ΤΟ ΚΑΦΕ ΤΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ...

[TARA]

http://www.dogma.gr/default.php?pname=Article&art_id=2733&catid=17

[Eviri]

Αεροπλάνο της Air China χτυπήθηκε από ιπτάμενο αντικείμενο αγνώστου ταυτότητας (Φωτογραφίες)

Η είδηση είναι από τα κινεζικά πρακτορεία ειδήσεων ενώ συνέβη στης 4 Ιουνίου του 2013, και αφορούσε ένα αεροσκάφος της Air China που είχε πληγεί από ένα ιπτάμενο αντικείμενο αγνώστου ταυτότητας.

Όλα συνέβησαν το πρωί της 4ης Ιουνίου του 2013, όταν ένα Boeing 757 της Air China, το οποίο πετούσε από το Τσενγκντού προς τη Guangzhou, και ήταν σε υψόμετρο 26.000 ποδιών (8.000 μέτρα), χτυπήθηκε από άγνωστο αντικείμενο. Το περιστατικό συνέβη 20 λεπτά μετά την απογείωση, αλλά δεν προκάλεσε τραυματισμούς μεταξύ των επιβατών και

των μελών του πληρώματος.

Σύμφωνα με ειδησεογραφικά πρακτορεία, τα Boeing 757 είχε απογειωθεί στις 10:11 π.μ. (τοπική ώρα) από το αεροδρόμιο στο Chengdu και μετά από περίπου 20 λεπτά πτήσης, παρουσιάστηκε το πρόβλημα, που έκανε το αεροπλάνο να πραγματοποιήσει αναγκαστική προσγείωση στο αεροδρόμιο Shuangliu.

Οι πιλότοι του Boeing 757, είχαν ενημερώσει τον πύργο ελέγχου ότι θα προσγειωθούν για μια «μηχανική βλάβη», αλλά ένας από τους επιβάτες της πτήσης, πήρε φωτογραφίες του αεροσκάφους στο έδαφος και οι εικόνες έδειξαν μια πολύ διαφορετική εικόνα από την εικαζόμενη αιτία της μηχανικής βλάβης. Η μύτη του αεροπλάνου είχε εμφανώς καταστραφεί, σαν να είχε συγκρουστεί με άλλο αεροσκάφος.

Οι αερολιμενικές αρχές της χώρας ξεκίνησαν αμέσως έρευνα για να βρουν τη λύση για την αιτία του ατυχήματος, και να δικαιολογεί το γεγονός ότι το αεροπλάνο είχε συγκρουστεί με ένα πουλί.

Βεβαίως, δεδομένου ότι η διάμετρος και το είδος των επιπτώσεων, θα κάνει τους αναγνώστες να αναρωτιούνται: τι είδους πτηνού ή πτηνών ήταν, δεδομένου ότι το περιστατικό συνέβη στα 8000 μέτρα. Αν τελικά ήταν από κάποιο πτηνό θα μπορούσε να είναι μόνο από έναν πτερόσαυρο ο οποίος έχει εξαφανιστεί πριν από 65 εκατομμύρια χρόνια.

Θυμίζουμε στους αναγνώστες ότι ένα παρόμοιο περιστατικό συνέβη το 2008 στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Δείτε τις φωτογραφίες

Από το apocalypsejohn

Πηγή: Τα Καλυτερότερα blogspot

[Eviri]

Το βίντεο αναφέρει πολύ περισσότερα πράγματα εκτός από τους Τελχίνες.

ΤΕΛΧΙΝΕΣ: ΟΤΑΝ Η ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ

ΑΠΟΡΡΗΤΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΤΩΝ Ο.Υ.Κ ΣΤΗΝ ΜΗΛΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΤΕΛΧΙΝΩΝ;; ΥΓΡΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ - ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΦΑΕΘΩΝ ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΖΩΗΣ. ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΑΜΦΙΒΙΑ ΟΝΤΑ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΩΡΟ....

GW-jWe7TyCw

sv4dinos1

Επιμέλεια: Ε-ΡΟΔΙΟΣ

Πηγή: Τα Καλυτερότερα blogspot

[Eviri]

Ελληνίδα μαθήτρια δημοτικού με μεταθανάτια εμπειρία πήγε στην κόλαση και ζωγράφισε αυτό που είδε!

Η 9 χρονη Μαρία Αντωνίου είχε μια μεταθανάτια εμπειρία μετά από τρακάρισμα πέρσι στην εθνική οδό Αθηνών – Λαμίας Όταν μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο..

απεβίωσε. Οι γιατροί δήλωσαν οτι ήταν νεκρή για 11 λεπτά μέχρι που η καρδιά της άρχισε να χτυπάει ξανά. Όταν συνήλθε μετά απο μέρες ζωγράφισε αυτά που είδε στο “ταξίδι” της.

Παρακάτω έχουμε τις δηλώσεις της όπως

της έδωσε στον δημοσιογράφο Νίκο Καζάκο

- Ήμουν στο νοσοκομείο και πονούσα. Τότε έκλεισα τα ματάκια μου και ένας κύριος ήρθε και με πήρε και πετάγαμε. Ήταν ξανθός και είχε γαλανά μάτια. Τον ρώτησα ποιος είναι και είπε ότι είναι άγγελος και θα μου δείξει πως είναι ο παράδεισος και η κόλαση.

Εγώ δεν πονούσα πλέον αλλά ήμουν στεναχωρημένη γιατί δεν θα έβλεπα την μανούλα και τον μπαμπά μου ξανά.

- Τον ρώτησα αν ήταν ο Χριστούλης και μου είπε ότι όχι, είναι ένας άγγελος αλλά θα δω και τον Χριστούλη. Έτσι αρχίσαμε να πετάμε προς τα κάτω… μέχρι που φτάσαμε στην κόλαση… Εκεί είδα πολλά άσχημα πράγματα που παθαίνουν οι κακοί άνθρωποι.

Είδα καζάνια να βράζουν με πίσσα μέσα και είχε και λάβα . και άνθρωποι καιγόντουσαν μέσα και ήταν πολύ άσχημα.

μύριζε θειάφι.

Τον ρώτησα τι κάναν αυτοί και είναι εδώ και μου είπε ότι είναι πολύ κακοί άνθρωποι… κλέφτες , δολοφόνοι, βιαστές.

Μετά είδα και άλλα πράγματα αλλά δεν θέλω να τα πω… στεναχωριέμαι Μετά πάντως τον ρώτησα (τον Άγγελο) αν θα ξαναδώ τους γονείς μου και τα αδερφάκια μου , και είπε ότι πρέπει να γυρίσω πίσω και να πω σε όλους τι είδα… για να ξέρουν τι παθαίνουν οι κακοί άνθρωποι.

-Θέλετε να δείτε τις ζωγραφιές μου, όπως οι παπάδες που ήρθαν να με ρωτήσουν τι είδα ? ήταν και κάποιοι από άλλες χώρες και ρώταγαν…

(Σε αυτό το σημείο η Μαρία έτρεξε και μας εφερε το μπλοκ ζωγραφικής της…)

Πηγή

Από το zoomblog

Πηγή: Τα Καλυτερότερα blogspot

[Eviri]

Σέλας πάνω από τη νότια Ουραλία (βίντεο)

Εχθές το βράδυ, οι κάτοικοι της πόλης Τσελιάμπινσκ στα νότια Ουράλια στη διάρκεια αρκετών ωρών παρατηρούσαν μία ανώμαλη λάμψη στον ουρανό πάνω από την πόλη.

Αυτό το φαινόμενο περισσότερο έμοιαζε με βόρειο σέλας, ωστόσο για αυτήν την περιοχή είναι ασυνήθιστο. Συνήθως το βόρειο σέλας συναντάται τουλάχιστον 1000 χλμ βορειότερα.

Στο Τσελιάμπινσκ έχει εστιαστεί η παγκόσμια προσοχή από τον Φεβρουάριο, όταν στον ουρανό πάνω από την πόλη εξερράγη ένας μετεωρίτης. Το ωστικό κύμα προκάλεσε σοβαρές ζημιές στην πόλη, όπου τραυματίστηκαν περισσότεροι από 1500 άνθρωποι.

ctJ8n-qDiuQ

Πηγή: Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

[TARA]

Ένα εγκαταλελειμμένο νησί μυστήριο στο κέντρο της Νέας Υόρκης - Κλειστό για το κοινό εδώ και 41 χρόνια

Βρίσκεται ανάμεσα στο Μπρονξ και το Rikerʼs Island. Είναι ένα μικρό κομμάτι γης στον East River γνωστό ως North Brother Island. Το νησί είναι μικρό, με διαστάσεις σχεδόν 400x250 μέτρα. Μαζί με το "αδερφάκι" του South Brother Island, και τα δυο μαζί έχουν έκταση 81.400 τετ. μέτρα.

Το North Brother ήταν ακατοίκητο μέχρι 1885, όταν μεταφέρθηκε εκεί το Riverside Hospital από το Roosevelt Island.

Το Riverside Hospital ιδρύθηκε στα 1850 σαν Smallpox Hospital για τη θεραπεία και απομόνωση ασθενών με ευλογιά. Σύντομα, άρχισε να δέχεται και ασθενείς με άλλες ασθένειες. Η Typhoid Mary (ο πρώτος άνθρωπος στις ΗΠΑ που διαγνώστηκε ως ασυμπτωματικός φορέας) περιορίστηκε στο νησί για πάνω από δύο δεκαετίες μέχρι που πέθανε εκεί το 1938.

Το νοσοκομείο έκλεισε σχεδόν αμέσως μετά. Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, στο νησί φιλοξενήθηκαν βετεράνοι του πολέμου. Κάποια στιγμή και μετά την λύση που είχε δημιουργηθεί με την έλλειψη σπιτιών στις ΗΠΑ, το νησί εγκαταλείφθηκε και πάλι.

Στα 1950 άνοιξε ένα κέντρο αποτοξίνωσης ανηλίκων, αλλά λόγω της διαφθοράς των υπαλλήλων και της υποτροπής των ασθενών -τους κλείδωναν για μέρες σε ένα δωμάτιο- έκλεισε στις αρχές του 1960.

Πλέον είναι εγκαταλελειμμένο. Πολλά από τα κτήρια του νοσοκομείου υπάρχουν ακόμα, αλλά είναι επικίνδυνα κατάρρευσης. Από το 1980 μέχρι και το 2000 το νησί ήταν καταφύγιο για νυχτοκόρακες. Αλλά και τα πουλιά το εγκατέλειψαν το 2011 για άγνωστους λόγους.

Πριν τέσσερις μήνες ο Redditor Victav ανέβασε μια συλλογή 41 φωτογραφιών στο Imgur. Το άλμπουμ έχει ήδη πάνω από 230.000 θεάσεις. Ο Victav πήγε στο νησί με κανό, με ένα φίλο του και έμεινε στο νησί τρεις ώρες. Αλλά προειδοποιεί τους επίδοξους αστικούς εξερευνητές, ότι εξαιτίας του ότι το νησί είναι κοντά στην πόλη, το αεροδρόμιο, το εργοστάσιο ενέργειας, ένα ταμιευτήρα νερού και μια φυλακή, ελέγχεται αυστηρά από την αστυνομία και την ακτοφυλακή.

http://aneksigita-fainomena.blogspot.gr/2013/06/41.html

[TARA]

Bhangarh, μια στοιχειωμένη πόλη στην Ινδία

Μια εγκαταλελειμμένη πόλη εδώ και 400 χρόνια, ανάμεσα στο Δελχί και την Τζαϊπούρ στο Ρατζαστάν, λέγετε πώς είναι το πιο στοιχειωμένο μέρος της Ινδίας.

Ο πραγματικός λόγος έχει ξεχαστεί και έτσι πολλοί είναι οι μύθοι που ήρθαν για να καλύψουν αυτό το κενό. Μέχρι και σήμερα δε επιτρέπεται σε κανένα να μπει στο Bhangarh μετά το λυκόφως.

Η πόλη αρχικά χτίστηκε την εποχή του μαχαραγιά Bhagwant Das το 1573. Λέγετε πως ένας τοπικός γκουρού, ο Balu Nath, ζήτησε την άδεια του. Του επετράπη να την χτίσει υπό ένα όρο. Το σπίτι του θα ήταν κοντά και απαίτησε να μην τον ελέγχει η πόλη. Αν οι απόγονοι του μαχαραγιά έσπαζαν τη συμφωνία, η πόλη και οι κάτοικοι της θα ήταν καταραμένοι.

Αμέσως, η πόλη συγκέντρωσε 10.000 κόσμο. Το Bhangarh κέρδισε τη φήμη ότι υπήρχε πολύ πλούτος στην αρχιτεκτονική του και ότι οι κάτοικοι του παρήκμαζαν. Λέγετε πως ο μαχαραγιάς του είχε πει να φορούν συνεχώς τα στολίδια τους και τα οποία τα πλήρωνε ο ίδιος από τα αμύθητα πλούτη του. Άρχισαν να έχουν άσωτη ζωή και να ζουν ακόλαστα.

Η διαταγή του Balu Nath ξεχάστηκε μέσα σε μια γενιά και ο γιος του μαχαραγιά, Chhatr Singh, αποφάσισε να επεκτείνει το παλάτι, χτίζοντας πολλά νέα πατώματα. Λίγο μετά, μια απροσδιόριστη συμφορά χτύπησε την πόλη.

Οι ιστορικοί πίστευαν πως η πόλη κατακτήθηκε. Αλλά τα κτήρια είναι άθικτα και δεν έχουν σημάδια μαχών. Πλέον πιστεύεται πως η ερήμωση της οφειλόταν σε φυσική καταστροφή.

Ένας άλλος μύθος αναφέρει μια όμορφη πριγκίπισσα, την Ratnavati. Ένας νεαρός μάγος την ερωτεύτηκε, αλλά ήξερε πως τα αισθήματα του δεν θα έβρισκαν ανταπόκριση. Έτσι έφτιαξε ένα μαγικό λάδι με το οποίο θα υπνώτιζε την πριγκίπισσα για να του δοθεί. Όμως η πανούργα πριγκίπισσα ήξερε και αυτή από μάγια και γνωρίζοντας το λάδι, το έριξε στο πάτωμα.

Το δηλητήριο μεταμορφώθηκε σε βράχο, συνθλίβοντας τον δύσμοιρο μάγο. Τα τελευταία του λόγια ήταν κατάρες κατά της πριγκίπισσας και του παλατιού. Μετά από λίγα χρόνια έγινε μια μάχη και σκοτώθηκε και η πριγκίπισσα.

Ελάχιστοι έμειναν μετά το 1630 και αυτοί έφυγαν οριστικά το 1783 μετά από έναν λοιμό. Σήμερα είναι τουριστικός προορισμός και οι χωρικοί που ζουν εκεί κοντά λένε ιστορίες πως η πόλη ζωντανεύει το βράδυ, ότι ακούγεται μουσική και γέλια που προέρχονται από εκεί. Κανείς όμως δεν τολμά να πάει να δει τι γίνεται.

http://aneksigita-fainomena.blogspot.gr/2013/04/bhangarh.html

[TARA]

Μεξικό: Η Ζώνη Της Σιωπής !

Στο Β. Μέξικο υπάρχει μία περιοχή που την ονομάζουν οι ντόπιοι "Zona Del Silencio" = Ζώνη Της Σιωπής. Εκεί συμβαίνουν οι πιο παράξενες καταστάσεις που εμφανίζονται στη Γη....

Τα κινητά τηλέφωνα δεν λειτουργούν, ούτε τα ραδιόφωνα και η βελόνα της πυξίδας περιστρέφεται αδιάκοπα. Υπάρχουν παράξενες πέτρες και βράχοι, και πολλά μεταλλαγμένα ζώα που ζουν εκεί στην υπάρχουσα έρημο, ο δε άνθρωπος αισθάνεται περίεργα αν βρεθεί σε αυτή την περιοχή.

MAZLfo6ZjgY

http://aneksigita-fainomena.blogspot.gr/2013/06/blog-post_91.html

[Eviri]

Τούνελ γυρνάει πίσω τον χρόνο στην Κίνα..

Η Κίνα έχει μια σήραγγα που σε ταξιδεύει στον χρόνο.

Γνωρίζατε ότι μερικοί κάτοικοι της επαρχίας Guizhou,στην Κίνα ισχυρίζονται ότι ένα 400 μέτρων μήκους τούνελ μπορεί να στρεβλώσει το χρόνο.

Εκείνοι που οδηγούν μέσα από τη σήραγγα, που βρίσκεται στην περιοχή Honghuagang της πόλης Zunyi , βρίσκουν το χρόνο στα κινητά τηλέφωνα τους και μόνο στα κινητά τους τηλέφωνα ανεξήγητα πίσω μια ώρα ακριβώς.

Η σήραγγα χτίστηκε χρόνια πριν, αλλά οι ντόπιοι συνάντησαν αυτό τα παράξενο φαινόμενο τον τελευταίο χρόνο.

Μερικοί πιστεύουν ότι προκαλείται από μια

στρέβλωση του μαγνητικού πεδίου.

Άλλοι πιστεύουν ότι είναι μόνο απλή παρέμβαση ή ένα πρόβλημα με τους πύργους κυττάρων κεραίες της κινητής τηλεφωνίας που είναι και το πιο λογικό (επειδή μάλλον θα χάνει για λίγο το σήμα του μέσα στο τούνελ)

Αλλά αυτό δεν είναι αστείο, πολλοί έχουν αρχίσει και το χαρακτηρίζουν το «τούνελ του χρόνου" της Κίνας .

Τέλος πάντων, κοιτάξτε πως πάει:

Μπαίνετε στην σήραγγα στις 7:00 π.μ. και βγαίνετε μετά απο μόλις πέντε λεπτά αργότερα, στις 7:05 το πρωί.

Αλλά όταν βγείτε από την άλλη πλευρά του τούνελ, το κινητό σας θα γράφει 6.05 π.μ., μία ώρα νωρίτερα.

Μία ώρα χάνεται.

Το τηλέφωνο θα διορθώσει το ίδιο την ώρα μετά από λίγο, ας πούμε ένα μίλι έξω από το τούνελ, όπου συγχρονίζει πίσω στον πραγματικό χρόνο.

j8yXERqm4m0

Πηγή: Τα Καλυτερότερα blogspot

[TARA]

ΛΙΜΝΗ ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ: Αυτά είναι... τα ΜΥΣΤΙΚΑ της "στοιχειωμένης" λίμνης!!!

Η Λίμνη της Βουλιαγμένης είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά φυσικά αξιοθέατα της Αθήνας...

Πρόκειται για μια αλμυρή λίμνη της οποίας το βάθος ή η σύνδεση με την θάλασσα δεν έχουν ανακαλυφθεί ποτέ.

Παγκόσμιο μνημείο της φύσης

Μετά τη Σύμβαση για τη διατήρηση της παγκόσμιας βιοποικιλότητας του Ρίο, που υπογράφηκε από τουλάχιστον 150 κράτη-μέλη του ΟΗΕ, η ελληνική πολιτεία ανέλαβε τεράστιες ευθύνες για τη διατήρηση του φυσικού της περιβάλλοντος. Μια από τις ευθύνες της είναι και η περίπτωση της Λίμνης της Βουλιαγμένης, ένα κόσμημα των τεχνασμάτων της φύσης. Σύμφωνα με τη Σύμβαση του Ρίο, «βιοποικιλότητα» ορίζεται η ποικιλομορφία που εμφανίζεται ανάμεσα στους ζωντανούς οργανισμούς όλων των ειδών, των χερσαίων, θαλάσσιων και άλλων υδάτινων οικοσυστημάτων και οικολογικών συμπλεγμάτων στα οποία οι οργανισμοί αυτοί ανήκουν. Τα βασικά συστατικά της βιοποικιλότητας είναι η οικολογική, η γενετική και η οργανισμική βιοποικιλότητα. Η Λίμνη της Βουλιαγμένης εδώ και μία 15ετία αποτελεί ένα από τα κύρια επιστημονικά ενδιαφέροντα του Τμήματος Βιολογίας του ΑΠΘ. Από τις έρευνες αυτές έχουν προκύψει ως σήμερα αρκετά επιστημονικά δημοσιεύματα.

Σύμφωνα με την καθηγήτρια Γεωλογίας Αθηνά Ζαμάνη(1), η ύπαρξη της λίμνης δεν αναφέρεται από κανέναν αρχαίο συγγραφέα, ούτε και από τον Παυσανία ο οποίος περιέγραψε τη χερσόνησο της Βουλιαγμένης. Τα κομμάτια των σταλακτιτών στα πρανή της λίμνης μαρτυρούν παράλληλα ότι δεν είχε πάντα τη σημερινή της μορφή. Στη θέση της υπήρχε τμήμα ενός μεγάλου σπηλαίου, του οποίου η οροφή κατέρρευσε εξαιτίας της διάβρωσης και των τεκτονικών φαινομένων που διαδραματίστηκαν περίπου πριν από 2000 χρόνια. Η είσοδος ενός πολυδαίδαλου υποβρύχιου σπηλαίου ανοίγεται στον πυθμένα της λίμνης. Το σπήλαιο εκτείνεται σε μήκος τουλάχιστον 3.123 μέτρων στα ασβεστολιθικά πετρώματα της περιοχής. Ο πυθμένας της λίμνης αποτελείται από ένα λασπώδες υπόστρωμα πλούσιο σε θειούχες ενώσεις. Η παρουσία υδρόθειου στο ίζημα αποδίδεται στην αναγωγική δράση των οργανικών αλάτων που προέρχονται από την αποικοδόμηση φυτικών υπολειμμάτων. Πρόσφατες έρευνες έδειξαν ότι στην ευρύτερη περιοχή η θερμοκρασία των υδάτων του υδροφόρου ορίζοντα είναι αυξημένη. Πιθανόν ο υδροφόρος ορίζοντας να επηρεάζεται από κάποιο προσκείμενο παρακλάδι του γνωστού ηφαιστειακού τόξου (Σουσάκι - Αίγινα - Μέθανα)(2). Με τον υδροφόρο αυτόν ορίζοντα αλλά και με διηθητικές διεργασίες από τα χερσαία τοιχώματα της λίμνης επέρχεται η ανανέωση του νερού στο οικοσύστημα της λίμνης με θερμό θαλασσινό νερό (28Ψ-35Ψ C).

Η λίμνη τροφοδοτείται επίσης και με γλυκό νερό από μια πηγή που βρίσκεται σε βάθος 17 μ. Το γλυκό νερό που αναβλύζει από την πηγή είναι κατά κύριο λόγο υπεύθυνο για τον υφάλμυρο χαρακτήρα του νερού της. Οι γεωμορφολογικές αυτές ιδιαιτερότητες όμως έχουν άμεση αντανάκλαση στη φυσικοχημεία των νερών της. Η θερμοκρασία δεν πέφτει κάτω από τους 18Ψ C, ενώ τους θερινούς μήνες μπορεί να φτάσει και τους 29Ψ C. Η αλατότητα του νερού κυμαίνεται γύρω στο 17â, το pH στο 7, ενώ το διαλυμένο οξυγόνο στο νερό βρίσκεται γύρω στο 6 ppm.

Πέρα όμως από το αβιοτικό σύστημα της λίμνης, εκείνο που παρουσιάζει άμεσο ενδιαφέρον είναι ο έμβιος κόσμος της. Στα τέλη της δεκαετίας του '80 δημοσιεύθηκε ένα νέο για την επιστήμη είδος θαλάσσιας ανεμώνης, το Paranemonia vouliagmeniensis. Ακολούθησε η μελέτη της οικολογίας - βιολογίας του μοναδικού αυτού είδους σε σχέση με άλλους ζωικούς οργανισμούς. Μπορεί η ποικιλότητα του έμβιου κόσμου της λίμνης να είναι σχετικά μικρή, όπως εξάλλου αναμενόταν, εν τούτοις οι προκαταρκτικές έρευνες έδειξαν ότι στα νερά της λίμνης υπάρχουν και άλλα νέα είδη για την επιστήμη. Πάντως τα περισσότερα από τα είδη των οργανισμών που έχουν ως σήμερα προσδιοριστεί αποτελούν χαρακτηριστικούς κατοίκους της ανοιχτής θάλασσας παρόμοια εκείνων των υφάλμυρων οικοσυστημάτων. Οι οικολογικές μελέτες που ολοκληρώθηκαν συνολικά σε τρεις ζωικούς οργανισμούς της λίμνης αποκάλυψαν την ιδιαιτερότητά τους σε σχέση με εκείνους που ζουν σε οικοσυστήματα της ανοιχτής θάλασσας, σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι έρευνες αυτές αποκάλυψαν επίσης ότι τα είδη αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως βιοδείκτες (=οργανισμοί μάρτυρες των συνθηκών του περιβάλλοντος στο οποίο διαβιούν) για τη βιοπαρακολούθηση του οικοσυστήματος της Λίμνης της Βουλιαγμένης. Για παράδειγμα, το είδος Paranemonia vouliagmeniensis, που διατηρεί έναν αξιόλογο πληθυσμό πάνω σε διάφορα υποστρώματα, διαβιώνει στη λίμνη με διαφορετικό τρόπο από άλλα αντίστοιχα είδη του ανοιχτού θαλάσσιου συστήματος. Ωστόσο οι ανθρωπογενείς επιδράσεις φαίνεται να έχουν αρνητικές επιπτώσεις σε αρκετά σημεία στα παράλια της λίμνης. Η ανεμώνη αυτή είναι ζωοτόκος οργανισμός, ενώ η διατροφή του στηρίζεται σε μικροοργανισμούς αλλά και σε διαλυμένες οργανικές ουσίες που βρίσκονται στα νερά της λίμνης.

Για τα άλλα δύο είδη (Abra ovata και Cerastoderma glaucum) διαπιστώθηκε ότι η αναπαραγωγική τους στρατηγική είναι κατάλληλα προσαρμοσμένη στο περιβάλλον της λίμνης. Το πρώτο είδος φαίνεται να ζει περίπου 18 μήνες ενώ το δεύτερο περίπου 12. Το πρώτο βρίσκεται χωμένο στο ίζημα ως και 5 cm ενώ το δεύτερο μπορεί να ζει παραχωμένο στο ίζημα αλλά και πάνω στα φύκια που κοσμούν τους βράχους και τον πυθμένα της λίμνης. Ο πληθυσμός ιδιαίτερα του C. glaucum παίζει καθοριστικό ρόλο στην οικολογική ισορροπία των νερών της, αφού σε ημερήσια βάση το κάθε άτομο μπορεί να διηθεί (φιλτράρει) 1-3 λίτρα νερού, καθαρίζοντάς το από διάφορα μικρόβια και περίσσειες οργανικές ενώσεις. Φαίνεται λοιπόν ότι η οικολογική ισορροπία της λίμνης, που βρίσκεται κάτω από ένα ιδιαίτερο καθεστώς, χρειάζεται ιδιαίτερες και άμεσες μελέτες βιοπαρακολούθησης προκειμένου η Λίμνη της Βουλιαγμένης να τύχει μιας αειφόρου και βιώσιμης διαχείρισης.

Τα μνημεία της φύσης δεν αποτελούν κληρονομιά μόνο των κατοίκων μιας χώρας αλλά όλων των κατοίκων του πλανήτη. Η λίμνη την περίοδο του καλοκαιριού δέχεται πάνω από χίλιους κολυμβητές ημερησίως. Με άλλα λόγια, σε ημερήσια βάση το καθένα από τα άτομα αυτά καταλαμβάνουν 3,5-4 τ.μ. της επιφάνειας της λίμνης. Αναρωτήθηκε όμως ποτέ κανείς αν το περιβάλλον της λίμνης μπορεί να επιδέχεται τέτοια φόρτιση ανθρωπογενούς όχλησης; Μήπως η διαχείριση της λίμνης χρειάζεται μια καλύτερη τύχη; Μήπως θα πρέπει να αξιοποιηθεί η λίμνη με πολύπλευρες ενέργειες και βιώσιμες διαχειριστικές στρατηγικές; Δεν θα πρέπει κάποτε να δείξουμε στον κόσμο ότι το φυσικό περιβάλλον αξιοποιείται με σεβασμό; Τα ερωτήματα αυτά, όπως και άλλα πολλά που δεν διατυπώνονται, φαίνεται ότι βασανίζουν πολλούς αλλά δυστυχώς δεν εισακούγονται. Αν ένα τέτοιο μοναδικό μνημείο της φύσης δεν αξιοποιηθεί κατάλληλα, φοβάμαι ότι οι κυρώσεις από την ΕΕ δεν θα καθυστερήσουν για πολύ ακόμη.

1) Α. Papapetrou-Zamanis, Ann. Geol. de Pays Hell., 21, 210-216, 1969. 2) V. Giannopoulos & Κ. Giotis, Γαιόραμα, Ιούλιος - Αύγουστος 2000.

Ο κ. Χαρίτων Χιντήρογλου είναι αναπληρωτής καθηγητής του Τομέα Ζωολογίας στο Τμήμα Βιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Σπήλαιο Βουλιαγμένης

Αποτελεί ένα από τα εντυπωσιακότερα σπηλαιοβάραθρα της Αττικής. Είναι βέβαιο ότι έχουν χαθεί ανθρώπινες ζωές στα αχανή βάθη της λίμνης που λες και δεν θέλει κανείς, να ανακαλύψει τα μυστικά της.

Οι πληροφορίες λένε ότι το συγκεκριμένο σπηλαιοβάραθρο αποτέλεσε αντικείμενο έρευνας από τους κατακτητές την περίοδο του 1940. Μάλιστα την εξερεύνηση την είχε αναλάβει μια από τις πιο επίλεκτες ομάδες που διέθεταν οι γερμανοί και που αποτελείτο από ορειβάτες , επιστήμονες ,κομάντο ,ένα σύνολο ριψοκίνδυνων αλλά πολύ καλά εκπαιδευμένων ατόμων. Άλλωστε η ίδια η λίμνη της Βουλιαγμένης εξερευνήθηκε εντατικά από τους γερμανούς την περίοδο εκείνη.

Είναι βέβαια γνωστό στους περισσότερους ότι πλήρη και σαφή εικόνα για την λίμνη της Βουλιαγμένης δεν υπάρχει. Στις διάφορες κατά καιρούς προσπάθειες έρευνας που έχουν γίνει, έχουν χαθεί ανθρώπινες ζωές στα αχανή βάθη της λίμνης που λες και δεν θέλει κανείς, να ανακαλύψει τα μυστικά της.

Το συγκεκριμένο σπηλαιοβάραθρο μάλλον επικοινωνεί υπόγεια με την λίμνη μια και στα έγκατα του έχει μια λίμνη που ούτε λίγο ούτε πολύ το βάθος της φτάνει τα 100 μέτρα!!! Αν κρίνει κανείς και την μικρή απόσταση που βρίσκεται και η γνωστή λίμνη περίπου 600 μέτρα τότε από ότι φαίνεται οι δυο λίμνες είναι κάτι σαν συγκοινωνούντα δοχεία. Δυο μικρά ανοίγματα πριν την κορυφή του μικρού λόφου πάνω από την λίμνη είναι η είσοδος του σπηλαιοβάραθρου. Από εκεί και μετά μέσα από στενά και δαιδαλώδη λαγούμια αρχίζει η κατάβαση. Πανέμορφο το θέαμα που βλέπει κανείς από τους διάφορους σχηματισμούς που έχουν τα τοιχώματα , αλλά και αρκετά επικίνδυνη η κατάβαση που ούτε λίγο ούτε πολύ φτάνει συνολικά περίπου τα 110 μέτρα. Είναι άγνωστο το που μπορεί να φτάνει αυτό το σπήλαιο μιας και υπάρχουν λαγούμια που χρειάζονται ένα προς ένα έρευνα. Βουλιαγμένης καταλαμβάνει υπογείως 10 οικοδομικά τετράγωνα έκταση!!!

Ο "αυτοκράτορας"

To 1988 ξεκίνησε το πρόγραμμα εξερεύνησης και χαρτογράφησης του σπηλαίου της Βουλιαγμένης, υπό την αιγίδα του σπηλαιολογικού τομέα του υπουργείου Πολιτισμού, με χρηματοδότηση του Δήμο Βουλιαγμένης.

Οι έρευνες είναι σύνθετες και περιλαμβάνουν μελέτη της γεωλογίας του σπηλαίου, χημικές αναλύσεις του νερού και αεροφωτογραφίες της περιοχής. Οι σπηλαιοκαταδύσεις είναι ο πιο σημαντικός τομέας. Δεν είναι τυχαίο το ότι επικεφαλής τους τέθηκε ο Ελβετός Ζαν Ζακ Μπολάνζ, πρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Σπηλαιοδυτών. Η μακρόχρονη πείρα του στο συγκεκριμένο τομέα τον αντάμειψε με το χαρακτηριστικό παρατσούκλι "ο αυτοκράτορας", το οποίο του έδωσαν οι συνεργάτες του. Στην πρώτη του κιόλας κατάδυση ανακάλυψε σε βάθος τριάντα μέτρων ένα στενό πέρασμα το οποίο οδηγεί σε μια υποβρύχια αίθουσα χωρητικότητας 1.200.000 κυβικών μέτρων. Οι έρευνες ξεκίνησαν στη σκιά ενός ατυχήματος, όταν δύο δύτες έχασαν τη ζωή τους κατά τη φάση της αποσυμπίεσης λίγα μόλις μέτρα πριν από την επιφάνεια. Τα πτώματά τους δε βρέθηκαν ποτέ. Αιτία του θανάτου τους δεν ήταν βέβαια τα φαντάσματα για τα οποία μιλούν οι παλιότεροι κάτοικοι της Βουλιαγμένης, αλλά ένα δυνατό ρεύμα που εμφανίζεται κατά καιρούς στο άνοιγμα του σπηλαίου και προκαλεί μικρές δίνες στο νερό.

Σταλαγμίτης-μνημείο

Η περιοχή άρχισε να αποκαλύπτει σταδιακά το αληθινό της πρόσωπο: ένα σύνθετο σύστημα καρστικών σπηλαίων με υπόγεια νερά που κυλούν διαμέσου του ορεινού όγκου του Υμηττού. Η φυσική θερμότητα των νερών αυτών προδίδει μία ακόμα σημαντική πληροφορία: σε πολύ μεγάλο βάθος τα σπήλαια συνδέονται με το ηφαιστειακό τόξο που διατρέχει τα ελληνικά νησιά.

Οι οχτώ συνολικά αποστολές έχουν φέρει μέχρι σήμερα στο φως κι άλλες συναρπαστικές πληροφορίες. Από τη μελέτη των αεροφωτογραφιών διαπιστώθηκε μια σειρά από τέσσερα βυθίσματα ή δολίνες καθώς και δύο μεγάλα βάραθρα: το γερμανικό και το ανεξερεύνητο Πηγάδι του Διαβόλου. "Το σπήλαιο αναπτύσσεται μέσα από μεσοζωικούς κρυσταλλικούς ασβεστόλιθους, οι οποίοι έχουν αρκετά κενά εξαιτίας της χημικής διάλυσης του πετρώματος", διευκρινίζει ο Βασίλης Γιαννόπουλος από το υπουργείο Πολιτισμού. Μάλιστα κατά τη διάρκεια της τελευταίας εξερευνητικής κατάδυσης ο Λουίτζι Καζάτι, στενός συνεργάτης του Μπουλάνζ, ανακάλυψε έναν τεράστιο σταλαγμίτη, ο οποίος αποτελεί το βαθύτερο καρστικό σχηματισμό στην Ελλάδα. Το γεωλογικό αυτό μνημείο βρίσκεται σε βάθος 105 μέτρων, περίπου 730 μέτρα από την είσοδο του σπηλαίου. Αυτή η ανακάλυψη άλλαξε ολοκληρωτικά τη θεωρία για τον πρόσφατο σχηματισμό της Μεσογείου. Ο λόγος; Οι σταλακτίτες δε δημιουργούνται ποτέ κάτω από την επιφάνεια του νερού.

Σήραγγα-ρεκόρ

Στην περιοχή υπάρχουν συνολικά 14 διαφορετικές υπόγειες σήραγγες. Η μία απ' αυτές είναι η μεγαλύτερη στον κόσμο. Έχει μήκος 800 μέτρα, πλάτος από 60 έως 150 μέτρα, ενώ το βάθος της είναι κατά μέσο όρο τα 80 μέτρα. Οι βυθισμένοι διάδρομοι έχουν συνολικό μήκος 4,3 χιλιόμετρα.

Οι ερευνητικές αποστολές και τα πρώτα επιστημονικά συμπεράσματα ήταν αρκετά για να εξάψουν τη φαντασία αρκετών ερασιτεχνών δυτών. Γύρω από τη Λίμνη της Βουλιαγμένης έχει πλεχτεί ένας μύθος που οφείλεται στην εξαιρετική ορατότητα, στο βάθος, στη θερμοκρασία του νερού και φυσικά στην ομορφιά της. Μέσα όμως σ' έναν τέτοιο λαβύρινθο από σήραγγες ακόμα κι ένας πεπειραμένος δύτης κινδυνεύει να χάσει τον προσανατολισμό του.

"Η σπηλαιοκατάδυση, σε σχέση με τις θαλάσσιες καταδύσεις, διαφέρει όπως η μέρα με τη νύχτα. Μπαίνοντας σ' ένα σπήλαιο κάποιοι άπειροι δύτες χάνουν το δρόμο του γυρισμού, με αποτέλεσμα να πεθαίνουν", επισημαίνει ο Βασίλης Γιαννόπουλος. Αποτέλεσμα αυτής της απειρίας ήταν να χάσουν τη ζωή τους οχτώ δύτες. Θανάσιμα λάθη τους ήταν η μη εξοικείωση με το υποβρύχιο περιβάλλον των σπηλαίων και ο ελλιπής εξοπλισμός. Οι περισσότεροι δε διέθεταν ούτε καν το "μίτο της Αριάδνης", ένα νάιλον σκοινί που δένουν οι σπηλαιοδύτες στην είσοδο του σπηλαίου για να μη χάνονται στους υπόγειους λαβυρίνθους. Το 1995 τα σπήλαια έκλεισαν για το κοινό, προς αποφυγή ατυχημάτων. Από τότε επιτρέπονται μόνο οι καταδύσεις για επιστημονικούς σκοπούς.

Ακόμα και οι έμπειροι σπηλαιοδύτες δε διέφυγαν αυτό τον κίνδυνο. Ο Ελβετός Αρν Ονταλίκ, μέλος της αποστολής, εγκλωβίστηκε στη σήραγγα αφού "χτυπήθηκε" από τη μέθη των δυτών, η οποία προκαλείται από το άζωτο. "Ξαφνικά αισθάνθηκα ότι ήμουν δεμένος με αόρατα σκοινιά, παγιδευμένος σ' ένα κρυστάλλινο κενό. Τότε κατάλαβα γιατί οι άτυχοι δύτες δε βγήκαν ποτέ από εκεί μέσα". Και συνεχίζει:

"Η βαθιά νάρκωση και το αχανές τούνελ μου δημιούργησαν σύγχυση. Αμέσως έχασα την αίσθηση του βάθους και της απόστασης κι έπεσα σε ζάλη". Ο Ονταλίκ σώθηκε χάρη στην πείρα του αλλά και γιατί χρησιμοποίησε τη φιγούρα ενός άλλου δύτη ως σημείο αναφοράς μέσα στον υπόγειο λαβύρινθο.

www.tovima.gr

[Eviri]

Καλό μήνα σε όλους.

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ!

Διηγείται μια γυναίκα:

"Το όνομα μου είναι Αθηνά Παππά. Στις 24-10-08 ο υιός μου Σπυρίδων είχε ένα σοβαρότατο τροχαίο. Είχε χτυπήσει στο κεφάλι και είχα αιματώματα στον εγκέφαλο, νεκρά κύτταρα τα οποία δεν αναπλάθονται ποτέ ξανά και θλάση στο κέντρο του εγκεφάλου.Ήταν στην εντατική του Ν.Ν.Α επί 29 πραγματικά πολύ δύσκολες μέρες διότι ήταν σε κώμα, διασωληνωμένος γιατί δεν μπορούσε νʼ αναπνεύσει και επιπλέον είχε αρχίσει η εσωτερική σήψη στα όργανά του. Το αποκορύφωμα ήταν η 45-λεπτη ανακοπή που έκανε 3 ημέρες πριν την γιορτή της Παναγίας (τα εισόδια της Θεοτόκου). Απʼ την ανακοπή του έμεινε ανεπάρκεια στην καρδούλα του, που θα

την είχε για όλη του την ζωή.

Ο γιός μου ήταν 16 χρονών όταν συνέβη το τροχαίο. Εμείς πλέον δεν ξέραμε τι να παρακαλέσουμε τον Θεό. Οι γιατροί είπαν ότι αν ζήσει θα μείνει φυτό γιατί το χτύπημα στον εγκέφαλο είναι σʼ ένα σημείο όπου απʼ εκεί φεύγουν όλες οι πληροφορίες.Μετά την ανακοπή και ενώ ήταν σε κώμα συνέχισε να βαραίνει. Δεν ανέπνεε, δεν λειτουργούσαν τα όργανά του, του έβαζαν αίμα και είχε πάρει και λοίμωξη όπου είχε 40 πυρετό. Παρακαλούσαμε τον Θεό με τον άντρα μου να τον αναστήσει, δεν ξέραμε τι να πρωτοπαρακαλέσουμε. Την επόμενη μέρα απʼτην ανακοπή κάναμε ακόμη μία λειτουργία στον Άγιο Σπυρίδωνα, την εκκλησία που ήταν μέσα, στον προαύλιο χώρο του Ν.Ν.Α. Η λειτουργία τελείωσε στις 10 περίπου το πρωί. Όταν άνοιξε το επισκεπτήριο στις 13.00 μάθαμε ότι είχε περάσει ο πνευματικός μας κύριος Στέφανος Νταλιάνης και διάβασε το παιδί μας στην εντατική κατόπιν εντολής του πατρός Παΐσίου και Ευμενίου που έχουν κοιμηθεί. Μπήκαμε στο δωμάτιο του και ώ του θαύματος το παιδί απʼ τον λαιμό και κάτω ήταν αναστημένο. Ο πυρετός ήταν 36,6, τα νεφρά του δούλευαν κανονικά, είχε πολλά ούρα και κόπρανα και ανέπνεε μόνος του χωρίς μηχάνημα. Επιπλέον η καρδιά του δούλευε μόνη της χωρίς το μηχάνημα.

Οι γιατροί μας είπαν: πρόκειται για θαύμα. Ξαφνικά πήρε μπρος και εκτός από το κεφάλι του (ήταν σε κώμα) όλο του το σώμα δούλευε ρολόι. Αν συνεχίσει έτσι, μας είπαν, σε 2 ημέρες θα βγει από την εντατική. Όσο για τον εγκέφαλο μας είπαν θα μείνει φυτό…

Σε δύο ημέρες ξημέρωναν τα εισόδια της Θεοτόκου. Το πρωί κάναμε λειτουργία πάλι στον Άγιο Σπυρίδωνα και φύγαμε να πάμε στο Τζάνειο νοσοκομείο, διότι εκεί θα μετέφεραν το γιο μας. Καθώς πηγαίναμε στο Τζάνειο άρχισα να φωνάζω υστερικά. «Έκλαψε η Παναγία και θέλω να μου φέρετε τα δάκρυά της. Κλαίει για τον Σπύρο μου». Η αδερφή μου και ο άντρας μου προσπαθούσαν να με ηρεμήσουν, όμως εγώ ήμουν ανένδοτη και πολύ εχθρική μαζί τους γιατί δεν με πίστευαν. Φώναζα συνεχώς ότι κλαίει η Παναγία κάπου στον Ορωπό για τον Σπύρο μου αλλά όλοι με θεωρούσαν τρελή. Δεν ήξερα τι έλεγα όμως επέμενα πολύ. Σε σημείο που μʼ άκουγαν οι γιατροί του Τζανείου και οι ασθενείς και προσπαθούσαν να με ηρεμήσουν. Εγώ ανένδοτη. Ωστόσο η ώρα περνούσε και το ασθενοφόρο που μετέφερε το παιδί μας απʼ το Ν.Ν.Α δεν φαινότανε πουθενά. Εγώ γκρίνιαζα για τα δάκρυα της Παναγίας, μʼ έπιασε ανησυχία επειδή αργούσε να ʽρθει το παιδί. Στις 1.30 περίπου το μεσημέρι έφτασαν. Εγώ έκλαιγα πολύ και παρακαλούσα τους συγγενείς να μου φέρουν τα δάκρυα της Παναγίας μέχρι που είδα το φορείο με τους γιατρούς που συνόδευαν το παιδί μας να έρχονται… Οι γιατροί ήταν χαμογελαστοί… Το παιδί είχε ξυπνήσει καθʼ οδόν προς το Τζάνειο γιʼ αυτό άργησαν να μας το φέρουν…

Είδαμε το παιδί μας ξύπνιο και δεν το πιστεύαμε. Τα μάτια του ήταν στη θέση τους και το αιμάτωμα που είχε στα μάτια είχε εξαφανιστεί. Είχε ξυπνήσει και είχε ξυπνήσει καλά. Ακόμη βέβαια δεν ξέραμε τι θα λειτουργούσε απʼ το σώμα του και τι όχι διότι μόνο μας κοιτούσε… Είχε ακόμη τραχειοστομία και την γαστροστομία…

Μόλις τακτοποιήσαμε το παιδί στο δωμάτιο εγώ άρχισα πάλι να φωνάζω και να μαλώνω με όλους. «Κλαίει η Παναγία για τον Σπύρο μου», τους έλεγα. Πηγαίνετε να μου φέρετε τα δάκρυά της. Κανείς δεν με καταλάβαινε, κανείς δεν με πίστευε. Κανείς δεν μου έδινε καμία σημασία… Σε 2 ώρες περίπου και ενώ περιποιόμουν το γιο μου χτύπησε το κινητό μου και ήταν μια φίλη η οποία με ρώτησε σε ποιο νοσοκομείο και σε ποιο δωμάτιο είμαστε για να ʽρθει. Μόλις ήρθε της λέω: «Μου ʽφερες τα δάκρυα της Παναγίας»; Εκείνη με κοίταξε κάπως και μου είπε ότι η πεθερά της είχε πάει εκδρομή στον Ορωπό αλλά πρώτα πέρασε απʼ την εκκλησία νʼ ανάψει ένα κερί. Εκεί έμαθε ότι η εικόνα της Παναγίας μυροβλύζει και κάθε χρόνο που είναι τα εισόδια της Θεοτόκου ανοίγουν την εικόνα και παίρνουν το μύρο. Πήρε μύρο για κείνη και θυμήθηκε και μένα και ζήτησε απʼ τον ιερέα και για μένα. Το ʽδωσε στη νύφη της κι εκείνη έτρεξε και μου το ʽφερε. Παίρνω το μύρο απʼ τα χέρια της και χωρίς δεύτερη σκέψη το κάνω χαπάκι και του το βάζω με τη σύριγγα απʼ την γαστροστομία που είχε στο στομάχι. Εκεί ηρέμησα και δικαιώθηκα κιόλας στους συγγενείς μου.

Το ίδιο βράδυ γύρω στις 1.30 μπήκαν 2 γιατροί στο δωμάτιο οι οποίοι στάθηκαν πάνω απʼ το παιδί το κοίταξαν κάτι είπαν μεταξύ τους και έφυγαν. Είπα στην αδερφή μου να τρέξει στο διάδρομο να τους προλάβει νε μας πουν τι είδανε, όμως εκείνη δεν τους είχε δει. Την επόμενη το πρωί που πήγα να κοινωνήσω στην εκκλησία του Τζανείου είδα ότι η εικόνα των Αγίων Αναργύρων και οι γιατροί που είχαν έρθει ήταν τα ίδια πρόσωπα. Απʼ εκείνη την ημέρα τʼ αποτελέσματα ήταν θεαματικά. Ο Σπύρος μου έβγαλε την τραχειοστομία, την γαστροστομία, επικοινωνούσε και σε μία εβδομάδα δειλά-δειλά περπατούσε. Ο υπέρηχος της καρδιάς έδειξε ότι έχει καινούρια καρδιά και η μαγνητική εγκεφάλου έδειξε ότι το παιδί μας δεν είχε χτυπήσει ποτέ. Βγήκαμε την ημέρα του Αγ. Σπυρίδωνος απʼ το νοσοκομείο περπατώντας. Οι γιατροί μας είπαν: Δεν ξέρουμε που πιστεύετε αλλά όλʼ αυτά η επιστήμη δεν μπορεί να τα εξηγήσει.

-->

Πρέπει ακόμη να πώ ότι ο σταυρός που έφερε ο πνευματικός μας στην εντατική και σταύρωσε το παιδί μας κοκκίνισε. Η Παναγία σκέπασε το παιδί μας και τόσο ταπεινοί είναι οι Άγιοι μας όπου ανάστησαν το Σπύρο μας και σήμερα είναι εντελώς καλά.

Από το hellas-orthodoxy

Πηγή: Τα Καλυτερότερα blogspot

[Eviri]

"Sokushinbutsu": Οι περίεργοι μοναχοί (photos)

Στην Βόρεια Ιαπωνία υπάρχουν οι ταριχευμένες Μούμιες μερικών Ιαπωνων μοναχών οι οποίοι είναι γνωστοί ως Sokushinbutsu".

Το παράξενο δεν είναι οι μουμιες αλλα ο τρόπος με τον οποίο μουμιοποιήθηκαν αυτοί οι μοναχοί.

Οι Μοναχοί αυτοί λοιπόν ήταν οπαδοί του Shugendô μιας αρχαίας Βουδιστικής παραδοσης που θέλει τους Μοναχούς να πεθαίνουν με μια ακραία μορφή αυταπάρνησης : Κανουν Μουμιες οι ίδιοι τους εαυτούς τους !

Η Διαδικασία αυτή διαρκεί 10 χρόνια. Η Παράδοση Ξεκινησε για πρώτη φορά απο

έναν Μοναχό που ονομάζονταν "Kuukai" πριν απο περίπου 1000 χρόνια.

Το πρωτο βήμα για να κανει ένας Μοναχός Μούμια τον εαυτό του ήταν η αλαγή Διατροφής.Για μια περίοδο περιπου 3 χρονών ήταν υποχρεωμενος να τρωει μόνο ξηρούς καρπούς και σπόρους.

Ετσι μειωνόταν δραματικά το λιπος στο σωμα του.Μετα την πάροδο των 3 χρονων η διατροφή γινότανε πιο περιοριστική : υποχρεωνόταν να τρωει μόνο φλούδες απο πευκα και φλοιούς δεντρων.

Μετα την πάροδο και αυτων των 3 χρονων ο Μοναχός εμοιαζε με ζωντανό σκελετό.

ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΥΓΡΑ ΤΟ ΣΩΜΑ

Το σωμα του ειχε μειωμένη υγρασία λόγο του ότι δεν κατακρατούσε υγρά απο την εξαντλητική διαιτα και αυτό έκανε το έργο της ταρίχευσης ακόμα πιο εύκολο.

Μετα το πέρας και αυτής της διαδικασίας ο Μοναχός επρεπε για αλλα 3 χρόνια να πίνει τσάϊ απο να φυτό που ονομαζονταν urushi.

Το φυτό αυτό το χρησιμοποιούσαν για να κατασκευάζουν Βερνίκια και ηταν φυσικά δηλητήριωδες για τον ανθρωπο. Με αυτόν τον τρόπο ο Μοναχός εκανε εμετό και ουρούσε πολύ χανοντας και αλλα υγρά.

Επίσης το τσάι απο αυτό το Φυτό εμπόδιζε τα σκουλίκια να προκαλέσουν αποσύνθεση.

Στο τελευταίο σταδιο αυτό του παράξενου εθίμου ο μοναχός εμπαινε μέσα σε ενα μικρό δωμάτιο οπου και καθόταν οκλαδόν για αλλα 3 χρονια εκεί μέσα.

Καθε μέρα χτυπούσε ενα καμπανάκι και οι υπολοιποι του αφήνανε ενα λεπτό σωληνα για να αναπνέει.

Μολις μια μέρα σεν χτυπουσε το καμπανάκι το δωματιο σφραγγιζόταν και η μουμια ηταν ετοιμη !

Η παραπανω τεχνικη τελικά δεν είχε ικανοποιητικά αποτελέσματα καθως πολλοί λιγοι μοναχοί έγιναν νε αυτον το τροπο μουμιες.

Η Ιαπωνική Κυβερνηση απαγόρευσε αυτο το εθιμο τον 19ό αιωνα αν και συνέχιζε να εφαρμόζεται και στον 20ό.

ΟΙ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ NAITO Masatoshi / SANO Fumitoshi. Nihon no Sokushinbutsu / Japanese Mummified Monks (1969)

http://anoixti-matia.blogspot.gr

Από το hellasxgtopvideos

Πηγή: Τα Καλυτερότερα blogspot

[Eviri]

ΑΝΕΞΗΓΗΤΕΣ ΕΞΑΦΑΝΙΣΕΙΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΛΟΧΩΝ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΝ ΤΑΓΜΑΤΩΝ!!!

Έναν από τους πιο διάσημους γρίφους της ιστορίας αποτελεί η εξαφάνιση της Ένατης Λεγεώνας, που χάθηκε στην ομίχλη της Βρετανίας στη ρωμαϊκή εποχή.

Την ιστορία αυτή των πέντε χιλιάδων (!!!) επίλεκτων στρατιωτών της Ρώμης έφερε ξανά στο προσκήνιο μία ταινία, η οποία βασίζεται στο διάσημο μύθο της ρωμαϊκής Βρετανίας.Ο καθηγητής από το πανεπιστήμιο του Bournemouth, ο Miles Russell, δίνει τη δική του εκδοχή λέγοντας:

<< Οι επίλεκτοι στρατιώτες έπεσαν θύματα μιας βάρβαρης ενέδρας. >> Μάλιστα, συνδέει την εξέλιξη της ενέδρας με τη χάραξη των συνόρων μεταξύ Αγγλίας και Σκωτίας. Αν το καλό σκεφτεί κάποιος φαίνεται πως έχει δίκιο μα δεν βρέθηκαν πουθενά τα πτώματα!! Δεν ήταν λίγα ήταν 5.000 άνδρες, μην ξεχνάμε επίλεκτοι!! Από αυτούς δεν βρέθηκε ούτε

λόγχη, ασπίδα, ή κάτι που να πρόδιδε ότι εκεί έγινε κάποια μάχη…. σαν να άνοιξε η γη και να τους κατάπιε!!!

Η Ένατη Λεγεώνα ξεκίνησε το ταξίδι της προς το βορρά για να καταπνίξει μια εξέγερση. Ήταν άρτια εκπαιδευμένοι και εξοπλισμένοι στρατιώτες εναντίον μιας ομάδας άτακτων Βρετανών πολεμιστών.Η άποψη ότι αυτοί οι κατατρεγμένοι πολεμιστές κατάφεραν να εξαφανίσουν τη λεγεώνα, στήνοντας μια επιτυχημένη ενέδρα, περνάει θετικά στο συλλογικό ασυνείδητο τόσο των Άγγλων όσο και των Σκωτσέζων, καθώς πρόκειται για μια αντίστοιχη περίπτωση μάχης «Δαβίδ εναντίον Γολιάθ».

Για τους Σκωτσέζους μάλιστα μια ενδεχόμενη σφαγή της Ένατης Λεγεώνας αποτελεί μια ακόμα σελίδα θριάμβου στην ιστορία τους για την απόκτηση εθνικής ταυτότητας, ακόμα και ως συνέχεια της παράδοσης του Braveheart, δηλαδή μιας ιστορίας αντίστασης και μάχης για την ελευθερία κατά ενός πανίσχυρου εχθρού.

Σύμφωνα με τον καθηγητή, το τελευταίο ίχνος των λεγεωνάριων εντοπίζεται στο York, όπου σε μια ρωμαϊκή επιγραφή αναγράφεται ότι η Ένατη Λεγεώνα επισκεύασε ένα πέτρινο φρούριο, το 108 μ.Χ.

Εκείνη την εποχή, κατά την οποία αυτοκράτορας της Ρώμης ήταν ο Αδριανός, βίαιες εξεγέρσεις ξεσπούσαν στο έδαφος της Βρετανίας και κατά τα φαινόμενα η Ένατη Λεγεώνα έφερε την ευθύνη για την κατάπνιξή τους.

Μετά την εξαφάνισή της σε κάποια θανατηφόρα ενέδρα (, ο Αδριανός θορυβήθηκε από το χαμό του επίλεκτου σώματος. Αφού επισκέφθηκε τη Βρετανία, κατάλαβε ότι μόνο ένα τείχος μπορεί να εξασφαλίσει τη σταθερότητα στη νήσο.

Το τείχος του Αδριανού κτίστηκε για να κρατά μακριά τους εισβολείς από τις ρωμαϊκές κτήσεις, καθώς η εξαφάνιση της λεγεώνας σήμαινε ότι κανένα άλλο στρατιωτικό σώμα δεν θα τα κατάφερνε στις ομιχλώδεις βόρειες περιοχές.

Μια άλλη ανεξήγητη εξαφάνιση έρχεται από την Ρωσία στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Αν και επίσημα η Ρωσία δεν δέχτηκε ότι 1500 στρατιώτες του κόκκινου στρατού εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς λες και άνοιξε η γη και τους κατάπιε, δήλωσαν ότι ήταν λιποτάκτες οι οποίοι δεν γύρισαν ποτέ πίσω στις πόλεις τους ούτε ένας. Για το τότε Ρωσικό υπουργείο αμύνης οι λιποτάκτες εκτελούνταν αμέσως μα ούτε και αυτό θα είχε γίνει γιατί θα έστελναν τα ατιμωτικά χαρτιά στις οικογένειες τους ότι « είχατε γιο προδότη ».

Λίγο πριν το τέλος του πολέμου και πριν οι Ρώσοι μπουν στην Γερμανία κοντά στα σύνορα είχε γίνει σφοδρή μάχη όλα έδειχναν ότι οι Γερμανοί θα έκαναν σθεναρή αντίσταση όπως και έγινε. Τότε διέταξε ο κόκκινος στρατός το 7ο τάγμα πεζικού να στηρίξει την προσπάθεια της όλης μάχης που μαινόταν στην περιοχή. Μετα από κάνα δυο ώρες το τάγμα 1500 ανδρών είχε φτάσει και οι αξιωματικοί έπαιρναν τις διαταγές πως να σπάσουν την γραμμή των Γερμανών.

Ύστερα από λίγο ξεκίνησε το τάγμα για να κάνει την δουλεία του από το πουθενά και αυτόπτες μάρτυρες από την πλευρά των Γερμανών ένα είδος πυκνής ομίχλης φάνηκε που κάλυψε τα πάντα. Είχε χρώμα απαλό γκρι με λίγο κιτρινωπό στην αρχή, το τάγμα κοντοστάθηκε φοβούμενο δηλητηριώδη αέρια, μα αν έκαναν πίσω οι δικοί τους θα τους εκτελούσαν. Έτσι βλέποντας ότι δεν είναι δηλητηριώδεις η ομίχλη άρχισαν να περιπατάνε μέσα της μέχρι που χάθηκαν από τα μάτια της στρατιάς!! Σε λίγα δευτερόλεπτα η ομίχλη διαλύθηκε με αποτέλεσμα να φαίνονται και πάλι οι Γερμανικές γραμμές αντίστασης όπου ήταν στις θέσεις τους ακέραιες και το τάγμα των Ρώσων χαμένο από προσώπου γης!!

Οι αυτόπτες μάρτυρες όπου με τρόμο φοβούνται να μιλήσουν για αυτό το ζήτημα λόγο της Ρωσικής κυβέρνησης της τότε εποχής ή ίσως ακόμα και της σημερινής λένε ότι δεν έπεσε ούτε ένας πυροβολισμός που να δείξει ότι έγινε κάποια μάχη!! Από την άλλη όπως λένε αν οι Γερμανοί έβλεπαν τόσα άτομα να περνούν τις γραμμές τους δεν θα πυροβολούσαν; Δεν έφτασαν ποτέ εκεί λένε οι λιγοστοί αυτόπτες μάρτυρες, τους πήρε αυτή η καταραμένη ομίχλη στη κόλαση μαζί τους….

Η υπόθεση αυτή λέγεται ότι είναι φανταστική, αυτό βέβαια από την πλευρά του υπουργείου αμύνης της Ρωσίας για αυτό και οι ερευνητές δεν την έχουν πάρει στα σοβαρά….. μα οι αυτόπτες μάρτυρες εκείνης της εποχής λένε αλλά πράγματα… Με αυτήν την υπόθεση θα επανέρθουμε για να την κάνουμε γνωστή στο κόσμο με περισσότερα στοιχεία τα οποία είναι υπό έρευνα από μέλη της ομάδας μας.

Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που έχουν εξαφανιστεί από προσώπου γης σαν να άνοιξε η γη και να τους κατάπιε ακόμη και μπροστά στα μάτια αυτόπτων μαρτύρων όπως η υπόθεση του πρώην στρατιώτη ΤΕΤ FORD που την πρώτη Δεκεμβρίου του 1949 εξαφανίστηκε μέσα σε ένα λεωφορείο γεμάτο από ανθρώπους πηγαίνοντας στο Sp. ALBANS, VERMOND στα καλά καθούμενα και μπροστά στα μάτια όλων των επιβατών άρχισε να εξαφανίζεται σιγά σιγά μέχρι που εξαφανίστηκε τελείως όπως λένε οι αυτόπτες μάρτυρες. Αυτό που επίσης δήλωσες οι αυτόπτες μάρτυρες ήταν ότι στην αρχή νόμιζαν ότι ήταν ένα είδος τρικ γιατί δεν έδειχνε να υποφέρει ή να έχει αντιληφτεί ότι κάτι έχει πάει στραβά.

Τρεις στρατιώτες φαίνονται ως μάρτυρες για μια περίεργη εξαφάνιση ενός ολόκληρου τάγματος το 1915. Η ιστορία αυτή έγινε γνωστή 50 χρόνια μετά την περίφημη εκστρατεία της Καλλίπολης του πρώτου παγκοσμίου πολέμου. Οι τρεις στρατιώτες ήταν μέλη του στρατού της Νέας Ζηλανδίας, δήλωσαν ότι παρακολουθούσαν από ένα σαφές πλεονεκτικό σημείο το τάγμα του βασιλικού συντάγματος του ΝΟΡΦΟΛΚ το οποίο και έκανε την επίθεση σε μια βουνοπλαγιά στον κόλπο SUVLA στην Τουρκία.

Ο λόφος ήταν τυλιγμένος με ένα χαμηλό σύννεφο το οποίο είχε έντονο χρώμα λευκό. Οι Άγγλοι στρατιώτες προχώρησαν χωρίς δισταγμό μέσα από το σύννεφο για να κατακτήσουν τον λόφο, όταν μπήκε και ο τελευταίος στρατιώτης το σύννεφο άρχισε να παίρνει ύψος και να ενώνεται μετα άλλα σύννεφα στον ουρανό. Ο λόφος ήταν πλέον καθαρός και στην βουνοπλαγιά δεν υπήρχε ούτε ένας Άγγλος στρατιώτης, μα όπως δήλωσαν και οι τρεις αυτόπτες μάρτυρες δεν έπεσε ούτε μια ντουφεκιά, μετα την λήξη του πολέμου οι Βρετανική κυβέρνηση υπολογίζοντας ότι το τάγμα είχε συλληφθεί και κρατούνται ζήτησε από την Τουρκία να τους επιστρέψει. Ωστόσο οι Τούρκοι επέμεναν ότι δεν είχε συλληφθεί αλλά ούτε είχαν εμπλακεί πότε σε μάχη με το συγκεκριμένο τάγμα.

Μια άλλη περίεργη εξαφάνιση έρχεται από μια αναφορά του ταγματάρχη JO LABELLE από τον Βόρειο Καναδά. Το Νοέμβριο του 1930 μαζί με το λόχο που άνηκε στο ιππικό έφτασε στις όχθες της λίμνης ANJIKUNI στον βόρειο Καναδά. Στην περιοχή αυτή υπήρχε ένα χωριό Εσκιμώων που είχε μια ακμάζουσα κοινότητα αλιείας περίπου 2000 κατοίκων. Όταν έφτασε όμως στο χωριό όλα ήταν ερημωμένα, όλα τα παραπήγματα και οι αποθήκες ήταν κενές. Ο LABELLE ενημέρωσε της αρχές και με μια επιτόπου έρευνα έκανε κάποιες παράξενες ανακαλύψεις:

Αν είχαν εγκαταλείψει το χωριό οι χωρικοί θα έπρεπε να υπήρχαν παντού ίχνη στο χιόνι. Τα σκυλιά που έσερναν τα έλκηθρα των Εσκιμώων τα οποία ήταν πολλά βρέθηκαν θαμμένα κάτω από το χιόνι γύρω στους 70 με 80 πόντους το καθένα << δεν έδειχναν να είχαν πεθάνει από την πείνα>>. Σε όλες τις καλύβες τα τρόφιμα των Εσκιμώων ήταν στην θέση τους χωρίς να τα έχουν αγγίξει καθόλου. Το μόνο που βρήκε ήταν ένα δοχείο το οποίο σιγόκαιγε μια φωτιά και μέσα περιείχε ένα μαυρισμένο στιφάδο. Αυτό που έφερε μεγάλη ταραχή στον ίδιο και σε όλη την ιπιλαρχία ήταν ότι οι τάφοι των προγόνων των Εσκιμώων είχαν αδειάσει τελείως. Το πιο παράξενο από όλα από τους ανοιχτούς τάφους ήταν ότι δεν υπήρχε το χώμα από τον κάθε τάφο που άνοιξαν για να αδειάσουν τους τάφους. Ο LABELLE δήλωσε ότι κάτι το υπερφυσικό και το τραγικό είχε συμβεί στο χωριό, παρʼ όλες τις προσπάθειες να βρεθούν οι χωρικοί από την Καναδική κυβέρνηση δεν βρέθηκαν ποτέ.

Άλλη μια περίεργη εξαφάνιση έρχεται από την μακρινή Κίνα την οποία και μετέδωσε ο ραδιοφωνικός σταθμός PRAVDA ο οποίος είχε ζωντανά και εξιστόρησε την ιστορία των δόκτωρ ΛΙ ΤΣΟΝΓΚ από την πόλη ΞΙΑΝΛΙΝ της Κίνας. Ο οποίος μίλησε για μια περίεργη εξαφάνιση 3000 κινέζων στρατιωτών κοντά στην περιοχή ΝΑΝΚΙΝΓΚΤΟ τον Δεκέμβριο του 1937 και ενώ πολεμούσαν τους εισβολείς Ιάπωνες. Δήλωσε ότι η μάχη μαινόταν όλη την νύχτα, αλλά το πρωί η επικοινωνία με την μεραρχία τους χάθηκε. Αυτόπτες μάρτυρες της περιοχής από τα γύρω χωριά δήλωσαν ότι το πρωί που έμενε η μάχη έπεσε από το πουθενά μια περίεργη ομίχλη πάνω στην Κινεζική στρατιά, μετα που διάλυσε η ομίχλη η οποία δεν κράτησε πάνω από δέκα λεπτά δεν υπήρχε ούτε ένας Κινέζος στρατιώτης στην περιοχή. Παρʼ ότι η Κινέζικη στρατιά έστειλε και άλλους στρατιώτες για να συνεχιστεί η μάχη δεν βρήκαν ούτε έναν νεκρό Κινέζο στρατιώτη από την νυχτερινή σκληρή μάχη που μαινόταν μέχρι το πρωί. Ο ΛΙ ΤΣΟΝΓΚ δήλωσε ότι μέχρι και σήμερα δεν έχει βρεθεί ούτε ομαδικός τάφος στην περιοχή αλλά και ούτε υπήρχε περίπτωση να έπαιρναν οι Ιάπωνες τόσους αιχμαλώτους ποτέ μαζί οπότε μένει ένα άλυτο μυστήριο για την Κινεζική κυβέρνηση.

Με το θέμα των εξαφανίσεων μεμονωμένων ανθρώπων αλλά και ομαδικών θα ασχοληθούμε αργότερα. Υπάρχουν και άλλες ιστορίες με λόχους και στρατεύματα που έχουν χαθεί τελείως ξαφνικά χωρίς να αφήσουν ίχνη μα εμείς διαλέξαμε τις πιο επικυρωμένες για να τις εμφανίσουμε σε εσάς όπως ακριβώς έγιναν.

Κάποιοι ερευνητές μιλάνε για μαζική απαγωγή στρατιωτών από εξωγήινους, άλλοι ερευνητές μιλάνε για ενεργειακές μεταφερόμενες πύλες του πλανήτη ( ΡΗΓΜΑΤΑ όπως έχει αναφέρει και ο SAMAN LYCAN ), άλλοι ερευνητές δηλώνουν ότι ίσως μεταφέρθηκαν σε μια άλλη διάσταση μέσω << Των πληγών της γης>>.

ΠΗΓΗ

Από το aneksigita-fainomena

Πηγή: Τα Καλυτερότερα blogspot

[Eviri]

Το Κρανίο του Δράκου: η μακάβρια εμφάνιση των σπόρων ενός λουλουδιού

φωτογραφία

Στην Ελλάδα τα ξέρουμε σαν "σκυλάκι", "λυκόστομα" ή "λαγουδάκι". Είναι ένα λουλούδι που ανήκει στο γένος Antirrhinum, με 40 περίπου είδη ποωδών φυτών. Στα αγγλικά τα αποκαλούν snapdragon, ή dragon flower, και το όνομα του προέρχεται από την ομοιότητα τους με

κεφάλι δράκου.

φωτογραφία

Όταν κάποιος πιέσει πλευρικά το σκυλάκι θα ανοιγοκλείσει το στόμα του. Ωστόσο, όταν το λουλούδι πεθάνει, αφήνει πίσω το λοβό των σπόρων του, που είναι λίγο ... μακάβριο. Το σκυλάκι φαίνεται σαν να έχει ένα κρανίο!

φωτογραφία

φωτογραφία

φωτογραφία

φωτογραφία

Από το 3otiko

Πηγή: Τα Καλυτερότερα blogspot

[Eviri]

Βουδιστής μοναχός ο οποίος πέθανε το 1927, είναι "ζωντανός"

"Η εκταφή του σώματος του λάμα Hambo Itigelova πραγματοποιήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2002, σε ένα νεκροταφείο στη ρωσική πόλη Ulan Ude. Ο άνθρωπος πέθανε και θάφτηκε το 1927 και η εκταφή διεξήχθη με τη συμμετοχή συγγενών του, εκπρόσωπων της κυβέρνησης και εμπειρογνωμόνων. "

Αυτή η πληροφορία εμφανίστηκε στα ρωσικά μέσα ενημέρωσης και αφορούσε τον Λάμα Buryat , του οποίου το σώμα είχε εκταφεί στις αρχές του 21ου αιώνα. Ο τάφος περιείχε ένα ξύλινο κλουβί μέσα στο οποίο ένας βουδιστής λάμα κάθεται στη στάση του λωτού. Το σώμα του είχε διατηρηθεί, σαν να

είχε μουμιοποιηθεί. Η μουμιοποίηση όμως δεν έχει γίνει ποτέ. Οι μύες ήταν μαλακοί όπως και το δέρμα , και οι αρθρώσεις ήταν εύκαμπτες. Το σώμα ήταν ντυμένο με μια ρόμπα από μετάξι.

Ο Λάμα Hambo Itigelov υπήρξε πραγματικό πρόσωπο, που είναι γνωστό στην ιστορία της Ρωσίας. Σπούδασε στο Aninsky Datsan (βουδιστικό πανεπιστήμιο στην Buryatia, σήμερα είναι ερείπια) και αποφοίτησε από την ιατρική και τη φιλοσοφία (με ειδίκευση στη φύση του κενού). Επιπλέον, έγραψε μια εγκυκλοπαίδεια της φαρμακολογίας.

Το 1911 ο Itigelov έγινε Hambo Lama (επικεφαλής της βουδιστικής εκκλησίας στη Ρωσία). Κατά τα έτη 1913-1917 συμμετείχε σε κοινωνικές εκδηλώσεις που διοργανώνονταν από τον τσάρο. Είχε προσκληθεί στην 300η επέτειο της δυναστείας των Ρομανόφ, άνοιξε το πρώτο βουδιστικό μοναστήρι στην Αγία Πετρούπολη, ο Τσάρος Νικόλαος II του απένειμε τον Μάρτη του 1917 το βραβείο του Αγίου Stanislaus.

Κατά τον πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο ο Itigelov ίδρυσε μια οργάνωση που ονομάστηκε "Buryat Brothers". Βοήθησε το στρατό με χρήματα και τρόφιμα, εκτός των ενδυμάτων και των φαρμάκων. Έχτισε πολλά νοσοκομεία όπου βουδιστές ιατροί βοηθούσαν τους τραυματισμένους στρατιώτες. Γι'αυτό βραβεύτηκε με το βραβείο της Αγίας Άννας αλλά και άλλα βραβεία.

Το 1926 ο Itigelov προέτρεψε τους βουδιστές μοναχούς να εγκαταλείψουν τη Ρωσία, δεδομένου ότι «η κόκκινη διδασκαλία ερχόταν» (ο ίδιος δεν έφυγε ποτέ από τη Ρωσία).Το 1927, όταν ήταν 75 ετών, είπε στους Λάμας να ξεκινήσουν διαλογισμό, επειδή ήταν έτοιμος να πεθάνει. Οι Λάμας δεν θέλησαν να ξεκινήσουν το διαλογισμό, επειδή ο Itigelov ήταν ακόμα ζωντανός. Ο Itigelov στη συνέχεια άρχισε να διαλογίζεται μόνος, οι λάμας τον ακολούθησαν και σύντομα πέθανε.

Ο Itigelov είχε αφήσει διαθήκη με την οποία ζητούσε να ταφεί όπως πέθανε, στη στάση του λωτού, σε ένα κουτί κέδρου στο παραδοσιακό νεκροταφείο.Έτσι συνέβη. Στη διαθήκη του ζήτησε επίσης από τους μοναχούς να τον ξεθάψουν μετά από μερικά χρόνια. (Δηλαδή, ήξερε ότι το σώμα του θα ήταν καλά διατηρημένο).

Αυτό έγινε το 1955 και το 1973, αλλά οι βουδιστές μοναχοί απέφυγαν να το κάνουν γνωστό, επειδή το κομμουνιστικό καθεστώς ήταν ενάντια σε κάθε είδους θρησκεία. Όταν το 2002 το σώμα τελικά εκτάφηκε και μεταφέρθηκε στο μοναστήρι Ivolginsky Datsan (έδρα των σημερινών Lamas Hambo), μελετήθηκε σε βάθος από τους μοναχούς και, το πιο σημαντικό, από επιστήμονες και παθολόγους.

Η επίσημη ανακοίνωση που εκδόθηκε σχετικά με το σώμα αναφέρει το εξής: πολύ καλή κατάσταση, χωρίς οποιαδήποτε σημάδια φθοράς, με πλήρεις μύες και εσωτερικό ιστό, μαλακές αρθρώσεις και δέρμα. Είναι αξιοσημείωτο ότι το σώμα δεν είχε ποτέ ταριχευθεί ή μουμιοποιηθεί.

Το σώμα είναι τώρα εκτεθειμένο στον αέρα, σε επαφή με άλλους ανθρώπους, χωρίς κανένα περιορισμό ως προς τη θερμοκρασία και την υγρασία. Κανείς δεν ξέρει πώς ο Itigelov διατηρείται σε αυτή την κατάσταση.

Αν και υπάρχουν παρόμοιες ιστορίες σε όλο τον κόσμο, αυτό είναι το μόνο καλά τεκμηριωμένο και επιβεβαιωμένο κρούσμα ενός αθάνατου σώματος. Η Ταρίχευση και η μουμιοποίηση είναι γνωστές σε διαφορετικούς πολιτισμούς - Chinchorro, αιγυπτιακές μούμιες, χριστιανοί άγιοι, κομμουνιστές ηγέτες, κλπ. Μερικά από τα πτώματα βρέθηκαν σε κρύο έδαφος, ωστόσο, όταν εκτέθηκαν σε οξυγόνο, μέσα σε λίγες ώρες σχεδόν καταστράφηκαν.

Σε βουδιστικά κείμενα γράφτηκαν τέτοια πράγματα, αλλά δεν υπάρχουν επιβεβαιωμένα κρούσματα. Αυτό ίσχυε μέχρι τώρα Ακόμα και αρκετά χρόνια μετά την εκταφή του σώματος ο Itigelovo δεν παρουσιάζει σημεία φθοράς.

Ο Itigelov είπε πριν πεθάνει, ότι άφησε ένα μήνυμα προς όλους τους λαούς της Γης. Αυτό το μήνυμα δεν περιέχει λέξεις. Είναι στο χέρι μας να το καταλάβουμε.

Το είδαμε εδώ

Από το to-parakseno

Πηγή: Τα Καλυτερότερα blogspot