Cafe MAΙΟΥ 2013

[my girl]

Ρε κορίτσια να σας πώ τί μου συμβαίνει?

Είμαι πάρα πολύ ευτυχισμένη αλλά ώρες ώρες δεν μπορώ να

δείξω πολύ αγάπη στην μπέμπα γιατί στο μυαλό μου

νομίζω ότι την στερώ από την μεγάλη μου.

Κάθε φορά που πάω να φιλήσω να χαιδέψω και να

μιλήσω γλυκά στο μωρό νοιώθω ενοχές.

Είναι φυσιολογικό αυτό???

Οι ήδη μανούλες το νοιώσατε αυτό όταν κάνατε

δεύτερο παιδάκι?

[Skybeam]

Εγώ πάλι δεν μπορώ να περιγράψω τρομερή την πίεση στο πρόσωπο στις εξωθήσεις στο πρόσωπο πιο πολύ κάτω ζορίστηκα όχι στο πρόσωπο και παρόλο που έχω και εγώ μυωπία δεν επηρεάστηκα καθόλου από τον τοκετό για αυτό είπα να κάνει βυθοσκόπηση εκεί φαίνεται αν και κατά πόσο θα επηρεαστεί.

Εκεί φαίνεται όντως. Θα ρωτήσω αύριο αρχικά τη γυναικολόγο και ποια είναι η γνώμη της και αναλόγως πράττω...

Sky δεν έχω καταλάβει (ξανθιά βλέπεις)..

δεν πηγαίνεις για φυσιολογικό τοκετό

λόγω παλιών επεμβάσεων ή λόγω ματιών?

Δεν υπάρχει πιθανότητα για Φ.Τ. δηλαδή?

Και τα δύο και λόγω των πολλών χειρουργείων και λόγω της μεγάλης μυωπίας.

Εκ πρώτης όψης ο φ.τ. είναι παρακινδυνευμένος και για τους δύο λόγους, απλά τώρα λέγαμε ότι αφού έχω τόσο ομαλές πρώιμες ενδείξεις (εμπέδωση κ.λπ.) μήπως πρέπει ξανατσεκάρω τα πράγματα, μήπως δηλ. προβλέπεται ομαλός τοκετός και φάω το νυστέρι άδικα τελικά.

[my girl]

Εκεί φαίνεται όντως. Θα ρωτήσω αύριο αρχικά τη γυναικολόγο και ποια είναι η γνώμη της και αναλόγως πράττω...

Και τα δύο και λόγω των πολλών χειρουργείων και λόγω της μεγάλης μυωπίας.

Εκ πρώτης όψης ο φ.τ. είναι παρακινδυνευμένος και για τους δύο λόγους, απλά τώρα λέγαμε ότι αφού έχω τόσο ομαλές πρώιμες ενδείξεις (εμπέδωση κ.λπ.) μήπως πρέπει ξανατσεκάρω τα πράγματα, μήπως δηλ. προβλέπεται ομαλός τοκετός και φάω το νυστέρι άδικα τελικά.

Ναί μωρέ αφού αν οι συνθήκες λένε είναι πολύ καλές

μπορείς να το παλέψεις.

Συζήτησέ το με την γυναικολόγο σου

μήπως τελικά τα καταφέρεις.

Θα είναι πολύ καλύτερα για εσένα να μην ξαναφάς μαχαίρι.

[xanp]

Ρε κορίτσια να σας πώ τί μου συμβαίνει?

Είμαι πάρα πολύ ευτυχισμένη αλλά ώρες ώρες δεν μπορώ να

δείξω πολύ αγάπη στην μπέμπα γιατί στο μυαλό μου

νομίζω ότι την στερώ από την μεγάλη μου.

Κάθε φορά που πάω να φιλήσω να χαιδέψω και να

μιλήσω γλυκά στο μωρό νοιώθω ενοχές.

Είναι φυσιολογικό αυτό???

Οι ήδη μανούλες το νοιώσατε αυτό όταν κάνατε

δεύτερο παιδάκι?

Δώσε χρόνο στον εαυτό σου Εύα ξαφνικά είσαι με 2 πλασματάκια που αναμφίβολα αγαπάς το ίδιο. Θέλει λίγο χρόνο να διαχειριστείς την νέα κατάσταση. Εγώ είχα το αντίθετο από εσένα επειδή ακριβώς έλιωνα για το μικρό πλασματάκι και του γλυκομιλούσα και ήθελα όλη την ώρα να το έχω αγκαλιά αισθανόμουν ότι παραμελούσα τον μεγάλο αλλά μετά ξέρεις τι έκανα όταν με έπιανε τάση να θέλω να αγκαλιάσω την μικρή έπαιρνα και τον μεγάλο αγκαλιά μαζί και έτσι το ισορρόπησα και μέσα μου...Και γενικά είχα τον μεγάλο πάντα δίπλα μου και όσο τάιζα ας πούμε διαβάζαμε ένα βιβλίο κάναμε κάτι μαζί για να μην φαίνεται ότι ασχολούμαι μόνο με το μωρό.

[mariapap82]

Κι εγώ αύριο, πρέπει να είμαστε κι άλλες όμως!

Μariath, ξεφούσκωσες πολύ, ε?

Ένα από τα καλά του φ.τ.!

[αχ! Μαρίαααααααα(pap!)!]

αααααααχ μονο εγω θα ειμαι με την κοιλια 6μηνου

και μετα τη γεννα........

σκαι συζητησε το αλλα μην μπριζωνεσαι τωρα στο τελος

δες και τα ρισκα που υπαρχουν πανω απολα ενα υγιες μωρο!

Ευα το ενιωθα αυτο που λες παρα πολυ ενιωθα ενοχες καθε φορα

που με εβλεπε ο μεγαλος να θηλαζω και μου ζηταγε να ασχοληθω

μαζι του ενω δεν μπορουσα!Η αληθεια ειναι οτι τα μωρα μας

χρειαζονται πιο πολυ απο τα μεγαλυτερα παιδια και πρεπει να

δωσουμε χρονο για ταισμα,ξεσκατισμα κτλ αλλα δεν πρεπει να

νιωθεις ενοχες γιατι αυτο το χρονο και την αγαπη τα εδωσες και στη μεγαλη

οταν τα χρειαζοταν....

[mariapap82]

σκαι συζητησε το αλλα μην μπριζωνεσαι τωρα στο τελος

δες και τα ρισκα που υπαρχουν πανω απολα ενα υγιες μωρο!

και υγιη μαμα ηθελα να πω δεν το γραψα καλα και υγιες μωρο βεβαια....

[my girl]

Εν τω μεταξύ τώρα που ήρθε η μπεμπούλα και

βλέπω πόσο διαφορετική είναι η καθημερινότητα

από θέμα κούρασης με 2 παιδιά τώρα νοιώθω τόσο

ένοχη που όταν είχα μόνο την μεγάλη μου

καμμιά φορά ένοιωθα κουρασμένη και την μάλωνα για χαζά

πράγματα ενώ τώρα καταλαβαίνω ότι τελικά δεν μου έκανε και

τίποτα.Ένα μικρό παιδάκι είναι θα κάνει και τις αταξίες της και

τις ζημιές της και όλα.

Αχ δεν θέλω να αισθάνομαι έτσι ξέρω ότι αγαπάω και τις 2

αλλά στο μωρό με τραβάει το γεγονός ότι είναι ένα μωράκι

που θέλεις να το φροντίσεις,να το μυρίσεις και να το αγκαλιάσεις.

Στην μεγάλη όμως είναι αλλιώς..νομίζω ότι νοιώθω περισσότερη αγάπη

για εκείνη.Είναι γιατί δεν δέθηκα ακόμα με το μωρό?Τί μου συμβαίνει?

[xanp]

Είναι γιατί είσαι ακόμα λεχώνα και έχεις παράξενη ψυχολογία.Θέλεις χρόνο όσο να είναι και για σένα μετάβαση είναι δεν γυρνάς το κουμπί και τσουπ όλα έτοιμα...

Αχ αυτό για τις τύψεις το ξανασυζητάμε αργότερα που θα μαλώνεις περισσότερο την μεγάλη για τις αταξίες και εκεί να δεις ενοχές για΄τι στην ουσία και αυτά παιδιά είναι ακόμα...

[my girl]

Ήρθε πριν και την πήρε ο μπαμπάς μου

και την πήγε στο σπίτι τους και τώρα με πήρε η μαμά μου

και μου λέει την βλέπω θλιμμένη..

Αχ με κομμάτιασε....

Και ο άντρας μου εχθές της έλεγε

αν ποτέ νοιώσεις ότι δεν θέλεις το μωρό ή

κάτι σε στεναχωρέσει μην το κρατήσεις και δεν το πείς..

η μαμά και ο μπαμπάς δεν θα θυμώσουνε όπως και

να νοιώσεις αρκεί να μας το πείς..

[xanp]

Να σου πω την βάζεις να συμμετέχει μαζί σου καθόλου;;δηλαδή να την έχεις παρέα όταν την αλλάζεις να βλέπει, να διαβάζετε ένα βιβλίο όταν ταίζεις ή να ζωγραφίσει κάτι και να την επαινείς, και γενικά να συμμετέχει για να αισθάνεται χρήσιμη;

[my girl]

Να σου πω την βάζεις να συμμετέχει μαζί σου καθόλου;;δηλαδή να την έχεις παρέα όταν την αλλάζεις να βλέπει, να διαβάζετε ένα βιβλίο όταν ταίζεις ή να ζωγραφίσει κάτι και να την επαινείς, και γενικά να συμμετέχει για να αισθάνεται χρήσιμη;

Ναί Ξανθή μου σε όλα.Ακόμα και μπάνιο μαζί την κάνουμε,

εκείνη της πλένει τα ποδαράκια και εγώ τα υπόλοιπα.

Την κάνω μπανάκι στον νεροχύτη και έτσι βολεύει να

με βοηθάει.Ο άντρας μου δεν συμμετέχει καθόλου στο μπάνιο.

Στο άλλαγμα μου φέρνει την πάνα,το πάμπερς και

την κρεμούλα της.Μου κρυώνει το μπιμπερό της και

γενικά συμμετέχει σε όλα.Εγώ νοιώθω άσχημα και δεν

ξέρω γιατί και αν θα μου περάσει.

[xanp]

Ωραία οπότε ότι μπορείς να κάνεις το κάνεις και σωστά.

Επίσης επειδή είναι μεγάλη και συννενοήσε μπορείς να μιλάτε.Ας πούμε μη την στέλνεις στους παππούδες αν δεν θέλει ας πούμε.Αυτά τα ξέρεις απλά για επιβεβαίωση στα λέω...

Προσπάθησε και εσύ να μην αισθάνεσαι άσχημα έκανες το μεγαλύτερο δώρο που μπορούσες για την μεγάλη σου κόρη μια αδερφούλα...Και μη ζορίζεσαι να νιώσεις αισθήματα κτλ θα έρθουν όλα με τον καιρό...Δεν είπε κανείς ότι είναι εύκολο...Απλά προσπάθησε να μην πέσεις γιατί διακρίνω ότι έχεις άσχημη ψυχολογία και κατηγορείς εσένα ότι κάτι κάνεις λάθος...Προσπάθησε να μιλήσεις με κάποια φίλη σου ή με τον άντρα σου με όποιον αισθάνεσαι άνετα ή αν θες πάρε και την μικρή και βγες λίγο έξω να δοκιμάσεις και το σλίνγκ καλό θα σου κάνει....

[nikaki19]

Μου ειπε ο γιατρος να ελεγχο την πιεση μου.εβαλα τωρα πιεσομετρο και εχω 14 και 8 πολυ δεν ειναι????

[AnnyS]

Γεια σας κορίτσια!

Εγώ μόλις τελείωσα με το... σιδεροβουνό! :tongue:

ΧΡΙΣΤΙΑΝΑ, δεν ξέρω πώς είναι τα ράμματα της καισαρικής, όμως πιστεύω ότι τα ράμματα του φ.τ. σε ταλαιπωρούν πολύ λιγότερο. Να σας πω την αλήθεια, επειδή αυτή τη φορά με έραβε για αρκετή ώρα, περίπου 1 τέταρτο ενώ στην πρώτη είχα τελειώσει πολύ πιο γρήγορα, είχα τρομοκρατηθεί κι έλεγα θα κάνω να κάτσω άνετα κανα δυο βδομάδες! Τελικά, όπως αποδείχθηκε, είχε λίγο τσούξιμο την πρώτη μέρα στην τουαλέτα και λίγο πόνο απ' τη δεύτερη μέρα και μετά, όμως έπαιρνα 1 ντεπόν κάθε τόσο και ήταν ανεκτός. Αυτό που έκανα όταν δεν βολευόμουνα καθιστή ήταν... ποδαρόδρομος! Από την πρώτη μέρα όταν κοιμόταν το μωρό ή κι όταν το θήλαζα έκοβα βόλτες στο δωμάτιο και στο διάδρομο με τις ώρες. Και όντως, από το Σάββατο που γυρίσαμε σπίτι είναι πολύ καλύτερα τα πράγματα, τώρα αισθάνομαι ελάχιστη ενόχληση και λίγη πίεση εσωτερικά μόνο όταν σηκώνω βάρος (π.χ. τη μικρή που είναι 13 κιλά). Θυμάμαι πάντως γυναίκες με κ.τ. να ταλαιπωρούνται πολύ περισσότερο μέχρι να σηκωθούν καλά απ' το κρεβάτι.

ΕΥΑ κι εγώ λυπάμαι καμιά φορά τη μικρή όταν έρχεται την ώρα που θηλάζω το μωρό και θέλει αγκαλιές. Όταν τον φέραμε σπίτι και τον είδε στο ρηλάξ δεν αντέδρασε άσχημα, έτυχε εν τω μεταξύ εκείνη τη μέρα να της φέρουν κι άλλα δώρα, κουκλάκια ρούχα κλπ. Όταν φτάσαμε εκείνη κοιμόταν και δεν είδε που τον έφερα εγώ, προφανώς τον πήρε για ένα ακόμη... δώρο που της έφεραν :rolleyes: Ύστερα όμως, την πρώτη φορά που με είδε να τον έχω αγκαλιά και να τον θηλάζω... ψιλοφρίκαρε! και σχεδόν όρμησε πάνω μου να την πάρω αγκαλιά. Την κάθισα δίπλα μου της μίλησα ήρεμα κι όταν τελείωσα με το μωρό πήρα εκείνη. Είναι λίγο δύσκολο για τα παιδάκια να συνηθίσουν να μας μοιράζονται όμως δεν γίνεται αλλιώς, το νεογέννητο εξαρτάται αποκλειστικά από μας. Κοιτάζω μόνο να μην τη μαλώνω αλλά να την παινεύω όταν κάνει κάτι καλό στο μωρό π.χ. να το χαιδέψει ελαφρά ή να φέρει κάτι και μόλις τελειώσω με κείνον την παίρνω αγκαλιά, την παίζω κλπ. Εκείνη δεν μπορεί να μιλήσει ακόμα για να πει τι νοιώθει όμως μου φαίνεται ότι σιγά σιγά συνηθίζει την παρουσία του! Τεσπα, προσπαθώ να παίρνω τα πράγματα όσο πιο χαλαρά γίνεται στο κάτω κάτω κι οι μαμάδες μας μια χαρά τα κατάφεραν όπως και τόσες άλλες μαμάδες

[ioazon]

Μαμάδες, συγχαρητήρια!

Και για όσες είστε σε αναμονή "Μ' ΕΝΑ ΠΟΝΟ"

Αχ, τι ωραίες οι ιστορίες σας!

Να σας ζήσουν τα πιτσιρίκια σας!

Μην αισθάνεστε άσχημα! Ότι καλύτερο μπορείτε κάνετε!

Σμουτς!

(στη θέση σας σε 6 μήνες)