Προσπαθεις συλληψης για δευτερο παιδακι..

[ευη@]

καλησπέρα!πωπω!!πολλά μηνύματα!!!

Αχ, πόσο σε καταλαβαίνω!!! Εμείς από τότε που ήρθε ο γιός σας 2 φορές έχουμε βγει (γάμοι δύο κολλητών) και γυρίσαμε με την ψυχή στο στόμα. Ο μικρός μας δεν κοιμάται αλλού (κυρίως λόγω θηλασμού) και δεν έχουμε πάει ούτε για ένα ποτό, ούτε για ένα καφέ!!! Τώρα τα Χριστούγεννα που θα πάρουμε και οι δύο άδεια και ο μικρός θα είναι στον παιδικό σταθμό να πάμε το πρωί να πιούμε ένα καφεδάκι, να περπατήσουμε, κάτι τελωσπάντων...

βλέπω όλες μια απ τα 'ιδια!πάντως κι εμείς βγήκαμε το Σάββατο κι αν θυμάμαι καλά δεν ετυχε να βγούμε άλλη φορα εκτος απο τοτε που κάναμε κουμπαρια!

Να κι αλλες πληροφοριες, οριστε μια χαρα γινεται και στην επαρχεια!!!!

Κοριτσια η κορη μου τη σταχτοπουτα, τι λεει Κακομπουτα, ποσο γελαω δε λεγετε!!!!!!!!:lol::lol:

ωραια....η δικια μου σήμερα που έλεγε το κάλαντα...ήθαν τα χιστούγεννα κι η πωποχονια....ελπίζω να μην ισχύει το "απο μικρο μαθαίνεις την αλήθεια"....καταλαβαίνετε τι μας περιμένει.....

[sinagrida]

ωραια....η δικια μου σήμερα που έλεγε το κάλαντα...ήθαν τα χιστούγεννα κι η πωποχονια....ελπίζω να μην ισχύει το "απο μικρο μαθαίνεις την αλήθεια"....καταλαβαίνετε τι μας περιμένει.....

χαχαχαχαχα, έλιωσα στο γέλιο!!! Θεά η μικρή!

[sinagrida]

Εμένα μου είχε κοστίσει πολύ η πρώτη μου αποβολή που είχαμε δει σάκο και είχα κάνει ήδη όνειρα για αυτό το μωράκι έστω και αν αντικειμενικά ήταν νωρίς (το είχα πει και σε όλο τον κόσμο, είχα κολλήσει τον υπέρηχο στο ψυγείο, είχα παραγγείλει και βιβλία εγκυμοσύνης, κτλ). Τις πρώτες μέρες ήμουν χάλια, έκλαιγα συνέχεια και σκεφτόμουν α...τώρα θα ήμουν 6 μηνών, τώρα 8 μηνών, τώρα θα είχε γεννηθεί, κ.ά. Ζούσα και στο συννεφάκι μου ότι από τη στιγμή που μένεις έγκυος γεννάς κιόλας- δεν είχε πάει ποτέ το μυαλό μου στο αρνητικό και μου ήρθε σαν τούβλο στο κεφάλι. Αφού γεννήθηκε ο γιος μου δεν το σκεφτόμουν πια έτσι. Οι υπόλοιπες ήταν βιοχημικές- πριν τις 5,5 εβδομάδες και ήμουν ήδη υποψιασμένη από την πρώτη κατραπακιά οπότε δε χαιρόμουν με το πρώτο θετικό τεστ (και ακόμα και τώρα στο επόμενο θα είμαι τρελά συγκρατημένη μέχρι την αυχενική και δε νομίζω να το πω σε κανέναν μέχρι τότε) και ούτε στενοχωριόμουν πάρα πολύ όταν τελικά έβλεπα ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά.

[marilou01]

Βρε κοριτσακια μου, εσεις που εχετε αποβαλει τουλαχιστον ενα διμηνο... κλαιτε ποτε για τα μωρακια που χασατε ή μονο σε εμενα συμβαινει και χρειαζομαι βοηθεια????

Εγώ έκλαψα στην πρώτη αποβολή που είχα ακούσει καρδούλα. Τη δεύτερη την πήρα πιο ψύχραιμα..Και στις δύο περιπτώσεις όμως είχα το προαίσθημα ότι δεν θα πάει καλά, οπότε ήμουν, ας το πούμε, προετοιμασμένη..

Είναι φυσιολογικό να στενοχωριέσαι, αλλά όχι και να σε παίρνει από κάτω..Όσο τετριμμένο κι αν ακούγεται, μια αποβολή σε τόσο πρώιμο στάδιο, αν συμβεί, είναι πάντα για καλό..Πάντα!! Θα πρέπει να αισθάνεσαι ανακούφιση που το σώμα σου λειτούργησε σωστά και εγκαίρως και μπόρεσε να ανιχνεύσει κάτι που θα πήγαινε στραβά. Όλα είναι θέμα προοπτικής κορίτσια, το έχω ξαναγράψει αυτό και το πιστεύω πολύ!!

[sinagrida]

Όσο τετριμμένο κι αν ακούγεται, μια αποβολή σε τόσο πρώιμο στάδιο, αν συμβεί, είναι πάντα για καλό..Πάντα!!

Αυτό ακριβώς σκέφτομαι και εγώ. Η φύση προβλέπει.

Και σε αυτό που λες για την προαίσθηση το πιστεύω πολύ. Συνήθως καταλαβαίνεις ότι κάτι δεν πάει καλά...

[nikdora]

Εγώ έκλαψα στην πρώτη αποβολή που είχα ακούσει καρδούλα. Τη δεύτερη την πήρα πιο ψύχραιμα..Και στις δύο περιπτώσεις όμως είχα το προαίσθημα ότι δεν θα πάει καλά, οπότε ήμουν, ας το πούμε, προετοιμασμένη..

Είναι φυσιολογικό να στενοχωριέσαι, αλλά όχι και να σε παίρνει από κάτω..Όσο τετριμμένο κι αν ακούγεται, μια αποβολή σε τόσο πρώιμο στάδιο, αν συμβεί, είναι πάντα για καλό..Πάντα!! Θα πρέπει να αισθάνεσαι ανακούφιση που το σώμα σου λειτούργησε σωστά και εγκαίρως και μπόρεσε να ανιχνεύσει κάτι που θα πήγαινε στραβά. Όλα είναι θέμα προοπτικής κορίτσια, το έχω ξαναγράψει αυτό και το πιστεύω πολύ!!

Κι εγω ετσι το βλεπω...μεσα στην ατυχια μας ημασταν "τυχερες"...η μητρα αναγνωριζει τυχων λαθη και μ αυτον τον τροπο τα διορθωνει....

Στην δικη μου περιπτωση..και στα δυο ειχα ακουσει καρδουλα..ειδικα στο δευτερο ημουν τοσο σιγουρη πως θα εξελιχθει καλα..πηγα για τον μηνιαιο υπερηχο και μου λεει....δεν βλεπω καμια κινηση..ειναι νεκρο εδω και 4 μερες...κουφαθηκα.Λεω δεν μπορει..δεν ειναι δυνατον αφου δεν ποναω,δεν εχω αιμα..επαιρνα ουτρογεσταν...γι αυτο δεν ειχα αιμα:rolleyes:

Τι να πω βρε κοριτσια ο Θεος ξερει καλυτερα..ολα για καποιο λογο γινονται...Ο μπαμπας μου μου ειπε..Κοριτσι μου καθε εμποδιο για καλο..Το πιστευω..

Τα ειχα βαλει με το Θεο...ελεγα γιατι με τιμωρει ετσι,τι εκανα..που εφτεξα..και τοτε μου λεει ο αντρουλης μου..κι αν αυτο που βλεπεις εσυ ως τιμωρια δεν ειναι παρα ενα δωρο Του;Αν σε προστατευει απο το να φερεις στη ζωη ενα παιδακι με προβληματα υγειας;

Και ετσι θελω να πιστευω πως ειναι...

[ευη@]

Εγώ έκλαψα στην πρώτη αποβολή που είχα ακούσει καρδούλα. Τη δεύτερη την πήρα πιο ψύχραιμα..Και στις δύο περιπτώσεις όμως είχα το προαίσθημα ότι δεν θα πάει καλά, οπότε ήμουν, ας το πούμε, προετοιμασμένη..

Είναι φυσιολογικό να στενοχωριέσαι, αλλά όχι και να σε παίρνει από κάτω..Όσο τετριμμένο κι αν ακούγεται, μια αποβολή σε τόσο πρώιμο στάδιο, αν συμβεί, είναι πάντα για καλό..Πάντα!! Θα πρέπει να αισθάνεσαι ανακούφιση που το σώμα σου λειτούργησε σωστά και εγκαίρως και μπόρεσε να ανιχνεύσει κάτι που θα πήγαινε στραβά. Όλα είναι θέμα προοπτικής κορίτσια, το έχω ξαναγράψει αυτό και το πιστεύω πολύ!!

Κι εγω ετσι το βλεπω...μεσα στην ατυχια μας ημασταν "τυχερες"...η μητρα αναγνωριζει τυχων λαθη και μ αυτον τον τροπο τα διορθωνει....

Στην δικη μου περιπτωση..και στα δυο ειχα ακουσει καρδουλα..ειδικα στο δευτερο ημουν τοσο σιγουρη πως θα εξελιχθει καλα..πηγα για τον μηνιαιο υπερηχο και μου λεει....δεν βλεπω καμια κινηση..ειναι νεκρο εδω και 4 μερες...κουφαθηκα.Λεω δεν μπορει..δεν ειναι δυνατον αφου δεν ποναω,δεν εχω αιμα..επερνα ουτρογεσταν...γι αυτο δεν ειχα αιμα:rolleyes:

Τι να πω βρε κοριτσια ο Θεος ξερει καλυτερα..ολα για καποιο λογο γινονται...Ο μπαμπας μου μου ειπε..Κοριτσι μου καθε εμποδιο για καλο..Το πιστευω..

Τα ειχα βαλει με το Θεο...ελεγα γιατι με τιμωρει ετσι,τι εκανα..που εφτεξα..και τοτε μου λεει ο αντρουλης μου..κι αν αυτο που βλεπεις εσυ ως τιμωρια δεν ειναι παρα ενα δωρο Του;Αν σε προστατευει απο το να φερεις στη ζωη ενα παιδακι με προβληματα υγειας;

Και ετσι θελω να πιστευω πως ειναι...

Η αλήθεια ειπωμένη απο δυο διαφορετικά άτομα....

Δεν το έχω ζήσει ( κι ευχομαι να μην χρειαστεί όπως και σε καμία άλλη) και ίσως θα ήταν "έξω απ το χορό" να πω μη στεναχωριέστε και μπλα μπλα μπλα...Πιστεύω όμως πολύ αυτό που είπε η marilou και ο αντρας της nikdora .Είμαι σίγουρη πως θα στεναχωριόμουν...δεν ξέρω αν θα εκλαιγα γιατι είμαι απ τη φύση μου σκληρη αλλά εχω ζήσει το φόβο του να χάσεις παιδί στην εγκυμοσυνη και είναι πραγματικά φρικτό.Πιστευω στα προαισθήματα..κι εγω απ την πρώτη μέρα έλεγα οτι δε θα βγαλω τους 9 μήνες...όπως και έγινε!

Κορίτσια δώστε χρόνο στην πληγη για να θρέψει...είμαστε πολύ τυχερες που έχουμε γερα αγγελούδια στην αγκαλιά μας...και θα ρθουν κι άλλα!!!

[ευη@]

πωπω...δε μου πάει το σοβαρό εμένα...........

[nikdora]

πωπω...δε μου πάει το σοβαρό εμένα...........

Ακουγετε σκληρο αλλα ετσι ειναι...ας εχουμε την υγεια μας και ολα τ αλλα ερχονται...

Σιγουρα στεναχωριεσαι..κλαις..αλλα καποια στιγμη βαζεις τελεια σ ολο αυτο...και προχωρας...

θ ακουστει καπως αλλα ....καθε φορα που καποιος μου λεει "αυτη τη φορα θα τα καταφερεις" το μονο που σκεφτομαι ειναι το αγορακι μου...Παναγιτσα μου το αγορακι μου να ναι καλα πρωτα κι αν ειναι γραφτο να φερω κι αυτο το πλασματακι στη ζωη καλοδεχουμενο...

Βλεπουμε τοσα γυρω μας..τιποτα δεν ειναι δεδομενο.Ας ειμαστε λοιπον καλα εμεις και οι γυρω μας και για τα νεα πλασματακια ας ευχομαστε..ας προσευχομαστε να ρθουν με το καλο κοντα μας...

[Pani]

θα συμφωνήσω μαζί σας!! Δεν μου ετυχε η αποβολη ποτε, το εξωμήτριο ειναι αλλου παπα ευαγγέλιο η αληθεια ειναι, και ισως μου πηρε λιγο καιρό να το ξεπεράσω, μολονοτι δεν ειχα πεσει και σε κατάθλιψη αλλά ειχα συναισθηση οτι μειωνε τις πιθανότητες μου για μια αλλη εγκυμοσύνη και αυτό με πείραζε περισσότερο, οχι το εξωμήτριο καθε αυτο, αλλά ήξερα οτι κολλημένη με ο,τι εγινε δεν μπορουσα να μεινω και δεν άλλαζε τιποτα. Ομως οταν ειχα την αιμορραγία στην 9η εβδομαδα που δεν ξέραμε τι ήταν, ήμουν αποφασισμένη να δεκτώ οτι αν η φυση προσταζει ετσι, οτι το σώμα κατι κατάλαβε διαφορετικό και το αποβάλλει, αυτο ειναι. Θα με πειραζε πολύ, αλλά νομίζω τελικά θα το αποδεχόμουν. Ισως επειδή εχω και την πεθερα ως μαια και με βοήθησε πανω σε αυτό και τη πρωτη φορα, με ειχε προετοιμάσει οτι ολα ειναι πιθανά σε μια εγκυμοσύνη...και ξερω οτι εδω ενας λογος που δεν κανουν πολλους υπερήχους (δλδη υπαρχει ενας στην αρχη περιπου στις 12 εβδομάδες, ενας στην 18η εβδομαδα και ενας ισως κοντά στην 30η αν υπαρχει λογος) ειναι για να μην δένονται συναισθηματικά οι γυναικες με το εμβρυο. Μέχρι την 12η/13η εβδομάδα μου ελεγε ολα ειναι πιθανά..

και οπως ειπε και η Ευη..ειναι ήδη αμέτρητη ευτυχία να εχουμε υγειής παιδάκια!!!

[marilou01]

και ξερω οτι εδω ενας λογος που δεν κανουν πολλους υπερήχους (δλδη υπαρχει ενας στην αρχη περιπου στις 12 εβδομάδες, ενας στην 18η εβδομαδα και ενας ισως κοντά στην 30η αν υπαρχει λογος) ειναι για να μην δένονται συναισθηματικά οι γυναικες με το εμβρυο. Μέχρι την 12η/13η εβδομάδα μου ελεγε ολα ειναι πιθανά..

Μου θύμισες έναν γυναικολόγο που έλεγε "εγώ θεωρώ τη γυναίκα έγκυο μετά τις 12 εβδομάδες!"..Έτσι είναι κορίτσια όμως, μέχρι τότε δεν μπορούμε να μιλάμε για "μωρά", έμβρυα είναι και με το ζόρι..Μπορεί να ακούγεται σκληρό, αλλά και η φύση σκληρή είναι..

Η Pani έχει δίκιο, το ίδιο γίνεται και στην Αμερική που είναι η ξαδέλφη μου..Μείναμε έγκυες με διαφορά δύο μηνών στα παιδιά μας και όταν μιλούσαμε στο τηλέφωνο της έλεγα κάθε μήνα που πήγαινα για υπέρηχο (μπορεί και δυο φορές το μήνα ) και μου έλεγε "καλά, γιατί πάτε?"..Εδώ το έχουμε κάνει και λίγο "ατραξιόν" το θέμα, κακά τα ψέματα..

ΥΓ. Εύη γιατί πουλάκι μου, μια χαρά το 'χεις και το σοβαρό!

ΥΓ2. Νικδορα, αν κατάλαβα απ' το τικεράκι σου έχει γενέθλια ο μικρός σου;; Να τον χαίρεσαι!

[Margioula]

Κι εγω ετσι το βλεπω...μεσα στην ατυχια μας ημασταν "τυχερες"...η μητρα αναγνωριζει τυχων λαθη και μ αυτον τον τροπο τα διορθωνει....

Στην δικη μου περιπτωση..και στα δυο ειχα ακουσει καρδουλα..ειδικα στο δευτερο ημουν τοσο σιγουρη πως θα εξελιχθει καλα..πηγα για τον μηνιαιο υπερηχο και μου λεει....δεν βλεπω καμια κινηση..ειναι νεκρο εδω και 4 μερες...κουφαθηκα.Λεω δεν μπορει..δεν ειναι δυνατον αφου δεν ποναω,δεν εχω αιμα..επαιρνα ουτρογεσταν...γι αυτο δεν ειχα αιμα:rolleyes:

Τι να πω βρε κοριτσια ο Θεος ξερει καλυτερα..ολα για καποιο λογο γινονται...Ο μπαμπας μου μου ειπε..Κοριτσι μου καθε εμποδιο για καλο..Το πιστευω..

Τα ειχα βαλει με το Θεο...ελεγα γιατι με τιμωρει ετσι,τι εκανα..που εφτεξα..και τοτε μου λεει ο αντρουλης μου..κι αν αυτο που βλεπεις εσυ ως τιμωρια δεν ειναι παρα ενα δωρο Του;Αν σε προστατευει απο το να φερεις στη ζωη ενα παιδακι με προβληματα υγειας;

Και ετσι θελω να πιστευω πως ειναι...

Τι ωραια που τα λες!!!!

Αληθεια και εγω το ηξερα οτι, δεν θα πηγαιναν καλα και οι δυο!!!

[Margioula]

Nickdora αν εχει γενεθλια ο μικρος σου να τον χαιρεσαι, γερος και τυχερος να ειναι!!!!!!!!!

[nikdora]

Nickdora αν εχει γενεθλια ο μικρος σου να τον χαιρεσαι, γερος και τυχερος να ειναι!!!!!!!!!

Σ ευχαριστω ειχε 18 Οκτωβρη....

[Margioula]

ωραια....η δικια μου σήμερα που έλεγε το κάλαντα...ήθαν τα χιστούγεννα κι η πωποχονια....ελπίζω να μην ισχύει το "απο μικρο μαθαίνεις την αλήθεια"....καταλαβαίνετε τι μας περιμένει.....

χαχαχαχαχαχα!!!!!!!

ΥΓ2. Νικδορα, αν κατάλαβα απ' το τικεράκι σου έχει γενέθλια ο μικρός σου;; Να τον χαίρεσαι!

Nickdora αν εχει γενεθλια ο μικρος σου να τον χαιρεσαι, γερος και τυχερος να ειναι!!!!!!!!!

Σ ευχαριστω ειχε 18 Οκτωβρη....

λιγο καθυστερημενα!!! μας μπερδεψε τιγκερακι σου.....εγω, ειμαι 13 Οκτωβρη, ζυγακι ε?