Ανταγωνισμός η κάτι άλλο??

[Lem92]

Καλησπέρα έχω ένα μωράκι 11 μηνών περιπου..από τότε που γέννησα νιώθω μια αντιπάθεια για την πεθερά μου... πρώτον γιατί μου λέγε όλο κάνε αυτό στο παιδί φορά αυτό κάνε εκείνο το αρπαζε από εμένα και από τότε κάτι έσπασε μέσα μου..είμαι της έννοιας δικό μου είναι το παιδί ότι θέλω θα κανω..εδώ και αρκετούς μήνες νιώθω ανταγωνισμο όταν είναι το παιδί μου μαζί της.. όταν την βλέπει αμέσως γελάει και κάνει την κίνηση να την πάρει αγκαλιά εγώ τόσο φουντωνω από ζήλια να το πω;;νομίζω ότι το παιδί μου θα θέλει αυτήν παρά εμένα..το έχετε νιώσει και εσείς;; σίγουρα χρειαζομαι κάποιον ειδικό δεν ξέρω γιατί μου έχει καρφωθεί αυτή η ιδέα..την βλέπει καθε μέρα γιατί μένει από κάτω μας .δεν περνάω καθόλου ωραία είμαι μονίμως με ένα ανχος μην έρθει..ειδικά όταν είναι  αγκαλιά μου και την ζητάει πεθάινω..σε λίγο καιρό πιανω δουλειά και δεν αντέχω στην ιδέα να είναι μαζι της..μεχρι και να παραιτηθω σκέφτηκα καμία συμβούλη μπας και ξελαμπικαρω Λιγο;;;

[linaa]

πρίν από 46 λεπτά , Lem92 είπε:

Καλησπέρα έχω ένα μωράκι 11 μηνών περιπου..από τότε που γέννησα νιώθω μια αντιπάθεια για την πεθερά μου... πρώτον γιατί μου λέγε όλο κάνε αυτό στο παιδί φορά αυτό κάνε εκείνο το αρπαζε από εμένα και από τότε κάτι έσπασε μέσα μου..είμαι της έννοιας δικό μου είναι το παιδί ότι θέλω θα κανω..εδώ και αρκετούς μήνες νιώθω ανταγωνισμο όταν είναι το παιδί μου μαζί της.. όταν την βλέπει αμέσως γελάει και κάνει την κίνηση να την πάρει αγκαλιά εγώ τόσο φουντωνω από ζήλια να το πω;;νομίζω ότι το παιδί μου θα θέλει αυτήν παρά εμένα..το έχετε νιώσει και εσείς;; σίγουρα χρειαζομαι κάποιον ειδικό δεν ξέρω γιατί μου έχει καρφωθεί αυτή η ιδέα..την βλέπει καθε μέρα γιατί μένει από κάτω μας .δεν περνάω καθόλου ωραία είμαι μονίμως με ένα ανχος μην έρθει..ειδικά όταν είναι  αγκαλιά μου και την ζητάει πεθάινω..σε λίγο καιρό πιανω δουλειά και δεν αντέχω στην ιδέα να είναι μαζι της..μεχρι και να παραιτηθω σκέφτηκα καμία συμβούλη μπας και ξελαμπικαρω Λιγο;;;

Τα παιδιά χαίρονται με τους άλλους ανθρώπους γιατί πολύ απλά βαριουνται συνέχεια με τους γονείς τους . Επίσης στους άλλους ανθρώπους είναι πιο συνεργάσιμα πιο χαρούμενα Κ αν το σκεφτείς είναι λογικό εσύ είσαι το ίδιο με τους επισκέπτες Κ το ίδιο με τον άντρα σου που είναι όλη μέρα μέσα στο σπίτι? Αν έρθει κάποιος επίσκεψη Κ θα χαμογελάσεις πιο πολύ Κ θα πεις Κ κάτι παραπάνω αυτό δεν σημαίνει όμως ότι αγαπάς περισσότερο τους ξένους ... 

Οπότε σκέψου λογικά δεξου το χέρι βοηθείας της πεθεράς σου Κ ξεκινά την δουλειά σου με χαρά . 

[Lem92]

Σε ευχαριστώ πολύ απάντησες..μόνο χέρι βοήθειας δεν είναι που ανακατεύετε στα πάντα!

[vikib]

19 ώρες πρίν, Lem92 είπε:

Σε ευχαριστώ πολύ απάντησες..μόνο χέρι βοήθειας δεν είναι που ανακατεύετε στα πάντα!

αυτο ειναι ενα αλλο θεμα

σιγουρα το παιδι σου δ θα προτιμησει καποιον αλλο απο σενα,αλλα ισως η συμπεριφορα της να μην βοηθαει

θα ελεγα να βαλεις ορια,δ γινεται να δουλευεις κ να τρελενεσαι για τις ωρες που κραταει το μωρο

αλλα θα ελεγα οτι ειναι δυσκολο.στην ουσια εσεις χρειαζεστε τη βοηθεια.αυτο δ σημαινει οτι θα πρεπει να το "εκμεταλλευτει" αλλα αναλογα κ τον χαρακτηρα καποιου συμβαινει..

[mama16]

Νομίζω ότι αυτό που περνάς όλες λίγο πολύ το έχουμε περάσει στις αρχές. Ίσως είναι κ λίγο οι ορμόνες ακόμα. Σιγά σιγά μεγαλώνοντας το μωρό θα συνηθίσεις κ θα αρχίσεις να σκέφτεσαι πιο "λογικά".

Κ εγώ είχα περάσει από παρόμοιο στάδιο που ένιωθα ωραία πχ όταν έκλαιγαν στην αγκαλιά άλλου κ ήθελαν έμενα!

Τώρα όσον αφορά την συμπεριφορά της πεθεράς αν γίνεται ενοχλητική καλό είναι να βάλετε όρια κ με το σύζυγο να έχετε κοινή γραμμή!

[Lem92]

15 ώρες πρίν, mama16 είπε:

Νομίζω ότι αυτό που περνάς όλες λίγο πολύ το έχουμε περάσει στις αρχές. Ίσως είναι κ λίγο οι ορμόνες ακόμα. Σιγά σιγά μεγαλώνοντας το μωρό θα συνηθίσεις κ θα αρχίσεις να σκέφτεσαι πιο "λογικά".

Κ εγώ είχα περάσει από παρόμοιο στάδιο που ένιωθα ωραία πχ όταν έκλαιγαν στην αγκαλιά άλλου κ ήθελαν έμενα!

Τώρα όσον αφορά την συμπεριφορά της πεθεράς αν γίνεται ενοχλητική καλό είναι να βάλετε όρια κ με το σύζυγο να έχετε κοινή γραμμή!

Καλέ και εγώ νόμιζα ότι μόνο εγώ το ειχα...πως να βάλω όρια;; Ο γιος της δεν βάζει έλεος μην πληγωθεί η μάμακα του...εγώ δεν έχω τα κότσια να μιλήσω απλά έχω ξινή φάτσα δεν της πολύ μιλάω η κάνω δουλειές για να μην την βλέπω γιατί έρχετε συνέχεια σπίτι 

[Little baby]

On 29/7/2024 at 9:59 ΜΜ, Lem92 είπε:

Καλησπέρα έχω ένα μωράκι 11 μηνών περιπου..από τότε που γέννησα νιώθω μια αντιπάθεια για την πεθερά μου... πρώτον γιατί μου λέγε όλο κάνε αυτό στο παιδί φορά αυτό κάνε εκείνο το αρπαζε από εμένα και από τότε κάτι έσπασε μέσα μου..είμαι της έννοιας δικό μου είναι το παιδί ότι θέλω θα κανω..εδώ και αρκετούς μήνες νιώθω ανταγωνισμο όταν είναι το παιδί μου μαζί της.. όταν την βλέπει αμέσως γελάει και κάνει την κίνηση να την πάρει αγκαλιά εγώ τόσο φουντωνω από ζήλια να το πω;;νομίζω ότι το παιδί μου θα θέλει αυτήν παρά εμένα..το έχετε νιώσει και εσείς;; σίγουρα χρειαζομαι κάποιον ειδικό δεν ξέρω γιατί μου έχει καρφωθεί αυτή η ιδέα..την βλέπει καθε μέρα γιατί μένει από κάτω μας .δεν περνάω καθόλου ωραία είμαι μονίμως με ένα ανχος μην έρθει..ειδικά όταν είναι  αγκαλιά μου και την ζητάει πεθάινω..σε λίγο καιρό πιανω δουλειά και δεν αντέχω στην ιδέα να είναι μαζι της..μεχρι και να παραιτηθω σκέφτηκα καμία συμβούλη μπας και ξελαμπικαρω Λιγο;;;

@Lem92 Οι ορμόνες ακόμα κάνουν πάρτυ γι αυτό αισθάνεσαι έτσι. Προσπάθησε να περνάς ποιοτικό χρόνο με το παιδί, να παίζετε, να τραγουδάτε, να πηγαίνετε βόλτα κλπ.. Το δέσιμο που έχει το παιδί με τους γονείς του δεν αλλάζει, ακόμη κ αν ασχοληθούν κ άλλοι μαζί του. Το ότι θα το προσέχει πρόσωπο που συμπαθεί είναι θετικό, μπορείς έτσι να επιστρέψεις στη δουλειά σου. Όταν όμως θα γυρίζεις σπίτι, πρέπει να αναπληρώσεις τον χαμένο χρόνο γτ θα ζητάει τη γιαγιά...

[Lem92]

4 ώρες πρίν, Little baby είπε:

@Lem92 Οι ορμόνες ακόμα κάνουν πάρτυ γι αυτό αισθάνεσαι έτσι. Προσπάθησε να περνάς ποιοτικό χρόνο με το παιδί, να παίζετε, να τραγουδάτε, να πηγαίνετε βόλτα κλπ.. Το δέσιμο που έχει το παιδί με τους γονείς του δεν αλλάζει, ακόμη κ αν ασχοληθούν κ άλλοι μαζί του. Το ότι θα το προσέχει πρόσωπο που συμπαθεί είναι θετικό, μπορείς έτσι να επιστρέψεις στη δουλειά σου. Όταν όμως θα γυρίζεις σπίτι, πρέπει να αναπληρώσεις τον χαμένο χρόνο γτ θα ζητάει τη γιαγιά...

Είναι δυνατόν μετά από 11 μήνες να ειναι ακόμα ορμόνες;; Δε ξέρω ρε κορίτσια δεν μπορώ κάθε μέρα με ένα σφίξιμο είμαι δεν την θέλω με τίποτα για ανακατεύετε και παντού 

[linaa]

2 ώρες πρίν, Lem92 είπε:

Είναι δυνατόν μετά από 11 μήνες να ειναι ακόμα ορμόνες;; Δε ξέρω ρε κορίτσια δεν μπορώ κάθε μέρα με ένα σφίξιμο είμαι δεν την θέλω με τίποτα για ανακατεύετε και παντού 

Η ορμόνες Κ η κλεισουρα με ένα παιδί στο σπίτι επιρεαζουν αρκετά. Είναι αυτό που λένε το ένστικτο της μάνας είναι ισχυρό στην αρχή για να προστατευει το παιδι επειδή είναι ανήμπορο. Όσο το παιδί μεγαλώνει χαλαρώνει Κ το ένστικτο