εχω πελαγωσει

[ροδι]

θελω να παραθεσω κι εγω το προβλημα μου γιατι δεν αντεχω αλλο νιωθω ετοιμη να εκραγω, και επειδη ντρεπομαι για αυτα που μου συμβαινουν μπηκα με καινουριο λογαριασμο, δεν μπορουσα να χρησιμοποιησω τον δικο μου.

πως να ξεκινησω τωρα; θα το παρω απο την αρχη.

με τον αντρα μου γνωριστηκαμε περισυ τα χριστουγεννα και γιναμε αχωριστοι, ταιριαζουμε πολυ μετα απο 5 μηνες εμεινα εγκυος ολα μια χαρα μεταξυ μας. τον νοεμβριο παντρευτηκαμε και απο τοτε αρχισαν ολα.

ο αντρας μου ηταν τοξικομανης (οπως κι εγω) πριν γνωριστουμε και ηταν off περιπου 3 χρονια ως την γνωριμια μας. καπου τον δεκεμβρη αρχισε παλι την χρηση με την προφαση οτι του ηρθαν ολα βουνο! τα καταφεραμε κουτσα στραβα εκοψε για λιγο διαστημα το πασχα τον καταλαβα παλι οτι επινε εγινε χαμος το σταματαει για 1 μηνα ξανα παλι. τον εδιωξα δεν αντεξα ειχα και το μωρακι τρελαθηκα. με τουμπαρε με τα πολλα ειμαστε παλι μαζι και μεχρι στιγμης ολα καλα αλλα με απιστευτο ελεγχο απο μερους μου. εχει γινει πιο "καλος" προσπαθει να με καλοπιασει συνεχεια αλλα πλεον δεν ξερω αν τον θελω η οχι, εχουν γινει τοσα ασχημα πραγματα που τα σκεφτομαι συνεχεια και στεναχωριεμαι. δεν θελω να χωρισω ωρες ωρες ομως δεν τον αντεχω διπλα μου ουτε την ανασα του.

θα συνεχισω αργοτερα ξυπνησε η μπεμπα μου, μιας και ξεκινησα να βγαλω ολα τα ασχημα απο μεσα μου μπας και ξελαφρωσω

[ροδι]

δεν ξερω πως να συνεχισω και τι να γραψω για να μου απαντησετε εχω κομπλαρει

[shining_sun]

θα σου πω μονο το εξης,εσυ εισαι η μανα και γνωριζεις το καλο του παιδιου σου και το δικο σου,εαν εχεις ενδειξεις (που δυστυχως τις εχεις) οτι ο πατερας ειναι ακαταλληλος σηκω φυγε και προσεξε μην μπλεξεις κ εσυ ...το παιδι εχει δικαιωμα να μεγαλωσει σωστα σε ενα σωστο περιβαλλον και γ αυτο εισαι υπευθυνη εσυ .ο συζυγος σου πρεπει να καταλαβει πλεον οτι ειναι πατερας και χρηζει βοηθειας απεξαρτησης,γενικα εχει πολυ δρομο μπροστα του...ειναι διατεθειμενος να το κανει?εσυ εισαι μακρια πλεον απο ολα αυτα?

[matilnta]

συνηθως τα εξαρτημενα ατομα στην πρωτη στραβη που λενε ξανακυλανε.δυστυχως θα ειμαι σκληρη.δεν θα συνεχιζα μαζι του.ξερεις απο πρωτο χερι οτι οι χρηστες το εχουν το ψεμα στο τσεπακι τους.το παιδι σου εχει δικαιωμα να μεγαλωσει σε ενα οσο πιο σωστο περιβαλλον γινεται.με τα πισωγυρισματα του καλου σου δεν θα το εχει αυτο.απομακρυνσου κοριτσι μου μη ξανακυλησεις κ συ.ξερεις οτι δεν θελει πολυ.ενα κλικ ειναι κ ξανα στα ιδια.πλεον εισαι υπευθυνη για ενα πλασματακι κ ειναι υποχρεωση σου να το προστατεψεις.κανε μια καινουρια αρχη με την μπεμπουλα σου κ ολα σιγα σιγα θα φτιαξουν.μην καθεσαι κ κανεις την ψυχολογο-νοσοκομα του.σωσε εσενα κ το παιδι σου.συγγνωμη αν σου φαινομαι σκληρη αλλα γνωριζω οτι μονο ετσι αντιμετωπιζονται τετοιες περιπτωσεις.πραγματικα ευχομαι οτι καλυτερο

[ροδι]

shining_sun

πηγαινει σε συμβουλο υποστηρηξης εξαρτημενων ατομων και παιρνει και φαρμακευτικη αγωγη (οχι μεθαδονη η αλλα υποκαταστατα) η οποια δρα ανταγωνιστικα στις ναρκωτικες ουσιες. σιγουρα αυτο τον καιρο ειναι καθαρος αφου ελεγχω τα χαπια του και τα λεφτα μας.

εγω εχω τουλαχιστον 10 χρονια που σταματησα δε σου κρυβω ομως οτι η σκεψη του μωρου μου με κρατησε και δεν πηρα κι εγω ηταν μεγαλη προκληση να το εχω μπροστα μου. να πω την αληθεια ψωνιστηκα πολυ με τον εαυτο μου που κρατηθηκα δεν περιμενα να ειμαι τοσο σταθερη και δυνατη.

οσο για το χωρισμο επρεπε να το κανω οταν τον εδιωξα τωρα δεν εχω αφορμη καμια ειναι αψογος και οσον αφορα το προβλημα και στη συμπεριφορα του απεναντι μου

[ροδι]

matilnta

δεν εισαι καθολου σκληρη, λογικη εισαι το καταλαβαινω ολο αυτο που γινετε ξερω και τη λυση ομως ειναι σαν να εχω δυο εαυτους. ο ενας λεει οτι γραφεις και ακομη χειροτερα ο αλλος ομως δεν μπορει χωρις τον αντρα μου σκεφτομαι οτι μπορει να το ξεπερασει και αυτος οπως εγω και ζησανε αυτοι καλα και εμεις καλυτερα........

[sapienza]

Όλοι οι άνθρωποι χρειαζόμαστε μια ευκαιρία, εσύ δεν ξέρω πόσες του έδωσες. Για να τα έχεις καλά με τον εαυτό σου θα πρότεινα να του κάνεις μια σοβαρή συζήτηση για το θέμα χωρίς καβγάδες και να του ξεκαθαρίσεις πως αυτή είναι η τελευταία του ευκαιρία γιατί πλέον δεν είστε μόνο οι δυο σας αλλά ένα μωράκι εξαρτάται πλήρως από εσάς. Σκέψου τι πρότυπα θα ήθελες για το παιδί σου. Αν τα θαλασσώσει μετά μπορείς να τον απομακρύνεις και με το δίκιο σου,αφού του είχες ξεκαθαρίσει τη θέση σου.

Δεν ξέρω σε αυτές τις περιπτώσεις αν βοηθάει να πάτε και σε κανέναν σύμβουλο π.χ. απεξάρτησης, ψυχολόγο...

Όταν υπάρχουν παιδιά είμαι της γνώμης πως σε θέματα αλκοολισμού,ναρκωτικών,τζόγου κτλ. πρέπει να υπάρχουν κάποια όρια που δεν πρέπει να ξεπερνιούνται. Συγγνώμη αν ακούγομαι σκληρή και αδιάλλακτη. Η αλήθεια είναι πως μόνο εσύ ξέρεις τι περνάς