ο μικρος σαφως ζοριζεται αρκετα!

Ειμαι πολυ ευτυχιεμενη σας το ειπα?

Σας χρωσταω την ιστορια του πιο ωραιου τοκετου μου αλλα θα επανελθω!

[flosummer]

Φεγγαρενια σου μπραβο σου τα καταφερες πολυ καλα!Και εσυ Μαρακι συναδερφισα το ιδιο.Να σας ζησουν κοριτσαρες!Και εσενα christina!!!!!!

Και οσες ακομα περιμενετε λιγο υπομονη και πλησιαζετε το ονειρο!

[nasia79]

Καλησπέρα κοριτσια!

Ειμαι απο το Cafe Οκτωβριου. Γενναω πρωτα ο θεος γυρω στις 18 του μηνα. Ειπα να διαβασω το καφε σας για να δω τις εμπειριες σας. Ειναι τοσο συγκινητικα και ομορφα αυτα που γραφετε που πραγματικα αξιζουν να μπουν σε βιβλιο. Με κανατε και κλαιω (ειναι και οι ορμονες). Ευχομαι στις καινουργιες μανουλες να σας ζησουν τα μωρουλια σας, να τα χαιρεστε και να τα δειτε οπως επιθυμειτε. Οσες περιμενουν ακομα, με το καλο να γεννησετε και με ενα πονο!

Φιλια!

[zounitsa]

τριτομανούλα Φλό..... είσαι ευτυχισμένη???? χιλιοευτυχισμένη πιστευω...!!!!!! χαχαχχααα

μποράβο σας που είναι όλα καλά!!! κ τα 3 παιδάκια σας!!!!! περιμένουμε να μας πεις την ιστορία σου κ εσύ.....

Νάσια με το καλό κ εσύ!!!! το διαβάζω κ εγώ το φορουμ σας. όλα καλά να πάνε κ σε εσένα!!!

[nefel]

8 μέρες πριν την ΠΗΤ ακριβώς όπως κ στο πρώτο μου παιδι, ξεκινάνε πονάκια, είναι βράδυ, η μικρή μόλις έχει πάει για ύπνο. Στο μεταξύ έχω τσακωθεί με τη μαμά μου στο τηλ γιατί πήγε για περπάτημα και δε με πήρε και πότε θα γεννησω αν δεν περπατάω;;;;;;;; 10.30 ερχεται να με παρει να πάμε για περπάτημα, εγω αραχτη στην τηλεόραση της λέω έχω πονακια ανα 10 λεπτά. Μου λέει τρέχα νοσοκομείο γεννάς. Λέω νωρίς είναι ακόμα κατσε να δουμε τι θα γινει. Στο μεταξυ παιρνω το γιατρό, μου λεει να πάτε στο νοσοκομείο κυρία μου!!! Χαχα!! Ετοιμαζόμαστε κ ξεκινάμε. Εγώ πάω με ψυχολογία οτι θα μου ρίξουν μια ματιά κ θα τους πω να παω καμια βολτα κ να επιστρέψω αργότερα. Πάω, πετάνε τον αντρα μου εξω, με βαζουν καρδιοτοκογράφο, γραφει πραγματι συνεχεια συσπάσεις κ μεσα σε μιση ωρα μου χουν γινει 5 κολπικές, έχει γινει ξύρισμα, έχει μπει ορος κ ο ειδικευομενος με εχει ενημερωσει οτι απαγορεύεται να περπατάτε κ να κάθεστε γιατί θα παθει ασφυξια το μωρό πρέπει να παραμείνετε ξάπλα. Να σημειωσω οτι ο αντρας μου παρολο που ειχε βεβαιωση απο το ιακ πατρας που υποτιθεται θα του επετρεπε να παρισταται ηταν εξω. Με πιανουν κλαμματα. Νιώθω οτι εκανα βλακεία, πηγα κ πιαστηκα σα το ποντικι στη φακα, κ δε μπορουσα να κανω πισω. Σκεφτομουν οτι θα μπορουσα να περιμενω σπιτακι μου ησυχα κι ωραία. Μου ειπαν οτι θα μεινω καρδιοτοκογραφο να δουμε πως παει με δικους μου πονους κ θα αποφασισουν αν θα με στειλουν σε δωματιο μεχρι το πρωι κ να μου βαλουν ωκυτοκινη η θα με κρατησουν. Τελικα αποφασισαν να με κρατησουν, εβαλαν κ τον αντρα μου μεσα 5 ολοκληρα λεπτά. Στο μεταξυ με τη δικαιολογια της τουαλετας, πρεπει να πηγα και 15 φορές, εβγαινα κ εβλεπα τον αντρα μου. Μπηκε για τα καλα η νυχτα , χαλαρωσαν τα πραγματα, μου κατσε και στραβα το κλυσμα κ οντως; πηγα πολλες φορες τουαλετα κ εκανα πολλα ντουζ κ στο μεταξυ περασα ολους τους πονους ορθια να κρατιεμαι απο τον αντρα μου κ να εφαρμοζω το τη μεθοδο λεμπουαγιε με το τραγουδι. Ολα αυτα στο διαδρομο εξω απο το μαιευτηριο. Ναι επιτρεποταν να βγαινω να βλεπω τον αντρα μου κρυφα, αλλα οχι να μπαινει να με βλεπει αυτος παρολο που ηταν νυχτα, δε γενναγε καμια αλλη, το μαιευτηριο ηταν αδειο. Ξεχασα να πω, οτι η αναισθησιολογος που ειχα μιλησει για την επισκληριδιο δε μπορεσε να ρθει. Στο νοσοκομειο πηγαμε στις 11 το βραδυ. Η ωρα εχει παει 5, η διαστολη μου ειναι στο 6 κ εγω εξω στον αντρα μου με πονους που εχουν αρχισει να ζοριζουν. Τον χαιρεταω, του λεω παω να ξαπλωσω. Με το που ξαπλωνω, ερχεται ενας τεραστιος πονος, κ εκει που παει να περασει ακουω κρακ, ο πονος ξαναφουντωνει κ ναι εσπασαν τα νερα. Εγω εχω φτασει να φωναζω βοηθεια κ ειμαι σιγουρη οτι θα πεθανω. Εκεινη την ωρα ερχεται ο γιατρος μου (ο οποιος ηταν σε ενα γαμο 2 ωρες μακρια απο την πατρα κ γι αυτο το λογο γλιτωσα κ την ωκυτοκινη, γιατι ηθελαν να με καθυστερησουν να προλαβει να ρθει). Με εξεταζει, εγω αντιστεκομαι, διαστολη 6. Μου βαζει τις φωνες να .χαλαρωσω, δε μπορει να με εξετασει με κλειστα ποδια, καμια δε γεννησε με κλειστα ποδια, χαλαρωνω μου λεει τελεια διαστολη, στον επομενο πονο σπρωχνω κ το κατεβαζω , παμε χειρουργιο. (δλδ εκει που ολοι νομιζαν οτι εχω διαστολη 6 , εγω ειχα 10 , απιστευτο που προλαβε κ ηρθε στο τσακ. Εγώ οπως προειπα νομιζα οτι πεθαινω, εχω παραιτηθει τελειως, ερχοναι οι πονοι, δε σπρωχνω καν, 2 μου πατανε την κοιλια, ο γιατρος καθεται ορθιος μ ενα ψαλιδι, κ κοιταει κατα που θα κοψει. Εγω σκεφτομαι απο μεσα μου, κοψε, σπρωξτε σωστε με πεθαινω κ δεν κανω απολυτως τιποτα. Μα καλα τοσες ιστοριες εχω διαβάσει οτι οι γυναικες θελουν απο μονες τους να σπρώξουν εγώ γιατί δεν ενιωθα ετσι;;;; Καποια στιγμη το νιωσα να κατεβαινει κ εκει εσπρωξα κ βγηκε. Με περιτυλιξη στο λαιμο. 5.45 το πρωί. Μόνο με δικούς μου πονους.

Να σημειώσω οτι ο ειδικευομενος μου χε πει οτι θα εμπαιναν κ πονοι καποια στιγμη κ ειπα, οχι ωκυτοκίνη. Μου λέει κοπέλα μου δε γέννησε καμία χωρίς πόνους τι λες τώρα;;; Τελικά τους γλίτωσα. Ακολούθησε ενα μαρτύριο γυρω στα 40 λεπτά οπου δεν ξεκολλαγε ο πλακουντας. Αυτο ηταν οτι χειροτερο γιαι ο γιατρος μου ζούλαγε την κοιλιά, είχα συσπάσεις, ηθελα να με κοιμίσουν. Ο γιατρος για μένα απλά φοβερός. Μου λέει τι θες να σε κοιμισω κ ν αρχισουμε να τραβάμε;;; Ευτυχως τελειωσε κ αυτο το μαρτύριο κ μετα ακολούθησε το ράψιμο. Ευτυχως δεν είχα πολύ σκίσιμο παρόλα τα 4.450 κιλά του παιδιού. Το ράψιμο έγινε με τον πιο απανθρωπο τρόπο κ ηταν το χειρότερο απ όλα. Χωρις αναισθησία. Να ουρλιαζω ασταμάτητα οχι αλλο οχι αλλο , σας παρακαλώ κάντε κάτι κ το προσωπικό να σχολιάζει κανουμε οτι δεν την ακούμε οπως τα παιδιά που κλαινε κ δε τους δίνουμε σημασία. Κάποια στιγμή είπα είναι απάνθρωπο αυτό που κάνετε κ ο ειδικευόμενος τα πήρε. Στο μεταξύ ένας άλλος ειδικευόμενος που έκανε εξεταση ορθου, του φάνηκε πολύ οκ να κανει καφρίλες παράλληλα, ακουγα αλλα ημουν τοσο εξαντλημένη που δεν είπα τίποτα. Τέλειωσε το μαρτυριο κ με πάνε σ ενα δωματιο με το φοριο τρεχοντας στους διαδρόμους κ γελώντας κ εγώ παρακάλαγα, μη σας παρακαλώ, πιο ήρεμα ζαλίζομαι, μη σας παρακαλώ. Κ η απάντηση έλα τώρα σου κάνουμε κ αστειάκια κ θυμώνεις. Δεν αντεχα απλα.

Μετά Κυριακή πρωί πια πηγαμε στο δωματιο, εγω σνηλθα εντελως, κ ενιωθα σα να μη γέννησα. Το νοσοκομειο μια ταλαιπωρια, κανεις δεν ηρθε να δει το σηθος, ξεχασαν να μου φερουν φαγητο, φαγαμε αηδιες, επαθα κολικο, ζητουσα ενα μπουσκοπαν, δε μου εδιναν, 3 τη νυχτα κ ενω ειχα μαρτυρησει να κοιμηθει ο μικρός μπαινανε οι νοσηλευτριες να παρουν πιεση κ πυρετο, τους ειπα σας παρακαλω, μην μπαινεται ετσι νυχτιατικα, το πρωι αρχισαν τους τσαμπουκαδες. Δικο σας ειναι το δωματιο κυρια μου που θα μας πειτε τι να κάνουμε; Μετα ζητουσα μπουσκοπαν κ φερονταν σαν κατινες κ φωναξαν ενα γιατρο να με μαζεψει γιατι κ καλα δε μπορουσαν να με κανουν καλα. Το γραφειο τους ηταν στο διπλα δωμάτιο καπνιζαν κ ο καπνος εμπαινε στο δωματιο μας. Αληθεια δεν εχει απαγορευτει το καπνισμα στους δημοσιους χωρους;;;;; Δευτερα πρωι περναει ο γιατρος μου του λεω θελω να φυγω, μου λεει απο μενα ελευθερα. Περνανε οι παιδιατροι, ειχαν ενημερωθει οτι θελω να φύγω, μου λενε οκ απλα θα ρθεις σε 3 μερες με το παιδι. Ηρθε κ ο καθηγηης παιδιατρικης κ φυγαμε με τις ευχες του 24 ωρες μετα τον τοκετο. Ηρθαμε σπιτακι μας, τρωμε σαν ανθρωποι, κοιμομαστε στα κρεβατακια μας , δε μας ενοχλει κανεις κ όλα κυλάνε τέλεια!!!!

Συνολικά είμαι πολύ ευχαριστημένη, γλίτωσα μια βέβαιη καισαρική με την επιλογη του συγκεκριμενου γιατρου στο νοσοκομείο. Που τελικα θα ηταν κ ασκοπη γιατι το παιδι βγηκε πολυ ευκολα παρα την περιτυλιξη κ τα πολλά κιλά. Ο τοκετός δεν είχε πολλές παρεμβάσεις κ το αποτελεσμα ήταν να πάρω ενα παιδι ηρεμο στα χερια μου σε αντιθεση με την κορη μου η οποια ηταν απιστευτα ταραγμενη μετα τον τοκετό.

Στις 3 μερες πηγαμε το μπεμπη, δεν ειχε καθολου ικτερο, ειχε χασει μονο 180 γραμμαρια σε αντιθεση με την κορη μου που ειχε χασει μισο κιλο. Το στηθος μου επανηλθε σε φυσιολογικα μεγεθη, ξετουμπανιασε κ ο θηλασμος κυλαει ρολοι. Ειναι τοσο καλό μωράκι, το έχω λατρεψει!!!!