EASY LIVING {Ειρήνη}

[Ειρήνη]

Aχ, διαβάζω όλα αυτά με τις μαμάδες και ψιλοφρικάρω

Εγώ κορίτσια μου δεν είχα ποτέ τέτοια θέματα με τη μαμά μου, ούτε και οι αδερφές μου.

Θυμάμαι ακόμα και στην εφηβεία μου για να μπει στο δωμάτιο μου - και πάντα είχε λόγο να μπει, λόγου χάρη να αφήσει τα σιδερωμένα ρούχα μου- χτύπαγε την πόρτα πάντα!

Και αναφέρω και τις αδερφές μου γιατί είμαστε τρεις διαφορετικοί χαρακτήρες, δε σεβόταν δηλαδή το χώρο μου, τις επιλογές μου, τον τρόπο που σκεφτόμουνα επειδή μπορεί να ήμουνα καλό παιδί.

Το έκανε και με τα τρία της παιδιά εξίσου..

Και έτσι πρέπει να είναι, Ρηνάκι μου.

Αυτό, το καλλιεργώ και στο φιογκάκι πολύ. Οχι δηλαδή μόνο εκεί που με "συμφέρει" εμένα.

Σκέψου δηλαδή πως ήδη το φιογκάκι μου έχει πει "Μαμά, πως αποφάσισες εσύ για τα δικά μου dvd;" και εννοείται είχε δίκιο. Του ζήτησα συγνώμη και του είπα ν' αποφασίσει εκείνος αν θα τα δανείσει.

[Ειρήνη]

Στο θέμα της επέμβασης των γονιών τώρα...

Η μαμά μου πήρε κλειδιά για το σπίτι μου όταν γέννησα επειδή ο σύζυγος δούλευε πολλές και ακατάστατες ώρες. Άνοιγε με τα κλειδιά ΜΟΝΟ όταν ήταν βέβαιη πως είμαι μόνη μου και ΑΦΟΥ είχε πρώτα χτυπήσει την πόρτα.

Τώρα που ζω σε άλλη πόλη (κοντά στα πεθερικά αυτή τη φορά), κλειδιά τους δίνω μόνο όταν φεύγουμε διακοπές χειμώνα (λόγω φόβου για τυχόν πλημμύρες) και αυτό όχι με την καρδιά μου γιατί η πεθερά μου είναι αδιάκριτη. Συνήθως δε, τα δίνω στον πεθερό μου που τα αφήνει στο αυτοκίνητο και εκείνη δεν το γνωρίζει καν.

Σε όοοοοοολα αυτά τα θέματα είναι απόλυτη ανάγκη το ζευγάρι να έχει συμφωνήσει να κρατήσει την ίδια γραμμή πλεύσης.

Εμείς κρατάμε πολλά μα πολλά πράγματα εντός των τοιχών του σπιτιού μας και μοιραζόμαστε αυτά που εμείς επιθυμούμε με τους γονείς μας.

Με λίγα λόγια είναι καθαρά δική μας η επιλογή αν θα αφήσουμε ή όχι τρίτους να επεμβαίνουν με οποιοδήποτε τρόπο στην οικογένειά μας.

Ειρηνάκι, κράτα γερά!

Συμφωνώ! Είναι καθαρά δική μας επιλογή. Εκεί γίνεται το "λάθος"....

Σ' ευχαριστώ!

Aχ, βρε κοριτσάκι μου, και οι τρεις πια με την ίωση;;;

Πιστεύω πως αύριο κιόλας θα είσαστε πολύ καλύτερα.

(Ο μπαμπάς σου πως είναι; )

Πρώτη φορά Ρηνάκι μου.. ποτέ δεν έχουμε αρρωστήσει ξανά όλοι μαζί.. μας "έστειλε" ο μπαμπάς μου.....

Ο άντρας μου δε, αρρωσταίνει τόσο σπάνια... σκέψου, είμαστε μαζί περίπου 16-17 χρόνια και έχει αρρωστήσει 2 φορές!

Ο πατέρας μου συνήλθε και πήγε για δουλειά σήμερα.

[Renata-ch]

Κωνμαμα ,ξερω πως υπάρχει στον πειραια καταστημα με παιχνιδια που εχουν και πλαν τους,σε ενα στενο καθετα στη Σωτηρος αλλα δεν ξερω εαν σε βολευει.Κια ο πανταζοπουλος πρεπει να φερνει και ο μουστακας.

Κι έλεγα που την έχω δει αυτή τη μάρκα!

Ναι Σταυρούλα, έχει δίκιο η Χρύσα!

Χρύσα μου, το παιχνιδάδικο στην Αλκιβιάδου δε λες;

Κοριτσάκι, μπράβο για το γυμναστήριο!!!

[Ειρήνη]

Ναι νιωθω πολύ ομορφα που κανω κατι για εμενα ,για το σωμα μου και που το να δουλευει!

Μας κανει μια φιλη γυμναστρια προγραμμα με 20-30 λεπτα αεροβικη και μετα στατικες ασκήσεις ισσομετριας ,στεπ,κοιλιακους ραχειεους και αλλες τετοιου τυπου.

Υπέροχα Χρύσα μου!

Η άθληση θα σε βοηθήσει σε αρκετούς τομείς.

[ΑΦΡΟΔΙΤΑΚΙ]

Καλησπέρα στα κορίτσια! Χαλαρά είμαστε σήμερα. Ξυπνήσαμε με το πάσο μας, αέρισα, έστρωσα το κρεβάτι του μπαμπά μας (κοιμάται σε άλλο δωμάτιο για να έχω τη μικρή μαζί μου), άλλαξα σεντόνια στης μικρής το κρεββάτι και αέρισα μαξιλάρια και σκεπάσματα.

Έβαλα 2 πλυντήρια με ρούχα της μικρής και έπονται τα αντίστοιχα στεγνωτήρια.

Χθες καθάρισα τα μπάνια και την κουζίνα ενώ τακτοποιήσαμε και τα παιχνίδια της μικρής στο σαλόνι.

Κατά τα λοιπά είμαστε οκ, αύριο που θα λείπουν και οι δυο θα ρίξω μια γερή καθαριότητα να λάμψουμε.

Περιμένω να έρθει κιμάς να φτιάξω μπιφτεκάκια με πιλαφάκι και να συνεχίσουμε τη χαλάρωση

Στο θέμα της επέμβασης των γονιών τώρα...

Η μαμά μου πήρε κλειδιά για το σπίτι μου όταν γέννησα επειδή ο σύζυγος δούλευε πολλές και ακατάστατες ώρες. Άνοιγε με τα κλειδιά ΜΟΝΟ όταν ήταν βέβαιη πως είμαι μόνη μου και ΑΦΟΥ είχε πρώτα χτυπήσει την πόρτα.

Τώρα που ζω σε άλλη πόλη (κοντά στα πεθερικά αυτή τη φορά), κλειδιά τους δίνω μόνο όταν φεύγουμε διακοπές χειμώνα (λόγω φόβου για τυχόν πλημμύρες) και αυτό όχι με την καρδιά μου γιατί η πεθερά μου είναι αδιάκριτη. Συνήθως δε, τα δίνω στον πεθερό μου που τα αφήνει στο αυτοκίνητο και εκείνη δεν το γνωρίζει καν.

Σε όοοοοοολα αυτά τα θέματα είναι απόλυτη ανάγκη το ζευγάρι να έχει συμφωνήσει να κρατήσει την ίδια γραμμή πλεύσης.

Εμείς κρατάμε πολλά μα πολλά πράγματα εντός των τοιχών του σπιτιού μας και μοιραζόμαστε αυτά που εμείς επιθυμούμε με τους γονείς μας.

Με λίγα λόγια είναι καθαρά δική μας η επιλογή αν θα αφήσουμε ή όχι τρίτους να επεμβαίνουν με οποιοδήποτε τρόπο στην οικογένειά μας.

Ειρηνάκι, κράτα γερά!

Κι εμείς κάτι παρόμοιο κάνουμε..... Μόνιμα κλειδιά για περίπτωση ανάγκης έχουν οι γονείς μου και έχουν χρειαστεί 2-3 φορές...

Δύσκολο κομμάτι αυτό με τους γονείς αν υπάρχουν θέματα.....Θυμάστε μια ταινία με Michelle Pfeifer και Bruce Willis, Η ιστορία της ζωής μας; Υπήρχε μια σκηνή που το αντρόγυνο ξαπλώνει στο κρεβάτι και ξαφνικά είναι 6 τα άτομα στο κρεβάτι, συν τα 2 ζευγάρια των γονιών τους.....

Χρειάζεται πολύ δουλειά και από εμάς αν αντιμετωπίζουμε θέματα, όπως είπαν και προηγουμένως άλλες κοπέλες και συμφωνώ. Δεν πρέπει να αφήνουμε τα προβλήματα να συσσωρεύονται αλλά να τα λύνουμε όσο το δυνατόν συντομότερα.

[ΑΦΡΟΔΙΤΑΚΙ]

Θα πάω να ξαπλώσω τώρα γιατί άρχισα να νιώθω εξάντληση πάλι αλλά με βοήθησε πολύ η σουπίτσα.

Τρώει και το φιογκάκι λίγα στεγνά μακαρονάκια τώρα, που μολις του έφτιαξα. Αχ.. να φάει λίγο γιατί έλιωσε στον εμετό...

Για σήμερα είμαστε εντάξει από φαγάκι. Αύριο, πρώτα ο Θεός θα βγω, να πάρω 2 πραγματάκια...

και πάλι.. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ και μόνο που σκέφτηκες να μας βοηθήσεις!! :p

Πάντως αύριο εύχομαι να είστε αρκετά καλύτερα. Στην κόρη μου κράτησε 24 ώρες και μετά ζήταγε πιτόγυρα!

[mamavasia]

Μα κοίτα τώρα βρε Βάσια μου... είχε την γενναιοδωρία να σας αγοράσει ολόκληρο σπίτι και το "χάλασε" με τη συμπεριφορά της... κρίμα δεν είναι?? Και χάνουν και οι 2 εμπλεκόμενοι {όπως εσύ και η μανούλα σου}... και χάνουν και οι "λοιποί".. όπως τα εγγονάκια τους.. κρίμα δεν είναι?

Αν είναι λέει.....!!! Ξέρεις πόσες φορές έχω τσαντιστεί ή σπαστεί επειδή κάτι δεν μου χωράει εδώ σε αυτό το σπίτι (80 τμ) ενώ εκεί (110 τμ) θα μου χώραγε!!! γγκκκρρρ!!!!........

[4 U _]

Γεια σας !

Περαστικά Ειρήνη! και σύντομα εύχομαι....

Θέλω τόσα να σας γράψω.... μαμάδες vs κόρες αλλά πρέπει να ξαναφύγω. Λείπω απο το πρωί και ήρθα για λίγο να μαγειρέψω, πλυντήρια και να τακτοποιήσω τα ψώνια απο το ΣΜ.

Φιλιά πολλά

[elin]

Ειρήνη, επίτηδες άφησα πράγματα να "μαζευτούν", γιατί δεν είμαι το προσωπικό σκουπάκι του καθενός, να τρέχω ξωπίσω του για να μαζέυω τι αφήνει. Εξαρείται ο μικρός, γιατί δεν περιμένεις ας πούμε από το περίπου δίχρονο να κρεμάσει τα ρούχα του, να διπλώσει τα βρακιά του, να πλύνει το ποτήρι του ή να βάλει το πιάτο του στο πλυντήριο. Κ παραβλέπω κ κάποια πράγματα στο μεγαλύτερο παιδί, εντάξει δεν θα γίνω νευρασθενική.

Από έναν ενήλικα όμως, ο οποίος εργάζεται τις ίδιες ώρες με εμένα, δεν μπορώ να δεχτ'ω ότι θα γυρίσω σπίτι μετά από αυτόν και θα βλέπω τα παπούτσια του φαρδιά-πλατιά στην είσοδο, τις κάλτσες, τα παπούτσια και τα ρουχαλάκια της ημέρας των παιδιών διάσπαρτα στο σαλόνι ενώ η θέση τους είναι στα άπλυτα, τα προς τακτοποίηση διπλωμένα ρούχα του (τα έχω διπλώσει εγώ)μπορεί να μείνουν στην καρέκλα για καμιά εβδομάδα και να συναλλάζει από εκεί :shock:, τα πιάτα στο στραγγιστήρι για μέρες αν δεν τα πάρω και άλλα πολλά.

Συν το ότι τρέχω τα παιδιά σε δραστηριότητες (εναλλάξ κ τα δύο με έναν άνθρωπο δεν παλεύεται)τα απογεύματα.Αν είναι να πάμε και τα δύο και χρειάζεται να έρθει, το κάνει με βαριά καρδιά, λες κ κάνει χάρη. Με το αιτιολογικό ότι είναι κουρασμένος.

Εγώ δεν είμαι? Θεωρώ ότι για την εύρυθμη λειτουργία ενός σπιτιού-easy living δεν λέμε?-οι ενήλικες πρέπει να είναι επιφορτισμένοι εκτός των άλλων και με την ευθύνη της φροντίδας των προσωπικών τους πραγμάτω, τύπου "καθαρίζω εκεί που βρωμίζω", κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Δεν εννοώ να τα ζυγίσουμε απόλυτα. Εννοείται πως θα κάνω πράγματα για τον Αγαπούλη, όπως και αυτός για μένα. Κ εννοείται ότι την τελευταία λέξη στη φροντίδα του σπιτιού θέλω να την έχω εγώ. Μιλάω όμως για μικρές απλές καθημερινές συνήθειες που κάνουν τη ζωή μας ευκολότερη, εν'ω αν τις παραβλέψουμε κατ'επανάληψη ερχόμαστε αντιμέτωποι με το βασίλειο του χάους που μας κουράζει ψυχολογικά, κλπ,κλπ...

(Δλδ εμένα μου βάζει κανείς τα βρακι΄΄α στο συρτάρι, οέο?!?!)

Κ ναι, έχω πάρει τέτοιες κρεμάστρες από το ικέα για τις πόρτες των ντουλαπών. Δεν ...

[4 U _]

Συμβουλή 1:

Δεν κατηγορούμε τους άλλους για τη ζωή μας και τις επιλογές μας

Φιλικότατα

[Renata-ch]

Γεια σας !

Περαστικά Ειρήνη! και σύντομα εύχομαι....

Θέλω τόσα να σας γράψω.... μαμάδες vs κόρες αλλά πρέπει να ξαναφύγω. Λείπω απο το πρωί και ήρθα για λίγο να μαγειρέψω, πλυντήρια και να τακτοποιήσω τα ψώνια απο το ΣΜ.

Φιλιά πολλά

Ο,τι θυμάμαι χαίρομαι...

Πήγες στο γιατρό για τα μάτια σου;

Ολα καλά;

[ευα32]

Ευά ελπίζω να έχεις θετικά νέα πλέον και να άλλαξε γνώμη ο άντρας σου μετά την παρέμβαση των κουμπάρων...

Ειρηνάκι περαστικά....μην τρώτε σούπες....δεν θέλει ζουμιά.. φτιάξε μακαρόνια ή έστω ας φάτε φρυγανιές....σε καταλαβαίνω, και αυτός ο πονόκοιλος είναι απίστευτος γμτ!!!

Νάσια μου σε νιώθω.....αχ αυτές οι μανάδες...!!! Εγώ κορίτσια όταν ήμουν νιόπαντρη μέναμε σε ένα σπίτι κοντά στους δικούς μου, προίκα μου!!! Όταν γύρναγα απο την δουλειά έβρισκα το σπίτι αλλιώτικα διακοσμημένο και μου γύρναγε το μάτι....ερχόταν με τα κλειδιά και συμμάζευε...επίσης μου έφερνε συνέχεια τρόφιμα, ότι ήθελε εκείνη με αποτέλεσμα να έχω μαζεμένα 30 μήλα που δεν πολυτρώγαμε...και όσο και να της έλεγα εκείνη έφερνε μήλα χαχαχαχα (μην γελάτε σας βλέπω)!!!

Επειδή όμως ο άντρας μου έβλεπε τι γινόταν και καθότι εγώ όσο και να προσπαθούσα με το καλό δεν καταλάβαινε η μητέρα μου....μετά το πρώτο παιδί αποφασίσαμε να μετακομίσουμε σε άλλη περιοχή με λιγότερη φασαρία και μακριά απο την μαμά μου!!!

Έγιναν καβγάδες τότε...μας παίρνεις την κόρη μακριά κλπ...!!! Αφήστε αλλά ευτυχώς μετά απο 2 μήνες μόλις ήρθε στο νέο σπίτι άλλαξε γνώμη...αφού την φέραμε σηκωτή!!! Τώρα πηγαίνουμε εμείς εκεί μια φορά τον μήνα και όλο το καλοκαίρι μας χορταίνει στο χωριό!!!

Τελικά η κάθε ελληνίδα μάνα είναι απο μόνη της μια ταινία!!!

ναι και να αλλαξει γνωμη θα ειναι μονο αυτο,μετα παλι κατι θα γινει,τον ενοχλει κ ο αερας που αναπνεει η μανα μου,οποτε καθε της ανασα ενοχλει....σιριαλ ολοκληρο ειναι οι μαναδες.εμενα παλια μου την ελεγε για ολα,ακομα κ τωρα το κανει,για τις κουρτινες,γιατι δεν ξυπναω στις4 με τον αντρα μου να του κανω κ να τον πιουμε μαζι,γιατι δεν ταιριαζει αυτο με εκεινο,γιατι τα παιδια θα φανε φακες κ οχι κρεας που εφαγαν κ χθες,κ αλλα πολλα,αλλα κλειδια δεν εδωσα ποτε κ σε κανενα,μονο στην αδερφη μου κ αυτο αμα εχει τα παιδια μην χρειαστουν κατι,α!κ αυτο την ενοχλουσε οπως που δεν τις αφηνα τα παιδια που αρχης ειχε ξεκαθαρισει οτι δεν προκυτε να κρατησει παρα μονο σε μεγαλη αναγκη...δεν ειμαι κολλημενη πανω της ποτε δεν ημουν.απλα ειπαμε ειναι η κλασσικη μανα που ακομα κ εκατο χρονων να παμε θα μας λεει τι πρεπει να κανουμε ή τι κανουμε λαθος κ δεν την ακουμε γιατι εκεινη ξερει.το μονο που θα προσπαθησω ειναι τα παιδια να μην με βλεπουν ετσι..

[YOTOU]

Γιώτα μου τι έγινε? Τι έπαθε το παιδί?

αχ δεν ξερω, επιανε το γονατο της κ εκλαιγε. τωρα ειναι μια χαρα, κοιμαται κ στρωνει επιδερμιδα, η μανα κουτουλαει κ σιδερωνει!

Μα κοίτα τώρα βρε Βάσια μου... είχε την γενναιοδωρία να σας αγοράσει ολόκληρο σπίτι και το "χάλασε" με τη συμπεριφορά της... κρίμα δεν είναι?? Και χάνουν και οι 2 εμπλεκόμενοι {όπως εσύ και η μανούλα σου}... και χάνουν και οι "λοιποί".. όπως τα εγγονάκια τους.. κρίμα δεν είναι?

βασια μου πολυ πεζο αυτο που θα πω, αλλα το νοικιαζεται τουλαχιστον??? να αποφερει κ κατι!

Παρακαλώ! Σιγά το πράγμα,αφού οδηγάω και ούτως ή άλλως λείπω από το σπίτι.....Δεν μένεις και τόσο μακριά άλλωστε. Πάντως αν χρειαστείς κάτι, εννοείται το ζητάς. Καλή ανάρρωση!

εισαι πολυ γλυκια!

Ειρήνη, επίτηδες άφησα πράγματα να "μαζευτούν", γιατί δεν είμαι το προσωπικό σκουπάκι του καθενός, να τρέχω ξωπίσω του για να μαζέυω τι αφήνει. Εξαρείται ο μικρός, γιατί δεν περιμένεις ας πούμε από το περίπου δίχρονο να κρεμάσει τα ρούχα του, να διπλώσει τα βρακιά του, να πλύνει το ποτήρι του ή να βάλει το πιάτο του στο πλυντήριο. Κ παραβλέπω κ κάποια πράγματα στο μεγαλύτερο παιδί, εντάξει δεν θα γίνω νευρασθενική.

Από έναν ενήλικα όμως, ο οποίος εργάζεται τις ίδιες ώρες με εμένα, δεν μπορώ να δεχτ'ω ότι θα γυρίσω σπίτι μετά από αυτόν και θα βλέπω τα παπούτσια του φαρδιά-πλατιά στην είσοδο, τις κάλτσες, τα παπούτσια και τα ρουχαλάκια της ημέρας των παιδιών διάσπαρτα στο σαλόνι ενώ η θέση τους είναι στα άπλυτα, τα προς τακτοποίηση διπλωμένα ρούχα του (τα έχω διπλώσει εγώ)μπορεί να μείνουν στην καρέκλα για καμιά εβδομάδα και να συναλλάζει από εκεί :shock:, τα πιάτα στο στραγγιστήρι για μέρες αν δεν τα πάρω και άλλα πολλά.

Συν το ότι τρέχω τα παιδιά σε δραστηριότητες (εναλλάξ κ τα δύο με έναν άνθρωπο δεν παλεύεται)τα απογεύματα.Αν είναι να πάμε και τα δύο και χρειάζεται να έρθει, το κάνει με βαριά καρδιά, λες κ κάνει χάρη. Με το αιτιολογικό ότι είναι κουρασμένος.

Εγώ δεν είμαι? Θεωρώ ότι για την εύρυθμη λειτουργία ενός σπιτιού-easy living δεν λέμε?-οι ενήλικες πρέπει να είναι επιφορτισμένοι εκτός των άλλων και με την ευθύνη της φροντίδας των προσωπικών τους πραγμάτω, τύπου "καθαρίζω εκεί που βρωμίζω", κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Δεν εννοώ να τα ζυγίσουμε απόλυτα. Εννοείται πως θα κάνω πράγματα για τον Αγαπούλη, όπως και αυτός για μένα. Κ εννοείται ότι την τελευταία λέξη στη φροντίδα του σπιτιού θέλω να την έχω εγώ. Μιλάω όμως για μικρές απλές καθημερινές συνήθειες που κάνουν τη ζωή μας ευκολότερη, εν'ω αν τις παραβλέψουμε κατ'επανάληψη ερχόμαστε αντιμέτωποι με το βασίλειο του χάους που μας κουράζει ψυχολογικά, κλπ,κλπ...

(Δλδ εμένα μου βάζει κανείς τα βρακι΄΄α στο συρτάρι, οέο?!?!)

Κ ναι, έχω πάρει τέτοιες κρεμάστρες από το ικέα για τις πόρτες των ντουλαπών. Δεν ...

να σου πω τωρα οτι εχεις αδικο????? οχι δεν στο λεω! εγω απλα δεν μπορω να μιλησω ενω κανει περιπου τα ιδια γιατι δουλευει περι τις 12 ωρες ενω εγω 4-5

[YOTOU]

σημερα περα απο κρεβατια, φαγητο της μικρης κ ψωμι δεν εκανα τιποτα αλλο, φαγητο εχω φακες, εχω πιασει το σιδερο ειναι ατελειωτο.....

[mamavasia]

xaxaxaxa Γιώτα ναι!!!

4uδελι....εννοείται πως είμαι υπεύθυνοι την πράξεων μας!!!! γιαυτό στο τέλος είπα πια πράγματα δεν μου συγχωρώ! Την μανούλα μου εννοείται πως την λατρεύω και όλα τα έχουμε αφήσει πίσω εδώ και χρόνια και εκείνη έχει στρώσει πια απο θέμα παρέμβασης...τουλάχιστον ρωτάει πρώτα χαχαχαχ!