Κοινωνικοποίηση παιδιού

[Mama91]

Γεια σας! Έχω ένα κοριτσάκι 18 μηνών το οποίο κάθε φορά που θα βγούμε έξω μια βόλτα,είτε πάμε κάποια επίσκεψη είτε ακόμα και όταν περνάει κάποιος περαστικός από δίπλα της και είναι ΑΝΤΡΑΣ βάζει τα κλάματα και δεν μπορώ να την ηρεμήσω με τίποτα! Δεν συμβαίνει το ίδιο με τις γυναίκες παρά μόνο με τους άντρες! Δεν μπορούμε να πάμε πουθενά και όσο περνάει ο καιρός μου φαίνεται πως γίνεται ακόμη πιο έντονο! Υπάρχει κάποια μαμά που έχει περάσει κάτι ανάλογο;Εάν ναι πως το αντιμετωπίσατε και ποιος μπορεί να είναι ο λόγος για αυτή την συμπεριφορά! Σας ευχαριστώ πολύ! 

 

[linaa]

1 hour ago, Mama91 είπε:

Γεια σας! Έχω ένα κοριτσάκι 18 μηνών το οποίο κάθε φορά που θα βγούμε έξω μια βόλτα,είτε πάμε κάποια επίσκεψη είτε ακόμα και όταν περνάει κάποιος περαστικός από δίπλα της και είναι ΑΝΤΡΑΣ βάζει τα κλάματα και δεν μπορώ να την ηρεμήσω με τίποτα! Δεν συμβαίνει το ίδιο με τις γυναίκες παρά μόνο με τους άντρες! Δεν μπορούμε να πάμε πουθενά και όσο περνάει ο καιρός μου φαίνεται πως γίνεται ακόμη πιο έντονο! Υπάρχει κάποια μαμά που έχει περάσει κάτι ανάλογο;Εάν ναι πως το αντιμετωπίσατε και ποιος μπορεί να είναι ο λόγος για αυτή την συμπεριφορά! Σας ευχαριστώ πολύ! 

 

Γενικά σε αυτή την ηλικία αναπτύσουν φόβους Κ έχουν ξεσπάσματα πολύ έντονα χωρίς να συμβαίνει κάτι φοβερό. Αν είναι τόσο αβάσταχτο που χαλάει η καθημερινότητα μπορείς να επισκεφτείς αναπτυξιολογο μήπως κρύβονται Κ αλλά θέματα Κ δυσκολεύετε το παιδί να καταλάβει. Γενικά πάντως η συμβουλή είναι υπομονή . Μην πιέζετε το παιδί Κ σιγά σιγά ωριμάζουν 

[Mama91]

Σας ευχαριστώ πολύ ! Γενικά αυτό πιστεύω και εγώ πως ειναι κάποια φάση και κάποια στιγμή ελπίζω να περάσει! Θα κάνω υπομονή! 😉

[Little baby]

11 ώρες πρίν, Mama91 είπε:

Γεια σας! Έχω ένα κοριτσάκι 18 μηνών το οποίο κάθε φορά που θα βγούμε έξω μια βόλτα,είτε πάμε κάποια επίσκεψη είτε ακόμα και όταν περνάει κάποιος περαστικός από δίπλα της και είναι ΑΝΤΡΑΣ βάζει τα κλάματα και δεν μπορώ να την ηρεμήσω με τίποτα! Δεν συμβαίνει το ίδιο με τις γυναίκες παρά μόνο με τους άντρες! Δεν μπορούμε να πάμε πουθενά και όσο περνάει ο καιρός μου φαίνεται πως γίνεται ακόμη πιο έντονο! Υπάρχει κάποια μαμά που έχει περάσει κάτι ανάλογο;Εάν ναι πως το αντιμετωπίσατε και ποιος μπορεί να είναι ο λόγος για αυτή την συμπεριφορά! Σας ευχαριστώ πολύ! 

 

Σαν παιδαγωγός έχω ξαναδεί τέτοια περίπτωση, όταν δεν περνούσε χρόνο το παιδί με ανδρική παρουσία, αλλά μόνο με γυναικεία,αναπτύσσοντας φόβο προς το άλλο φύλο ή το συνδίασε με δυσάρεστη εμπειρία.

[Mama91]

Η αλήθεια είναι ότι εγώ δεν εργάζομαι οπότε ο μπαμπάς δουλεύει από το πρωί μέχρι το βράδυ ! Με αποτέλεσμα να μην περνάει αρκετό χρόνο με την μικρή (1 το πολύ 2 ώρες την ημέρα)! Οπότε μπορεί να ευθύνεται και αυτό;

[MumMaria]

On 22/6/2024 at 12:21 ΜΜ, Mama91 είπε:

Γεια σας! Έχω ένα κοριτσάκι 18 μηνών το οποίο κάθε φορά που θα βγούμε έξω μια βόλτα,είτε πάμε κάποια επίσκεψη είτε ακόμα και όταν περνάει κάποιος περαστικός από δίπλα της και είναι ΑΝΤΡΑΣ βάζει τα κλάματα και δεν μπορώ να την ηρεμήσω με τίποτα! Δεν συμβαίνει το ίδιο με τις γυναίκες παρά μόνο με τους άντρες! Δεν μπορούμε να πάμε πουθενά και όσο περνάει ο καιρός μου φαίνεται πως γίνεται ακόμη πιο έντονο! Υπάρχει κάποια μαμά που έχει περάσει κάτι ανάλογο;Εάν ναι πως το αντιμετωπίσατε και ποιος μπορεί να είναι ο λόγος για αυτή την συμπεριφορά! Σας ευχαριστώ πολύ! 

 

Καλησπέρα και να σου ζήσει το κοριτσάκι σας. Εγώ έχω δύο παιδάκια,ένα αγοράκι σχεδόν 5 και ένα κοριτσάκι σχεδόν 4. Ο γιος μου κοινωνικός με τους πάντες από κούνια κ συνεχίζει ακόμα,η κόρη μου ζορίστηκε πααααρα πολύ κ μαζί κ εγώ με την αντρική κυρίως παρουσία.  Έξω την φωνή της δεν την άκουγε κανείς,λες κ δεν ήξερε να μιλάει,σε αντίθεση με το σπίτι. Στα 2,5 το ξεπέρασε τελείως κ τώρα πάει μόνη της κ συστήνεται σε άντρες γυναίκες. Σε εμάς δεν έκλαιγε,αλλά χωνοταν/κρυβόταν στην αγκαλιά μας. Εγώ αυτό που έκανα κ θα σου έλεγα να το ακολουθήσεις είναι ότι πήγαινα με τις ανάγκες του παιδιου,ποτέ δεν την πίεσα να μιλήσει σε κάποιον που δεν ήθελε κ ας ήταν κ ο παππούς της(ναι ναι έγινε κ αυτο) πόσο μάλλον να φιλησει/αγκαλιάσει κάποιον. Έκανα ότι δεν συνέβαινε κ απλά την είχα αγκαλιά ή κρυμμένη πίσω μου σαν να μην συμβαίνει κάτι. Επίσης επειδή αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει γύρω της ,τύπου σχόλια "αχ μην ντρεπεσαι" "βρε συ γιατί είσαι ετσι; " κτλ κτλ ,θα σου πρότεινα όχι μόνο να μην της λέτε κάτι τέτοιο αλλά να μην αφήνεις τίποτα να πέσει κάτω. Δλδ εγώ απαντούσα μπροστά σε τρίτους κ σε αυτήν "ε η κόρη μου είναι επιλεκτική,μιλάει σε όποιον θέλει κ οποτε θελει" " δεν είναι ντροπαλή, απλά τώρα δεν θέλει τι κορίτσι μου" " είναι σαν την μαμά της, κι εγώ έτσι ημουν" χαλαρά κ γλυκά. Είναι μια φάση κ θα περάσει.θελει τον χρόνο της.

Τώρα για την αντρικη/ πατρική φιγουρα , εγώ κ ο άντρας μου τα μεγαλώνουμε μόνοι μας τα παιδιά άρα περνάει κ αυτός εξίσου χρόνο με την μικρή., δουλεύουμε εναλλάξ. Ίσως έχει να κάνει ότι εμείς οι γυναίκες είμαστε πιο γλυκομιλητες,αλλάζουμε τον τόνο της φωνής μας ότι μιλάμε σε παιδάκια,έχουμε μια πιο προσχαρη παρουσία και παρουσιαστικο. Πάντως ειλικρινά μην σε προβληματίζει. Απλά υπομονή κ κουράγιο σε αυτήν την φάση.

[Little baby]

1 ώρα πρίν, Mama91 είπε:

Η αλήθεια είναι ότι εγώ δεν εργάζομαι οπότε ο μπαμπάς δουλεύει από το πρωί μέχρι το βράδυ ! Με αποτέλεσμα να μην περνάει αρκετό χρόνο με την μικρή (1 το πολύ 2 ώρες την ημέρα)! Οπότε μπορεί να ευθύνεται και αυτό;

Είναι πιθανό... ίσως βοηθήσει αν κοινωνικοποιηθεί σιγά σιγά με πρόσωπα συγγενικά,φιλικά κλπ που να μην είναι μόνο γυναίκες κ ο μπαμπάς όσο μπορεί να της αφιερώνει χρόνο.. όλα καλά θα πάνε!