Μανούλες Νοεμβρίου 2024

[Nasiad]

1 hour ago, Anna1986 είπε:

Όπως σας είχα αναφέρει έχω ήδη δύο αγοράκια!Πάντα ήθελα κοριτσάκι!!Αλλά λόγω τραχηλου,μετά τη 2η εγκυμοσύνη είχα πει οκ,έχω τα αγόρια μου!!Έκλεισα και τα 38 τον Αύγουστο,οπότε είχα πει ότι με το θέμα παιδιά,εγκυμοσύνες ,τέλος!Αλλά.. έχω πολύ πολύ σταθερό κύκλο!Από 28 ημέρες μετά τον 2ο τοκετό πήγε στις 25!Νταν!Πάντα προσέχαμε και πότε δεν υπήρξε τίποτα απρόοπτο!Τον Ιανουάριο περίμενα περίοδο 21/1!20/1 είχαμε μια φορά ελεύθερα επαφή με τη λογική,έλα μωρέ αύριο περιμένω περίοδο!!Που είναι και Άγγλος στην ώρα της!!😅 Τελικά ήρθε αλλά αυτή τη φορά 28/1 ,με 1 βδομάδα καθυστερηση!Φεβρουαριο περιμένω,περιμένω τίποτα!Εδώ να πω ότι όλο το Φεβρουάριο ο σύζυγος έλειπε λόγω δουλειάς και είχα κάνει και εξαγωγή φρονιμητων (πήρα και αντιβίωση δηλαδη) οποτε όλο το Φεβρουάριο επαφή δεν είχαμε!!Και πάει 1 Μαρτίου,εμένα με ζωνουν τα φίδια όχι για εγκυμοσυνη(αυτό το είχα καρααποκλεισει) αλλά παίρνω τον γιατρό μου και του λεω(επειδή έχω αρρωστοφοβια κιόλας 😅) κάτι έχω!Μήπως έχω πρόωρη εμμηνόπαυση?Μήπως έχω θέμα με τον θυροειδη?Κάτι έχω επειδή τον προηγούμενο μήνα είχα 1 εβδομάδα καθυστερηση(που αυτό δε μου συμβαινει) και καπάκια τώρα καθυστερηση πάλι!Μου λέει τεστ έκανες?Όχι του απαντάω!Εγκυος αποκλείεται να είμαι!Είχα περίοδο και έκτοτε καμμια επαφή!!Εγώ στο μεταξύ συνέχισα να κάνω μαθήματα aerial yoga και να κρεμιέμαι σαν τη νυχτερίδα ανάποδα.. Και βγάζει ο μικρός μου σαν σπυρακι στη γλώσσα και πάω φαρμακείο να πάρω μια γελη!Πιάνω την κουβέντα με τη φαρμακοποιό η οποία μόλις είχε επιστρέψει από άδεια μητρότητας και της λέω τον πόνο μου ότι ακόμα να αδιαθετησω και κάτι με τριγυρνάει σίγουρα γιατί το στομάχι μου είναι λίγο περίεργα,κοιμάμαι πολλές ώρες και μάλλον έχω θυροειδη ή μπαίνω σε πρόωρη εμμηνόπαυση (εγώ είχα βγάλει ήδη πορισμα 🤣🤣) Και μου λέει η κοπέλα,καλά να είναι,καλά μαζί με τη γελη πάρε να κάνεις και ένα τεστ!Εγώ το χαβά μου αλλά το πήρα το τεστ!Παιδιά και με το που το κάνω,μπλε μπλε γραμμή!Άπιστος Θωμάς,παίρνω τον γυναικολόγο και του λέω!Στάνταρ έχω ορμονολογικο πρόβλημα γιατί το τεστ βγαίνει θετικο(στο μεταξύ της ξαδερφης μου έβγαινε θετικό αλλά είχε όντως ορμονολογικο,οπότε λέω,να το!!) Μου λέει,Άννα επανέλαβε και αύριο με τα πρωινά ουρά για σιγουριά και έλα να κάνουμε υπέρηχο!Του λέω,πρέπει να πάω για υπέρηχο θυροειδη επειγόντως!!Έχω ορμονολογικο!Και μου λέει,αν συνεχίσεις έτσι ορμονολογικο δεν ξέρω αν θα έχεις,θα ξεμείνεις από γυναικολόγο σίγουρα!🤣🤣🤣🤣 Και τελικά πήγαμε μετά από 5 μέρες και ακούσαμε καρδούλα..!Εγώ σοκ!!!Ο άντρας μου επίσης!!!Μου λέει μόνο να μη βγει σοκολα το παιδί,βρες καράβι να φύγεις!🤣🤣🤣Αρχικά είχε χαμηλούς παλμους(ήταν 99 στο πρώτο υπέρηχο και έβγαινε 5+5) και μου λέει ο γιατρός ότι η περίοδος που είδα ήταν αρχομενο αιμα(εγώ πάντως παιδιά είχα κανονικά περίοδο,τι να πω) και μου λέει μάλλον τώρα άρχισε να χτυπάει η καρδούλα,αλλά επειδή έχει και αιματωμα γύρω ο σάκος,θα έρθεις σε 10 μέρες να δούμε ανάπτυξη για να προχωρήσουμε σε αιματολογικες!Ως τότε μου λέει ξεχνάς καλώδια και σε ότι άλλο πας και κρεμιέσαι και περιμένουμε!Ίσως πάει καλά,ίσως και όχι!Να είσαι έτοιμη για όλα!Γιατί δεν του ταίριαζαν οι ημερομηνίες που του έλεγα!Και τελικά πάμε μετά από 8 μέρες,οι παλμοί πήγαν 136 και είχε αναπτυχθεί κανονικά!Ε από τότε τη βρίσκει 2 μέρες πάνω και την τελευταία φορά 1 βδομαδα πάνω αναπτυξιακά!Εγώ δε σας κρύβω σκεφτόμουν διαφορα ,έλεγα και αν κάτι δεν πάει καλά με το μωρό,αν έχει θέμα,γιατί με απασχολούσε που το μετράει με βάση τον υπέρηχο και όχι την περίοδο!Αλλά λέω τόσο καιρό κάτι δε θα είχαμε δει??Δε με άφησε να κάνω αμνιοπαρακεντηση..μου είπε δε χρειάζεται και ότι πάντα ο υπέρηχος σε κατευθεινει..Ελπίζω όλα να είναι καλά λοιπόν!!Τώρα την περιμένω πως και πως!!Και λέω στον άντρα μου ήταν σαν δώρο εξ ουρανού αυτό το μωρό!!Και με δουλεύει!Μου λέει ναι ναι !Με τον κρίνο το έπιασες!!🤣🤣🤪🤪

Αα δικιά μου είσαι εσύ.. εγώ γέννησα 22 Οκτώβρη το κοριτσάκι μου που δυστυχώς δεν τα κατάφερε. Μου ήρθε περίοδος κατευθείαν στις 30 μέρες μετά τη γέννα και μετά κανονικά Δεκέμβρη στην ώρα της. Ιανουάριο δεν είχα περίοδο γιατί την περίμενα τη μέρα που άρχισε η νοσηλεία μου. Με όλα αυτά που πήρα από φάρμακα εννοείται δεν είχα ποτέ περίοδο, όπως επίσης δεν είχα και τον Φεβρουάριο. Τέλη Φεβρουαρίου ήταν ο καιρός για το τεστ Παπ, αν και χάλια στην υγεία μου είπα θα το κάνω γιατί με τόσες αντιβίωσεις να δεις θα έχω καμία κολπιτιδα. Όντως είχα.. μου ήρθε περίοδος 1 Μαρτίου, μόλις μου τελείωσε ξεκίνησα θεραπεία για τη κολπιτιδα. Μέχρι να τελειώσει η θεραπεία θεωρητικά είχαν ήδη περάσει οι γόνιμες. Στο μεταξύ οργανισμός χάλια, θυροειδης άστο καλύτερα, εγώ μόλις κατάφερα να στέκομαι και να περπατάω αργά αλλά χωρίς πι 😂 κάποια φάση πριν τα τέλη του μήνα είχαμε μια επαφή όλο κ όλο. 28 του μήνα περίμενα περίοδο, 28 του μήνα ήρθε! Όλα κανονικά αν και η "περίοδος" μου κράτησε 19 μέρες λόγω αντιπηκτικών. Και μιλάμε για αιμμοραγια επική, τις πρώτες μέρες έλεγα θα πεθάνω λογικά, θα ξεμεινω από αίμα. Κομμάτια ολόκληρα έπεφταν (συγνώμη κιόλας 🤦). Στο μεταξύ είχα ξεκινήσει να έχω το μόνο σύμπτωμα που είχα και στις δύο εγκυμοσύνες. Να μην θέλω να πιω καφέ, ποια εγώ που τους έπινα δύο δύο. Όταν πέρασαν οι μέρες και είδα ότι δεν ήρθε ξανά περίοδος στην ώρα της δεν το πίστεψα, δεν έκανε τεστ στην αρχή γιατί μια φορά είχαμε επαφή πριν 5 μέρες λέω δεν θα φανεί κάτι. Ε μετά από δυο μέρες είπα θα κάνω τεστ έτσι από περιέργεια. Καρά θετικό όπως είπες σκούρη η γραμμή. Τρελάθηκα γιατί κατάλαβα ότι τωρινό δεν είναι αυτό το θετικό και έπαιρνα ένα τόνο φάρμακα που δεν κάνουν για το μωρό. Με τη μία χοριακη που βγήκε 100.500, την επόμενη μέρα πήγα και είδαμε μωρό 8 εβδομαδων να κουνιέται όλη την ώρα. Με πολλή επιφύλαξη λόγω φαρμάκων είπαμε να δούμε πως θα πάει. Τελικά όλα φαίνονται εξαιρετικά όλον αυτόν τον καιρό. Τώρα πως έμεινα έγκυος, πως κρατήθηκε αυτό το μωρό με τόση αιμμοραγια και τόσα φάρμακα, ειναι αλήθεια να απορεί κανείς.

Πιστεύω αυτά τα παιδιά μας διάλεξαν ξεκάθαρα!! 

[Anna1986]

πρίν από 52 λεπτά , Nasiad είπε:

Αα δικιά μου είσαι εσύ.. εγώ γέννησα 22 Οκτώβρη το κοριτσάκι μου που δυστυχώς δεν τα κατάφερε. Μου ήρθε περίοδος κατευθείαν στις 30 μέρες μετά τη γέννα και μετά κανονικά Δεκέμβρη στην ώρα της. Ιανουάριο δεν είχα περίοδο γιατί την περίμενα τη μέρα που άρχισε η νοσηλεία μου. Με όλα αυτά που πήρα από φάρμακα εννοείται δεν είχα ποτέ περίοδο, όπως επίσης δεν είχα και τον Φεβρουάριο. Τέλη Φεβρουαρίου ήταν ο καιρός για το τεστ Παπ, αν και χάλια στην υγεία μου είπα θα το κάνω γιατί με τόσες αντιβίωσεις να δεις θα έχω καμία κολπιτιδα. Όντως είχα.. μου ήρθε περίοδος 1 Μαρτίου, μόλις μου τελείωσε ξεκίνησα θεραπεία για τη κολπιτιδα. Μέχρι να τελειώσει η θεραπεία θεωρητικά είχαν ήδη περάσει οι γόνιμες. Στο μεταξύ οργανισμός χάλια, θυροειδης άστο καλύτερα, εγώ μόλις κατάφερα να στέκομαι και να περπατάω αργά αλλά χωρίς πι 😂 κάποια φάση πριν τα τέλη του μήνα είχαμε μια επαφή όλο κ όλο. 28 του μήνα περίμενα περίοδο, 28 του μήνα ήρθε! Όλα κανονικά αν και η "περίοδος" μου κράτησε 19 μέρες λόγω αντιπηκτικών. Και μιλάμε για αιμμοραγια επική, τις πρώτες μέρες έλεγα θα πεθάνω λογικά, θα ξεμεινω από αίμα. Κομμάτια ολόκληρα έπεφταν (συγνώμη κιόλας 🤦). Στο μεταξύ είχα ξεκινήσει να έχω το μόνο σύμπτωμα που είχα και στις δύο εγκυμοσύνες. Να μην θέλω να πιω καφέ, ποια εγώ που τους έπινα δύο δύο. Όταν πέρασαν οι μέρες και είδα ότι δεν ήρθε ξανά περίοδος στην ώρα της δεν το πίστεψα, δεν έκανε τεστ στην αρχή γιατί μια φορά είχαμε επαφή πριν 5 μέρες λέω δεν θα φανεί κάτι. Ε μετά από δυο μέρες είπα θα κάνω τεστ έτσι από περιέργεια. Καρά θετικό όπως είπες σκούρη η γραμμή. Τρελάθηκα γιατί κατάλαβα ότι τωρινό δεν είναι αυτό το θετικό και έπαιρνα ένα τόνο φάρμακα που δεν κάνουν για το μωρό. Με τη μία χοριακη που βγήκε 100.500, την επόμενη μέρα πήγα και είδαμε μωρό 8 εβδομαδων να κουνιέται όλη την ώρα. Με πολλή επιφύλαξη λόγω φαρμάκων είπαμε να δούμε πως θα πάει. Τελικά όλα φαίνονται εξαιρετικά όλον αυτόν τον καιρό. Τώρα πως έμεινα έγκυος, πως κρατήθηκε αυτό το μωρό με τόση αιμμοραγια και τόσα φάρμακα, ειναι αλήθεια να απορεί κανείς.

Πιστεύω αυτά τα παιδιά μας διάλεξαν ξεκάθαρα!! 

Τι ωραία @Nasiad!! Τελικά όλα γίνονται για κάποιο λόγο.Φανταζομαι βασικα,λαθος δεν μπορω ουτε καν να φανταστώ μια τέτοια απώλεια. Τόσο καιρό που σας διάβαζα έλεγα πόση δύναμη πρέπει να έχει ένας άνθρωπος..Είσαι πολύ δυνατή γυναίκα.Δεν μπορώ να πω κάτι άλλο.Με το καλό να γεννηθεί το μωρό σας,με υγεία!!

Εγώ πριν την πρώτη μου εγκυμοσύνη είχα μια παλλίδρομη κύηση.Βασικά είδαμε μόνο σάκο χωρίς τίποτα άλλο μέσα!Και στην 8η βδομάδα προχώρησα σε απόξεση. Δεν μπορώ να σας πω πόσο με είχε επηρεάσει.Ηταν η πρώτη φορά που απευθύνθηκα σε ψυχοθεραπευτη γιατί ένιωθα ότι δεν μπορούσα να το διαχειριστώ.Ξυπνούσα και κοιμόμουν με αυτή τη σκέψη!

Οπότε θαυμάζω πολύ τους ανθρώπους που στέκονται τόσο δυνατοί απέναντι σε μεγάλες δοκιμασίες,αν μπορώ να χρησιμοποιήσω αυτή τη λέξη..

[Nasiad]

πρίν από 20 λεπτά , Anna1986 είπε:

Τι ωραία @Nasiad!! Τελικά όλα γίνονται για κάποιο λόγο.Φανταζομαι βασικα,λαθος δεν μπορω ουτε καν να φανταστώ μια τέτοια απώλεια. Τόσο καιρό που σας διάβαζα έλεγα πόση δύναμη πρέπει να έχει ένας άνθρωπος..Είσαι πολύ δυνατή γυναίκα.Δεν μπορώ να πω κάτι άλλο.Με το καλό να γεννηθεί το μωρό σας,με υγεία!!

Εγώ πριν την πρώτη μου εγκυμοσύνη είχα μια παλλίδρομη κύηση.Βασικά είδαμε μόνο σάκο χωρίς τίποτα άλλο μέσα!Και στην 8η βδομάδα προχώρησα σε απόξεση. Δεν μπορώ να σας πω πόσο με είχε επηρεάσει.Ηταν η πρώτη φορά που απευθύνθηκα σε ψυχοθεραπευτη γιατί ένιωθα ότι δεν μπορούσα να το διαχειριστώ.Ξυπνούσα και κοιμόμουν με αυτή τη σκέψη!

Οπότε θαυμάζω πολύ τους ανθρώπους που στέκονται τόσο δυνατοί απέναντι σε μεγάλες δοκιμασίες,αν μπορώ να χρησιμοποιήσω αυτή τη λέξη..

Κάθε απώλεια είναι σημαντική, και κάθε άνθρωπος έχει άλλη αντιμετώπιση. Εγώ γενικά είμαι πολύ ρεαλιστρια οπότε φαίνομαι γενικά πολύ δυνατή από την αρχή, αλλά δεν είναι κάτι που ξεπερνάς ποτέ. Είναι καθημερινή σκέψη πρωί και βράδυ, και πολλές φορές και όταν ξυπνάω απλά να πάω τουαλέτα μου έρχεται πάλι στο μυαλό και πάει ο ύπνος για ωρες. Τώρα που κοντεύουν και τα γενέθλια δεν θέλω να σκέφτομαι τι κατάθλιψη θα πάθω πάλι πάνω που είμαι κάπως καλά. Πέρασα όμως τη μεγάλη δοκιμασία να αδειάσω τα κοριτσίστικα ρουχακια και πράγματα από το δωμάτιο, με πολύ κλάμα και δυσκολία αλλά το έκανα, άρα είναι κ αυτό ένα μεγάλο βήμα. 

Προχθές που πήγαμε στο μνήμα του μωρού, είδα ότι υπήρχε φρέσκοσκεπασμενο χώμα δίπλα στο δικό μας μωράκι. Τόσο καιρό ήμασταν οι τελευταίοι, και κάθε φορά έλεγα πάλι καλά δεν είδα άλλο. Με στεναχώρησε μόνο που σκέφτηκα ότι κάποιοι περνάνε τα ίδια τώρα στα κοντα. Δυστυχώς αυτά γίνονται συχνά, απλά ποτέ δεν πιστεύεις ότι θα γίνουν σε εσένα. Πρέπει να συνεχίσουμε όμως τη ζωή μας, να θυμόμαστε όσους αγαπάμε και χάσαμε και να είμαστε όσο χαρούμενοι μπορούμε για όσους έχουμε κοντά μας! Και που θα πάει κάποια στιγμή θα μας ανταποδώσει το κάρμα όλη μας αυτή την υπομονή και δύναμη! 

[Anna1986]

@Nasiadμε το καλό να υποδεχτείτε το αγοράκι σας και ο καιρός ,όχι να ξεχάσετε,δεν το ξεχνάς,αλλά κάπως να "απαλυνει" την απώλεια αυτή.Η γιαγιά μου έκανε 7 παιδιά.. Έκανε στη σειρά 6 κορίτσια για να "βρουν" το αγόρι που τόσο.. σο ήθελε ο παππούς μου,τον μπαμπά μου.Και το τέταρτο κοριτσάκι της το έχασε 6 μήνες αφού γεννήθηκε.Αλλα χρόνια τότε βέβαια.Τη γιαγιά τη χάσαμε στα 92 της!Όλοι τα χρόνια της να πάρουν!Και τα είχε μέχρι τέλους 400.Μεχρι τελευταία στιγμή μιλούσε για τη Νάντια ( ήταν πόντια η γιαγιά).Και εμένα τότε μου έκανε εντύπωση που μια γυναίκα που πέρασε εξορίες,δύσκολη ζωή και έκανε 7 παιδιά,είδε πόσα εγγόνια και δισέγγονα,πότε δεν ξεχνούσε αυτό το μωρό.Πάντα το ανέφερε.Αλλά ειλικρινά δεν την είδα ποτέ να κλαίει.Παντα θυμόταν τη γέννηση της μικρής,πως διάλεξαν το όνομα,σε ποιον έμοιαζε.Οποτε σίγουρα δεν το ξεχνάς,αλλά με τον καιρό,μάλλον κάπως θωρακίζεις σκέψη σου ,τα συναισθήματα??Δεν ξέρω.. Και επιλέγεις να θυμάσαι από κάτι τόσο οδυνηρό,την πλευρά που αντέχεις να φέρνεις στη μνήμη σου.Από τη γιαγιά μου αυτό μου έμεινε εμένα..

[Nasiad]

πρίν από 11 λεπτά , Anna1986 είπε:

@Nasiadμε το καλό να υποδεχτείτε το αγοράκι σας και ο καιρός ,όχι να ξεχάσετε,δεν το ξεχνάς,αλλά κάπως να "απαλυνει" την απώλεια αυτή.Η γιαγιά μου έκανε 7 παιδιά.. Έκανε στη σειρά 6 κορίτσια για να "βρουν" το αγόρι που τόσο.. σο ήθελε ο παππούς μου,τον μπαμπά μου.Και το τέταρτο κοριτσάκι της το έχασε 6 μήνες αφού γεννήθηκε.Αλλα χρόνια τότε βέβαια.Τη γιαγιά τη χάσαμε στα 92 της!Όλοι τα χρόνια της να πάρουν!Και τα είχε μέχρι τέλους 400.Μεχρι τελευταία στιγμή μιλούσε για τη Νάντια ( ήταν πόντια η γιαγιά).Και εμένα τότε μου έκανε εντύπωση που μια γυναίκα που πέρασε εξορίες,δύσκολη ζωή και έκανε 7 παιδιά,είδε πόσα εγγόνια και δισέγγονα,πότε δεν ξεχνούσε αυτό το μωρό.Πάντα το ανέφερε.Αλλά ειλικρινά δεν την είδα ποτέ να κλαίει.Παντα θυμόταν τη γέννηση της μικρής,πως διάλεξαν το όνομα,σε ποιον έμοιαζε.Οποτε σίγουρα δεν το ξεχνάς,αλλά με τον καιρό,μάλλον κάπως θωρακίζεις σκέψη σου ,τα συναισθήματα??Δεν ξέρω.. Και επιλέγεις να θυμάσαι από κάτι τόσο οδυνηρό,την πλευρά που αντέχεις να φέρνεις στη μνήμη σου.Από τη γιαγιά μου αυτό μου έμεινε εμένα..

Είναι αυτό που λένε ότι ο χρόνος απαλύνει τον πόνο. Εγώ τον πρώτο καιρό δεν μπορούσα καθόλου να το συζητήσω ιδιαίτερα από κοντά. Τώρα είμαι σε μια φάση που μπορώ να κάνω μια τυπική συζήτηση για αυτό, όχι πολλά πολλά βέβαια γιατί τη μια στιγμή μιλάω νορμάλ και την άλλη με πιάνουν τα κλάματα. Σίγουρα όσο περνάει ο καιρός θα είμαι όλο και πιο άνετη να το συζητώ και ελπίζω πως δεν θα ξεχάσω ποτέ πόσο όμορφη ήταν και το κάθε της χαρακτηριστικό. Βλέπεις ήμασταν σε τέτοιο σοκ που κανείς δεν σκέφτηκε να βγάλει μια φωτογραφία να μην την ξεχάσουμε ποτέ. Στο εξωτερικό είναι αλλιώς σε αυτές τις περιπτώσεις, τους δίνουν τα μωρά τους να τα αποχαιρετήσουν, βγάζουν φωτογραφίες να τα θυμούνται κτλ. Εμάς τίποτα, μόνο την είδαμε και αυτό ήταν όλο. Μόνιμα σκέφτομαι πόσο στα χαμένα ήμουν και δεν ζήτησα να την κρατήσω αγκαλιά έστω να ρουφήξω ότι μπορώ απο την εικόνα της. Τέλος πάντων δεν πρέπει να ψυχοπλακωνομαστε!

Εύχομαι αυτά να γίνονται όλο και πιο σπάνια και καμιά μανούλα να μην βρεθεί σε αυτή τη θέση. 

Να έρθουν τα μωράκια μας με το καλό και να είναι γερά, όμορφα και στρουμπουλα και να τα χαιρόμαστε μέχρι τα βαθιά γεράματα ☺️

[Anna1986]

πρίν από 2 λεπτά , Nasiad είπε:

Είναι αυτό που λένε ότι ο χρόνος απαλύνει τον πόνο. Εγώ τον πρώτο καιρό δεν μπορούσα καθόλου να το συζητήσω ιδιαίτερα από κοντά. Τώρα είμαι σε μια φάση που μπορώ να κάνω μια τυπική συζήτηση για αυτό, όχι πολλά πολλά βέβαια γιατί τη μια στιγμή μιλάω νορμάλ και την άλλη με πιάνουν τα κλάματα. Σίγουρα όσο περνάει ο καιρός θα είμαι όλο και πιο άνετη να το συζητώ και ελπίζω πως δεν θα ξεχάσω ποτέ πόσο όμορφη ήταν και το κάθε της χαρακτηριστικό. Βλέπεις ήμασταν σε τέτοιο σοκ που κανείς δεν σκέφτηκε να βγάλει μια φωτογραφία να μην την ξεχάσουμε ποτέ. Στο εξωτερικό είναι αλλιώς σε αυτές τις περιπτώσεις, τους δίνουν τα μωρά τους να τα αποχαιρετήσουν, βγάζουν φωτογραφίες να τα θυμούνται κτλ. Εμάς τίποτα, μόνο την είδαμε και αυτό ήταν όλο. Μόνιμα σκέφτομαι πόσο στα χαμένα ήμουν και δεν ζήτησα να την κρατήσω αγκαλιά έστω να ρουφήξω ότι μπορώ απο την εικόνα της. Τέλος πάντων δεν πρέπει να ψυχοπλακωνομαστε!

Εύχομαι αυτά να γίνονται όλο και πιο σπάνια και καμιά μανούλα να μην βρεθεί σε αυτή τη θέση. 

Να έρθουν τα μωράκια μας με το καλό και να είναι γερά, όμορφα και στρουμπουλα και να τα χαιρόμαστε μέχρι τα βαθιά γεράματα ☺️

@Nasiad❤️❤️❤️

[Sarni]

Κορίτσια καλησπέρα! Εγώ το έκανα ήδη το εμβόλιο του κοκκύτη πριν λίγες μέρες, δηλαδή μέσα της 29ης εβδομάδας. Εφόσον μου το πρότεινε ο γιατρός μου δεν το πολυέψαξα, ούτε μου προκάλεσε κάποια παρενέργεια, απλώς απέφυγα το πρώτο 24ωρο σοκολάτα και ψάρι. 

[mary_33]

23 ώρες πρίν, Nasiad είπε:

Πολύ αγχωτικό όλο αυτό με την περίδεση αλλά αφού η γιατρός σου έδρασε νωρίς έφτασες μια χαρά στις 34, και τώρα το μωράκι σου είναι σχεδόν έτοιμο! Εγώ γενικά έχω χίλια προβλήματα αλλά τουλάχιστον δεν με επηρεάζουν σε τίποτα από κινήσεις κτλ, γιατί και το να φοβάσαι μην κάνεις λάθος κινήσεις είναι μεγάλο βάρος.  Εγώ είμαι τυχερή, από την αρχή δεν είχα συμπτώματα καθόλου είμαι σαν να μην είναι έγκυος. Το ψυχολογικό κομμάτι μου είναι δύσκολο όσο μεγαλώνει το μωρό, έχω μόνιμα κόλλημα μην και δεν κουνηθεί κάθε λίγη ωρα. Νομίζω το έχω ταράξει το καημένο να το ενοχλώ να ξυπνάει να κλωτσήσει για να ηρεμήσω 🤦

Μια από τα ίδια κι εγώ ..μου έχει γίνει έμμονη ιδέα...τρέμω μην έρθει η μέρα που δεν θα τον ακούσω..η μαμά μου βέβαια λέει ότι όσο μεγαλώνει το μωρό και δεν έχει χώρο, θα μειώνονται και οι κινήσεις, άρα να μην ανησυχήσω σε αυτή την περίπτωση, αλλά τίποτα εγώ, τον χαβά μου. Άγχος έχω και στην αναμονή των αποτελεσμάτων των αιματολογικων, στα ραντεβού με τον γιατρό, γενικά είμαι σε μόνιμο άγχος για το παραμικρό. Στην πρώτη εγκυμοσύνη ήμουν τόσο χαλαρή που το αναπολώ...μεγάλο πράγμα η άγνοια κινδύνου. Μετά την κατραπακια που φάγαμε και το λάθος που έκανα να έχω διαβάσει όλη την παθολογία της κύησης τρέμω για το παραμικρό...εν πάση περιπτώσει μη σας ψυχοπλακωνω. Οποια μπορεί να είναι ήρεμη είναι σίγουρα πολύ καλό και για την ίδια και για το μωρό της! Ελπίζω να πάνε όλα καλά για όλες μας! 🙏🙏🙏

[marpi91]

Καλημέρα σας κορίτσια! Πήγαμε χθες στον γυναικολόγο, όλα καλά με τον μπεμπακο, έφτασε λίγο πάνω από 1,5 κιλό, γύρισε πάλι με τα πόδια κάτω πράγμα που μας βολεύει λόγω τραχήλου, για να μην κάνει πόλωση και με πιέζει από τώρα! Ο τράχηλος καλά κρατεί, 3,3εκ και κλειστός! 6,5 κιλά έχω βάλει, μια χαρά! 

Δυστυχώς, όταν έχεις βιώσει μια απώλεια, σε όποιο στάδιο της εγκυμοσύνης και να βρίσκεσαι, δύσκολα αφήνεις στην άκρη το άγχος σου την επόμενη φορά. Εγώ μόνιμα στον γιατρό έχω πίεση 13/8 ενώ σπίτι 9/6-10/7. Πάντα περιμένω με αγωνία να μου πει ότι αναπτύχθηκε σωστά, πήρε βάρος, ο πλακούντας καλός, το αμνιακό καλό, ο τράχηλος κλειστός... Πώς να μην αγχώνομαι?! 

[Nasiad]

2 ώρες πρίν, mary_33 είπε:

Μια από τα ίδια κι εγώ ..μου έχει γίνει έμμονη ιδέα...τρέμω μην έρθει η μέρα που δεν θα τον ακούσω..η μαμά μου βέβαια λέει ότι όσο μεγαλώνει το μωρό και δεν έχει χώρο, θα μειώνονται και οι κινήσεις, άρα να μην ανησυχήσω σε αυτή την περίπτωση, αλλά τίποτα εγώ, τον χαβά μου. Άγχος έχω και στην αναμονή των αποτελεσμάτων των αιματολογικων, στα ραντεβού με τον γιατρό, γενικά είμαι σε μόνιμο άγχος για το παραμικρό. Στην πρώτη εγκυμοσύνη ήμουν τόσο χαλαρή που το αναπολώ...μεγάλο πράγμα η άγνοια κινδύνου. Μετά την κατραπακια που φάγαμε και το λάθος που έκανα να έχω διαβάσει όλη την παθολογία της κύησης τρέμω για το παραμικρό...εν πάση περιπτώσει μη σας ψυχοπλακωνω. Οποια μπορεί να είναι ήρεμη είναι σίγουρα πολύ καλό και για την ίδια και για το μωρό της! Ελπίζω να πάνε όλα καλά για όλες μας! 🙏🙏🙏

Εγώ μετά από αυτό που έζησα δεν ξέρω αν όντως μειώνονται η όχι. Γιατί κ εγώ αυτό ήξερα ότι όσο φτάνει προς τον τοκετό μειώνονται οι κινήσεις οπότε δεν έδωσα σημασία όταν όντως μειώθηκαν. Δηλαδή τη μέρα που λογικά το μωρό δυστυχώς πέθανε είχα καταλάβει διαφορά άλλα μου είχαν πει ότι έχει κατέβει πολύ χαμηλά και είναι λογικό κτλ κτλ. Και που ξέρω εγώ ότι αν δεν το είχα έτσι στο κεφάλι μου, και πήγαινα εκείνη τη νύχτα στο νοσοκομείο προλαβαίναμε το κακό; Ίσως να ζούσε ακόμη τη νυχτα αλλά να ζοριζοταν και να μην κουνιόταν αρκετά, και όταν ξάπλωσα τη νύχτα το σκεφτόμουν αλλά έλεγα όχι μωρέ αφού είναι νορμάλ και το πρωί είχα κάνει και κορδέλα και ήταν καλά (έτσι είπαν έστω ακόμη και αυτό αμφισβητώ πλέον).  Οπότε δεν ξέρω αν θα ηρεμήσω καθόλου με αυτό. Κάπου είδα ότι ναι μειώνονται αλλά πάλι έχουν μια κλασική επανάληψη, ίσως να μην κλωτσαει όση ώρα κλωτσούσε πιο μικρό, αλλά σίγουρα δεν είναι λογικό να περάσουν ώρες χωρίς να δίνει 1-2. Όλα αυτά χωρίς να θέλω να σας αγχωσω κορίτσια, αλλά όποιος καεί με το χυμό φυσάει και το γιαούρτι. Και αν έχετε οποιαδήποτε ανησυχία και αμφιβολία με τη μία νοσοκομείο κι ας φάτε άδικα το χρόνο σας. Καλύτερα να είμαστε σίγουρες ότι όλα πάνε καλά, καμία φορά το ένστικτο μας είναι σωστό αλλά δεν θέλουμε να το ακούσουμε. 

1 hour ago, marpi91 είπε:

Καλημέρα σας κορίτσια! Πήγαμε χθες στον γυναικολόγο, όλα καλά με τον μπεμπακο, έφτασε λίγο πάνω από 1,5 κιλό, γύρισε πάλι με τα πόδια κάτω πράγμα που μας βολεύει λόγω τραχήλου, για να μην κάνει πόλωση και με πιέζει από τώρα! Ο τράχηλος καλά κρατεί, 3,3εκ και κλειστός! 6,5 κιλά έχω βάλει, μια χαρά! 

Δυστυχώς, όταν έχεις βιώσει μια απώλεια, σε όποιο στάδιο της εγκυμοσύνης και να βρίσκεσαι, δύσκολα αφήνεις στην άκρη το άγχος σου την επόμενη φορά. Εγώ μόνιμα στον γιατρό έχω πίεση 13/8 ενώ σπίτι 9/6-10/7. Πάντα περιμένω με αγωνία να μου πει ότι αναπτύχθηκε σωστά, πήρε βάρος, ο πλακούντας καλός, το αμνιακό καλό, ο τράχηλος κλειστός... Πώς να μην αγχώνομαι?! 

Αχ καλά αυτό με τη πίεση δεν θέλω να το σχολιάσω.. ιδιαίτερα όταν πάω στο νοσοκομείο ανεβάζω 15/10 και σοκαριζονται οι νοσηλεύτριες. Μετά τους λέω άσε με δύο λεπτά να ηρεμήσω και έλα ξανά και η άλλη μέτρηση είναι πάντα καλη. Είναι γενικά σαν άνθρωπος αγχωδης, πόσο μάλλον τώρα.. Στο μεταξύ την μετράω και σπιτι και πάντα είναι καλή άρα όντως τα ιατρεία και τα νοσοκομεία μας ανεβάζουν την πίεση!!

Κ εμένα κ μικρός κάνει τούμπες ακόμη. Προχθές που πήγα στη γιατρό ήταν με το ποπό κάτω, σήμερα ένιωθα κλωτσιές ψηλά ψηλά άρα λογικά γύρισε. Στην άλλη μου εγκυμοσύνη η μικρή είχε πάρει θέση από την 27η εβδομάδα και δεν γύρισε ποτέ ξανά.

[Anna1986]

Κορίτσια καλησπέρα και από μένα!!Η αλήθεια είναι και εγώ είμαι πολύ αγχώδης,αλλά στην εγκυμοσύνη "σκαρφαλωνω στα κλαδια" που λέει και ο γυναικολόγος μου 😅😅 .Καλά στην πρώτη εγκυμοσύνη κόντεψα να σαλτάρω από το άγχος.. Πήγαινα,χωρίς υπερβολή,ακόμα και 2 φορές την εβδομάδα για υπέρηχο,γιατί από την 8η βδομάδα έως και την 19η έβλεπα καφετιά υγρά.. Ακόμα και μια σφουγγαριστρα να εστυβα,τσουπ!Το έβλεπα!Και εκεί τρελαινομουν!Το αστείο είναι ότι εμείς μένουμε Αγία Μαρίνα,κοντά στη Βάρκιζα και ο γυναικολόγος μου είναι Αργυρούπολη!Και εγώ  έκανα τη διαδρομή λες και πήγαινα εδώ δίπλα!😅😅 Ε μετά κοντυνε ο τράχηλος στη 19η βδομάδα και ήρθε και έδεσε!Περιδεση δεν έκανα,αλλά εγώ ήμουν άνετα για δέσιμο!!Αφού είχα φτάσει στο σημείο να ζητήσω από το γυναικολόγο να μου φέρει φορητό μηχάνημα υπερηχου σπίτι για να μη σηκωθώ καθόμουν από το κρεβάτι!!Ευτυχώς ο γιατρός μου έχει χιούμορ!😅 Και μου λέει,τελευταία φορά που σε είδα,από όσο θυμάμαι είχες και 2 πόδια!Παρ 'τα και έλα !🤣🤣 Στη δεύτερη εγκυμοσύνη,παρόλο που ο τράχηλος μας έκανε νερά από τη 17η βδομάδα,ήμουν πολύ πιο ψύχραιμη γιατί δεν είχα δει αίμα!Και πέρασε νερό ο χρόνος!Τώρα στην 3η ,που αντικειμενικά λόγω περιδεσης είναι ακόμα πιο δύσκολη,μπορώ να πω,για τα δικά μου δεδομένα,είμαι cool!!!Αλλά όχι ότι δεν τρώω φρίκες!Και σκέφτομαι και διάφορα!Αλλά πάντα μου λέει ο γιατρός μου να σκέφτομαι το 99% όχι το 1!Αλλιώς μου λέει μη βγαίνεις από το σπίτι καν!Πιο πιθανό είναι να σε χτυπήσει αμάξι πάρα να πάθεις αυτά που μου αναφέρεις.. και μετά λέω,ότι είναι να γίνει,θα γίνει!Εγώ προσέχω όσο μπορώ,αλλά δεν μπορώ να ελέγξω τα πάντα..δε γίνεται.. Και αυτό κάπως με καθησυχάζει κιόλας.. Τώρα είμαι 34+1 και λέω είμαι ένα τσακ πιο ήρεμη γιατί λέω είναι πλέον βιώσιμο το μωρό!Αν γίνει κάτι!Και από εκεί που φοβόταν ο γιατρός ότι χωρίς περιδεση θα γεννούσα στο  6ο μήνα,τώρα νιώθω  ότι έχω διανύσει μεγάλη απόσταση!!Του λέω του γιατρού να παραγγείλει σαμπάνιες και πυροτεχνηματα!Και με κοιτάει περιεργα!Του λέω,για το πάρτι που θα κάνετε μόλις γεννήσω!Δε θα με ξαναδείτε!!Αυτό ήταν!Και γελάει!Και μου λέει,ο παιδίατρος Άννα τι λέει??!!🤣🤣🤣

@Nasiadπάντως και εμένα τώρα έχουν μειωθεί οι κινησεις της..αισθητα!Καρδιοτοκογραφο δεν εχω κανει ακομα!Θυμάμαι το πρώτο μου δεν κουνιόταν τόσο συχνά,το δεύτερο δε σταματούσε να κουνιέται,αφού ρωτούσα κάθε φορά τον γιατρό αν είναι αυτό οκ,μήπως δεν είναι φυσιολογικό,ενώ τώρα η μπέμπα είναι κάπου στη μέση!Αν ξαπλώσω στο πλάι τη νιώθω,έστω να μετακινείται κάπως και λέω,οκ ,καλά είμαστε!Αλλά εδώ και 1 εβδομάδα παρατήρησα ότι οι κινήσεις είναι λιγότερες,πιο έντονες,αλλά πιο λίγες.Μου είπε ο γιατρός ότι πήγε με το κεφάλι κάτω και 32+6 ζύγιζε 2302 που αντιστοιχούν για την εβδομάδα που διανύω τώρα.Οποτε λέω αφού είναι πιο μεγάλη από όσο θα έπρεπε για την εβδομάδα της,λογικά έχει λιγότερο χώρο.Μου είπε να την περιμένω γύρω στα 3700.Οσο ήταν και τα άλλα.