Εγκυμονούσες στην Αγγλία!

[peekaboo]

Peekaboo δεν ξέρω την κουνιαδα σου σαν άτομο, δεν ξέρω δηλαδη αν θα έλεγε ψέμματα, αλλα καισαρικη με καισαρικη διαφέρει. Η ξαδερφη μου εκανε δεύτερη καισαρικη και ήταν όρθια την ιδια μέρα κι εγω έκανα καισαρικη και ήμουν με σωληνακια για δυο μέρες ακινητοποιημενη. Αν δεν σηκωναν οι μαιες τον μπεμπη απο το κουνακι δεν θα μπορουσα να τον θηλασω στο νοσοκομείο. Το ιδιο διαφέρουν και οι φυσιολογικοι τοκετοι. Η travellingmum είχε πει οτι ήταν με πατεριτσες δυο μήνες αν θυμάμαι καλα. Η γενίκευση ειναι λάθος κατα την γνώμη μου. Κάθε περίπτωση ειναι ξεχωριστή. Το μυστικο επισης κρυβεται σε μια λεξη που χρησιμοποιησες. Οτι μια μη θηλαζουσα πρεπει να εχει θάρρος για να πει οτι δεν ηθελε να θηλασει. Θάρρος δείχνουμε για να αντιμετωπίσουμε μια επικίνδυνη κατάσταση. Μήπως ο θηλασμος λοιπόν έχει φτάσει στα όρια του bullying?

Η κουνιαδα μου μπήκε με προγραμματισμένη καισαρικη και δεν ταλαιπωρήθηκε. Το μωρο επίσης δεν ταλαιπωρήθηκε. Ήμουν σχεδόν βέβαιη ότι δεν θα θηλασει γιατί είχε ξεκινήσει από πριν να λέει ότι φοβάται μη τη δαγκωσει το μωρο, μη ματωσει και διάφορα αλλά. Δεν με ενδιαφέρει καθόλου αν θηλαζει ή όχι ούτε ποτέ πίεσα καμια φίλη να θηλασει ή μη. Το πολυ πολυ να ρωτήσω αν, μέχρι εκεί. Η κουμπαρα μου δεν θηλασε και ήταν ειλικρινής από την αρχή. Σούπερ, γιατί να υπάρχει πρόβλημα;

Οπως έγραψα και παραπάνω, τις δικαιολογίες δεν μπορώ. Και οι δυο καισαρικες μου ήταν emergency procedures, όχι προγραμματισμενες, και έγιναν μετά από πολυωρους τοκετους. Ο δεύτερος δε, ήταν και με 10 ώρες χωρίς επισκληριδιο, φτάνοντας μέχρι και διαστολη 9. Η εκαστοτε μαια μου έδωσε αμέσως και το ένα μωρο και το άλλο να το κρατησω και να το θηλασω αν θέλω. Και της κουνιαδας της το έδωσαν και το κράτησε αμέσως. Εξ'ου και θεωρώ φτηνή δικαιολογία αυτό που προβάλει η πεθερά μου (η οποία επίσης δεν είχε θηλασει καθόλου κανένα από τα παιδιά της και όταν ήμουν Ελλάδα και θηλαζα τον μεγάλο γιο όλο με ρώταγε να δώσουμε συμπλήρωμα/χαμομηλι/νερό).

Δεν ανήκω στις φανατικες του μακροχρόνιου θηλασμου, άλλωστε από επιλογή σταμάτησα πριν χρονισουν τα παιδιά μου. Απλά είναι άδικο θεωρώ το να υπονομευονται οι προσπάθειες όσων επιθυμούν και προσπαθούν να θηλασουν για όσο διάστημα το θέλουν.

[eugie]

Fairy δε νομιζω οτι σου εχω ευχηθεί ακόμα για το μωράκι σας. Να σας ζήσει και να ειναι πάντα γερός και καλότυχος!

Το θέμα μου δεν είναι το αν θα πιάσει το ποτήρι (αλλωστε πινει μονη της απο freeflow ποτηρακι από 6 μηνών) αλλά το αν θα δεχτεί το γάλα στο ποτήρι. Αν είναι δηλαδή ευκολη η transition στήθος-ποτήρι. Οσο για την πιπίλα εμένα με έσωσε στο θέμα του ύπνου της μικρής!

Πικαμπου 3 θηλασμούς κάνω τη μέρα. Εκ τον πραγμάτων από αυτή την Τετάρτη θα κοπεί ο μεσημεριανός. Ε βλέποντας πως θα πάει αυτό θα συνεχίσω. Ποσο καιρό σου πήρε περίπου για πλήρη αποθηλασμό αν επιτρέπεται?

Νατάσσα τους το είπα πριν υπογράψω οτι θα λειψω 4 μερες τον ιουνιο και δεν ειχαν προβλημα. Ευτυχως γιατι θα μπορεσω να ξεκινησω κανονικά. 24 ειναι η βαπτιση.

[Despina80]

Kαλημέρα κοριτσάκια. Τι κάνετε;

Πώπω, τι ωραία, επιτέλους λίγη κίνηση στο καφέ, αλλά γράψατε τόσα πολλά και ακόμα είναι νωρίς για να συγκρατήσω τίποτα!

Λεμονάκι, ψυχοθεραπεία ε; Μήπως να μας έκανες μια ομαδική; Μάλλον μας χρειάζεται! Αλήθεια, πώς πάει η εγκυμοσύνη αυτές τις μέρες; Βελτιώθηκε καθόλου η κατάσταση; Δε λεν πως το δεύτερο τρίμηνο είναι το καλύτερο; Οσο για τους γείτονες, κοίτα τα θετικά, σε προετοιμάζουν για τα ξενυχτια!

Τράβελ, με κάνεις και κοκκινίζω με αυτά που λες! Θέλω να πιστεύω πως έχω γνώθι σαυτον( οσο βέβαια αυτό είναι δυνατό!) και πως καμιά φορά ίσως να έχω και δίκιο/κάνω κάτι σωστό! Για τα λαθη χρησιμοποιω το μοτό των Αγγλων, μια ευκαιρία για να μάθω, και έχω μάθει τόσα πολλά...............

Ευγενία, καλή αρχή με τη δουλειά. Ζηλεύω τόσο, θέλω και εγώ μια δουλίτσα..............Για τη μικρή, αν και δεν έχω πείρα, θα σου έλεγα να δώσεις ότι πάρει. Και εγώ έλεγα, ότι και να γινόταν, θα της εκοβα το μπουκάλι στο χρόνο (πάλι καλά μέχρι στιγμής δε χρειάστηκε να της δώσω), αλλά κάπου διάβασα πως είναι καλό να τα αφήνουμε να αποθηλάσουν από μόνα τους από ότιδήποτε. Οπότε θα πρότεινα να το αφήσεις στη μικρή να διαλέξει. Αλήθεια, πως είναι η μικρή; Περπατάει; Μιλάει; Η μεγάλη συνηθισε την παρουσία της; Θα έλεγα ακόμα, πως ίσως να την έπεφταν όλα μαζεμένα, η δουλειά σου, ο αποθηλασμός, ακόμα και το ταξίδι στην Ελλάδα. Μήπως να καθυστερούσες τον αποθηλασμό για κανένα μήνα; Μέχρι να συνηθίσει τον παιδικό και γυρίσετε από το ταξίδι; Μάλλον θα κόψει το μεσημεριανό θηλασμό, αλλά ίσως να ζητήσει λίγο παραπάνω το απόγευμα/βράδυ; Και τώρα που το θυμήθηκα, πόσα γεύματα κάνετε μέσα στη μέρα; Της έχεις δώσει όσπρια, ψάρι, αυγό;

[Despina80]

Για το θηλασμό, δεν έχω να πω και τίποτα άλλο, μου φαίνεται πως το έχωουμε καλύψει από όλες τις πλευρές αυτό το θέμα!

Αλλά Ελένη (συγγνώμη, δεν έχω τίποτα μαζί σου, αλλά ίσως να φαίνεται ότι τα βάζω μαζί σου!) νομίζω πως σε βλέπω κάπως απόλυτη, και ίσως όταν έρθει με το καλό το μωράκι σου να αναθεωρεήσεις πολλές απόψεις! Οσο για τις Ελληνίδες μάνες και την προσκόλληση, δε νομίζω να φταίει ο θηλασμός σε αυτή την εξάρτηση μεταξύ μάνας/γιου. Αλλωστε οι μάνες μας πολύ πιθανόν να μη θήλασαν! Οπως είπαμε, ο καθένας έχει δικαίωμα στην άποψη τους, αλλά δε ξέρω γιατί το έχεις δει τόσο αρνητικά αυτή τη προσκόλληση σε ένα βρέφος; Τουλαχιστον μιλώντας για τον εαυτό μου, και εγώ αυτό που θέλω για τη μικρή μου είναι να γίνει ένα ανεξάρτητο παιδί και στη συνέχεια ένας ευτυχισμένος και ανεξάρτητος ενήλικας ! Ούτε καμιά κολλημένη είμαι να λιώνω σε κάθε νάζι της ούτε κάτι άλλο. Με αυτά που διάβασα, και με βάση τις δικιές μου θεωρείες, θέλω να πιστεύω πως αυτό θα το καταφέρω με αυτό το τρόπο. Φοβάμαι τόσο πολύ μήπως κάνω τα λάθη των γονιών μου, που ίσως να κάνω ακόμα χειρότερα στο τέλος! Τουλάχιστον για την ώρα νομίζω τα πάω καλά, η μικρή όταν εξερευνει με έχει χεσμένη, ούτε να γυρίσει να δει που είμαι! Για μένα άλλα πράγματα είναι σημαντικά για αυτή την ηλικία, και ένα από αυτά είναι να μπορεί να τρώει μόνη της, και κάπως τα έχουμε καταφέρει!

[Despina80]

Και επειδή θαρρώ πως το θέμα θηλασμός το κουράσαμε, λέω να πιάσουμε τη πιπίλα. Προσωπικά δε μου αρέσει καθόλου, και δεν της έχω δώσει ποτέ, αλλά γιατί θεωρείται αποδεκτό το μωρό να κοιμάται με τη πιπίλα σε πολλές περιπτώσεις μέχρι τα δύο και τρία χρόνια, ενώ ο θηλασμός σε αυτή την ηλικία θεωρείται υπερβολικός; Η πιπίλα δεν είναι ένα υποκατάστατο του θηλασμού; Η και το να πίνει από μπουκάλι το γάλα του μέχρι τα πέντε;

Πωπω, όρεξη είχα σήμερα ε;

Και άσχετο, Λεμονάκι μη διαβάσεις παρακάτω, έχει κάτι ωραίες μέρες τώρα! Χτες μου φαίνεται πως φτάσαμε και τους 21 βαθμούς!

[fairymummy]

Δέσποινα δεν είχα σκεφτεί η διαβάσει οτι η πιπιλα είναι υποκατάστατο του θηλασμού....είτε θηλάζει ειτε όχι δεν γνωρίζω το λογο τα μωρά έχουν μια αναγκη να πιπιλανε. Εγώ προτιμώ την πιπιλα απο το δάχτυλο πάντως κ με οδούς συχρονους οδοντιάτρους έχω μιλήσει για τις σύγχρονες πιπιλες τις προτιμούν απο το δάχτυλο. Αλλωστε κ πολλές θηλάζουσες δίνουν πιπιλα. Πραγματικα όμως δεν γνωρίζω τον λογο αυτής της ανάγκης των παιδιών....

[Biggi]

Η πιπίλα δεν είναι υποκατάστατο του θηλασμού, είναι υποκατάστατο του πιπιλίσματος του δάχτυλου, που το κάνουν όλα τα έμβρυα από την κοιλιά της μάνας τους ακόμα, και πολλά παιδάκια μέχρι τα 10-12 χρόνια. Είναι μια μορφή παρηγοριάς. Όλοι πλέον λένε ότι από το να ρισκάρεις το πιπίλισμα του δαχτύλου, είναι καλύτερα να δώσεις πιπίλα. Κι εγώ σε αυτή τη φάση έδωσα πιπίλα (καθότι προσωπικά τις πιπίλες συχαίνομαι και να τις βλέπω ακόμα - μπλιαχ) αλλά όταν είδα ότι το μωρό άρχισε να πιπιλάει το δάχτυλό του και ό,τι άλλο μπορούσε να βάλει στο στόμα, θεώρησα καλύτερο να εισάγω την πιπίλα. Τον θηλασμό δεν τον επηρέασε καθόλου. Πιστεύω ότι ο μόνος τρόπος να επηρεάσει η πιπίλα τον θηλασμό είναι αν επιμένεις να δίνεις πιπίλα ενώ ξέρεις / καταλαβαίνεις ότι το μωρό πεινάει, απλά για να κερδίσεις λίγο χρόνο, για να κάνεις δουλειές ή να βγεις μια βόλτα. Βασικά το αντίθετο γίνεται, ο θηλασμός από ένα σημείο και μετά αντικαθιστά το πιπίλισμα του δαχτύλου. Γι' αυτό βλέπεις μεγαλύτερα παιδάκια κολλημένα πάνω στο στήθος της μαμάς. Τα παιδάκια αυτά δεν θηλάζουν για τροφή αλλά για παρηγοριά.

Ο άλλος μεγάλος μύθος είναι το πόσο ο θηλασμός προστατεύει τα παιδιά από τις αρρώστιες, όχι μόνο από τις αρρώστιες για τις οποίες η μαμά έχει αντισώματα και για το διάστημα του θηλασμού, αλλά από όλες τις αρρώστιες ανεξαιρέτως και εφ' όρου ζωής. Μου κάνει εντύπωση που κάποιες μαμάδες πιστεύουν ότι επειδή θήλασαν για 5, 10, 20 μήνες θωράκησαν το μωρό τους απέναντι σε όλες τις αρρώστιες ώστε να τις περνάει ελαφρά ή (θαύμα του θαύματος!!) να μην κολλάει καν. Αυτή η πεποίθηση δεν έχει λογική και δεν έχω ακούσει κανένα γιατρό να την υποστηρίζει, αλλά στα φόρουμ αναφέρεται ως μέγιστη αλήθεια.

Αλήθεια, έχετε προσέξει ότι τις περισσότερες φορές όταν μιλάμε για αποθηλασμό παιδιού, το μεγαλύτερο πρόβλημα φαίνεται να το έχουν οι μαμάδες και όχι τα παιδάκια; Είναι να αναρωτιέσαι αν προσκολλάται το παιδί στη μαμά ή η μαμά στο παιδί (συνεχίζοντας να το βλέπει σαν μωρό)...

Πιστεύω ότι υπάρχουν ηλικίες για προσκόλληση και ηλικίες για ανεξαρτησία. Ως μάνες έχουμε υποχρέωση να προσπαθούμε να μην μπερδεύουμε τις μεν με τις δε.

[peekaboo]

Το θέμα μου δεν είναι το αν θα πιάσει το ποτήρι (αλλωστε πινει μονη της απο freeflow ποτηρακι από 6 μηνών) αλλά το αν θα δεχτεί το γάλα στο ποτήρι. Αν είναι δηλαδή ευκολη η transition στήθος-ποτήρι. Οσο για την πιπίλα εμένα με έσωσε στο θέμα του ύπνου της μικρής!

Πικαμπου 3 θηλασμούς κάνω τη μέρα. Εκ τον πραγμάτων από αυτή την Τετάρτη θα κοπεί ο μεσημεριανός. Ε βλέποντας πως θα πάει αυτό θα συνεχίσω. Ποσο καιρό σου πήρε περίπου για πλήρη αποθηλασμό αν επιτρέπεται?

Οπως έγραψα και παραπάνω, παρότι ο μικρός πίνει νερό από ποτήρι από 6 μηνών, γάλα δεν δέχτηκε ποτέ σ' αυτό (ούτε δέχεται ακόμη). Το μπιμπερο που έγραψα το είχα ανακαλύψει όταν προσπαθούσα να αποθηλασω τον μεγάλο γιο και ήταν το μόνο που είχε δεχτεί (μετά από πολλές προσπάθειες).

Συνολικά ο αποθηλασμος μας πήρε περίπου 5 εβδομάδες αν θυμάμαι καλά. Το δυσκολότερο κομμάτι ήταν σίγουρα το να δεχτεί το μπιμπερο. Μετά από εκεί τα πράγματα ήταν πιο εύκολα. Ήμουν τυχερή γιατί εκείνο το διάστημα ο άντρας μου ήταν σπίτι και μπορούσε να του το δώσει αυτός (όπως πιθανά να έχεις διαβάσει, είναι πιο πιθανό να δεχτεί μπιμπερο από κάποιον άλλον εκτός από τη μαμά).

[eugie]

5 evdomades e?? Ok na doume pws tha pame emeis... Nomizw tha to apofasisw sobara mono afou ksekinisw th douleia pou pistevw tha ginei kai apo mono tou.

Biggi sthn periptwsh mou to problima sigoura to exw egw. Sugkekrimena to problima mou einai to oti den kserw an to mwro tha exei problima ston apothilasmo h oxi. Katalabes ti ennow? Einai to oti den kserw pws tha antidrasei kai to poso tha me duskolepsei. To idaniko tha htan na ths dwsw mia mera gala sto pothraki kai na to piei sa na mhn egine tipota! Anyway, egw eimai parapanw apo etoimh na to kopsoume!!!

Epishs sto thema twn iwsewn sumfwnw mazi sou. H mikri exei kollhsei ena soro iwseis fetos ton (ateliwto) xeimwna.

Despoina oute egw sumpathousa tis pipiles, mexri pou ekana to deutero mwro! Tote katalaba thn aksia tous. mexri tote mou fainotan sxedon periergo na blepw mwra me pipila. Kai mias kai rwthses, h mikroula leei tis prwtes ths leksoules (mam mam, mama, mpampa kai kati alla perierga), kai perimenoume apo mera se mera na kanei ta prwta ths bhmata. Ths exw dwsei ospria psari kai augo kai ta 2 teleutaia einai apo ta liga pragmata pou ths aresoun na trwei. Ta alla ligosta einai porridge, pswmi kai to mwv geyma apo to Ella's kitchen (kanena allo, mono to mwb gia 4 mhnwn).

[ΛΕΜΟΝΑΚΙ]

Λεμονακι εδω..καλημερα! Πηρε φωτια το φορουμ...χεχεχε τι ωραια! Διαβαζω αποψεις και ολο και κατι μαθαινω η ερμαιη η εγκυος! Παντως να σας πω οι διαφορες θεωριες που κατα καιρους κυριαρχουν, δεν παραμενουν ποτε σταθερες ή αλαθητες. Μιας και ολα ειναι μεταβλητα... Για μενα το πιο σημαντικο πέρα απο θεωριες, ερευνες, στατιστικες κ.λ.π (τα οποια σαφως συμβαλλουν) ειναι η επαφη με το εσωτερικο μας κεντρο. Και πιο συγκεκριμενο αν αυτο που βιωνουμε ειναι συμβατο-συμφιλιωμενο με αυτο που κοινοποιουμε στους αλλους και εν δυναμει προσπαθουμε να το επικοινωνησουμε. Για παραδειγμα αν μια μητερα ειναι θυμωμενη πολυ με το παιδι της δεν εχει κανενα νοημα ουτε για εκεινη, ουτε για το παιδι να "πνιξει " τον θυμο της, στο βωμο της θεωριας περι διαλογου και επικοινωνιας ή στο οτι μια καλη μητερα ειναι πάντα προθυμη κ.λ.π Το βιωμα της ειναι θυμος, αυτο οφειλει να κοινοποιησει στο παιδι και να το επικοικινωνησει... Ωστε αυτο που νιωθω, να ειναι συμβατο με αυτο που εκφραζω και επικοινωνω. Το ζητουμενο ειναι να δουλεψει, πάνω στο πως μπορει να εκφρασει τον θυμο της... Ειναι μια δεξιοτητα που ειναι σε μια διαρκη εξελιξη ...και θελει κατα καποιο τροπο να "εκπαιδευτουμε". Δηλαδη μια θυμωμενη μητερα μπορει να δηλωσει το βιωμα της (π΄χ συναισθημα του θυμου) , να το κοινοποιησει στο παιδι ...να το εκφρασει ωστε να ειναι συνεπης με αυτο που νιωθει. Αλλα εχει σημασια να το κανει με τροπο που ενω θα νιωθει καλα με τον εαυτο της. να μεριμνα για αυτον που εχει απεναντι της (π.χ το παιδι της). Να το κανει χωρις κατηγοριες, απορριψη του αλλου προσωπου ...κ.λ.π Χρειαζεται δηλαδη οσο μαθαινουμε να ειμαστε σε επαφη με αυτο που μας συμβαινει μεσα μας, αλλα τοσο να υπολογιζουμε και να φροντιζουμε τον απεναντι μας! Αυτο, ομως, ειναι μια διαδικασια σε μια διαρκη ρευστοτητα...Δοκιμαζω, μαθαινω...εξελισσομαι ... !!! Ειναι μεγαλο βαρος να εγκλωβιζομαστε, για παραδειγμα σε διαφορα μοτιβα συμπεριφορας. Δεν υπαρχουν αλαθητοι γονεις, καθως ολοι εν δυναμει τεινουμε προς την τελειοτητα ως υπάρξεις. Εχουμε δηλαδη την ταση να πραγματωσουμε την υπαρξη μας. Οποτε ο εστιασμος ισως χρειαζεται να ειναι οχι στο ειμαι τελεια ή στο δεν θα κανω λαθος ... Αλλα στο αποδεχομαι οτι ειμαι μια υπαρξη σε μια διαδικασια εξελιξης και οτι με οδηγο την αγαπη προσπαθω να εξελιχθω και παραλληλα να βιωσω με οσο το δυνατον μεγαλυτερη "συμφωνια μεσα μου" το ρολο της μητροτητας. Επισης, κατι πολυ σημαντικο ειναι το κομματι της "επιδιορθωσης" Θυμαμαι, οταν ημουν εκει γυρω στα 3 με 4 και ενω επαιζα με τα αδερφια μου, πανω σε μια διαφωνια αρχισε ο ενας μου ο αδερφος να με χτυπαει ... Ετρεξα, αμεσως, στην μητερα μου (και της αρπαξα τον μηρο με τα χερια μου ..ουσιαστικα γραπωθηκα πανω στο ποδι της) και της ελεγα οτι ο αδερφος με χτυπησε ...Παραλληλα ο αδερφος μου ειχε ερθει και εξακολουθουσε να με ενοχλει ενω εγω ημουν -φοβισμενη- και γραπωμενη στο ποδι της μητερας μου. Η μητερα απο την αλλη εκει την στιγμη μαγειρευε (ψαρια συγκεκριμενα τηγανιζε...ακομη θυμαμαι την μυρωδια ) και γενικα επικρατουσε ενας πανικος στην κουζινα και θυμαμαι πολυ καλα οτι ηταν απασχολημενη και αγχωμενη. Ενω εγω περιμενα να απομακρυνει και εννοειτε να κανει μια εντονη επιπληξη στον αδερφο μου... εκει αρκεστηκε στο απλα να με αφησει να κραταω το ποδι της και ουσιαστικα ειπε μια κουβεντα στον αδερφο μου απλα για να την πει ...ενω εκεινος εξακολουθουσε να με ενοχλει. Αυτη η εμπειρια πραγματικα χρονια μετα ερχοταν καποιες φορες στο μυαλο μου. Καποια στιγμη ενω συζηταγα με την μητερα μου, της ανεφερα το συγκεκριμενο περιστατικο. Προσπαθησε να θυμηθει αλλα δεν θυμοταν τιποτα... Της ειπα πως ενιωσα (ενω ηδη ημουν πολυ μεγαλη...) Η μητερα μου με πολυ προσοχη και ενσυναισθηση ακουσε το βιωμα μου και μου ζητησε συγνωμη ...Και παραληλα μοιραστηκε μαζι μου την εμπειρια της... Δεν ξερω αν βγαζουν νοημα αυτο που γραφω ...βιαζομαι κιολας! Σε γενικες γραμμες ολοι εχουμε προσδοκιες, επιθυμουμε να ειμαστε καλοι γονεις να κανουμε ανεξαρτητα παιδια κ.λ.π Υπαρχουν τοσες θεωριες σχετικα με αυτο... Βοηθητικα ολα! Το πιο βοηθητικο ειναι για μενα η απαλλαγη απο μοτιβα και στερεοτυπα...και να αφηνουμε τον εαυτο μας να βιωσει την καθε εμπειρια οχι με στοχο την τελειοτητα, αλλα την ρευστοτητα. Πωπω δεν ξερω τι εχω γραψει...ελπιζω να βγαζουν νοημα!

Ισλα, εχουμε και την esprit ....πωπω εχεις δικιο μου ξεφυγε....Με το καλο και για τις δυο ...!!! Κατι ασχετο τωρα.... Εχετα καμια καλη ιδεα για δωρο βαπτισης που θελω να στειλω σε κατι φιλους , που βαπτιζουν την μπεμπουλα τους (γεννημενη τον Σεπτεμβρη) η βαπτιση θα γινει τον Ιουνιο. Για πειτε ρε κοριτσακια...μιας και εχετε και μεγαλυτερη εμπειρια...Λεμονατα φιλακια ...Θα ξαναμπω αργοτερα...

[fairymummy]

Λεμονακιν με βρισκεις πολυ συμφωνη!!! ειανι αυτο που ειπα παραπανω οτι καταρχας δεν εχει νοημα να συγκρινομαστε ως μαμαδες, η καθεμια εχει τον δικο της χαρακτηρα κ τα δικα της ορια κ ετσι ειναι κ τα παιδια μας. εμενα μπορει να επιασε νωρις ποτηρι, ενα αλλο παιδακι ομως οχι. εμενα μπορει να αργησε να μιλησει ως διγλωσσο κ ομως αλλα διγλωσσα μιλησαν κ πιο νωρις κ πιο καθαρα. οταν τα εχεις καλα με τον εαυτο σου κ δεν πνιγεσαι σε βιβλια κ ερευνες κλπ βρισκεις κ δημιουργεις μια πολυ περισσοτερο αρμονικη σχεση με τα παιδια σου. οταν πηγαινα στα antenatal μαθηματα μας ειχε πει η μαια οτι τα πραγματα ειναι ετσι τωρα, σε 10 χρονια πολυ πιθανο να αλλαξουν σημασια εχει να βρισκουμε την χρυση τομη να ειμαστε χαρουμενοι ολοι. λαθη σιγουρα θα κανουμε...αλλα δεν υπαρχει καλυτερο πραγμα απο το να μπορουμε να ζηταμε συγνωμη απο τα ιδια μας τα παιδια!!! γονιος δεν μπορεις να σπουδασεις...εγω μεγαλωσα με εναν πατερα που ακομα κ τωρα στα 33 μου χρονια δεν δεχεται καποια σοβαρα λαθη που εχει κανει. κ οχι μονο δεν τα δεχεται αλλα λεει οτι ως γονιος ηταν τελειος :shock:

οσο για τον θηλασμο ακομα κ οι επισημες συμβουλοι θηλασμου θα σου πουν διαφορετικα πραγματα εν μερη συμφωνω σε καποια με την Τινα. εγω παντως σιγουρα εχω καταρριψει καθε ερευνα κ στατιστικη με τον μεγαλο μου γιο μας κ δενε χει αρρωστησει...να εχει κανει ενα δυο σοβαρα συναχια κ αυτο ειναι. δεν εχει παρει αντιβιωση ποτε κ δεν εχει θηλασει :D:D

[fairymummy]

Εχετα καμια καλη ιδεα για δωρο βαπτισης που θελω να στειλω σε κατι φιλους , που βαπτιζουν την μπεμπουλα τους (γεννημενη τον Σεπτεμβρη) η βαπτιση θα γινει τον Ιουνιο. Για πειτε ρε κοριτσακια...μιας και εχετε και μεγαλυτερη εμπειρια...Λεμονατα φιλακια ...Θα ξαναμπω αργοτερα...

αν εχεις το θαρρος καλυτερα ρωτησε τους. εγω με κοντινους φιλους ετσι κανω. συνηθως ολοι στα βαφτισια πηγαινουν ρουχα οποτε εγω θελω να το αποφευγω. εχω κανει δωρο highchair αλλα κ σετ πιατικων

http://www.amazon.co.uk/Cath-Kidston-Pink-Sprig-Breakfast/dp/B002DUCJ7M/ref=sr_1_2?ie=UTF8&qid=1370007044&sr=8-2&keywords=china+plates+set+toddler

[fairymummy]

http://www.huffingtonpost.com/blackberry/p.html?id=3209305

[ΛΕΜΟΝΑΚΙ]

Λεμονακι εδω..Fairy μου, ευχαριστω για την ιδεα. Η αληθεια ειναι οτι θα ηταν πολυ καλυτερα να ρωτησω αλλα γνωριζω οτι δεν θα μου πουν κατι συγκεκριμενο...οποτε... Η ιδεα με το φαγητο ειναι ωραια και την εχω παρει στο παρελθον , αλλα θα ηθελα μαλλον κατι αλλο στην προκειμενη περιπτωση...κατι ισως που να ειναι και λιγακι πιο ιδιαιτερο...Ξερω και εγω ...κατι τετοιο! Αν στην πορεια σκεφτεις κατι αλλο κανε ενα κοπο και γραψε μου. Φιλακια!!!

[fairymummy]

αγορακι η κοριτσακι ειανι? ποσο χρονων?