Διαζύγιο με δύο παιδιά

[ChristyLM]

πρίν από 16 λεπτά , Dwra2020 είπε:

Για μένα, και για πολλούς άλλους γονείς που ξέρουν τι σημαίνει να έχεις νεογέννητο (πόσω μάλλον πρόωρο) και μεγαλύτερο παιδί που αναγκαστικά είτε πάει σχολείο είτε έχει επαφες με άλλο κόσμο/παιδιά, έχεις δίκιο να φοβάσαι και να θέλεις να περιορίσεις τις επαφές σας όσο γίνεται. Εχω παιδια που πανε παιδικο/νηπιαγωγείο και ξέρω ότι γίνεται τωρα χαμος ας πούμε με γαστρεντερίτιδα. Όταν γεννηθηκε το 2ο(και δεν ήταν πρόωρο), σταματησα τον μεγάλο 3 μήνες απο το σχολείο.

Ωστόσο, τι γίνεται όταν δεν έχεις κοινή γραμμή με το σύζυγο σε αυτό και το θέμα αφορά παππούδες? Όσο δίκιο και να σου δώσουμε εμείς, αναγκαστικά πρέπει να βρεις μια μέση λύση όπως σου είπε και η κοπέλα παραπάνω και να κάνεις το σταυρό σου να γλιτώσετε από ιώσεις (δεν το λέω ειρωνικά, απλά σε κάποια πράγματα προσπαθούμε για το καλύτερο αλλά δυστυχώς δεν μπορούμε να έχουμε τον απόλυτο έλεγχο,όταν πρόκειται για παιδί και έχει λόγο και ο πατέρας του).

Θα επιμείνεις στην άποψή σου ότι οι επαφές σας φέτος τις γιορτές θα είναι περιορισμένες λόγω οδηγίας παιδιάτρου και θα προσπαθήσεις να εξηγήσεις στο σύζυγο ότι αυτό πρέπει να το μεταφέρει στους δικούς του ακόμη και να στεναχωρηθούν γιατι η υγεία του μικρού σας προέχει αυτή τη στιγμή. Έχετε πολλά χρόνια μπροστά σας να ευχαριστηθείτε τις γιορτές. Δηλαδη στον κόβιντ τι κάναμε εμείς που είχαμε μωρά? 2 χρόνια γιορτές μόνοι μας. Λογικά ίσως πρέπει να συμβιβαστείς κι εσυ στο ότι μπορεί γίνει μια επίσκεψη όπου όλοι θα τηρούν μέτρα προστασίας και να πάρεις τη διαβεβαίωση ότι αν κάποιος δε νιώθει εντελώς καλά δε θα  παραβρίσκεται, κλπ.

Εξήγησε στον άντρα σου ότι φοβάσαι πολύ για την υγεία του μωρού σας και ότι όσοι νοιάζονται για το καλό της οικογένειάς σας θα πρέπει και αυτοί να συμβιβαστούν με κάτι λιγότερο αυτές τις γιορτές.

Σας ευχαριστώ από καρδιάς για την απάντηση σας. Ήταν ο, τι πιο βοηθητικό διάβασα! Να χαίρεστε την οικογένειά σας και να έχετε ο, τι αγαπάτε! 

[vikib]

σιγουρα το να παρεις επαγγελματικη βοηθεια θα σου κανει καλο

φυσικα πρεπει να δεις αν υπαρχουν βαθυτερα προβληματα στη σχεση με τον αντρα σου,γτ αυτο ειναι μια αφορμη απλως για διαζυγιο

καπως σε καποια μνμτα σου φαινεται σαν να σε ενοχλει περισσοτερο οτι επιμενουν να δουν το παιδι τα πεθερικα,που περιμενεις οτι θα το καταφερουν,κ δ θα το δουν οι γονεις σου.δ ειναι διαγωνισμος

απο κει κ περα φυσικα εχεις απολυτο δικιο οτι με νεογεννητο μες στον χειμωνα οι συναναστροφες σας θα πρεπει να ειναι παρα πολυ περιορισμενες κ με προσοχη.ακομη κ αν ηταν τελειομηνο

ειναι "αναμενομενο" δυστυχως ολο αυτο με την προτιμηση,τα δωρα,την υπερβολη των παππουδων.αλλα θα δεις οτι κ το παιδι μεγαλωνοντας θα βαλει τα δικα του ορια.δ θα μπορουν να του συμπεριφερονται σαν κουκλα

καταλαβαινω κ οτι ακομη κ αυτο με τις βιντεοκλησεις πιθανον να σε κουρασε.ουτε με την μανα μου δ μιλαω καθε μερα προσωπικα,ειχες ενα νηπιο να εξερευνα κ να το κυνηγας,ησουν εγκυος,κ ειχες κ τις βιντεοκλησεις.η μετα με το τρεξιμο με τον πρωορο τοκετο,η με το μωρακι στο σπιτι,που θες κ να χαλαρωσεις,κ να ξεκουραστεις,κ να βρεις τους ρυθμους σου

απο την αλλη αν δ υπαρχουν "επικινδυνες" καταστασεις,λογικο ειναι το παιδι,το μεγαλυτερο σε αυτη τη φαση,που ακομη ειναι μωρο μην ξεχναμε,να εχει επαφες με τους παππουδες.απλα ας γινονται οι κλησεις με τον μπαμπα,ας πηγαινουν μια στο τοσο να τους επισκεπτονται οι δυο τους,κ εφοσον τηρουν καποιους κανονες

14μ νηπιακι δ νομιζω οτι εχει αναγκη το ρεβεγιον με τους παππουδες,κ τους θειους απο οτι καταλαβα.πιο σημαντινο ειναι να περασετε αυτες τις μερες οι 4σας σαν νεα οικογενεια

μπορουν να πανε πχ παραμονη πρωι-μεσημερι,ο αντρας σου κ ο γιος σου στα πεθερικα,κ να γυρισουν.η ενα φαι ανημερα εμενα προσωπικα δ θα με πειραζε,γτ θα προτιμουσα να ξεκουραστω.αρκει να ειναι σε ενα σπιτι,οχι τουρ,αν υπαρχουν κ αλλα ατομα αντιστοιχα να ειναθ προσεχτικοι,μην ερθει καποιος με συναχι κλπ,κ οι απολυτως απαραιτητοι πολυ στενοι,αναλογα αν υπαρχουν κ ξαδερφακια

να σου ζησει το μικρουλι!κ να χαιρεσαι τα παιδακια σου!!

[Dwra2020]

Συμφωνώ σε πολλά πράγματα που θιγει η vikib. Το ότι φέρονται στο γιο σου σαν κούκλα και δεν ξέρουν πώς να παίξουν πιο δημιουργικά μαζί του οφείλεται και στο ότι είναι άλλης γενιας, ξέρω ότι είναι εκνευριστικο αλλά θα δεις ότι μετά τα 1,5-2 ο γιος σου θα γίνει (λογικά) ένα ζωηρό αγοράκι,πιθανόν δε θα μπορούν να τον κουμαντάρουν καν, θα τους βάζει και ο ίδιος ορια,όταν θα τον ζοριζουν θα αντιδρά έντονα. Από την άλλη, θα γίνει και το μικρό σου μωρο ανθρωπάκι, θα κάνει αισθητή την παρουσία του, οι ισορροπίες πιθανόν θα αλλάξουν. Γενικά,οι περισσότεροι γονείς εχουν θέματα με τους παππουδες, πολλές φορές πνίγουν τα εγγόνια με την αγάπη τους,τα κακομαθαινουν κλπ αλλά πιστευω ότι με την επιμονή κ την σταθερότητα σου και βέβαια τη συμμετοχή του συζύγου, να μπορείς να βάζεις τα όρια σου κάθε φορα. Άμα ακούσεις κ το "κι εμείς παιδιά μεγαλώσαμε κ ξέρουμε" συνιστώ ψυχραιμία. Πρέπει να διαλέγεις τις μάχες σου γενικά, γιατί αλλιώς θα εξουθενωθεις ψυχολογικά.

[ChristyLM]

2 ώρες πρίν, vikib είπε:

σιγουρα το να παρεις επαγγελματικη βοηθεια θα σου κανει καλο

φυσικα πρεπει να δεις αν υπαρχουν βαθυτερα προβληματα στη σχεση με τον αντρα σου,γτ αυτο ειναι μια αφορμη απλως για διαζυγιο

καπως σε καποια μνμτα σου φαινεται σαν να σε ενοχλει περισσοτερο οτι επιμενουν να δουν το παιδι τα πεθερικα,που περιμενεις οτι θα το καταφερουν,κ δ θα το δουν οι γονεις σου.δ ειναι διαγωνισμος

απο κει κ περα φυσικα εχεις απολυτο δικιο οτι με νεογεννητο μες στον χειμωνα οι συναναστροφες σας θα πρεπει να ειναι παρα πολυ περιορισμενες κ με προσοχη.ακομη κ αν ηταν τελειομηνο

ειναι "αναμενομενο" δυστυχως ολο αυτο με την προτιμηση,τα δωρα,την υπερβολη των παππουδων.αλλα θα δεις οτι κ το παιδι μεγαλωνοντας θα βαλει τα δικα του ορια.δ θα μπορουν να του συμπεριφερονται σαν κουκλα

καταλαβαινω κ οτι ακομη κ αυτο με τις βιντεοκλησεις πιθανον να σε κουρασε.ουτε με την μανα μου δ μιλαω καθε μερα προσωπικα,ειχες ενα νηπιο να εξερευνα κ να το κυνηγας,ησουν εγκυος,κ ειχες κ τις βιντεοκλησεις.η μετα με το τρεξιμο με τον πρωορο τοκετο,η με το μωρακι στο σπιτι,που θες κ να χαλαρωσεις,κ να ξεκουραστεις,κ να βρεις τους ρυθμους σου

απο την αλλη αν δ υπαρχουν "επικινδυνες" καταστασεις,λογικο ειναι το παιδι,το μεγαλυτερο σε αυτη τη φαση,που ακομη ειναι μωρο μην ξεχναμε,να εχει επαφες με τους παππουδες.απλα ας γινονται οι κλησεις με τον μπαμπα,ας πηγαινουν μια στο τοσο να τους επισκεπτονται οι δυο τους,κ εφοσον τηρουν καποιους κανονες

14μ νηπιακι δ νομιζω οτι εχει αναγκη το ρεβεγιον με τους παππουδες,κ τους θειους απο οτι καταλαβα.πιο σημαντινο ειναι να περασετε αυτες τις μερες οι 4σας σαν νεα οικογενεια

μπορουν να πανε πχ παραμονη πρωι-μεσημερι,ο αντρας σου κ ο γιος σου στα πεθερικα,κ να γυρισουν.η ενα φαι ανημερα εμενα προσωπικα δ θα με πειραζε,γτ θα προτιμουσα να ξεκουραστω.αρκει να ειναι σε ενα σπιτι,οχι τουρ,αν υπαρχουν κ αλλα ατομα αντιστοιχα να ειναθ προσεχτικοι,μην ερθει καποιος με συναχι κλπ,κ οι απολυτως απαραιτητοι πολυ στενοι,αναλογα αν υπαρχουν κ ξαδερφακια

να σου ζησει το μικρουλι!κ να χαιρεσαι τα παιδακια σου!!

Προσωπικά δεν το θεωρώ διαγωνισμό. Όμως τα πεθερικά του μένουν 10' από το σπίτι μας και οι γονείς μου 50'. Με αποτέλεσμα να νιώθουν άσχημα π δεν τον βλέπουν εκείνοι, αλλά το βλέπουν τα πεθερικά μου πολύ συχνά! Να σκεφτείτε ότι στη γιορτή του,ζήτησαν να πάει ο άντρας μου τον γιο μου να τον δουν, ενώ είχε έρθει το δεύτερο παιδί 2 μέρες πριν στο σπίτι από τη μενν. Πήγαν. Τους κάλεσε τυχαία η μητέρα μου στο σταθερό όσο ήταν εκεί για να ευχηθεί χρόνια πολλά στον πεθερό μου για τον πεθερό μου και δεν το σήκωσαν για να μην ακούσει η μάνα μου ότι ήταν εκεί ο μικρός. Την κάλεσαν πίσω αφού έφυγε από το σπίτι τους και όταν η ίδια τους είπε ότι έχει καιρό να μας δει, η πεθερά μου απάντησε ΚΑΙ ΕΜΕΊΣ ΣΠΆΝΙΑ ΤΟΥΣ ΒΛΈΠΟΥΜΕ ΠΙΑ. 

 

Προσπαθώ κάπως να υπάρχει μια ισορροπία για να μην δημιουργούνται κόντρες. Απλά τα πεθερικά μου αναφέρουν συνέχεια την δικαιολογία ότι τον αγαπάνε κ θέλουν να τον δουν και αδιαφορούν εντελώς για τον μικρό κ για εμένα( εννοείται κ δεν με. Πειράζει για μένα). Μάλιστα πρόσφατα ανακοίνωσαν πως επειδή ο γιος μου ο μεγάλος είναι το πρώτο τους εγγόνι θα τον κακομαθουν γιατί έτσι πρέπει και θα του έχουν πάντα αδυναμία όσο εγγόνια κι αν αποκτήσουν. 

Επίσης να αναφέρω ότι η μαμά του πεθερού μου ειναι σε δημόσιο νοσοκομείο εδώ και κάποιες μέρες με λοίμωξη, η οποία αναμένεται να γυρίσει σπίτι σε λιγες μέρες. (μένει μαζί με τα πεθερικά μου.) 

1 ώρα πρίν, Dwra2020 είπε:

Συμφωνώ σε πολλά πράγματα που θιγει η vikib. Το ότι φέρονται στο γιο σου σαν κούκλα και δεν ξέρουν πώς να παίξουν πιο δημιουργικά μαζί του οφείλεται και στο ότι είναι άλλης γενιας, ξέρω ότι είναι εκνευριστικο αλλά θα δεις ότι μετά τα 1,5-2 ο γιος σου θα γίνει (λογικά) ένα ζωηρό αγοράκι,πιθανόν δε θα μπορούν να τον κουμαντάρουν καν, θα τους βάζει και ο ίδιος ορια,όταν θα τον ζοριζουν θα αντιδρά έντονα. Από την άλλη, θα γίνει και το μικρό σου μωρο ανθρωπάκι, θα κάνει αισθητή την παρουσία του, οι ισορροπίες πιθανόν θα αλλάξουν. Γενικά,οι περισσότεροι γονείς εχουν θέματα με τους παππουδες, πολλές φορές πνίγουν τα εγγόνια με την αγάπη τους,τα κακομαθαινουν κλπ αλλά πιστευω ότι με την επιμονή κ την σταθερότητα σου και βέβαια τη συμμετοχή του συζύγου, να μπορείς να βάζεις τα όρια σου κάθε φορα. Άμα ακούσεις κ το "κι εμείς παιδιά μεγαλώσαμε κ ξέρουμε" συνιστώ ψυχραιμία. Πρέπει να διαλέγεις τις μάχες σου γενικά, γιατί αλλιώς θα εξουθενωθεις ψυχολογικά.

Το έχω ακούσει δυστυχώς... Όπως έχει πει κ η πεθερά μου "κ εμείς κάναμε παιδιά αλλά δεν κάναμε αυτό, το άλλο, εκείνο κλπ..."..απαντάω συνήθως πως δν με ενδιαφέρει τι έκαναν εκείνοι, ή τι κάνουν άλλοι... Αλλά φροντίζει συνέχεια να ενημερώνει τον άντρα μου για το τι κάνουν οι γνωστές της με τα εγγόνια τους/παιδιά τους κ εκείνος μπαίνει συνέχεια σε σκέψεις ότι εμείς είμαστε λάθος αν έχουμε άλλη προσέγγιση από κάποια άλλη οικογένεια. Και εννοείται μιλάνε στο τηλέφωνο ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 3 φορές κάθε μέρα! Οπότε η τριβή είναι καθημερινή 

[vikib]

πρίν από 17 λεπτά , ChristyLM είπε:

Προσωπικά δεν το θεωρώ διαγωνισμό. Όμως τα πεθερικά του μένουν 10' από το σπίτι μας και οι γονείς μου 50'. Με αποτέλεσμα να νιώθουν άσχημα π δεν τον βλέπουν εκείνοι, αλλά το βλέπουν τα πεθερικά μου πολύ συχνά! Να σκεφτείτε ότι στη γιορτή του,ζήτησαν να πάει ο άντρας μου τον γιο μου να τον δουν, ενώ είχε έρθει το δεύτερο παιδί 2 μέρες πριν στο σπίτι από τη μενν. Πήγαν. Τους κάλεσε τυχαία η μητέρα μου στο σταθερό όσο ήταν εκεί για να ευχηθεί χρόνια πολλά στον πεθερό μου για τον πεθερό μου και δεν το σήκωσαν για να μην ακούσει η μάνα μου ότι ήταν εκεί ο μικρός. Την κάλεσαν πίσω αφού έφυγε από το σπίτι τους και όταν η ίδια τους είπε ότι έχει καιρό να μας δει, η πεθερά μου απάντησε ΚΑΙ ΕΜΕΊΣ ΣΠΆΝΙΑ ΤΟΥΣ ΒΛΈΠΟΥΜΕ ΠΙΑ. 

 

Προσπαθώ κάπως να υπάρχει μια ισορροπία για να μην δημιουργούνται κόντρες. Απλά τα πεθερικά μου αναφέρουν συνέχεια την δικαιολογία ότι τον αγαπάνε κ θέλουν να τον δουν και αδιαφορούν εντελώς για τον μικρό κ για εμένα( εννοείται κ δεν με. Πειράζει για μένα). Μάλιστα πρόσφατα ανακοίνωσαν πως επειδή ο γιος μου ο μεγάλος είναι το πρώτο τους εγγόνι θα τον κακομαθουν γιατί έτσι πρέπει και θα του έχουν πάντα αδυναμία όσο εγγόνια κι αν αποκτήσουν. 

Επίσης να αναφέρω ότι η μαμά του πεθερού μου ειναι σε δημόσιο νοσοκομείο εδώ και κάποιες μέρες με λοίμωξη, η οποία αναμένεται να γυρίσει σπίτι σε λιγες μέρες. (μένει μαζί με τα πεθερικά μου.) 

Το έχω ακούσει δυστυχώς... Όπως έχει πει κ η πεθερά μου "κ εμείς κάναμε παιδιά αλλά δεν κάναμε αυτό, το άλλο, εκείνο κλπ..."..απαντάω συνήθως πως δν με ενδιαφέρει τι έκαναν εκείνοι, ή τι κάνουν άλλοι... Αλλά φροντίζει συνέχεια να ενημερώνει τον άντρα μου για το τι κάνουν οι γνωστές της με τα εγγόνια τους/παιδιά τους κ εκείνος μπαίνει συνέχεια σε σκέψεις ότι εμείς είμαστε λάθος αν έχουμε άλλη προσέγγιση από κάποια άλλη οικογένεια. Και εννοείται μιλάνε στο τηλέφωνο ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 3 φορές κάθε μέρα! Οπότε η τριβή είναι καθημερινή 

κ γω συμφωνω με την δωρα σε ολα

ετσι παει,ειναι αυτονοητο οτι θα βλεπετε πιο συχνα αυτους που ειναι κοντα.δ μπορεις να κανεις κτ γι αυτο

εφοσον οι δικοι σου δ εχουν καποιες δυσκολιες μετακινησης,μετα τις γιορτες μια χαρα θα μπορουν να ερχονται,κ στο χερι σας ειναι να ειναι ουσιαστικες οι σχεσεις.δ ειναι ο χρονος που περνας,αλλα τι κανεις

εμενα πχ ηρθαν κ πηραν αυθημερον την μεγαλη μου που ηταν 2χρ,κ πηγαν εκδρομη σε ενα χριστουγεννιατικο παρκο,που ειχα μολις σαραντισει στο γιο,εμπειρια που σιγουρα θα εμεινε στο παιδι

οτι ειναι λαθος η συμπεριφορα των πεθερικων,με τα μυστικα κλπ,εννοειται πως ειναι.αλλα δ θα τους αλλαξεις εσυ.απλα θα μαθετε να τα διαχειριζεστε

πραγματι οι ισορροπιες θα αλλαξουν οταν μεγαλωσει κ το δευτερο μωρακι

γτ πρεπει να το κακομαθουν;εκει σε αυτα εγω απανταω,δ μπορω να ακουγονται βλακειες μπροστα στο παιδι που καποια στιγμη θα καταλαβαινει.οτι κ γω λοιπον γι αυτο θα βαλω ενα στοπ,γτ δ ειναι ο μικρος πριγκιπας.δικαιωμα τους να εχουν αδυναμιες,δουλεια σας(κ του αντρα σου)αυτο να μην επηρεασει τα παιδια

δ ειστε οι αλλες οικογενειες,θα κανετε αυτο που θελετε εσεις.κ αν ο αντρας σου δ το καταλαβαινει,πρεπει καπως να ταρακουνηθει.δυστυχως ενα πολυ μεγαλο ποσοστο αντρων μενει παντα ο γιος,κ οχι ο συζηγος κ πατερας στην νεα οικογενεια

ειναι η σειρα σας να μεγαλωσετε τα παιδια σας οπως θελετε κ να κανετε τα δικα σας λαθη.εγω αυτο λεω.κ στην τελικη,αυτοι λενε..δ σημαινει οτι πρεπει να τα κανετε

επισης ο αντρας σου μπορει να θελει κ να χει αναγκη να μιλαει ολη μερα,αυτο δ σημαινει οτι αυτο πρεπει να μεταφερεται κ στο "σπιτι"

με δικαιολογια τη γιαγια,ισα ισα εγω θα ελεγα καλυτερα να μην πανε μπαμπας κ γιος στους παππουδες,μην κολλησουν τπτ τη γιαγια  κ την κουρασουν

[linaa]

πρίν από 34 λεπτά , ChristyLM είπε:

Προσωπικά δεν το θεωρώ διαγωνισμό. Όμως τα πεθερικά του μένουν 10' από το σπίτι μας και οι γονείς μου 50'. Με αποτέλεσμα να νιώθουν άσχημα π δεν τον βλέπουν εκείνοι, αλλά το βλέπουν τα πεθερικά μου πολύ συχνά! Να σκεφτείτε ότι στη γιορτή του,ζήτησαν να πάει ο άντρας μου τον γιο μου να τον δουν, ενώ είχε έρθει το δεύτερο παιδί 2 μέρες πριν στο σπίτι από τη μενν. Πήγαν. Τους κάλεσε τυχαία η μητέρα μου στο σταθερό όσο ήταν εκεί για να ευχηθεί χρόνια πολλά στον πεθερό μου για τον πεθερό μου και δεν το σήκωσαν για να μην ακούσει η μάνα μου ότι ήταν εκεί ο μικρός. Την κάλεσαν πίσω αφού έφυγε από το σπίτι τους και όταν η ίδια τους είπε ότι έχει καιρό να μας δει, η πεθερά μου απάντησε ΚΑΙ ΕΜΕΊΣ ΣΠΆΝΙΑ ΤΟΥΣ ΒΛΈΠΟΥΜΕ ΠΙΑ. 

 

Προσπαθώ κάπως να υπάρχει μια ισορροπία για να μην δημιουργούνται κόντρες. Απλά τα πεθερικά μου αναφέρουν συνέχεια την δικαιολογία ότι τον αγαπάνε κ θέλουν να τον δουν και αδιαφορούν εντελώς για τον μικρό κ για εμένα( εννοείται κ δεν με. Πειράζει για μένα). Μάλιστα πρόσφατα ανακοίνωσαν πως επειδή ο γιος μου ο μεγάλος είναι το πρώτο τους εγγόνι θα τον κακομαθουν γιατί έτσι πρέπει και θα του έχουν πάντα αδυναμία όσο εγγόνια κι αν αποκτήσουν. 

Επίσης να αναφέρω ότι η μαμά του πεθερού μου ειναι σε δημόσιο νοσοκομείο εδώ και κάποιες μέρες με λοίμωξη, η οποία αναμένεται να γυρίσει σπίτι σε λιγες μέρες. (μένει μαζί με τα πεθερικά μου.) 

Το έχω ακούσει δυστυχώς... Όπως έχει πει κ η πεθερά μου "κ εμείς κάναμε παιδιά αλλά δεν κάναμε αυτό, το άλλο, εκείνο κλπ..."..απαντάω συνήθως πως δν με ενδιαφέρει τι έκαναν εκείνοι, ή τι κάνουν άλλοι... Αλλά φροντίζει συνέχεια να ενημερώνει τον άντρα μου για το τι κάνουν οι γνωστές της με τα εγγόνια τους/παιδιά τους κ εκείνος μπαίνει συνέχεια σε σκέψεις ότι εμείς είμαστε λάθος αν έχουμε άλλη προσέγγιση από κάποια άλλη οικογένεια. Και εννοείται μιλάνε στο τηλέφωνο ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 3 φορές κάθε μέρα! Οπότε η τριβή είναι καθημερινή 

Επειδη Κ εγώ έχω περάσει διαφορά με τα πεθερικά θα σου πω ένα πράγμα που κατάλαβα. 

Να είσαι ψύχραιμη μην λειτουργείς εν βρασμό. Μην ανακατεύεις τον σύζυγό με λόγια με αδικίες κτλ απλά προσπάθησε να βρίσκεις μια μέση λύση. 

 τα παιδιά θα μεγαλώσουν θα αναπτύξουν την δική τους σχέση με τους παππούδες Κ πρέπει να θέλεις να είναι ζέστη . 

Οι παππούδες που μένουν κοντά θα πρέπει να τους κάνεις συμμάχους σου με τον τρόπο σου . Θα σε βοηθάνε θα σου κρατάνε τα παιδιά θα τους φτιάχνουν ένα πιάτο φαγητό αν εσύ δεν μπορείς θα είναι για τα παιδιά μια γλυκιά ανάμνηση. 

Χρησιμοποίησε την διπλωματία σου Κ μην τους βλέπεις ανταγωνιστικά. 

Αυτά που θέλεις μπορείς να τα καταφέρεις χωρίς να ανχωνεσε Κ χωρίς να δημιουργείς ένταση. 

Όταν μεγαλώσουν λίγο τα παιδιά θα καταλάβεις ότι όλο αυτό το ανχος Κ η πίεση θα μπορούσε να μην υπάρχει. 

Όσο άδικο Κ να έχουν εσύ πρέπει να βρίσκεις την Χρυσή τομή . 

[Dwra2020]

Τι να πω, καταλαβαίνω τι στυλ είναι τα πεθερικά και σου εύχομαι κουράγιο και υπομονή. Δεν υπάρχει μαγική συνταγή η κάτι που θα τους πεις και θα τους κάνεις να αλλάξουν, σε ο,τι λένε/κάνουν πρέπει να απαντάς κατά περίπτωση, απο αδιαφορία μέχρι τρολαρισμα η αυστηρότητα,όσο αντέχεις. Έχεις δίκιο να νευριάζεις και να νιωθεις αδικία απέναντι στους δικούς σου αλλά σκέψου ότι αυτό συμβαίνει σε πολλές περιπτώσεις που το ζευγάρι μένει πιο κοντά στους γονείς του ενός. Απλά τώρα εσύ αναγκαστικά είσαι πιο περιορισμενη σπίτι με το μωρό οπότε δεν μπορείς να ορισεις τη συχνότητα των συναντήσεων έτσι όπως θα ηθελες. Αλλά δε θα είναι έτσι για πάντα.

Ο άντρας σου θα πρεπει να καταλαβει ότι εσείς οι δύο είστε υπεύθυνοι για να ορίζετε με κοινή συνεννόηση το πρόγραμμα της οικογένειας, με βάση τι εξυπηρετεί τις δικές ανάγκες και των παιδιών,ειδικά σε δύσκολες καταστάσεις όπως αυτή που περνάτε τώρα. Αν θεωρείς ότι δεν υπάρχει καθόλου ενσυναισθηση από την πλευρά του για τις ανάγκες σου και δεν μπορεί να πει ποτέ όχι στους γονείς του,τότε όντως υπάρχει προβλημα μεταξύ σας κ άποψη μου να δείτε κάποιον ψυχολόγο/σύμβουλο γάμου.

[linaa]

πρίν από 10 λεπτά , Dwra2020 είπε:

Τι να πω, καταλαβαίνω τι στυλ είναι τα πεθερικά και σου εύχομαι κουράγιο και υπομονή. Δεν υπάρχει μαγική συνταγή η κάτι που θα τους πεις και θα τους κάνεις να αλλάξουν, σε ο,τι λένε/κάνουν πρέπει να απαντάς κατά περίπτωση, απο αδιαφορία μέχρι τρολαρισμα η αυστηρότητα,όσο αντέχεις. Έχεις δίκιο να νευριάζεις και να νιωθεις αδικία απέναντι στους δικούς σου αλλά σκέψου ότι αυτό συμβαίνει σε πολλές περιπτώσεις που το ζευγάρι μένει πιο κοντά στους γονείς του ενός. Απλά τώρα εσύ αναγκαστικά είσαι πιο περιορισμενη σπίτι με το μωρό οπότε δεν μπορείς να ορισεις τη συχνότητα των συναντήσεων έτσι όπως θα ηθελες. Αλλά δε θα είναι έτσι για πάντα.

Ο άντρας σου θα πρεπει να καταλαβει ότι εσείς οι δύο είστε υπεύθυνοι για να ορίζετε με κοινή συνεννόηση το πρόγραμμα της οικογένειας, με βάση τι εξυπηρετεί τις δικές ανάγκες και των παιδιών,ειδικά σε δύσκολες καταστάσεις όπως αυτή που περνάτε τώρα. Αν θεωρείς ότι δεν υπάρχει καθόλου ενσυναισθηση από την πλευρά του για τις ανάγκες σου και δεν μπορεί να πει ποτέ όχι στους γονείς του,τότε όντως υπάρχει προβλημα μεταξύ σας κ άποψη μου να δείτε κάποιον ψυχολόγο/σύμβουλο γάμου.

Γενικά οι άντρες είναι πιο χαλαροί με τα παιδιά δεν έχουν τα ανχη μια μαμάς . Τα αφήνουν να κάνουν πιο ριψοκίνδυνα πράγματα δεν ανχωνονται τόσο με αρρώστιες με πεσιματα κτλ. Δεν νομίζω ότι ένας άνθρωπος που γενικά είναι καλός συζηγος Κ απλά είναι πιο χαλαρός σαν μπαμπάς πραγματικά διαφωνεί με την γυναίκα του. 

Τώρα εγώ βλέπω ότι εκτός απτό θέμα των γιορτών Κ του νεογέννητου υπάρχει γενικά ένας ανταγωνισμός ένα σπάσιμο με τα πεθερικά που προκαλεί εκνευρισμό.

Κ αυτό σίγουρα προκύπτει απτό γεγονός ότι μένουν κοντά Κ ότι δεν είναι οι γονείς οι δικοί μας. Δηλαδή αν μέναν οι γονείς της κοντά θα υπήρχαν σίγουρα εντάσεις απλά επειδή είναι οι γονείς της θα μπορούσε να τους βρίσει με την άνεση της . 

[Elina7]

Εμένα πάλι μου φαίνεται εντελώς λογικό και φυσιολογικό να μην θέλεις επαφές με οποιονδήποτε εκτος οικογένειας μέχρι το μωράκι σου να κάνει τα πρώτα του εμβόλια, πόσο μάλλον αν είναι και λίγο πιο ευαίσθητο..

Στη θέση σου θα καλούσα τα πεθερικά στο σπίτι για να δουν τον εγγονό τηρώντας μέτρα προστασίας, έτσι και εσύ θα τους έχεις υπό έλεγχο και αυτοί θα σταματήσουν για λίγο να γκρινιάζουν αφού τον δουν... 

 

[ChristyLM]

2 ώρες πρίν, vikib είπε:

κ γω συμφωνω με την δωρα σε ολα

ετσι παει,ειναι αυτονοητο οτι θα βλεπετε πιο συχνα αυτους που ειναι κοντα.δ μπορεις να κανεις κτ γι αυτο

εφοσον οι δικοι σου δ εχουν καποιες δυσκολιες μετακινησης,μετα τις γιορτες μια χαρα θα μπορουν να ερχονται,κ στο χερι σας ειναι να ειναι ουσιαστικες οι σχεσεις.δ ειναι ο χρονος που περνας,αλλα τι κανεις

εμενα πχ ηρθαν κ πηραν αυθημερον την μεγαλη μου που ηταν 2χρ,κ πηγαν εκδρομη σε ενα χριστουγεννιατικο παρκο,που ειχα μολις σαραντισει στο γιο,εμπειρια που σιγουρα θα εμεινε στο παιδι

οτι ειναι λαθος η συμπεριφορα των πεθερικων,με τα μυστικα κλπ,εννοειται πως ειναι.αλλα δ θα τους αλλαξεις εσυ.απλα θα μαθετε να τα διαχειριζεστε

πραγματι οι ισορροπιες θα αλλαξουν οταν μεγαλωσει κ το δευτερο μωρακι

γτ πρεπει να το κακομαθουν;εκει σε αυτα εγω απανταω,δ μπορω να ακουγονται βλακειες μπροστα στο παιδι που καποια στιγμη θα καταλαβαινει.οτι κ γω λοιπον γι αυτο θα βαλω ενα στοπ,γτ δ ειναι ο μικρος πριγκιπας.δικαιωμα τους να εχουν αδυναμιες,δουλεια σας(κ του αντρα σου)αυτο να μην επηρεασει τα παιδια

δ ειστε οι αλλες οικογενειες,θα κανετε αυτο που θελετε εσεις.κ αν ο αντρας σου δ το καταλαβαινει,πρεπει καπως να ταρακουνηθει.δυστυχως ενα πολυ μεγαλο ποσοστο αντρων μενει παντα ο γιος,κ οχι ο συζηγος κ πατερας στην νεα οικογενεια

ειναι η σειρα σας να μεγαλωσετε τα παιδια σας οπως θελετε κ να κανετε τα δικα σας λαθη.εγω αυτο λεω.κ στην τελικη,αυτοι λενε..δ σημαινει οτι πρεπει να τα κανετε

επισης ο αντρας σου μπορει να θελει κ να χει αναγκη να μιλαει ολη μερα,αυτο δ σημαινει οτι αυτο πρεπει να μεταφερεται κ στο "σπιτι"

με δικαιολογια τη γιαγια,ισα ισα εγω θα ελεγα καλυτερα να μην πανε μπαμπας κ γιος στους παππουδες,μην κολλησουν τπτ τη γιαγια  κ την κουρασουν

Μακάρι να του παρείχαν έστω κάτι όμορφο σαν απασχόληση.. Μακάρι να άκουγαν αυτά που λέμε κι όχι αυτά που θέλουν. Τότε δεν θα είχα καμία αντίρρηση και ίσα ίσα ευχαρίστηση θα ένιωθα να έχουμε πιο συχνές επαφές. Σε κάθε επίσκεψη από τότε που γεννήθηκε εκτός από το ότι λένε το όνομα του 5000 φορές για να τους δώσει σημασία με το ζόρι ενώ εκείνος παίζει ή κάνει οτιδήποτε αλλο.. Εκτός του ότι από την αρχή ή μανία τους ήταν να τον παίρνουν αγκαλιά.. Εκτός του ότι είπαμε για δώρο να του πάρουν κάτι παραμύθια π έχει ξετρελαθεί αλλά εκείνοι του πήραν κάτι ηλεκτρονικά που δεν τα θέλουμε για το παιδί (κ ευτυχώς δεν τους έδωσε σημασία όταν του τα έδωσαν).. Εκτός του ότι πάντα του μιλάνε όπως θέλουν εκείνοι (μαμ/ατα κλπ) ενώ εμείς έχουμε πει δεν θέλουμε να του μιλάνε έτσι.. Απαιτούσαν για αρκετό διάστημα οσοσ ήταν 3-7 μηνών να τους τον πάμε να μείνει μαζί τους για σκ! (θήλαζα) 

Θέλω να πω με όλα αυτά ότι υπάρχουν προηγούμενα μαζί τους και δεν είμαι η τρελή που δεν επιθυμεί επαφές... Ουδέποτε έκατσαν να παίξουν με τα παιχνίδια που του έχουμε εμείς και παίζει ο μικρός. Μπορούν 45' να τον κυνηγάνε για μια αγκαλιά/φιλί ή φωτογραφία και τίποτα παραπάνω. 

Ότι κι αν έχω δοκιμάσει δεν πιάνει και ο άντρας μου τους δικαιολογεί λέγοντας μου "έχουν ξετρελαθεί με το εγγόνι" (του δώσαμε και το όνομα του πεθερού, μέγα λάθος τελικά καθώς παίζει τον ρόλο του από ότι βλέπω...). Οπότε βρίσκω παντού τοίχο... 

πρίν από 7 λεπτά , Elina7 είπε:

Εμένα πάλι μου φαίνεται εντελώς λογικό και φυσιολογικό να μην θέλεις επαφές με οποιονδήποτε εκτος οικογένειας μέχρι το μωράκι σου να κάνει τα πρώτα του εμβόλια, πόσο μάλλον αν είναι και λίγο πιο ευαίσθητο..

Στη θέση σου θα καλούσα τα πεθερικά στο σπίτι για να δουν τον εγγονό τηρώντας μέτρα προστασίας, έτσι και εσύ θα τους έχεις υπό έλεγχο και αυτοί θα σταματήσουν για λίγο να γκρινιάζουν αφού τον δουν... 

 

Θα συμβουλευτω την παιδίατρο για την σκέψη σας, καθώς μας έχει σε ένα αυστηρό πλαίσιο με αλλαγές ρούχων, πλύσιμο χεριών, κα. Όμως σας ευχαριστώ που την μοιράστηκατε μαζί μου! 

Βλέπω ότι τους είναι τραγικά δύσκολο να κάνουν υπομονή και ότι δυστυχώς δεν μας θεωρούν οικογένεια. Βλέπουν μόνο τον μεγάλο μου γιο σαν εγγόνι τους. Αυτό με λείπει ιδιαίτερα. 

 

1 hour ago, linaa είπε:

Γενικά οι άντρες είναι πιο χαλαροί με τα παιδιά δεν έχουν τα ανχη μια μαμάς . Τα αφήνουν να κάνουν πιο ριψοκίνδυνα πράγματα δεν ανχωνονται τόσο με αρρώστιες με πεσιματα κτλ. Δεν νομίζω ότι ένας άνθρωπος που γενικά είναι καλός συζηγος Κ απλά είναι πιο χαλαρός σαν μπαμπάς πραγματικά διαφωνεί με την γυναίκα του. 

Τώρα εγώ βλέπω ότι εκτός απτό θέμα των γιορτών Κ του νεογέννητου υπάρχει γενικά ένας ανταγωνισμός ένα σπάσιμο με τα πεθερικά που προκαλεί εκνευρισμό.

Κ αυτό σίγουρα προκύπτει απτό γεγονός ότι μένουν κοντά Κ ότι δεν είναι οι γονείς οι δικοί μας. Δηλαδή αν μέναν οι γονείς της κοντά θα υπήρχαν σίγουρα εντάσεις απλά επειδή είναι οι γονείς της θα μπορούσε να τους βρίσει με την άνεση της . 

Τα πεθερικά μου σε κάποια πράγματα είναι ίδιοι με την γιαγιά μου. Όμως κάθε φορά που επισκέπτομαι την γιαγιά μου με το παιδί, φροντίζω να της βάζω τα όρια με τον δικό μου τρόπο. Ουδέποτε υπήρξε παρεξήγηση και φυσικά ουδέποτε είχε την απαίτηση (όπως έχουν εκείνοι) να τον βλέπει συνέχεια. Και τώρα που ήρθε κ το δεύτερο μωράκι στο σπίτι, από μόνη της μας είπε να μην πάμε στο σπίτι της με τον μεγάλο και να πάει ο άντρας μου μόνος του για να μας δώσει φαγητό. 

 

[linaa]

πρίν από 14 λεπτά , ChristyLM είπε:

Μακάρι να του παρείχαν έστω κάτι όμορφο σαν απασχόληση.. Μακάρι να άκουγαν αυτά που λέμε κι όχι αυτά που θέλουν. Τότε δεν θα είχα καμία αντίρρηση και ίσα ίσα ευχαρίστηση θα ένιωθα να έχουμε πιο συχνές επαφές. Σε κάθε επίσκεψη από τότε που γεννήθηκε εκτός από το ότι λένε το όνομα του 5000 φορές για να τους δώσει σημασία με το ζόρι ενώ εκείνος παίζει ή κάνει οτιδήποτε αλλο.. Εκτός του ότι από την αρχή ή μανία τους ήταν να τον παίρνουν αγκαλιά.. Εκτός του ότι είπαμε για δώρο να του πάρουν κάτι παραμύθια π έχει ξετρελαθεί αλλά εκείνοι του πήραν κάτι ηλεκτρονικά που δεν τα θέλουμε για το παιδί (κ ευτυχώς δεν τους έδωσε σημασία όταν του τα έδωσαν).. Εκτός του ότι πάντα του μιλάνε όπως θέλουν εκείνοι (μαμ/ατα κλπ) ενώ εμείς έχουμε πει δεν θέλουμε να του μιλάνε έτσι.. Απαιτούσαν για αρκετό διάστημα οσοσ ήταν 3-7 μηνών να τους τον πάμε να μείνει μαζί τους για σκ! (θήλαζα) 

Θέλω να πω με όλα αυτά ότι υπάρχουν προηγούμενα μαζί τους και δεν είμαι η τρελή που δεν επιθυμεί επαφές... Ουδέποτε έκατσαν να παίξουν με τα παιχνίδια που του έχουμε εμείς και παίζει ο μικρός. Μπορούν 45' να τον κυνηγάνε για μια αγκαλιά/φιλί ή φωτογραφία και τίποτα παραπάνω. 

Ότι κι αν έχω δοκιμάσει δεν πιάνει και ο άντρας μου τους δικαιολογεί λέγοντας μου "έχουν ξετρελαθεί με το εγγόνι" (του δώσαμε και το όνομα του πεθερού, μέγα λάθος τελικά καθώς παίζει τον ρόλο του από ότι βλέπω...). Οπότε βρίσκω παντού τοίχο... 

Θα συμβουλευτω την παιδίατρο για την σκέψη σας, καθώς μας έχει σε ένα αυστηρό πλαίσιο με αλλαγές ρούχων, πλύσιμο χεριών, κα. Όμως σας ευχαριστώ που την μοιράστηκατε μαζί μου! 

Βλέπω ότι τους είναι τραγικά δύσκολο να κάνουν υπομονή και ότι δυστυχώς δεν μας θεωρούν οικογένεια. Βλέπουν μόνο τον μεγάλο μου γιο σαν εγγόνι τους. Αυτό με λείπει ιδιαίτερα. 

 

Τα πεθερικά μου σε κάποια πράγματα είναι ίδιοι με την γιαγιά μου. Όμως κάθε φορά που επισκέπτομαι την γιαγιά μου με το παιδί, φροντίζω να της βάζω τα όρια με τον δικό μου τρόπο. Ουδέποτε υπήρξε παρεξήγηση και φυσικά ουδέποτε είχε την απαίτηση (όπως έχουν εκείνοι) να τον βλέπει συνέχεια. Και τώρα που ήρθε κ το δεύτερο μωράκι στο σπίτι, από μόνη της μας είπε να μην πάμε στο σπίτι της με τον μεγάλο και να πάει ο άντρας μου μόνος του για να μας δώσει φαγητό. 

 

Ξέρεις τι γίνετε πολλές φορές έχουμε απαίτηση από τους άλλους να φαίρονται όπως θα φαιρομασταν εμείς στο παιδί μας μόνο Κ μόνο επειδή είναι παιδί μας Κ φοβόμαστε πως θα του κάνουν κάποιο κακό. Όμως στην ζωή από δασκάλους φίλους Κ γενικά απτήν κοινωνία ολόκληρη κάνεις δεν μπορεί να φαίνετε όπως εμείς . Κ να του βάζουμε όρια. Εμείς είμαστε υπεύθυνοι να μάθουμε το παιδί μας πιο είναι το σωστό Κ το λάθος από τις συμπεριφορές των γύρω του Κ όχι να νουθετουμε τους άλλους. 

Τι θέλω να πω εσύ δεν θες να παίξει το παιδί με κάποια παιχνίδια αλλά στο παιδί πάντα κάποιος θα του δείξει ότι υπάρχουν . Τι θα κάνεις θα τρέξεις πίσω απτόν άλλο γονιό να πεις ότι δεν θες το παιδί σου να παίξει. Πάντα κάποιος θα του δώσει ένα παραπάνω γλυκό πάντα κάποιος θα του δώσει δώρο ένα παιχνίδι που δεν εγκρίνεις . 

Γενικά τα όρια σου μπορείς να τα βάλεις αλλά δεν μπορείς να αλλάξεις τους γονιους του συζύγου σου. Στραβόξυλα μπορεί να είναι αλλά όπως φαίνετε αυτός είναι ο τρόπος τους να δείχνουν την αγάπη τους . 

Δεν είναι δηλαδή άνθρωποι που θέλουν το κακο σας απλά δεν είναι της δικής σου αισθητικής. Κ αυτό δυστυχώς σε μεγάλους ανθρώπους δεν μπορείς να το αλλάξεις εύκολα . 

[Neverstop]

πρίν από 21 λεπτά , linaa είπε:

Ξέρεις τι γίνετε πολλές φορές έχουμε απαίτηση από τους άλλους να φαίρονται όπως θα φαιρομασταν εμείς στο παιδί μας μόνο Κ μόνο επειδή είναι παιδί μας Κ φοβόμαστε πως θα του κάνουν κάποιο κακό. Όμως στην ζωή από δασκάλους φίλους Κ γενικά απτήν κοινωνία ολόκληρη κάνεις δεν μπορεί να φαίνετε όπως εμείς . Κ να του βάζουμε όρια. Εμείς είμαστε υπεύθυνοι να μάθουμε το παιδί μας πιο είναι το σωστό Κ το λάθος από τις συμπεριφορές των γύρω του Κ όχι να νουθετουμε τους άλλους. 

Τι θέλω να πω εσύ δεν θες να παίξει το παιδί με κάποια παιχνίδια αλλά στο παιδί πάντα κάποιος θα του δείξει ότι υπάρχουν . Τι θα κάνεις θα τρέξεις πίσω απτόν άλλο γονιό να πεις ότι δεν θες το παιδί σου να παίξει. Πάντα κάποιος θα του δώσει ένα παραπάνω γλυκό πάντα κάποιος θα του δώσει δώρο ένα παιχνίδι που δεν εγκρίνεις . 

Γενικά τα όρια σου μπορείς να τα βάλεις αλλά δεν μπορείς να αλλάξεις τους γονιους του συζύγου σου. Στραβόξυλα μπορεί να είναι αλλά όπως φαίνετε αυτός είναι ο τρόπος τους να δείχνουν την αγάπη τους . 

Δεν είναι δηλαδή άνθρωποι που θέλουν το κακο σας απλά δεν είναι της δικής σου αισθητικής. Κ αυτό δυστυχώς σε μεγάλους ανθρώπους δεν μπορείς να το αλλάξεις εύκολα . 

Βρε Λίνα ο, τι σκέφτομαι λες! 

Άλλη γενιά κορίτσια, δεν μπορούν να μεγαλώσουν εγγόνι με το"μοντέρνο" τρόπο. Κι όμως, παρόλο που θυμάμαι τη μαμά μου να ανταγωνίζεται την πεθερά της και τη γιαγιά μου,ε δεν υπάρχει κάτι πιο όμορφο από τις αναμνήσεις που έχω από γιαγιά παππού..  

@ChristyLM άσε τον σύζυγο να τους πηγαίνει που και που τον μεγάλο και πες τους γονείς σου που είναι πιο διακριτικοι να έρχονται σπίτι, εφόσον φυσικά είναι όλοι καλά.

[linaa]

πρίν από 44 λεπτά , ChristyLM είπε:

Μακάρι να του παρείχαν έστω κάτι όμορφο σαν απασχόληση.. Μακάρι να άκουγαν αυτά που λέμε κι όχι αυτά που θέλουν. Τότε δεν θα είχα καμία αντίρρηση και ίσα ίσα ευχαρίστηση θα ένιωθα να έχουμε πιο συχνές επαφές. Σε κάθε επίσκεψη από τότε που γεννήθηκε εκτός από το ότι λένε το όνομα του 5000 φορές για να τους δώσει σημασία με το ζόρι ενώ εκείνος παίζει ή κάνει οτιδήποτε αλλο.. Εκτός του ότι από την αρχή ή μανία τους ήταν να τον παίρνουν αγκαλιά.. Εκτός του ότι είπαμε για δώρο να του πάρουν κάτι παραμύθια π έχει ξετρελαθεί αλλά εκείνοι του πήραν κάτι ηλεκτρονικά που δεν τα θέλουμε για το παιδί (κ ευτυχώς δεν τους έδωσε σημασία όταν του τα έδωσαν).. Εκτός του ότι πάντα του μιλάνε όπως θέλουν εκείνοι (μαμ/ατα κλπ) ενώ εμείς έχουμε πει δεν θέλουμε να του μιλάνε έτσι.. Απαιτούσαν για αρκετό διάστημα οσοσ ήταν 3-7 μηνών να τους τον πάμε να μείνει μαζί τους για σκ! (θήλαζα) 

Θέλω να πω με όλα αυτά ότι υπάρχουν προηγούμενα μαζί τους και δεν είμαι η τρελή που δεν επιθυμεί επαφές... Ουδέποτε έκατσαν να παίξουν με τα παιχνίδια που του έχουμε εμείς και παίζει ο μικρός. Μπορούν 45' να τον κυνηγάνε για μια αγκαλιά/φιλί ή φωτογραφία και τίποτα παραπάνω. 

Ότι κι αν έχω δοκιμάσει δεν πιάνει και ο άντρας μου τους δικαιολογεί λέγοντας μου "έχουν ξετρελαθεί με το εγγόνι" (του δώσαμε και το όνομα του πεθερού, μέγα λάθος τελικά καθώς παίζει τον ρόλο του από ότι βλέπω...). Οπότε βρίσκω παντού τοίχο... 

Θα συμβουλευτω την παιδίατρο για την σκέψη σας, καθώς μας έχει σε ένα αυστηρό πλαίσιο με αλλαγές ρούχων, πλύσιμο χεριών, κα. Όμως σας ευχαριστώ που την μοιράστηκατε μαζί μου! 

Βλέπω ότι τους είναι τραγικά δύσκολο να κάνουν υπομονή και ότι δυστυχώς δεν μας θεωρούν οικογένεια. Βλέπουν μόνο τον μεγάλο μου γιο σαν εγγόνι τους. Αυτό με λείπει ιδιαίτερα. 

 

Τα πεθερικά μου σε κάποια πράγματα είναι ίδιοι με την γιαγιά μου. Όμως κάθε φορά που επισκέπτομαι την γιαγιά μου με το παιδί, φροντίζω να της βάζω τα όρια με τον δικό μου τρόπο. Ουδέποτε υπήρξε παρεξήγηση και φυσικά ουδέποτε είχε την απαίτηση (όπως έχουν εκείνοι) να τον βλέπει συνέχεια. Και τώρα που ήρθε κ το δεύτερο μωράκι στο σπίτι, από μόνη της μας είπε να μην πάμε στο σπίτι της με τον μεγάλο και να πάει ο άντρας μου μόνος του για να μας δώσει φαγητό. 

 

Γενικά αυτό που θέλω να σου πω είναι ότι δεν έχεις άδικο να μην συμφωνείς με τα πεθερικά σου. Χίλια δίκια έχεις για τον τρόπο τους δεν είσαι τρελή αλλά το αντιμετωπίζεις με λάθος τρόπο. 

Δεν είναι λύση να τους την λες Κ να τσακωνεσε με τον σύζυγό σου επειδή δεν έχετε την ίδια αισθητική με τους παππούδες. Όπως επίσης δεν είναι λύση να τους βλέπεις σαν εχθρούς . Το παιδί το αγαπάνε δεν θέλουν ούτε να το καταστρέψουν ούτε να σας κάνουν κακό. Απλά δεν έχετε τους ίδιους τρόπους αυτό πρέπει να κατανοήσεις Κ να προσπαθήσεις να βρίσκεις πάντα την μέση λύση. 

πρίν από 4 λεπτά , Neverstop είπε:

Βρε Λίνα ο, τι σκέφτομαι λες! 

Άλλη γενιά κορίτσια, δεν μπορούν να μεγαλώσουν εγγόνι με το"μοντέρνο" τρόπο. Κι όμως, παρόλο που θυμάμαι τη μαμά μου να ανταγωνίζεται την πεθερά της και τη γιαγιά μου,ε δεν υπάρχει κάτι πιο όμορφο από τις αναμνήσεις που έχω από γιαγιά παππού..  

@ChristyLM άσε τον σύζυγο να τους πηγαίνει που και που τον μεγάλο και πες τους γονείς σου που είναι πιο διακριτικοι να έρχονται σπίτι, εφόσον φυσικά είναι όλοι καλά.

Σκέψου εμάς μας άφηνε η μαμα μου στο χωριό στους παππούδες 3 μήνες το καλοκαίρι . Όσο διαφορετικές να ήταν ο κάθε άνθρωπος δίνει το δικό του σήμα στο παιδί όταν το αγαπάει . 

[vikib]

πρίν από 53 λεπτά , ChristyLM είπε:

Μακάρι να του παρείχαν έστω κάτι όμορφο σαν απασχόληση.. Μακάρι να άκουγαν αυτά που λέμε κι όχι αυτά που θέλουν. Τότε δεν θα είχα καμία αντίρρηση και ίσα ίσα ευχαρίστηση θα ένιωθα να έχουμε πιο συχνές επαφές. Σε κάθε επίσκεψη από τότε που γεννήθηκε εκτός από το ότι λένε το όνομα του 5000 φορές για να τους δώσει σημασία με το ζόρι ενώ εκείνος παίζει ή κάνει οτιδήποτε αλλο.. Εκτός του ότι από την αρχή ή μανία τους ήταν να τον παίρνουν αγκαλιά.. Εκτός του ότι είπαμε για δώρο να του πάρουν κάτι παραμύθια π έχει ξετρελαθεί αλλά εκείνοι του πήραν κάτι ηλεκτρονικά που δεν τα θέλουμε για το παιδί (κ ευτυχώς δεν τους έδωσε σημασία όταν του τα έδωσαν).. Εκτός του ότι πάντα του μιλάνε όπως θέλουν εκείνοι (μαμ/ατα κλπ) ενώ εμείς έχουμε πει δεν θέλουμε να του μιλάνε έτσι.. Απαιτούσαν για αρκετό διάστημα οσοσ ήταν 3-7 μηνών να τους τον πάμε να μείνει μαζί τους για σκ! (θήλαζα) 

Θέλω να πω με όλα αυτά ότι υπάρχουν προηγούμενα μαζί τους και δεν είμαι η τρελή που δεν επιθυμεί επαφές... Ουδέποτε έκατσαν να παίξουν με τα παιχνίδια που του έχουμε εμείς και παίζει ο μικρός. Μπορούν 45' να τον κυνηγάνε για μια αγκαλιά/φιλί ή φωτογραφία και τίποτα παραπάνω. 

Ότι κι αν έχω δοκιμάσει δεν πιάνει και ο άντρας μου τους δικαιολογεί λέγοντας μου "έχουν ξετρελαθεί με το εγγόνι" (του δώσαμε και το όνομα του πεθερού, μέγα λάθος τελικά καθώς παίζει τον ρόλο του από ότι βλέπω...). Οπότε βρίσκω παντού τοίχο... 

Θα συμβουλευτω την παιδίατρο για την σκέψη σας, καθώς μας έχει σε ένα αυστηρό πλαίσιο με αλλαγές ρούχων, πλύσιμο χεριών, κα. Όμως σας ευχαριστώ που την μοιράστηκατε μαζί μου! 

Βλέπω ότι τους είναι τραγικά δύσκολο να κάνουν υπομονή και ότι δυστυχώς δεν μας θεωρούν οικογένεια. Βλέπουν μόνο τον μεγάλο μου γιο σαν εγγόνι τους. Αυτό με λείπει ιδιαίτερα. 

 

Τα πεθερικά μου σε κάποια πράγματα είναι ίδιοι με την γιαγιά μου. Όμως κάθε φορά που επισκέπτομαι την γιαγιά μου με το παιδί, φροντίζω να της βάζω τα όρια με τον δικό μου τρόπο. Ουδέποτε υπήρξε παρεξήγηση και φυσικά ουδέποτε είχε την απαίτηση (όπως έχουν εκείνοι) να τον βλέπει συνέχεια. Και τώρα που ήρθε κ το δεύτερο μωράκι στο σπίτι, από μόνη της μας είπε να μην πάμε στο σπίτι της με τον μεγάλο και να πάει ο άντρας μου μόνος του για να μας δώσει φαγητό. 

 

φαινεται απο τα μνμτα σου,οτι εχεις μαζεψει πολλα,σε καταλαβαινω,πιστεψε με.απλα εμενα τα παιδια μου πλεον ειναι 8 κ 10χρ κ ευτυχως μενουμε σε διαφορετικες αλλα κοντινες πολεις,οποτε εξω απο το χορο,μια χαρα ψυχραιμα τα λεω

εγω βαζω μαζι κ τους γονεις μου.οταν ηταν μωρα θα ηταν μεγαλη βοηθεια,αλλα γλιτωσα πολλες παρεμβασεις

συμφωνω με την λινα.δ μπορουμε να αλλαξουμε τους αλλους,μπορουμε απλα να αλλαξουμε πως το διαχειριζομαστε εμεις.παντα θα υπαρχουν πραγματα που δ θα θες για το παιδι,κ θα πρεπει να βαλεις ορια για να μαθει κ το παιδι να βαζει.ναι,θα ηταν πολυ καλυτερο να μην πρεπει συνεχεια να "διορθωνουμε" "προβληματα" απο τους "δικους μας ανθρωπους",αλλα συμβαινει κ αυτο

[ChristyLM]

1 ώρα πρίν, linaa είπε:

Γενικά αυτό που θέλω να σου πω είναι ότι δεν έχεις άδικο να μην συμφωνείς με τα πεθερικά σου. Χίλια δίκια έχεις για τον τρόπο τους δεν είσαι τρελή αλλά το αντιμετωπίζεις με λάθος τρόπο. 

Δεν είναι λύση να τους την λες Κ να τσακωνεσε με τον σύζυγό σου επειδή δεν έχετε την ίδια αισθητική με τους παππούδες. Όπως επίσης δεν είναι λύση να τους βλέπεις σαν εχθρούς . Το παιδί το αγαπάνε δεν θέλουν ούτε να το καταστρέψουν ούτε να σας κάνουν κακό. Απλά δεν έχετε τους ίδιους τρόπους αυτό πρέπει να κατανοήσεις Κ να προσπαθήσεις να βρίσκεις πάντα την μέση λύση. 

Σκέψου εμάς μας άφηνε η μαμα μου στο χωριό στους παππούδες 3 μήνες το καλοκαίρι . Όσο διαφορετικές να ήταν ο κάθε άνθρωπος δίνει το δικό του σήμα στο παιδί όταν το αγαπάει . 

Συγγνώμη αλλά δεν μπορώ να καταλάβω αυτήν την αγάπη που έχουν μόνο στον μεγάλο μου γιο. Εγώ ξέρω πως όταν αγαπάς κάποιον κάνεις το καλύτερο και το πιο σωστό για αυτόν. Η πεθερά μου ήταν εδώ μέσα 8 μέρες π έλειπα για να γεννήσω το δεύτερο μωράκι και το μόνο που έκανε όλη μέρα είναι να προσπαθεί με το ζόρι να τον πάρει αγκαλιά. Εγώ δεν είμαι της άποψης να κάθεται αγκαλιά ή να δίνει φιλιά όπου του ζητάνε. Μου το έκανα χρόνια, και πλέον δεν λέω ποτέ όχι σε κανέναν κ δεν βρίσκω δύναμη να αρνηθώ αγκαλιά/φιλι/χάρη όταν εγώ δεν τα θέλω. Επίσης είναι άρρωστος ο πεθερός μου με βήχα, δυσκολία στην αναπνοή, συνάχι κλπ και θέλουν να τον δουν λένε γτ δεν κολλαει.

Δεν έχουν κάτσει ποτέ σε επισκέψεις να παίξουμε όλοι μαζί σαν μια μεγάλη οικογένεια. Πάντα έρχονται, τον φωνάζουν ακατάπαυστα και του ζητάνε αγκαλιές κ φιλιά. Λέω ξανά είναι μόλις 14 μηνών.

Αυτα είναι αγάπη? Και πως πρέπει να διαχειριστώ αυτή την "μη-αγάπη" στο άλλο μου μωρό? 

Συγγνώμη για τις χαζές ερωτήσεις, αλλά η μητρότητα δεν μου ήρθε με οδηγίες χρήσης και τα πεθερικά μου δεν τα είχα ζήσει ξανά με εγγόνια. Εγώ πχ ενώ ήμουν σαν κόρη τους, όπως έλεγαν, τώρα ούτε καν ενδιαφέρονται. Αλλά αυτό ξέρω ότι είναι σύνηθες και πλέον δεν ασχολούμαι. 

2 ώρες πρίν, linaa είπε:

Ξέρεις τι γίνετε πολλές φορές έχουμε απαίτηση από τους άλλους να φαίρονται όπως θα φαιρομασταν εμείς στο παιδί μας μόνο Κ μόνο επειδή είναι παιδί μας Κ φοβόμαστε πως θα του κάνουν κάποιο κακό. Όμως στην ζωή από δασκάλους φίλους Κ γενικά απτήν κοινωνία ολόκληρη κάνεις δεν μπορεί να φαίνετε όπως εμείς . Κ να του βάζουμε όρια. Εμείς είμαστε υπεύθυνοι να μάθουμε το παιδί μας πιο είναι το σωστό Κ το λάθος από τις συμπεριφορές των γύρω του Κ όχι να νουθετουμε τους άλλους. 

Τι θέλω να πω εσύ δεν θες να παίξει το παιδί με κάποια παιχνίδια αλλά στο παιδί πάντα κάποιος θα του δείξει ότι υπάρχουν . Τι θα κάνεις θα τρέξεις πίσω απτόν άλλο γονιό να πεις ότι δεν θες το παιδί σου να παίξει. Πάντα κάποιος θα του δώσει ένα παραπάνω γλυκό πάντα κάποιος θα του δώσει δώρο ένα παιχνίδι που δεν εγκρίνεις . 

Γενικά τα όρια σου μπορείς να τα βάλεις αλλά δεν μπορείς να αλλάξεις τους γονιους του συζύγου σου. Στραβόξυλα μπορεί να είναι αλλά όπως φαίνετε αυτός είναι ο τρόπος τους να δείχνουν την αγάπη τους . 

Δεν είναι δηλαδή άνθρωποι που θέλουν το κακο σας απλά δεν είναι της δικής σου αισθητικής. Κ αυτό δυστυχώς σε μεγάλους ανθρώπους δεν μπορείς να το αλλάξεις εύκολα . 

Επίσης, όσον αφορά το σχόλιο αυτό να πω πως δέχομαι με χαρά άλλες προσεγγίσεις. Όμως όταν σαν γονείς δεν θέλουμε ηλεκτρονικά παιχνίδια από την ηλικία των 11 μηνών, σαν παππούδες που αγαπάνε το εγγόνι τους οφείλουν να σεβαστούν τον συγκεκριμένο "κανόνα" που έχουμε και να μην του αγοράσουν κάτι τέτοιο. Δεν είπα ότι δεν θα του κάνουν δώρα με τα οποία εμείς δεν θα συμφωνούμε. Προφανώς και θα συμβεί κάπως τα πεθερικά μου κάνουν μονίμως ότι θέλουν εκείνοι. Είχαμε πει στα γενέθλια του τα πρώτα πχ ότι έχουμε ανάγκη από παραμύθια επειδή έχουμε μια σειρά π την λάτρευει αλλά δεν τα έχει όλα, και εκείνοι του πήραν ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι επειδή το παραμύθι δεν είναι δώρο όπως είπαν,ειναι άχρηστο. Όμως ο γιος μου τα λάτρευει. Εκείνοι όχι. Άρα του πήραν ότι ήθελαν αυτοί. 

Δε ξέρω αν καταλαβαίνετε τι θέλω να πω. 

2 ώρες πρίν, vikib είπε:

φαινεται απο τα μνμτα σου,οτι εχεις μαζεψει πολλα,σε καταλαβαινω,πιστεψε με.απλα εμενα τα παιδια μου πλεον ειναι 8 κ 10χρ κ ευτυχως μενουμε σε διαφορετικες αλλα κοντινες πολεις,οποτε εξω απο το χορο,μια χαρα ψυχραιμα τα λεω

εγω βαζω μαζι κ τους γονεις μου.οταν ηταν μωρα θα ηταν μεγαλη βοηθεια,αλλα γλιτωσα πολλες παρεμβασεις

συμφωνω με την λινα.δ μπορουμε να αλλαξουμε τους αλλους,μπορουμε απλα να αλλαξουμε πως το διαχειριζομαστε εμεις.παντα θα υπαρχουν πραγματα που δ θα θες για το παιδι,κ θα πρεπει να βαλεις ορια για να μαθει κ το παιδι να βαζει.ναι,θα ηταν πολυ καλυτερο να μην πρεπει συνεχεια να "διορθωνουμε" "προβληματα" απο τους "δικους μας ανθρωπους",αλλα συμβαινει κ αυτο

Έχω μαζέψει τόσο που δεν μας φτάνει ένας μήνας να συζητάμε.... Έχουν έρθει στις διακοπές εκεί π ήμασταν για να τον δουν και μας ξύπνησαν 7.30 το πρωι... Μας τον παίρνουν απ τα χέρια...μ έχουν πάρει το κουτάλι π τον τάιζα κ με έκαναν παραδίπλα για να τον ταΐσουν εκείνοι... Αφήστε τα.... 

Έχω το κακό ότι εγώ τα κρατάω όλα αυτά και συγχωρώ δύσκολα. Ειδικά όταν δεν μου εχει ζητηθεί. Ξέρω ότι κ εκείνοι πρώτη φορά έγιναν παππούδες κ φαντάζομαι θα κάνουν κ αυτοί τα λάθη τους, αλλά θεωρώ οφείλεις πάντα να σέβεσαι τα όρια και τα θέλω των γονιών ή έστω του παιδιού σου π απέκτησε την δική του οικογένεια.