Cafe MAΙΟΥ 2013

[twinomama]

Εγώ εν τω μεταξύ φιλοδοξώ και ν' αρχίσω επανάληψη για να πάω να δώσω και μάθημα στις 22 του μήνα, και στη Θεσσαλονίκη παρακαλώ!! (το ανοιχτό με μάρανε, αλλά έλα που όταν πήρα την ενότητα πού να 'ξερα ότι θα 'μενα έγκυος; κι έχω και καλούς βαθμούς στις εργασίες γμτ, κρίμα να πάει χαμένη η χρονιά, χώρια τα λεφτά! ). Και έχει και η μικρή γενέθλια μια μέρα πριν, στις 21! Ουφ!!!!

Καλά, δεν υπαρχεις!!! Χαράς το κουράγιο σου... Respect!!!!

[my girl]

Καλημέρα!!

Αγγελικούλα να σου ζήσει και από εδώ!!

Έκανε την έκπληξη ο μπεμπούκος σου!!!

Ξανθή μου εύχομαι ότι είναι να γίνει για καλό!!!

Πάντως και εμένα είχε μικρό λώρο η μπέμπα και την

τραβούσε πάνω συνέχεια.Αφού σκέψου όταν γέννησα

δεν έφτανε να μου την ακουμπήσει μέχρι το στήθος μου

και μου την άφησε λίγο πιο πάνω από την κοιλιά.Ούτε να την

φιλήσω δεν μπορούσα.

Εμείς σε 2 μέρες σαραντίζουμε.Πώς πέρασε βρε κορίτσια

ο καιρός απίστευτο μου φαίνεται.Σαν χθές νομίζω ότι

γεννούσα και πέρασαν ήδη 40 μέρες.

Χθές πήγαμε οικογενειακώς στο εμπορικό κέντρο

και ψώνισα ρούχα της μεγάλης για το Καλοκαίρι

γιατί τα περσινά της ούτε για πλάκα δεν της κάνουνε.

Από τα HkM της πήρα συνολάκια και φουστανάκια,

έδωσα 150 ευρώ αλλά πήρα μπόλικο πράμα!!!

Εξάλλου τώρα το καλοκαίρι θέλει 2 αλλαξιές την ημέρα

οπότε θα χρειαστούνε.

Πείτε κανένα νέο!!! Πώς ήτανε το βράδυ σας???

[ρουμπινακι]

Κορίτσια να σας πω έχω πόνο περιόδου απο χθες και όσο παει αυξάνει σε ένταση αλλα ειναι συνεχομενος....να ανυσηχησω??

[Anna1979]

καλημερα σας!!!!!!!!!!! εμεις καλα κοιμομαστε αλλα την ημερα με ταλαιπωρει πολυ...γκρινα κ κλαμα κ αγιος ο Θεος...οταν δεν κοιμαται κλαιει κ μολις τον σηκωσεις κ αρχισεις τις βολτες ησυχαζει...πολυ πονηρος ο κυριος...μα ειναι δυνατον να αντιλαμβανονται τοσο μικρα, τη βολτα κ την κουνια;;;; μολις τον αφησεις κατω σε 10 λεπτα αρχιζει το κλαμα...μολις τον σηκωσεις τελος...ουφ...θα με ταλαιπωρησει πολυ ο κυριος, το διαισθανομαι!!!!!!!!!!!

[AnnyS]

καλημερα σας!!!!!!!!!!! εμεις καλα κοιμομαστε αλλα την ημερα με ταλαιπωρει πολυ...γκρινα κ κλαμα κ αγιος ο Θεος...οταν δεν κοιμαται κλαιει κ μολις τον σηκωσεις κ αρχισεις τις βολτες ησυχαζει...πολυ πονηρος ο κυριος...μα ειναι δυνατον να αντιλαμβανονται τοσο μικρα, τη βολτα κ την κουνια;;;; μολις τον αφησεις κατω σε 10 λεπτα αρχιζει το κλαμα...μολις τον σηκωσεις τελος...ουφ...θα με ταλαιπωρησει πολυ ο κυριος, το διαισθανομαι!!!!!!!!!!!

Μια απ' τα ίδια!!! αγκαλιά είναι ναρκωμένος, μόλις μπει στο ρηλάξ και σταματήσει το κούνημα το μάτι γαρίδα και γκρίνια!! :evil:

[Anna1979]

Μια απ' τα ίδια!!! αγκαλιά είναι ναρκωμένος, μόλις μπει στο ρηλάξ και σταματήσει το κούνημα το μάτι γαρίδα και γκρίνια!! :evil:

τρομερο...εχω απελπιστει ειλικρινα!!!!!!!!!!!!!!καθε μερα ειναι κ χειροτερος εντωμεταξυ...πωπωπω!!!!!!!!!!!!!!

[my girl]

Υπομονή υπομονή υπομονή!!

Τα λέω για να τα ακούω και εγώ!!!!

[GiovannaXA]

Καλημέρα κορίτσια και από εμένα. Καλή Κυριακή σε όλες.

Skybeam θα την πάτε τη βολτούλα σας τελικά;

Αγγελική να σας ζήσει το μπεμπέ. Να είναι πάντα καλά.

Ρουμπινάκι νομίζω πλησιάζει και η δικιά σου ώρα. Με το καλό.

Διδυμομανούλα έχουμε ομάδα στο φεις μπας και σε ενδιαφέρει να σε βάλουμε γιατί είναι μυστική;;;GiovannaXA το ίδιο ισχύει και για σένα

Σε ευχαριστώ για την πρόσκληση......:p Μόλις νιώσω έτοιμη, και βασικά μόλις γεννήσω και δω ότι όλα είναι καλά .... αφού έτσι θα μου έχει φύγει ένα μεγάλο άγχος.... θα σου στείλω μήνυμα για να μπω και εγώ. Συγγνώμη κορίτσια κιόλας.... δεν έχει να κάνει με εσάς και μην νομίζετε ότι σνομπάρω..... απλά έχω ένα πολύ άσχημο ιστορικό και θέλω να τα πάω όλα βήμα βήμα και να μην δένομαι συναισθηματικά.....

Εμείς σήμερα μια χαρά ούτε συσπάσεις ούτε τίποτα ο μικρός κάτω από το αριστερό στήθος εκεί εντόπισα τον λόξιγκα...Καλύτερα όσο δεν εμπεδώνεται να μην έχω και συσπάσεις μπας και τα καταφέρω να πάρει θέση να βγει...Φοβάμαι μη σπάσουν πάλι νερά και αυτός είναι εκεί οπότε μετά δεν θα μπορέσει να βγει μόνος του...

Άντε άλλες 7 μείναμε μόνο και τέλος οι γεννήσεις μόνο μωράκια μετά..

Αχ το ίδιο άγχος έχουμε.... και εγώ κάτω από το δεξί στήθος νιώθω λόξυγκα και αυτό με προβληματίζει. Τι πιθανότητες έχω να γυρίσει τώρα άραγε; Εσύ τι κάνεις; Μπουσούλημα; Αύριο έχουμε γιατρό και ελπίζω στα καλύτερα..... Άντε βρε και θα προλάβουμε και οι δύο να γράψουμε τα μεγάλα μας στο σχολείο :tongue:

[xanp]

Ρουμπινάκι και εγώ έτσι ήμουν προχθές όλο το βράδυ και είχα ξεκινήσει σου λέω πλήρης εξάλειψη τραχήλου και 1 διαστολή οπότε ναι είναι προπαρεσκαυαστικά για τοκετό πλέον οπότε είσαι σε αναμμένα κάρβουνα...

Επόμενη στη λίστα είμαι ημερολογιακά αλλά είπαμε εδώ είναι του αουτσάιντερ οπότε μπορεί να προλάβει ρουμπίνι άνετα με αυτά που γράφει...

Γιοβάννα εμένα ο δικός μου γυρίζει συνέχεια στην περιοχή δεξί στήθος - κάτω ψευτοεμπέδωση - αριστερό στήθος και πάλι πίσω για αυτό και υποθέτουμε ότι κάτι τον εμποδίζει να μείνει κάτω και να βγει(μιας και κάτι κάνει) οπότε ναι έχεις πιθανότητες να σου γυρίσει και εσένα...

Όντως Εύα οι πρώτες 40ραντίζετε κιόλας περνάει ο καιρός!!!Όλο και καλύτερα από εδώ και πέρα...

Εν τω μεταξύ άσχετο εδώ έχει ψύχρα θέλουμε χαλαρά ζακετάκι έξω έβρεχε κι όλο το βράδυ χώμα...

[GiovannaXA]

Εν τω μεταξύ άσχετο εδώ έχει ψύχρα θέλουμε χαλαρά ζακετάκι έξω έβρεχε κι όλο το βράδυ χώμα...

Και εδώ...... χάλια και μου ρίχνει την ψυχολογία και αυτό πολύ.

[ρουμπινακι]

Λοιπόν πήγα κι έκανα καρδιοτοκογραφημα και όντως ειναι προπαρασκευαστικες, έδειξε κάτι συσπασουλες 45 με 55-60.

Αύριο έχω γιατρο να δούμε τι θα πει...

[skountoufla]

... θέλουμε να είμαστε αξεσουάρ της μαμάς! άσε που πια είναι σχεδόν όλη μέρα ξύπνιος ... όμως όποια δουλειά και να κάνω γίνεται με κλάααααμα από το ρηλάξ.

εμεις καλα κοιμομαστε αλλα την ημερα με ταλαιπωρει πολυ...γκρινα κ κλαμα κ αγιος ο Θεος...οταν δεν κοιμαται κλαιει κ μολις τον σηκωσεις κ αρχισεις τις βολτες ησυχαζει...πολυ πονηρος ο κυριος...μα ειναι δυνατον να αντιλαμβανονται τοσο μικρα, τη βολτα κ την κουνια;;;; μολις τον αφησεις κατω σε 10 λεπτα αρχιζει το κλαμα...μολις τον σηκωσεις τελος...ουφ...θα με ταλαιπωρησει πολυ ο κυριος, το διαισθανομαι!!!!!!!!!!!

Ax, ευτυχώς κοπελιές...συγνωμη κιόλας, αλλά είχα αρχίσει να απελπίζομαι. Και τώρα που εντοπίσαμε το πρόβλημα, ποια ειναι η λύση?Αρχίζουμε διαπαιδαγώγηση?????

Αννυ, καλό κουραγιο βρε θηρίο! Χτυποκάρδια στα θρανία..

Και εδώ...... χάλια και μου ρίχνει την ψυχολογία και αυτό πολύ.

Μην πέφτεις, σκέψου οτι ειναι οι τελευταιες δροσιες πριν από την κόλαση που μας περιμένει και απολαυσε τες! Και εδώ τετοιο καιρό έχουμε, αλλά εμείς μια αυτοκινητάδα την πήγαμε!Ξεραθηκε στον υπνο το καημένο, παρ' όλο που το καθισμα του αυτοκινητου δεν ειναι ακομη στα μετρα του.

Rουμπινακι, ready, set...go????

[milky]

“Εχεις κανει ποτε χειρουργειο?”,ηταν η ερωτηση του γιατρου στην τυπικη εξεταση των 36 εβδομαδων κυησης. “Δηλαδη?”,του απανταω και μου λεει αν και νωρις ακομα,οι προϋποθεσεις για φυσιολογικο τοκετο ειναι ελαχιστες και οτι πρεπει να αρχισω να σκεφτομαι το ενδεχομενο της καισαρικης.Μεχρι τοτε νομιζα οτι καισαρικη κανεις οταν υπαρχουν ιατρικοι λογοι,που δοξα τω Θεω,δεν συντρεχαν.Αλλα ο τραχηλος κλειστος ,το μωρο ψηλα,συσπασεις ανυπαρχτες. Οι επομενες εβδομαδες κυλουσαν με το αγχος και την αγωνια να δημιουργηθουν οι συνθηκες εκεινες που θα οδηγουσαν σε φυσιολογικο τοκετο,αλλα ματαια...

Πεμπτη βραδυ 23.30.Ο συζυγος μου με περιμενε στο αμαξι.Αφου εκλεισα τα φωτα του σπιτιου και κλειδωσα την πορτα,ηξερα οτι θα γυρισω πισω ως μαμα,ο,τι και να γινοταν!Στο δρομο για το μαιευτηριο ,ο αντρας μου προσπαθουσε να με κανει να γελασω και να ξεχαστω,αλλα εγω ενιωθα λες και πηγαινα στο εκτελεστικο αποσπασμα.Φτανοντας στην εισοδο του Ιασω ηξερα οτι εκει ηταν η αρχη του τελους.Το τελος μιας υπεροχης διαδρομης εννεα μηνων με πολλα σκαμπανεβασματα(αποκολλησεις,κυστικη ινωση,ενεσεις) και η αρχη μιας συγκλονιστικης εμπειριας που ονομαζεται τοκετος.

Η νοσοκομα με παρελαβε και αφου μου εκαναν τα διαδικαστικα σε λιγη ωρα με μετεφεραν στην αιθουσα των ωδινων και μου τοποθετησαν το κολπικο χαπι για να μαλακωσει ο τραχηλος.εγω εμεινα να παρακαλαω το Θεο να πανε ολα καλα και να αγκαλιασω επιτελους το παιδι μου! Οχτω η ωρα το πρωι και μετα απο ενα ατελειωτο βραδυ,η μαια και ο γιατρος μου μπηκαν στην αιθουσα και αφου διαπιστωσαν για ακομα μια φορα οτι η κατασταση παραμενει σταθερα ιδια ,αρχισα να πιστευω και εγω πως η καισαρικη ηταν μονοδρομος.μου τοποθετησαν τον ορο της ωκυτοκινης και αρχισε το βασανιστικο μαρτυριο της υπομονης.

Στη διπλανη αιθουσα,μια αλλη κοπελα που ειχε ερθει τα ξημερωματα με διαστολη 3 και ηταν και αυτη περιστατικο του γιατρου μου,περιμενε καρτερικα την τελεια διαστολη,για να αρχισει ο τοκετος της,που οπως με ενημερωσε η μαια μου ηταν οι ιδανικες συνθηκες για φ.τ.

Τρεις η ωρα το μεσημερι και ειχα αρχισει να εξασθενω.Οι συσπασεις συνεχιζονταν,αλλα η διαστολη δεν ξεπερνουσε το 3.Ζητησα να μου κανουν την πρωτη δοση επισκληριδιου.Ο αντρας μου ολη αυτην την ωρα ηταν διπλα μου και με εμψυχωνε και μου εξηγουσε πως προτεραιοτητα εχει η υγεια του μωρου μας και τιποτα αλλο.Εφτα η ωρα το απογευμα.Ποτε δεν ημουν θρησκοληπτη και ουτε ειχα ιδιαιτρες σχεσεις με την εκκλησια.Σε ολη τη διαρκεια της εγκυμοσυνης μου ομως φορουσα τη ζωνη τη ζωνη της Παναγιας,η οποια προστατευε εμενα και την μπεμπα μου.Την ειχα βγαλει για να μπω στην αιθουσα των ωδινων.Ζητησα απο τον αντρα μου,να μου τη δωσει να την κραταω.Προσευχηθηκα και παρακαλεσα για τελευταια φορα να συμβουν ετσι τα πραγματα ωστε ολα να πανε καλα....

19.30:Και ξαφνικα,η διαστολη απο 3 πηγε στο 8,η μαια εσπασε τα νερα και στην επομενη μιση ωρα εγιναν ολα οσα δεν ειχαν γινει τις προηγουμενες 10 ωρες.Η διαστολη τελεια,το μωρο ομως ψηλα.Μου χορηγηθηκε η τελευταια δοση επισκληριδιου και μεταφερθηκα στην αιθουσα τοκετου.Και τοτε συνεβη το εξης συγκλονιστικο.Καθως μπαιναμε στην αιθουσα,ενιωσα να “βγαινω” απο το σωμα μου και μεσα μου να “μπαινει” μια αλλη Βικυ,πιο δυνατη,πιο αποφασιστικη πιο ετοιμη να πολεμησει.Με την καθοδηγηση του γιατρου μου και τη βοηθεια της μαιας μου,ολα εξελιχθηκαν σχετικα ομαλα μιας και η μπεμπα ειχε περιτυλιξη γυρω απο τα ποδια της και αυτοε ηταν ο λογος που την κρατουσε ψηλα.Η βεντουζα ηταν απαραιτητη ηια την εξαγωγη της,ομως σε 30΄λεπτα το κοριτσακι μου ηταν στην αγκαλια μου.Δεν εκλαψα,δεν εκλαψε,μονο μειναμε και οι δυο να κοιταζομαστε αποσβολωμενες.Ειμασταν πλεον μαζι,αγκαλια!!!!

Υ.Γ1:Η κοπελα του διπλανου δωματιου τελικα γεννησε με καισαρικη τομη,αφου η αποκολληση πλακουντα εμποδισε τη διαδικασια να εξελιχθει φυσιολογικα.

Υ.Γ2:Ο γιατρος μου με ενημερωσε πως κατερριψα καθε προηγουμενο,μιας και η περιπτωση μας ηταν σιγουρη καισαρικη αφου και ο πλακουντας ηταν προσκολλημενος στη μητρα που στο παρα πεντε γλιτωσα το “μαχαιρι” για την αφαιρεση του.Σε ολη τη διαρκεια των εξωθησεων δεν εβγαλα ουτε μια κραυγη.Ημουν τοσο προσηλωμενη στις εξωθησεις που δεν καταλαβαινα τιποτα αλλο!

Δυο πραγματα μου εμαθε αυτη η εμπειρια...Ποτε μη λες ποτε και nothing ends until it's ending.Δεν εχω ξεχασει στιγμη απο ολη αυτην την εμπειρια και πλεον ειμαι ετοιμη για το επομενο “ταξιδι”μου.....

Αφιερωμενο σε ολες εσας,που μαζι σας περασα ολες αυτες τις αγωνιες...

[my girl]

“Εχεις κανει ποτε χειρουργειο?”,ηταν η ερωτηση του γιατρου στην τυπικη εξεταση των 36 εβδομαδων κυησης. “Δηλαδη?”,του απανταω και μου λεει αν και νωρις ακομα,οι προϋποθεσεις για φυσιολογικο τοκετο ειναι ελαχιστες και οτι πρεπει να αρχισω να σκεφτομαι το ενδεχομενο της καισαρικης.Μεχρι τοτε νομιζα οτι καισαρικη κανεις οταν υπαρχουν ιατρικοι λογοι,που δοξα τω Θεω,δεν συντρεχαν.Αλλα ο τραχηλος κλειστος ,το μωρο ψηλα,συσπασεις ανυπαρχτες. Οι επομενες εβδομαδες κυλουσαν με το αγχος και την αγωνια να δημιουργηθουν οι συνθηκες εκεινες που θα οδηγουσαν σε φυσιολογικο τοκετο,αλλα ματαια...

Πεμπτη βραδυ 23.30.Ο συζυγος μου με περιμενε στο αμαξι.Αφου εκλεισα τα φωτα του σπιτιου και κλειδωσα την πορτα,ηξερα οτι θα γυρισω πισω ως μαμα,ο,τι και να γινοταν!Στο δρομο για το μαιευτηριο ,ο αντρας μου προσπαθουσε να με κανει να γελασω και να ξεχαστω,αλλα εγω ενιωθα λες και πηγαινα στο εκτελεστικο αποσπασμα.Φτανοντας στην εισοδο του Ιασω ηξερα οτι εκει ηταν η αρχη του τελους.Το τελος μιας υπεροχης διαδρομης εννεα μηνων με πολλα σκαμπανεβασματα(αποκολλησεις,κυστικη ινωση,ενεσεις) και η αρχη μιας συγκλονιστικης εμπειριας που ονομαζεται τοκετος.

Η νοσοκομα με παρελαβε και αφου μου εκαναν τα διαδικαστικα σε λιγη ωρα με μετεφεραν στην αιθουσα των ωδινων και μου τοποθετησαν το κολπικο χαπι για να μαλακωσει ο τραχηλος.εγω εμεινα να παρακαλαω το Θεο να πανε ολα καλα και να αγκαλιασω επιτελους το παιδι μου! Οχτω η ωρα το πρωι και μετα απο ενα ατελειωτο βραδυ,η μαια και ο γιατρος μου μπηκαν στην αιθουσα και αφου διαπιστωσαν για ακομα μια φορα οτι η κατασταση παραμενει σταθερα ιδια ,αρχισα να πιστευω και εγω πως η καισαρικη ηταν μονοδρομος.μου τοποθετησαν τον ορο της ωκυτοκινης και αρχισε το βασανιστικο μαρτυριο της υπομονης.

Στη διπλανη αιθουσα,μια αλλη κοπελα που ειχε ερθει τα ξημερωματα με διαστολη 3 και ηταν και αυτη περιστατικο του γιατρου μου,περιμενε καρτερικα την τελεια διαστολη,για να αρχισει ο τοκετος της,που οπως με ενημερωσε η μαια μου ηταν οι ιδανικες συνθηκες για φ.τ.

Τρεις η ωρα το μεσημερι και ειχα αρχισει να εξασθενω.Οι συσπασεις συνεχιζονταν,αλλα η διαστολη δεν ξεπερνουσε το 3.Ζητησα να μου κανουν την πρωτη δοση επισκληριδιου.Ο αντρας μου ολη αυτην την ωρα ηταν διπλα μου και με εμψυχωνε και μου εξηγουσε πως προτεραιοτητα εχει η υγεια του μωρου μας και τιποτα αλλο.Εφτα η ωρα το απογευμα.Ποτε δεν ημουν θρησκοληπτη και ουτε ειχα ιδιαιτρες σχεσεις με την εκκλησια.Σε ολη τη διαρκεια της εγκυμοσυνης μου ομως φορουσα τη ζωνη τη ζωνη της Παναγιας,η οποια προστατευε εμενα και την μπεμπα μου.Την ειχα βγαλει για να μπω στην αιθουσα των ωδινων.Ζητησα απο τον αντρα μου,να μου τη δωσει να την κραταω.Προσευχηθηκα και παρακαλεσα για τελευταια φορα να συμβουν ετσι τα πραγματα ωστε ολα να πανε καλα....

19.30:Και ξαφνικα,η διαστολη απο 3 πηγε στο 8,η μαια εσπασε τα νερα και στην επομενη μιση ωρα εγιναν ολα οσα δεν ειχαν γινει τις προηγουμενες 10 ωρες.Η διαστολη τελεια,το μωρο ομως ψηλα.Μου χορηγηθηκε η τελευταια δοση επισκληριδιου και μεταφερθηκα στην αιθουσα τοκετου.Και τοτε συνεβη το εξης συγκλονιστικο.Καθως μπαιναμε στην αιθουσα,ενιωσα να “βγαινω” απο το σωμα μου και μεσα μου να “μπαινει” μια αλλη Βικυ,πιο δυνατη,πιο αποφασιστικη πιο ετοιμη να πολεμησει.Με την καθοδηγηση του γιατρου μου και τη βοηθεια της μαιας μου,ολα εξελιχθηκαν σχετικα ομαλα μιας και η μπεμπα ειχε περιτυλιξη γυρω απο τα ποδια της και αυτοε ηταν ο λογος που την κρατουσε ψηλα.Η βεντουζα ηταν απαραιτητη ηια την εξαγωγη της,ομως σε 30΄λεπτα το κοριτσακι μου ηταν στην αγκαλια μου.Δεν εκλαψα,δεν εκλαψε,μονο μειναμε και οι δυο να κοιταζομαστε αποσβολωμενες.Ειμασταν πλεον μαζι,αγκαλια!!!!

Υ.Γ1:Η κοπελα του διπλανου δωματιου τελικα γεννησε με καισαρικη τομη,αφου η αποκολληση πλακουντα εμποδισε τη διαδικασια να εξελιχθει φυσιολογικα.

Υ.Γ2:Ο γιατρος μου με ενημερωσε πως κατερριψα καθε προηγουμενο,μιας και η περιπτωση μας ηταν σιγουρη καισαρικη αφου και ο πλακουντας ηταν προσκολλημενος στη μητρα που στο παρα πεντε γλιτωσα το “μαχαιρι” για την αφαιρεση του.Σε ολη τη διαρκεια των εξωθησεων δεν εβγαλα ουτε μια κραυγη.Ημουν τοσο προσηλωμενη στις εξωθησεις που δεν καταλαβαινα τιποτα αλλο!

Δυο πραγματα μου εμαθε αυτη η εμπειρια...Ποτε μη λες ποτε και nothing ends until it's ending.Δεν εχω ξεχασει στιγμη απο ολη αυτην την εμπειρια και πλεον ειμαι ετοιμη για το επομενο “ταξιδι”μου.....

Αφιερωμενο σε ολες εσας,που μαζι σας περασα ολες αυτες τις αγωνιες...

Ανατρίχιασα...μόνο αυτό τίποτα άλλο!!

Να χαίρεσαι το κοριτσάκι σου και πάντα να είσαι

έτσι δυνατή στη ζωή σου!!!!

Σε ευχαριστούμε που έγραψες την εμπειρία σου!!!

[AnnyS]

Βίκυ να χαίρεσαι το μιλκάκι σου, γερό και καλότυχο!!!

Προσπάθησα να σιδερώσω, κουνώντας το ρηλάξ με το ένα πόδι χαχαχα δούλεψε για κανένα 20λεπτο, μετά τζίφος, αρχίσαμε πάλι τη χορωδία!!! Πρέπει να συμβιβαστώ με το γεγονός ότι δουλειές θα μπορώ να κάνω μετά τις 10 το βράδυ!!

Βασικά, δεν τον σηκώνω αμέσως μόλις αρχίσει την κλάψα, τις πιο πολλές φορές δεν μπορώ κιόλας να πάω αμέσως γιατί κάτι κάνω εκείνη τη στιγμή. Εν τω μεταξύ ο πονηρός, άμα δει ότι δεν του δίνω σημασία, σταματάει, σου λέει τζάμπα χτυπιέμαι για 2-3 λεπτά. Πάνω που λέω εγώ άντε ηρέμησε αυτός ξαναρχίζει τη γκρινομουρμούρα. Ε, άμα δει κι αποδει μπήγει τις γερές τσιρίδες και κοκκινίζει σαν παντζάρι, οπότε αναγκαστικά πάω και τον σηκώνω, μετά παναγία! Αχ κουράγιο μέχρι να γίνει 6 μηνών, μετά θα τον παρκάρω στο πάρκο με παιχνίδια (λέμε τώρα!!! )