ΤΟ ΚΑΦΕ ΤΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ...

[TARA]

Αμάν βρε κορίτσια τι έπαθα, τείνω να πω τι ήθελα κι ανακάλυψα το θέμα αυτό. Έχω ξεματιαστεί τις τελευταίες μέρες να διαβάζω. Μια το θέμα "τι μαγειρεύουμε σήμερα" (44 σελίδες), μια αυτό που ακόμη είμαι στη 10η, ούτε πανελλήνιες να διάβαζα. Σήμερα ήπια δύο φορές παυσίπονο για το κεφάλι μου από τις πολλές ώρες στο κομπιούτερ. Αλλά φταίει η τρέλλα μου τι να κάνω;

:mrgreen:

Λοιπόν:

Η μητέρα μου παλιότερα είχε πάει στα Ιεροσόλυμα. Έχοντας κρατήσει επαφή με μια συνταξιδιώτισσά της, έμαθε πριν από 1 - 1 1/2 χρόνο ότι η εικόνα του Χριστού (μάλλον αυτή που βρίσκεται μέσα στον τάφο του) δακρύζει με αίμα. Το βρήκα στο youtube και σας το παραθέτω. Αυτό που μου έκανε εμένα εντύπωση, είναι τα μάτια Του. Όταν κάποια στιγμή αυτός που τραβάει, μάλλον από το κινητό του, γιατί δεν έχει καλή ανάλυση, φέρνει πολύ κοντά την εικόνα, τα μάτια Του μοιάζουν τόσο πολύ με ζωντανά σαν να κοιτάει ακριβώς μπροστά μας κάποιος ζωντανός κι όχι μια ζωγραφιά. Μοιάζουν τόσο πολύ με γυάλινες χάντρες που σε κάνουν να νομίζεις ότι θα σου μιλήσει η εικόνα. Αίμα τρέχει επίσης κι από το στόμα κι από το μέτωπο κάτω από το ακάνθινο στεφάνι.

E3HQuKfhsHI

Oντως ειναι συγκλονιστικα τα ματια του, εντελως ζωντανα. Αν πραγματι ειναι αληθεια ολο αυτο, αποδεικνυει για αλλη μια φορα ποσο ζωντανη και θαυματουργη πιστη ειναι η Ορθοδοξια.

Το παρακάτω δεν ξέρω να σας πω με σιγουριά αν έχει να κάνει με θαύμα - παρόλο που εμένα έτσι μου μοιάζει- αλλά ότι είναι πράγματι θαυμαστό!!!!!!!!!

BDMShZTdh20

Απιθανο! Εγω θα ειχα τρομοκρατηθει ετσι κι εβλεπα τετοιο πραγμα μπροστα μου!

[Eviri]

Ξέρεις TARA τι με κάνει να πιστεύω ότι είναι αλήθεια ότι δακρύζει η εικόνα του Χριστού; Το γεγονός ότι στα Ιεροσόλυμα τα προσκυνήματα έχουν πληθώρα θρησκευτικού τουρισμού κάθε χρόνο, όλο το χρόνο. Επομένως, δεν έχουν ανάγκη από μεγαλύτερη προσεύλευση κόσμου. Η άποψή μου βέβαια δε σημαίνει ότι είναι και σωστή, απλά εκεί με οδηγεί η δική μου σκέψη.

Όσο για το δεύτερο βίντεο, έχεις δίκιο. Κι εγώ θα είχα κατουρηθεί πάνω μου και θα έψαχνα για σπηλιά.

[TARA]

Ξέρεις TARA τι με κάνει να πιστεύω ότι είναι αλήθεια ότι δακρύζει η εικόνα του Χριστού; Το γεγονός ότι στα Ιεροσόλυμα τα προσκυνήματα έχουν πληθώρα θρησκευτικού τουρισμού κάθε χρόνο, όλο το χρόνο. Επομένως, δεν έχουν ανάγκη από μεγαλύτερη προσεύλευση κόσμου. Η άποψή μου βέβαια δε σημαίνει ότι είναι και σωστή, απλά εκεί με οδηγεί η δική μου σκέψη.

Δεν εχεις αδικο...

[Eviri]

Στο ποστ Νο 4 αναφέρθηκε ότι η σπηλιά του Νταβέλη συνδέεται με διάφορες υπόγειες στοές και σήραγγες. Κάποτε είχα διαβάσει ότι μία απ' αυτές οδηγούσε στον πύργο της Δουκίσσης της Πλακεντίας. Τι σόι πάρε-δώσε είχαν αυτοί οι δύο;

Μα τι του βρήκε; Τι του βρήκε;

[TARA]

Η Δούκισσα της Πλακεντίας και η σπηλιά του Νταβέλη.

Το 1785 γεννιέται στη Φιλαδέλφεια της Αμερικής η Σοφία Ντε Μπαρμπουά, Δούκισσα της Πλακεντίας, κόρη Γάλλου διπλωμάτη. Επηρεασμένη από το Φιλελληνισμό που επικρατεί εκείνη την εποχή στο Παρίσι, έρχεται στην Ελλάδα και εγκαθίσταται το 1830 στο Ναύπλιο, ενώ βοηθάει τον αγώνα των Ελλήνων για την απελευθέρωση.

Στα χρόνια που ακολουθούν, η κόρη της Ελίζα καταπονείται από φυματική νόσο.

Το 1836 η Σοφία και η Ελίζα επιχείρησαν ένα ταξίδι στην Βηρυτό, χάριν στηθικού νοσήματος που έπασχε η κόρη της, η οποία και τελικά πέθανε στη Βηρυττό το 1837. Τέτοιος ήταν ο πόνος της μάνας που ταρίχευσε το σώμα της, το μετέφερε στην Αθήνα και το τοποθέτησε στο υπόγειο της προσωρινής κατοικίας της στην οδό Πειραιώς που το είχε μετατρέψει σε παρεκκλήσιο, έχοντας υπ' όψη να το θάψει σε μεγαλοπρεπή Ναό που θα έκτιζε στη Πεντέλη.

Το 1840 περιήλθε στην κυριότητα της έκταση 1738 στρεμμάτων στην περιοχή της Πεντέλης αντί τιμήματος 7512 δραχμών. Στην προαναφερόμενη έκταση το 1841 ολοκληρώθηκε η κατασκευή του πύργου της απο τον διάσημο αρχιτέκτονα της εποχής Σταμάτη Κλεάνθη. Ο ίδιος αρχιτέκτονας κατασκεύασε μετά απο λίγα χρόνια τη Villa Ilissia (1848) στο οποίο σήμερα στεγάζεται το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο. Επίσης είχε αναλάβει να κατασκευάσει και το "Καστέλο της Ροδοδάφνης", έργο το οποίο η Δούκισσα δεν πρόλαβε ποτέ να το δει ολοκληρωμένο. Όμως στις 19 Δεκεμβρίου 1847 η προσωρινή εκείνη οικία αποτεφρώθηκε από πυρκαγιά μαζί και το ταριχευμένο σώμα της κόρης της. Το γεγονός αυτό συνετέλεσε στη μεταβολή του χαρακτήρα της ώστε να καταστεί δύστροπη και ακοινώνητη. Η Δούκισσα Σοφία άρχισε να γερνάει απότομα.

Στα τελευταία χρόνια της ζωής της δεν δεχόταν καμία επίσκεψη εκτός από τη Δεσποινίδα των Τιμών της Βασίλισσας Αμαλίας την Φωτεινή Μαυρομιχάλη, την οποία και η ίδια είχε αναθρέψει, και την κόρη του ήρωα του Μεσολογγίου Χρήστου Καψάλη. Απεβίωσε το 1854 σε ηλικία 64 χρονών. Ετάφη μαζί με την κόρη της στον Πύργο της στη Πεντέλη. Ο δε κληρονόμος αυτής ανεψιός της ερχόμενος από Γαλλία πούλησε τα περισσότερα των κτημάτων της στο Ελληνικό Δημόσιο.

Η Σπηλιά λέγεται των "Αμώμων" ή "Πεντέλης". Δεν έχει καμία σχέση με τον Νταβέλη, ο οποίος ΜΑΛΛΟΝ ούτε που έχει πατήσει το πόδι του εκεί.

Όσο για τη Δούκισσα της Πλακεντίας, ουδέποτε την επισκέφτηκε ο Λήσταρχος στην κρεβατοκάμαρα του μισοτελειωμένου ανακτόρου της Ροδοδάφνης. Εξάλλου, ο Νταβέλης, όταν σκοτώθηκε σε ενέδρα στον Παρνασσό (και όχι Πεντέλη !) το 1856, ήταν 24 χρονών, ενώ η Δούκισσα 70...

Ο λήσταρχος Νταβέλης δεν αναφέρεται να έχει σχέση με το Σπήλαιο της Πεντέλης. Σίγουρα όχι, και τουλάχιστον σίγουρα όχι σαν Λήσταρχος. Οι ιστορίες περί υπόγειων περασμάτων πρός το ανάκτορο της Δούκισσας δεν έχουν καμία επαλήθευση, ούτε κάν συμπίπτουν χρονολογικά !

Η Δούκισα της Πλακεντίας, πιθανόν ουδέποτε άκουσε για τον Νταβέλη, η δε κόρη της ήταν ήδη νεκρή όταν ο Χρήστος (Νταβέλης) Νάτσος ήταν ... μωρό.

Πάντως η Δούκισσα πρέπει να είχε ένα ʽνταραβέριʼ με ληστές.

Τον Ιούνιο του 1846 η Σοφία φέρεται να αιχμαλωτίστηκε απο τον Λήσταρχο Μπίμπιση που είχε κάποιο ορμητήριο στον Υμηττό, αλλά ελευθερώθηκε ύστερα από επέμβαση των Χαλανδριωτών!

Αυτής ακολούθησαν άλλες ιστορίες αναδιαρθρώνοντας κάθε φορά ιστορικά γεγονότα.

http://iansta.blogspot.com/

[Eviri]

Τελικά αποκαταστάθηκε η ιστορία TARA.

[Eviri]

Βρήκα αυτό στο youtube. Δεν έχω να κάνω κάποιο σχόλιο.

2EgYr3gZyE0

[ΚατερίναΒ]

Eviri ο αστικός μύθος του βιντεο που πόσταρες, λέει ότι πράγματι σε αυτή τη πολυκατοικία κάποιος είχε πεθάνει εκείνη τη στιγμή. Μυθος ή αλήθεια, δεν ξέρω.

Επίσης και σε αυτό το βίντεο εμφανίζεται ένας άγγελος

l-SpomAZfpU

[Eviri]

Κατερίνα ούτε κι εγώ ξέρω κατά πόσο είναι μύθος. Αλλά μου εξάπτουν τη φαντασία τέτοιες ιστορίες, βιντεάκια και εικόνες.

Το δικό σου με τον άγγελο στο νοσοκομείο το έχω ξαναδεί. Πάντως πιστεύω ότι κάθε άνθρωπος έχει τον άγγελό του.

[TARA]

Πάντως πιστεύω ότι κάθε άνθρωπος έχει τον άγγελό του.

Κι εγω το πιστευω αυτο. Τωρα για τα βιντεακια δεν ξερω...

[Eviri]

Κορίτσια καλημέρα.

Θυμήθηκα μια ιστορία με νεράιδα που μου είχε διηγηθεί κάποτε η μητέρα μου. Μια φορά, ένας πρόγονός της από το σόι της γιαγιάς μου, είδε κάποιες πεντάμορφες κοπέλες δίπλα σε νερό να χορεύουν και να γελάνε. (δε θυμάμαι να σας πω αν το νερό ήταν από πηγή ή ποτάμι κλπ). Όταν πήγε κοντά πήρε το μαντήλι της μιας από αυτές, γιατί γνώριζε ότι αν της το πάρει θα την κάνει ό,τι θέλει.

Πράγματι, εκείνη τον ακολούθησε με σκοπό να πάρει πίσω το μαντήλι της. Αυτός βέβαια την ήθελε γιατί ήταν πολύ όμορφη. Την παντρεύτηκε, έκανε παιδιά μαζί της, αλλά το μαντήλι το είχε κρύψει σε ένα μπαούλο και το κλειδί το είχε καλά φυλαγμένο.

Μια μέρα όμως, η νεράιδα το βρήκε το κλειδί, πήρε το μαντήλι κι εξαφανίστηκε. Η μαμά μου μου είχε πει ότι τα παιδιά της νεράιδας ήταν σε συγγένεια περίπου δεύτερα ξαδέρφια με τη μάνα της, δηλαδή τη γιαγιά μου.

Βρε παιδιά, εμένα πολλά πράγματα δε μου κολλάνε στην ιστορία. Αλλά και μόνο ότι υπάρχει σαν θρύλος, μου αρέσει να την ακούω και φυσικά να τη διηγούμαι. Κάποτε μια παρόμοια ιστορία είχε παίξει στο σήριαλ, αν δεν κάνω λάθος, "στην απέναντι όχθη" ή τέλος πάντων σε κάποιο με μυστήρια και φαινόμενα που έπαιζε πριν λίγα χρόνια στην τηλεόραση.

[TARA]

Κι εμενα μου αρεσει να ακουω τετοιες ιστοριες, αλλα δεν τις πιστευω! Και η μαμα μου μου εχει πει διαφορες ιστοριες, οτι θυμαται απο τοτε που ηταν μικρουλα, αλλα μου φαινονται θρυλοι!

Παντως γενικα αν βρεθεις σε ορεινα χωρια, ειδικα νυχτα, πιστευεις τα παντα!!! Ειναι λιγο τρομακτικα!

[Eviri]

Όταν ήμουν στη Τζέντα, έλληνες κάτοικοι μου είχαν διηγηθεί μια ιστορία για ένα εκκλησάκι που είναι χτισμένο στην άκρη της θάλασσας στην περιοχή κοντά στα σουκ (παλιά φημισμένη αγορά). Σήμερα έχουν απομείνει τα ερείπιά του, από τα οποία φαίνεται ότι πρόκειται για χριστιανικό αρκετά παλιό εκκλησάκι.

Όπως γνωρίζετε η Σαουδική Αραβία είναι το λίκνο του Μωαμεθανισμού και απαγορεύεται οποιαδήποτε αλλόθρησκη έκφραση σε όλες τις μορφές. Δεν υπάρχει ναός καμμιάς άλλης θρησκείας εκεί πέρα από τα τζαμιά. Τον 18ο ή 17ο αιώνα οι Πορτογάλοι θαλασσοπόροι που έφτασαν στη Τζέντα, έχτισαν ένα χριστιανικό εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου. Δεν γνωρίζω άλλες λεπτομέρειες γι' αυτό. Το έχω δει από μια κοντινή απόσταση μέσα από το αυτοκίνητο και είναι αρκετά μικρό, παλιό και μισογκρεμισμένο.

Ο θρύλος λέει ότι οι άραβες επιχείρησαν πολλές φορές να το γκρεμίσουν. Κάθε φορά που οι εργάτες έβαζαν χέρι στο γκρέμισμα πέθαιναν κατά σχεδόν ανεξήγητο τρόπο. Αυτοί αντικαθίσταντο από άλλους εργάτες οι οποίοι πάλι πέθαιναν. Στο τέλος φοβήθηκαν και το παράτησαν μισογκρεμισμένο γιατί κατάλαβαν ότι κάτι άλλο, πάνω από την ανθρώπινη φύση, συμβαίνει.

[TARA]

Ο θρύλος λέει ότι οι άραβες επιχείρησαν πολλές φορές να το γκρεμίσουν. Κάθε φορά που οι εργάτες έβαζαν χέρι στο γκρέμισμα πέθαιναν κατά σχεδόν ανεξήγητο τρόπο. Αυτοί αντικαθίσταντο από άλλους εργάτες οι οποίοι πάλι πέθαιναν. Στο τέλος φοβήθηκαν και το παράτησαν μισογκρεμισμένο γιατί κατάλαβαν ότι κάτι άλλο, πάνω από την ανθρώπινη φύση, συμβαίνει.

Αυτο το πιστευω. Εχει συμβει και εδω κατα τη διαρκεια της τουρκοκρατιας.

Στη Τζεντα υπηρχαν αστικοι θρυλοι, ή διαφορα μυστηριακα μερη?

[Eviri]

Δυστυχώς δε γνωρίζω αν υπάρχουν θρύλοι και αστικοί μύθοι. Δεν έχω πληροφορηθεί ούτε από γραπτά κείμενα, ούτε από προφορική παράδοση των ελλήνων που κατοικούν πολλά χρόνια εκεί.