Διαζύγιο με δύο παιδιά

[linaa]

7 ώρες πρίν, ChristyLM είπε:

Συγγνώμη αλλά δεν μπορώ να καταλάβω αυτήν την αγάπη που έχουν μόνο στον μεγάλο μου γιο. Εγώ ξέρω πως όταν αγαπάς κάποιον κάνεις το καλύτερο και το πιο σωστό για αυτόν. Η πεθερά μου ήταν εδώ μέσα 8 μέρες π έλειπα για να γεννήσω το δεύτερο μωράκι και το μόνο που έκανε όλη μέρα είναι να προσπαθεί με το ζόρι να τον πάρει αγκαλιά. Εγώ δεν είμαι της άποψης να κάθεται αγκαλιά ή να δίνει φιλιά όπου του ζητάνε. Μου το έκανα χρόνια, και πλέον δεν λέω ποτέ όχι σε κανέναν κ δεν βρίσκω δύναμη να αρνηθώ αγκαλιά/φιλι/χάρη όταν εγώ δεν τα θέλω. Επίσης είναι άρρωστος ο πεθερός μου με βήχα, δυσκολία στην αναπνοή, συνάχι κλπ και θέλουν να τον δουν λένε γτ δεν κολλαει.

Δεν έχουν κάτσει ποτέ σε επισκέψεις να παίξουμε όλοι μαζί σαν μια μεγάλη οικογένεια. Πάντα έρχονται, τον φωνάζουν ακατάπαυστα και του ζητάνε αγκαλιές κ φιλιά. Λέω ξανά είναι μόλις 14 μηνών.

Αυτα είναι αγάπη? Και πως πρέπει να διαχειριστώ αυτή την "μη-αγάπη" στο άλλο μου μωρό? 

Συγγνώμη για τις χαζές ερωτήσεις, αλλά η μητρότητα δεν μου ήρθε με οδηγίες χρήσης και τα πεθερικά μου δεν τα είχα ζήσει ξανά με εγγόνια. Εγώ πχ ενώ ήμουν σαν κόρη τους, όπως έλεγαν, τώρα ούτε καν ενδιαφέρονται. Αλλά αυτό ξέρω ότι είναι σύνηθες και πλέον δεν ασχολούμαι. 

Επίσης, όσον αφορά το σχόλιο αυτό να πω πως δέχομαι με χαρά άλλες προσεγγίσεις. Όμως όταν σαν γονείς δεν θέλουμε ηλεκτρονικά παιχνίδια από την ηλικία των 11 μηνών, σαν παππούδες που αγαπάνε το εγγόνι τους οφείλουν να σεβαστούν τον συγκεκριμένο "κανόνα" που έχουμε και να μην του αγοράσουν κάτι τέτοιο. Δεν είπα ότι δεν θα του κάνουν δώρα με τα οποία εμείς δεν θα συμφωνούμε. Προφανώς και θα συμβεί κάπως τα πεθερικά μου κάνουν μονίμως ότι θέλουν εκείνοι. Είχαμε πει στα γενέθλια του τα πρώτα πχ ότι έχουμε ανάγκη από παραμύθια επειδή έχουμε μια σειρά π την λάτρευει αλλά δεν τα έχει όλα, και εκείνοι του πήραν ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι επειδή το παραμύθι δεν είναι δώρο όπως είπαν,ειναι άχρηστο. Όμως ο γιος μου τα λάτρευει. Εκείνοι όχι. Άρα του πήραν ότι ήθελαν αυτοί. 

Δε ξέρω αν καταλαβαίνετε τι θέλω να πω. 

Έχω μαζέψει τόσο που δεν μας φτάνει ένας μήνας να συζητάμε.... Έχουν έρθει στις διακοπές εκεί π ήμασταν για να τον δουν και μας ξύπνησαν 7.30 το πρωι... Μας τον παίρνουν απ τα χέρια...μ έχουν πάρει το κουτάλι π τον τάιζα κ με έκαναν παραδίπλα για να τον ταΐσουν εκείνοι... Αφήστε τα.... 

Έχω το κακό ότι εγώ τα κρατάω όλα αυτά και συγχωρώ δύσκολα. Ειδικά όταν δεν μου εχει ζητηθεί. Ξέρω ότι κ εκείνοι πρώτη φορά έγιναν παππούδες κ φαντάζομαι θα κάνουν κ αυτοί τα λάθη τους, αλλά θεωρώ οφείλεις πάντα να σέβεσαι τα όρια και τα θέλω των γονιών ή έστω του παιδιού σου π απέκτησε την δική του οικογένεια. 

Είναι ο δικός τους τρόπος Κ όσο εσύ στρεσαρεσε Κ αντιδράς τόσο πιο πολύ θα θέλουν να σου δείξουν ότι είσαι υπερβολική. 

Κ εμένα τα πεθερικά μου οπότε είναι άρρωστα λένε ότι είναι κρύωμα Κ δεν κολλάει οι άνθρωποι είναι μεγαλωμένοι αλλιώς δεν μπορεί να το χωρέσει το μυαλό τους ότι δεν συμβαίνει Κ 100 φορές να το πεις.  Δεν το κάνουν επειδή θέλουν να σας κάνουν κακό απλά δεν το καταλαβαίνουν αυτό πρέπει να καταλάβεις . Οι άνθρωποι μετά από κάποια ηλικία φέρονται σαν μωρά . 

Όσο για τα παιχνίδια όταν εσύ λες όχι μπροστά τους δεν καταλαβαίνεις ότι θα σου πάνε κόντρα γιατί νιώθουν ότι τους υποτιμάς. ? 

Υπάρχει τρόπος περνεις το παιχνίδι λες αχ ευχαριστούμε Κ απλά δεν το χρησιμοποιήτε ποτέ . 

Αν τους πεις αυτό το παιχνίδι δεν το θέλουμε γιατί είναι μωρό είναι σα να τους λες είστε άχρηστοι παππούδες δεν ξέρετε τι σας γίνετε Κ δεν μας αρέσουν αυτά που φερνετε.  Οπότε Κ αυτοί αντιδρανε σαν να τους προσβάλεις . 

Έχουν ζήσει διαφορετικά Κ έχουν άλλη νοοτροπία. Εσύ πρέπει να μάθεις να τους αντιμετωπίζεις με τον τρόπο σου . Χωρίς να δυσανασχετεις. 

Κ μένα τα πεθερικά μου δεν ξέρουν να παίξουν με παιδιά γενικά . Το παιδί τους αγαπάει αλλά τους βαριέται . Το παιδί βρίσκει τρόπο να αντιδράσει . Δεν χρειάζετε εμείς οι μεγάλοι να φέρνουμε εντάσεις Κ να κακολογουμε . 

 

Κ το δεύτερο παιδί αγαπάνε άσε τι λένε για το πρώτο. Εντάξει Κ μένα οι παππούδες λέγανε αυτό έχει το όνομα μας είναι η αδυναμία μας αλλά αγάπη δείχνανε σε όλα τα εγγόνια. Είναι μια άλλη γενιά δεν σημαίνει ότι το κάναν από κακό. 

Γενικά το παιδί θα μεγαλώσει αυτό δεν καταλαβαίνεις Κ ότι δεν αρέσει στο παιδί θα το δείχνει. Δεν ξέρω πως να στο πω για να το καταλάβεις . Όσο εσύ το επιτρέπεις τόσο πιο ενοχλητικοί θα γίνονται γιατί θα τους έχεις δώσει σημασία Κ βήμα. Οσο πιο άνετη Κ χαλαρή είσαι τόσο πιο πολύ θα πάνε με τα θέλω σου Κ αυτοί . 

Αν συνέχεια δυσανασχετεις θα υπάρχει πάντα μια φασαρία μια δυσαρέσκεια μεταξύ σας. Αν βρεις το κουμπί τους θα μείνουν Κ αυτοί σε μια απόσταση ασφαλείας . 

Επίσης Κ ο άντρας σου δεν είναι ότι δεν σε καταλαβαίνει σίγουρα σε καταλαβαίνει απλά με τον τρόπο σου τον φέρνεις απέναντι στον τρόπο που έχει μεγαλώσει ο ίδιος. 

Είναι σαν να του λες μεγάλωσες σαν βλαμμένο από βλαμμένους γονείς τώρα θα κάνεις το καλύτερο για τα παιδιά σου γιατί το λέω εγώ. 

Οπότε Κ αυτός αντιδράει σαν να είσαι εσύ η υπερβολική . 

[linaa]

7 ώρες πρίν, ChristyLM είπε:

Συγγνώμη αλλά δεν μπορώ να καταλάβω αυτήν την αγάπη που έχουν μόνο στον μεγάλο μου γιο. Εγώ ξέρω πως όταν αγαπάς κάποιον κάνεις το καλύτερο και το πιο σωστό για αυτόν. Η πεθερά μου ήταν εδώ μέσα 8 μέρες π έλειπα για να γεννήσω το δεύτερο μωράκι και το μόνο που έκανε όλη μέρα είναι να προσπαθεί με το ζόρι να τον πάρει αγκαλιά. Εγώ δεν είμαι της άποψης να κάθεται αγκαλιά ή να δίνει φιλιά όπου του ζητάνε. Μου το έκανα χρόνια, και πλέον δεν λέω ποτέ όχι σε κανέναν κ δεν βρίσκω δύναμη να αρνηθώ αγκαλιά/φιλι/χάρη όταν εγώ δεν τα θέλω. Επίσης είναι άρρωστος ο πεθερός μου με βήχα, δυσκολία στην αναπνοή, συνάχι κλπ και θέλουν να τον δουν λένε γτ δεν κολλαει.

Δεν έχουν κάτσει ποτέ σε επισκέψεις να παίξουμε όλοι μαζί σαν μια μεγάλη οικογένεια. Πάντα έρχονται, τον φωνάζουν ακατάπαυστα και του ζητάνε αγκαλιές κ φιλιά. Λέω ξανά είναι μόλις 14 μηνών.

Αυτα είναι αγάπη? Και πως πρέπει να διαχειριστώ αυτή την "μη-αγάπη" στο άλλο μου μωρό? 

Συγγνώμη για τις χαζές ερωτήσεις, αλλά η μητρότητα δεν μου ήρθε με οδηγίες χρήσης και τα πεθερικά μου δεν τα είχα ζήσει ξανά με εγγόνια. Εγώ πχ ενώ ήμουν σαν κόρη τους, όπως έλεγαν, τώρα ούτε καν ενδιαφέρονται. Αλλά αυτό ξέρω ότι είναι σύνηθες και πλέον δεν ασχολούμαι. 

Επίσης, όσον αφορά το σχόλιο αυτό να πω πως δέχομαι με χαρά άλλες προσεγγίσεις. Όμως όταν σαν γονείς δεν θέλουμε ηλεκτρονικά παιχνίδια από την ηλικία των 11 μηνών, σαν παππούδες που αγαπάνε το εγγόνι τους οφείλουν να σεβαστούν τον συγκεκριμένο "κανόνα" που έχουμε και να μην του αγοράσουν κάτι τέτοιο. Δεν είπα ότι δεν θα του κάνουν δώρα με τα οποία εμείς δεν θα συμφωνούμε. Προφανώς και θα συμβεί κάπως τα πεθερικά μου κάνουν μονίμως ότι θέλουν εκείνοι. Είχαμε πει στα γενέθλια του τα πρώτα πχ ότι έχουμε ανάγκη από παραμύθια επειδή έχουμε μια σειρά π την λάτρευει αλλά δεν τα έχει όλα, και εκείνοι του πήραν ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι επειδή το παραμύθι δεν είναι δώρο όπως είπαν,ειναι άχρηστο. Όμως ο γιος μου τα λάτρευει. Εκείνοι όχι. Άρα του πήραν ότι ήθελαν αυτοί. 

Δε ξέρω αν καταλαβαίνετε τι θέλω να πω. 

Έχω μαζέψει τόσο που δεν μας φτάνει ένας μήνας να συζητάμε.... Έχουν έρθει στις διακοπές εκεί π ήμασταν για να τον δουν και μας ξύπνησαν 7.30 το πρωι... Μας τον παίρνουν απ τα χέρια...μ έχουν πάρει το κουτάλι π τον τάιζα κ με έκαναν παραδίπλα για να τον ταΐσουν εκείνοι... Αφήστε τα.... 

Έχω το κακό ότι εγώ τα κρατάω όλα αυτά και συγχωρώ δύσκολα. Ειδικά όταν δεν μου εχει ζητηθεί. Ξέρω ότι κ εκείνοι πρώτη φορά έγιναν παππούδες κ φαντάζομαι θα κάνουν κ αυτοί τα λάθη τους, αλλά θεωρώ οφείλεις πάντα να σέβεσαι τα όρια και τα θέλω των γονιών ή έστω του παιδιού σου π απέκτησε την δική του οικογένεια. 

Επίσης μιλάμε για τα Χριστούγεννα είναι μετά από 1.5 μήνα . Δηλαδή πραγματικά μετά από 1,5 μήνα μπορείς να βρεις χίλιες δικαιολογίες Κ να μην κάνετε τίποτα . 

Πραγματικά στο λέω γιατί έχω ζήσει παρόμοια πράγματα Κ τα ζω ακομα . Στην αρχή που ήμουν ανχωνενη τα έβλεπα Κ εγώ σαν να μην υπάρχει αύριο όταν είδα πως λειτουργούν Κ τα υπόλοιπα ζευγάρια απέναντι στα πεθερικά Κ πώς αυτοί που είναι πιο διπλωματικοί περνάνε καλητερα Κ τους έχουν στα όπα όπα Κ στο σεις Κ το σας  Ξύπνησα . 

Άσε που ακόμα δεν έχει αρρωστήσει κάνεις σας όσο κρυώνει ο καιρός Κ αρρωσταίνουν το πιο πιθανό να τρομάξει Κ ο άντρας σου Κ να μην θέλει να πάτε.

[ChristyLM]

2 ώρες πρίν, linaa είπε:

Είναι ο δικός τους τρόπος Κ όσο εσύ στρεσαρεσε Κ αντιδράς τόσο πιο πολύ θα θέλουν να σου δείξουν ότι είσαι υπερβολική. 

Κ εμένα τα πεθερικά μου οπότε είναι άρρωστα λένε ότι είναι κρύωμα Κ δεν κολλάει οι άνθρωποι είναι μεγαλωμένοι αλλιώς δεν μπορεί να το χωρέσει το μυαλό τους ότι δεν συμβαίνει Κ 100 φορές να το πεις.  Δεν το κάνουν επειδή θέλουν να σας κάνουν κακό απλά δεν το καταλαβαίνουν αυτό πρέπει να καταλάβεις . Οι άνθρωποι μετά από κάποια ηλικία φέρονται σαν μωρά . 

Όσο για τα παιχνίδια όταν εσύ λες όχι μπροστά τους δεν καταλαβαίνεις ότι θα σου πάνε κόντρα γιατί νιώθουν ότι τους υποτιμάς. ? 

Υπάρχει τρόπος περνεις το παιχνίδι λες αχ ευχαριστούμε Κ απλά δεν το χρησιμοποιήτε ποτέ . 

Αν τους πεις αυτό το παιχνίδι δεν το θέλουμε γιατί είναι μωρό είναι σα να τους λες είστε άχρηστοι παππούδες δεν ξέρετε τι σας γίνετε Κ δεν μας αρέσουν αυτά που φερνετε.  Οπότε Κ αυτοί αντιδρανε σαν να τους προσβάλεις . 

Έχουν ζήσει διαφορετικά Κ έχουν άλλη νοοτροπία. Εσύ πρέπει να μάθεις να τους αντιμετωπίζεις με τον τρόπο σου . Χωρίς να δυσανασχετεις. 

Κ μένα τα πεθερικά μου δεν ξέρουν να παίξουν με παιδιά γενικά . Το παιδί τους αγαπάει αλλά τους βαριέται . Το παιδί βρίσκει τρόπο να αντιδράσει . Δεν χρειάζετε εμείς οι μεγάλοι να φέρνουμε εντάσεις Κ να κακολογουμε . 

 

Κ το δεύτερο παιδί αγαπάνε άσε τι λένε για το πρώτο. Εντάξει Κ μένα οι παππούδες λέγανε αυτό έχει το όνομα μας είναι η αδυναμία μας αλλά αγάπη δείχνανε σε όλα τα εγγόνια. Είναι μια άλλη γενιά δεν σημαίνει ότι το κάναν από κακό. 

Γενικά το παιδί θα μεγαλώσει αυτό δεν καταλαβαίνεις Κ ότι δεν αρέσει στο παιδί θα το δείχνει. Δεν ξέρω πως να στο πω για να το καταλάβεις . Όσο εσύ το επιτρέπεις τόσο πιο ενοχλητικοί θα γίνονται γιατί θα τους έχεις δώσει σημασία Κ βήμα. Οσο πιο άνετη Κ χαλαρή είσαι τόσο πιο πολύ θα πάνε με τα θέλω σου Κ αυτοί . 

Αν συνέχεια δυσανασχετεις θα υπάρχει πάντα μια φασαρία μια δυσαρέσκεια μεταξύ σας. Αν βρεις το κουμπί τους θα μείνουν Κ αυτοί σε μια απόσταση ασφαλείας . 

Επίσης Κ ο άντρας σου δεν είναι ότι δεν σε καταλαβαίνει σίγουρα σε καταλαβαίνει απλά με τον τρόπο σου τον φέρνεις απέναντι στον τρόπο που έχει μεγαλώσει ο ίδιος. 

Είναι σαν να του λες μεγάλωσες σαν βλαμμένο από βλαμμένους γονείς τώρα θα κάνεις το καλύτερο για τα παιδιά σου γιατί το λέω εγώ. 

Οπότε Κ αυτός αντιδράει σαν να είσαι εσύ η υπερβολική . 

Μπροστά τους δεν έχω αντιδράσει σε τίποτα από όσα έχουν γίνει. Και για τα δώρα εκείνοι ρωτάνε τι να πάρουν.. Δεν έχει νόημα να με ρωτάς με τι παίζει το παιδί και να παίρνεις στο τέλος κάτι άλλο επειδή το θες εσύ. 

Από όσα μου γράψατε καταλήγω στο ότι απλά θα προσπαθώ να τους αγνοώ. Η ρήξη με τον άντρα μου υπάρχει και θ υπάρχει και δυστυχώς αυτό δεν μπορεί να αλλάξει. Τουλάχιστον μέσα μου. 

[linaa]

πρίν από 24 λεπτά , ChristyLM είπε:

Μπροστά τους δεν έχω αντιδράσει σε τίποτα από όσα έχουν γίνει. Και για τα δώρα εκείνοι ρωτάνε τι να πάρουν.. Δεν έχει νόημα να με ρωτάς με τι παίζει το παιδί και να παίρνεις στο τέλος κάτι άλλο επειδή το θες εσύ. 

Από όσα μου γράψατε καταλήγω στο ότι απλά θα προσπαθώ να τους αγνοώ. Η ρήξη με τον άντρα μου υπάρχει και θ υπάρχει και δυστυχώς αυτό δεν μπορεί να αλλάξει. Τουλάχιστον μέσα μου. 

Γενικά δεν έχει νόημα να ασχολησε όταν εσύ είσαι η μητέρα των παιδιών Κ αυτό δεν αλλάζει Κ τα παιδιά το ξέρουν . Γενικά όταν μεγαλώσουν λίγο Κ ξεανχωθεις με το μωρουδιακα ανχη  τους θα δεις πολλά πράγματα διαφορετικά . 

Όσο για τον σύζυγο δεν ξέρω πραγματικά τι γίνετε μεταξύ σας αλλά για να έχετε ένα νεογέννητο υπάρχει Κ αγάπη Κ έρωτας . Οπότε τα καθημερινά Κ αυτά ξεπερνιουνται .  

[Alex@]

1 hour ago, ChristyLM είπε:

Μπροστά τους δεν έχω αντιδράσει σε τίποτα από όσα έχουν γίνει. Και για τα δώρα εκείνοι ρωτάνε τι να πάρουν.. Δεν έχει νόημα να με ρωτάς με τι παίζει το παιδί και να παίρνεις στο τέλος κάτι άλλο επειδή το θες εσύ. 

Από όσα μου γράψατε καταλήγω στο ότι απλά θα προσπαθώ να τους αγνοώ. Η ρήξη με τον άντρα μου υπάρχει και θ υπάρχει και δυστυχώς αυτό δεν μπορεί να αλλάξει. Τουλάχιστον μέσα μου. 

Καταρχας να χαιρεσαι τα παιδακια σου!! Να έχουν υγεία κ να ειναινπαντα Χαρούμενα!

Καταλαβαίνω ότι είναι ανόητο να σε ρωτά κάποιονς τι να πάρει κ να καταλήγουν αλλού αλλά δεν το θεωρώ λόγο για να υπάρχει αυτή η δυσαρέσκεια, εγώ θα γελούσα πάντως κ οπως λέει η Λινα θα έλεγα ευχαριστώ κ θα το έβαζα στην άκρη. 

Επίσης δεν μπορώ να καταλάβω γτ έρχεσαι σε ρήξη με τον άντρα σου ;; επειδή θέλουν τα πεθερικά να παίρνανε χρονο με το εγγονι τους; επειδή δεν παίζουν μαζί του όπως θες εσύ; για τα λάθος δώρα που αγοράζουν;; 

Επίσης μέχρι τις γιορτές έχουμε 1.5 μηνα, όλο αυτόν τον καιρό το μεγάλο σου παιδί δεν πάει πουθενά; μια παιδική χαρά ας πούμε;;

 

[linaa]

πρίν από 25 λεπτά , Alex@ είπε:

Καταρχας να χαιρεσαι τα παιδακια σου!! Να έχουν υγεία κ να ειναινπαντα Χαρούμενα!

Καταλαβαίνω ότι είναι ανόητο να σε ρωτά κάποιονς τι να πάρει κ να καταλήγουν αλλού αλλά δεν το θεωρώ λόγο για να υπάρχει αυτή η δυσαρέσκεια, εγώ θα γελούσα πάντως κ οπως λέει η Λινα θα έλεγα ευχαριστώ κ θα το έβαζα στην άκρη. 

Επίσης δεν μπορώ να καταλάβω γτ έρχεσαι σε ρήξη με τον άντρα σου ;; επειδή θέλουν τα πεθερικά να παίρνανε χρονο με το εγγονι τους; επειδή δεν παίζουν μαζί του όπως θες εσύ; για τα λάθος δώρα που αγοράζουν;; 

Επίσης μέχρι τις γιορτές έχουμε 1.5 μηνα, όλο αυτόν τον καιρό το μεγάλο σου παιδί δεν πάει πουθενά; μια παιδική χαρά ας πούμε;;

 

Νομίζω ότι απλώς είναι το ανχος μιας μαμάς με δυο μωρά με δύο απανωτές γέννες έχει χάσει πια την ισορροπία της ζωής . Όπως Κ να το κάνεις δυο μωρά με διαφορά ενός χρόνου είναι μια κατάσταση πολύ δύσκολη με πολύ ανχος γιατί ακόμα Κ το πρώτο αμφιβάλλω αν έχει αρρωστήσει αν έχει χτυπήσει οπότε σαν οικογένεια είναι όλα καινούρια Κ έρχετε Κ ένα πρόωρο που έχει διπλάσιο ανχος . 

Όταν χαλαρώσουν λίγο θα δουν ότι είναι κρίμα να υπάρχει ρήξη για τέτοια θέματα . 

[ChristyLM]

3 ώρες πρίν, Alex@ είπε:

Καταρχας να χαιρεσαι τα παιδακια σου!! Να έχουν υγεία κ να ειναινπαντα Χαρούμενα!

Καταλαβαίνω ότι είναι ανόητο να σε ρωτά κάποιονς τι να πάρει κ να καταλήγουν αλλού αλλά δεν το θεωρώ λόγο για να υπάρχει αυτή η δυσαρέσκεια, εγώ θα γελούσα πάντως κ οπως λέει η Λινα θα έλεγα ευχαριστώ κ θα το έβαζα στην άκρη. 

Επίσης δεν μπορώ να καταλάβω γτ έρχεσαι σε ρήξη με τον άντρα σου ;; επειδή θέλουν τα πεθερικά να παίρνανε χρονο με το εγγονι τους; επειδή δεν παίζουν μαζί του όπως θες εσύ; για τα λάθος δώρα που αγοράζουν;; 

Επίσης μέχρι τις γιορτές έχουμε 1.5 μηνα, όλο αυτόν τον καιρό το μεγάλο σου παιδί δεν πάει πουθενά; μια παιδική χαρά ας πούμε;;

 

Ευχαριστώ πολύ!!  όταν μπορώ τον πηγαίνω βόλτες με μάρσιπο μαζί με το σκύλο μας . Δεν περπατάει και η παιδίατρος μας είπε όχι παιδικές χαρές, όχι καφετέριες και όχι κλειστά μέρη που συχνάζει πολύς κόσμος μαζί. 

Με τον άντρα μου έρχομαι σ ρήξη γιατί παρόλα όσα έχουν κάνει τα πεθερικά μου (τα έχω αναφέρει σε προηγούμενο σχόλιο, αλλά είναι αλλα τόσα...) εκείνος επιμένει πως είναι απλά τρελαμένοι μαζί του κ τους δικαιολογεί σε όλα! Δεν βάζει όρια ποτέ και για τίποτα. Δεν είναι ότι δεν παίζουν όπως θέλω εγώ μαζί του, είναι ότι δεν ασχολούνται ΚΑΘΌΛΟΥ. Τα πεθερικά μου, όπως ανέφερα και πριν, εμεναν 8 μέρες σπιτι μας και ζήτημα να ασχολήθηκαν 5' σύνολο μαζί του! Απαιτούν μόνο αγκαλιά, κι αν εκείνος γκρινιάζει παρεξηγουνται και τις περισσότερες φορές τον κρατάνε με το ζόρι. 

Μακάρι να ήθελαν χρόνο μαζί του να παίξουν ένα παιχνίδι για παράδειγμα ή να τον κρατήσουν από το χέρι να τρέξει όπως του αρέσει ή να του διαβάσουν ένα παραμύθι.. 

Επίσης, πάντα μας χωρίζουν σαν οικογένεια. Δλδ να πάει ο άντρας μου με τον γιο μου να τον δουν. Όχι να πάμε όλοι μαζί να ΜΑΣ δουν. (πριν έρθει το 2ο μωρό). Ουδέποτε ρώτησαν πως είμαστε πχ ή πως τα πηγαίνουμε.. Παίρνουν βιντεοκληση σχεδόν κάθε μέρα για να τον δουν. Μόνο αυτόν. Ουδέποτε ζήτησαν να δουν το άλλο μωράκι π τον έχουν δει μόνο μια φορά σε ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ. όταν γεννήθηκε ο μεγάλος μου έκαναν συνέχεια χαμό. Ήρθαν στο μαιευτήριο (όταν γέννησα τον μεγάλο μ) μόνο για να τον δουν κ έφυγαν, εμένα δεν ήρθαν ποτέ να με δουν επειδή δεν μπορούσαν να δουν το μωρό. Έκανα συνέχεια βιντεοκλησεξς τον πρώτο καιρό για να τον βλέπουν κ μόλις ξεκινήσαμε να βγαίνουμε συνέχεια ήθελαν μόνο αγκαλιά να τον έχουν, να του λένε χαζομάρες και να κάνουν ότι θέλουν εκείνοι λες κ είναι δικό τους παιδί.

3 ώρες πρίν, linaa είπε:

Νομίζω ότι απλώς είναι το ανχος μιας μαμάς με δυο μωρά με δύο απανωτές γέννες έχει χάσει πια την ισορροπία της ζωής . Όπως Κ να το κάνεις δυο μωρά με διαφορά ενός χρόνου είναι μια κατάσταση πολύ δύσκολη με πολύ ανχος γιατί ακόμα Κ το πρώτο αμφιβάλλω αν έχει αρρωστήσει αν έχει χτυπήσει οπότε σαν οικογένεια είναι όλα καινούρια Κ έρχετε Κ ένα πρόωρο που έχει διπλάσιο ανχος . 

Όταν χαλαρώσουν λίγο θα δουν ότι είναι κρίμα να υπάρχει ρήξη για τέτοια θέματα . 

Περάσαμε και με τον μεγάλο αρρώστιες και ένα κάρο χτυπήματα. Δεν με απασχολούν αυτά. Όμως είναι αλλιώς ένα τόσο πρόωρο μωρό μέσα στον χειμώνα κι αλλιώς ένα τελειομηνο μωρό! Θεωρώ πρέπει ο οποιοσδήποτε να σεβαστεί ότι σε μια οικογένεια υπάρχει ένα πρόωρο μωρό και από μόνοι τους θα έπρεπε να μην απαιτούν συναντήσεις για κάποιο διάστημα, αν νοιάζονται πραγματικά και για τα δύο παιδιά! 

Νιώθω ότι δεν με σέβονται! Και αυτό με ενοχλεί. Κι επίσης με συγχωρείτε, αλλά επειδή κάνουμε παιδιά δεν σημαίνει ότι σταματάμε να υπάρχουμε και τα πεθερικά μου έχουν δείξει ακριβώς αυτό σε εμένα. Εννοείται με τον άντρα μου δεν έχει αλλάξει τίποτα. 

[vikib]

@ChristyLM δ σημαινει οτι ολοι ξερουν να αγαπανε.υπαρχει κ η εγωιστικη αγαπη

μην προδικαζεις οτι δ θα αγαπανε το μωρο.οι ισορροπιες θα αλλαξουν

ολοι μπορουμε να φανταστουμε την "εμμονικη" αγαπη κ τρελα παππουδων με το πρωτο εγγονι,αγορι που πηρε κ το ονομα

εγω προσωπικα μιλαω,δ γινεται να αφησω καποια πραγματα.δωσε ενα φιλακι στον παππου,αν θελει.κ κοβω τη συζητηση.ελα αγκαλια,θα ερθει οταν θελει.μα δ κολλαει αυτο που εχουμε,οκ κ απλα δ κανονιζω να παμε.δλδ σε αυτο τι θα κανει ο αντρας σου,θα σου πει ναι δ κολλαει κ θα τον παει;πραγματικα εκει θα του ελεγα,οκ εμενα δ με πιστευεις,μιλα με τον γιατρο.διαβασε,κ εφοσον θελεις να διακινδυνεψεις ασθενεια σε νηπιο κ πρωορο βρεφος να εισαι ετοιμος για συνεπειες.ποιος θα ναι διπλα τους αν αρρωστησουν;

ρωτησαν για δωρο,πηραν ο,τι ηθελαν.πιθανον θα το σχολιαζα,οτι δ ειπαμε αυτο,ισως να μπορουμε να το αλλαξουμε;η την πρωτη φορα θα το μαζευα κ πολυ απλα δ θα το επαιζε το παιδι

σιγουρα δ ειναι ωραιο να δημιουργουνται εντασεις μπροστα στο παιδι,αλλα θα αγνοησω μια,θα πω ευγενικα τη δευτερη,τριτη θα βαλω ορια.γτ αρχικα πρεπει να γινεις η φωνη του παιδιου σου.ναι πραγματι μεγαλωνοντας θα αντιδρα,αλλα πρεπει να μαθει να αντιδρα

τωρα αν ο αντρας σου δ τα βλεπει ολα αυτα κ θεωρει σωστα ολα οσα κανουν οι γονεις του ειναι μεγαλο προβλημα γτ σαν γονεις δ εχετε κοινη γραμμη κ θα μπερδευετε το παιδι,κ θα δημιουργουνται παντα θεματα

δ ειναι ολοι διπλωματες.κ αυτο για μενα δ ειναι κακο.προσωπικα δ ειμαι.αλλα εχω την τυχη να μη χρειαζομαι τη βοηθεια τους

επισης δ καταλαβα γτ δ αντιδρας μπροστα τους .αυτο ειναι χειροτερο.τα κρατας μεσα σου,ξεσπας στον αντρα σου,κ τζαμπα πικραινεστε.ενω ισως αν πεις κτ με καλο/αυστηρο τροπο,απειρες φορες,μπορει κ να προσπαθησουν να περιορισουν κτ

εγω καταλαβαινω οτι αυτο που σε ενοχλει ειναι λιγο απο ολα.ο αντρας σου που νιωθεις οτι δ ειναι συμμαχος σου.τα πεθερικα που σε εχουν γραμμενη κ πνιγουν με την αγαπη τους τον γιο σου,τα περιεργα που λενε κ κανουν.τα καταλαβαινω.αλλα εχεις τοσα αλλα πραγματα να ασχοληθεις,που δ αξιζει να χανεις τον χρονο σου μαζι τους

κ για την παιδικη,ειναι αλλο βρε κοριτσια.μπορει στην τελικη να μην βγει για ενα μηνα το παιδακι,χειμωνας ειναι.η αλλο να παει μιση ωρα στην παιδικη,σε ενα παρκακι να παιξει,που θα ναι εξω,στον καθαρο αερα,κ αλλο σε ενα σπιτι με ανθρωπους που δ τους περιοριζει ο βηχας ως προς ενα νηπιο 14μ.γτ κ με την κορη μου που αρρωστησε πρωτη φορα 1,5χρ δυσκολα περασα,χωρις να υπαρχει κ νεογεννητο κ μαλιστα πρωορο.στην τελικη τι πιο ωραιο,να ερθουν να παρουν το παιδακι,να το πανε μια βολτα κ 1-2ωρες δ θα ειχα προβλημα,κ να το πανε παιδικη.κ μερα παρα μερα θα τους ελεγα να το κανουν.αλλα δ νομιζω οτι θα θελανε εκεινοι.εμενα τα πεθερικα μου δ ταισαν ποτε τα παιδια μου,φοβοντουσαν λογω κομματιων,κ δ τα πηγαν κ ποτε παιδικη.καλα ταισμα ουτε η μανα μου,μετα τον χρονο(τωρα αν ειναι οχι παιδικη η γιατρος,οκ)

συμφωνω με αυτο που ειπωθηκε,οτι ολα τωρα τα βλεπεις βουνο,δυο εγκυμοσυνες καπακι,πρωοροτητα,κ ενα μεγαλυτερο μωρο,που λογικα ως τωρα ολοι ησασταν απο πανω κ ολα παιρνουν τεραστιες διαστασεις

ποτε δ υπηρχες γι αυτους στην ουσια.ησουν η νυφη,τωρα εχουν εγγονι να ασχοληθουν

ο μικρος μου μεχρι τα δυο αν δ εβγαινε απο το σπιτι δ θα ειχε απολυτως κανενα θεμα.παρολο που βγαιναμε πολυ συχνα,γτ σε αντιθεση η κορη μου μερα παρα μερα επρεπε να βγει.το μονο που θα προσπαθουσα ειναι να εχει χρονο να ξεδινει κ ο μεγαλος σου για να ειναι ηρεμος κ στο σπιτι γτ οσο να ναι κ καποιες δικες του αναγκες θα ερθουν σε δευτερη μοιρα

 

[ChristyLM]

πρίν από 7 λεπτά , vikib είπε:

@ChristyLM δ σημαινει οτι ολοι ξερουν να αγαπανε.υπαρχει κ η εγωιστικη αγαπη

μην προδικαζεις οτι δ θα αγαπανε το μωρο.οι ισορροπιες θα αλλαξουν

ολοι μπορουμε να φανταστουμε την "εμμονικη" αγαπη κ τρελα παππουδων με το πρωτο εγγονι,αγορι που πηρε κ το ονομα

εγω προσωπικα μιλαω,δ γινεται να αφησω καποια πραγματα.δωσε ενα φιλακι στον παππου,αν θελει.κ κοβω τη συζητηση.ελα αγκαλια,θα ερθει οταν θελει.μα δ κολλαει αυτο που εχουμε,οκ κ απλα δ κανονιζω να παμε.δλδ σε αυτο τι θα κανει ο αντρας σου,θα σου πει ναι δ κολλαει κ θα τον παει;πραγματικα εκει θα του ελεγα,οκ εμενα δ με πιστευεις,μιλα με τον γιατρο.διαβασε,κ εφοσον θελεις να διακινδυνεψεις ασθενεια σε νηπιο κ πρωορο βρεφος να εισαι ετοιμος για συνεπειες.ποιος θα ναι διπλα τους αν αρρωστησουν;

ρωτησαν για δωρο,πηραν ο,τι ηθελαν.πιθανον θα το σχολιαζα,οτι δ ειπαμε αυτο,ισως να μπορουμε να το αλλαξουμε;η την πρωτη φορα θα το μαζευα κ πολυ απλα δ θα το επαιζε το παιδι

σιγουρα δ ειναι ωραιο να δημιουργουνται εντασεις μπροστα στο παιδι,αλλα θα αγνοησω μια,θα πω ευγενικα τη δευτερη,τριτη θα βαλω ορια.γτ αρχικα πρεπει να γινεις η φωνη του παιδιου σου.ναι πραγματι μεγαλωνοντας θα αντιδρα,αλλα πρεπει να μαθει να αντιδρα

τωρα αν ο αντρας σου δ τα βλεπει ολα αυτα κ θεωρει σωστα ολα οσα κανουν οι γονεις του ειναι μεγαλο προβλημα γτ σαν γονεις δ εχετε κοινη γραμμη κ θα μπερδευετε το παιδι,κ θα δημιουργουνται παντα θεματα

δ ειναι ολοι διπλωματες.κ αυτο για μενα δ ειναι κακο.προσωπικα δ ειμαι.αλλα εχω την τυχη να μη χρειαζομαι τη βοηθεια τους

επισης δ καταλαβα γτ δ αντιδρας μπροστα τους .αυτο ειναι χειροτερο.τα κρατας μεσα σου,ξεσπας στον αντρα σου,κ τζαμπα πικραινεστε.ενω ισως αν πεις κτ με καλο/αυστηρο τροπο,απειρες φορες,μπορει κ να προσπαθησουν να περιορισουν κτ

εγω καταλαβαινω οτι αυτο που σε ενοχλει ειναι λιγο απο ολα.ο αντρας σου που νιωθεις οτι δ ειναι συμμαχος σου.τα πεθερικα που σε εχουν γραμμενη κ πνιγουν με την αγαπη τους τον γιο σου,τα περιεργα που λενε κ κανουν.τα καταλαβαινω.αλλα εχεις τοσα αλλα πραγματα να ασχοληθεις,που δ αξιζει να χανεις τον χρονο σου μαζι τους

κ για την παιδικη,ειναι αλλο βρε κοριτσια.μπορει στην τελικη να μην βγει για ενα μηνα το παιδακι,χειμωνας ειναι.η αλλο να παει μιση ωρα στην παιδικη,σε ενα παρκακι να παιξει,που θα ναι εξω,στον καθαρο αερα,κ αλλο σε ενα σπιτι με ανθρωπους που δ τους περιοριζει ο βηχας ως προς ενα νηπιο 14μ.γτ κ με την κορη μου που αρρωστησε πρωτη φορα 1,5χρ δυσκολα περασα,χωρις να υπαρχει κ νεογεννητο κ μαλιστα πρωορο.στην τελικη τι πιο ωραιο,να ερθουν να παρουν το παιδακι,να το πανε μια βολτα κ 1-2ωρες δ θα ειχα προβλημα,κ να το πανε παιδικη.κ μερα παρα μερα θα τους ελεγα να το κανουν.αλλα δ νομιζω οτι θα θελανε εκεινοι.εμενα τα πεθερικα μου δ ταισαν ποτε τα παιδια μου,φοβοντουσαν λογω κομματιων,κ δ τα πηγαν κ ποτε παιδικη.καλα ταισμα ουτε η μανα μου,μετα τον χρονο(τωρα αν ειναι οχι παιδικη η γιατρος,οκ)

συμφωνω με αυτο που ειπωθηκε,οτι ολα τωρα τα βλεπεις βουνο,δυο εγκυμοσυνες καπακι,πρωοροτητα,κ ενα μεγαλυτερο μωρο,που λογικα ως τωρα ολοι ησασταν απο πανω κ ολα παιρνουν τεραστιες διαστασεις

ποτε δ υπηρχες γι αυτους στην ουσια.ησουν η νυφη,τωρα εχουν εγγονι να ασχοληθουν

ο μικρος μου μεχρι τα δυο αν δ εβγαινε απο το σπιτι δ θα ειχε απολυτως κανενα θεμα.παρολο που βγαιναμε πολυ συχνα,γτ σε αντιθεση η κορη μου μερα παρα μερα επρεπε να βγει.το μονο που θα προσπαθουσα ειναι να εχει χρονο να ξεδινει κ ο μεγαλος σου για να ειναι ηρεμος κ στο σπιτι γτ οσο να ναι κ καποιες δικες του αναγκες θα ερθουν σε δευτερη μοιρα

 

Τα έχετε περιγράψει σε μεγάλο βαθμό όπως είναι τα πράγματα! Με έχετε καταλάβει απόλυτα. 

Εννοείται πως δεν το ταΐζω ούτε μπροστά τους το παιδί γιατί φωνάζουν (στην κυριολεξία) επειδή φοβούνται ότι θα πνίγει κ μ κάνουν υποδείξεις συνέχεια. Είχαμε πάει πριν 2-3 μήνες να φάμε όλοι μαζί (πριν γεννήσω) και η μάνα του μου φώναξε στο τραπέζι μη του το δώσεις αυτό θα τον πνιξεις. Δεν απάντησα. Μου το είπε δεύτερη φορά. Της είπα ότι ξέρει να διαχειριστεί το φαγητό του κ αν όχι, ξέρω πρώτες βοήθειες σε βρέφος, δεν θα τον αφήσω να πάθει κακό. Μου το είπε και τρίτη φορά με ύφος, ε εκεί δεν άντεξα και μίλησα πρώτη φορά στα οχτώ χρόνια π την ξέρω και της είπα τον ταΐζω και στο σπίτι,δεν είναι πρώτη φορά, μην ασχολείστε. 

Δεν θα σ κρυφτώ. Ένιωσα τύψεις π μίλησα, αλλά δεν άντεχα άλλο. Παιδική χαρά δεν θα τους άφηνα να τον πάνε γιατί Κάνει δύο βήματα ο γιος μου και την ακούς "Ιιιιι το παιδί.. ΙΙΙ όχι εκεί... ΙΙΙ όχι αυτό... ΙΙΙ φύγε από εκεί..". Δεν έχω απαντήσει ποτέ...ουτε όταν έφεραν τα δώρα (αυτά π πήραν ότι ήθελαν ενώ είχαμε πει εμείς για παραμυθια) δεν είπα κατι μπροστά τους. Είπα ευχαριστούμε. Ο μικρός τα έβλεπε κ τα πετούσε στο πάτωμα κ έκλαιγε. Τα παιχνίδια εννοείται είναι σε σακούλες μεδα στην ντουλάπα για να τα δώσω σε κάποιο άλλο παιδάκι. 

Ξέρετε κάτι? Νομίζω μέσα από το σχόλιο σας κατάλαβα πόσο κλεισμένη στον εαυτό μου είμαι και πόσο υπομονή κάνω όταν ΔΕΝ πρέπει. Με έχουν βγάλει υπερβολική, ξινή και απότομη και μόνο εγώ ξέρω 2.5 χρόνια τώρα κλεισμένη στο σπίτι τι τράβηξα για αυτά τα δύο παιδιά. Και η μόνη τους έννοια πάντα ήταν να δουν τον μεγάλο μ γιο. Ουτε αν έχουμε ένα πιάτο φαΐ, ούτε αν κοιμήθηκαμε, ούτε αν είμαστε καλά σαν ζευγάρι, ούτε τίποτα ουσιαστικό! Και αυτός είναι ο λόγος μάλλον που δεν τους μπορώ άλλο κ δεν θέλω επαφές πλέον. 

Οκ. Ας είμαι παράλογη βρε κορίτσια, έτσι νιώθω μέσα μου. 

[vikib]

πρίν από 38 λεπτά , ChristyLM είπε:

Τα έχετε περιγράψει σε μεγάλο βαθμό όπως είναι τα πράγματα! Με έχετε καταλάβει απόλυτα. 

Εννοείται πως δεν το ταΐζω ούτε μπροστά τους το παιδί γιατί φωνάζουν (στην κυριολεξία) επειδή φοβούνται ότι θα πνίγει κ μ κάνουν υποδείξεις συνέχεια. Είχαμε πάει πριν 2-3 μήνες να φάμε όλοι μαζί (πριν γεννήσω) και η μάνα του μου φώναξε στο τραπέζι μη του το δώσεις αυτό θα τον πνιξεις. Δεν απάντησα. Μου το είπε δεύτερη φορά. Της είπα ότι ξέρει να διαχειριστεί το φαγητό του κ αν όχι, ξέρω πρώτες βοήθειες σε βρέφος, δεν θα τον αφήσω να πάθει κακό. Μου το είπε και τρίτη φορά με ύφος, ε εκεί δεν άντεξα και μίλησα πρώτη φορά στα οχτώ χρόνια π την ξέρω και της είπα τον ταΐζω και στο σπίτι,δεν είναι πρώτη φορά, μην ασχολείστε. 

Δεν θα σ κρυφτώ. Ένιωσα τύψεις π μίλησα, αλλά δεν άντεχα άλλο. Παιδική χαρά δεν θα τους άφηνα να τον πάνε γιατί Κάνει δύο βήματα ο γιος μου και την ακούς "Ιιιιι το παιδί.. ΙΙΙ όχι εκεί... ΙΙΙ όχι αυτό... ΙΙΙ φύγε από εκεί..". Δεν έχω απαντήσει ποτέ...ουτε όταν έφεραν τα δώρα (αυτά π πήραν ότι ήθελαν ενώ είχαμε πει εμείς για παραμυθια) δεν είπα κατι μπροστά τους. Είπα ευχαριστούμε. Ο μικρός τα έβλεπε κ τα πετούσε στο πάτωμα κ έκλαιγε. Τα παιχνίδια εννοείται είναι σε σακούλες μεδα στην ντουλάπα για να τα δώσω σε κάποιο άλλο παιδάκι. 

Ξέρετε κάτι? Νομίζω μέσα από το σχόλιο σας κατάλαβα πόσο κλεισμένη στον εαυτό μου είμαι και πόσο υπομονή κάνω όταν ΔΕΝ πρέπει. Με έχουν βγάλει υπερβολική, ξινή και απότομη και μόνο εγώ ξέρω 2.5 χρόνια τώρα κλεισμένη στο σπίτι τι τράβηξα για αυτά τα δύο παιδιά. Και η μόνη τους έννοια πάντα ήταν να δουν τον μεγάλο μ γιο. Ουτε αν έχουμε ένα πιάτο φαΐ, ούτε αν κοιμήθηκαμε, ούτε αν είμαστε καλά σαν ζευγάρι, ούτε τίποτα ουσιαστικό! Και αυτός είναι ο λόγος μάλλον που δεν τους μπορώ άλλο κ δεν θέλω επαφές πλέον. 

Οκ. Ας είμαι παράλογη βρε κορίτσια, έτσι νιώθω μέσα μου. 

να μην νιωθεις τυψεις,παντα οταν τα κραταμε μεσα μας ειναι χειροτερα κ γτ εμεις χαλιεμαστε αλλα κ γτ κανουμε μπαμ,κ μετα φαινεται υπερβολικο ολο

να τα κρατησεις τα παιχνιδια για οταν θεωρησεις οτι ηρθε η ωρα

θα δεις που απλα μεγαλωνοντας το παιδι δ θα θελει περα απο τα τυπικα.θα τους βαλει στη θεση τους χωρις να κανεις τπτ εσυ

αυτο που λες οτι εισαι κλεισμενη,πρεπει να μιλας.οχι εν βρασμω.σε ηρεμη φαση,να επικοινωνεις τα θελω σου,τις αποψεις σου,να ακους,να συζητας,να τα βγαζεις απο μεσα σου

εγω προσωπικα δ φοβαμαι μην χαρακτηριστω,ουτε με νοιαζει κιολας απο καποια ατομα,ας ειμαι η ξινη,η ξερολας,η αποτομη κ η υπερβολικη.δ με νοιαζει καθολου.σημασια εχει αν κοιμασαι ησυχη τα βραδια,κ ευχαριστημενη με την οικογενεια σου.εφοσον λοιπον κ εσυ δ θα προσβαλλεις δ εχεις λογο να μην εισαι ησυχη

επισης στο μελλον δ θα υπαρχει κ ο χρονος.σχολεια,δραστηριοτητες,δουλειες,παρεες θα περιοριστουν οι επαφες

πλησιαζει η ωρα των εορτων.ξερω οτι τα παιδια μου θελουν να παμε στους δικους μας,κυριως επειδη ειναι τα ξαδερφια τους,της αδερφης μου.προσωπικα δ θελω καθολου,αλλα θα δουμε πως θα το κανουμε.πρεπει απλα να υπαρχει ισορροπια,κατανοηση,συζητηση κ μετρο.κ ας το κανουν οσοι μπορουν,οι υπολοιποι θα ακολουθησουν

[linaa]

2 ώρες πρίν, ChristyLM είπε:

Ευχαριστώ πολύ!!  όταν μπορώ τον πηγαίνω βόλτες με μάρσιπο μαζί με το σκύλο μας . Δεν περπατάει και η παιδίατρος μας είπε όχι παιδικές χαρές, όχι καφετέριες και όχι κλειστά μέρη που συχνάζει πολύς κόσμος μαζί. 

Με τον άντρα μου έρχομαι σ ρήξη γιατί παρόλα όσα έχουν κάνει τα πεθερικά μου (τα έχω αναφέρει σε προηγούμενο σχόλιο, αλλά είναι αλλα τόσα...) εκείνος επιμένει πως είναι απλά τρελαμένοι μαζί του κ τους δικαιολογεί σε όλα! Δεν βάζει όρια ποτέ και για τίποτα. Δεν είναι ότι δεν παίζουν όπως θέλω εγώ μαζί του, είναι ότι δεν ασχολούνται ΚΑΘΌΛΟΥ. Τα πεθερικά μου, όπως ανέφερα και πριν, εμεναν 8 μέρες σπιτι μας και ζήτημα να ασχολήθηκαν 5' σύνολο μαζί του! Απαιτούν μόνο αγκαλιά, κι αν εκείνος γκρινιάζει παρεξηγουνται και τις περισσότερες φορές τον κρατάνε με το ζόρι. 

Μακάρι να ήθελαν χρόνο μαζί του να παίξουν ένα παιχνίδι για παράδειγμα ή να τον κρατήσουν από το χέρι να τρέξει όπως του αρέσει ή να του διαβάσουν ένα παραμύθι.. 

Επίσης, πάντα μας χωρίζουν σαν οικογένεια. Δλδ να πάει ο άντρας μου με τον γιο μου να τον δουν. Όχι να πάμε όλοι μαζί να ΜΑΣ δουν. (πριν έρθει το 2ο μωρό). Ουδέποτε ρώτησαν πως είμαστε πχ ή πως τα πηγαίνουμε.. Παίρνουν βιντεοκληση σχεδόν κάθε μέρα για να τον δουν. Μόνο αυτόν. Ουδέποτε ζήτησαν να δουν το άλλο μωράκι π τον έχουν δει μόνο μια φορά σε ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ. όταν γεννήθηκε ο μεγάλος μου έκαναν συνέχεια χαμό. Ήρθαν στο μαιευτήριο (όταν γέννησα τον μεγάλο μ) μόνο για να τον δουν κ έφυγαν, εμένα δεν ήρθαν ποτέ να με δουν επειδή δεν μπορούσαν να δουν το μωρό. Έκανα συνέχεια βιντεοκλησεξς τον πρώτο καιρό για να τον βλέπουν κ μόλις ξεκινήσαμε να βγαίνουμε συνέχεια ήθελαν μόνο αγκαλιά να τον έχουν, να του λένε χαζομάρες και να κάνουν ότι θέλουν εκείνοι λες κ είναι δικό τους παιδί.

Περάσαμε και με τον μεγάλο αρρώστιες και ένα κάρο χτυπήματα. Δεν με απασχολούν αυτά. Όμως είναι αλλιώς ένα τόσο πρόωρο μωρό μέσα στον χειμώνα κι αλλιώς ένα τελειομηνο μωρό! Θεωρώ πρέπει ο οποιοσδήποτε να σεβαστεί ότι σε μια οικογένεια υπάρχει ένα πρόωρο μωρό και από μόνοι τους θα έπρεπε να μην απαιτούν συναντήσεις για κάποιο διάστημα, αν νοιάζονται πραγματικά και για τα δύο παιδιά! 

Νιώθω ότι δεν με σέβονται! Και αυτό με ενοχλεί. Κι επίσης με συγχωρείτε, αλλά επειδή κάνουμε παιδιά δεν σημαίνει ότι σταματάμε να υπάρχουμε και τα πεθερικά μου έχουν δείξει ακριβώς αυτό σε εμένα. Εννοείται με τον άντρα μου δεν έχει αλλάξει τίποτα. 

Κοίτα στις ανθρώπινες σχέσεις πάντα υπάρχουν παράπονα Κ συμπεριφορές . Το παράπονο σου αυτό μπορείς να το πεις ευγενικά . Μπορείς να πεις στα πεθερικά σου ότι ξέρετε κάτι δεν θέλω να δεχεστε όλες τις απόψεις μου απλά να δείχνετε ότι σέβεστε μια ανησυχία μου ένα φόβο μου. 

Αυτό μπορείς να πεις Κ στον άντρα σου . Ότι εμενα δεν με νοιάζει αν θα γίνει το δικό μου ή όχι απλά έχω ένα φόβο Κ θέλω να τον σεβαστείς όπως εγώ σέβομαι τους δικούς σου φόβους. Δεν μπορείς να σου λέω φοβάμαι Κ εσύ να λες ας φοβασε εγώ θα σε κάνω να νιώθεις περισσότερο φόβο. 

Επισης δεν πιστεύω ότι έχεις μιλήσει ειλικρινά με τα πεθερικά σου . Δεν είναι μόνο να λες επιθυμίες Κ αυτοί να κατανοούν πρέπει να τους πιάσεις να τους μιλήσεις όχι όμως να τους κάνεις παρατήρηση για τα γούστα τους. 

Να τους πεις την ουσία του προβλήματος Κ όχι τα γούστα τους . Δηλαδή θα τους πεις ότι εγώ σας αγαπώ σας εκτιμώ απλά όταν φοβάμαι κατι θέλω να μου δίνετε λίγο σημασία . Ότι δεν γίνετε να φοβάμαι Κ να λέτε ας την αυτή εμείς δεν φοβόμαστε . 

Στα υπόλοιπα πρέπει να σταθείς μόνο σε ότι πραγματικά έχει σημασία. Αν το παιδί δεν κινδυνεύει μαζί τους όλα τα άλλα δεν χρειάζετε να τα παρατηρείς καν.

Εσύ μόνο θα έχεις το νου σου μην γίνει κάτι επικίνδυνο Κ όχι όλα τα υπόλοιπα . Σκέψου να ερχόταν ο άντρας σου Κ να σου έλεγε για την δική σου μάνα το κράτησε αγκαλιά 5 λεπτά παραπάνω ενώ αυτό δεν ήθελε πως θα ένιωθες ? Την καταλαβαίνω την παρατήρηση σου αλλά σκέψου ότι Κ το παιδί νιώθει την ένταση σου Κ αντιδράει. Αν εσύ δυσανασχετεις Κ το παιδί ακόμα Κ να θέλει αγκαλιά θα νιώθει εκνευρισμό . Αυτά τα παιδιά τα διαισθανονται

1 ώρα πρίν, ChristyLM είπε:

Τα έχετε περιγράψει σε μεγάλο βαθμό όπως είναι τα πράγματα! Με έχετε καταλάβει απόλυτα. 

Εννοείται πως δεν το ταΐζω ούτε μπροστά τους το παιδί γιατί φωνάζουν (στην κυριολεξία) επειδή φοβούνται ότι θα πνίγει κ μ κάνουν υποδείξεις συνέχεια. Είχαμε πάει πριν 2-3 μήνες να φάμε όλοι μαζί (πριν γεννήσω) και η μάνα του μου φώναξε στο τραπέζι μη του το δώσεις αυτό θα τον πνιξεις. Δεν απάντησα. Μου το είπε δεύτερη φορά. Της είπα ότι ξέρει να διαχειριστεί το φαγητό του κ αν όχι, ξέρω πρώτες βοήθειες σε βρέφος, δεν θα τον αφήσω να πάθει κακό. Μου το είπε και τρίτη φορά με ύφος, ε εκεί δεν άντεξα και μίλησα πρώτη φορά στα οχτώ χρόνια π την ξέρω και της είπα τον ταΐζω και στο σπίτι,δεν είναι πρώτη φορά, μην ασχολείστε. 

Δεν θα σ κρυφτώ. Ένιωσα τύψεις π μίλησα, αλλά δεν άντεχα άλλο. Παιδική χαρά δεν θα τους άφηνα να τον πάνε γιατί Κάνει δύο βήματα ο γιος μου και την ακούς "Ιιιιι το παιδί.. ΙΙΙ όχι εκεί... ΙΙΙ όχι αυτό... ΙΙΙ φύγε από εκεί..". Δεν έχω απαντήσει ποτέ...ουτε όταν έφεραν τα δώρα (αυτά π πήραν ότι ήθελαν ενώ είχαμε πει εμείς για παραμυθια) δεν είπα κατι μπροστά τους. Είπα ευχαριστούμε. Ο μικρός τα έβλεπε κ τα πετούσε στο πάτωμα κ έκλαιγε. Τα παιχνίδια εννοείται είναι σε σακούλες μεδα στην ντουλάπα για να τα δώσω σε κάποιο άλλο παιδάκι. 

Ξέρετε κάτι? Νομίζω μέσα από το σχόλιο σας κατάλαβα πόσο κλεισμένη στον εαυτό μου είμαι και πόσο υπομονή κάνω όταν ΔΕΝ πρέπει. Με έχουν βγάλει υπερβολική, ξινή και απότομη και μόνο εγώ ξέρω 2.5 χρόνια τώρα κλεισμένη στο σπίτι τι τράβηξα για αυτά τα δύο παιδιά. Και η μόνη τους έννοια πάντα ήταν να δουν τον μεγάλο μ γιο. Ουτε αν έχουμε ένα πιάτο φαΐ, ούτε αν κοιμήθηκαμε, ούτε αν είμαστε καλά σαν ζευγάρι, ούτε τίποτα ουσιαστικό! Και αυτός είναι ο λόγος μάλλον που δεν τους μπορώ άλλο κ δεν θέλω επαφές πλέον. 

Οκ. Ας είμαι παράλογη βρε κορίτσια, έτσι νιώθω μέσα μου. 

Επίσης πρέπει να σκεφτείς ότι σαν ζευγάρι με ένα μωρό 1 χρόνου δεν έχετε βρει ακόμα την ισορροπία σας . Αν πιστεύεις ότι όλα τα ζευγάρια με το που γεννηθεί το παιδί είναι όλο ναι αγάπη μου Κ έχεις δίκιο έπρεπε να μην κάνεις άλλο παιδί ξεκάθαρα . 

Οι σχέσεις δεν μπορεί να συμπορευτούν με μια νέα συνθήκη αν δεν δόσεις χρόνο 

Επίσης αν πιστεύεις ότι με ένα παιδί 14 μηνών που δεν περπατάει Κ δεν έχει ζήσει χειμώνα ως παιδάκι έχετε αρρωστήσει Κ έχετε πέσει Κ είσαι πια έμπειρη γελιεσε . Κ γι'αυτό φοβάσαι κιόλας γιατί απλά δεν έχεις ξεπεράσει αυτές τις συνθήκες . Αν μιλήσεις με μαμάδες που έχουν 3-4 παιδιά διαφορετικών ηλικιών Κ δεις τις συμπεριφορές τους στο πρώτο νεογέννητο Κ τις συμπεριφορές στο τελευταίο θα εκπλαγεις με το πόσο αλλάζει ο άνθρωπος 

[vikib]

λινα συμφωνω σε πολλα που λες,αλλα οταν εγραψα κ γω "επικινδυνες" καταστασεις,ειχα στο μυαλο μου κ την αλλη πλευρα

μπορω να φανταστω καποια πραγματα που λεει η θεματοθετρια γτ εχω μια πεθερα που κ σαν μανα,ηταν η κλασικη που χτυπουσε 15000φορες την πορτα στο δωματιο οταν ο αντρας μου ηταν με φιλους σαν εφηβος,για τοστακι,χυμο,κλπ

οποτε το παιδι δ κινδυνευει στα πεθερικα,γτ πολυ απλα αν γινοταν δ θα το αφηναν να πατησει καν.κ δυστυχως στην ηλικια τους δ θα καταλαβουν οτι αυτο δ ειναι υγιες

ειναι πολυ εξυπνο αυτο που ειπες,να τους πει για τους φοβους της,δ περιμενω οτι θα το σεβαστουν,κ θα πρεπει να το πει πολλες φορες,αλλα τουλ μπορει να καταλαβει ο συζηγος,κ ισως μετα να μπουν πιο ευκολα καποια ορια

[ChristyLM]

4 ώρες πρίν, vikib είπε:

να μην νιωθεις τυψεις,παντα οταν τα κραταμε μεσα μας ειναι χειροτερα κ γτ εμεις χαλιεμαστε αλλα κ γτ κανουμε μπαμ,κ μετα φαινεται υπερβολικο ολο

να τα κρατησεις τα παιχνιδια για οταν θεωρησεις οτι ηρθε η ωρα

θα δεις που απλα μεγαλωνοντας το παιδι δ θα θελει περα απο τα τυπικα.θα τους βαλει στη θεση τους χωρις να κανεις τπτ εσυ

αυτο που λες οτι εισαι κλεισμενη,πρεπει να μιλας.οχι εν βρασμω.σε ηρεμη φαση,να επικοινωνεις τα θελω σου,τις αποψεις σου,να ακους,να συζητας,να τα βγαζεις απο μεσα σου

εγω προσωπικα δ φοβαμαι μην χαρακτηριστω,ουτε με νοιαζει κιολας απο καποια ατομα,ας ειμαι η ξινη,η ξερολας,η αποτομη κ η υπερβολικη.δ με νοιαζει καθολου.σημασια εχει αν κοιμασαι ησυχη τα βραδια,κ ευχαριστημενη με την οικογενεια σου.εφοσον λοιπον κ εσυ δ θα προσβαλλεις δ εχεις λογο να μην εισαι ησυχη

επισης στο μελλον δ θα υπαρχει κ ο χρονος.σχολεια,δραστηριοτητες,δουλειες,παρεες θα περιοριστουν οι επαφες

πλησιαζει η ωρα των εορτων.ξερω οτι τα παιδια μου θελουν να παμε στους δικους μας,κυριως επειδη ειναι τα ξαδερφια τους,της αδερφης μου.προσωπικα δ θελω καθολου,αλλα θα δουμε πως θα το κανουμε.πρεπει απλα να υπαρχει ισορροπια,κατανοηση,συζητηση κ μετρο.κ ας το κανουν οσοι μπορουν,οι υπολοιποι θα ακολουθησουν

Έχετε δίκιο. Πρεπει να μιλάω. Ποτέ δεν είναι αργά να αλλάξουμε κάτι στον χαρακτήρα μας, εφόσον δεν μας κάνει καλό..

Ελπίζω να περιοριστούν οι επαφές μας απκ τώρα μιας και η αδερφή του άντρα μου είναι έγκυος οπότε περιμένουν κι άλλο εγγόνι από εκεί, και είναι το παιδί της κόρης τους.. Οπότε θέλω να πιστεύω ότι θα ρίχνουν εκεί πέρα όλα τους τα "απωθημένα" 

Ήδη έχουν κανονίσει να πάει η πεθερά μου στο μαιευτήριο όταν γεννήσει αντί για τον άντρα της.. (προσωπικά δεν μπορώ να το κατανοήσω αυτό το πράγμα αλλά οκ....) 

Οσο για τις γιορτές, ελπίζω να περάσετε όμορφα ότι κι αν κάνετε!!

[linaa]

1 ώρα πρίν, vikib είπε:

λινα συμφωνω σε πολλα που λες,αλλα οταν εγραψα κ γω "επικινδυνες" καταστασεις,ειχα στο μυαλο μου κ την αλλη πλευρα

μπορω να φανταστω καποια πραγματα που λεει η θεματοθετρια γτ εχω μια πεθερα που κ σαν μανα,ηταν η κλασικη που χτυπουσε 15000φορες την πορτα στο δωματιο οταν ο αντρας μου ηταν με φιλους σαν εφηβος,για τοστακι,χυμο,κλπ

οποτε το παιδι δ κινδυνευει στα πεθερικα,γτ πολυ απλα αν γινοταν δ θα το αφηναν να πατησει καν.κ δυστυχως στην ηλικια τους δ θα καταλαβουν οτι αυτο δ ειναι υγιες

ειναι πολυ εξυπνο αυτο που ειπες,να τους πει για τους φοβους της,δ περιμενω οτι θα το σεβαστουν,κ θα πρεπει να το πει πολλες φορες,αλλα τουλ μπορει να καταλαβει ο συζηγος,κ ισως μετα να μπουν πιο ευκολα καποια ορια

Γενικά είναι δύσκολο να ταιριάξεις με δύο άγνωστους μεγαλύτερους ανθρώπους που δεν έχεις επιλέξει να συνεργαστείς απλά έτυχε να είναι οι γονείς του συντρόφου σου. Οπότε είναι ανέφικτο να περιμένεις ότι όλα θα είναι μελι γάλα όταν οι σχέσεις σας αναγκαστούν να είναι στενότερες λόγο των παιδιών. 

Το ξεπερνάς πας παρακάτω. Μην ξεχνάμε παιδιά ότι κάποια στιγμή θα είμαστε Κ εμείς πεθερές Κ θα έρθει ένα κορίτσι αγόρι  30 χρόνια μικρότερο να μας πει ότι τα κάνουμε όλα λάθος Κ τότε θα πρέπει Κ εμείς να δούμε πως θα αντιδράσουμε . 

Κ τι βλακείες θα κάνουμε νομίζοντας ότι τα κάνουμε όλα καλά 

[ChristyLM]

4 ώρες πρίν, linaa είπε:

Γενικά είναι δύσκολο να ταιριάξεις με δύο άγνωστους μεγαλύτερους ανθρώπους που δεν έχεις επιλέξει να συνεργαστείς απλά έτυχε να είναι οι γονείς του συντρόφου σου. Οπότε είναι ανέφικτο να περιμένεις ότι όλα θα είναι μελι γάλα όταν οι σχέσεις σας αναγκαστούν να είναι στενότερες λόγο των παιδιών. 

Το ξεπερνάς πας παρακάτω. Μην ξεχνάμε παιδιά ότι κάποια στιγμή θα είμαστε Κ εμείς πεθερές Κ θα έρθει ένα κορίτσι αγόρι  30 χρόνια μικρότερο να μας πει ότι τα κάνουμε όλα λάθος Κ τότε θα πρέπει Κ εμείς να δούμε πως θα αντιδράσουμε . 

Κ τι βλακείες θα κάνουμε νομίζοντας ότι τα κάνουμε όλα καλά 

Σε ότι δεν αφορά το άτομο μου, αλλά κάποιον άλλον για τον οποίο έχει άλλος την ευθύνη, οφείλεις να κάνεις ότι σ πει αυτος ο άλλος. Έτσι τουλάχιστον είμαι εγώ. Και πόσο μάλλον σε ότι έχει να κάνει με ανατροφή εγγονιου/παιδιού. Οφείλεις να στηρίξεις τους γονείς στις επιλογές π κάνουν για το παιδί τους. Όπως κάνουμε κ εμείς τώρα οταν πχ φιλικο ζευγάρι ή συγγενικό, μας λένε ότι πχ για να μπεις στο σπίτι θέλουμε να αλλάξεις ρούχα ή να βγάλεις παπούτσια ή να μην φέρεις φαγητό απέξω ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο. Είτε εγώ συμφωνώ είτε όχι, οφείλω να σεβαστώ τον διαφορετικό τους τρόπο και ειδικά αν είναι εγγόνι ή έχω συγγενεια με το μωρό που θα κάνω το καλύτερο για αυτό είτε συμφωνώ είτε διαφωνώ με τις καταστάσεις. 

Οπότε θεωρώ ότι είναι στον άνθρωπο το πως θα αντιδράσει οτσν θα γίνει παππούς/θείος/ πεθερός κλπ.