EASY LIVING {Ειρήνη}

[elin]

Κ να μοιραστώ μαζί σας και κάτι αντίστοιχο, σε μικρότερη όμως κλίμακα:

Μετά το γάμο, το πεθερικό θεώρησε πως ο γιος της και σύζυγός μου ήταν "ριγμένος" σε κάποιο θέμα σχετικά με το γάμο, τόσο σημαντικό, φανταστείτε που του συζύγου δεν του είχε περάσει καν από το μυαλό, εκείνης όμως της πέρασε (του άνοιξε τα μάτια?!?!). Στο κάτω-κάτω, ήταν κάτι για το οποίο θα μπορούσε να μεριμνήσει εκείνος.

Όταν λοιπόν μου το μετέφερε τηλεφωνικά ο σύζυγος, επίσης τηλεφωνικά εγώ η ίδια και αυτοπροσώπως (βλ. Δέσποινα Μοιραράκη!) πήρα την πεθερά, της είπα ότι ο Αγαπούλης μου είπε αυτά που εσύ του έιπες και ο ίδιος στενοχωρήθηκε, στενοχωρήθηκα και εγώ κ βρεθήκαμε αρπαγμένοι μετά το γάμο-όχι και πολύ ήρεμα, δεν το'χω-κ άλλη φορά καλά θα κάνεις να με παίρνεις απευθείας και να λες σε μένα ό,τι θέλεις (όσο πήρε εσάς, άλλο τόσο πήρε κ μένα για τέτοια θέματα!)

Επίσης, όταν θεωρούσα ότι έκανε πράγματα που με προσέβαλαν (κ όταν ήμουν έγκυος), τα έλεγα στον άντρα μου, έπειτα από δική του προτροπή και αφού είχαμε συζητήσει. (Ήταν που είχε έρθει να με βοηθήσει κ μου ανέβαζε την πίεση). Όμως στον άντρα μου με έβγαζε τρελή.

Άλλαξα και γω τακτική. Μιλούσα παρουσία του, που ήταν πιο εύκολο για εκείνη να εκτεθεί. Ακόμη και αν με έβγαζε ψεύτρα, δεν θα του έλεγε άλλα αντί άλλων, ότι την έβρισα, ότι, ότι...

Α, κ όταν πήγαινε να μου ανοίξει κουβέντα, για το έτσι και το αλλιώς, απλά απαντούσα "Δεν ξέρω"-πετάρισμα βλεφάρων-"να περιμένουμε τον Αγαπούλη"-διπλό πετάρισμα βλεφάρων και χαμόγελο με...δόντια.

Και όταν κάποια στιγμή ο Αγαπούλης πήγε να μου ανοίξει κουβέντα ότι τα δικά του πεθερικά κάνουν αυτό κ εκείνο σε σχέση με τα παιδιά, ή "η μαμά σου λέει έτσι", πήρε μια απάντηση του τύπου "Μη με ζαλίζεις, την επόμενη φορά που θα πάρει τηλ., να το σηκώσεις να της το πεις"-ΤΟΜΠΟΛΑ!!!

Αν πάλι θεωρώ ότι έχει δίκιο, της το λέω εγώ. Το τι θα κάνει, είναι δική της υπόθεση, αλλά δεν θα μονοπωλήσει το ενδιαφέρον μου

Μακριά και αγαπημένα .

(κ μη νομίζετε, έχω κ γω άλυτα θέματα)

[ΑΦΡΟΔΙΤΑΚΙ]

Κ να μοιραστώ μαζί σας και κάτι αντίστοιχο, σε μικρότερη όμως κλίμακα:

Μετά το γάμο, το πεθερικό θεώρησε πως ο γιος της και σύζυγός μου ήταν "ριγμένος" σε κάποιο θέμα σχετικά με το γάμο, τόσο σημαντικό, φανταστείτε που του συζύγου δεν του είχε περάσει καν από το μυαλό, εκείνης όμως της πέρασε (του άνοιξε τα μάτια?!?!). Στο κάτω-κάτω, ήταν κάτι για το οποίο θα μπορούσε να μεριμνήσει εκείνος.

Όταν λοιπόν μου το μετέφερε τηλεφωνικά ο σύζυγος, επίσης τηλεφωνικά εγώ η ίδια και αυτοπροσώπως (βλ. Δέσποινα Μοιραράκη!) πήρα την πεθερά, της είπα ότι ο Αγαπούλης μου είπε αυτά που εσύ του έιπες και ο ίδιος στενοχωρήθηκε, στενοχωρήθηκα και εγώ κ βρεθήκαμε αρπαγμένοι μετά το γάμο-όχι και πολύ ήρεμα, δεν το'χω-κ άλλη φορά καλά θα κάνεις να με παίρνεις απευθείας και να λες σε μένα ό,τι θέλεις (όσο πήρε εσάς, άλλο τόσο πήρε κ μένα για τέτοια θέματα!)

Επίσης, όταν θεωρούσα ότι έκανε πράγματα που με προσέβαλαν (κ όταν ήμουν έγκυος), τα έλεγα στον άντρα μου, έπειτα από δική του προτροπή και αφού είχαμε συζητήσει. (Ήταν που είχε έρθει να με βοηθήσει κ μου ανέβαζε την πίεση). Όμως στον άντρα μου με έβγαζε τρελή.

Άλλαξα και γω τακτική. Μιλούσα παρουσία του, που ήταν πιο εύκολο για εκείνη να εκτεθεί. Ακόμη και αν με έβγαζε ψεύτρα, δεν θα του έλεγε άλλα αντί άλλων, ότι την έβρισα, ότι, ότι...

Α, κ όταν πήγαινε να μου ανοίξει κουβέντα, για το έτσι και το αλλιώς, απλά απαντούσα "Δεν ξέρω"-πετάρισμα βλεφάρων-"να περιμένουμε τον Αγαπούλη"-διπλό πετάρισμα βλεφάρων και χαμόγελο με...δόντια.

Και όταν κάποια στιγμή ο Αγαπούλης πήγε να μου ανοίξει κουβέντα ότι τα δικά του πεθερικά κάνουν αυτό κ εκείνο σε σχέση με τα παιδιά, ή "η μαμά σου λέει έτσι", πήρε μια απάντηση του τύπου "Μη με ζαλίζεις, την επόμενη φορά που θα πάρει τηλ., να το σηκώσεις να της το πεις"-ΤΟΜΠΟΛΑ!!!

Αν πάλι θεωρώ ότι έχει δίκιο, της το λέω εγώ. Το τι θα κάνει, είναι δική της υπόθεση, αλλά δεν θα μονοπωλήσει το ενδιαφέρον μου

Μακριά και αγαπημένα .

(κ μη νομίζετε, έχω κ γω άλυτα θέματα)

Πολύ σωστή και ξεκάθαρη σε βρίσκω elin!

[elin]

Αφροδίτη και χρύσα, μην τα ξεχάσετε αυτά όταν βάλω για δήμαρχος, εεε?

[ΑΦΡΟΔΙΤΑΚΙ]

Αφροδίτη και χρύσα, μην τα ξεχάσετε αυτά όταν βάλω για δήμαρχος, εεε?

Elin δαγκωτό!!!!

[Δομνίνα]

Αφροδίτη και χρύσα, μην τα ξεχάσετε αυτά όταν βάλω για δήμαρχος, εεε?

Πες μου μόνο σε ποιον Δήμο θα βάλεις υποψηφιότητα για να προλάβω να κάνω αίτηση για μεταδημότευση!

[Δομνίνα]

Πλάκα πλάκα αλλά το θέμα "πεθερικά" νομίζω ότι μας πονάει όλες λίγο πολύ.. Ευτυχώς τα δικά μου πεθερικά δεν ανακατεύονται καθόλου ούτε στη σχέση μου με τον άντρα μου αλλά ούτε και στο πως θα μεγαλώσω το παιδί μου.. Κι αν κάποια στιγμή η πεθερά μου μου κάνει νύξη για το οτιδήποτε με σταράτο τρόπο που δεν επιδέχεται αμφισβήτηση της λέω αυτό που θέλω εγώ να γίνει και αυτό γίνεται..

Μια φορά αρπαχτήκαμε με τον πεθερό μου για κάτι που είπε ότι και καλά "ξεσπιτώθηκαν" για να έρθουν να μας βοηθήσουν με το μωρό.. ενώ όλα τα προηγούμενα χρόνια που μένανε στην κουνιάδα μου κάθε χειμώνα για να βοηθάνε εκείνους δεν ξεσπιτωνόντουσαν; Εκείνη τη φορά πήρα τον άντρα μου τηλέφωνο, του είπα τα καθέκαστα και πήρε εκείνος τηλέφωνο και έβαλε τον πατέρα του στη θέση του..

Ο άντρας μου γνώρισε την μητέρα μου αλλά τη χάσαμε πολύ σύντομα μετά το γάμο.. Όσο ζούσε όμως η μητέρα μου τον είχε καλύτερα και από παιδί της και πραγματικά δεν είχε κανένα παράπονο..

[χρυσα81]

Elin θα το εχουμε υπ'όψιν!Βαλε εσυ και θα το κανονισουμε!

Εβαλα σκουπα σε σαλονι και κουζινα ,

ξεσκονισα σαλονι, τραπεζαρια και λοιπά,

τιναξα τα χαλάκια και τα ξαναεστρωσα,

αλλαξα τα σεντονια στο παιδικο και εκανα ενα πέρασμα στο γραφειο.

Σκουπισα τη βεραντα και μετεφερα ξυλα,

μαζεψα οτιδηποτε κυκλοφορουσε ασκοπα,

εκανα ενα πέρασμα στο μπανιο,

εβαλα το λαχανορυζο να γινεται και εβαλα και τα μανιταρια στο φουρνο.

[mama konstantinou]

Καλησπερα κοριτσια μου!!!Τι κανετε?

Εγω σηκωθηκα το πρωι εβαλα πατατες και μπροκολο να βραζουν,και εβγαλα ψαρι απο το ψυγειο να ξεπαγωνουν,μολις εγιναν,ετοιμασα τον μικρο και πηγαμε βολτουλα.

Τις προαλλες καθως καναμε βολτα με τον αντρα μου,ειδαμε ενα τελειο πουκαμισο,του λεω μπες μεσα και ρωτα ποσο κανει,μπηκε και οπως εβγαινε εξω,πλατη στους υπαλληλους,εκανε μια απιστευη γκριματσα,και ξεραθηκα στα γελια,ακομα και τωρα που σας γραφω γελαω!!!!!Σημερα το πρωι πηρα τον μικρο και πηγαμε στο μαγαζι και του το αγορασα χωρις να του το πω!Περιμενω πως και πως να ερθει και να του το δωσω!!!!!Υστερα πηγαμε παιδικη χαρα και σμ.Γυρισαμε τηγανισα το ψαρακι,φαγαμε με το γιοκα μου και τωρα κοιμαται,και εγω χαζολογαω...Απο δουλειες γιοκ,μαλλον το απογευμα θα φορτσαρω...

[mama konstantinou]

Καλημέρα και από εμένα.

Εύα, αν μου επιτρέπεις, θα ήθελα να πω κ γω μια άποψη.

Καταρχάς, στα υπόλοιπα ποστ ειπώθηκαν από όλες απόψεις σωστές, κατ'εμέ. Επειδή, όπως είπε κ το καλαμαράκι, όσα ξέρει ο νοικοκύρης δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος και επειδή είμαι έξω από το χορό, θα σου πω τι πιστεύω, όχι ειδικά για αυτά που είπε, αυτά που του είπες, κλπ, αλλά κάτι γενικότερο, που έχει να κάνει με τη στάση που τηρεί ο καθένας και το ρόλο που του έχει "ανατεθεί", ακούσια ή εκούσια.

Είστε τρεις:η μαμά σου, την οποία ο σύζυγος θεωρεί "παρεμβατική" και εσχάτως "παρείσακτη" στο έργο της ζωής σας και η οποία εμφανίζεται σε σένα ως "θιγόμενη" με πιεστικό τρόπο , ο σύζυγος που είναι ο "θιγόμενος" και "επιτιθέμενος" και εσύ. Πού βρίσκεσαι εσύ?Στη μέση αλληλοσυγκρουόμενων πυρών, είσαι ο σάκος εκτόνωσης, το κυτίο παραπόνων, ο "καρπαζοεισπράκτορας". Επίσης είσαι κόρη για τη μαμά σου, σύζυγος για τον άντρα σου, μητέρα για τα παιδιά σου, νοικοκυρά, εργαζόμενη...και πάει λέγοντας.

Πόσο να αντέξει κανείς;

Το βασικότερο από τα παραπάνω, πιστεύω, είναι ότι είσαι στη μέση.Μπορεί αρχικά να προσπάθησες να το συμβιβάσεις και να επέλεξες αυτό το ρόλο,τελικά όμως τυποποιήθηκες εκεί-κάτι που μπορεί να βόλεψε τις 2 πλευρές.

Όρια αυτή τη στιγμή κρίσης δεν μπορείς να βάλεις. Τα όρια μπαίνουν σε στιγμές ηρεμίας. Μήπως όμως να...την έκανες με ελαφρά από το ρόλο του διαμεσολαβητή;Γιατί ο σύζυγος αυτά που λέει σε σένα κ έχω κάνει μπολντ παραπάνω, δεν τα λέει απευθείας στη μαμά σου; Γιατί η μαμά σου δεν γκρινιάζει απευθείας στον άντρα σου;

Προσωπικά θα έλεγα απλά και ήρεμα στο σύζυγο ότι μπορεί να απευθύνεται απευθείας στην πεθερά του για όποια άλυτο ζήτημα έχει και στη μαμά ότι μπορεί τα παράπονα να τα κάνει απευθείας σε αυτόν. Μη μασήσεις από ψυχολογικούς εκβιασμούς, θα επιβιώσουν και οι δύο, μεγάλα παιδιά είναι. Απλά βολεύονται να ζαλίζουν (το θέτω κομψά) εσένα, για πολλούς λόγους (δεν εκτίθενται απευθείας ο ένας στα μάτια του άλλου, δρας "πυροσβεστικά", κλπ-κλπ)

Μην θυματοποιείσαι άλλο. Απλά, χωρίς φωνές και νεύρα, φύγε (μεταφορικά) από τα διασταυρούμενα πυρά και πάρε και τον υπόλοιπο άμαχο πληθυσμό μαζί σου, τα παιδιά-εγγονάκια.

Η διαμάχη τους δεν σε αφορά. Κ πιστεύω ότι μικρή σημασία έχει να ανατρέξουμε στο πώς ξεκίνησε αυτή τη στιγμή, γιατί στο διάστημα που μεσολάβησε, προστέθηκαν κι άλλα πολλά, ανταλλάξατε λόγια που πιστεύω πως δεν τα εννοούσατε και ίσως χάθηκε η μπάλα-μιλάω και για τους τρεις σας.

Δεν είσαι διαμεσολαβητής, δεν είσαι διαιτητής-μάλιστα τρως και κόκκινες. Μην πάρεις το μέρος κανενός. Αυτή τη στιγμή ο σύζυγος σε βάζει να πάρεις μία απόφαση για κάτι που δεν είναι δικό σου πρόβλημα. Εκεί λίγο χτύπησε νεύρο. Η μετάθεση ευθυνών τύπου "πετάω το μπαλάκι", "βάζω τον άλλο να βγάλει το φίδι από την τρύπα", η ευθυνοφοβία εν γένει, και άλλα τέτοια όμορφα με ενοχλούν και γι'αυτό πήρα το θάρρος να σου γράψω.

Αν ο σύζυγος ήθελε να φύγει, θα το έκανε όταν του επέστρεφες τη βέρα. Αν ψάχνεται, φαντάζομαι επίσης θα το ήξερες. Εικάζω ότι επειδή σε κάποια φάση πιθανώς να έδωσες δίκιο στη μαμά σου, εκείνος να θέλει "δικαίωση" από εσένα.

Όμως πρέπει με ψυχραιμία να αποποιηθείς το ρόλο του μεσάζοντα και να δεις in vitro, όπως σωστά ειπώθηκε. Δεν είναι λύση επί συγκεκριμένου προβλήματος, τύπου απάντηση, αλλα πιστεύω ότι για αρχή θα ηρεμήσει λίγο τα πράγματα και θα δώσει χρόνο για σκέψη στους άλλους δύο ενήλικες, ειδικά στον άντρα σου. Μην τρέφεις-έστω και άθελά σου-αυτή την αντιπαράθεση.Ας συγκρουστούν απευθείας, μην πάρεις όμως θέση. Και στο κάτω-κάτω, αν υπάρχει τέτοιο μένος του ενός για τον άλλον, είναι μια κατάσταση που θα πρέπει να αντιμετωπίσεις σαν γεγονός στην καθημερινότητά σου-που προσθέτει ένα βάρος αναμφίβολα, όχι όμως με το να είσαι στη μέση.

Αυτοσεβασμός και αυτοεκτίμηση, επίσης, για να είσαι καλά με τα παιδάκια σου.

Ελπίζω να εκτονωθεί η κατάσταση και τότε ίσως θα μπορούσες να δεις τι έφταιξε, όχι για να το ανακινήσεις και να το ξαναβάλεις στο τραπέζι, αλλά για να δεις πού άφησες περιθώριο ενώ δεν έπρεπε και να ελαχιστοποιήσεις το ενδεχόμενο να το ξανακάνεις. Μην αναμασήσετε τα ίδια, προχωρήστε μπροστά και μην τα ξαναβάζετε στο τραπέζι με την επόμενη διαφωνία, που λίγο-πολύ όλα τα ζευγάρια έχουν.

Μην με παρεξηγήσεις, για όσα έγραψα, δεν είμαι συμβουλάτορας. Είμαι απλά έξω από το χορό.

Βαθειά ανάσα και όλα να πάνε καλά.

Κ όπως είπε και η 4U (νομίζω), ο καθένας είναι υπεύθυνος για τις συνέπειες των πράξεών του (το λέω για όλους).

Οπως ειπε και η Χρυσα πολλα like!!!!!!

[ευα32]

ευα,διαβαζω τοσες μερες περιμενοντας να ακουσω καποια ευχαριστη εξελιξη,δεν ξερω τι να σου πω..η μαμα σου το ξερει οτι εχει δημιουργηθει αυτη η κατασταση?τα παιδακια σου ειναι μικρα?

οχι δεν της εχω πει τιποτα γιατι θα με φτιαξει χειροτερα,τα παιδια εναι εφταμιση κ πεντεμιση χρονων

[ευα32]

Καλημέρα και από εμένα.

Εύα, αν μου επιτρέπεις, θα ήθελα να πω κ γω μια άποψη.

Καταρχάς, στα υπόλοιπα ποστ ειπώθηκαν από όλες απόψεις σωστές, κατ'εμέ. Επειδή, όπως είπε κ το καλαμαράκι, όσα ξέρει ο νοικοκύρης δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος και επειδή είμαι έξω από το χορό, θα σου πω τι πιστεύω, όχι ειδικά για αυτά που είπε, αυτά που του είπες, κλπ, αλλά κάτι γενικότερο, που έχει να κάνει με τη στάση που τηρεί ο καθένας και το ρόλο που του έχει "ανατεθεί", ακούσια ή εκούσια.

Είστε τρεις:η μαμά σου, την οποία ο σύζυγος θεωρεί "παρεμβατική" και εσχάτως "παρείσακτη" στο έργο της ζωής σας και η οποία εμφανίζεται σε σένα ως "θιγόμενη" με πιεστικό τρόπο , ο σύζυγος που είναι ο "θιγόμενος" και "επιτιθέμενος" και εσύ. Πού βρίσκεσαι εσύ?Στη μέση αλληλοσυγκρουόμενων πυρών, είσαι ο σάκος εκτόνωσης, το κυτίο παραπόνων, ο "καρπαζοεισπράκτορας". Επίσης είσαι κόρη για τη μαμά σου, σύζυγος για τον άντρα σου, μητέρα για τα παιδιά σου, νοικοκυρά, εργαζόμενη...και πάει λέγοντας.

Πόσο να αντέξει κανείς;

Το βασικότερο από τα παραπάνω, πιστεύω, είναι ότι είσαι στη μέση.Μπορεί αρχικά να προσπάθησες να το συμβιβάσεις και να επέλεξες αυτό το ρόλο,τελικά όμως τυποποιήθηκες εκεί-κάτι που μπορεί να βόλεψε τις 2 πλευρές.

Όρια αυτή τη στιγμή κρίσης δεν μπορείς να βάλεις. Τα όρια μπαίνουν σε στιγμές ηρεμίας. Μήπως όμως να...την έκανες με ελαφρά από το ρόλο του διαμεσολαβητή;Γιατί ο σύζυγος αυτά που λέει σε σένα κ έχω κάνει μπολντ παραπάνω, δεν τα λέει απευθείας στη μαμά σου; Γιατί η μαμά σου δεν γκρινιάζει απευθείας στον άντρα σου;

Προσωπικά θα έλεγα απλά και ήρεμα στο σύζυγο ότι μπορεί να απευθύνεται απευθείας στην πεθερά του για όποια άλυτο ζήτημα έχει και στη μαμά ότι μπορεί τα παράπονα να τα κάνει απευθείας σε αυτόν. Μη μασήσεις από ψυχολογικούς εκβιασμούς, θα επιβιώσουν και οι δύο, μεγάλα παιδιά είναι. Απλά βολεύονται να ζαλίζουν (το θέτω κομψά) εσένα, για πολλούς λόγους (δεν εκτίθενται απευθείας ο ένας στα μάτια του άλλου, δρας "πυροσβεστικά", κλπ-κλπ)

Μην θυματοποιείσαι άλλο. Απλά, χωρίς φωνές και νεύρα, φύγε (μεταφορικά) από τα διασταυρούμενα πυρά και πάρε και τον υπόλοιπο άμαχο πληθυσμό μαζί σου, τα παιδιά-εγγονάκια.

Η διαμάχη τους δεν σε αφορά. Κ πιστεύω ότι μικρή σημασία έχει να ανατρέξουμε στο πώς ξεκίνησε αυτή τη στιγμή, γιατί στο διάστημα που μεσολάβησε, προστέθηκαν κι άλλα πολλά, ανταλλάξατε λόγια που πιστεύω πως δεν τα εννοούσατε και ίσως χάθηκε η μπάλα-μιλάω και για τους τρεις σας.

Δεν είσαι διαμεσολαβητής, δεν είσαι διαιτητής-μάλιστα τρως και κόκκινες. Μην πάρεις το μέρος κανενός. Αυτή τη στιγμή ο σύζυγος σε βάζει να πάρεις μία απόφαση για κάτι που δεν είναι δικό σου πρόβλημα. Εκεί λίγο χτύπησε νεύρο. Η μετάθεση ευθυνών τύπου "πετάω το μπαλάκι", "βάζω τον άλλο να βγάλει το φίδι από την τρύπα", η ευθυνοφοβία εν γένει, και άλλα τέτοια όμορφα με ενοχλούν και γι'αυτό πήρα το θάρρος να σου γράψω.

Αν ο σύζυγος ήθελε να φύγει, θα το έκανε όταν του επέστρεφες τη βέρα. Αν ψάχνεται, φαντάζομαι επίσης θα το ήξερες. Εικάζω ότι επειδή σε κάποια φάση πιθανώς να έδωσες δίκιο στη μαμά σου, εκείνος να θέλει "δικαίωση" από εσένα.

Όμως πρέπει με ψυχραιμία να αποποιηθείς το ρόλο του μεσάζοντα και να δεις in vitro, όπως σωστά ειπώθηκε. Δεν είναι λύση επί συγκεκριμένου προβλήματος, τύπου απάντηση, αλλα πιστεύω ότι για αρχή θα ηρεμήσει λίγο τα πράγματα και θα δώσει χρόνο για σκέψη στους άλλους δύο ενήλικες, ειδικά στον άντρα σου. Μην τρέφεις-έστω και άθελά σου-αυτή την αντιπαράθεση.Ας συγκρουστούν απευθείας, μην πάρεις όμως θέση. Και στο κάτω-κάτω, αν υπάρχει τέτοιο μένος του ενός για τον άλλον, είναι μια κατάσταση που θα πρέπει να αντιμετωπίσεις σαν γεγονός στην καθημερινότητά σου-που προσθέτει ένα βάρος αναμφίβολα, όχι όμως με το να είσαι στη μέση.

Αυτοσεβασμός και αυτοεκτίμηση, επίσης, για να είσαι καλά με τα παιδάκια σου.

Ελπίζω να εκτονωθεί η κατάσταση και τότε ίσως θα μπορούσες να δεις τι έφταιξε, όχι για να το ανακινήσεις και να το ξαναβάλεις στο τραπέζι, αλλά για να δεις πού άφησες περιθώριο ενώ δεν έπρεπε και να ελαχιστοποιήσεις το ενδεχόμενο να το ξανακάνεις. Μην αναμασήσετε τα ίδια, προχωρήστε μπροστά και μην τα ξαναβάζετε στο τραπέζι με την επόμενη διαφωνία, που λίγο-πολύ όλα τα ζευγάρια έχουν.

Μην με παρεξηγήσεις, για όσα έγραψα, δεν είμαι συμβουλάτορας. Είμαι απλά έξω από το χορό.

Βαθειά ανάσα και όλα να πάνε καλά.

Κ όπως είπε και η 4U (νομίζω), ο καθένας είναι υπεύθυνος για τις συνέπειες των πράξεών του (το λέω για όλους).

respect δεν εχω να πω κατι αλλο χτυπησες στην χορδη μου,ειπες ακριβως αυτα που νιωθω...αν ομως τους σφησω να τα πουν μονοι τους θα βγουν καλασνικοφ,κ παλι θα εχω το αλλο :να σου πω τι ειπε η μανα σου,να σου πω πως μου μιλησε ο αντρας σου,ε!θα χαθουν κ καποια στη μεταφραση κ χωρις να το καταλαβω θα με ξαναβαλουν να παιξουμε το γυρω γυρω ολοι κ γω θα ειμαι στην μεση ο μανωλης.....:confused:

[kiki v]

Αχ, βρε Εύα...

Μήπως όμως να...την έκανες με ελαφρά από το ρόλο του διαμεσολαβητή;Γιατί ο σύζυγος αυτά που λέει σε σένα κ έχω κάνει μπολντ παραπάνω, δεν τα λέει απευθείας στη μαμά σου; Γιατί η μαμά σου δεν γκρινιάζει απευθείας στον άντρα σου;

Προσωπικά θα έλεγα απλά και ήρεμα στο σύζυγο ότι μπορεί να απευθύνεται απευθείας στην πεθερά του για όποια άλυτο ζήτημα έχει και στη μαμά ότι μπορεί τα παράπονα να τα κάνει απευθείας σε αυτόν. Μη μασήσεις από ψυχολογικούς εκβιασμούς, θα επιβιώσουν και οι δύο, μεγάλα παιδιά είναι. Απλά βολεύονται να ζαλίζουν (το θέτω κομψά) εσένα, για πολλούς λόγους (δεν εκτίθενται απευθείας ο ένας στα μάτια του άλλου, δρας "πυροσβεστικά", κλπ-κλπ)

Μην θυματοποιείσαι άλλο. Απλά, χωρίς φωνές και νεύρα, φύγε (μεταφορικά) από τα διασταυρούμενα πυρά και πάρε και τον υπόλοιπο άμαχο πληθυσμό μαζί σου, τα παιδιά-εγγονάκια.

Απλά ΣΟΦΟ! Τόσο απλό και τόσο εύκολο, αν το αποφασίσεις πραγματικά! Και γιατί κάτι μου λέει ότι οι αντιμαχόμενες πλευρές θα το βαριόντουσαν γρήγορα το παιχνιδάκι ;

Elin, έχεις μια ψήφο ακόμα !

[kiki v]

respect δεν εχω να πω κατι αλλο χτυπησες στην χορδη μου,ειπες ακριβως αυτα που νιωθω...αν ομως τους σφησω να τα πουν μονοι τους θα βγουν καλασνικοφ,κ παλι θα εχω το αλλο :να σου πω τι ειπε η μανα σου,να σου πω πως μου μιλησε ο αντρας σου,ε!θα χαθουν κ καποια στη μεταφραση κ χωρις να το καταλαβω θα με ξαναβαλουν να παιξουμε το γυρω γυρω ολοι κ γω θα ειμαι στην μεση ο μανωλης.....:confused:

Εύα, αν το "θα βγουν καλάσνικοφ" σημαίνει θα τσακωθούν άσχημα, θα φωνάξουν, θα βριστούν, let it be! Και τι έγινε δλδ; Μέχρι τώρα προσπαθούσες εσύ για όλους, ας αναλάβουν άλλοι τώρα.

Εσύ πώς είσαι;

[kiki v]

Ειρήνη, πώς είστε; Ελπίζω να αναρρώσατε και να τρέχεις με δουλειά! Περιμένουμε νέα σου!

Αρετή, εύχομαι να πάνε όλα καλά με την επέμβαση της μαμάς και να ηρεμήσει η γυναίκα και μαζί της κι εσύ.

Εγώ χαζεύω εδώ μαζί σας αντί να μαγειρεύω, όπως θα έπρεπε . Θα κάνω λίγες δουλειές, θα μαγειρέψω και θα περιμένω το αγόρι που γυρνάει σήμερα σχετικά νωρίτερα.

Να έχετε ένα όμορφο απόγευμα!

[ΑΦΡΟΔΙΤΑΚΙ]

Αχ σε λίγο φεύγω.....γιούπι!