EASY LIVING {Ειρήνη}

[Ειρήνη]

καμία από εμάς δεν ξέρει την σωστή απάντηση και σίγουρα δεν υπάρχει σωστή απάντηση. Και η οικογένειά σου είναι μοναδική και το φιογκάκι σου.

Υπάρχει πάντα η πιθανότητα απλά να μην φταίει αυτός αλλά κάτι ή κάποιος άλλος. Ακόμα και το γεγονός ότι το μόνο που κάνει είναι να κοιτάει έξω από το παράθυρο (στο παράδειγμα που είπες) μπορεί για την ηλικία του να είναι ένας τρόπος προσαρμογής. Δεν μπορείς να του ζητάς να είναι και διπλωμάτης. Είναι πολύ μικρός ακόμα.

Σίγουρα η δασκάλα πρέπει να του συμπεριφερθεί με διαφορετικό τρόπο. Δεν είναι όλα τα παιδάκια ίδια

Ναι βρε Nirma μου αλίμονο... απλώς το συζητάω με σας, που είστε η κάθε μία διαφορετική και τα βλέπετε και διαφορετικά ώστε να μπορέσω να καταλάβω έστω 1 μικρό κομματάκι απ' όλο αυτό...

Μου έχει πει, πως όταν εκείνη του δίνει κάτι να κάνει... είναι πρώτος! Αφοσιωμένος και άριστος... αλλά φυσικά αυτό δεν μπορεί να γίνεται συνέχεια και την καταλαβαίνω... τι να της πω...

[Ειρήνη]

<Ειρήνη>

Παρουσιάζει κ άλλα προβλήματα ο μικρός σου?

Οπως :

-Δυσκολία συγκέντρωσης και έλλειψη προσοχής?

-Υπερκινητικότητα?

-Διαταραχές του γραπτού/προφορικού λόγου?

Ναι, ειναι υπερκινητικός όπως και γω και ο πατέρας του.

Στα άλλα οχι. Οταν κατι τον ενδιαφέρει, το μυαλό του είναι εκεί 100%!

[Χριστιάνα]

Ναι, ειναι υπερκινητικός όπως και γω και ο πατέρας του.

Στα άλλα οχι. Οταν κατι τον ενδιαφέρει, το μυαλό του είναι εκεί 100%!

http://kids.in.gr/kid-related/psychology/article/?aid=5460762

Αν θες ριξε μια ματια εδω..Αλλα και εγω αυτο θα σου προτεινα.

Ισως μια συμβουλη απο καποιον ειδικο που να εκανε μια συζητηση μαζι του, να τον βοηθουσε.

Εσυ νομιζω πως συμπεριφερεσαι απολυτα σωστα απεναντι του.

Αλλωστε οπως λεει και η βιβλιογραφια η υπερκινητικοτητα ειναι κληρονομικη.

[mamavasia]

Κουράστηκα βρε Ειρήνη και μόνο που διάβασα τις παραπάνω 22 δουλειές....άσπρος σίφουνας είσαι καλέ.....και εμένα άμα με πιάσει απο το πρωί για καθαοριότητα....turbo γίνομαι!!!!

[Ειρήνη]

Ειρήνη πώς σχετίζεται το ότι χαζεύει το παιδί στο σχολείο με το να μην πάει βόλτα το απόγευμα; Δεν είναι άμεση συνέπεια (έσπασα το πιάτο μου δεν έχω να φάω).

Σωστά. Καμία σχέση.

Αλλα ουσιαστικά δεν υπάρχει και σχέση τιμωρίας / πράξης. Γιατί αν το παιδί χτυπήσει κάποιον δεν θα το χτυπήσω για να "μάθει". Ή αν σπρώξει κάποιον δεν θα το σπρώξω για τιμωρία.

Οπότε πρέπει να έχω έναν τρόπο ώστε το παιδί να καταλαβαίνει ουσιαστικά και πέραν της συζήτησης πως αυτό που κάνει δεν είναι σωστό. Δεν γίνεται, ας πούμε, να αντιμιλάει στο σχολείο, να μη συμμετέχει άμα δεν θέλει και να μην έχει καμία συνέπεια. Οπότε έτσι κινούμαι τη στιγμή που δεν θα καταλαβαίνει από τη συζήτηση. Με στέρηση κάποιου απ' αυτά που λατρεύει για ισσοροπία...

Βρείτε τρόπους να ελέγξει τη βαρεμάρα και την ονειροπόλησή του και προτείνετέ τους στη δασκάλα αν εκείνη δε μπορεί να τους σκεφτεί μόνη της.

Δηλ. τι θα μπορούσες να κάνεις όταν αρχίζεις να ονειροπολείς; Το καταλαβαίνεις εκείνη τη στιγμή ότι σου συμβαίνει; Αν γράψεις αυτά που σκέφτεσαι και φτιάξεις ένα βιβλίο πώς θα σου φαινόταν; Αν η δασκάλα σου λέει μια συγκεκριμένη λέξη μπορείς να καταλάβεις ότι έχει βγει εκτός και να επανέλθεις; Τι θα σε έκανε να μη βαριέσαι; Τι μπορείς να κάνεις όταν τελειώνεις τη δουλειά σου ώστε να απασχολείσαι και να μην ενοχλείς τους άλλους;

Και πάει λέγοντας.

Ευχαριστώ για την πρόταση. Αυτό πρέπει να το σκεφτώ λίγο για να δω αν γίνεται στην πραξη και πως μπορεί να γίνει....

Ευχαριστώ!

[miriki]

Σωστά. Καμία σχέση.

Αλλα ουσιαστικά δεν υπάρχει και σχέση τιμωρίας / πράξης. Γιατί αν το παιδί χτυπήσει κάποιον δεν θα το χτυπήσω για να "μάθει". Ή αν σπρώξει κάποιον δεν θα το σπρώξω για τιμωρία.

Όχι αλλά ο κάποιος δε θα τον κάνει παρέα αν τον χτυπάει ή αν τον σπρώχνει. Αυτή είναι η συνέπεια της πράξης του.

Συμφωνώ με αυτά που παρέθεσε η Χριστιάννα. Απλά θέλει προσοχή η έννοια του υπερκινητικού. Άλλο κινουμαι είμαι δραστήριος άλλο δεν μπορώ να σταματήσω να κινούμαι. Κι αυτό μόνο ειδικός μπορεί να σου το πει.

[χρυσα81]

Σωστό κι αυτό. Σίγουρα δεν του "τραβάει" την προσοχή αλλά δυστυχώς όπως ξέρουμε αυτό δεν αλλάζει! Αυτή είναι η δασκάλα! Δηλαδή δεν πρέπει να μάθει να προσαρμόζεται? Πως θα ζήσει στο μέλλον?

Οχι απλά το έχουμε συζητήσει αλλά ειλικρινά, δεν κάνουμε τίποτα από την αρχή της χρονιάς!!!

Τι του έχουμε πει πως αυτή ειναι η "δουλειά" του όπως δουλεύουν η μαμά και ο μπαμπάς...

τι του έχουμε πει πως η δασκάλα του είναι η "μαμά" του σχολείου...

Και με τη δασκάλα του το ίδιο... .. συζητήσαμε 10 φορές... Και η γυναίκα δείχνει καλοπροαίρετη. Θέλει να βοηθήσει γιατί είναι λογικό: της δυσκολεύει το μάθημα. Και καταλαβαίνει πως ειναι παιδιά και δεν γίνεται να μεταμορφωθούν σε αγάλματα και υπάρχουν κι άλλα παιδάκια στο ίδιο μοτίβο αλλά ο δικός μας παίρνει το αρχηγείο στο συγκεκριμένο... :(

Πελαγώνω κάθε φορά μ' αυτό... άντε να το παίζω στριμμένη πάλι...

Πήρα τα χαπάκια μου και έναν υπνάκο και επανήλθα.

Ειρήνη συμφωνώ με τη miriki.Δεν μπορει να είναι τόσο χάλια στο σχολειό και τόσο καλός στο σπίτι.Προφανώς έχει κάποιο προβλημα προσαρμογής στο σχολειο,κάτι τον χαλάει.Μίλα του όσο αντέχεις αλλά μην χαλάσεις τη δική σας καλή σχέση.

Σκέψου ένα παιδάκι ,που σίγουρα έχει τους λόγους του για να αντιδρά με αυτό τον τρόπο,να μην τα πηγαίνει καλά ούτε στο σχολικό περιβάλλον ούτε στο σπίτι του,γεμάτος ένταση θα είναι και δεν ξέρεις πως θα τη διοχετεύσει.

Εξήγησε του πόσο πολύ τον αγαπάς ,ακόμη και έτσι που δεν έχει καλές επιδοσεις,πες του πόσο τον λατρέυεις, αλλά θα σε έκενε πολύ χαρούμενη και ο ίδιος θα ένιωθε κιαλά αν προσπαθούσε λίγο παραπάνω.Ισως να τον ρίξεις στο φιλότιμο(ο δικός μου έτσι λειτουργεί,όσες φορές έχω ξεφύγει σε φωνες και τιμωρίες,έχω τα αντίθετα αποτελέσματα)

[χρυσα81]

Για τη δασκάλα έχεις απόλυτο δίκιο. Μίλαγα πριν λίγο με μια φίλη δικηγόρο που έχει ακριβώς το ίδιο θέμα με τον γιο της που τώρα είναι 15. Μου είπε λοιπόν πως μετά τα άπειρα λεφτά που ξόδεψε και τις συνεχείς συζητήσεις με το γιο της, κατάλαβαν πως οι δάσκαλοι που είχε ο μικρός δεν είχαν αυτό το "κάτι" που θα ιντρίγκαρε τον μικρό. Γιατί στην 6η δημοτικού που βρέθηκε αυτός ο δάσκαλος ο μικρός της πέταγε στο σχολείο!!!

Και το πιστεύω και το καταλαβαίνω.

Αλλά ρε παιδιά... ξέρουμε όλοι πως ζούμε στον αληθινό κόσμο... δεν υπάρχουν ιδανικά πράγματα και η δασκάλα του έχει να βγάλει μια συγκεκριμένη ύλη και αυτό προσπαθεί... άσχετο που δεν είναι αυτό διδασκαλία, αυτό έχουμε. Πως να μπορέσω λιγάκι να τον βοηθήσω....αυτό με τρώει...

Ευχαριστώ για τα ΚΑΛΑ σου λόγια... πολυ!

Ναι Ειρήνη μου,δεν υπάρχουν ιδανικά πράγματα αλλά ούτε και΄ιδανικά παιδιά!Κάνε υπομονή,λεγε του ακου τον,και ρώτα και κάποιον ειδικό στη τελική.

[Ειρήνη]

http://kids.in.gr/kid-related/psychology/article/?aid=5460762

Αν θες ριξε μια ματια εδω..Αλλα και εγω αυτο θα σου προτεινα.

Ισως μια συμβουλη απο καποιον ειδικο που να εκανε μια συζητηση μαζι του, να τον βοηθουσε.

Εσυ νομιζω πως συμπεριφερεσαι απολυτα σωστα απεναντι του.

Αλλωστε οπως λεει και η βιβλιογραφια η υπερκινητικοτητα ειναι κληρονομικη.

Να το δω Χριστιάνα μου. Ευχαριστω.

Οπωσδήποτε θα απευθυνθώ σε ειδικό!

Το ξέρω πως είναι κληρονομική και γι αυτό και δεν με προβληματίζει. Ούτως ή άλλως δεν μπορώ να είμαι υποκρίτρια στο παιδί μου! Αφού με βλέπει εμένα σαν σίφουνα δεν θα μπορούσα να ζητήσω από κείνο να μην είναι.

[Ειρήνη]

Κουράστηκα βρε Ειρήνη και μόνο που διάβασα τις παραπάνω 22 δουλειές....άσπρος σίφουνας είσαι καλέ.....και εμένα άμα με πιάσει απο το πρωί για καθαοριότητα....turbo γίνομαι!!!!

Άστο Βάσια μου.. και αν δεν ήταν να πάω στη συγκέντρωση θα είχα κάνει άλλα τόσα. Και πραγματικά νιώθω τόσο... νορμάλ... σαν να έκανα τα απαραίτητα... :lol:

[Ειρήνη]

Πήρα τα χαπάκια μου και έναν υπνάκο και επανήλθα.

Ειρήνη συμφωνώ με τη miriki.Δεν μπορει να είναι τόσο χάλια στο σχολειό και τόσο καλός στο σπίτι.Προφανώς έχει κάποιο προβλημα προσαρμογής στο σχολειο,κάτι τον χαλάει.Μίλα του όσο αντέχεις αλλά μην χαλάσεις τη δική σας καλή σχέση.

Σκέψου ένα παιδάκι ,που σίγουρα έχει τους λόγους του για να αντιδρά με αυτό τον τρόπο,να μην τα πηγαίνει καλά ούτε στο σχολικό περιβάλλον ούτε στο σπίτι του,γεμάτος ένταση θα είναι και δεν ξέρεις πως θα τη διοχετεύσει.

Εξήγησε του πόσο πολύ τον αγαπάς ,ακόμη και έτσι που δεν έχει καλές επιδοσεις,πες του πόσο τον λατρέυεις, αλλά θα σε έκενε πολύ χαρούμενη και ο ίδιος θα ένιωθε κιαλά αν προσπαθούσε λίγο παραπάνω.Ισως να τον ρίξεις στο φιλότιμο(ο δικός μου έτσι λειτουργεί,όσες φορές έχω ξεφύγει σε φωνες και τιμωρίες,έχω τα αντίθετα αποτελέσματα)

Α οσο γι αυτό, τον έχω καμιά φορά και "περισσότερο" απ' όσο πρέπει, αν υπάρχει κάτι τέτοιο. Καλύτερα να περισσεύει η αγάπη σ' ένα παιδί παρά να του λείπει.

Αυτά που του λέω ίσως σε κάποιες να ακουστούν και υπερβολικά. Εκείνος ξέρει τη λατρεία μου και φουσκώνουν τα στηθάκια του από ευχαρίστηση. Το βλέπω με τα μάτια μου. Αλλά πλέον φοβάμαι μήπως αυτό ακριβώς τον σπρώχνει και φέρεται έτσι στο σχολείο. Που ξέρει πως η αγάπη μου είναι αδιαπραγμάτευτη ανεξάρτητα από ότι κάνει γιατί και αυτό του το λέω συνεχώς.

Και τα χριστούγεννα που πάλι τα ίδια μου είχε πει η δασκάλα του, τον είχαμε πιάσει με το καλό... στο φιλοτιμο... του δώσαμε ακόμη περισσότερα {όχι υλικά} για να προσπαθήσει. Και τελικά.... τίποτα.

Και δεν ζητάω κάτι τρελό ρε παιδιά... προσπάθεια. Του είχα πει πως αν η δασκάλα του μου πει πως κάνει προσπάθεια στη συμπεριφορά του θα είμαι πολυ ευτυχισμένη...

[Ειρήνη]

Συγνώμη που σας μούρλανα σήμερα με το φιογκάκι μου.

Σας ευχαριστώ όλες!

[χρυσα81]

Α οσο γι αυτό, τον έχω καμιά φορά και "περισσότερο" απ' όσο πρέπει, αν υπάρχει κάτι τέτοιο. Καλύτερα να περισσεύει η αγάπη σ' ένα παιδί παρά να του λείπει.

Αυτά που του λέω ίσως σε κάποιες να ακουστούν και υπερβολικά. Εκείνος ξέρει τη λατρεία μου και φουσκώνουν τα στηθάκια του από ευχαρίστηση. Το βλέπω με τα μάτια μου. Αλλά πλέον φοβάμαι μήπως αυτό ακριβώς τον σπρώχνει και φέρεται έτσι στο σχολείο. Που ξέρει πως η αγάπη μου είναι αδιαπραγμάτευτη ανεξάρτητα από ότι κάνει γιατί και αυτό του το λέω συνεχώς.

Και τα χριστούγεννα που πάλι τα ίδια μου είχε πει η δασκάλα του, τον είχαμε πιάσει με το καλό... στο φιλοτιμο... του δώσαμε ακόμη περισσότερα {όχι υλικά} για να προσπαθήσει. Και τελικά.... τίποτα.

Και δεν ζητάω κάτι τρελό ρε παιδιά... προσπάθεια. Του είχα πει πως αν η δασκάλα του μου πει πως κάνει προσπάθεια στη συμπεριφορά του θα είμαι πολυ ευτυχισμένη...

Eιρήνη μου είμαι σίγουρη στο ότι εκφράζεις τα συναισθήματά σου,μοναχοπαίδι και μοναχογιος,έχει σίγουρα πολλα χάδια και σίγουρα δεν φταίει αυτό.

Αφου ό ίδιος παραδέχεται το πρόβλημα και δεν μπορεί να το ελέγξει,συζήτησέ το περισσότερο και με τη δασκάλα του αν είναι πρόθυμη,να βρείτε τρόπους να του κεντρίσετε το ενδιαφερον.Υπομονή...

[Ειρήνη]

Είμαστε στον... αέρα!!!!!!!!!! :tongue:

http://easylivingbyirene.blogspot.com/

Περιμένω τις πρώτες αντιδράσεις σας.. {μας...! }

[miamama]

μετά από όλα αυτά που λέτε κορίτσια,καταλαβαίνω ειρήνη μου ότι το παιδί σου είναι ένα φυσιολογικό παιδί που δεν θέλουν να του διδάσκουν τις κλασικές βλακείες και την ύλη που πρέπει να βγάλει η δασκάλα...στο χέρι της είναι να κάνει το μάθημα ενδιαφέρον...

δυστυχώς έτσι είναι πολλά παιδιά και το σύστημα χάλια.

υπομονή.

μπαίνω να δω το μπλογκ!!