EASY LIVING {Ειρήνη}

[Δομνίνα]

Καλημέρα κοριτσάκια μου.

Σας ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές σας αναφορικά με τον ύπνο του μικρού μου. Ο μικρός μου ακόμη και μωρό που ήταν δεν ήταν πολύ του ύπνου. Δυστυχώς το ωράριο εργασίας το δικό μου και του συζύγου μου είναι τέτοιο που μας υποχρεώνει και αναγκάζει να αφήνουμε το παιδί στον σταθμό μέχρι τις 7 το απόγευμα (τις περισσότερες φορές). Δεν υπάρχει δυνατότητα οικονομική να έχω και κοπέλα να τον παίρνει νωρίτερα και η πεθερά μου  - που αν ήθελε θα μπορούσε να μας βοηθήσει σε αυτό το θέμα - έχει αρνηθεί οπότε δεν έχω κάποια άλλη επιλογή. Κοιμάται στον σταθμό αφενός γιατί δεν κοιμάται αρκετά το βράδυ και αφετέρου για να του φαίνεται κάπως μικρότερο το χρονικό διάστημα που  μένει εκεί. Οπότε έχουμε καταλήξει με το σύζυγο στο συμπέρασμα ότι δεν θέλει να μας αποχωριστεί και γι' αυτό αρνείται πεισματικά να αφήσει το σαλόνι που βρισκόμαστε όλοι μαζί οικογενειακώς και να πάει στο δωμάτιό του για ύπνο.. Μας το λέει κιόλας ο καημένος "δεν θέλω να μένω στο σχολείο όλη μέρα"... Αλλά μας έχουν φτάσει στο σημείο να λέμε κι ευχαριστώ που έχουμε δουλειά με τέτοια απάνθρωπα ωράρια..

Σκέφτομαι να συμβουλευτώ πάλι μια παιδοψυχολόγο στην οποία είχα απευθυνθεί παλαιότερα για κάποιο άλλο θέμα.

Σήμερα έκανα μπιφτέκια με πουρέ για να πάρει ο μικρός μαζί του στο σχολείο κι εμείς θα φάμε χάμπουργκερ όταν γυρίσουμε σπίτι.

Σας φιλώ!

 

[ΑΦΡΟΔΙΤΑΚΙ]

1 hour ago, Δομνίνα είπε:

Καλημέρα κοριτσάκια μου.

Σας ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές σας αναφορικά με τον ύπνο του μικρού μου. Ο μικρός μου ακόμη και μωρό που ήταν δεν ήταν πολύ του ύπνου. Δυστυχώς το ωράριο εργασίας το δικό μου και του συζύγου μου είναι τέτοιο που μας υποχρεώνει και αναγκάζει να αφήνουμε το παιδί στον σταθμό μέχρι τις 7 το απόγευμα (τις περισσότερες φορές). Δεν υπάρχει δυνατότητα οικονομική να έχω και κοπέλα να τον παίρνει νωρίτερα και η πεθερά μου  - που αν ήθελε θα μπορούσε να μας βοηθήσει σε αυτό το θέμα - έχει αρνηθεί οπότε δεν έχω κάποια άλλη επιλογή. Κοιμάται στον σταθμό αφενός γιατί δεν κοιμάται αρκετά το βράδυ και αφετέρου για να του φαίνεται κάπως μικρότερο το χρονικό διάστημα που  μένει εκεί. Οπότε έχουμε καταλήξει με το σύζυγο στο συμπέρασμα ότι δεν θέλει να μας αποχωριστεί και γι' αυτό αρνείται πεισματικά να αφήσει το σαλόνι που βρισκόμαστε όλοι μαζί οικογενειακώς και να πάει στο δωμάτιό του για ύπνο.. Μας το λέει κιόλας ο καημένος "δεν θέλω να μένω στο σχολείο όλη μέρα"... Αλλά μας έχουν φτάσει στο σημείο να λέμε κι ευχαριστώ που έχουμε δουλειά με τέτοια απάνθρωπα ωράρια..

Σκέφτομαι να συμβουλευτώ πάλι μια παιδοψυχολόγο στην οποία είχα απευθυνθεί παλαιότερα για κάποιο άλλο θέμα.

Σήμερα έκανα μπιφτέκια με πουρέ για να πάρει ο μικρός μαζί του στο σχολείο κι εμείς θα φάμε χάμπουργκερ όταν γυρίσουμε σπίτι.

Σας φιλώ!

 

Πώς το κρατάνε ως τις 7.00; Εννοείται ιδιωτικός σταθμός έτσι; Μωρέ το παιδάκι, συγκινήθηκα πολύ με αυτά που έγραψες. Καλά κάνει και κοιμάται στον σταθμό γιατί είναι μικρό το παιδί, χρειάζεται ύπνο. Αν χαμηλώσετε τα φώτα και κάνετε ησυχία, μήπως χαλαρώσει νωρίτερα πριν τα μεσάνυχτα και νυστάξει, έστω και στο σαλόνι; Ή αν τον πάρεις αγκαλίτσα με χαμηλωμένα φώτα και κεράκια, την ώρα που βλέπετε μια ταινία, μέχρι να κοιμηθεί; (ΣΟΥΠΕΡ ΕΝΟΧΙΚΗ ΜΑΜΑ ΕΔΩ).

Να σου πω την γνώμη μου. Εγώ τα δικά μου παιδιά και ειδικά την μικρή μου κόρη που είναι πιο πολύ της αγκαλιάς και των χαδιών, την αφήνω να κοιμάται στον καναπέ και συνήθως πάνω στα πόδια μου (μετά την πάει ο άντρας μου στο κρεβάτι της αλλά τις μισές μέρες της εβδομάδας έρχεται στο κρεβάτι μας-δεν την διώχνουμε ποτέ). Δεν το κάνει πάντα, υπάρχουν φορές που πάει για ύπνο στο κρεβάτι της όταν όμως το ζητάει, σπάνια της αρνούμαι. Η μεγάλη μου κόρη κοιμάται μόνη της εύκολα από μωρό αλλά τις ελάχιστες φορές που θα μου ζητήσει να κοιμηθούμε μαζί στο κρεβάτι της ή στο κρεβάτι μου, το κάνω πάντα χωρίς ερωτήσεις.

Μου λείπουν τα παιδιά μου και τους λείπω κι εγώ. Αφού αισθανόμαστε καλά ενώ κοιμόμαστε μαζί, το κάνω χωρίς αναστολές. Δεν θα πω ψέματα, μου αρέσει να κοιμάμαι μαζί τους και δεν το μετανιώνω (με το όποιο κόστος στην συζυγική ζωή ενός ζευγαριού).

 

 

[Ειρήνη]

Γεια σας και πάλι κορίτσια μου

Ο σημερινός ήλιος μ έκανε να έχω κεφάκια και δημιούργησα .

Έκανα το μπροστινό μου μπαλκόνι {το χειμώνα δεν ασχολούμε με τα μπαλκόνια.. μία στο τόσο} και πολύ το ευχαριστήθηκα. Είχα καιρό.

Μάζεψα τα εκτός θεσης, σιδέρωσα λιγάκι, έβγαλα μερικά ακόμα παιδικά για χάρισμα και κάποια ακόμα για πούλημα και μαγείρεψα.

Τα φαγάκια μου

Καλαμαράκια στο φούρνο {με σαλτσούλα και ουζάκι} και βιδούλες και κέικ μερέντας με 3 υλικά. Απλά και πεντανόστιμα

Φαγάκι, διάβασμα και αγγλικά, το υπόλοιπο μας πρόγραμμα

 

Σας εύχομαι μία ομορφη μέρα!

[ΑΦΡΟΔΙΤΑΚΙ]

18 minutes ago, Ειρήνη είπε:

Γεια σας και πάλι κορίτσια μου

Ο σημερινός ήλιος μ έκανε να έχω κεφάκια και δημιούργησα .

Έκανα το μπροστινό μου μπαλκόνι {το χειμώνα δεν ασχολούμε με τα μπαλκόνια.. μία στο τόσο} και πολύ το ευχαριστήθηκα. Είχα καιρό.

Μάζεψα τα εκτός θεσης, σιδέρωσα λιγάκι, έβγαλα μερικά ακόμα παιδικά για χάρισμα και κάποια ακόμα για πούλημα και μαγείρεψα.

Τα φαγάκια μου

Καλαμαράκια στο φούρνο {με σαλτσούλα και ουζάκι} και βιδούλες και κέικ μερέντας με 3 υλικά. Απλά και πεντανόστιμα

 

 

Φαγάκι, διάβασμα και αγγλικά, το υπόλοιπο μας πρόγραμμα

 

 

Σας εύχομαι μία ομορφη μέρα!

Ωχ Παναγία μου......

Σλουρπ 

[Ειρήνη]

4 hours ago, ΑΦΡΟΔΙΤΑΚΙ είπε:

Καλημέρα στα κορίτσια.

Ειρήνη δεν είναι μύκητας αλλά νύχι που έχει μπει στο κρέας στην βάση του νυχιού. Η κοπέλα που με είδε την Τρίτη είναι ποδολόγος, αισθητικός, μανικιουρίστ-πεντικιουρίστ, μακιγιέζ τα πάντα όλα . Αυτή την στιγμή έχει δημιουργηθεί απόστημα στην βάση του νυχιού, δεν μπόρεσε να μου κάνει κάτι την Τρίτη αλλά κάνω κάθε βράδυ κάτι που με συμβούλεψε και την επόμενη Τρίτη το πρωί θα πάω να το περιποιηθεί, γιατί χρειάζεται ν' αποχωρήσει όσο το δυνατόν περισσότερο το απόστημα απ' ότι μου είπε.

Το έπαθα από στενά παπούτσια και πολλές κάλτσες που φόραγα με τα κρύα, γιατί πίεσα πολύ τα δάχτυλα αυτού του ποδιού.

Κάθε βράδυ τα πλένω, κάνω μετά πλύσεις με οξυζενέ και μετά βάζω για 15' λεπτά κομπρέσα με καθαρό οινόπνευμα. Μου είπε πως το πρόλαβα κάπως αλλά αν το είχα αφήσει κι άλλο πιθανόν να χρειαζόμουν χειρούργο . 

Μακάρι να ήσουν κοντά. Οι φωτογραφίες, όταν είναι κάτι σε αρχικό στάδιο, δεν βοηθούν πολύ. .

Μπραβο που βρήκες έναν άνθρωπο να σε βοηθήσει, που έχει γνώσεις. Αποστημα ή φλεγμονη μπορεί να δημιουργηθεί ακόμα και με το να σε πατήσει κάποιος {γερά}.... προσοχή!

Αντε να ξεμπερδεύεις!

Δεν θέλω να μιλήσω για τον πάγκο της κουζίνας μου  μόνο εγώ λείπω από πάνω του.....Δεν μπορώ να το αντιμετωπίσω τώρα, όταν θα μου έρθει θα το κάνω, προς το παρόν το αγνοώ σαν να μην υπάρχει. Αρνούμαι ρε παιδάκι μου!!! 

Ο δικός σου πάντως είναι όνειρο!!! 

Σ ευχαριστώ πολύ Αφροδιτούλα μου!

Θα σας βάλω και το 3ο κομμάτι, για να έχετε πλήρη εικόνα.

Ας μιλήσουμε λίγο για εμάς....

Σας είπα πως ξεκίνησα ''δίαιτα''; Αν το πιστεύετε, την περίοδο των εορτών και πριν από τα Χριστούγεννα ακόμη, πήρα 5 ολόκληρα κιλά (του έδωσα και κατάλαβε όμως και το ευχαριστήθηκα ). Συν τα άλλα 5 που κουβαλάω εδώ και χρόνια χωρίς να κάνω προσπάθεια να τα χάσω, έγιναν 10 τα κιλάκια προς χάσιμο.

Έτσι λοιπόν, έκοψα γλυκά, αναψυκτικά, σφολιάτες και πολλά ψωμιά. Τρώω κανονικά το φαγητό που μαγειρεύω για όλους, σε μικρότερη λίγο ποσότητα αλλά προσέχω πόσο τυρί τρώω και πίνω λιγότερους καφέδες με μία κουταλιά ζάχαρη μαύρη. Δεν μπορώ ασπαρτάμη, στέβια κλπ.

Μέσα σε 4 μέρες, μόνο με κόψιμο αναψυκτικών και γλυκών και σφολιατών, έχασα 1 κιλό. Μετά τις 7.00 μμ τρώω κάτι ελαφρύ και όχι φαγητό π.χ. γιαούρτι, σαλατούλα, αυγό βραστό με ένα παξιμάδι και όχι τυρί μετά τις 7.00 μμ (έχω μια σχέση πάθους με τα τυριά). 

Έκανες την πιο τέλεια κίνηση! Η δίαιτα {εμένα τουλάχιστον}, μας ζορίζει πολύ. Πολλές φορές μου "γυρνάει" και τρώω χειρότερα. Το να κόψεις τα πολλά, αυτά που ξέρουμε όλες πως δεν μας βοηθουν, ήταν ότι καλύτερο μπορούσες να κάνεις! ΜΠΡΑΒΟ!

Και γω πρέπει λιγάκι να το ράψω... πρώτη φορά στη ζωή μου, έχω πάρει άπειρα κιλά και χάλασε και η ζυγαριά μας.. ένα ακόμα που πρέπει ν αγοράσω...

Ενημέρωνέ μας!

Εχθές έβαψα τα μαλλιά μου, έκανα την μάσκα προσώπου μου και έβγαλα τα φρύδια μου. Άλλος άνθρωπος ρε κορίτσια σήμερα, χωρίς μακιγιάζ (μακιγιάρομαι ελάχιστα ως καθόλου τις καθημερινές) και η διαφορά ήταν αισθητή.

Ειναι και η διάθεσή σου! Δείχνεις πιο όμορφη, αισθανεσαι και πιο όμορφη!

Χίλια ΜΠΡΑΒΟ! Οτιδήποτε κάνουμε για εμάς, μα ένα βερνίκι νυχιών, μα να βγάλουμε τα φρύδια μας... μια μασκουλα.. ένα πιο "προσεγμένο" ντύσιμο... βοηθούν ολα! Η ψυχολογία μας είναι το Α και το Ω!

Τέτοια ν ακούω! Τέτοια να μου λες!!!!!

 

[Ειρήνη]

5 hours ago, Δομνίνα είπε:

Καλημέρα κοριτσάκια μου.

Σας ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές σας αναφορικά με τον ύπνο του μικρού μου. Ο μικρός μου ακόμη και μωρό που ήταν δεν ήταν πολύ του ύπνου. Δυστυχώς το ωράριο εργασίας το δικό μου και του συζύγου μου είναι τέτοιο που μας υποχρεώνει και αναγκάζει να αφήνουμε το παιδί στον σταθμό μέχρι τις 7 το απόγευμα (τις περισσότερες φορές). Δεν υπάρχει δυνατότητα οικονομική να έχω και κοπέλα να τον παίρνει νωρίτερα και η πεθερά μου  - που αν ήθελε θα μπορούσε να μας βοηθήσει σε αυτό το θέμα - έχει αρνηθεί οπότε δεν έχω κάποια άλλη επιλογή. Κοιμάται στον σταθμό αφενός γιατί δεν κοιμάται αρκετά το βράδυ και αφετέρου για να του φαίνεται κάπως μικρότερο το χρονικό διάστημα που  μένει εκεί. Οπότε έχουμε καταλήξει με το σύζυγο στο συμπέρασμα ότι δεν θέλει να μας αποχωριστεί και γι' αυτό αρνείται πεισματικά να αφήσει το σαλόνι που βρισκόμαστε όλοι μαζί οικογενειακώς και να πάει στο δωμάτιό του για ύπνο.. Μας το λέει κιόλας ο καημένος "δεν θέλω να μένω στο σχολείο όλη μέρα"... Αλλά μας έχουν φτάσει στο σημείο να λέμε κι ευχαριστώ που έχουμε δουλειά με τέτοια απάνθρωπα ωράρια..

Σκέφτομαι να συμβουλευτώ πάλι μια παιδοψυχολόγο στην οποία είχα απευθυνθεί παλαιότερα για κάποιο άλλο θέμα.

Νομίζω πως το έχεις βρει Δομνίνα μου. Μάλλον του λείπετε και γι αυτό δεν θέλει να πάει για ύπνο.

Κάνε το καλύτερο που μπορείς, κορίτσι μου. Εμεις σε στηρίζουμε. Δεν σε κρίνουμε, νομίζω το έχεις καταλάβει.

Είναι τόσο παράλογο, να κρινει ο οποιοσδήποτε έναν αλλο άνθρωπο, τη στιγμή που δεν έχουμε όλα τα δεδομένα. Δεν γίνεται να έχουμε ολα τα δεδομένα, ενός άλλου ανθρωπου.

Ο μικρος σου, θα βρει τους ρυθμούς του. Ολα τα παιδάκια τους βρίσκουν. Σκέψου οτι ο δικός μου, κοιμήθηκε σερί 6ωρο, όταν ήταν σχεδόν 2 ετών! Τόσο άυπνο παιδί ήταν.

Να μου τον φιλήσεις!

[Δομνίνα]

Καλημέρα κοριτσάκια μου! Αισθάνομαι ανακουφισμένη που σας μίλησα και βρήκα κατανόηση σε σας με την κατάσταση του μικρού μου.. Αφροδιτάκι μου κι εμείς κοιμόμασταν όλοι μαζί - από πέρισυ τον Απρίλιο που πέρασε μια βαρβάτη ίωση μέχρι και τον Δεκέμβριο - μόνος του μια μέρα αποφάσισε να κοιμηθεί στο κρεβάτι του και το σεβαστήκαμε.. Κι εγώ έλιωνα κάθε βράδυ που τον είχα μαζί μου.. ακόμη και τώρα όποτε με φωνάξει το βράδυ πάω και κοιμάμαι μαζί του.. με παίρνει με τα χεράκια του αγκαλιά και κοιμόμαστε μακαρίως  Μίλησα χθες με την παιδοψυχολόγο τηλεφωνικώς.. μου έδωσε κάποιες οδηγίες και θα μιλήσουμε από κοντά μαζί και με το σύζυγο την Τρίτη που μας έρχεται.

Σήμερα ο σύζυγος θα βγει έξω με τους συμμαθητές του από το σχολείο. Εγώ θα πάρω τον μικρό, θα τον πάω παιδότοπο μετά το σταθμό και μετά θα φάμε σουβλάκι. Αύριο θα πάει βόλτα με τον πατέρα του το πρωί για να κάνω κάποιες δουλειές με την ησυχία μου και την Κυριακή του έταξα ότι θα πάμε σε ένα event με τον Batman! Προσπαθώ τα Σαββατοκύριακα να αναπληρώνω όσο γίνεται περισσότερο τις ώρες που είμαστε χώρια μέσα στη βδομάδα!

Αφροδιτάκι εννοείται πως ο σταθμός είναι ιδιωτικός. Ευτυχώς τον πάω αργά (κατά τις 10 το πρωί)..

Σας φιλώ!

[Ειρήνη]

Αγαπημένες μου καλησπέρα.

Επιτέλους Παρασκευούλα! Σήμερα, θα χαλαρώσουμε στο σπιτι μας, καθώς δεν έχουμε προπόνηση τάι. Ποσο χρειαζομαι μερικά τέτοια απογεύματα, με το φιογκάκι μου! Άρα, καθόλου βάψιμο, φορμούλα και ξεκούραση!

Έχουμε πολυ διάβασμα {αλίμονο... } αλλά θα το κάνουμε με αρκετά διαλειμματα, ώστε να μην αντιδράσει το μικρό μου.

Έκανα ακόμα μερικά ξεκαθαρίσματα και προχωρώ ακάθεκτη!

Βήμα-βήμα, βγάζω απο το δωμάτιο του μικρού μου, αντικείμενα που θα φύγουν, λογω του βαψίματος το καλοκαίρι αλλά και της αλλαγής σε "εφηβικό". Εχω μιλήσει μαζί του, έχουμε συμφωνήσει στα πράγματα που δεν θέλει και σιγά-σιγά, τα τακτοποιώ.

Σημερα είχαν σειρά, τα 2 παιδικά καδράκια, που είχαμε κρεμασμένα στον ένα τοίχο του.

Τα έβγαλα, τα ξεσκόνισα και προσωρινά, τ αντικατέστησα με κάποιες μεγάλες φωτογραφίες και ένα πορτραίτο του μικρου μου, από το σχολείο.

Τα καδράκια, ήδη κανονισα να τα δώσουμε στην ξαδέρφη του άντρα μου, για το δωμάτιο του μικρού της. Της είχα δώσει και όλα τα αντικείμενα, όταν αλλάξαμε το δωμάτιο του μικρού μου απο βρεφικό σε παιδικό και τα "τίμησε" όλα.

Επισης, έκανα και 2 ακόμα {μικρά αλλά βοηθούν} ξεκαθαρίσματα. Ενα σε δικά μου και ένα σε ρούχα του φιογκακίου.

Η μία σακουλίτσα ήδη πήγε στον "τοίχο-βοήθειας" της πλατείας μου και η άλλη θα δοθει, σε μιαν άλλη φίλη, που δίνει πράγματα σε μία οικογένεια που είναι σε πολύ μεγάλη ανάγκη.

Φροντίζω να δίνω σε διάφορες οικογένειες, ανάλογα με τις ανάγκες αλλά και με τα αντικείμενα που δίνω {ηλικίες παιδιών κτλ.}

Σας φιλώ γλυκά όλες και μην ξεχνάτε: οργανωθείτε και αναπνεύστε!

[Ειρήνη]

On 2/2/2017 at 0:36 ΜΜ, ΑΦΡΟΔΙΤΑΚΙ είπε:

Πώς το κρατάνε ως τις 7.00; Εννοείται ιδιωτικός σταθμός έτσι; Μωρέ το παιδάκι, συγκινήθηκα πολύ με αυτά που έγραψες. Καλά κάνει και κοιμάται στον σταθμό γιατί είναι μικρό το παιδί, χρειάζεται ύπνο. Αν χαμηλώσετε τα φώτα και κάνετε ησυχία, μήπως χαλαρώσει νωρίτερα πριν τα μεσάνυχτα και νυστάξει, έστω και στο σαλόνι; Ή αν τον πάρεις αγκαλίτσα με χαμηλωμένα φώτα και κεράκια, την ώρα που βλέπετε μια ταινία, μέχρι να κοιμηθεί; (ΣΟΥΠΕΡ ΕΝΟΧΙΚΗ ΜΑΜΑ ΕΔΩ).

Να σου πω την γνώμη μου. Εγώ τα δικά μου παιδιά και ειδικά την μικρή μου κόρη που είναι πιο πολύ της αγκαλιάς και των χαδιών, την αφήνω να κοιμάται στον καναπέ και συνήθως πάνω στα πόδια μου (μετά την πάει ο άντρας μου στο κρεβάτι της αλλά τις μισές μέρες της εβδομάδας έρχεται στο κρεβάτι μας-δεν την διώχνουμε ποτέ). Δεν το κάνει πάντα, υπάρχουν φορές που πάει για ύπνο στο κρεβάτι της όταν όμως το ζητάει, σπάνια της αρνούμαι. Η μεγάλη μου κόρη κοιμάται μόνη της εύκολα από μωρό αλλά τις ελάχιστες φορές που θα μου ζητήσει να κοιμηθούμε μαζί στο κρεβάτι της ή στο κρεβάτι μου, το κάνω πάντα χωρίς ερωτήσεις.

Μου λείπουν τα παιδιά μου και τους λείπω κι εγώ. Αφού αισθανόμαστε καλά ενώ κοιμόμαστε μαζί, το κάνω χωρίς αναστολές. Δεν θα πω ψέματα, μου αρέσει να κοιμάμαι μαζί τους και δεν το μετανιώνω (με το όποιο κόστος στην συζυγική ζωή ενός ζευγαριού).

Και πολύ καλά κάνεις, κορίτσι μου!

Κορίτσια μου,

Να σας πω και τις δικές μου σκέψεις για τα θέματα των παιδιών μας και με αφορμή τις συζητήσεις και τις εξομολογήσεις μας.

1) Κανένα παιδάκι δεν είναι ίδιο με κάποιο άλλο

2) Να μην αφήνετε κανέναν να σας κάνει να νιώθετε άσχημα για τις επιλογές σας, σαν μανούλες!

Καμία ενοχή λοιπόν γιατί τα παιδάκια μας μπορεί να κοιμούνται μαζί μας, να κρατούν την πιπίλα περισσότερο από το κανονικό, να αργούν να δέσουν τα κορδόνια τους και δεν ξέρω και γω, τι αλλο. Ακούω τόσα και εκνευρίζομαι.

Θυμάμαι μια φορά, όταν ο μικρός μου ήταν πολύ-πολύ μικρός, πήγαμε στο νοσοκομειο. Του πήρα μαζί του το μπιμπερό {το οποίο τότε κρατούσε για να πίνει το γάλα του και μόνο, γιατί έτσι του άρεσε} και οι 2 νεαρες γιατρίνες στα επείγοντα που ήρθαν να τον περιθαλψουν, το σχολίασαν.

Έχετε καταλάβει τον τύπο και το στυλ μου. Δεν κατακρίνω, δεν μ αρέσει η "ξυνίλα" στους ανθρώπους, δεν μαλώνω, δεν είμαι αγενης και δεν προκαλώ. Ο λόγος που δεν μαλώνω, είναι ακριβώς γιατί οταν θεωρήσω ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση "πρέπει" να τσακωθώ, θα το φτάσω τα άκρα. Είμαι ψύχραιμη και το αποφευγω. Η αγένεια, είναι κόκκινο πανι για μένα και κυρίως οι κρίσεις για δικές μου επιλογές. Δεν αφορούν κανέναν και έτσι πορεύομαι. Ανάλογα, δεν αφορούν και εμένα οι επιλογές των αλλων.

Οι γιατρίνες αυτές λοιπόν, σχολιάσαν το ότι ο μικρός μου, κρατούσε το μπιμπερο του {το οποίο το είχε μαζί του, ώστε να πιει γάλα, όταν θα ήθελε}.  Και το σχολιάσαν με ειρωνία, η μία στην άλλη, μπροστά μας.

Αποφάσισα λοιπόν, εφόσον μας φέρθηκαν με αγένεια {και το λέω αυτό γιατί δεν είχαν κανενα δικαιωμα να σχολιάσουν οτιδήποτε πέραν του ιατρικού κομματιού ή/και αν έβλεπαν κάτι "περιεργο" το παιδί μου-ήταν χτυπημένο/παραμελειμένο κτλ.} και προκλητικότητα {το σχολίασαν κατά την παρουσία μας}, ν αντιδράσω όπως ακριβώς έπρεπε για το μυαλό μου:

Σηκωσα το δάχτυλό μου και το έφερα μπροστά στο στόμα μου {κάνοντάς τους ΣΟΥΤ"}, προκλητικά και τους είπα.
"Θα σας ακολουθήσω σ αυτή τη τσαρλατάνικη κατάσταση, το να κρίνω χωρίς να ξέρω. Απο την ηλικία και των 2 σας, κρίνω ότι δεν έχετε παιδιά. Ως εκ τούτο σας κρίνω μη-κατάλληλες για περαιτέρω σχολιασμό αλλά και γνώσης του αντικειμένου. Αφήστε λοιπόν τα σχόλια και τις κρίσεις για ανθρώπους που είναι ήδη γονείς, που γνωρίζουν το αντικείμενο. Η βιβλιογραφία, δεν ενδύκνειται για το συγκεκριμένο θέμα. Επίσης, θυμήστε μου, πότε ζητήσαμε με το σύζυγό μου τις απόψεις σας για το μέχρι ποια ηλικία μπορεί το παιδί μου να χρησιμοποιεί το μπιμπερό του ή οποιαδήποτε άλλη γνώμη σας για το μεγάλωμά του? Μείνετε στο κομμάτι που σας αφορά, το καθαρά ιατρικό και ΣΟΥΤ, ώστε να μην το ανεβάσω στο επόμενο επίπεδο"!

Οπως φαντάζεστε, δεν υπήρχε περαιτέρω σχόλιο αλλά και οποιαδήποτε απαντηση. Μαζεύτηκαν και έκαναν τη δουλειά τους. Αυτό που έπρεπε δηλαδή.

Για ποιον λόγο ανεχόμαστε να μας κάνουν να νιώθουμε ενοχες για το πως μεγαλώνουμε τα παιδιά μας? Επειδή δεν χρησιμοποιούν την τουαλέτα στην ηλικία των στατιστικών? Επειδή δεν κάνουν τσισάκια στην τουαλέτα στην ηλικία των στατιστικών? Επειδή θέλουν πολλά χάδια, φιλιά ή/και να κοιμούνται με εμάς?

Καμία ενοχή λοιπόν!

Οταν το φιογκάκι κοιμήθηκε 6ωρο, στα 2 του σχεδόν, είχα δοκιμάσει οτιδήποτε μπόρεσα να σκεφτώ. Να τον νανουρισω με φως, με σκοταδι, με φωτακι, να μπω στην κουνια μαζι του, να κοιμηθω σε διπλανο κρεβατι και τόσα άλλα.. Εκεινος κοιμήθηκε όταν τον πήραμε στο κρεβάτι μας. Και επιτέλους κοιμηθήκαμε και όλοι. Δεν ζοριστήκαμε, δεν αγχωθήκαμε τίποτα. Κάποια στιγμή εκείνος αποφάσισε οτι ήταν η ώρα να μας αποχωριστεί και να πάει στο δωμάτιο του και στο κρεβάτι του. Ετσι και έγινε. Και απο τότε κοιμάται εκεί, χωρίς πρόβλημα και για την ηλικία του, νωρίς, θα έλεγα. Εγινε κατι το κακο? Γιατί να νιωθουμε ενοχές? Μην αφήνετε κανέναν να σας το κάνει αυτό. Το ένστικτό μας, σαν μανούλες, είναι πολύ δυνατό. Εγώ το εμπιστεύομαι.

Σας φιλώ όλες

[elin]

On 3/2/2017 at 6:26 ΜΜ, Ειρήνη είπε:

Και πολύ καλά κάνεις, κορίτσι μου!

Κορίτσια μου,

Να σας πω και τις δικές μου σκέψεις για τα θέματα των παιδιών μας και με αφορμή τις συζητήσεις και τις εξομολογήσεις μας.

1) Κανένα παιδάκι δεν είναι ίδιο με κάποιο άλλο

2) Να μην αφήνετε κανέναν να σας κάνει να νιώθετε άσχημα για τις επιλογές σας, σαν μανούλες!

Καμία ενοχή λοιπόν γιατί τα παιδάκια μας μπορεί να κοιμούνται μαζί μας, να κρατούν την πιπίλα περισσότερο από το κανονικό, να αργούν να δέσουν τα κορδόνια τους και δεν ξέρω και γω, τι αλλο. Ακούω τόσα και εκνευρίζομαι.

Για ποιον λόγο ανεχόμαστε να μας κάνουν να νιώθουμε ενοχες για το πως μεγαλώνουμε τα παιδιά μας? Επειδή δεν χρησιμοποιούν την τουαλέτα στην ηλικία των στατιστικών? Επειδή δεν κάνουν τσισάκια στην τουαλέτα στην ηλικία των στατιστικών? Επειδή θέλουν πολλά χάδια, φιλιά ή/και να κοιμούνται με εμάς?

Καμία ενοχή λοιπόν!

Οταν το φιογκάκι κοιμήθηκε 6ωρο, στα 2 του σχεδόν, είχα δοκιμάσει οτιδήποτε μπόρεσα να σκεφτώ. Να τον νανουρισω με φως, με σκοταδι, με φωτακι, να μπω στην κουνια μαζι του, να κοιμηθω σε διπλανο κρεβατι και τόσα άλλα.. Εκεινος κοιμήθηκε όταν τον πήραμε στο κρεβάτι μας. Και επιτέλους κοιμηθήκαμε και όλοι. Δεν ζοριστήκαμε, δεν αγχωθήκαμε τίποτα. Κάποια στιγμή εκείνος αποφάσισε οτι ήταν η ώρα να μας αποχωριστεί και να πάει στο δωμάτιο του και στο κρεβάτι του. Ετσι και έγινε. Και απο τότε κοιμάται εκεί, χωρίς πρόβλημα και για την ηλικία του, νωρίς, θα έλεγα. Εγινε κατι το κακο? Γιατί να νιωθουμε ενοχές? Μην αφήνετε κανέναν να σας το κάνει αυτό. Το ένστικτό μας, σαν μανούλες, είναι πολύ δυνατό. Εγώ το εμπιστεύομαι.

Σας φιλώ όλες

Καλημέρα.

Πόσο μα πόσο συμφωνώ με τις απόψεις σου,  που παρέθεσα.

Δεν θα μπορούσα να τα πω καλύτερα!

 

[Ειρήνη]

2 hours ago, elin είπε:

Καλημέρα.

Πόσο μα πόσο συμφωνώ με τις απόψεις σου,  που παρέθεσα.

Δεν θα μπορούσα να τα πω καλύτερα!

 

Καλησπέρα κορίτσι μου και καλή εβδομάδα.

Σ ευχαριστω που έγραψες το σχολιο σου .

[Ειρήνη]

Καλησπέρα και καλή εβδομάδα, κορίτσια μου.

Σήμερα, τελευταία στιγμή, κανόνισα ένα καφεδάκι με 2 φιλες μου, στο σπίτι της μίας και πολύ το ευχαριστήθηκα. Η μία φίλη μου, μου έγραψε και διάφορα εργάκια, οπότε το επόμενο διάστημα, να τα δούμε στο σπίτι μας, ξεκούραστα.

Επέστρεψα στο σπίτι μου, ορεξάτη και:

Ετοίμασα ένα πλυντήριο με μαύρα, το οποίο μόλις τελείωσε

Ξεσκόνισα, καλά, το σαλόνι / τραπεζαρία / κουζίνα

Καθάρισα τον νεροχύτη και τους πάγκους μου

Ετοίμασα ένα πλυντήριο πιάτων, που θα βαλω αύριο

Αποστείρωσα τα υλικά μου και τα ετοίμασα, καθώς το απόγευμα έχω πολύ δουλειά.

Συνέχισα το ξεσκαρταρισμα της αποθήκης μου και έβγαλα ένα φουρνάκι νυχιών, για ανακύκλωση {το πήγα ήδη σε σημείο ανακύκλωσης συσκευών}

Πηγα σούπερ, για μερικά πραγματάκια

Σας 'χρωστάω' τον άλλο πάγκο μου. Αυτό, που σας έχω πει τι βάζω και τα βάζω εκεί ακριβώς επειδή είναι "κρυφός". Παραμένει ομως σχετικά καθαρός, για να νιώθω και εγώ ήρεμη.

Σας φιλώ γλυκά όλες!

[mirtoula4]

Κορίτσια καλησπέρα!

 

άνοιξε το τριώδιο, χαρά στα καρναβαλάκια μας! Εμείς προμηθευτήκαμε ηδη στολές οπότε να αρχίσουμε να ντυνόμαστε σιγά σιγά...

Ερώτηση: τα στέφανα του γάμου σας πού τα έχετε?Εννοώ αν τα έχετε κρεμάσει κάπου κ πώς..πχ μέσα σε κορνίζα τοίχου?Τα δικά μου είναι ακόμα μες στο κουτί-στεφανοθήκη με την οποία τα έφερε η κουμπάρα στο γάμο, δεν αξιώθηκα να τα "εκθέσω" κάπου τόσα χρόνια κ σκέφτομαι τώρα να τα κρεμάσω με κάποιο τρόπο στον τοίχο στην κρεβατοκάμαρα..

 

οι δουλίτσες γίνονται κανονικά όπως τις κάνω κυκλικά, σήμερα είχα μόνο αλλαγή σεντονιών το πρωί πριν φύγω για το σχολείο συν άδειασμα-γέμισα το πλυντήριο πιάτων (αυτό το κάνω 2 φορές τη μέρα σίγουρα...!!)

φιλιά!

[Ειρήνη]

Κορίτσια μου, βροχερές καλημέρες.

Πήγα το παιδάκι μου σχολείο, πήγα σούπερ μάρκετ και επέστρεψα στο σπιτάκι μου.

Αέρισα, λουστηκα και έκανα μάσκα μαλλιών για μισή ώρα, έστρωσα κρεβάτια, μάζεψα τα εκτός θέσης, αποστείρωσα τα υλικά μου, αφού χθες είχα δουλειά μέχρι αργά, έφτιαξα ένα κέικ-βασιλόπιτα, σοκολάτα, που μου ζήτησαν από το σύλλογο του σχολείου μας {σε λιγο θα το "στολίσω"} και έπλυνα όσα "βγήκαν" για την ετοιμασία του κέικ.

Δεν ξέρω τι ακριβώς να μαγειρέψω σήμερα.. . Πείτε καμιά, σχετικά εύκολη, ιδέα βρε παιδιά...

Πάω να σιδερώσω και θα επανέλθω, με διάφορα που θέλω να σας πω και να γράψω στο Ερσάκι μας.

Φιλιά σε όλες

[Δομνίνα]

Καλημέρα κορίτσια και καλή βδομάδα να έχουμε.. Είχαμε ένα γεμάτο σβκ μπορώ να πω με βόλτες και παιδότοπο με τον μικρό μου. Στο σπίτι πολλά πλυντήρια και μαγειρέματα. Σήμερα μαγείρεψα χοιρινό λεμονάτο με ρύχι και χθες είχαμε αρακά, τον οποίο τον καταβροχθίσαμε. Αύριο επιτέλους έρχεται το κρεβάτι του μικρού! Ελπίζω να του αρέσει!

Φορέσαμε κι εμείς τη στολή μας (την οποία αγοράσαμε πέρισυ). Υποτίθεται ότι είναι στολή Max Steel.. όσες είναι αγορομάνες σίγουρα τον ξέρουν, αλλά εμείς την βαφτίσαμε Power Rangers! Ο μικρός έχει πάθει ψύχωση με τον Darth Vader από τον Πόλεμο των Άστρων και όλη μέρα παίζει με ένα φωτόσπαθο, στο οποίο ευτυχώς χάλασε γρήγορα ο ήχος.. Παίρνει και πόζες samurai και είναι όλα τα λεφτά.

Σήμερα έχουμε ραντεβού με παιδοψυχολόγο το βράδυ γιατί η κατάσταση πάει να ξεφύγει.. Αισθάνομαι πολύ ζορισμένη, πολύ  κουρασμένη και η υπομονή μου εξαντλείται..

Σας φιλώ!