ΤΟ ΚΑΦΕ ΤΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ...

[TARA]

http://www.invisiblelycans.gr/2012/03/26/eidiko-arthro-apodeiksi-oti-oi-gigantes-ipirksan-alla-kai-oti-poylithikan-pros-moyseia-palaiontologikon-anakalipseon-berolinou-kai-londinou/

[Nefelirene]

http://news.in.gr/world/article/?aid=1231189365

καλημέρα, πάντως εγω θα ήθελα να το χρησιμοποιούσα σε ορισμένους πχ.εργοδότες

[TARA]

Nα υποθεσω οτι ειναι και αυτο πρωταπριλιατικο?

[Nefelirene]

τι να πω δεν ξέρω αλλά νομιζω οτι η ανάρτηση ειναι σημερινη

[koufetaki]

Πρωταπριλιατικο βρε...! :lol:

axaxxaaxa τι λες καλοοο αχαχαα αντε γελασα σημερα να σε κλ ταρονι

[Eviri]

Γεια σας κορίτσια.

Τάρα και του χρόνου. Αχ, και να βρισκόταν λέει ένας τέτοιος θησαυρός να σωθούμε.

[Eviri]

Joey, το αγόρι-θαύμα που αρνήθηκε να πεθάνει

Η Kristen Page ξύπνησε ξαφνικά κατά τη διάρκεια μιας ζεστής νύχτας του Μάη, νιώθοντας μούσκεμα. Λίγους μήνες νωρίτερα , η μητέρα τριών παιδιών φοβόταν να κάνει τεστ εγκυμοσύνης όταν είχε καθυστέρηση. Η Kristen είχε φτάσει στα όριά της με τα ζωηρά παιδιά της, ηλικίας 2 έως 7 ετών, αλλά ο άντρας της Matt την ενθάρρυνε λέγοντας της πως «μαζί θα βρούμε λύση, θα τα καταφέρουμε» .

Η Kristen κουνούσε σθεναρά τον Matt για να ξυπνήσει. Τώρα, δεκατριών εβδομάδων έγκυος, είχε αποδεχθεί με χαρά τη νέα ζωή μέσα της, καθώς αναρωτιόταν συγχρόνως το τι μπορεί να φέρει αυτό το μικρό στην οικογένεια τους. «Τα νερά μου πρέπει

να έσπασαν», ψιθύρισε με πανικό.

«Είσαι σίγουρη πώς απλά δε βράχηκες;», απάντησε ο Matt μισοκοιμισμένος.

Στο τηλέφωνο ο γιατρός της Kristen τη συμβούλεψε να επισκεφτεί το νοσοκομείο το πρωί για μια εξέταση. Της είπε πως τόσο μικρό το μωρό δε θα μπορούσε να επιβιώσει χωρίς αμνιακό υγρό. Ενας υπέρηχος αποκάλυψε πως δεν υπήρχε καθόλου αμνιακό υγρό, αλλά προς έκπληξη όλων, η καρδιά του μωρού χτυπούσε ακόμη. Ο γιατρός είπε στην Kristen πως το μωρό της θα πέθαινε και της υπέδειξε να πάει στο σπίτι της να ξεκουραστεί, να προσευχηθεί και να περιμένει το μωρό να «φύγει».

Λίγες μέρες αργότερα, η Kristen επέστρεψε για έναν ακόμα υπέρηχο.

Προς έκπληξη όλων πάλι, το μωρό ήταν ακόμη ζωντανό, με πολύ δυνατό παλμό.

Ενας άλλος γιατρός από την αρχή είπε στους γονείς πόσο φριχτή ήταν η κατάσταση. « Χωρίς υγρό, δεν υφίστανται πνεύμονες, άρα και ζωή», είπε και παρότρυνε την Kristen και τον Matt να προχωρήσουν σε έκτρωση ωστέ να αποφύγουν την αυξημένη πιθανότητα σοβαρής μόλυνσης.

Λίγες μέρες αργότερα, ένας ειδικός σε εγκυμοσύνες υψηλού κινδύνου, είπε στους γονείς ρητώς πως η εγκυμοσύνη θα τερματιστεί μόνη της. Ο ειδικός συμβούλεψε τους γονείς να προχωρήσουν σε έκτρωση, υποδηλώνοντας το γεγονός πως αν θα περίμεναν να αποβάλλει, θα ήταν αβάσταχτο για την Kristen, οπότε θα έπρεπε αμέσως να επιλέξουν τη διαδικασία διαστολής και απόξεσης (D&C).

Διανύοντας τη 16η εβδομάδα εγκυμοσύνης, η Kristen πήγε να δει έναν διαφορετικό ειδικό. Άλλος υπέρηχος έδειξε δυνατό παλμό. Το μωρό ευημερούσε. Ο ειδικός είπε στην Kristen πως γινόταν άδικη στον άντρα και τα παιδιά της, αν θα τους άφηνε χωρίς σύζυγο και μητέρα αντίστοιχα, και όλα αυτά για χάρη ενός παιδιού το οποίο δε θα επιβίωνε παραπάνω από μία μέρα. «Η μόνη σου επιλογή είναι να τερματίσεις την εγκυμοσύνη», είπε. Η Kristen και ο Matt έφυγαν δακρυσμένοι, ισοπεδωμένοι από τη θλιβερότητα της κατάστασής τους.

Ερευνες στο διαδίκτυο τους έκαναν περισσότερο μελαγχολικούς. Οπου κι αν έψαξαν, βρήκαν πως τα μωρά χωρίς αμνιακό υγρό, έχουν μηδέν τοις εκατό πιθανότητες επιβίωσης. Μην έχοντας τίποτα να χάσουν, η Kristen και ο Matt να αφήσουν τον έλεγχο στο Θεό. Είπαν πως ο Θεός θα έπαιρνε το πολύτιμο μωρό τους, όποτε Αυτός θα επιθυμούσε.

«Νιώσαμε πως δεν είχαμε ελπίδα, κι όμως ενάντια σε όλες τις πιθανότητες, βρήκαμε τη δύναμη απλά να πούμε «ας είναι», και να αφήσουμε αυτό που ήταν σίγουρο πως θα γίνει(τουλάχιστον στα μάτια μας), να γίνει», είπαν.

«Αν Αυτός τον ήθελε, τότε θα ένιωθα ήρεμη ξέροντας πως θα ήταν επιλογή του Θεού και όχι δική μου», είπε η Kristen.

Η μικρότερη ηλιαχτίδα ελπίδας έσπασε το σκοτάδι, όταν οι γονείς πληροφορήθηκαν για το Οικογενειακό κέντρο Tepayac στο Fairtax της Virginia, όπου οι γιατροί πιστεύουν στο δικαίωμα γέννησης όλων των παιδιών, παρά κάποιες φριχτές προγεννητικές συνθήκες. Εδώ ήταν που η Kristen και ο Matt βρήκαν υποστήριξη για τη απόφαση τους να αφήσουν το Θεό να χειριστεί την εγκυμοσύνη.

Την 17η βδομάδα, η θλιβερή κατάσταση δεν είχε αλλάξει, αλλά αψηφώντας όλες τις ιατρικές προσδοκίες, ένας υπέρηχος έδειξε ένα μωρό που ευημερούσε, που φαινόταν απλά να ξεκουράζεται ήρεμα στη μήτρα της Kristen. Η Kristen μπήκε σε αυστηρό πρόγραμμα ξεκούρασης στο κρεβάτι, εξαιρουμένων των εβδομαδιαίων επισκέψεων στο ιατρικό κέντρο για τις απαιτούμενες εξετάσεις. Οι εβδομάδες πέρασαν. Σε κάθε υπέρηχο η Kristen περίμενε να ακούσει τα νέα που φοβόταν περισσότερο αλλά το μικρό δεν άφηνε την ευκαιρία για να ζήσει. «Κάθε μέρα έκλαιγα γιατί σκεφτόμουν πως έμενα ξαπλωμένη μόνο και μόνο για να ζήσει το μωρό λίγες ώρες ή δυο μέρες το πολύ», είπε η Kristen.

Την 26η εβδομάδα, η Kristen μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Fair Oaks, μια ώρα μακριά από τον άντρα της και τα παιδιά της, όπου την παρακολουθούσαν συνεχώς, της παρείχαν διάφορα φάρμακα και την ειχαν σε ορό.

Το μωρό συνέχιζε να ακμάζει.

Στις 32 εβδομάδες και 3 μέρες, ο παλμός του μωρού ξαφνικά άλλαξε. Οι γιατροί υποψιάστηκαν πως το μωρό υποφέρει άδικα, αλλά περίμεναν ακόμη μια μέρα πριν να κάνουν ο,τιδήποτε. Ενας υπέρηχος την επόμενη μέρα έδειξε πως το μωρό ήταν σε λήθαργο και έιχε αρρυθμίες. Η Kristen ετοιμάστηκε αμέσως για επείγουσα επέμβαση καισαρικής τομής. Φοβήθηκε πως θα έχανε το μωρό. «Το ήξερα πως μέσα μου ήταν ασφαλής, αλλά έξω δε θα μπορούσε να αναπνεύσει. Προσευχήθηκα στο Θεό να μας δώσει δύο μέρες με το μωρό μας ώστε να του πούμε πόσο πολύ τον αγαπάμε». Το μωρό βγήκε από τη μήτρα εντελώς μελανιασμένο. Ο άντρας της Kristen έκοψε τον ομφάλιο λώρο. Ολοι ήταν προετοιμασμένοι για το χειρότερο όχι όμως για αυτό που θα ακολουθούσε. «Τότε ακούσαμε τις κραυγές», είπε ο Matt – τις πιο όμορφες, συγκινητικές κραυγές ενός παιδιού που φωνάζει τη μαμά του.

Ο Joseph Charles Page, γεννήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2006, 8 εβδομάδες πρόωρα. «Με άφησαν να τον δω και τον Matt να τον κρατήσει για πολύ λίγο, και αμέσως τον πήραν», είπε η Kristen. Το μωρό είχε αέρα ανάμεσα στα πνευμόνια και το θώρακα (pneumothorax), καταρρευση ενός πνεύμονα και χρειαζόταν χορήγηση οξυγόνου. Είχε επίσης πρόβλημα στο δεξί του πόδι, πιθανόν επειδή ήταν ξαπλωμένος πάνω του, κατά τη διάρκεια που η Kristen ήταν στο κρεβάτι.

Ο Joey πέρασε συνολικά 7 εβδομάδες στη μονάδα εκτενής φροντίδας νεογνών και αφού υποβλήθηκε σε εκτεταμένες εξετάσεις, βγήκε από το νοσοκομείο υγιής.

«Είναι γερός, αστείος και τόσο υπέροχος. Φέρνει την περισσσότερη χαρά σε όλους μας», είπαν οι γονείς του. «Είναι τόσο ευτυχισμένος μαζί μας. Ο αδερφός του και οι αδερφές του τον λατρεύουν». Η Kristen και ο Matt πιστεύουν πως ο γιός τους δεν είναι «τίποτα λιγότερο από άνα θαύμα». Οι ευτυχισμένοι γονείς ξέρουν τώρα πια με βεβαιότητα πως κανείς στον κόσμο δεν μπορεί να προβλέψει το μέλλον. «Τα αποδεικτικά στοιχεία μπορεί να δείχνουν μοιραίας διάγνωσης, αλλά τελικα ο Θεός αποφασίζει . Είναι εκτός ανθρώπινου ελέγχου».

«Κοιτάζουμε τον Joseph καθημερινά και ευχαριστούμε το Θεό που επέλεξε να τον κρατήσουμε. Είναι ευλογία και ένα πολυαγαπημένο μέλος της οικογένειάς μας. Ολοι ξέρουμε πως είναι ιδιαίτερος. Ακόμα φαίνεται το βαθούλωμα στο πρόσωπό του από την πίεση που υπέστη και η μύτη του είναι κάπως επίπεδη». «Αλλα ειλικρινά μόνο εμείς το καταλαβαίνουμε».

Ο Joseph, 5 ετών τώρα, πρόσφατα ξεκίνησε στα προνήπια, όπου οι δάσκαλοι του, είπαν στην Kristen πως πρέπει να σταματήσει να τον κακομαθαίνει και να του υποβάλλει τις απαιτούμενες συνέπειες για τις πράξεις του. Η Kristen λέει πως ο Joey είναι το αντίθετο του «σοβαρού» παιδιού και πως είναι συνεχώς «χαζούλης».

Πηγή: Τα Καλυτερότερα blogspot

[Eviri]

Η Σταύρωση: Η πιο φρικτή μέθοδος εκτέλεσης που επινόησε η ανθρώπινη κακία!

Ως Σταύρωση ορίζεται η μέθοδος εκτέλεσης θανατικής ποινής με κάρφωμα ή και δέσιμο του θύματος επάνω σε πάσσαλο, δένδρο ή σε σταυρό σχήματος T. Αν και ο Ηρόδοτος χρησιμοποιεί τους όρους ανασκολοπίζειν για την τοποθέτηση των θυμάτων εν ζωή και ανασταυρούν για την καθήλωση των πτωμάτων τους, μετά από εκείνον, τα δύο ρήματα γίνονται συνώνυμα και εκφράζονται με τον όρο Σταύρωση-Σταυρώνω.

Η σταύρωση, εφαρμοζόταν από αρκετούς λαούς όπως οι Πέρσες, οι Ιουδαίοι, οι Καρχηδόνιοι οι Ρωμαίοι κ.ά., από τον

6ο π.Χ. αιώνα έως τον 4ο μ.Χ. αιώνα.

Αυτή η μέθοδος εκτέλεσης θανατικής ποινής καταργήθηκε από τον αυτοκράτορα Μ. Κωνσταντίνο το 337 σε ολόκληρη την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, από σεβασμό προς το σταυρικό μαρτύριο του Ιησού Χριστού.

Οι πρώτοι που χρησιμοποίησαν την σταύρωση ως μέθοδο εκτέλεσης και ίσως την εφηύραν κιόλας, ήταν οι Πέρσες. Ο λόγος για τον οποίο την χρησιμοποιούσαν ήταν πιθανόν για να μην έρχεται σε επαφή το σώμα του καταδικασμένου με τη γη και την μολύνει, καθώς ήταν αφιερωμένη στην αρχαία ιρανική θεότητα του Ζωροαστρισμού, τον Αχούρα Μάζντα. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, το 519 π.X. ο Δαρείος ο Α', βασιλιάς των Περσών, σταύρωσε 3.000 πολιτικούς αντίπαλους του στην Βαβυλώνα.

Άλλες αρχαίες πηγές αναφέρουν τη χρήση της σταύρωσης από τους Ινδούς (Διόδ. Σικ. 2.18.1), τους Ασσυρίους (Διόδ. Σικ. 2.1.10), τους Σκύθες (Διόδ. Σικ. 2.44.2), τους Θράκες (Διόδ. Σικ. 33.15.1). Ο Τάκιτος αναφέρει ότι οι Γερμανοί χρησιμοποιούσαν τη σταύρωση (Χρονικά 1.61.4) όπως και οι Κέλτες (Χρονικά 14.33.2) ενώ ο Σαλλούστιος αναφέρει ότι και οι Νουμίδες χρησιμοποιούσαν αυτόν τον τρόπο εκτέλεσης (Ιουγουρθικός πόλεμος 14.15). Επίσης, σύμφωνα με αρκετές πηγές, οι Καρχηδόνιοι εφάρμοζαν τη σταύρωση (Πολύβ. 1.11.5, 24.6, 86.4 / Διόδ. Σικ. 25.5.2, 26.23.1 / Λίβιος 22.13.9 κ.ά.). Από τους Καρχηδόνιους, η σταύρωση πέρασε και στους Ρωμαίους οι οποίοι ονόμαζαν το εκτελεστικό όργανο, crux.

Στον ελληνιστικό κόσμο, οι εγκληματίες συχνά τοποθετούνταν επάνω σε σανίδα όπου γινόταν η διαπόμπευση, ο βασανισμός και η δημόσια εκτέλεσή τους. Η τιμωρία αυτή έμοιαζε με μία μορφή σταύρωσης, αυτή όπου καρφωνόταν το θύμα σε πάσσαλο. Σύμφωνα με τον Διόδωρο Σικελιώτη, ο Διονύσιος Α', τύραννος των Συρακουσών, συνέλαβε και σταύρωσε Έλληνες μισθοφόρους που είχαν στη δούλεψή τους οι Καρχηδόνιοι (14.53.4).

Επίσης, ο Μέγας Αλέξανδρος εφάρμοσε επανειλημμένα τη σταύρωση. Σε κάποια περίπτωση σταύρωσε συνολικά 2.000 επιζόντες από την πολιορκία της Τύρου (Κούρτιος Ρούφος 4.4.17) ενώ είναι χαρακτηριστικό αυτό που αναφέρει ο Αρριανός, πως ο Αλέξανδρος όταν πέθανε ο Ηφαιστίων, διέταξε να σταυρώσουν τον Γλαυκία (το γιατρό του Ηφαιστίωνα), επειδή τον θεώρησε υπαίτιο για τον θάνατο του φίλου του.

H εφαρμογή της σταύρωσης μαρτυρείται στην Ελλάδα και μετά το θάνατο του Αλεξάνδρου. Στα 314 π.Χ. ένας διοικητής του βασιλείου του Αλεξάνδρου, κατέστειλε εξέγερση στην πόλη Συκιώνα κοντά στην Κόρινθο, όπου σταύρωσε 30 από τους κατοίκους (Διόδ. Σικ. 19.67.2). Κατόπιν, στα 303 π.Χ. όταν η Συκιώνα έπεσε στα χέρια του Δημητρίου του Πολιορκητή, σταυρώθηκαν 80 αντίπαλοι στρατιώτες μαζί με τον διοικητή τους (Διόδ. Σικ. 20.103.6).

Στους προρωμαϊκούς χρόνους, στην ελληνόφωνη ανατολή η σταύρωση εφαρμόσθηκε στα πλαίσια του πολέμου ή για τις πράξεις υψίστης προδοσίας. Το 267 π.Χ., στην Ιουδαία που βρισκόταν κάτω από τις διαταγές του Αντιόχου Δ' του Επιφανούς, ο οποίος προσπάθησε να εξαλείψει την ιουδαϊκή θρησκεία, σταυρώνονταν όσοι παρέμεναν πιστοί στον εβραϊκό νόμο (Ιώσηπ. Ιουδ. Αρχ. 12.256). Μετά την εφαρμόγή του ρωμαϊκού δικαίου, η σταύρωση χρησιμοποιήθηκε επίσης ως τιμωρία για τους σκλάβους και τους βίαιους εγκληματίες.

Στους Εβραίους, η σταύρωση εφαρμόσθηκε περιστασιακά κατά τη διάρκεια της ελληνιστικής περιόδου. Το 88 π.Χ. ο Αλέξανδρος Ιανναίος βασιλιάς της Ιουδαίας και αρχιερέας, σταύρωσε 800 Φαρισαιους αντίπαλους του αφού πρώτα τους υποχρέωσε να παρακολουθήσουν τη σφαγή των συζύγων και των παιδιών τους (Ιώσηπ. Ιουδ. Αρχ. 13.380 & Ιουδ. Πόλεμ. 1.97-98).

Σύμφωνα με τον εβραϊκό νόμο, τα πτώματα των εκτελεσμένων ειδωλολατρών και των βλάσφημων, τα κρεμούσαν σε ένα δέντρο για να δείξουν ότι ήταν καταραμένοι από το Θεό (Δευτ. 21:22-23). Στην προ-χριστιανική Παλαιστίνη αυτό το κείμενο του Δευτερονόμιου εφαρμόστηκε και σε εκείνους που πέθαναν κατά τη σταύρωση όπως μαρτυρά το απόσπασμα από το υπόμνημα στο Ναούμ που βρέθηκε στη σπληλιά #4 στο Κουμράν. Ένα άλλο κουμρανικό κείμενο που βρέθηκε στο σπήλαιο #11 επίσης συνδέει το χωρίο αυτό του Δευτερονόμιου με τη σταύρωση, η οποία ήταν προφανώς μια τιμωρία των Εσσαίων για κάποιες πολύ σοβαρές παραβάσεις.

Από τη Βικιπαίδεια

Πως γινόταν η σταύρωση.

24 04 2008

Από την παράδοση και από την κοινή εντύπωση πιστεύουμε ότι τα καρφιά πέρασαν τις παλάμες.

Όμως από πειράματα πού έκανε ένας Γάλλος χειρουργός ο Barbet επάνω σε πτώματα, είδε ότι είναι αδύνατον ένα καρφί πού περνάει ανάμεσα στα κόκαλα τής παλάμης νά συγκρατήσει το ανθρώπινο σώμα, ακόμη και αν αυτό στηρίζεται με καρφιά από τα πόδια. Κάτω από το βάρος αυτό, εάν περνούσαν από εκεί τα καρφιά, τα καρφιά θα έσχιζαν το δέρμα πού είναι στην πρόσθια και στην οπίσθια επιφάνεια τής παλάμης πέρα για πέρα ανάμεσα στα δάκτυλα και ο Εσταυρωμένος θα έπεφτε με το κεφάλι κάτω ενώ θα τον συγκρατούσαν μονάχα τα καρφιά με τα οποία ήταν καρφωμένα

τα πόδια του. Ο ίδιος χειρουργός έδειξε ότι το μόνο σημείο στα χέρια τού ανθρώπου πού μπορεί νά στηρίξει το σώμα, αν περάσει ένα καρφί απ΄ αυτό, είναι ο καρπός, και σε επανειλημμένα πειράματα πού έκανε έδειξε ότι σε όποιο σημείο τού καρπού και αν βάλουμε ένα καρφί, αυτό οδηγούμενο από τα οστά και τούς συνδέσμους πού βρίσκονται εδώ, θα περάσει από έναν ανατομικόν χώρον, γνωστό στους γιατρούς, πού λέγεται ο χώρος τού destot, ανάμεσα σε δύο οστάρια τού καρπού. Και εκείνο πού είναι χαρακτηριστικό από μιά σειρά 12 παρομοίων πειραμάτων πού έκανε ο χειρουργός αυτός είναι δύο παρατηρήσεις του, ότι και στα 12 χέρια κανένα κόκαλο δεν τραυματίσθηκε ή δεν έσπασε από την ήλωση τού χεριού, για νά επιβεβαιωθεί αυτό πού λέει και με άλλη μιά ευκαιρία, όπως θυμάστε, το Ευαγγέλιο, ότι δεν θα συντριβή κανένα κόκαλο.

Και δεύτερον ότι ακριβώς από τον χώρο αυτό σε επαφή με το καρφί βρίσκεται ένα μεγάλο νεύρο τού χεριού, το μέσο νεύρο, το οποίο σε όλες τις κακώσεις πού θα υποστεί επάνω στον Σταυρό το χέρι τού Εσταυρωμένου θα βρίσκεται σε αδιάκοπη επαφή και τριβή και τραυματισμό από το καρφί. Τώρα το τι σημαίνει νά δέχεται και ένα απλό, ελαφρό ερέθισμα ένα νεύρο, το έχουμε όλοι δοκιμάσει, όταν δεχθούμε σ΄ ένα σημείο εδώ στον αγκώνα μας, ένα κτύπημα. Εκείνο το αφόρητο αίσθημα τής ηλεκτρικής εκκενώσεως και τής παραλύσεως πού δοκιμάζουμε και πού πραγματικά επαναστατεί όλο το είναι μας από το ελαφρό κίνημα. Ας σκεφθούμε λοιπόν ότι όλη την ώρα τής σταυρώσεως ένα πολλαπλάσιο ερέθισμα πόνου συνόδευε το μαρτύριο τής Σταυρώσεως. Επίσης για το καρφί πού θα περάσει από τα πόδια ευρέθηκε ότι κι αυτό πρέπει νά περάσει από ένα σημείο των ποδιών και δεν μπορεί παρά νά βρει διέξοδο εκεί, και αυτό είναι ανάμεσα στο δεύτερο και στο τρίτο μετατάρσιο.

Όσα είπαμε μέχρι τώρα δεν είναι παρά ένα προανάκρουσμα, δεν είναι παρά μιά μικρή αρχή τού μαρτυρίου τής σταυρώσεως και ακόμη δεν μπήκαμε στο αίτιο πού φέρνει τον θάνατο. Και αυτό το αίτιο πού φέρνει τον θάνατο έχει μεγάλη σημασία για την συζήτησή μας, για το αν δηλαδή ο Σταυρωμένος Χριστός απέθανε επάνω στον Σταυρό.

Για νά αντιληφθούμε τον μηχανισμό τού θανάτου θα πρέπει νά υπενθυμίσουμε μερικά πράγματα, σε μερικές εικόνες παρουσιάζεται ότι οι δύο λησταί δεν είχαν καρφωθεί επάνω στον Σταυρό, αλλά είχαν δεθεί τα χέρια τους με σχοινί. Καμία παράδοση δεν υποστηρίζει κάτι τέτοιο ότι συνέβη στους δύο ληστές πού σταυρώθηκαν μαζί με τον Χριστό, αλλά το ότι αυτό απεικονίζεται, μαρτυρεί κάτι πού και πολλοί ιστορικοί περιγράφουν: ότι δηλαδή μπορεί νά σταυρωθεί και νά πεθάνει ένας άνθρωπος, αν έχει εξαρτηθεί επάνω στον σταυρό, όχι με καρφιά, αλλά απλώς αν έχουν δεθεί τα χέρια του επάνω στον Σταυρό.

Για νά το αποδείξουμε αυτό ακόμη καλύτερα δεν έχουμε παρά νά ανατρέξουμε σε μιά πειθαρχική ποινή πού συνήθιζαν νά εφαρμόζουν κατά την διάρκεια τού Πρώτου Παγκ. Πολέμου στον Γερμανικό Στρατό. Αυτή η ποινή ονομάζεται Aufbinden και συνίσταται στο ότι έδεναν αυτόν πού είχε τιμωρηθεί, έδεναν τα χέρια του ψηλά από έναν πάσσαλο, έτσι ώστε νά μην ακουμπούν τα πόδια του στη γη. Σύντομα το άτομο αυτό παρουσίαζε φαινόμενα ασφυξίας. Οι αναπνευστικές του κινήσεις γινόντουσαν εξαιρετικά δύσκολες και εργώδεις. το αίμα του συγκεντρωνόταν με μεγάλη πίεση στο κεφάλι του, οι φλέβες του πριζόνταν, το κεφάλι του γινόταν όλο υπεραιμικό και ο άνθρωπος σύντομα έφθανε σε λιποθυμία και αν δεν έκοβαν, δεν προλάβαιναν νά κόψουν το σχοινί, μπορούσε και νά πεθάνει.

Ας σημειώσουμε και το τραγικότατο ότι καθώς αναφέρεται από το ιστορικό τού Νταχάου ξαναθυμήθηκαν τότε και εκεί οι Γερμανοί αυτό το μαρτύριο και αναφέρονται αρκετές περιπτώσεις φρικιαστικές, όπου άνθρωποι απέθαναν και θανατώθηκαν με το μαρτύριο τού Aufbinden. Μάλιστα αναφέρεται ότι κρεμούσαν και ένα μικρό βάρος στα πόδια όταν ήθελαν νά συντομεύσουν το μαρτύριο αυτό, πού το περιέγραφαν κατάδικοι πού βρισκόντουσαν δίπλα την ώρα τού μαρτυρίου αυτού, πού όταν φθάσει μέχρι τα τελικά του στάδια είναι αποτρόπαιο. Το πρόσωπο τού ανθρώπου πραγματικά παραμορφώνεται όπως τού κρεμασμένου, ο θώρακάς του διατείνεται σε αφάνταστο βαθμό, το κοιλιακό τοίχωμα δημιουργεί μιά βαθιά κοιλότητα, ο άνθρωπος περιβρέχεται από ιδρώτα τόσο, πού όπως λένε οι μάρτυρες πού ήταν μπροστά, εδημιουργείτο μιά λίμνη μεγάλη από ιδρώτα κάτω από τα πόδια τού δυστυχισμένου αυτού καταδίκου. Αποδεικνύεται λοιπόν ότι ο σταυρός φέρνει τον άνθρωπο σε μιά μεγάλη έλξη χάρις στο βάρος τού σώματος πού τραβάει το κορμί προς τα κάτω από τα χέρια, μιά μεγάλη έλξη των χεριών, των μυών, των βραχιόνων, τής ωμικής ζώνης και τού θωρακικού τοιχώματος. Αυτή η έλξις βαστάει τον θώρακα σε μία συνεχή αναγκαστική θέση εισπνοής καίτοι ο άνθρωπος δεν μπορεί νά εκτελέσει εκπνευστικές κινήσεις.

Και ξέρουμε ότι οι εκπνευστικές κινήσεις γίνονται παθητικά από τον θώρακά μας, ακριβώς χωρίς Καμία δύναμη, σαν μιά αυτόματη επάνοδο τού μεταμορφωμένου από την εισπνοή θώρακος με την οποία γεμίζει ο θώρακας με αέρα και έτσι μπορεί ο άνθρωπος και ανανεώνει τον αέρα στις κυψελίδες του και οξυγονώνει το αίμα του και μπορεί νά συνεχίζει και επιβιώνει. Στην κατάσταση τής εξαρτήσεως και από τα χέρια, στην κατάσταση τής Σταυρώσεως, ο άνθρωπος βρίσκεται σ΄ ένα μεγάλο, πολύ μεγάλο περιορισμό τής αναπνοής του σαν και εκείνο πού θα βρισκόταν εάν είχε δεθεί με ένα πολύ σφικτό θώρακα ή εάν είχε πλακώσει τον θώρακά του με ένα πολύ μεγάλο βάρος. Δεν μπορεί νά γεμίσει πάλι αέρα, ώστε ο θάνατος από την σταύρωση οφείλεται κυρίως σε ασφυξία. Κατά δεύτερο λόγο, επειδή δημιουργείται αυτή η μεγάλη πίεση μέσα στον θώρακα είναι αδύνατο νά παροχετευθή, νά κατέβει προς την καρδιά, το αίμα πού βρίσκεται στο κεφάλι. Γι΄ αυτό και η μεγάλη συμφόρηση αίματος στο κεφάλι των ανθρώπων αυτών, των σταυρωμένων. Εάν δεν είχε κάποια άλλη διέξοδο, εάν δεν εύρισκε κάποια άλλη διέξοδο, για νά μπορέσει νά απαλλάξει το κεφάλι του από αυτήν την πληθώρα αίματος θα πέθαινε πάρα πολύ σύντομα πάνω στον σταυρό. Όμως ο σταυρωμένος βρίσκει μιά διέξοδο.

Και αυτή είναι να στηρίξει το κορμί του πιέζοντας τα πόδια του πάνω στα καρφιά με τα οποία είναι καρφωμένα. Έτσι ανυψώνεται λίγο ο θώρακας, σταματάει η εξάρτηση τού βάρους από τα χέρια και από τούς ώμους, ανακουφίζεται το θωρακικό τοίχωμα, μπορεί και αναπνέει πάλι, κατεβαίνει πάλι το αίμα από το κεφάλι και ο άνθρωπος συνέρχεται. Όμως η κούραση, την οποία έχει δεν τού επιτρέπει νά καταβάλλει αυτήν την μυϊκή προσπάθεια, ώστε νά στηρίζει όλο το βάρος τού σώματός του από το καρφί το οποίο έχει περάσει από τα πόδια του. Έτσι εξαντλημένος ξαναπέφτει πάλι στην πρώτη θέση, για νά ξαναρχίσει πάλι η ασφυξία μέχρις ότου μετά από μιά διαδοχική σειρά από τέτοιες προσπάθειες εξαντληθεί, μείνει στην στάση τής εξαρτήσεως και πεθάνει από ασφυξία.

Πραγματικά είναι ένα σατανικό σχέδιο θανατώσεως ο σταυρός και γι΄ αυτό και οι Ρωμαίοι τόσο πολύ ικανοποιούντο, μέσα σε κείνη την βάρβαρη επιθυμία τους νά βλέπουν τον άνθρωπο νά βασανίζεται, από την θέα των σταυρωμένων ανθρώπων. Και γι΄ αυτό, επειδή ήταν τόσο άθλιος ο θάνατος, στην Ρωμαϊκή νομοθεσία αυτός ο θάνατος, ορίζεται νά χρησιμοποιείται μονάχα στους δούλους και στους προδότες.

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗ ΣΤΑΥΡΩΣΗ

Πηγή: Τα Καλυτερότερα blogspot

Τις ίδιες πληροφορίες δίνει και το Science Illustrated.

http://www.scienceillustrated.gr/?p=843

[koufetaki]

http://periergaa.blogspot.com/2012/04/video_9208.html

Ο σατανάς, ο μαύρος παπάς και το.... τέλος του κόσμου... Δείτε ένα σπάνιο video...

[koufetaki]

http://periergaa.blogspot.com/2012/04/blog-post_4469.html

Διαίρει και βασίλευε .

[TARA]

http://networkedblogs.com/vXfFp

[TARA]

http://periergaa.blogspot.com/2011/01/blog-post_4986.html

Χθες συναντηθηκαμε για καφε με την Eviri και χαρηκα πολυ που την ξαναειδα! Στην παρεα μας ηταν και η Κατερινα και περιμεναμε και τη Λιανα, η οποια ομως δυστυχως δεν τα καταφερε.

Πρωτα ο Θεος τον Αυγουστο, ελπιζω να τα ξαναπουμε!

[koufetaki]

http://periergaa.blogspot.com/2011/01/blog-post_4986.html

Χθες συναντηθηκαμε για καφε με την Eviri και χαρηκα πολυ που την ξαναειδα! Στην παρεα μας ηταν και η Κατερινα και περιμεναμε και τη Λιανα, η οποια ομως δυστυχως δεν τα καταφερε.

Πρωτα ο Θεος τον Αυγουστο, ελπιζω να τα ξαναπουμε!

μπραβο ρε κοριτσια!πολυ θα ηθελα να καταφερναμε καποια στιγμη να βρισκομασταν για εναν καφεδακο,αντε ελατε σαλονικα μωρε κ πινουμε

καφε κ ψηνουμε κ κανα κοψιδακι ψαρακι οτι γουσταρετε εχουμε κ καλο τσιπουρακιιιιιι!!!!!!!θα βαλουμε κ την εβιρι να κανει την φανταστικη ταμπουλε!!!!

[TARA]

θα βαλουμε κ την εβιρι να κανει την φανταστικη ταμπουλε!!!!

Ωραια που θα ηταν! Τωρα η Eviri εχει μαθει και γερμανικες σπεσιαλιτε!!!

[Eviri]

Καλημέρα σε όλα τα κορίτσια.

Τάρα μου κι εγώ χάρηκα πολύ που βρεθήκαμε και σας ξαναείδα εσένα και την Κατερίνα. Ήθελα να έβλεπα πάλι και τη Λιάνα που δεν μπόρεσε να έρθει, γι' αυτό ελπίζω να ξαναβρεθούμε τον Αύγουστο.

Η παρέα σας είναι απολαυστική.

μπραβο ρε κοριτσια!πολυ θα ηθελα να καταφερναμε καποια στιγμη να βρισκομασταν για εναν καφεδακο,αντε ελατε σαλονικα μωρε κ πινουμε

καφε κ ψηνουμε κ κανα κοψιδακι ψαρακι οτι γουσταρετε εχουμε κ καλο τσιπουρακιιιιιι!!!!!!!θα βαλουμε κ την εβιρι να κανει την φανταστικη ταμπουλε!!!!

Βάλε τα κάρβουνα να κάψουν κι έρχομαι.

Ωραια που θα ηταν! Τωρα η Eviri εχει μαθει και γερμανικες σπεσιαλιτε!!!

Ναι αμέ, φτιάχνω πολύ ωραία Μέρκελ φλαμπέ.