Καφέ Εξωσωματικής 2024 !

[Angot]

ρε κορίτσια να σας πω κάτι; εγώ όταν ρώτησα για την καλλιέργεια στο σπερμα ! και  γιατί δεν κάνουν μου είπε η μαια  ότι γίνεται πάντα όταν δίνουν για κατάψυξη! εκτός αν δεν το κάνουν όλα τα κέντρα  και πρέπει να το ζητήσεις !

[Blu24]

Έχετε να προτείνετε κάποιον εξειδικευμένο ανδρολογο ; 

[Βάσω91]

On 10/2/2024 at 10:17 ΜΜ, MarGe2022 είπε:

@Soho24 κορίτσι μου, το ξέρω, είναι σαν πηγαίνεις στην πηγή και να μην πίνεις νερό. Κάνε υπομονή, με λίγη τύχη ο επόμενος κύκλος θα είναι ο τυχερός σου. 💓 

Δεν ξέρω αν θα σε βοηθήσει, εσένα ή κάποια άλλη κοπέλα, σκέφτομαι και την @Βάσω91 πολύ αυτές τις μέρες (κορίτσι ελπίζω να είσαι καλά 💓 ), αλλά θα σας πω μια ιστορία με μια κάμπια που είδα σήμερα. 🤣 Για να βγάζει νόημα, θα μοιραστώ μαζί σας και ένα μικρό 'μαύρο' update και από εμένα... 

Έκανα τον πρώτο μου φυσικό κύκλο αυτό το μήνα. Πήραμε ένα καλό και ώριμο ωάριο, το οποίο τελικά δεν γονιμοποιήθηκε. Ετών 37, αυτή ήταν η 5η ωοληψία, συνολικά έχω βγάλει 11-12 ώριμα ωάρια (δεν μιλάω για τα συνολικά) τον τελευταίο χρόνο, και ενώ είχαμε γονιμοποιήσεις, βλαστοκύστες μηδέν. Ο γιατρός σηκώνει τα χέρια ψηλά πλέον, απέδωσε το πρόβλημα αυτή τη φορά κυρίως στα ωάρια μου, και μου πρότεινε να σκεφτώ την δωρεά ωαρίων για επόμενη προσπάθεια. Μου το είχε πει ήδη από την προηγούμενη ωοληψία, απλά τώρα ουσιαστικά μου είπε ότι δεν έχει νόημα να το παλέψω άλλο με τα δικά μου. Έχω μπερδευτεί, γιατί είχαμε θέμα και με το σπέρμα εξαρχής, οπότε δεν ξέρω που να το αποδώσω όλο αυτό, έχω απορίες, πολλές απορίες, και επίσης δεν νιώθω έτοιμη για δωρεά ακόμα. 

Όσες με θυμάστε από την αρχή που γράφω, ξέρετε ότι πάντα σας λέω "πάμε κορίτσια, μετά από κάθε αποτυχία, βάζουμε το ένα πόδι μπροστά από το άλλο, και προχωράμε". Αυτήν την φορά όμως είμαι στα χαμένα, είναι λες και δεν ξέρω ή έχω ξεχάσει πως να βάλω το ένα πόδι μπροστά από το άλλο. Είναι λες και συμβαίνουν σε άλλη όλα αυτά. Νιώθω ότι πρέπει να ανέβω το Έβερεστ, και δεν μπορώ καν να φτάσω στο first camp!

Μέσα σε αυτό το mindset, και ενώ έχω πλαντάξει στο κλάμα αυτήν την εβδομάδα, σήμερα το πρωί πήραμε δυο καφέδες στο χέρι με τον άντρα μου και βγήκαμε για ένα περπάτημα σε ένα πάρκο. Κάποια στιγμή κάτσαμε σε ένα πεζούλι και συζητούσαμε, και πιάνει το μάτι μου μια κάμπια, που σερνόταν μπροστά στα πόδια μας (το τονίζω, έχει σημασία). Όση ώρα κάτσαμε στο πεζούλι, την κοιτούσα να πηγαίνει αργά αργά, να ξεπερνά χαλίκια και ότι άλλο έβρισκε μπροστά της, να στρίβει και να ξαναστρίβει...δεν ξέρω αν ήθελε να πάει κάπου συγκεκριμένα. Μωρέ μπράβο σκεφτόμουν, κοίτα την, που την βρίσκει την δύναμη και συνεχίζει, και άραγε θα φτάσει ποτέ στον προορισμό της, δεδομένου ότι από εκεί περνούν άνθρωποι, σκυλιά, παιδιά με ποδήλατα... Κάποια στιγμή, όπως μιλούσαμε με τον άντρα μου, την έχασα από τα μάτια μου. Μετά από κανα μισάωρο σηκωθήκαμε και όπως ξεκινήσαμε να περπατάμε, την πιάνει το μάτι μου να έχει ανέβει στο μπατζάκι από την φόρμα του άντρα μου και να το ανεβαίνει αργά αργά κατακόρυφα! Άραγε να της μύριζε μια μπάρα δημητριακών που είχε βάλει στην τσέπη του; δεν ξέρω ποιος ήταν ο προορισμός της... Εν τέλει, την πετάξαμε από πάνω από το παντελόνι (κάπως άτσαλα ομολογώ διότι εγώ ούρλιαζα σαν βλαμμένο 🤣 ), και η κάμπια - εντυπωσιακά ανθεκτική - συνέχιζε και κουνιόταν στο χώμα όταν φύγαμε. Δεν ξέρω πόσο ακόμα θα συνεχίσει να ζει, ή αν η 'πτώση' αργά η γρήγορα θα την τσακίσει, αλλά συνέχιζε να κινείται όσο μπορούσε. 

Οπότε αναρωτήθηκα... η κάμπια αυτή διένυσε τόση απόσταση, μία τρομακτική απόσταση για το μέγεθος της, κάνοντας ένα αβέβαιο ταξίδι, με εμπόδια, σκαρφάλωνε, ξανασκαρφάλωνε, έφαγε και τα μούτρα της, και αυτή εκεί... συνέχιζε...

In short, γιατί το ξεφτίλισα με το σεντόνι, σήμερα ταυτίστηκα με αυτήν την κάμπια. Εμπόδιο και ξανά εμπόδιο, στροφή και ξανά στροφή, και εκεί να προχωράμε, και να σκαρφαλώνουμε, κάποιες φορές χωρίς συγκεκριμένη κατεύθυνση, και με κίνδυνο κάτι να μας τσαλαπατήσει και να μην φτάσουμε ποτέ εκεί που θέλουμε να φτάσουμε. 

(οπότε, όσες δεν σας αρκεί ο χαρακτηρισμός 'ηρωίδες', εφεξής μπορείτε να σκέφτεστε τον εαυτό σας ως... κάμπιες 🤣 )

Είμαι μια κάμπια το ομολογώ 😂😂 εν τω μεταξύ ο άνδρας Μ με φωνάζει έτσι όταν πειράζουμε ο ένας στον άλλον αστειευόμενος φυσικά...κάτι θα ξέρει χαχα ..είμαι χάλια ακόμα αλλά δεν θα σταματήσω...το μόνο που εύχομαι είναι ο Θεός να με οδηγήσει στα χέρια ενός γιατρού που θα τον εμπιστευτώ και θα με καθοδηγήσει σωστά....μην το βάζεις κάτω κ εσύ όλες μαζί η μία θα σηκώνει την άλλη...εγώ είμαι εδώ για όλες σας. Πέφτουμε και ξανά σηκωνόμαστε. Είμαι τόσο υπερήφανη για όλες μας!!!!

On 10/2/2024 at 10:17 ΜΜ, MarGe2022 είπε:

@Soho24 κορίτσι μου, το ξέρω, είναι σαν πηγαίνεις στην πηγή και να μην πίνεις νερό. Κάνε υπομονή, με λίγη τύχη ο επόμενος κύκλος θα είναι ο τυχερός σου. 💓 

Δεν ξέρω αν θα σε βοηθήσει, εσένα ή κάποια άλλη κοπέλα, σκέφτομαι και την @Βάσω91 πολύ αυτές τις μέρες (κορίτσι ελπίζω να είσαι καλά 💓 ), αλλά θα σας πω μια ιστορία με μια κάμπια που είδα σήμερα. 🤣 Για να βγάζει νόημα, θα μοιραστώ μαζί σας και ένα μικρό 'μαύρο' update και από εμένα... 

Έκανα τον πρώτο μου φυσικό κύκλο αυτό το μήνα. Πήραμε ένα καλό και ώριμο ωάριο, το οποίο τελικά δεν γονιμοποιήθηκε. Ετών 37, αυτή ήταν η 5η ωοληψία, συνολικά έχω βγάλει 11-12 ώριμα ωάρια (δεν μιλάω για τα συνολικά) τον τελευταίο χρόνο, και ενώ είχαμε γονιμοποιήσεις, βλαστοκύστες μηδέν. Ο γιατρός σηκώνει τα χέρια ψηλά πλέον, απέδωσε το πρόβλημα αυτή τη φορά κυρίως στα ωάρια μου, και μου πρότεινε να σκεφτώ την δωρεά ωαρίων για επόμενη προσπάθεια. Μου το είχε πει ήδη από την προηγούμενη ωοληψία, απλά τώρα ουσιαστικά μου είπε ότι δεν έχει νόημα να το παλέψω άλλο με τα δικά μου. Έχω μπερδευτεί, γιατί είχαμε θέμα και με το σπέρμα εξαρχής, οπότε δεν ξέρω που να το αποδώσω όλο αυτό, έχω απορίες, πολλές απορίες, και επίσης δεν νιώθω έτοιμη για δωρεά ακόμα. 

Όσες με θυμάστε από την αρχή που γράφω, ξέρετε ότι πάντα σας λέω "πάμε κορίτσια, μετά από κάθε αποτυχία, βάζουμε το ένα πόδι μπροστά από το άλλο, και προχωράμε". Αυτήν την φορά όμως είμαι στα χαμένα, είναι λες και δεν ξέρω ή έχω ξεχάσει πως να βάλω το ένα πόδι μπροστά από το άλλο. Είναι λες και συμβαίνουν σε άλλη όλα αυτά. Νιώθω ότι πρέπει να ανέβω το Έβερεστ, και δεν μπορώ καν να φτάσω στο first camp!

Μέσα σε αυτό το mindset, και ενώ έχω πλαντάξει στο κλάμα αυτήν την εβδομάδα, σήμερα το πρωί πήραμε δυο καφέδες στο χέρι με τον άντρα μου και βγήκαμε για ένα περπάτημα σε ένα πάρκο. Κάποια στιγμή κάτσαμε σε ένα πεζούλι και συζητούσαμε, και πιάνει το μάτι μου μια κάμπια, που σερνόταν μπροστά στα πόδια μας (το τονίζω, έχει σημασία). Όση ώρα κάτσαμε στο πεζούλι, την κοιτούσα να πηγαίνει αργά αργά, να ξεπερνά χαλίκια και ότι άλλο έβρισκε μπροστά της, να στρίβει και να ξαναστρίβει...δεν ξέρω αν ήθελε να πάει κάπου συγκεκριμένα. Μωρέ μπράβο σκεφτόμουν, κοίτα την, που την βρίσκει την δύναμη και συνεχίζει, και άραγε θα φτάσει ποτέ στον προορισμό της, δεδομένου ότι από εκεί περνούν άνθρωποι, σκυλιά, παιδιά με ποδήλατα... Κάποια στιγμή, όπως μιλούσαμε με τον άντρα μου, την έχασα από τα μάτια μου. Μετά από κανα μισάωρο σηκωθήκαμε και όπως ξεκινήσαμε να περπατάμε, την πιάνει το μάτι μου να έχει ανέβει στο μπατζάκι από την φόρμα του άντρα μου και να το ανεβαίνει αργά αργά κατακόρυφα! Άραγε να της μύριζε μια μπάρα δημητριακών που είχε βάλει στην τσέπη του; δεν ξέρω ποιος ήταν ο προορισμός της... Εν τέλει, την πετάξαμε από πάνω από το παντελόνι (κάπως άτσαλα ομολογώ διότι εγώ ούρλιαζα σαν βλαμμένο 🤣 ), και η κάμπια - εντυπωσιακά ανθεκτική - συνέχιζε και κουνιόταν στο χώμα όταν φύγαμε. Δεν ξέρω πόσο ακόμα θα συνεχίσει να ζει, ή αν η 'πτώση' αργά η γρήγορα θα την τσακίσει, αλλά συνέχιζε να κινείται όσο μπορούσε. 

Οπότε αναρωτήθηκα... η κάμπια αυτή διένυσε τόση απόσταση, μία τρομακτική απόσταση για το μέγεθος της, κάνοντας ένα αβέβαιο ταξίδι, με εμπόδια, σκαρφάλωνε, ξανασκαρφάλωνε, έφαγε και τα μούτρα της, και αυτή εκεί... συνέχιζε...

In short, γιατί το ξεφτίλισα με το σεντόνι, σήμερα ταυτίστηκα με αυτήν την κάμπια. Εμπόδιο και ξανά εμπόδιο, στροφή και ξανά στροφή, και εκεί να προχωράμε, και να σκαρφαλώνουμε, κάποιες φορές χωρίς συγκεκριμένη κατεύθυνση, και με κίνδυνο κάτι να μας τσαλαπατήσει και να μην φτάσουμε ποτέ εκεί που θέλουμε να φτάσουμε. 

(οπότε, όσες δεν σας αρκεί ο χαρακτηρισμός 'ηρωίδες', εφεξής μπορείτε να σκέφτεστε τον εαυτό σας ως... κάμπιες 🤣 )

Είμαι μια κάμπια το ομολογώ 😂😂 εν τω μεταξύ ο άνδρας Μ με φωνάζει έτσι όταν πειράζουμε ο ένας στον άλλον αστειευόμενος φυσικά...κάτι θα ξέρει χαχα ..είμαι χάλια ακόμα αλλά δεν θα σταματήσω...το μόνο που εύχομαι είναι ο Θεός να με οδηγήσει στα χέρια ενός γιατρού που θα τον εμπιστευτώ και θα με καθοδηγήσει σωστά....μην το βάζεις κάτω κ εσύ όλες μαζί η μία θα σηκώνει την άλλη...εγώ είμαι εδώ για όλες σας. Πέφτουμε και ξανά σηκωνόμαστε. Είμαι τόσο υπερήφανη για όλες μας!!!!

[Βάσω91]

Τελευταία ακούω ένα τραγούδι των Beatles. Let it be λοιπόν...σας το αφιερώνω!!!

And when the broken-hearted people

Living in the world agree

There will be an answer

Let it be

For though they may be parted

There is still a chance that they will see

There will be an answer

Let it be

[zouko]

20 hours ago, Bluee19 said:

Όχι μόνο σαλπιγγογραφια και εξετάσεις αίματος έκανα 

Μόνο ;;;;;; Εμάς για να προχωρήσουμε σε εξωσωματική μας ζήτησαν πέρα απο τα παραπάνω και :

Εξετάσεις σπέρματος, καρδιολογικές εξετάσεις, μαστογραφία, παπ τεστ, ελεγχο για STD ,καθώς επίσης και άλλες εξετάσεις που γίνονται συνήθως στον προγεννητικό έλεγχο (δηλαδή για κυστική ίνωση, διαφορες αιματολογικές πέρα των βασικών)  .

Εμείς κάνει τον καρυότυπο (ήταν στις προαιρετικές), όπως επίσης ήταν προαιρετικές και κάποιες άλλες ανοσολογικές όπως και της θρομβοφιλίας. 

 

[Blu24]

2 ώρες πρίν, zouko είπε:

Μόνο ;;;;;; Εμάς για να προχωρήσουμε σε εξωσωματική μας ζήτησαν πέρα απο τα παραπάνω και :

Εξετάσεις σπέρματος, καρδιολογικές εξετάσεις, μαστογραφία, παπ τεστ, ελεγχο για STD ,καθώς επίσης και άλλες εξετάσεις που γίνονται συνήθως στον προγεννητικό έλεγχο (δηλαδή για κυστική ίνωση, διαφορες αιματολογικές πέρα των βασικών)  .

Εμείς κάνει τον καρυότυπο (ήταν στις προαιρετικές), όπως επίσης ήταν προαιρετικές και κάποιες άλλες ανοσολογικές όπως και της θρομβοφιλίας. 

 

Εγω είχα κάνει του προγεννητικού ολεσ Τις αιματολογικές ,τεστ παπ και σαλπιγγογραφια και από το χαρτί που μου είχε δώσει μου είχε σβήσει την καλλιέργεια κολπικού υγρόυ και την καλλιέργεια σπέρματος 

[Lila ki]

Τι κάνετε κορίτσια μου !!! Εμείς αναμένουμε το ραντεβού με το προσωπικό του κέντρου να κανονίσουμε τα διαδικαστικά και ποτέ ξεκινάω  θεραπεία για ωοληψια! Ως τότε μας έδωσε βιταμίνη D στην οποία είχα ανεπάρκεια και βιταμίνες co enzyme q10 των 200 τρία την ημέρα τα οποία είναι κ πανάκριβα αλλά εμένα προσωπικά με έχουν βοηθήσει πολύ ! Τόσο στην αντίσταση στην ινσουλίνη όσο και να μεταβολιζω τα γεύματα που κάτι για το οποίο είχα θέμα καθώς έτρωγα έκανα εμετο δεν ξέρω γιατί τώρα πραγματικά είμαι άλλος οργανισμός … και γλυκό τρώω χωρίς να ξυνιζουν τα πάντα μου χωρίς να τρέχω τουλαεττα για εμετο … 

εχει πάρει κάποια κοπέλα αυτά και κα την έχουν  βοηθήσει ;;; Μας είπαν βοηθάει πολύ συο σπερμα και στα υγιή ωάρια ..

[maria030603]

19 ώρες πρίν, Βάσω91 είπε:

Τελευταία ακούω ένα τραγούδι των Beatles. Let it be λοιπόν...σας το αφιερώνω!!!

And when the broken-hearted people

Living in the world agree

There will be an answer

Let it be

For though they may be parted

There is still a chance that they will see

There will be an answer

Let it be

εγω ακουω το "η επιμονη σου " της Ζουγανελη.

Αχ να ξερες τι δυναμη μου δινει η δυναμη σου. Ειναι αυτο που το αφιερωνω στον αντρα μου που με στηριζει ολα αυτα τα χρονια 

[Angot]

κορίτσια γύρισα από τον υπερηχο , όλα καλα είναι με το μωράκι ! πήγαμε 320 γραμμάρια , 155 παλμούς. και φυσιολογικά υγρά και τράχηλος! επισης αυτό που νιώθω είναι το μωράκι και οχι συσπάσεις 

[Antonia_]

Καλησπέρα κορίτσια και πάλι , έκανα εξέταση Νκ κύτταρα, τοξικότητα και αριθμό. Βρήκαμε αυξημένα κάποια νούμερα σε αυτό. Έχει κάποια κοπέλα παρόμοια εμπειρία;

[DizzyツMommy]

On 10/2/2024 at 10:17 ΜΜ, MarGe2022 είπε:

@Soho24 κορίτσι μου, το ξέρω, είναι σαν πηγαίνεις στην πηγή και να μην πίνεις νερό. Κάνε υπομονή, με λίγη τύχη ο επόμενος κύκλος θα είναι ο τυχερός σου. 💓 

Δεν ξέρω αν θα σε βοηθήσει, εσένα ή κάποια άλλη κοπέλα, σκέφτομαι και την @Βάσω91 πολύ αυτές τις μέρες (κορίτσι ελπίζω να είσαι καλά 💓 ), αλλά θα σας πω μια ιστορία με μια κάμπια που είδα σήμερα. 🤣 Για να βγάζει νόημα, θα μοιραστώ μαζί σας και ένα μικρό 'μαύρο' update και από εμένα... 

Έκανα τον πρώτο μου φυσικό κύκλο αυτό το μήνα. Πήραμε ένα καλό και ώριμο ωάριο, το οποίο τελικά δεν γονιμοποιήθηκε. Ετών 37, αυτή ήταν η 5η ωοληψία, συνολικά έχω βγάλει 11-12 ώριμα ωάρια (δεν μιλάω για τα συνολικά) τον τελευταίο χρόνο, και ενώ είχαμε γονιμοποιήσεις, βλαστοκύστες μηδέν. Ο γιατρός σηκώνει τα χέρια ψηλά πλέον, απέδωσε το πρόβλημα αυτή τη φορά κυρίως στα ωάρια μου, και μου πρότεινε να σκεφτώ την δωρεά ωαρίων για επόμενη προσπάθεια. Μου το είχε πει ήδη από την προηγούμενη ωοληψία, απλά τώρα ουσιαστικά μου είπε ότι δεν έχει νόημα να το παλέψω άλλο με τα δικά μου. Έχω μπερδευτεί, γιατί είχαμε θέμα και με το σπέρμα εξαρχής, οπότε δεν ξέρω που να το αποδώσω όλο αυτό, έχω απορίες, πολλές απορίες, και επίσης δεν νιώθω έτοιμη για δωρεά ακόμα. 

Όσες με θυμάστε από την αρχή που γράφω, ξέρετε ότι πάντα σας λέω "πάμε κορίτσια, μετά από κάθε αποτυχία, βάζουμε το ένα πόδι μπροστά από το άλλο, και προχωράμε". Αυτήν την φορά όμως είμαι στα χαμένα, είναι λες και δεν ξέρω ή έχω ξεχάσει πως να βάλω το ένα πόδι μπροστά από το άλλο. Είναι λες και συμβαίνουν σε άλλη όλα αυτά. Νιώθω ότι πρέπει να ανέβω το Έβερεστ, και δεν μπορώ καν να φτάσω στο first camp!

Μέσα σε αυτό το mindset, και ενώ έχω πλαντάξει στο κλάμα αυτήν την εβδομάδα, σήμερα το πρωί πήραμε δυο καφέδες στο χέρι με τον άντρα μου και βγήκαμε για ένα περπάτημα σε ένα πάρκο. Κάποια στιγμή κάτσαμε σε ένα πεζούλι και συζητούσαμε, και πιάνει το μάτι μου μια κάμπια, που σερνόταν μπροστά στα πόδια μας (το τονίζω, έχει σημασία). Όση ώρα κάτσαμε στο πεζούλι, την κοιτούσα να πηγαίνει αργά αργά, να ξεπερνά χαλίκια και ότι άλλο έβρισκε μπροστά της, να στρίβει και να ξαναστρίβει...δεν ξέρω αν ήθελε να πάει κάπου συγκεκριμένα. Μωρέ μπράβο σκεφτόμουν, κοίτα την, που την βρίσκει την δύναμη και συνεχίζει, και άραγε θα φτάσει ποτέ στον προορισμό της, δεδομένου ότι από εκεί περνούν άνθρωποι, σκυλιά, παιδιά με ποδήλατα... Κάποια στιγμή, όπως μιλούσαμε με τον άντρα μου, την έχασα από τα μάτια μου. Μετά από κανα μισάωρο σηκωθήκαμε και όπως ξεκινήσαμε να περπατάμε, την πιάνει το μάτι μου να έχει ανέβει στο μπατζάκι από την φόρμα του άντρα μου και να το ανεβαίνει αργά αργά κατακόρυφα! Άραγε να της μύριζε μια μπάρα δημητριακών που είχε βάλει στην τσέπη του; δεν ξέρω ποιος ήταν ο προορισμός της... Εν τέλει, την πετάξαμε από πάνω από το παντελόνι (κάπως άτσαλα ομολογώ διότι εγώ ούρλιαζα σαν βλαμμένο 🤣 ), και η κάμπια - εντυπωσιακά ανθεκτική - συνέχιζε και κουνιόταν στο χώμα όταν φύγαμε. Δεν ξέρω πόσο ακόμα θα συνεχίσει να ζει, ή αν η 'πτώση' αργά η γρήγορα θα την τσακίσει, αλλά συνέχιζε να κινείται όσο μπορούσε. 

Οπότε αναρωτήθηκα... η κάμπια αυτή διένυσε τόση απόσταση, μία τρομακτική απόσταση για το μέγεθος της, κάνοντας ένα αβέβαιο ταξίδι, με εμπόδια, σκαρφάλωνε, ξανασκαρφάλωνε, έφαγε και τα μούτρα της, και αυτή εκεί... συνέχιζε...

In short, γιατί το ξεφτίλισα με το σεντόνι, σήμερα ταυτίστηκα με αυτήν την κάμπια. Εμπόδιο και ξανά εμπόδιο, στροφή και ξανά στροφή, και εκεί να προχωράμε, και να σκαρφαλώνουμε, κάποιες φορές χωρίς συγκεκριμένη κατεύθυνση, και με κίνδυνο κάτι να μας τσαλαπατήσει και να μην φτάσουμε ποτέ εκεί που θέλουμε να φτάσουμε. 

(οπότε, όσες δεν σας αρκεί ο χαρακτηρισμός 'ηρωίδες', εφεξής μπορείτε να σκέφτεστε τον εαυτό σας ως... κάμπιες 🤣 )

Γράφεις υπέροχα να το ξέρεις!

Σ ευχαριστούμε πολύ γιατί μας ταξίδεψες με την ιστορία σου.

Καλή δύναμη και εύχομαι να μην σε πτοεί τίποτα κ σένα στη πορεία που χαράσσεις!

[HEAVEN]

On 11/2/2024 at 2:42 ΜΜ, HEAVEN είπε:

Καλή επιτυχία και τύχη εύχομαι!

Εύχομαι υγιή, τελειόμηνη κύηση..Σε τρεις ημέρες πάω για χοριακή και αγωνιώ  απύθμενα ..

 

[DizzyツMommy]

On 11/2/2024 at 2:42 ΜΜ, HEAVEN είπε:

Καλή επιτυχία και τύχη εύχομαι!

Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ!

Καλή δύναμη να έχουμε όλες μας!!!

On 12/2/2024 at 4:16 ΜΜ, Bluee19 είπε:

Κορίτσια ο γιατρός μου πρότεινε να προκαλέσουμε αποβολή με χάπια για να γλυτώσουμε την απόξεση 

εχει κάποια κοπέλα αντίστοιχη εμπειρία να μου πει πως πήγε; 

Ναι εγώ! 

Μου έδωσε Cytotec.

Ετσι αποφύγαμε την αποξεση.

Καθάρισε τόσο καλά η μήτρα μου, λες και δεν είχα μείνει έγκυος!

Σου έρχεται μια βαριά περίοδος με πόνους, γιατί δημιουργεί συσπάσεις, και η αιμορραγία κρατάει 10 μέρες περίπου.

Θα χρειαστεί να κάτσεις στο σπίτι.

Αργότερα γενναγα την κόρη μου, έχω ήδη ένα παιδί, μου το έδωσαν οι μαίες ώστε να βάλει ο πλακούντας με τις συσπάσεις.

Μάλιστα απόρησαν που το ήξερα ως χάπι.

Δεν ξεχνιέται... Το πήρα πριν από 11 χρόνια και ακόμα το θυμάμαι σωστά.

Καλή δύναμη!

[Blu24]

πρίν από 27 λεπτά , DizzyツMommy είπε:

Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ!

Καλή δύναμη να έχουμε όλες μας!!!

Ναι εγώ! 

Μου έδωσε Cytotec.

Ετσι αποφύγαμε την αποξεση.

Καθάρισε τόσο καλά η μήτρα μου, λες και δεν είχα μείνει έγκυος!

Σου έρχεται μια βαριά περίοδος με πόνους, γιατί δημιουργεί συσπάσεις, και η αιμορραγία κρατάει 10 μέρες περίπου.

Θα χρειαστεί να κάτσεις στο σπίτι.

Αργότερα γενναγα την κόρη μου, έχω ήδη ένα παιδί, μου το έδωσαν οι μαίες ώστε να βάλει ο πλακούντας με τις συσπάσεις.

Μάλιστα απόρησαν που το ήξερα ως χάπι.

Δεν ξεχνιέται... Το πήρα πριν από 11 χρόνια και ακόμα το θυμάμαι σωστά.

Καλή δύναμη!

 

Το ίδιο πήρα και εγώ τώρα το βράδυ θα πάρω τελευταίο και θα πάω να δω αύριο αν απέβαλα !!! Έχω πολύ έντονη περίοδο με τεράστια κομμάτια αλλά καθόλου πόνο δόξα το θεό !!!! Τρεις μέρες τα πήρα εγώ εστ πόσες τα είχες πάρει θυμάσαι ; Είχες κάποια επιπλοκή ; 

[Penny1992]

Χαρίζω μια menopur 1200mg για όποια  ενδιαφερεται