EASY LIVING {Ειρήνη}

[YOTOU]

Καλημέρα κορίτσια τι κάνετε? Πάλι βροχή!!!!! Έλεος πια! Σήμερα κατέβηκα για λιγο στο γραφείο κ τώρα ειμαι σπιτι κ λεω να κάνω σήμερα την καθαριότητα μιας κ αύριο θα λειπω από νωρίς θα πάω ιασω για την επισημη β επιπέδου (130 ευρω ) κ να δω κ την φιλη μου που γέννησε. Θα πάρω γεύση μωρουδιλας:D:D

Να μοιραστώ κάτι μαζι σας, εχτές έβαλα σε ένα μπολ ένα φακελάκι αμμωνία με βραστό νερό, στον φούρνο το άφησα όλο το βράδυ κ σήμερα το πέρασα με ένα βρεγμένο πανό, γυάλισε χωρις κόπο! Δεν θυμάμαι αν το έχουμε ξαναπει κ το αναφέρω. Από φαγητό έφτιαξα φασολάδα εχτές οπότε έιμαι οκ.

Ειρήνη περαστικά στο μεγάλο αγόρι! Πωπω τρέξιμο κ εσύ!!!!

ραβτ μπράβο για το μπλογκ, πολύ ωραιο!

μυτούλα να τον χαίρεστε! Πολύ ωραια τούρτα!

πιτσακι να χαίρεσαι τον γιό κ με το καλό το μικρακι σου! Συλλυπητήρια τον παππού, να ζήσετε να τον θυμάστε.......

Κοριτσάκια μου σας αφήνω πάω για δουλειές, Φιλάκια

[ravT]

Καλημέρα σε όλες! Γιώτα, είναι γνωστό αυτό με την αμμωνία κι εδώ το έχουμε αναφέρει σίγουρα στο παρελθόν αλλά δε μυρίζει ΠΟΛΥ; Εγώ αυτό φοβάμαι και δεν το κάνω. Καλά τώρα με το μωρό δεν το συζητάω αλλά και για μένα. Η αμμωνία είναι απ τις μυρωδιές που δεν αντέχω, μου τρυπάει το κρανίο!

[YOTOU]

σπιτι πεντακαθαρο! δεν βαζω λιστα γιατι θα με κραξετε!!!:tongue::tongue:

το εξτρα που εκανα: επλυνα τα 2 πατακια της κουζινας κ ενα της εισοδου κ εβαλα καθαρα. εκανα τα πλακακια του μπανιου και την καμπινα με βιακαλ.

ραβτ να σου πω την αληθεια δεν μου πολυ μυρισε. σιγουρα αν μου μυριζε κ εμενα δεν θα το ξανα εκανα.

σας φιλω!

[Ειρήνη]

Αγαπημένες μου, καλησπέρα!

Πως είστε? Πως ειναι τα κέφια σας?

Είχα 2 τρελές μέρες, και πάλι, αφού το μεγάλο αγόρι ήταν λίγο άρρωστο, οπως σας είχα πει.

Ευτυχώς, μπαίνουμε σιγά-σιγά στους ρυθμούς μας και πάλι...

Σήμερα, ΕΥΤΥΧΩΣ, δεν δούλευα,οπότε χάρηκα το σπιτάκι και τους δικούς μου.

Ξύπνησα με το φιογκάκι, με αγκαλιές και φιλιά. Το καλύτερό μου!

Κάναμε μαζί, μπόλικες δουλίτσες...

Σκούπα

Αλλάξαμε σεντόνια στο υπνοδωμάτιό μου

Ξεσκονίσαμε

Σφουγγαρίσαμε

Απλώσαμε νυχτερινό πλυντήριο με χρωματιστά

Βάλαμε πλυντήριο 2 μικρές, κουβερτούλες, που τις χρησιμοποιούμε ως βοηθητικές

Επλυνα άλλα ριχτάρια, για τους καναπέδες, τα οποία στέγνωσαν και τα στρώσαμε ήδη. Μοσχομύρισε το σαλόνι μας...

Eτοίμασα ακόμα ένα νυχτερινό πλυντήριο με ασπρόρουχα

Ξεχώρισα ακόμα μερικά ρουχαλάκια, που πάνε για το σχολείο και τις οικογένειες που βοηθούν

Και μαγείρεψα

Ω, κόρες... έκανα αρκετά..

Ζύμωσα και τηγάνισα, πεντανόστιμα κεφτεδάκια:

Πατατούλες φούρνου, νέα "συνταγή" {δική μου }, που γίνανε.. μιαμ-μιαμ

Για το φιογκάκι τηγάνισα λίγες, γιατί λατρεύει κιοφτέδες { } με τηγανιτές πατατουλες

Και έφτιαξα πλευρώτους στο φούρνο.... γλύφαμε τα δάχτυλά μας!

Με τόσα μαγειρέματα η κουζίνα μου έγινε.. χάλια.. οπότε έπλενα πιάτα, κατσαρολικά και καθάριζα.... πολύ ώρα...

Άλλαξα βιτέξ στο μπάνιο και έβαλα σε ζεστό νεράκι, με χλωρίνη και υγρό πιάτων, της κουζίνας μου, να πλένεται:

Μετά, ηρθε ο μπαμπάς μου, πήρε το φιογκάκι και πήγαν μαζί στο θεατρο {η καρδιά μου έτρεμε γιατί πρωτη φορά πήγαν κάπου μαζί, μόνοι τους... } και αφου γύρισαν διαβάσαμε {έλεος με τα τόσα μαθήματα.. έλεος γμτ! } και τώρα ηρεμούμε όλοι και το φιογκάκι βλέπει Γκάρφιλντ στο Star.

Σας φιλώ γλυκά όλες και εύχομαι να περνάτε ένα όμορφο Σαβ/κο!

[evhgiorgos]

Καλησπέρα!Από δουλειές δεν έκανα κάτι το τόσο φοβερό, μόνο τα απαραίτητα.Βέβαια ασχολήθηκα με το περιβόητο ντουλάπι με τα τάπερ που όλο έλεγα θα το κάνω και ποτέ δεν το αποφάσιζα! Ε δεν πήγαινε άλλο αφού πια κόντευε να μην κλείνει! Ως δια μαγείας τώρα μου περισσεύει και χώρος! Και το χάρηκα τόσο που το ανοίγω συχνά πυκνά μόνο για να το θαυμάσω!

Κατά τα άλλα βρε κορίτσια νιώθω πολύ πεσμένη γιατί άκουσα πως ο φοιτητής από τα Γιάννενα βρέθηκε νεκρός.Έχω στενοχωρηθεί τόσο πολύ σαν να ήταν κάποιος που ήξερα..Με έχει συγκλονίσει και συνάμα προβληματίσει το θέμα..κουράγιο στην μανούλα του..

Συγγνώμη αν το βάρυνα αλλά με τρώει..

[mirtoula4]

κ γω στεναχωρέθηκα πολύ...κρίμα κ πάλι κρίμα....τα παιδιά μας από κοντά..

[Ειρήνη]

Σαν μανουλα και γω, πονάω οπως και 'σεις.. πραγματικά δεν έχω λόγια.. το μεγαλώνεις, με χίλια-δυο προβλήματα, που ολες εχουμε ν αντιμετωπίσουμε και έρχονται 1-2-5 καθίκια, μεγαλωμένα από καθίκια γονείς και στο σκοτώνουν...στο τέλος θα μας πουν πως αυτοκτόνησε με.. 3 σφαίρες!

Αυτοκτονία ή όχι, όλοι γνωρίζουν ποιοι ήταν αυτοί που το οδήγησαν εκεί!

[evhgiorgos]

Έτσι ακριβώς βρε Ειρήνη μου..το μεγαλώνεις με το αίμα της ψυχής σου..και λες είναι κομμάτι της ψυχής μου..αυτό έλεγα πάντα..σήμερα αναθεώρησα: ΕΙΝΑΙ Η ΨΥΧΗ ΜΑΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ..

Μακάρι να είναι το τελευταίο θύμα, να μην υπάρξει άλλη μανούλα που θα κλάψει το παιδάκι της αδικοχαμένο..

Πραγματικά έχω όλο αυτό τον καιρό προβληματιστεί τόσο πολύ με την υπόθεση του Βαγγέλη που διαβάζω για το μπουλιγκ διαρκώς.

Τα παιδιά μας από κοντά, τα μάτια μας δεκατέσσερα και αγάπη.. αλλά πάρα πολλή αγάπη και ενδιαφέρον και ενασχόληση! Να ξεχειλίζουν αγάπη και ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπο! Και όλα αυτά φυσικά με το δικό μας παράδειγμα και όχι απλά με λόγια και θεωρίες!

ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ..

[NASIA]

Καλημέρα κορίτσια,

ότι και να πούμε σήμερα όπως και εχτές είναι πολύ λίγο.Δυστυχώς ένα παλικάρι χάθηκε γιατί κάποιοι σιώπησαν,κάποιοι φοβήθηκαν και κάποιοι το εκμεταλεύτηκαν .Πλέον το να είσαι ηθικός,τίμιος,ήπιος και να μην ζητάς τις φασαρίες και τις εξυπνάδες είναι μείον.Είναι μείον να έχεις στόχους για ένα καλύτερο αύριο όπως είχε και ο Βαγγέλης.Πρέπει να γίνεις και εσύ ένα μέρος της μεγάλης ζούγκλας που κυριαρχεί στο σχολείο,στην δουλειά,στην παρέα, παντού, διαφορετικά υποφέρεις και σιγά σιγά σε σκοτώνουν είτε μένεις ζωντανός μιας και γίνεσαι ένα τέρας είτε δίνεις τέλος στην ζωή σου γιατί πλέον δεν αντέχεις άλλο.Σαφώς και πρέπει να έχουμε τα παιδιά μας από κοντά μας και πρέπει να τους μιλάμε, πρέπει όμως και οι φορείς όταν τους αναφέρεις ένα τέτοιο θέμα να μην αδιαφορούν, να μην σιωπούν.Πλέον φοβόμαστε για όλα.Φοβόμαστε να αφήσουμε τα παιδιά μας να παίξουν στις κούνιες,φοβόμαστε να τα πάμε στο σχολείο, στην σχολή, στο πανεπιστήμιο,στο στρατό παντού.Ζούμε σε μία κοινωνία που μόνο πόνο και φόβο έχει πλέον να προσφέρει.Πόσο ακόμα θα πρέπει να πέσουμε, πόσο ακόμα πάτο θα πρέπει να πιάσουμε για να πούμε ΦΤΑΝΕΙ.Να γίνουμε και πάλι ΑΝΘΡΩΠΟΙ.Ας ευχηθούμε ο Βαγγέλης να μας δώσει αυτό που χρειαζόμαστε για να αλλάξει η ρότα μας και να γίνουμε περισσότερο ΑΝΘΡΩΠΟΙ,πιο κοντά στον συνάνθρωπό μας,με στόχους για ένα καλύτερο αύριο για έναν καλύτερο άνθρωπο.Σε αυτήν την μάνα δεν έχω τίποτα άλλο να πώ από το να της δώσει η Παναγία μας κουράγιο γιατί μόνο αυτή μπορεί να καταλάβει πώς είναι να χάνεις άδικα το παιδί σου γιατί η κοινωνία δεν θέλει το διαφορετικό, το ανθρώπινο,το σωστό.Παναγία μου δώσε και σε εμάς δύναμη και προστάτευσε όλα τα παιδιά του κόσμου ακόμα και αυτά που κάνουν απάνθρωπες πράξεις κάντους να γυρίσουμε στο δρόμο της αγάπης στον δρόμο τον σωστό.

[elin]

Καλημέρα κορίτσια,

ότι και να πούμε σήμερα όπως και εχτές είναι πολύ λίγο.Δυστυχώς ένα παλικάρι χάθηκε γιατί κάποιοι σιώπησαν,κάποιοι φοβήθηκαν και κάποιοι το εκμεταλεύτηκαν .Πλέον το να είσαι ηθικός,τίμιος,ήπιος και να μην ζητάς τις φασαρίες και τις εξυπνάδες είναι μείον.Είναι μείον να έχεις στόχους για ένα καλύτερο αύριο όπως είχε και ο Βαγγέλης.Πρέπει να γίνεις και εσύ ένα μέρος της μεγάλης ζούγκλας που κυριαρχεί στο σχολείο,στην δουλειά,στην παρέα, παντού, διαφορετικά υποφέρεις και σιγά σιγά σε σκοτώνουν είτε μένεις ζωντανός μιας και γίνεσαι ένα τέρας είτε δίνεις τέλος στην ζωή σου γιατί πλέον δεν αντέχεις άλλο.Σαφώς και πρέπει να έχουμε τα παιδιά μας από κοντά μας και πρέπει να τους μιλάμε, πρέπει όμως και οι φορείς όταν τους αναφέρεις ένα τέτοιο θέμα να μην αδιαφορούν, να μην σιωπούν.Πλέον φοβόμαστε για όλα.Φοβόμαστε να αφήσουμε τα παιδιά μας να παίξουν στις κούνιες,φοβόμαστε να τα πάμε στο σχολείο, στην σχολή, στο πανεπιστήμιο,στο στρατό παντού.Ζούμε σε μία κοινωνία που μόνο πόνο και φόβο έχει πλέον να προσφέρει.Πόσο ακόμα θα πρέπει να πέσουμε, πόσο ακόμα πάτο θα πρέπει να πιάσουμε για να πούμε ΦΤΑΝΕΙ.Να γίνουμε και πάλι ΑΝΘΡΩΠΟΙ.Ας ευχηθούμε ο Βαγγέλης να μας δώσει αυτό που χρειαζόμαστε για να αλλάξει η ρότα μας και να γίνουμε περισσότερο ΑΝΘΡΩΠΟΙ,πιο κοντά στον συνάνθρωπό μας,με στόχους για ένα καλύτερο αύριο για έναν καλύτερο άνθρωπο.Σε αυτήν την μάνα δεν έχω τίποτα άλλο να πώ από το να της δώσει η Παναγία μας κουράγιο γιατί μόνο αυτή μπορεί να καταλάβει πώς είναι να χάνεις άδικα το παιδί σου γιατί η κοινωνία δεν θέλει το διαφορετικό, το ανθρώπινο,το σωστό.Παναγία μου δώσε και σε εμάς δύναμη και προστάτευσε όλα τα παιδιά του κόσμου ακόμα και αυτά που κάνουν απάνθρωπες πράξεις κάντους να γυρίσουμε στο δρόμο της αγάπης στον δρόμο τον σωστό.

Απλά με κάλυψες.

Την καλημέρα μου σε όλους.

[elin]

Με τα του...σπιτιού τώρα...

Αυτό το ΣΚ έκανα λίγο τη Μαίρη Παναγιωταρά...

Έτσι, αφού πήγαμε με τα τέκνα σε φιλικό σπίτι το Σάββατο, αφού επιστρέψαμε το απόγευμα, πήρα απόφαση να ασχόληθώ πιο επισταμένα με το κεφάλαιο νοικοκυροσύνη...

Από πού να αρχίσω, μούμπλε-μούμπλε...Βλέπετε είχα πολλές επιλογές, σε κάθε δωμάτιο γινόταν Ο χαμός.

Ε, μιας και ήμουν στην κουζίνα, είπα να το πιάσω από κει...

Έχω όμως ένα ελάττωμα...δεν μπορώ να κάνω μόνο το απέξω, ή μόνο το από μέσα, όταν όλα είναι...εχμ...άστα να πάνε.

Οπότε, λέω, θα καθήσω 2 ωρίτσες στην κουζίνα, να την κάνω πρεζαντάμπλ. Δύο είπα? Πέντε ολόκληρες ώρες, φίλτατες, όπου καθάρισα τα πάντα όλα. Σαπούνισα τα πάντα, πάγκους και νεροχύτη (χλωρίνη), εστίες, τοίχους χαμηλά, ράφια, ντουλάπια μέσα έξω, ψυγείο, ψυγειοκαταψύκτη με τα συρτάρια και τα ράφια τους, στράγγιξαν, τα σκούπισα και πίσω στη θέση τους, τακτοποίησα τα τρόφιμα στο ψυγείο και τα ντουλάπια, σκούπισα, έβαλα ατμοκαθαριστή, με ενδιάμεσα διαλείμματα ποτίσματος/ταΐσματος των μικρών. Αφού ο σύζυξ πλησίασε διστακτικά την καφετιέρα, με κοίταξε έντρομος σταύρωσε τους δείκτες και μου είπε "έχω κάνει μπάνιο, πληζ μην με αποστειρώσεις!"

Από πλυντήρια-στεγνωτήρια έχω βάλει αναρίθμητα, τα δίπλωσα/σιδέρωσα, τα έβαλα στη θέση τους, μένει άλλο ένα φτου-και-βγαίνω!!!

Το Υ/Δ μου είναι ΟΚ

Τα Υ/Δ των παιδιών πάλι, τσου...Χρήζουν επιδρομής ξεσαβουρώματος.

Επίσης έβαλα σκούπα/ατμοκαθαριστή στο σαλόνι, κλπ-κλπ...και πολλά άλλα που δεν γράφω

Και μια πατέντα (μπορεί να το έχετε κάνει κάποιες). Κρέμασα κάθετα το κάγκελο της κούνιας στο πίσω μπαλκόνι, που είναι στενό(το μπαλκόνι) και στα ενδιάμεσα στοιχεία τοποθέτησα με γάντζους στενές συρμάτινες θήκες που προορίζονται για κουζίνα από το ΙΚΕΑ και τις βάφτισα ζαρντινιέρες. Μέσα σε αυτές έβαλα ορθογώνια χρωματιστά γλαστράκια με λουλούδια.

Κηπ γουόκινγκ (συμμαζέυινγκ, διασκεδάζινγκ...)

[ravT]

Πφφφφ κόρες... Αν και ήταν αναμενόμενη η κατάληξη, από χθες είμαι άστα να πάνε... Τρέμω για το μέλλον... Να μη τα ξαναλέω, τα έγραψα προ ολίγου να τα βγάλω από μέσα μου..

womanfulltimejob.blogspot.com

Επανέρχομαι με τα δικά μας

[evhgiorgos]

Πφφφφ κόρες... Αν και ήταν αναμενόμενη η κατάληξη, από χθες είμαι άστα να πάνε... Τρέμω για το μέλλον... Να μη τα ξαναλέω, τα έγραψα προ ολίγου να τα βγάλω από μέσα μου..

womanfulltimejob.blogspot.com

Επανέρχομαι με τα δικά μας

Τι να σας πω κορίτσια; Από χθες είμαι μουδιασμένη, δεν μπορώ να σταματήσω να το σκέφτομαι! Είναι τόσο άδικο και επώδυνο που μου κόβει την ανάσα.. Το κείμενο που ανάρτησες στην σελίδα σου με έκανε να κλάψω..ειδικά το σημείο: σκέψου πως την ώρα που ξεψυχούσε σκέφτηκε το πρόσωπο σου...........

Χριστέ μου, το σκέφτομαι και χάνω το μυαλό μου..να πέρασε μπροστά του η μορφή της μανούλας του.............

Ας τον αναπαύσει ο καλός Θεούλης..

[Ειρήνη]

Ακόμα δεν είμαι "έτοιμη" ν αφήσω πίσω μου αυτό που έγινε με τον Βαγγελη.. γι αυτό και για σήμερα θα μου επιτρέψετε, να πω ακόμα κάτι.

Για ότι έγινε, φταίμε εμείς. Εμείς, η κοινωνία, εμείς οι γονείς. Που μεγαλώνουμε παιδιά, βλέποντας βία, ασκώντας βία και ψευτο-μαγκιά.

Ενα παράδειγμα θα σας δώσω, με κάτι που συνέβη σε 'μένα και το φιογκάκι πριν 3 εβδομάδες.

Ισως να θυμάστε, πριν 3 περίπου Κυριακές, που είχαμε πάει σε παιδικό πάρτυ, μίας φίλης μου, που το έκανε για την κόρη της, σε παιδότοπο.

Κάποια στιγμή λοιπόν, έγινε το εξής:

Το φιογκάκι, κατεβαίνοντας από ένα ψηλό σημείο του παιδότοπου, πάτησε ένα παιδάκι. Το παιδάκι, προφανώς {δεν φαντάζομαι πως υπερέβαλλε} πόνεσε από το πάτημα και πήγε στην μαμά του κλαίγοντας.

Καποια στιγμή λοιπόν, βλέπω το φιογκάκι, να πηγαίνει στη μαμά του παιδιού, για να της εξηγήσει {οπως μου ειπε μετά} πως δεν ήθελε να το πατήσει και της είπε το εξής

Δεν ήθελα να πατήσω το παιδάκι σας. Κατέβαινα με φόρα και βρέθηκε μπροστά μου ξαφνικά, προσπάθησα να σταματήσω αλλά δεν προλάβαινα. Θα έσπαγα το κεφάλι μου...

Η μάνα του παιδιού, αντί (για μένα), να εκτιμήσει τη στάση του φιογκακίου, που δεν παύει να είναι ένα 9χρονο παιδί, απάντησε στο παιδί μου, μπροστά στο παιδί της:

"Από το να πατήσεις το παιδί μου, έπρεπε να πέσεις και να σπάσεις το κεφάλι σου!!!"

Το ειπε αυτό, ενώ το παιδί της την άκουγε... δηλαδή, το παιδί της, άκουσε αυτήν την.. άντε να μην τη χαρακτηρίσω όπως αρμόζει, κουβέντα, να βγαίνει από το στόμα της μάνα του. Η μάνα του δηλαδη, μία 40άρα, πούλησε τσαμπουκά, σ ένα 9χρονο παιδί, που βρήκε το θάρος να πάει να ζητήσει συγνώμη, για κάτι που έγινε άθελά του και την ώρα του παιχνιδιού.

Αύριο λοιπόν, αυτό το παιδί, τι θα σκεφτεί?

Πως ο τσαμπουκάς, επιτρέπεται

Πως ο τσαμπουκάς δεν έχει αρνητική επίπτωση σε σένα που τον κάνεις

Πως ο τσαμπουκάς λύνει τα προβλήματα

Πως ο δυνατότερος μπορεί να φέρεται και να μιλάει άσχημα στον αδύναμο

Πως ο μεγαλύτερος μπορεί να φέρεται και να μιλάει άσχημα, στον μικρότερο

Πως η σωστή αντίδραση, για κάτι που δεν μας αρέσει, είναι ο τσαμπουκάς και ο τραμπουκισμός.

Αρα, εμείς φταίμε για τις αντιδράσεις των παιδιών μας. Εμείς υποβόσκουμε πίσω από τις αντιδράσεις τους. Εμείς δημιουργούμε αυτό το κλίμα "ψευτομαγκιές" {"θα τους κανω" / "θα τους δείξω" κτλ.}.

Εμείς σχολιάζουμε μπροστά τους τη "διαφορετικότητα" λες και ειναι θανάσιμο αμάρτημα.

Να μην λέω πολλά, καταλαβαίνετε τι θέλω να πω. Η βαθιά υποκρισία της κοινωνίας μας.

Σκεφτείτε επίσης, τι θα γινόταν, αν εγώ πήγαινα να της ζητήσω το λόγο, για την απρεπέστατη στάση της και επίθεσή της {λεκτική... αλλά επίθεση} στον ανήλικο γιο μου.

Θα μπορουσα να κάνω διάλογο μ αυτό το... πλάσμα? Είμαι σίγουρη πως όχι.

Ποσο "εύκολο" θα ήταν για μένα, να φωνάξω την αστυνομία και να την κατηγορίσω για επίθεση σε ανήλικο και ξαφνικά να την μπλεξω σε ένα τρελό γαϊτανάκι?

Ή θα ήταν πιο "εύκολο" για μένα, να γίνω όμοιά της, να σηκώσω το χέρι μου, {χωρίς να κάνω καμία συζήτηση μαζί της, σκεπτόμενη πως δεν την "αξίζει" μετά τη συμπεριφορά της προς το παιδί μου} και, οπως φαντάζεστε στην καλύτερη να ξυπνούσε σε κανα 2ωρο ή ακόμα και με απρόβλεπτες συνέπειες γιατί πλέον εγώ χέρι δεν "μπορώ" να σηκώσω, εκτός ριγνκ...

Η κοινωνία μας, είναι βαθιά υποκριτική...

[evhgiorgos]

Ακόμα δεν είμαι "έτοιμη" ν αφήσω πίσω μου αυτό που έγινε με τον Βαγγελη.. γι αυτό και για σήμερα θα μου επιτρέψετε, να πω ακόμα κάτι.

Για ότι έγινε, φταίμε εμείς. Εμείς, η κοινωνία, εμείς οι γονείς. Που μεγαλώνουμε παιδιά, βλέποντας βία, ασκώντας βία και ψευτο-μαγκιά.

Ενα παράδειγμα θα σας δώσω, με κάτι που συνέβη σε 'μένα και το φιογκάκι πριν 3 εβδομάδες.

Ισως να θυμάστε, πριν 3 περίπου Κυριακές, που είχαμε πάει σε παιδικό πάρτυ, μίας φίλης μου, που το έκανε για την κόρη της, σε παιδότοπο.

Κάποια στιγμή λοιπόν, έγινε το εξής:

Το φιογκάκι, κατεβαίνοντας από ένα ψηλό σημείο του παιδότοπου, πάτησε ένα παιδάκι. Το παιδάκι, προφανώς {δεν φαντάζομαι πως υπερέβαλλε} πόνεσε από το πάτημα και πήγε στην μαμά του κλαίγοντας.

Καποια στιγμή λοιπόν, βλέπω το φιογκάκι, να πηγαίνει στη μαμά του παιδιού, για να της εξηγήσει {οπως μου ειπε μετά} πως δεν ήθελε να το πατήσει και της είπε το εξής

Δεν ήθελα να πατήσω το παιδάκι σας. Κατέβαινα με φόρα και βρέθηκε μπροστά μου ξαφνικά, προσπάθησα να σταματήσω αλλά δεν προλάβαινα. Θα έσπαγα το κεφάλι μου...

Η μάνα του παιδιού, αντί (για μένα), να εκτιμήσει τη στάση του φιογκακίου, που δεν παύει να είναι ένα 9χρονο παιδί, απάντησε στο παιδί μου, μπροστά στο παιδί της:

"Από το να πατήσεις το παιδί μου, έπρεπε να πέσεις και να σπάσεις το κεφάλι σου!!!"

Το ειπε αυτό, ενώ το παιδί της την άκουγε... δηλαδή, το παιδί της, άκουσε αυτήν την.. άντε να μην τη χαρακτηρίσω όπως αρμόζει, κουβέντα, να βγαίνει από το στόμα της μάνα του. Η μάνα του δηλαδη, μία 40άρα, πούλησε τσαμπουκά, σ ένα 9χρονο παιδί, που βρήκε το θάρος να πάει να ζητήσει συγνώμη, για κάτι που έγινε άθελά του και την ώρα του παιχνιδιού.

Αύριο λοιπόν, αυτό το παιδί, τι θα σκεφτεί?

Πως ο τσαμπουκάς, επιτρέπεται

Πως ο τσαμπουκάς δεν έχει αρνητική επίπτωση σε σένα που τον κάνεις

Πως ο τσαμπουκάς λύνει τα προβλήματα

Πως ο δυνατότερος μπορεί να φέρεται και να μιλάει άσχημα στον αδύναμο

Πως ο μεγαλύτερος μπορεί να φέρεται και να μιλάει άσχημα, στον μικρότερο

Πως η σωστή αντίδραση, για κάτι που δεν μας αρέσει, είναι ο τσαμπουκάς και ο τραμπουκισμός.

Αρα, εμείς φταίμε για τις αντιδράσεις των παιδιών μας. Εμείς υποβόσκουμε πίσω από τις αντιδράσεις τους. Εμείς δημιουργούμε αυτό το κλίμα "ψευτομαγκιές" {"θα τους κανω" / "θα τους δείξω" κτλ.}.

Εμείς σχολιάζουμε μπροστά τους τη "διαφορετικότητα" λες και ειναι θανάσιμο αμάρτημα.

Να μην λέω πολλά, καταλαβαίνετε τι θέλω να πω. Η βαθιά υποκρισία της κοινωνίας μας.

Σκεφτείτε επίσης, τι θα γινόταν, αν εγώ πήγαινα να της ζητήσω το λόγο, για την απρεπέστατη στάση της και επίθεσή της {λεκτική... αλλά επίθεση} στον ανήλικο γιο μου.

Θα μπορουσα να κάνω διάλογο μ αυτό το... πλάσμα? Είμαι σίγουρη πως όχι.

Ποσο "εύκολο" θα ήταν για μένα, να φωνάξω την αστυνομία και να την κατηγορίσω για επίθεση σε ανήλικο και ξαφνικά να την μπλεξω σε ένα τρελό γαϊτανάκι?

Ή θα ήταν πιο "εύκολο" για μένα, να γίνω όμοιά της, να σηκώσω το χέρι μου, {χωρίς να κάνω καμία συζήτηση μαζί της, σκεπτόμενη πως δεν την "αξίζει" μετά τη συμπεριφορά της προς το παιδί μου} και, οπως φαντάζεστε στην καλύτερη να ξυπνούσε σε κανα 2ωρο ή ακόμα και με απρόβλεπτες συνέπειες γιατί πλέον εγώ χέρι δεν "μπορώ" να σηκώσω, εκτός ριγνκ...

Η κοινωνία μας, είναι βαθιά υποκριτική...

ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ..