Χαλαρη Κουβεντουλα!

[Marija]

Και για τα παπούτσια συμφωνώ και επαυξάνω. Δεν είναι τυχαίο ότι με ρωτούν οι συναδελφισες για τα παπούτσια μου

Το πιστεύεις ότι έχω φίλες Αγγλίδες που έρχονται Αθήνα μόνο και μόνο για να ψωνίσουν παπούτσια;

Και το υποβρύχιο βανίλια ωραία ιδέα!

Και γλυκά του κουταλιού (((μιαμ μιαμ))) και κανένα λουκουμάκι!!

Και μπισκοτοειδή, αν τρώτε. Μιράντες, πτι μπερ, και digestives χωρίς ζάχαρη.

[Mamma Tomato]

Έγραψα Thorntons, Whittard εννοουσα. Μπερδεύτηκα

Δεν το κατάλαβα ότι έκανες λάθος, και παπούτσια να μου έλεγες ότι αγοράζεις δε θα το πρόσεχα, πάω γραμμη στα παγωτά και στο chocolate fountain! :-D:-D

Γλυκά του κουταλιού,σιροπιαστά, μυρωδικά, μπαχαρικά και καφέ τούρκικο/ελληνικό παίρνω από τούρκους και πακιστανούς και είμαι ευχαριστημένη!

[peekaboo]

Το πιστεύεις ότι έχω φίλες Αγγλίδες που έρχονται Αθήνα μόνο και μόνο για να ψωνίσουν παπούτσια;

Δεν με εκπλήσσει καθόλου

[natasa133]

ani8o vriskw k sunsburrys k waitrose.

h vanilia polu kalh idea! gia th riganh 8a to skeftw

peekaboo afou de 8elei ta bratsakia des kai auto:

http://www.sportsdirect.com/speedo-sea-squad-swim-vest-887012?colcode=88701222

egw auto agorasa gia twra pou xekinhsame pisina kai exw dei 8eamatikh veltiwsh sto mikro. na pate pisina 8a ton voh8hsei arketa nomizw

[isla]

Μου αρέσει που πριν μία εβδομάδα πιάσαμε τη κουβέντα για πράγματα που αναζητάμε από Αγγλία όταν είμαστε Ελλάδα και τώρα το αντίστροφο! Πώς φαίνεται πως επιστρέφουμε σιγά σιγά!

Μήπως να φτιάξουμε δύο country-essentials λίστες για την κάθε χώρα; Χιχι!

[peekaboo]

ani8o vriskw k sunsburrys k waitrose.

h vanilia polu kalh idea! gia th riganh 8a to skeftw

peekaboo afou de 8elei ta bratsakia des kai auto:

http://www.sportsdirect.com/speedo-sea-squad-swim-vest-887012?colcode=88701222

egw auto agorasa gia twra pou xekinhsame pisina kai exw dei 8eamatikh veltiwsh sto mikro. na pate pisina 8a ton voh8hsei arketa nomizw

Ευχαριστώ για την πρόταση Θα το κοιτάξω.

Σκεφτόμουν να πάρω κάτι διαφορετικό απο μπρατσακια και βρήκα ενδιαφέρον αυτό: http://www.swimfin.co.uk/

[Mamma Tomato]

Μήπως να φτιάξουμε δύο country-essentials λίστες για την κάθε χώρα; Χιχι!

Μη γελάς, μια χαρά ιδέα έχεις... έτσι αν κάποιος βρει υποβρύχιο βανίλλια, θα μπορεί να μπει και να γράψει που το βρήκε! (εμμονές είναι αυτές)

[isla]

Μη γελάς, μια χαρά ιδέα έχεις... έτσι αν κάποιος βρει υποβρύχιο βανίλλια, θα μπορεί να μπει και να γράψει που το βρήκε! (εμμονές είναι αυτές)

Εμένα μου λες; Μπορώ να ταξιδέψω μίλια ολόκληρα για να βρω γραβιέρα και μακαρόνια παστίτσιου αν ξέρω πού υπάρχουν!

[katrin]

gia peite ti na ferw londino twra apo ellada pou 8a er8w me autokinhto?

8a ferw ladi (apo mia sumpe8era), simigdali, kri8araki, kroko ti allo? I know oti ta perissotera uparxoun edw alla e, na pw oti ta'fera apo thn patrida!

Σιμιγδάλι μη φέρεις, το πουλάνε με τους τόνους εδώ! Κριθαράκι επίσης βρίσκεις σχετικά εύκολα - τελευταία είδα στο TESCO, στο σταντ με τα ελληνικά προϊόντα.

Δική μου πρόταση να φέρεις οπωσδήποτε φυσιολογικό ορό σε μπουκάλι - εάν το χρησιμοποιείτε έτσι για το μικρό (αυτό με τη σύριγγα εννοώ) γιατί εδώ μάλλον δεν θα το βρεις.

Επίσης, οινόπνευμα - γράφτηκε παραπάνω ήδη, αλλά θα προσθέσω ειδικά το μπλε φωτιστικό οινόπνευμα ΔΕΝ υπάρχει εδώ, οπότε αν το χρησιμοποιείτε φέρτε το!

Από φάρμακα, είναι κάποια τα οποία εδώ δεν μπορείς να αγοράσεις εύκολα ή δεν βρίσκεις καθόλου. Π.χ. οφθαλμικές αντιβιοτικές σταγόνες τομπρέξ - εμείς τις έχουμε πάντα στο σπίτι και για μας και για τα παιδιά, αλλά εδώ τις πουλάνε μόνο με συνταγή...

Ακόμη, πατατάκια με ρίγανη δεν έχουν πουθενά και τραχανά, δεν θυμάμαι κάτι άλλο αυτή τη στιγμή.

[ΛΕΜΟΝΑΚΙ]

Λεμονακι και attachment parenting…

Κορίτσια θα προσπαθησω να απαντησω, ως είναι δυνατον. Καθώς, τετοιου ειδους θέματα είναι λιγάκι δυσκολο να απαντηθούν ή να συζητηθούν επαρκώς, μεσα σε ένα φορουμ.

Αρχικά θα σας πω ότι κάθε θεωρια εχει υπερμαχους και πολεμιους . Αυτό ισχυει ειτε εισαι ειδικος, είτε όχι (π.χ μεταξυ γονεων). Ξερετε τι ξεμμαλιασμα πεφτει μεταξυ των ειδικων (που υποτιθεται ότι είναι και «δουλεμενοι» σε επιπεδο συναισθηματικο-ψυχολογικο). Αυτό από μονο του μπορει να αποτελεσει μια θαυμασια αποδειξη περι θεωριων … Διοτι αν ολοι εμεις οι ειδικοι ημασταν τοσο τέλειοι και ειδικοι, θα μεγαλωναμε και τα ακομα πιο υπερτελεια παιδια, χωρις τραυματα κ.λ.π Πραγμα αδυνατον…!!!!

Αυτό, όμως , είναι απολυτα φυσιολογικό μιας και ο ανθρωπος είναι εν γενει είναι ένα ον σε μια διαρκη εξελιξη και ωριμανση και τεινει προς την τελειοτητα ή αλλιως το «πληρως λειτουργικο άτομο».

Θεωριες που τωρα θεωρουνται απαραδεκτες, παλιοτερα ηταν πρωτοπορες . Οποτε καταλαβαίνετε ότι μαζι με την εξελιξη του ανθρωπου (σε όλα τα επιπεδα) νεες θεωριες προκυπτουν, παλιες αναθεωρουνται και άλλες κρινονται ακαταλληλες κ.λ.π

Εγω θα κανω μια καθαρα προσωπικη τοποθετηση (αλλωστε δεν θα μπορουσε να ηταν και αλλιως). Προσωπικα δεν ειμαι υπερμαχος καμιας θεωριας. Προσπαθω να ειμαι ανοιχτη σε κάθε τι νέο και καινουργιο που ερχεται ειτε σε επιστημονικο επιπεδο είτε σε συναισθηματικο επιπεδο (αυτό φυσικα δεν σημαινει ότι τα καταφερνω παντα…).

Κατά την γνωμη μου ο φανατισμος είναι μεγαλη παγιδα και μπορει να σε εγκλωβισει απιστευτα. Ειτε εισαι φανατικος υπερ καποιας θεωριας, είτε κατά. Εχει πολύ μεγαλη σημασια να καλοδεχεσαι το κάθε τι καινουργιο, να προσπαθεις να δεις αν μπορεις να κανεις συνδεση με καποιο μερος του εαυτου σου. Συχνα απο μια θεωρια μπορει να μας ταιριαζει ένα μερος της και μόνο. Οποτε είναι υπεροχο όταν μπορεις και το βλεπεις και το προσαρμοζεις στις δικες σου αναγκες. Προσωπικα, πιστευω πολύ στο κομματι της αποδοχης και της αυθεντικοτητας.

Στο βιβλιο The Drama of the Gifted Child, by Alice Miller το γραφει πολύ απλα και ωραια « Μια μητερα που δειχνει σεβασμο, δεν θα χρειαστει ποτε να διδαξει τον σεβασμο στο παιδι της». Διοτι πολύ απλα η καλυτερη «μαθηση» είναι η μαθηση του βιωματος. Όταν κατι βιωνεται , ως εμπειρια λειτουργει απολυτα θεραπευτικα και διδακτικα στο παιδι. Αυτό που χρειαζεται , νομιζω, ως γονεις είναι να ειμαστε σε επαφη με τον εαυτο μας (το πώς γινεται αυτό είναι μια άλλη μεγαλη αλλα σημαντικη κουβεντα). Ο εστιασμος πρεπει να συχνα όχι στο τι κανει το παιδι , αλλα στο τι κανω εγω ως γονιος , που βρισκομαι συνασθηματικα σε σχεση για παραδειγμα με αυτό που με θυμωνει.

Θα σας δωσω ένα παραδειγμα. Ειχα γνωρισει μεσα από την δουλεια μια μητερα. Με επισκεφτηκε διοτι ενιωθε παρα πολύ μεγαλες τυψεις, καποια στιγμη που χρειαστηκε να φωναξει παρα πολύ εντονα στο μικρος της γιο. Ενιωθε απαισια και θεωρουσε ότι πραγματικα ηταν αδικη και ότι βγηκε εκτος αυτου και από τοτε ο μικρος της φαινοταν ότι τρομαζε, αν εστω και λιγο υψωνε την φωνη της κ.λ.π. Ποιο ηταν το νοημα…η μητερα αυτή θεωρουσε μεσα της ότι μια καλη μητερα είναι παντα υπονομετικη και ηρεμη (ακομα και όταν θυμωνει, εχει την ικανοτητα να ελεγχει τον θυμο της).

Ετσι ειχε μια παγιωμενη αντιληψη το πώς θα πρεπει να είναι … Ελα όμως που το βιωμα της ηταν τελειως ξενο ως προς αυτό…. Το βιωμα της ηταν ότι φωναξε παρα πολύ και ότι ο θυμος της ηταν ανεξελιγκτος. Πραγμα τελειως αντιθετο με αυτό που πιστευε για εκεινη . Ετσι βιωνε μεσα της μια πολύ εντονη εσωτερικη συγκρουση που την οδηγουσε και σε αλλα δυσκολα συναισθηματικα μονοπατια.

Αν ομωςη συγκεκριμενη μητερα ηταν ανοιχτη χωρις να βαζει αυστηρες ταμπελες στο πως είναι ή θα πρεπει να είναι …αν μπορουσε να είναι σε επαφη με το ευατο της και απλα να αναγνωρισει το συναισθημα της ..(δηλαδη ναι ειμαι πολύ θυμωμενη ) τοτε σιγουρα τα πραγματα θα ηταν αλλιως… Δεν θελω να πλατειάσω άλλο σχετικα με το παραδειγμα ώστε να μην σας μπερδεψω.

Από την άλλη αυτό δεν σημαινει ότι μπορουμε να το κανουμε παντα …Αυτό, όμως, που μπορουμε είναι να μαθαινουμε από κάθε νεα εμπειρια κατι για μας και να προσπαθουμε για την εξελιξη και ωριμανση μας. Αποδοχη αλλα όχι δικαιλογια…

Εν κατακλειδι εγω θα ελεγα … Δουλεψτε με τον εαυτο σας …σε βαθος! Προσπαθηστε να μην χανεται τον λεγομενο «εσωτερικο κεντρο» . Αποδεχτείτε ότι ειστε οντα σε μια διαρκη εξελιξη και ωριμανση ..Πραγμα που σημαινει ότι αλλαζετε, μαθαινετε κ.λ.π Μην ειστε ακαμπτοι !!! Προσπαθηστε να ειστε αυθεντικοι και ειλικρινεις, αλλα παντα με ενσυναισθηση για τον αλλον. Και όχι όπως πολλοι νομιζουν στο ονομα της ειλικρινειας, πληγωνουν τους αλλους. Προσπαθειστε να εχετε αυτές τις αρχες πρωτα από όλα για τον εαυτο σας Αποδοχη, Αυθεντικοτητα και Ενσυναισθηση.

Ότι και αν κανετε, αν το κανετε διατηρωντας τις τρεις παραπανω συνθηκες θα είναι σιγουρα καλυτερα. Μην ακολουθειτε τυφλα θεωριες που νιωθετε ότι δεν είναι ταιριαστες σε σα, αλλα να ειστε παντα ανοιχτοι στο να μαθετε, να δοκιμασετε κ.λ.π

Τα ορια είναι απαραιτητα, αλλα πιστεψε με δεν μπαινουν με τον τροπο που νομιζουμε παντα. Δεν υπαρχει μαυρο ή ασπρο. Τα γνωστο που ακουω «τους εχει καβαλησει» ή « το παιδι είναι πολύ υπάκουο » δεν αποτελει παντα ενδειξη κατανοησης ή μη των οριων.

Κάθε παιδι εχει την δικη του ιδιοσυγκρασια και οφειλουμε να του προσφερουμε τον καταλληλο περιβαλλον, ώστε να την αναδειξει καλυτερα. Καλουμαστε να ειμαστε συνοιδηποροι και όχι καπετανιοι!!! Όρτσα τα πανιαααααααααααααααααα.

Να ακουτε τα παιδια , προσεκτικα… Πριν πειτε το «Ναι …αλλα ..μπλα μπλα μπλα « Βεβαιωθείτε ότι εχετε ακουσει καλα τι σας λεει…Όχι τι θελει να σας πει …ή τι θελετε να ακουσετε, αλλα τι σας λεει. Τοσο απλα… Κρατηστε απλα αυτό που σας λεει… Να τα νιωθετε , φορωντας τα δικα τους παπουτσια ,αλλα χωρις να χανεται τον ευατο σας μεσα σε αυτά.

Δεν υπαρχουν τελειοι γονεις, υπαρχουν όμως γονεις που εχουν ως κυριο μελημα τους την εκφραση της απεραντης αγαπης που νιωθουν για τα παιδια τους, που δεν ντρεπονται να πουν συγνωμη ή δεν ξερω, που δεν χειριζονται το παιδι με τις δεξιοτητες ενός ενηλικα (που ετσι και αλλιως εχουν).

Επισης, κατι άλλο που κατά την γνωμη μου είναι σημαντικο. Η κοινη διαπαιδωγηση δηλαδη η κοινη συμφωνια για το πώς θα μεγαλωσουμε το παιδι μας, δεν είναι κατά την γνωμη μου και το πιο επιτυχημενο μοντελο . Πιστευω ότι είναι σχεδον ακατορθωτο. Κάθε γονιος μπορει να εχει την δικη του γραμμη και σταση. Και αληθεια σας λεω γινεται και είναι πολύ πιο υγιες…. Μιας και μπορει να συμφωνουμε με τον αντρα μας, αλλα αυτό δεν σημαινει ότι ειμαστε ιδιοι. Μην εγκλωβιζεστε …Να ειστε απλα ο εαυτος σας (αυτό που ειστε είναι υπεραρκετο….) και οι θεωριες να είναι εργαλεια ώστε να βελτιώνεστε και όχι αυτοσκοπος. Βρειτε τι ταιριαζει στην δικη σας οικογενεια. Οσο δουλεύετε τον εαυτο σας, τοσο θα ανθιζει το παιδι σας..!!!!

[ΛΕΜΟΝΑΚΙ]

Συγνωμη βρε κοριτσια, για την γραμματοσειρα... Πωπω ελπιζω να μην σας βγουν τα ματακια!

[ΛΕΜΟΝΑΚΙ]

Γεια σας κοριτσάκια κια από Ιρλανδία!

Συγγνώμη που πετάγομαι σα πορδή, αλλά μόλις τη Τρίτη γύρισα από Ελλάδα και έχω τόσα απλύτα, ασιδέρωτα (πως μαζεύονται τα άτιμα!) που δε προλαβαινω να γράψω πολλά!

Λεμονακι, επειδή διάβασα και τα περί ονόματος, το Ασπασία δε με τρελαίνει, ούτε και το Σισυ! Προτιμώ το Αρτεμις-Σισσυ (πολύ καλή ιδέα!)

Πολύ ενδιαφέρον αυτό που έγραψες για το νερο. Μάλλον η μικρή μου έχει κάτι τέτοιο, γιατί ακόμα και τώρα δε το χαίρεται το μπάνιο της, και όπως ήταν αναμενόμενο ούτε η θάλασσα της άρεσε! Με έβαλες και σε σκέψεις μήπως την πίεσα κάπως περισσότερο από όσο έπρεπε. Γενικά δε θέλω να πιέζω το παιδι. Βέβαια πολλά άλλα θέλω/ δε θέλω αλλά τα κάνω!

Επειδή σε βρίσκω κάπως ειδική, ήθελα πάντα να σε ρωτήσω τι άποψη έχεις για το attachment parenting; Βέβαια ακόμα δεν έχω διαβάσει κάποιο βιβλίο σχετικά, (και σίγουρα δε θα είναι Spears!), αλλά αναφέρομαι στις θεωρίες που μιλαν για την επίδραση της οxycotin (ίσως να το γραφω λάθος, αλλά βαριέμαι να το ψάξω) πάνω στην ανάπτυξη του παιδιού. Και ακόμα σε κάτι θεωρίες που αναφέρουν πως η ψυχολογική ωριμότητα του μωρού αναπτύσσεται κατά τον τρίτο χρόνο. Πιστεύεις πως ο χαρακτήρας του ανθρώπου διαμορφώνεται σε μεγάλο βαθμό από τα πρώτα τρία χρόνια του; Την έχω ήδη καταστρέψει τη μικρή, ή θα τα ξεπεράσει τα κόμπλεξ που θα της διμιουργήσω μόνη της; Εχεις να προτείνεςι κάποιο βιβλίο σχετικό με την ανάπτυξη του μωρού (τίποτα baby psychology για πολύ dummies!!!!!!)

Δεσποινακι, υπαρχουν παρα πολλα βιβλια (για πιο ακριβως πεδιο ενδιαφερεσαι). Τα πρωτα χρονια (για να μην μιλησω απο την ενδομητρια ζωη..), αλλα απο τις πρωτες στιγμες που γεννιεται το παιδι ειναι ανοιχτο στις εμπειριες. Απο αποψη νευροψυχολογιας πραγματι τα πρωτα χρονια ειναι αρκετα σημαντικα, καθως οι νευρικες συναψεις ειναι ακομη πολυ πιο "ευπλαστες" , πραγμα που σημαινει οτι καθε εμπειρια μπορει να εμπεδωθει σε μεγαλυτερο βαθμο....και στην συνεχεια να μεταφραστει σε συναισθηματικο επιπεδο. Επισης, ειναι σημαντικο διοτι διαμορφωνεται η αισθηση και η εννοια του προσωπου κ εαυτου. Ομως...ομως...Αυτο επ ουδενι δεν σημαινει οτι τα πραγματα ειναι τοσο καθοριστικα ωστε δεν υπαρχει περιθωριο επιδιορθωσης... Αν ηταν ετσι θα ημασταν ολοι "καμμενοι"... Με απλα λογια , δεν ειναι ποτε αργα να "επιδιορθωσεις"κατι που θεωρεις οτι δεν επραξες οπως θα ηθελες... Ενα "τραυμα" επιδεχεται παντα περιποιηση και ειναι "ανοιχτο" παντα για περισσοτερη φροντιδα... Η μητερα μου, μου ζητησε συγνωμη για μια εμπειρια που της περιεγραψα σε ηλικα 35 ετων... Βαλσαμο!!!

[ΛΕΜΟΝΑΚΙ]

Γεια σου Δεσποινα!

Λεμονακι θα ηθελα κ εγω τη γνωμη σου να κανω ενα προχειρο-γκαλοπ... εμενα δε μου ταιριαζει καθολου το attachment parenting αλλα ουτε και η θεωριες περι τρελλης ανεξαρτησιας που εφαρμοζουν Αγγλια. Θεωρω τη λυση καπου στη μεση, κ επισης νομιζω οτι ορια πρεπει να μπουν απο τον πρωτο χρονο αλλιως μετα τα 3-4 ενα παιδι ειναι ηδη διαμορφωμενο και ειναι πλεον πολυ δυσκολο!

Ελενιτσα, καθε ηλικια εχει τα δικα της ορια...Ακολουθησε την καρδια σου και αυτο που σου ταιριαζει!

[ΛΕΜΟΝΑΚΙ]

Λεμονακι εδω.... Κοριτσια κατι που κατα την γνωμη ειναι πολυ σημαντικο και νομιζω οτι θα ηθελα να το γραψω ειναι σχετικα με τα ορια. Υπαρχει μια συγχιση στο τι ισχυει... Γενικα θα σας πω οτι τα ορια τα βαζουμε _κυριως_ στον εαυτο μας. Δηλαδη , δεν ισχυει το "δεν σου επιτρεπω να κανεις αυτο" αλλα εγω καθοριζω πια ειναι τα δικα μου προσωπικα ορια, ωστε ο αλλος να ξερει που θα σταματησει. Δηλαδη, το σωστο τροπο τινα θα ηταν να λεγαμε "μεχρι εδω μου επιτρεπω....". Φανταστειτε τον εαυτο σας και οτι κρατατε ενα τεραστο μολυβι ...διαγραφετε ενα τεραστι κυκλο γυρω απο τον εαυτο σας ...Εσεις καθοριζετε ποσο μεγαλο κυκλο θα κανετε... Με αυτο τον τροπο ειναι σαν να κοινοποιειτε τα ορια σας στον αλλον. Με απλα λογια του λετε μεχρι την γραμμη του κυκλου κανε οτι θες απο εκει και περα ξεκιναν τα ορια μου....Πωπω αυτα ...σας ζαλισα καλε ... Λεμονατα φιλακια!!!

[Despina80]

Λεμονάκι σε ευχαριστώ πολύ που μπήκες στο κόπο να τα γράψεις όλα αυτά! Τι ωραία που ακούγονται, αλλά πόσο διαφορετικά είναι στη πράξη! Θα δεις και εσύ σε λίγο, και ολες οι άλλες κοπέλες το μεγαλείο της μητρότητας! Και πόσο θα αλλάξεις απόψεις για πολλά πολλά πράγματα! Οντως μέσα σε αυτό το χρονο δεν έχει αλλάξει πάρα πολύ η μικρή μου, αλλά και εγώ! Ο καλύτερος τρόπος εκμάθησης σίγουρα είναι η δικιά μας στάση! Αλλά και πάλι κάθε βοήθεια είναι πολύτιμη!

Γενικά νομίζω πως η οριοθέτηση, όπως την έθεσες είναι πολύ σημαντική, και αρκετά δύσκολη. Τι έχεις να προτείνεις πάνω σε αυτο; Ενώ παλιότερα ήμουν κάπως απόλυτη σε πολλά, και εβλεπα σειρες με εκείνη τη νταντα, και νόμιζα πως έτσι πρέπει να επιβάλλεται κανεις, πια έχω αλλάξει γνώμη. Μου φαίνεται πως σε κάθε ηλικία πρέπει πρώτα να αντιλαμβανόμαστε τι μπορεί να κατανοήσει το παιδί, και μετά ανάλογα με τα πιστεύω μας να θέτουμε και τα όρια. Οπότε αν έχεις να προτείνεις κάτι σχετικά με τη νοητική ωρίμανση ενός μωρού στο δεύτερο χρόνο της ζωής του...Ακόμα κάτι που να προτείνει παιχνίδια, δραστηριότητες για παιδιά αυτής της ηλικίας. Δυστυχώς αν δε βρω δουλειά δεν έχουμε τη δυνατότητα να το στείλουμε σε βρεφικό, και θα πρέπει να βρω τρόπο να της δώσω ερεθισματα!