Εγκυμονούσες στην Αγγλία!

[Biggi]

Εσείς συναντήσατε κάποιον που κάπως να εκφράστηκε αρνητικά αν τα μικρά σας δεν έχουν τα αγγλικά ως πρώτη γλώσσα?

Πολύς κόσμος εκφράζεται αρνητικά, όχι για τα παιδάκια που δεν έχουν τα αγγλικά ως πρώτη γλώσσα, αλλά για τα παιδάκια που πάνε σχολείο χωρίς να ξέρουν αγγλικά (είτε επειδή έχουν γεννηθεί και μεγαλώσει στο εξωτερικό, είτε επειδή έχουν μεγαλώσει σε ξενόγλωσσες κοινότητες). Ο λόγος που οι άλλοι γονείς αντιτίθενται είναι πρακτικός. Αν το παιδί σου στην ηλικία των 4 χρονών πάει σε ένα reception class με 30 παιδάκια, και τα 20 μιλάνε ελάχιστα αγγλικά, είναι φυσικό να μην μπορεί να γίνει μάθημα. Αν συνεχίσει να συμβαίνει το ίδιο και στο junior school, το παιδί σου κάποια στιγμή θα μείνει πίσω από πλευράς μάθησης και θα αναγκαστείς να του κάνεις ιδιαίτερα μόνο και μόνο για να μπορέσει να καλύψει τα μαθησιακά κενά του σχολείου. Στην περίπτωση αυτή σίγουρα δεν θα σε καθυσηχάσουν οι θεωρίες περί πολυπολιτισμικότητας.

Και από την πλευρά του τι είναι καλό για το δικό σου παιδί να το δεις, προφανώς είναι καλό να καταλαβαίνει και να μιλάει επαρκώς τα αγγλικά όταν πάει σχολείο. Γι' αυτό είναι σημαντικό τα παιδάκια που έχουν ξένους γονείς να πηγαίνουν παιδικό για να μάθουν τη γλώσσα και την κουλτούρα της χώρας (τραγουδάκια, ποιηματάκια, ιστορίες, απαραίτητο λεξιλόγιο, ότι η πάπια κάνει κουάκ κουάκ και όχι πα πα) ώστε να μπορέσουν να προσαρμοστούν πιο ήρεμα στο σχολείο και κυρίως επί ίσοις όροις με τα ντόπια παιδάκια.

[eugie]

Οχι ποτέ δεν έχω ακούσει καποιον να εκφραζεται αρνητικά που δεν είναι η πρώτη γλώσσα του παιδιού μου τα αγγλικά. Εχει τύχει να συζητήσω και με speech and language therapists που ερχόταν σε toddler group που πηγαίνουμε, και μου έλεγαν πάντα να της μιλάω στη γλώσσα στην οποία εγώ νιώθω πιο ανετα. Πάντα μου λέγανε οτι τα Αγγλικά είναι σίγουρο οτι θα τα μάθει, ενώ η μητρική της γλώσσα μπορεί και να έρθει σε δευτερη μοίρα.Δεν ξέρω πως θα ήταν τα πράγματα βέβαια αν πηγαίνε στο σχολείο και δεν μιλούσε ούτε καταλαβαινε αγγλικά. Σίγουρα θα ήταν διαφορετική η αντιμετώπιση και πιο δύσκολη η κατάσταση για την ιδια. Πιστεύω επίσης οτι αρνητική αντιμετωπιση θα είχε ενα παιδάκι του οποίου ούτε οι γονείς μιλάνε καθόλου αγγλικά (θα πρέπει να υπάρχουν και τέτοιες περιπτώσεις).

Μια κυρια που γνώρισα, η οποία είναι τωρα γύρω στα 50, μου είπε πως οταν οι γονείς της ήρθαν μετανάστες στην Αγγλιά από την Σαντα Λουσια (πριν 50 χρόνια), τους είπαν οτι πρέπει να μιλάνε στο παιδί μόνο αγγλικά. Το αποτέλεσμα ήταν να μη μάθει ποτέ τη γλώσσα των γονιών της. Οπότε βλέπεις οτι η νοοτροπία περι γλώσσας έχει αλλαξει προς το καλύτερο θα έλεγα.

Τέλος, όλα τα διγλωσσα παιδάκια που έχει τύχει να γνωρίσω καθυστέρησαν λίγο να μιλήσουν σε σχέση με τα Αγγλάκια. Μακροπρόθεσμα βέβαια δεν έχουν κανένα πρόβλημα τα δίγλωσσα παιδιά.

[travellingmum]

"τα Αγγλικά είναι σίγουρο οτι θα τα μάθει, ενώ η μητρική της γλώσσα μπορεί και να έρθει σε δευτερη μοίρα"

γι'αυτο το λογο εμεις οσο ημασταν Ελλαδα μιλουσαμε κυριως αγγλικα στο σπιτι, τηλεοραση στ'αγγλικα, cultural events, history σε επιπεδο βεβαια ολα αυτα καταλληλο για την ηλικια τους.

Τωρα που ειμαστε αγγλια κανουμε ακριβως το αντιθετο για τους ιδιους λογους

[eugie]

Ε ναι εδώ γίνονται τα αγγλικά η dominant language και θα την μάθουν σίγουρα. Γι'αυτό οι ειδικοί έχουν καταλάβει οτι η μητρική είναι αυτή στην οποία πρέπει να δώσεις σημασία. Ξέρω περιπτώσεις φίλων μας που τα παιδάκια τους μιλάνε καλύτερα τα αγγλικά πλέον. Νομίζω οτι από ένα σημείο και μετά χρειάζεται ενεργή και συνεχής προσπάθεια από μέρος των γονιών για να διατηρησει το παιδί ένα καλό επίπεδο ελληνικών. Αλλά θα δω κιόλας πως πάμε και εμείς στην πορεία για να επιβεβαιώσω το τι ισχύει και τι όχι.

[Biggi]

Να σου πω τι έχω παρατηρήσει εγώ από παιδιά φίλων (που είναι τώρα 8-9 χρονών και μεγαλύτερα). Στην αρχή μιλάνε όποια γλώσσα μιλάει η μαμά ή αυτός που τα μεγαλώνει. Μετά μιλάνε τη γλώσσα που μιλάνε οι γονείς μεταξύ τους. Από τη στιγμή που πάνε σχολείο μιλάνε τη γλώσσα των φίλων τους και του σχολείου, ακόμα και στο σπίτι. Δηλαδή μπορεί η μαμά να τους μιλάει στα ελληνικά, τα πορτογαλικά, τα ισπανικά αλλά απαντάνε στα αγγλικά. Στις περισσότερες περιπτώσεις αυτό έχω δει να γίνεται και είναι λογικό, γιατί η γλώσσα είναι επικοινωνία, άρα θα προτιμήσεις τη γλώσσα που σε διευκολύνει να επικοινωνήσεις.

Πάντως γενικότερα το να γίνουν τα παιδιά δίγλωσσα είναι μια κουβέντα. Δηλαδή πραγματικά δίγλωσσοι ενήλικες, να μπορούν να γράψουν, να διαβάσουν, να μιλήσουν άνετα και τις δύο γλώσσες, όχι να μιλάνε τη μία και να καταλαβαίνουν την άλλη. Το πόσο δίγλωσσα (ή τρίγλωσσα ή τετράγλωσσα) θα γίνουν εξαρτάται από το πόσο θα δουλευτεί η δεύτερη γλώσσα με κανονικό μάθημα αλλά και με το να βρίσκεται τακτικά το παιδί σε περιβάλλον που μιλιέται μόνο η δεύτερη γλώσσα, ώστε να αναγκάζεται να τη χρησιμοποιήσει.

Εξαρτάται βέβαια και από τις ικανότητες του κάθε παιδιού και πόσο θα το θελήσει το ίδιο. Ξέρω αδέρφια από Έλληνες γονείς μεγαλωμένα σε Αμερική και Αυστραλία, που το ένα μιλάει άπταιστα τα ελληνικά και το άλλο σχεδόν καθόλου, παρότι προφανώς μεγάλωσαν στην ίδια οικογένεια, με τα ίδια ερεθίσματα.

[Despina80]

Kαλησπέρα κορίτσια!

Τι κάνετε? Ωραία συζήτηση ανοίξαμε. Αν και είναι ακόμα νωρίς για εμένα, έχω κάπως αρχίσει να προβληματίζομαι για τη γλώσσα. Ισως επειδή είμαι και κάπως επηρεασμένη και από το άμεσο περιβάλλον μου, όπου ο αδερφός μου δε προσπάθησε να μάθει στο μικρό του τα ελληνικά (μένει στη Νορβηγία με νορβηγίδα γυναίκα), και τώρα στα τρία του, όταν έρχονται Ελλάδα δυσκολεύεται το παιδάκι να μας καταλάβει!

Βέβαια, θεωρώ ακόμα πως η περίπτωσή μας είναι και πιο δυσκολη, γιατί ούτε εγώ ούτε ο άντρας μου έχουμε αξιωθει να μάθουμε τη γλώσσα του άλλου, οπότε μεταξύ μας μιλάμε αγγλικά. Ετσι πώς το σκέφτομαστε, αρχικά θα μιλάμε στο μικρό τη μητρική μας γλώσσα, και αγγλικα ότι πιάνει από τις μεταξύ μας συζητήσεις και στο παιδικό, που φαντάζομαι θα τον στείλουμε όταν θα χρονίσει. Λέτε όμως το παιδάκι να στενοχωριέται άμα δε μπορεί να παρακολουθεί τις συζητήσεις των γονιών του?

Θέλω να πιστεύω πως τον πρώτο χρόνο που θα μένω στο σπίτι και θα του μιλάω ελληνικά να τα μαθει σχετικα γρήγορα. Για τα ιταλικά έχω τις αμφιβολίες μου. Αμα έρχεται ο άντρας μου κατά τις 6.30 με 7.00 και το μωρό κοιμάται από τις 8.00, ποση ώρα θα μιλήσει μαζί του? Καπου διάβασα πως για να γίνει ένα παιδάκι δίγλωσσο, θα πρέπει να ασχολείται με τη γλώσσα περιπου στο 30% της ημέρας του (όταν δηλαδή είναι ξύπνιο). Αν μετά τον πρώτο χρόνο, το στέλνω στο παιδικο από τις 9.00 μέχρι τις 6.00, να γυρίσουμε από τις δουλειές μας, να ετοιμάσουμε φαγητο, να παίξουμε λίγο και να το κοιμήσουμε γύρω στις 8.30 το πολύ, δε μένει και πολυ χρόνος για δύο γλώσσες! Μακάρι να μπορέσει να τις μαθει και τις δύο γλώσσες, αλλά μου φαίνεται πως πέρα από τη διάθεση του παιδιού πως εξαρτάται και από το χρόνο που θα αφιερώσουμε για την εκμάθηση και εμείς, και δυστυχώς αν κρίνω από την ενέργεια που έχουμε όταν γυρνάμε από τη δουλεια.....δύσκολα τα πράγματα!

Συγγνώμη για το μεγάλο ποστ, αλλά επειδή είναι στο DNA, ΄βρήκα και έναν ακόμα λόγο να αγχώνομαι!

[Despina80]

Kαι για να μη ξεχνιόμαστε, peakaboo, ο μικρός δε θέλει να βγεί?

[EleniAgglia]

Παιδια επειδη δουλεψα πανω σ αυτο στο Ελληνικο Σχολειο θα πω οτι τα αγγλικα γινονται η βασικη γλωσσα του παιδιου. Εχω μαμα που δεν εχει μιλησει στα αγγλικα ΠΟΤΕ στην κορουλα της και παρολαυτα αυτη της απανταει παντα στ αγγλικα. Οταν με ρωτησε , της ειπα οτι το παιδι δεν θελει να μιλησει Ελληνικα, προτιμα τη γλωσσα που το βολευει...

Παντως οσα παιδακια ειχαν Νοβα σπιτι τους ηταν ξεφτερια στα Ελληνικα...Γιατι δεν εχαναν και την επαφη με την κουλτουρα ετσι..αλλιως ντρεπονται να μιλανε ελληνικα..

[fairymummy]

σιγουρα οταν υπαρχει μια dominant γλωσσα πολυ πιθανο να προτιμησει να μιλαει αυτη. οταν ομως στο σπιτι κυριαρχει μια αλλη γλωσσα τοτε τα παιδια αυτα μιλανε τα ελληνικα τους....δεν νομιζω πως η Νοβα θα εκανε διαφορα....δεν μπορω να διανοηθω πως αν βλεπουν Λαμψη τους κανει καλο αχαχαχα θα μου πεις μπορω να του βαζω τα ντοκιμαντερ...ευτυχως με HDMI βλεπουμε youtube στην τηλεοραση κατευθειαν

δεν ξερω ποσο ασχολειστε με γκαντετακια...εγω επειδη ειμαι λατρης του σπορ κ δεν ειμαι καθολου της τηλεορασης, μπορω να σας πω για διαφορες δραστηριοτητες πχ στο ipad που μπορουν να ασχολουντε

παντως πραγματικα στην κοινοτητα μας ολα τα παιδακια μιλανε ελληνικα απταιστα κ κυριως αυτα που στο σπιτι τα ελληνικα κυριαρχουν. κ μην ξεχνατε τα καλοκαιρια στην ελλαδα που θα πηγαινουμε

[Marija]

Δέσποινα, αγχώνεσαι χωρίς λόγο. Το παιδάκι σου θα μάθει τη γλώσσα που του είναι πιο χρηστική, δηλαδή τα αγγλικά, που θα είναι και η οικογενειακή σας γλώσσα. Στην πορεία, αναλόγως πόσο θα επιμείνετε, μπορεί να μάθει και τα ελληνικά και τα ιταλικά. Δεν έχει τόση σημασία πόσα ελληνικά και πόσα ιταλικά θα ακούσει τον πρώτο χρόνο. Μεγαλώνοντας θα κατακτήσει μία μία τις γλώσσες. Πάντως εμένα δεν μου φαίνεται λογικό να περιμένεις από το τρίχρονο να μιλάει σε σένα ελληνικά και στον μπαμπά του ιταλικά. Όταν θα βγαίνετε μαζί έξω πώς θα μιλάτε; Εις τριπλούν;

Ας γεννηθεί με το καλό και θα βρείτε άκρες

[eugie]

Πήγα σε διεθνές σχολείο για τρια χρόνια στο οποίο ήταν υποχρεωτική η εκμάθηση τριών γλωσσών (μητρική συν δύο ξένες). Επίσης, τα υπόλοιπα μαθήματα διδάσκονταν είτε στην μητρική είτε σε ξένη γλώσσα. Τα περισσότερα παιδιά στο σχολείο αυτό, μιλούσαν άπταιστα τουλάχιστον δύο γλώσσες. Όμως ευνοούσε πολύ η φίλοσοφία του σχολείου σε αυτό και δεν είναι κάτι ευκολο να επιτευχθεί. Δηλαδή είναι πολύ σημαντική η καθημερινή επαφή με τις αντίστοιχες γλώσσες οχι μόνο σε επίπεδο ομιλίας αλλά σε επιπεδο γραφής και ανάγνωσης.

[fairymummy]

εχει πλακα ο γιος της φιλης μου, ο αντρας της ειναι αγγλος, κ της λεει της μανας του, μαμα δεν χρειαζομαι ελληνικο σχολειο γιατι εμενα ελληνικα μου μαθαινει ο παππους μου αχαχαχαχα

[eugie]

Πάντως εμένα δεν μου φαίνεται λογικό να περιμένεις από το τρίχρονο να μιλάει σε σένα ελληνικά και στον μπαμπά του ιταλικά. Όταν θα βγαίνετε μαζί έξω πώς θα μιλάτε; Εις τριπλούν;

Ας γεννηθεί με το καλό και θα βρείτε άκρες

Θυμάμαι την πρώτη φορά που είδα ένα τρίγλωσσο τετράχρονο παιδάκι να μιλάει. Μου έπεσε κυριολεκτικά το σαγόνι. Απαντούσε στη μαμά στη γλώσσα της μαμάς, στο μπαμπά στη γλώσσα του μπαμπά και στη αδερφή της στη γλώσσα της χώρας που έμεναν. Δεν ξέρω τελικά ποια γλώσσα επικράτησε όταν μεγάλωσε, αλλά ξέρω οτι με επιασε κατάθλιψη που δε θα μπορούσα ποτέ να φτάσω το τόσο καλό επίπεδο ενός μικρού παιδιού σε τρεις γλώσσες.

[peekaboo]

Kαι για να μη ξεχνιόμαστε, peakaboo, ο μικρός δε θέλει να βγεί?

Έτσι φαίνεται. Αν και χτες το βράδυ έκρουσα τον κώδωνα του κινδύνου αδίκως. Γύρω στις 22:30 ένιωθα έντονες συσπάσεις της μήτρας οι οποιές ερχόντουσαν και έφευγαν κάθε 15 λεπτά αλλά ήταν ανώδυνες. Έμεινα ξύπνια μέχρι τις 02:00 όπου το πήρα απόφαση ότι ήταν απλά Braxton-Hicks και πήγα για ύπνο. Έστρωσα κάτω από το σεντόνι και ένα αδιάβροχο υπόστρωμα να βρίσκεται μήπως σπάσουν τα νερά. Σήμερα δεν ένιωσα διαφορά ούτε στις κινήσεις του μωρού, ούτε στις συσπάσεις μου. Τι να πω... Έγω νόμιζα ότι είναι στριμωγμένος εκεί μέσα αλλά προφανώς καλοπερνάει το καμάρι μου

[Biggi]

Δηλαδή είναι πολύ σημαντική η καθημερινή επαφή με τις αντίστοιχες γλώσσες οχι μόνο σε επίπεδο ομιλίας αλλά σε επιπεδο γραφής και ανάγνωσης.

Πολύ σωστό αυτό. Κι εδώ είναι η δυσκολία, γιατί εξαρτάται από το πόσο δεκτικό θα είναι το παιδί. Θα έρθει η ώρα που πρέπει τα παιδάκια μας να στρώσουν πωπό κάτω και να μάθουν γραμματική, συντακτικό, λεξιλόγιο. Θα θέλουν να το κάνουν; Θα μπορούμε εμείς να ασχοληθούμε; Θα υπάρχει χρόνος γενικώς; Σε 10 χρόνια να δούμε τι θα λέμε