Cafe Ιουλίου 2013

[ellain]

Μαρακι κι εμενα εχει θεμα με τον κακο λυκο, μαλιστα αν καμια φοραστο φωτακι που αφηνω αναμμενο την νυχτα δημιουργηθει καμια περιεργη σκια, μου λεει " μαμα ο λυκος", φαντασου τι φοβο εχουν κι αυτα στην καρδουλα τους.... Κι εγω προσαρμοζω τα παραμυθια,αν και τωρα τελευταια προσπαθω να παιρνω τιποτα εναλλακτικο των γνωστων παραμυθιων,ευτυχως εχει ποικιλια...

Μανουλα νομιζω πως στην περιπτωση που δεν κλαιει, την αφηνεις να "χαζευει" με τα πραγματακια της (κουβερτουλα, αρκουδακι ή ο,τι τετοιο εχει) ωσπου να κοιμηθει. Την τριτη βραδια που ο γιος μου δεν εκλαιγε πια (μαλλον ειχε καταλαβει οτι αφου διαβασαμε το παραμυθακι μας και καναμε χαδακια επρεπε να κοιμηθει στο κρεβατι του), εκατσε εκει και επαιζε με τα χερακια του και κατι ψιθυριζε ωσπου κοιμηθηκε.

swanocean κι εμεις οταν μετατρεψαμε την κουνια του σε κρεβατακι ειχαμε θεματακι καθως μπορουσε να σηκωνεται οποτε ηθελε. Ετσι τον παιρνω για υπνο στο δικο μαςκρεβατι το μεσημερι για να μας φευγει η λαχταρα και των δυο και το βραδυ στο κρεβατι του (αδικουμε λιγο τον μπαμπα μας ετσι στα χαδακια αλλα τι να κανουμε....)

[maraki2108]

Εμένα το περίεργο είναι ότι δεν φοβάται τον λύκο. Ειδικά τα 3 γουρουνάκια είναι από τα αγαπημένα της παραμύθια. Συνέχεια θέλει να το παίζουμε και να κάνουμε πως είμαστε ο λύκος και να κυνηγιόμαστε. Γι'αυτό μου φάνηκε περίεργο που τον φοβήθηκε στον ύπνο της...

Κι εμείς από τότε που την βάλαμε σε κανονικό μονό κρεβάτι έρχεται όποτε θέλει στο κρεβάτι μας. Όμως τουλάχιστον γλίτωσα το να σηκώνομαι μέσα στην νύχτα που ξύπναγε κι έκλαιγε. Έτσι κι αλλιώς και τότε στο κρεβάτι μας την έφερνα. Τώρα είναι πιό εύκολο που έρχεται μόνη της. Επίσης, κάποιες φορές μπορεί να τύχει και να κοιμηθεί συνεχόμενα μέχρι το πρωί στο δικό της κρεβάτι. Όσο ήταν στην κούνια δεν υπήρχε περίπτωση να μην ξυπνήσει τουλάχιστον 2-3 φορές την νύχτα. Ίσως επειδή κάνει πολύ άστατο ύπνο να χτυπούσε στα κάγκελα στην κούνια που είναι πιό μικρή. γι'αυτό και την μεταφέραμε λίγους μήνες αφού έκλεισε τα 2. Σε καλό μας βγήκε νομίζω.

Εύχομαι ένα όμορφο ΣΚ σε όλες!

[t1t1n4k1]

καλησπέρα κορίτσια πως είστε??? διάβασα τα παραπάνω κ πραγματικά είναι πολύ ωραία αυτά που γράφετε για τα παιδάκια σας έτσι μαθαίνουμε και εμείς κάποια πράγματα...Μακάρι να μπορέσω και εγώ να τα αντιμετωπίζω όλα με τόση ψυχραιμία κ υπομονή... (γενικά σαν άνθρωπος είμαι πολύ της υπομονής ...) αλλα έχω τους φοβους μου... δεν ξέρω πως θα ειμαι σαν μαμά ... είμαι πολύ κατά στο ξύλο κ βλέποντας τις φίλες μου που το σηκώνουν το χεράκι τους... τρομάζω... εσείς καταφέρνετε να κρατηθείτε ή ο ποπούλης γίνετε κόκκινος ?? και γενικά θεωρείτε οτι κάνει κακό στην ψυχολογία του παιδιού ή όλα αυτά ειναι υπερβολές??

Να σας πώ οτι πήγα σήμερα στον γιατρό για να μετρήσει τον τράχηλο... παραμένει στα 3 εκατ. άρα ήμαστε κάλα... ο φόβος ήταν να μην γίνει πιο κοντός. τώρα η λεπτομέρειες στην β επιπέδου. αυτη την φορά απο 90% κορίτσι μας είπε 99% κορίτσι αλλά πάλη η στάση δεν βοηθούσε να το κάνει 100%. αρα εμεις λέμε η Ηλιάνα έρχεται ... φιλάκια σε όλες.

[Swanocean]

Σήμερα περπατούσαμε στον δρόμο κ ξαφνικά έρχεται ένα σκυλάκι (δεν ήταν κ κανένα μεγάλο) κ του λέω του μικρού αγάπη μου κοίτα το σκυλάκι και μόλις το βλέπει βάζει κάτι τσιρίδες!!!Αφού γύρισαν όλοι κ τρόμαξαν νόμιζαν ότι κάτι έγινε.Στο μεταξύ το σκυλάκι έφυγε συνέχισε την πορεία του αλλά ο δικός μου είχε αγκιστρωθεί πάνω μου κ δεν κοιτούσε τίποτα!!!Βρε να του λέω δε θα σου κάνει κακό,έφυγε τίποτα αυτός.Μέχρι κ κάτι κυρίες δίπλα μου του μιλούσαν για να τον καθησυχάσουν.Δε μ'άρεσε καθόλου αυτη η αντίδραση.Κ το σκυλάκι δεν γάβγισε καν,μην πω ότι δε του έδωσε καν σημασία.

Τιτινάκι ο ποπός έχει αντικραδασμικό την πάνα οπότε δεν καταλαβαίνουν τίποτα.Όσο για το αν θα γίνεις καλή μάνα όπως έχω διαβάσει κάπου "Μάνα δεν γεννιέσαι,γίνεσαι"!Ξέρεις πόσες φορές σε βγάζουν εκτός εαυτού αυτά τα πιτσιρίκια?Βαθιές ανάσες κ προχωράς.Έχουν τον τρόπο τους να σε κάνουν τούρμπο στο άψε σβήσε.

[crochetmania]

καλησπέρα κορίτσια πως είστε??? διάβασα τα παραπάνω κ πραγματικά είναι πολύ ωραία αυτά που γράφετε για τα παιδάκια σας έτσι μαθαίνουμε και εμείς κάποια πράγματα...Μακάρι να μπορέσω και εγώ να τα αντιμετωπίζω όλα με τόση ψυχραιμία κ υπομονή... (γενικά σαν άνθρωπος είμαι πολύ της υπομονής ...) αλλα έχω τους φοβους μου... δεν ξέρω πως θα ειμαι σαν μαμά ... είμαι πολύ κατά στο ξύλο κ βλέποντας τις φίλες μου που το σηκώνουν το χεράκι τους... τρομάζω... εσείς καταφέρνετε να κρατηθείτε ή ο ποπούλης γίνετε κόκκινος ?? και γενικά θεωρείτε οτι κάνει κακό στην ψυχολογία του παιδιού ή όλα αυτά ειναι υπερβολές??

Να σας πώ οτι πήγα σήμερα στον γιατρό για να μετρήσει τον τράχηλο... παραμένει στα 3 εκατ. άρα ήμαστε κάλα... ο φόβος ήταν να μην γίνει πιο κοντός. τώρα η λεπτομέρειες στην β επιπέδου. αυτη την φορά απο 90% κορίτσι μας είπε 99% κορίτσι αλλά πάλη η στάση δεν βοηθούσε να το κάνει 100%. αρα εμεις λέμε η Ηλιάνα έρχεται ... φιλάκια σε όλες.

Μια φορα βαρεσα τον μικρο μου απο νευρα που ειχα και λογω εγκυμοσυνης και λογο γρινας του μικρου του εδωσα μιασστο κωλακι οχι δυνατη ισα να καταλαβει οτι εκανε κατι κακο,αλλα αμεσωσ συνηδειτοποιησα τι εκανα

και τον πηρα αγκαλια εκλαψε στην αγκαλια μου και καποια στιγμη γυρναει και μου λεει Μαμα σε παρακαλω μην με ξαναδειρεις!!! ειλικρινα ματωσε η καρδια μου......δεν μπορεις να φανταστεις πως ενιωσα ελιωσα η μανα,και το παιδακι ειναι τοσο καλο τοσο συγκαταβατικο

Ενιωσα τοσες τυψεις δεν το ξανακανω με τπτ:oops:

μην ανυσηχεις γλυκια πρωτομανουλα ολα ερχονται απο μονα τους......

Αυτο που αισθανεσαι για το νινακι που εχεις μεσα σου δεν ειναι τπτ σε συγκριση με αυτο που θα νιωσεις με το που το δεις και το ζησεις!! το ενστικτο θα σε οδηγησει...

[crochetmania]

Σήμερα περπατούσαμε στον δρόμο κ ξαφνικά έρχεται ένα σκυλάκι (δεν ήταν κ κανένα μεγάλο) κ του λέω του μικρού αγάπη μου κοίτα το σκυλάκι και μόλις το βλέπει βάζει κάτι τσιρίδες!!!Αφού γύρισαν όλοι κ τρόμαξαν νόμιζαν ότι κάτι έγινε.Στο μεταξύ το σκυλάκι έφυγε συνέχισε την πορεία του αλλά ο δικός μου είχε αγκιστρωθεί πάνω μου κ δεν κοιτούσε τίποτα!!!Βρε να του λέω δε θα σου κάνει κακό,έφυγε τίποτα αυτός.Μέχρι κ κάτι κυρίες δίπλα μου του μιλούσαν για να τον καθησυχάσουν.Δε μ'άρεσε καθόλου αυτη η αντίδραση.Κ το σκυλάκι δεν γάβγισε καν,μην πω ότι δε του έδωσε καν σημασία.

Τιτινάκι ο ποπός έχει αντικραδασμικό την πάνα οπότε δεν καταλαβαίνουν τίποτα.Όσο για το αν θα γίνεις καλή μάνα όπως έχω διαβάσει κάπου "Μάνα δεν γεννιέσαι,γίνεσαι"!Ξέρεις πόσες φορές σε βγάζουν εκτός εαυτού αυτά τα πιτσιρίκια?Βαθιές ανάσες κ προχωράς.Έχουν τον τρόπο τους να σε κάνουν τούρμπο στο άψε σβήσε.

Ο γλυκος σου μωρε τρομαξε!!! Εγω θα ενοχλομουν αν τσιριζε απλα θα του ελεγα να σταματησει και δεν θα εδινα σημασια μετα στο σπιτι θα του εξηγουσα οτι δεν φωναζουμε,ειναι οπως το βλεπει κανεις επειδη την εχω παθει ,μια φορα στο δρομο βλεπουμε ενα τσιουαουα και ο μικρος δεν τα φοβαται καθολου αφου και ο αδερφος μου εχει σκυλο μες στο σπιτι και πηγε να το πιασει το σκυλι γρυλισε και και πηγε να τον δαγκωσει ισα ισα τον προλαβα,θα προτιμουσα να ειχε την δικη σου αντιδραση παρα αυτο που εκανε ο δικος μου... Απλα εξηγησε του οσο μπορεις γιατι ειναι μικρουλης ακομα οτι δεν φωναζουμε αλλα δεν τα πιανουμε κιολας! :)

[Swanocean]

Μωρέ κάποτε πήγαινε κ κοντά τους κ τα έπιανε κιόλας!Άσχετα που τον έπαιρνα κ του έλεγα ότι δεν πιάνουν τα σκυλάκια.Γιατί το σκυλί μπορεί να μην είναι κακό αλλά αν του τραβήξει κάνα αυτί ο μικρός μπορεί το σκυλί από αντίδραση κ μόνο να τον δαγκώσει.Είναι θέμα επιβίωσης.Αλλά σήμερα το σκυλί απλά πέρασε από δίπλα!!!Κ όταν τσίριξε ο μικρός από την τρομάρα του το σκυλί κοντοστάθηκε μια στιγμή αλλά έφυγε αμέσως.

Του εξήγησα μετά ότι δεν τσιρίζουμε,δεν φωνάζουμε κ ότι το σκυλάκι ήταν μικρούλι κ πήγαινε στη μαμά του αλλά νομίζω πλέον τα έχει φοβηθεί τόσο πολύ που τρομοκρατείται και μόνο που τα βλέπει!

[crochetmania]

Μωρέ κάποτε πήγαινε κ κοντά τους κ τα έπιανε κιόλας!Άσχετα που τον έπαιρνα κ του έλεγα ότι δεν πιάνουν τα σκυλάκια.Γιατί το σκυλί μπορεί να μην είναι κακό αλλά αν του τραβήξει κάνα αυτί ο μικρός μπορεί το σκυλί από αντίδραση κ μόνο να τον δαγκώσει.Είναι θέμα επιβίωσης.Αλλά σήμερα το σκυλί απλά πέρασε από δίπλα!!!Κ όταν τσίριξε ο μικρός από την τρομάρα του το σκυλί κοντοστάθηκε μια στιγμή αλλά έφυγε αμέσως.

Του εξήγησα μετά ότι δεν τσιρίζουμε,δεν φωνάζουμε κ ότι το σκυλάκι ήταν μικρούλι κ πήγαινε στη μαμά του αλλά νομίζω πλέον τα έχει φοβηθεί τόσο πολύ που τρομοκρατείται και μόνο που τα βλέπει!

Μην ανυσηχεις μωρε φαση ειναι και θα περασει....Εμενα εδω και καιρο φοβαται τα Φαντασματα.....:-|

[t1t1n4k1]

κορίτσια μου... επειδή όπως καταλαβαίνετε είμαι ακόμη στην φάση που ότι ακούω το ψάχνω για να μαθαίνω ... βρήκα αυτο http://www.childit.gr/v2/index.php/pshychology/713-pos-na-apalinete-tous-fovous-enos-mikrou-paidiou που έχει να κάνει με το πώς να αντιμετωπίσετε τις φοβίες του παιδιού.... μου φάνηκε ενδιαφέρων και είπα να το μοιραστώ μαζί σας...

[maraki2108]

Ευχαριστούμε Τιτινάκι!

Σχετικά με τα νεύρα και το ξύλο, πραγματικά ώρες ώρες σε βγάζουν εκτός εαυτού. Ειδικά στην κατάσταση που είμαστε τώρα με τις ορμόνες δεν θέλει και πολύ. Μέχρι στιγμής έχω καταφέρει κ συγκρατούμε να μην της ρίξω καμμία αλλά από τα νεύρα με πιάνει η κοιλιά μου. Αλλάζει όμως πολύ ο τόνος μου όταν νευριάζω κ της το λέω ότι έχω αρχίσει να νευριάζω πάρα πολύ κ το καταλαβαίνει συνήθως κ μου λέει συγνώμη μανούλα, δεν θα το ξανακάνω. Κ φυσικά λιώνω κ την αγκαλιάζω κ μας περνάει. Βέβαια εννοείτε πως θα το ξανακάνει κ τότε της θυμίζω τι μου είχε πεί κ πώς αρχίζω πάλι να νευριάζω κ συνήθως το ξεπερνάμε. Πάντως πραγματικά σε βγάζουν εκτός ορίων κάποιες φορές.

Είναι όμως τόσο έντονη η αγάπη που νιώθεις γι ΄αυτό το πλασματάκι που δεν μπορεί να κρατήσει παρά μόνο για δευτερόλεπτα.

Πραγματικά οι πρωτομανούλες έχετε να βιώσετε απίστευτα συναισθήματα. Κι εμείς οι δευτερόμανουλες νομίζω επίσης καθώς έχουμε ήδη βιώσει την απίστευτη αγάπη, ίσως τώρα ακόμα πιό άμεσα το νιώσουμε αυτή την φορά. Αυτό που θέλω να πω είναι πως εγώ προσωπικά όσο περνάει ο καιρός νιώθω ακόμα περισσότερο πλυμμηρισμένη από αγάπη για την μικρή μου. Παρ΄όλο που δεν πίστευα ότι μπορεί να συμβεί. Ίσως τώρα νιώσω αμέσως την ίδια αγάπη κ για το αδερφάκι της. Νομίζω ότι θα βγει αυθόρμητα αφού από τώρα σχεδόν νιώθω έτσι.

[Swanocean]

Titinaki πολύ ενδιαφέρον το άρθρο.Θα προσπαθήσω να το εφαρμόσω γτ πραγματικά δε θέλω να του μείνει καμιά φοβία.Ξέρω πολύ καλά από φοβίες και δεν το εύχομαι ούτε στον χειρότερο μου εχθρό.

Μαράκι έτσι όπως τα λες είναι.Νομίζω στο 2ο έρχεται πιο γρήγορα η συνειδητοποίηση της αγάπης σε σχέση με το 1ο.

[Swanocean]

Κορίτσια τι κάνετε?Που χαθήκατε?

Σήμερα έχουμε γιατρό πάμε να δούμε το μπεμπίνι μας!Κ μ'έχει πιάσει μία παράλογη αγωνία!Κ δεν περνάει βρε παιδί μου αυτή η ώρα με τίποτα σήμερα.

Κ μετά τον γιατρό έχουμε κολυμβητήριο με τον μικρό.Την προηγούμενη βδομάδα δεν τον πήγα γτ κ οι 2 μας ήμασταν λίγο περίεργα λόγω ίωσης.Ε μη κολλήσουμε κ τα άλλα παιδάκια δε μας φταίνε σε τίποτα!

[maraki2108]

Πολύ ωραία το έθεσες: η συνειδητοποίηση της αγάπης...

Τετάρτη πάω για β΄ επιπέδου! Ανυπομονώ να ξαναδώ το μωράκι μου. Δυό μέρες τώρα δεν τον άκουγα πολύ κι είχα ανησυχήσει. Σήμερα όμως με αποζημιώνει.

Φιλάκια μανούλες!

[Swanocean]

Ααααχ άντε!!!Θα το δεις το μωράκι σου τρισδιάστατο!!!Ακόμα νωρίς είναι μην αγχώνεσαι έτσι!

Όσα είχα ζήσει στην 1η εγκυμοσύνη τα έχω ξεχάσει σχεδόν ΟΛΑ!!!Κάποιος με ρώτησε για την β επιπέδου κ λέω μα είναι νωρίς ακόμα νομίζω στον 7ο το κάνουν!!!!Ότι να΄ναι αχαχαχαχαα

[maraki2108]

Άσε, κι εγώ τα ΄χω ξεχάσει όλα. Τριασδιάστατο το βλέπω κάθε φορά γιατι ο γιατρός μου έχει καλά μηχανήματα. Αλλωστε ο ίδιος θα μου κάνει και την β΄ επιπέδου. Μόνο που επειδή έχω εμπρόσθιο πλακούντα δεν βγαίνει πολύ καλό το τρισδιάστατο μου ΄χει πει γιατί τον κρύβει. Αχ, ανυπομονώ!