ΤΟ ΚΑΦΕ ΤΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ...

[gogga]

Ιστορικό

ΓΥΡΩ στο 10ο με 11ο αιώνα, όταν το Βυζαντινό κράτος μεσουρανούσε, οι Σαρακηνοί πειρατές βρίσκονταν κι αυτοί στις δόξες τους. Λυμαίνονταν τα νησιά του Αιγαίου, λήστευαν, έκαιγαν κι αιχμαλώτιζαν ανθρώπους, πού τους προόριζαν για τα σκλαβοπάζαρα της Ανατολής.

H Λέσβος, πλούσια κι ελκυστική, είχε γίνει διαλεχτή λεία των κουρσάρων. Στην τοποθεσία Λεσβάδος, κοντά στο Μανταμάδο, υπήρχε μια αρχαία πολιτεία, ο Στένακας, και όχι πολύ μακριά της ένα μοναστήρι των Ταξιαρχών, πού ή ίδρυση του χάνεται στα βάθη των αιώνων.

Το ιστορικό του το μαθαίνουμε από τη ζωντανή τοπική παράδοση, πού έφτασε ως τις μέρες μας.

Ήταν οχυρωμένο σαν κάστρο με τείχη και πύργο, κι από νωρίς είχε προκαλέσει το ενδιαφέρον των πειρατών, πού το 'χαν βάλει πείσμα να το πατήσουν.

Έτσι κάποια άνοιξη, ο αρχιπειρατής Σιρχάν, ένας άγριος και μελαψός γίγαντας, ζωσμένος το μπαλτά και τη σπάθα, κάλεσε το τσούρμο του και τους είπε:

- Αυτή τη φορά, το δίχως άλλο, θα μπούμε στο μοναστήρι. Εγώ θέλω μόνο το χρυσό ποτήρι, πού λειτουργάνε οι καλόγεροι, για να πίνω το κρασί μου. Όλα τ' αλλά δικά σας.

O ίδιος δεν θα 'παιρνε μέρος στην επιχείρηση. Δεν καταδεχόταν τέτοιες μικροδουλειές.

Έβαλαν πλώρη για τη Λέσβο. Πλησίασαν το μοναστήρι μεσάνυχτα και κρύφτηκαν στα δέντρα.

Στο μεταξύ οι καλόγεροι, ανέμελοι από την ησυχία του χειμώνα, δεν φύλαγαν το μοναστήρι όπως έπρεπε. Κάποια στιγμή χτύπησε το σήμαντρο, πού καλούσε τους μοναχούς στην ορθρινή ακολουθία. Τα βήματα τους ακούστηκαν ρυθμικά στον ξύλινο εξώστη, καθώς κατέβαιναν στην εκκλησία. Σε λίγο όλα ησύχασαν.

Τότε o αρχηγός έδωσε το σύνθημα. Ένας πειρατής έριξε το γάντζο, σκαρφάλωσε στα τείχη, πήδηξε στην αυλή και άνοιξε τη μεγάλη καστρόπορτα. Οι κουρσάροι όρμησαν με αλαλαγμούς στην εκκλησία. Πριν συνέλθουν οι μοναχοί από τον αιφνιδιασμό, περνούσαν από τη ζωή στο θάνατο...

Ένα δόκιμο καλογέρι, ο Γαβριήλ, βρισκόταν στο ιερό. Γρήγορος κι ευκίνητος, σκαρφάλωσε στη στέγη του ναού. ΟΙ πειρατές τον ακολούθησαν. Τότε όμως ακούστηκε μια δυνατή βουή, και ή σκεπή μετατράπηκε θαυματουργικά σε φουρτουνιασμένο πέλαγος. Πάνω στ' αφρισμένα κύματα ένας πελώριος και αγριωπός Στρατιώτης, με σπάθα πού έβγαζε φωτιές, όρμησε εναντίον τους. Εκείνοι παράτησαν αμέσως όπλα και κλοπιμαία κι έφυγαν πανικόβλητοι.

O Γαβριήλ, ο μόνος πού απέμεινε ζωντανός από την τραγωδία, συγκλονισμένος από το θαύμα του αρχαγγέλου πλησίασε και πρόσπεσε στο εικονοστάσι του. Όταν συνήλθε από την ταραχή, σήκωσε τα μάτια. Αλλά τι πρόσωπο ήταν αυτό; Αν και ζωγραφισμένο, φαινόταν ζωντανό κι είχε μια θεϊκή γλυκύτητα.

O δόκιμος επιθύμησε να το ζωγραφίσει.

- Ταξιάρχη μου, παρακάλεσε, μεσίτευσε στον Κύριο ν' αναπαύσει τους αδελφούς μου. Κι έμενα αξίωσε με ν' απεικονίσω την εξαίσια μορφή σου.

Αμέσως, σαν να φωτίστηκε από τον αρχάγγελο, πήρε ένα σφουγγάρι, μάζεψε μ' αυτό ευλαβικά το αίμα των μοναχών σε μια λεκάνη, το ανακάτεψε με ασπρόχωμα και άρχισε να πλάθει την εικόνα του.

Από την αρχή της εργασίας ένιωσε αισθητή τη βοήθεια του Ταξιάρχη. Τα χέρια του, σαν να τα οδηγούσε αόρατη δύναμη, σχημάτιζαν γρήγορα και σταθερά με τον πηλό το πρόσωπο του αρχαγγέλου Μιχαήλ. Το πρόσωπο εκείνο πού είδε στη σκεπή του ναού, το αγριωπό, αλλά με τη θεϊκή χάρη.

Ενώ στο μοναστήρι του Ταξιάρχη παιζόταν αυτό το δράμα, η ζωή στους γύρω συνοικισμούς συνεχιζόταν ήσυχη. Μόνο ένα τσοπανόπουλο, καθώς αγνάντευε τη θάλασσα από μια κορυφή, είδε κουρσάρικα καράβια λίγο πιο μέσα άπ' την ακτή.

Πήδηξε στ' άλογο του και κάλπασε προς τη μονή για να ειδοποιήσει τους μοναχούς να φυλαχθούν. Το θέαμα όμως πού αντίκρισε, τον έριξε κάτω λιπόθυμο.

Όταν συνήλθε, έτρεξε και ειδοποίησε τον Αλέξη, τον άρχοντα του Στένακα, για τα συμβάντα. Εκείνος ξεκίνησε αμέσως για το μοναστήρι μ' άλλους πενήντα καβαλάρηδες.

Όταν μπήκε στο ναό τάχασε. Είδε τους μοναχούς σφαγμένους και βαμμένους στο αίμα και τον ηγούμενο νεκρό μπροστά στην αγία Τράπεζα! Έσφιξε τα δόντια και βγήκε έξω με διάθεση να εκδικηθεί.

Πήδηξαν όλοι στ' άλογα τους κι ακολουθώντας τ' άχνάρια των πειρατών, πλησίασαν σ' ένα πλάτωμα. Απότομα σταμάτησαν. Το θέαμα πού αντίκρισαν τούς έκανε κι ανατρίχιασαν. Είδαν αυτούς πού καταδίωκαν, νεκρούς και σκορπισμένους σ' όλο το πλάτωμα. Μια σπαθιά, πού άρχιζε άπ' το μέτωπο κι έφτανε ως την κοιλιά, ήταν χαραγμένη στο σώμα του καθενός και τ' άνοιγε στα δύο. Ή μαχαιριά σε κάθε σώμα ήταν ακριβώς η ίδια.

Κανείς άπ' τους καβαλάρηδες δεν ρώτησε ποιος το 'κανε. Όλοι μάντευαν τον τιμωρό. Δεν είχαν αμφιβολία.

- Μεγάλη η χάρη κι η δύναμη σου, αρχάγγελε! ψέλλισαν και σταυροκοπήθηκαν.

Στο μεταξύ, δυο πειρατές, πού είχαν μείνει στην παραλία περιμένοντας τους συντρόφους τους, ανησύχησαν από την αργοπορία και ανηφόρισαν για να τους συναντήσουν.

Όταν αντίκρισαν στο πλάτωμα το μακάβριο θέαμα, γύρισαν γρήγορα στα καράβια, οπού περίμενε με αγωνία ο αρχηγός τους, και του διηγήθηκαν την τραγωδία. Μόλις τ' ακούσε εκείνος, χτύπησε τη γροθιά του στο τραπέζι και ορκίστηκε εκδίκηση.

Τον άλλο χρόνο έβαλε σ' εφαρμογή το σχέδιο του για την κατάληψη του Στένακα. Μια νύχτα οι πειρατές αποβιβάστηκαν αθόρυβα στην παραλία και ετοιμάζονταν να επιτεθούν τα χαράματα στη μικρή πολιτεία, πού κοιμόταν ανυποψίαστη.

Αυτή την κρίσιμη ώρα επεμβαίνει και πάλι ο Ταξιάρχης. Ό Στέφανος, ο γιος του άρχοντα 'Αλέξη, πού μόλις είχε πέσει να κοιμηθεί, βλέπει μπροστά του τον αρχάγγελο. Ήταν πανώριος μες στην ολόχρυση πανοπλία του. Τα ξανθά μαλλιά του χύνονταν στους ώμους κι έδιναν στα κάτασπρα φτερά του χρυσή ανταύγεια. Στο δεξί χέρι κρατούσε πύρινη ρομφαία, ενώ τ' αριστερό ήταν σηκωμένο με τεντωμένο το δείκτη. Χαμογέλασε στο νέο και με γλυκεία φωνή του είπε:

- Σήκω πάνω, Στέφανε. Πήγαινε γρήγορα με τον πατέρα σου να ετοιμάσετε την άμυνα της πόλης. Έρχονται οι Σαρακηνοί να σας αφανίσουν. Μη φοβηθείτε! Στο πλευρό σας θα είμαστε εγώ κι ο προστάτης σου Άγιος. Θα σας προστατεύουμε και θα σας καθοδηγούμε. Οι πειρατές έχουν αράξει στον όρμο, κάτω από την πόλη σας. Λίγοι άπ' αυτούς θ' αναρριχηθούν στο κάστρο, για να εξουδετερώσουν το σκοπό της πύλης και ν' ανοίξουν την καστρόπορτα. Θα σας επιτεθούν την ώρα πού ή νύχτα παλεύει με τη μέρα. Προσοχή στην πύλη!

Τα γεγονότα εξελίχθηκαν όπως τα είπε ο Ταξιάρχης. Όταν οι κουρσάροι επιτέθηκαν, βρήκαν τους υπερασπιστές στις επάλξεις. Την ίδια ώρα ένα απόσπασμα με αρχηγό το Στέφανο, πού είχε κατηφορίσει αθόρυβα στην παραλία, έβαζε φωτιά στα πειρατικά καράβια. Οι πειρατές είδαν τη φωτεινή ανταύγεια της φωτιάς και τα 'χασαν. Ό πανικός πού ακολούθησε ήταν απερίγραπτος. Ενώ έτρεχαν προς τη θάλασσα, τους καταδίωκαν έφιπποι οι Στενακιώτες και τους αποδεκάτιζαν.

Μια ομάδα με τον αρχιληστή κατάφερε να ξεφύγει, ακολουθώντας πορεία μέσα από το δάσος. Έπεσε όμως πάνω στο απόσπασμα πού είχε Πριν λίγο κάψει τα καράβια, και βρέθηκε κυκλωμένη. Σε λίγο κι αυτοί οι πειρατές, μαζί με τον αρχιληστή, είχαν εξολοθρευτεί.

Πέρασαν αιώνες. Το μοναστήρι ερειπώθηκε από τις αλλεπάλληλες επιδρομές των Αγαρηνών. Τον 18ο αιώνα ο μικρός παλαιός ναός αντικαταστάθηκε με νέο και μεγαλύτερο, μα η ανάγλυφη θαυματουργή εικόνα του αρχαγγέλου διασώθηκε ως τις μέρες μας, όπως ακριβώς τη φιλοτέχνησε ο δόκιμος Γαβριήλ. Διατηρεί την πρώτη ζωντάνια της και παραμένει άφθορη από το χρόνο κι από τους ασπασμούς χιλιάδων προσκυνητών. Στο μέτωπο και στα μαγουλά του οι πιστοί κολλάνε μεταλλικά νομίσματα, πού αφήνουν σημάδια στο πρόσωπο του, αλλά γρήγορα εξαλείφονται. Κάθε τόσο τα μάτια του αρχαγγέλου βουρκώνουν, και οι χριστιανοί σκουπίζουν με μπαμπάκι τα δάκρυα του. Το ίδιο κάνουν με τον ίδρωτα, όταν συμβαίνει το πρόσωπο του να Ιδρώνει.

To χτίσιμο του νέου ναού

Συγκλονιστικά θαύματα επιτελεί η χάρη του σ' όσους προστρέχουν με πίστη κοντά του. Αλλά και το χτίσιμο του νέου ναού του άρχισε και τελείωσε με θαύμα:

Ή επιτροπή πού συγκροτήθηκε για την ανέγερση του, αποφάσισε να τον χτίσει λίγο μακρύτερα από το μοναστήρι.

Οι εργάτες άρχισαν να σκάβουν τα θεμέλια, αλλά το πρωί τα βρήκαν σκεπασμένα με χώμα, ενώ τα εργαλεία τους ήταν στην αυλή του παλιού ναού. Ξαναέσκαψαν τα θεμέλια από την αρχή. Κι όταν βράδιασε, άφησαν επίτηδες τα εργαλεία τους εκτεθειμένα, ενώ μερικοί άνδρες κρύφτηκαν στους θάμνους για να δουν τι θα συμβεί.

Τα μεσάνυχτα λοιπόν είδαν κάτι ανέλπιστο: Ένα δυνατό φως σηκώθηκε από τον παλιό ναό, σχημάτισε καμπύλη και στάθηκε πάνω από τα θεμέλια. Ύστερα ακολούθησε την αντίστροφη πορεία και χάθηκε. Οι φύλακες έμειναν εκστατικοί. Συγχρόνως ένιωσαν μυρωδιά από φρεσκοσκαμμένο χώμα. Πλησιάζουν στα θεμέλια και τα βρίσκουν πάλι σκεπασμένα. Τρέχουν στο δέντρο πού ήταν κρεμασμένα τα εργαλεία, αλλά εκείνα έλειπαν.

Ξεκίνησαν ζαλισμένοι για τον παλιό ναό, στο μοναστήρι του Ταξιάρχη. Είχε αρχίσει να χαράζει, όταν ακούστηκε ξαφνικά η καμπάνα της μονής. Σταμάτησε για λίγο κι άρχισε πάλι να χτυπάει σιγά και ρυθμικά. Κι όμως, καθώς αργότερα έμαθαν, δεν τη χτυπούσε ανθρώπινο χέρι. Έφτασαν, τέλος, στο μοναστήρι και μπήκαν στην αυλή. Εκεί είδαν ακουμπισμένα στον τοίχο με τάξη τα εργαλεία, στο ίδιο σημείο πού τα είχαν βρει και την προηγούμενη μέρα. Κατάλαβαν πια πώς ήταν θέλημα του αρχαγγέλου να χτιστεί ο καινούργιος ναός στη θέση του παλιού.

Ή κατασκευή ξεκίνησε. Όλοι βοηθούσαν στις εργασίες, ακόμα και οι Τούρκοι. Τον σέβονταν από παλιά και τον φοβόντουσαν. Μερικοί άπ' αυτούς είχαν τολμήσει να προσβάλουν το ναό του ή να μπουν στο προαύλιο καβάλα στ' άλογο τους, και τότε τον είδαν άγριο να τους κυνηγάει και να τους διώχνει.

Όταν ήρθε η ώρα να μετακινηθεί η ανάγλυφη εικόνα, στάθηκε αδύνατο. Ό Ταξιάρχης εμπόδισε κάθε προσπάθεια για μετακίνηση της. Ήθελε η εικόνα του να παραμείνει εκεί πού την τοποθέτησε ο Γαβριήλ, ο κατασκευαστής της.

Οι εργασίες προχώρησαν γοργά και πλησίαζαν στο τέλος. Τα χρήματα όμως ήταν λιγοστά. Δεν έφταναν ούτε για τα μεροκάματα των εργατών. Συγκεντρώθηκαν τότε τα μέλη της επιτροπής ανεγέρσεως του ναού στο σπίτι του ταμία. Έμειναν μέχρι αργά το βράδυ προσπαθώντας να βρουν κάποια λύση. Μα έφυγαν άπρακτοι.

Ήταν περασμένα μεσάνυχτα. Ό ταμίας καθόταν σε μια πολυθρόνα βαρύθυμος και σκεπτικός, όταν ξαφνικά άνοιξε ή πόρτα. Ένας άγνωστος πέρασε μέσα, ανέβηκε τη σκάλα και προχώρησε στο δωμάτιο, όπου βρισκόταν το μπαούλο με τα λιγοστά χρήματα της επιτροπής.

Ο ταμίας προσπάθησε να σηκωθεί, αλλά δεν μπόρεσε. Ένιωθε τα πόδια του καρφωμένα. Άκουσε το μπαούλο ν' ανοίγει κι ύστερα από λίγο να κλείνει. Μετά είδε τον ξένο να επιστρέφει με βήματα αργά και βαριά.

Ήταν ένας νέος με σγουρά μαλλιά και ματιά φωτεινή σαν αστραπή. Φορούσε ρόδινο σακάκι και μαύρες μπότες, πού ανέβαιναν μέχρι τους μηρούς. Χαμογέλασε στο νοικοκύρη και είπε:

- Τα χρήματα για τις πληρωμές βρίσκονται μέσα στο μπαούλο.

Ύστερα κούνησε το χέρι, σαν να τον χαιρετούσε, άνοιξε την εξώπορτα και χάθηκε στο σκοτάδι.

Ο ταμίας έτρεξε στο μπαούλο. Ήταν κλειδωμένο. Το άνοιξε και τι να δει! Τρεις σειρές από φλουριά, μητζίτια και λίρες. Τα έπιασε στη χούφτα του για να βεβαιωθεί, και τ' άφησε πάλι να πέσουν.

Τα χρυσά αυτά νομίσματα, πού πρόσφερε για το ναό του ο ίδιος ο αρχάγγελος Μιχαήλ, ήταν ακριβώς όσα χρειάζονταν για να πληρωθούν τα έξοδα, μέχρι και το τελευταίο γρόσι.

H ανέλπιστη σωτηρία

Σ τα 1963, το πρωινό εκείνο της επιθέσεως των Τουρκοκυπρίων στη μαρτυρική Κύπρο, όταν μπήκε ο νεωκόρος στο ιερό προσκύνημα του Μανταμάδου για ν' ανάψει το καντήλι του Ταξιάρχη, είδε κατάπληκτος πώς η ολόσωμη εικόνα του έλειπε!

Αυτή η απροσδόκητη εξαφάνιση προκάλεσε σύγχυση στον ευσεβή λαό και κράτησε μια βδομάδα. Ξαφνικά, η εικόνα βρέθηκε πάλι στη θέση της, όπως είχε εξαφανιστεί.

Πέρασε καιρός. Ένα χειμωνιάτικο πρωινό ο νε­ωκόρος του Μανταμάδου άκουσε ποδοβολητό αλόγου. Βγαίνει έξω και βλέπει ξανα νέο, πού μόλις είχε ξεπεζέψει, να σηκώνει στους ώμους του ένα κριάρι.

Μπήκαν μαζί στο ναό, κι ο νέος προχώρησε στην εικόνα του Ταξιάρχη, απίθωσε εκεί το κριάρι και άναψε λαμπάδα ίση με το μπόι του. Ύστερα γονάτισε, προσκύνησε την εικόνα και χάιδεψε με βουρκωμένα μάτια και τρεμάμενα χείλη το ανάγλυφο πρόσωπο του αρχαγγέλου.

- Είναι ο σωτήρας μου, γυρίζει και λέει συγκινημένος στο νεωκόρο. Αυτός μ' έσωσε από τους Τούρκους.

- Πες μου, παιδί μου, τι σου συνέβη; ρώτησε μ' ενδιαφέρον εκείνος, καθώς έβγαιναν από το ναό.

- Στα τελευταία γεγονότα με τους Τούρκους, άρχισε ο νέος, υπηρετούσα τη στρατιωτική μου θητεία στην Κύπρο. Ήταν περασμένα μεσάνυχτα της 12ης Αυγούστου, όταν μας ξάφνιασαν τα πυρά των Τουρκοκυπρίων. Ήμασταν πάντα σ' επιφυλακή, γιατί ξέραμε τι ύπουλος εχθρός ήταν απέναντι μας. Μας δυσκόλευαν λίγο οι βολές του πολεμικού τους ναυτικού, αλλά δεν μας έβλαψε καθόλου η αεροπορία τους. Σε λίγες ώρες ελέγχαμε την κατάσταση και προχωρήσαμε στην αντεπίθεση. Λες κι είχαμε στα πόδια μας φτερά. Τους πήραμε φαλάγγι και τους κυνηγήσαμε. Λίγο ακόμα και θα τους ρίχναμε στη θάλασσα.

Ενώ τρέχαμε ακράτητοι από ενθουσιασμό και σχεδόν ακάλυπτοι, βλέπω ξαφνικά μπροστά μου, σε πέντε μέτρα απόσταση, να ξεπροβάλλει ένας ακανόνιστος όγκος. Σταμάτησα απότομα, και τότε... μέσα στο σύθαμπο της αυγής διέκρινα ένα τουρκικό πολυβολείο. Είδα την κάννη του πολυβόλου να στρέφεται πάνω μου, και, μη έχοντας που να καλυφθώ, έπεσα με το πρόσωπο στη γη, σκεπάζοντας καλά με το κράνος το κεφάλι μου. "Ταξιάρχη μου, σώσε με!", είπα μέσα μου, κι αμέσως ήρθε στο νου μου ο πατέρας μου, πού σώθηκε θαυματουργικά από βέβαιο θάνατο στο αλβανικό μέτωπο, τάζοντας στον Ταξιάρχη ένα κριάρι. "Ταξιάρχη μου σώσε με!", μουρμούρισα πάλι, κάνοντας κι εγώ το ίδιο τάμα.

Την ίδια στιγμή ένας εκκωφαντικός κρότος πήρε σχεδόν την ακοή μου. "Με χτύπησαν", σκέφτηκα, κι έφερα στο νου μου τ' αγαπημένα μου πρόσωπα... Ύστερα ένιωσα να μ' ακουμπούν, να με ψάχνουν, να με σηκώνουν. Ήταν οι δικοί μας. "Χτύπησες; Πώς είσαι;", άκουσα αμυδρά τη φωνή τους. Ψάχτηκα, μα δεν βρήκα τραύμα. Τότε θυμήθηκα το πολυβολείο. Κοίταξα προς τα κει, αλλά δεν είδα τίποτα.

"Εδώ ακριβώς", φώναξα, "υπήρχε τουρκικό πολυβολείο". Πήγαμε κοντά, ερευνήσαμε, μα δεν το βρήκαμε. Στη θέση πού ορθωνόταν Πριν το πολυβολείο, υπήρχαν τώρα μόνο συντρίμμια και μια τεράστια τρύπα. Φαίνεται πώς στην κρίσιμη για μένα στιγμή, κάποια οβίδα πλοίου ή κάποιος όλμος έκανε συντρίμμια το επικίνδυνο πολυβολείο, ενώ συγχρόνως κάποια ανώτερη δύναμη με φύλαξε τελείως αβλαβή κι απ' τα πυρά κι από την έκρηξη.

Ο νεωκόρος, πού μέχρι τώρα παρακολουθούσε συγκινημένος, πήρε το λόγο:

- Ναί, παιδί μου, ήταν ο Ταξιάρχης. Αυτός σ' έσωσε. Τότε, με τα επεισόδια της Κύπρου, είχε χαθεί από δω ή εικόνα του για μια βδομάδα.

Ο νέος ταράχθηκε. Αγκάλιασε με το βλέμμα του την εικόνα του αρχαγγέλου και τα μάτια του βούρκωσαν. Ήταν ένα ακόμη "ευχαριστώ" για την ανέλπιστη σωτηρία του.

[TARA]

Εχω επισκεφθεί το μοναστήρι του Ταξιάρχη στη Λέσβο. Συγκλονιστική ιστορία...

Κοριτσια Καλησπερα. Για καλη μου τυχη ειδα το θεμα (όντως υπεροχο) μεσημερι, αν ειχε νυχτωσει θα ειχα προβλημα, γιατι δεν ειμαι και απο τις θαραλλεες. Δεν ξερω αν κολλαει με το θεμα, αλλα σας εχει τυχει να κοιμαστε, να βλεπετε ενα ονειρο, να ξυπνατε και να το περιγραφεται και λιγες ωρες μετα να το ζητε; Μου ειχε τυχει πριν 8 χρονια και οταν το σκεφτομαι φρικαρω.

Για πες μας λεπτομέρειες. Αυτό που έχω να παραθέσω είναι η εμπειρία ενός πολύ δικού μου προσώπου, πριν πάει φαντάρος. Για μήνες, έβλεπε το ίδιο όνειρο. Ηταν ομίχλη, και φύλαγε σκοπιά σ΄ένα φυλάκιο που είχε αίματα στο ταβάνι. Οταν παρουσιάστηκε στη Σπάρτη, πήγε για σκοπιά στο ίδιο φυλάκιο που έβλεπε στον ύπνο του, και όπως έμαθε, εκεί είχε αυτοκτονήσει ένα παλικάρι, βάζοντας το όπλο κάτω απ΄το σαγόνι του... Περιττό να σας πω τι σοκ έπαθε...

[gogga]

Εχω επισκεφθεί το μοναστήρι του Ταξιάρχη στη Λέσβο. Συγκλονιστική ιστορία...

Για πες μας λεπτομέρειες. Αυτό που έχω να παραθέσω είναι η εμπειρία ενός πολύ δικού μου προσώπου, πριν πάει φαντάρος. Για μήνες, έβλεπε το ίδιο όνειρο. Ηταν ομίχλη, και φύλαγε σκοπιά σ΄ένα φυλάκιο που είχε αίματα στο ταβάνι. Οταν παρουσιάστηκε στη Σπάρτη, πήγε για σκοπιά στο ίδιο φυλάκιο που έβλεπε στον ύπνο του, και όπως έμαθε, εκεί είχε αυτοκτονήσει ένα παλικάρι, βάζοντας το όπλο κάτω απ΄το σαγόνι του... Περιττό να σας πω τι σοκ έπαθε...

Εγω τον Μανταμαδο απο την στιγμη που πηγα και προσκυνησα τον εχω ΛΑΤΡΕΨΕΙ, τον εχω για προστατη μου.

Η ιστορια εχει ως εξης:Ειχα παει διακοπες με τον αδελφο μου, το αγορι που ημουν τοτε μαζι του και δυο φιλους του αδελφου μου στο εξοχικο μας. ειχαμε κανονισει να μεινουμε 15 μερες μεχρι που ειδα στον υπνο μου, την οικογενεια του παιδιου να του κανουν φασαρια και τον αδελφο του να τον βριζει και να ζηταει επιμονα να γυρισει σπιτι, επειδη η οικογενεια του εκεινη την χρονια δεν θα πηγαιναν διακοπες αρα και εκεινος θα επρεπε να ηταν Αθηνα. Θεμα δεν ειχε τεθει στο παρελθον, ουτε ειχαμε καποια διαφωνια για να στεκει το ονειρο, ισα-ισα που 2 μηνες μετα θα διναμε λογο. Ξυπνησα, το περιεγραψα σε ολους οταν πιναμε καφε και με κοροιδευαν οτι ειχα μεγαλη φαντασια. Λιγες ωρες μετα, ζουσα το ονειρο στην παραλια...Περιττο να σας πω οτι ολοι μου ειχαν πει να γινω μεντιουν.

Και κατι ακομα που εχει ζησει ο αδελφος μου, χρονια πριν ειχε ενα αυτοκινητο που το ειχε φτιαξει αγωνιστικο γιατι ειναι παθιασμενος με την ταχυτητα. Ενα βραδυ στον υπνο του, ειδε τον ¨εξω απο εδω¨ να του λεει το αυτοκινητο ή τη ζωη σου; Τον αδελφο μου τον ειχε πιασει μωρα και δεν μπορουσε να μιλησει στον υπνο και εκεινος συνεχιζε επιμονα να ρωταει. Καποια στιγμη φωναξε το αυτοκινητο και ξυπνησε. Το βραδυ πηγε να παρει την κοπελα του και του εφυγε το αυτοκινητο με 220 χιλ (ειχε κολησει το κοντερ) και εφερνε σφουρες στην Εθνικη Οδο και επεσε και σε ενα αυτοκινητο που Δοξα τον Θεο ο ανθρωπος δεν σκοτωθηκε. Το αυτοκινητο του αδελφου μου ειχε καταστραφει (φανταστητε οτι ειχε κοπει στη μεση το σασι και ειχε σηκωθει το πατωμα του αυτο)και καποιος απο την ΤΟΤΑ του ειπε να παει να αναψει ενα κερι γιατι καποιος Αγιος τον προφυλαξε. Ο αδελφος μου ακομα το λεει και ανατριχιαζει.

[maira95]

Μπορούν να είναι τα όνειρα προφητικά; Ξεκινώντας το θέμα αυτό θα ήθελα να καταρρίψω ορισμένους σχετικούς μύθους και να ξεκαθαρίσω ότι:

• Η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου βλέπει όνειρα και απλά οι περισσότεροι δε τα θυμούνται
  
• Τα όνειρα μας δεν είναι ασπρόμαυρα
  
• Οι γεννημένοι με τύφλωση βλέπουν όνειρα βασισμένα στις υπόλοιπες αισθήσεις τους
  
• Τα ζώα επίσης ονειρεύονται
  

Τα συμπεράσματα αυτά έχουν βγει από μελέτες επιστημόνων οι οποίοι μελετούν τη διαδικασία του ύπνου και των ονείρων βασισμένοι κυρίως στη τεχνική του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος Σε ένα ηλεκτροεγκεφαλογράφημα οι επιστήμονες τοποθετούν ηλεκτρόδια στο κρανίο ενός ανθρώπου και καταγράφουν τις διαφορές δυναμικού που δημιουργούνται από τις ηλεκτρικές λειτουργίες των νευρικών κυττάρων Τα κύματα που καταγράφονται τα έχουν διαχωρίσει σε 4 κατηγορίες οι οποίες είναι οι ακόλουθες:

• Κύματα Δ – συχνότητα (0-4 ΗΖ) που καταγράφονται κατά τη διάρκεια του βαθέος ύπνου
  
• Κύματα Θ – συχνότητα (4-7 ΗΖ) που καταγράφονται κατά τη διάρκεια ελαφρύ ύπνου
  
• Κύματα Α – συχνότητα (8-13 ΗΖ) που καταγράφονται κατά τη διάρκεια επαγρύπνησης ή REM (Rapid Eye Movement) ύπνου
  
• Κύματα Β – συχνότητα (13-40 ΗΖ) που καταγράφονται σε καταστάσεις άγχους ή έντονης συγκέντρωσης
  

Με βάση αυτή την κατηγοριοποίηση εγκεφαλικής δραστηριότητας, ο ύπνος έχει διαχωριστεί σε 5 φάσεις και κατά τη διάρκεια μιας νύχτας ο ύπνος του ανθρώπου διαρκεί 2 με 3 κύκλους αυτών των φάσεων.

1. Η πρώτη φάση είναι μια φάση μικρής διάρκειας και ελαφρύ ύπνου όπου ο παραμικρός θόρυβος μπορεί να μας ξυπνήσει
   
2. Η δεύτερη φάση χαρακτηρίζεται από μικρή πτώση της θερμοκρασίας του σώματος
   
3. Η τρίτη φάση χαρακτηρίζεται ως η αρχή του βαθύ ύπνου και κυμάτων Δ
   
4. Η τέταρτη φάση είναι φάση που χαρακτηρίζεται ολοκληρωτικά από βαθύ ύπνο και κύματα Δ
   
5. Η πέμπτη και τελευταία φάση είναι η φάση REM (Rapid Eye Movement), η φάση κατά την οποία ο άνθρωπος κατά κύριο λόγο ονειρεύεται Η φάση των ονείρων έχει συσχετιστεί πολύ με την πέμπτη αυτή φάση αλλά άγνωστη μέχρι τώρα παραμένει τόσο η χρησιμότητα του ύπνου όσο και των ονείρων.
   

Οι υποθέσεις που έχουν γίνει σχετικά με όνειρα κατά τη διάρκεια του ύπνου έχουν κατηγοριοποιηθεί σε ψυχολογικές ερμηνείες και φυσιολογικές ερμηνείες. Στην πρώτη κατηγορία κύριοι εκπρόσωποι είναι οι γνωστοί πρωτοπόροι της επιστήμης της ψυχολογίας Sigmund Freud και Carl Jung οι οποίοι παραθέτουν την άποψη ότι τα όνειρα είναι η έκφραση του υποσυνείδητου που μας φέρνει στον ύπνο μας αντιμέτωπους με οτιδήποτε (κατάσταση, πρόσωπο, πτυχή του χαρακτήρα μας, επιθυμία) καταπιέζουμε στην καθημερινότητα μας. Αποτελεί για αυτούς λοιπόν το όνειρο μια βαθιά αλήθεια που οι κοινωνικές συμβάσεις και ο ηθικός κώδικας που υιοθετήσαμε έθαψε βαθιά. Το όνειρο είναι μια διαδικασία ψυχολογικής αυτό-θεραπείας του εγκεφάλου μας. Στη δεύτερη κατηγορία ανήκουν οι ερμηνείες σχετικών ερευνητών όπως οι Aserinsky (ανακάλυψε τη φάση REM), Hobson, McCarley, Solms και Zhang. Οι υποθέσεις τους με ονόματα όπως activation synthesis, continual activation και άλλες έχουν όλες να κάνουν με σήματα από διάφορα μέρη του εγκεφάλου σε άλλα είτε τυχαία είτε κατά τη διάρκεια κάποιας διεργασίας όπως η κωδικοποίηση και αποθήκευση πληροφοριών στη μνήμη. Ο εγκέφαλος δημιουργεί κάποιες μικρές ‘ταινίες’ που ονομάζουμε όνειρα είτε για να επεξεργαστεί τις πληροφορίες καλύτερα είτε διότι αντιλαμβάνεται την παράλυση του σώματος σε εκείνη τη φάση και μετατρέπει τα σήματα σε εικονική κίνηση.

Το ερώτημα παραμένει ασχέτως της αιτίας δημιουργίας ονείρων: μπορούν τα όνειρα να είναι προφητικά; Θα προσεγγίσω το ερώτημα με δυο διαφορετικούς αλλά και στις δυο περιπτώσεις ορθολογικούς τρόπους δίχως να αγγίζουμε ή να αναφέρουμε μεταφυσικά ζητήματα που αποτελούν προσωπικές απόψεις του καθενός δίχως σκληρές βάσεις. Στην περίπτωση που υποθέσουμε ότι το όνειρο είναι η επεξεργασία των πολλών πληροφοριών που λαμβάνουμε κατά τη διάρκεια της μέρας και οι οποίες δεν καταγράφονται στο συνειδητό αλλά στο υποσυνείδητο τότε θα μπορούσαμε να πούμε ότι κατά τη διάρκεια του ονείρου ο εγκέφαλος τακτοποιώντας αυτές τις πληροφορίες, βρίσκει μοτίβα και μια ακολουθία. Η επιστήμη έχει τη δύναμη της πρόβλεψης λόγω της επαγωγικής μεθόδου. Αν αναλύσουμε μεγάλο αριθμό δεδομένων μέσα από πολλές παρατηρήσεις τότε μοτίβα μπορεί να εμφανιστούν που θα μας οδηγήσουν σε θεωρίες ικανές για ακριβή πρόβλεψη του επόμενου γεγονότος. Επιπροσθέτως η θεωρία του χάους δηλώνει τάξη μέσα σε μια φαινομενική αταξία. Είναι δυνατόν ο εγκέφαλος να εντοπίζει αυτή την τάξη στις πολλές πληροφορίες και με ένα επιστημονικό / επαγωγικό τρόπο να προβλέπει το επόμενο σχετικό γεγονός. Αυτή είναι μια καθόλου μεταφυσική εξήγηση αλλά επιστημονική και ορθολογική. Μια δεύτερη εκδοχή η οποία προσεγγίζει το θέμα από την αντίθετη πλευρά έχει να κάνει με τους αριθμούς και το θέμα των πιθανοτήτων. Δεδομένου ότι καθένας μας έχει περίπου 3 όνειρα κάθε νύχτα και ότι ο πληθυσμός της γης είναι 6 δισεκατομμύρια άνθρωποι τότε στη διάρκεια ενός έτους έχουμε περίπου 6 τρισεκατομμύρια όνειρα. Αυτός είναι αριθμός αρκετά μεγάλος για να δικαιολογήσει το ότι υπάρχει η πιθανότητα κάποια από αυτά τα όνειρα θα επαληθευτούν συμπωματικά.

Ένα άλλος τρόπος υπολογισμού είναι ότι στη διάρκεια 30 ετών καθένας μας θα έχει περίπου 10 χιλιάδες όνειρα. Αν οι πιθανότητες επαλήθευσης είναι μια στις χίλιες (επιλέγω αυτή την πιθανότητα λόγω του είναι μια συνηθισμένη καθημερινή έκφραση που υπονοεί το αδύνατο) τότε καθένας από μας θα έχει στη διάρκεια αυτή των 30 ετών τουλάχιστον 10 ‘ προφητικά’ όνειρα. Αφήνοντας τη μεταφυσική στην άκρη μπορούμε να σκεφτούμε ορθολογικά και στο τέλος να διαλέξουμε την εκδοχή που μας ταιριάζει. Η σίγουρη στιγμή που η επιστήμη θα δώσει την ξεκάθαρη απάντηση δεν έχει έρθει ακόμη αν και είναι θέμα χρόνου. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι ένας πολύ βαθύς ωκεανός γεμάτος μυστικά και πολυπλοκότητα και μόλις κάναμε την πρώτη μας βουτιά. Κλείνοντας να πούμε ότι όνειρα δεν είναι μονό αυτά που έχουμε όταν κοιμόμαστε αλλά και εκείνα που δε μας αφήνουν να κοιμηθούμε… ''

ΠΗΓΗ http://www.openscience.gr/en

[maira95]

10. Και οι τυφλοί βλέπουν όνειρα.

Οι άνθρωποι που τυφλώνονται κάποια στιγμή κατά την διάρκεια της ζωής τους, μπορούν και βλέπουν εικόνες στα όνειρα τους. Αυτοί που γεννιούνται τυφλοί δεν βλέπουν εικόνες αλλά όνειρα εξίσου ζωηρά που εμπλέκουν τις άλλες αισθήσεις όπως ακοή, όσφρηση, αφή αλλά και συναισθήματα.

9. Ξεχνάτε το 90% των ονείρων σας.

Στα πρώτα 5 λεπτά μετά την αφύπνιση, τα μισά από τα όνειρα ξεχνιούνται ενώ στα πρώτα 10 λεπτά, το 90% των ονείρων γίνεται καπνός.

Ο διάσημος Άγγλος ρομαντικός ποιητής Samuel Taylor Coleridge, ξύπνησε ένα πρωί έχοντας δει ένα φανταστικό όνειρο στον ύπνο του. Αμέσως έβγαλε χαρτί και μολύβι και ξεκίνησε να περιγράφει το "όραμα σε ένα όνειρο", σε ένα ποίημα που πλέον είναι ένα από τα διασημότερα της Αγγλίας, το Kubla Khan. Για κακή του τύχη όμως, έπειτα από 54 γραμμές, η περιγραφή διακόπηκε από τον "άνθρωπο από το Porlock". O Coleridge επέστρεψε στο ποίημα του αλλά δεν μπορούσε να θυμηθεί το υπόλοιπο όνειρο και το ποίημα δεν ολοκληρώθηκε ποτέ.

Σημείωση: Επειδή σίγουρα θα αναρωτιέστε, ο "άνθρωπος από το Porlock" ήταν ένας απρόσκλητος επισκέπτης που ήρθε στον Samuel από το Porlock, μια πόλη της νοτιοδυτικής Αγγλίας, κοντά στο Exmoor. Έκτοτε οι φράσεις "Person from Porlock", "Man from Porlock" ή απλώς "Porlock" χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν τους ανεπιθύμητους επισκέπτες.

Ένας ακόμη διάσημος συγγραφέας, ο Robert Louis Stevenson, επινόησε την ιστορία του δόκτωρ Jeckyll και Mr. Hyde ενώ ονειρευόταν. Ο Frankestein της Mary Shelley ήταν επίσης προϊόν ενός ονείρου.

8. Όλοι ονειρεύονται.

Κάθε ανθρώπινο ον βλέπει όνειρα (εκτός από περιπτώσεις ακραίων ψυχολογικών διαταραχών) αλλά άντρες και γυναίκες βλέπουν διαφορετικά όνειρα και έχουν διαφορετικές φυσικές αντιδράσεις. Οι άντρες τείνουν να ονειρεύονται περισσότερο άλλους άντρες ενώ οι γυναίκες βλέπουν εξίσου άντρες και γυναίκες. Επιπλέον, άντρες και γυναίκες βιώνουν σεξουαλικές αντιδράσεις στα όνειρα τους ανεξάρτητα από το αν αυτά είναι σεξουαλικής φύσεως ή όχι. Οι άντρες εμφανίζουν στύση ενώ οι γυναίκες αύξηση της ροής του αίματος στον κόλπο.

7. Τα όνειρα προλαμβάνουν τις ψυχώσεις.

Σε μια έρευνα σχετικά με τον ύπνο στην οποία έλαβαν μέρος φοιτητές, αυτοί τους οποίους ξυπνούσαν στην αρχή κάθε ονείρου αλλά τους άφηναν να ολοκληρώσουν έναν πλήρη οκτάωρο ύπνο, εμφάνισαν δυσκολία στην συγκέντρωση, ευερεθιστότητα, ψευδαισθήσεις και συμπτώματα ψύχωσης μόλις μετά από μόλις 3 ημέρες. Όταν τελικά αφέθηκαν να ολοκληρώσουν την φάση REM του ύπνου, ο εγκέφαλος τους προσπάθησε να αναπληρώσει τον χαμένο ονειρο-χρόνο των προηγούμενων ημερών αυξάνοντας την διάρκεια του σταδίου REM.

6. Ονειρευόμαστε μόνο αυτά που γνωρίζουμε.

Τα όνειρα μας είναι συχνά γεμάτα από αγνώστους που παίζουν κάποιον συγκεκριμένο ρόλο μέσα σε αυτά. Γνωρίζετε ότι το μυαλό σας δεν εφευρίσκει αυτά τα πρόσωπα από το πουθενά αλλά αντιθέτως πρόκειται για πραγματικούς ανθρώπους που έχετε δει κατά την διάρκεια της ζωής σας και τους οποίους μπορεί να μη τους γνωρίζετε προσωπικά ή να μη τους θυμάστε?

Με λίγα λόγια, ο τρομαχτικός δολοφόνος του χθεσινού σας ονείρου, μπορεί να είναι ο τύπος που έβαλε βενζίνη στο αμάξι του πατέρα σας όταν εσείς ήσασταν μικρός. Όλοι έχουμε αντικρίσει χιλιάδες πρόσωπα κατά την διάρκεια της ζωής μας και έτσι ο εγκέφαλος έχει ένα ανεξάντλητο απόθεμα χαρακτήρων για να ενσωματώσει στα όνειρα μας.

5. Δεν έχουν όλοι έγχρωμα όνειρα.

Το 12% των ατόμων με όραση, ονειρεύεται αποκλειστικά σε άσπρο και μαύρο. Επίσης, όλοι τείνουν να έχουν κοινή θεματολογία στα όνειρα τους. Αυτή περιλαμβάνει καταστάσεις που σχετίζονται με το σχολείο, ότι κάποιος μας κυνηγάει, ότι τρέχουμε αργά ή παρά τις προσπάθειες μας μένουμε στο ίδιο σημείο, σεξουαλικές εμπειρίες, ότι πέφτουμε, ότι πάμε κάπου καθυστερημένα, ότι πεθαίνει ένα άτομο που είναι εν ζωή, ότι μας πέφτουν τα δόντια, ότι πετάμε, ότι αποτυγχάνουμε σε εξετάσεις ή ότι βιώνουμε ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα.

Είναι άγνωστο το αν η επίδραση ενός ονείρου που σχετίζεται με βία ή θάνατο, είναι περισσότερο συναισθηματικά φορτισμένη σε αυτούς που βλέπουν έγχρωμα όνειρα ή σε αυτούς που βλέπουν ασπρόμαυρα.

4. Τα όνειρα δεν σημαίνουν αυτό που δείχνουν.

Αν ονειρευτείτε κάποιο συγκεκριμένο θέμα δεν σημαίνει ότι το όνειρο απευθύνεται σε αυτό ακριβώς που είδατε. Τα όνειρα "μιλάνε" σε μια βαθιά συμβολική γλώσσα. Το υποσυνείδητο προσπαθεί να συγκρίνει το όνειρο σας με κάτι άλλο το οποίο είναι παρόμοιο. Είναι, για παράδειγμα, σαν να γράφετε ένα ποίημα και να λέτε ότι "τα μυρμήγκια είναι σαν μηχανές που δεν σταματούν ποτέ". Δεν θα συγκρίνατε ποτέ κάτι με τον εαυτό του, όπως για παράδειγμα δεν θα λέγατε ότι "ένα όμορφο ηλιοβασίλεμα είναι σαν ένα όμορφο ηλιοβασίλεμα".

Επομένως, οποιοδήποτε σύμβολο επιλέξει το όνειρο σας είναι σχετικά απίθανο αυτό να συμβολίζει τον εαυτό του.

3. Όσοι σταματούν το τσιγάρο έχουν ποιο έντονα όνειρα.

Τα άτομα που κάπνιζαν και το έκοψαν, αναφέρουν πολύ ποιο ζωντανά όνειρα από αυτά που συνήθως έβλεπαν. Επιπλέον, σύμφωνα με το περιοδικό Abnormal Psychology : "Ανάμεσα σε 293 καπνιστές που το διέκοψαν από 1 μέχρι 4 εβδομάδες, το 33% ανέφερε ότι είχε τουλάχιστον 1 όνειρο στο οποίο έβλεπαν ότι το ξανάρχισαν. Στα περισσότερα όνειρα, τα άτομα έπιαναν τον εαυτό τους να καπνίζει και ένιωθαν έντονα αρνητικά συναισθήματα όπως πανικό και τύψεις. Τα όνειρα αυτά ήταν το αποτέλεσμα της αποχής από τον καπνό καθώς το 97% των ατόμων δεν τα είχαν όταν κάπνιζαν και η εμφάνιση τους είχε σχέση με την διάρκεια της αποχής".

2. Εξωτερικά ερεθίσματα εισβάλλουν στα όνειρα μας.

Αυτό ονομάζεται Dream Incorporation και είναι μια εμπειρία που οι περισσότεροι από εμάς είχαν όταν, για παράδειγμα, ένας ήχος που ακούστηκε πραγματικά από κάποια εξωτερική πηγή κατάφερε να εισβάλει στο όνειρο μας. Κάτι παρόμοιο μπορεί να γίνει αν διψάμε στην πραγματικότητα και το μυαλό μας ενσωματώσει αυτό το συναίσθημα στο όνειρο.

Ο διάσημος πίνακας με τίτλο "Όνειρο που προκλήθηκε από το πέταγμα μιας μέλισσας γύρω από μια ροδιά ένα δευτερόλεπτο πριν την αφύπνιση" του Salvador Dali, αναπαριστά αυτό ακριβώς το φαινόμενο (Dream Caused by the Flight of a Bee around a Pomegranate a Second Before Awakening).

1. Πραγματικά παραλύετε όταν κοιμάστε.

Είτε το πιστεύετε είτε όχι, το σώμα σας σχεδόν παραλύει όταν κοιμάστε - ίσως για να παρεμποδίσει το σώμα να εκφραστεί κινητικά σε κάποια τμήματα του ονείρου. Σύμφωνα με ένα άρθρο της Wikipedia για τα όνειρα, "Οι αδένες αρχίζουν να εκκρίνουν μια ορμόνη που προκαλεί τον ύπνο και οι νευρώνες στέλνουν μηνύματα στην σπονδυλική στήλη που κάνουν το σώμα να χαλαρώνει και ουσιαστικά να παραλύει".

Bonus γνώσεις για τα όνειρα.

1. Όταν ροχαλίζετε δεν ονειρεύεστε.

2. Τα βρέφη δεν ονειρεύονται τον εαυτό τους μέχρι την ηλικία των 3. Από αυτήν την ηλικία και μέχρι να κλείσουν τα 7 ή 8 χρόνια, τα παιδιά έχουν πολύ περισσότερους εφιάλτες από τους ενήλικες.

3. Αν ξυπνήσετε κατά την διάρκεια της φάσης REM (Rapid Eye Movement) του ύπνου, έχετε περισσότερες πιθανότητες να θυμάστε το όνειρο με πολύ ποιο έντονο τρόπο απ' ότι αν ξυπνούσατε μετά από έναν ολοκληρωμένο νυχτερινό ύπνο.''

ΠΗΓΗ http://www.psaxtiria.com/2009/07/10_31.html

[TARA]

Gogga μου σηκώθηκε η τρίχα με την ιστορία του αδερφού σου. Πρέπει να άλλαξε πολύ μετά από αυτή την εμπειρία, ε?

Μου θύμισες μια ιστορία που είχα ξεχάσει... Ο πρώην άντρας μου είχε ένα τρομακτικό ατύχημα με τη μηχανή, στη λ.Κηφισίας βράδυ, με μεγάλη ταχύτητα, όταν έπεσε πάνω του ένα αυτοκίνητο που παραβίασε κόκκινο. Τον τίναξε στον αέρα, έπεσε και σύρθηκε στις άλλες λωρίδες, κι ενώ επειδή ήταν προχωρημένη η ώρα κι έτρεχαν όλοι, δεν προλάβαιναν να φρενάρουν, πέρασε κυριολεκτικά κάτω από τις ρόδες 2 αυτοκινήτων χωρίς να πάθει τίποτα! Η μηχανή έπαθε μεγάλη ζημιά, το τιμόνι στράβωσε κι έσπασε, και μια εικονίτσα του Αγίου Χριστοφόρου (προστάτης των οδηγών) που του είχα βάλει, έμεινε αλώβητη. Την άλλη μέρα πήγε και άναψε λαμπάδα, και από τότε άλλαξε πολύ. Τον σημάδεψε αυτή η εμπειρία, το να βλέπεις τον θάνατο μπροστά στα μάτια σου.

Καπετάνισσα πολύ ενδιαφέροντα τα όσα μας παραθέτεις!

[koufetaki]

υπαρχουν τα ονειρα αλλα υπαρχουν και τα αστρικα ταξιδια.ο ρομπερτ μονροε την πρωτη φορα που ειχε την πρωτη του εκτος σωματος εμπειρια το 1958,νομιζε οτι ειχε παθει παρακρουση και πως κινδυνευε η διανοητικη του υγεια.μετα το σοκ ομως ο μονροε αρχισε να ερευνα τις νεες του ιδιοτιτες και ενιωσε απολυτη ικανοποιηση.κατεγραφε λεπτομερως τις εμπειριες του και πηρε μερος σε εργαστηριακα πειραματα,για να ανακαλυψει περισσοτερα για το φαινομενο.το 1971 δημοσιευσε το βιβλιο του ''ταξιδια εξω απο το σωμα'' οπου περιεγραφε τις εμπειριες του και εδινε οδηγιες για τις τεχνικες προκλησης τους.

[koufetaki]

Το Αστρικό Ταξίδι είναι όταν η ψυχή απαλλάσσεται προσωρινά από το σώμα και «ταξιδεύει» ως ενέργεια. Κάθε φορά που το σώμα φτάνει σε κατάσταση REM (πολύ βαθύς ύπνος) η ψυχή απελευθερώνεται και ταξιδεύει. Αυτό συμβαίνει σε όλους μας, δεν είμαστε όμως όλοι ικανοί να το θυμηθούμε όταν ξυπνάμε. Άλλοι το θυμούνται σαν θολό όνειρο άλλοι όμως δεν το θυμούνται καθόλου.Η ψυχή συνδέεται με το σώμα με ένα είδος «ομφάλιου λώρου» τον οποίο συνήθως ονομάζουμε Άργυρος Χορδή. Αυτή η χορδή δεν έχει περιορισμό μήκους διότι πολύ απλά δεν είναι ύλη. Είναι όμως αυτό που διατηρεί το σώμα ζωντανό. Όταν η χορδή κόβεται, η ψυχή απελευθερώνεται οριστικά και το σώμα πεθαίνειΚατά την διάρκεια του Αστρικού Ταξιδιού, η Άργυρος Χορδή είναι εκείνη που μεταφέρει τις εντυπώσεις της ψυχής στο σώμα και το ανάποδο. Όταν για κάποιο λόγο το σώμα κινδυνέψει ή η ψυχή (εμείς δηλαδή) φοβηθεί, αυτόματα η χορδή «τραβά» την ψυχή πίσω στο σώμα. Πιστεύω πως όλοι μας, έστω και μια μονάχα φορά στην ζωή μας, έχουμε ξυπνήσει πολύ απότομα από βαθύ ύπνο, για κάποιον ανεξήγητο λόγο (ίσως να είχε προηγηθεί κάποιος δυνατός και απότομος θόρυβος) ή με κάποιον ανεξήγητο φόβο ή ανακαλύπτοντας πως το σώμα μας βρίσκεται σε κάποιου είδους κίνδυνο, είτε αυτός είναι το ότι κοντεύουμε να πνιγούμε με τα σκεπάσματα, είτε κοντεύουμε να πέσουμε από το κρεβάτι κλπ. ακόμα και μια πιθανή κράμπα ή -για να το πάμε πιο μακριά- ένας σεισμός ή κάτι παρόμοιο. Αμέσως ανακαλύπτουμε πως η καρδιά μας χτυπά πολύ δυνατά και πολύ γρήγορα, ίσως μάλιστα να μας προκαλεί και πόνο στο στήθος, το σώμα μας αρνείται να κινηθεί για λίγο (σαν να έχει παραλύσει) και χρειαζόμαστε μερικά δευτερόλεπτα μέχρι να καταφέρουμε να μιλήσουμε. Αυτό συμβαίνει διότι η ψυχή, λόγο κινδύνου του σώματος, επέστρεψε βίαια στο σώμα, και όχι ομαλά όπως συμβαίνει συνήθως, με αποτέλεσμα το σώμα να υποστεί ένα είδους «σοκ». Κατά κανόνα όμως, η ψυχή ταξιδεύει όταν το σώμα κοιμάται βαθιά, χωρίς προβλήματα, και επιστρέφει ομαλά όταν το σώμα έχει ξεκουραστεί αρκετά και σιγά-σιγά «βγαίνει» από την κατάσταση REM. Έτσι, η μνήμες του ταξιδιού περνούν στο υποσυνείδητο και ξεχνιούνται τελείως ή έχουμε μια αμυδρή μνήμη του σαν θολό όνειρο.

[gogga]

Gogga μου σηκώθηκε η τρίχα με την ιστορία του αδερφού σου. Πρέπει να άλλαξε πολύ μετά από αυτή την εμπειρία, ε?

Μου θύμισες μια ιστορία που είχα ξεχάσει...

Καπετάνισσα πολύ ενδιαφέροντα τα όσα μας παραθέτεις!

Αυτο ηταν το τελευταιο ατυχημα , και ευχομαι το τελευταιο. πριν απο αυτο ειχαν ακολουθησει αλλα τεσσερα. Το ενα με εμενα και τον αδελφο μου που σταματησαμε να κατεβει μια φιλη μου και 30 μετρα πιο πανω, φευγει το αυτοκινητο του αδελφου μου (ψιλοεβρεχε και ο δρομος γλυστραγε) και το αυτοκινητο ειχε σταματησει εξω απο την εκκλησια του Αγ. Δημητριου στο Σχιστο Κορυδαλλου!! Και μια φορα πηγαινε με την μητερα μου στη Λιβαδεια να μαζεψουν ελιες. Συνηθως παμε απο την Παλια Εθνικη Οδο (απο Θηβα) εκεινη τη μερα ειχε ομιχλη ο δρομος και ο αδελφος μου ως συνηθως ετρεχε, πηγε να κανει μια προσπερασει σε καποιο σημειο του δρομου που ανοιγει και εχασε τον ελεγχου του αυτοκινητου οταν ειδε μια νταλικα να ανεβαινει απο το απεναντι ρευμα. Το αυτοκινητο δεν σταματησε λιγο πριν μια μεγαλη στροφη, μολις περασαν απο το εκκλησακι του Αγιου Χριστοφορου. Η μητερα μου οταν περναει απο εκει σταυροκοπιεται και καποιες φορες κλαιει απο συγκινησει. Πιστευω σε αυτη τη ζωη ολα συμβαινουν για καποιο λογο και σε καποια πραγματα δεν μπορεις να μην σωσεις σημασια...

[TARA]

Πάντως το θέμα των ονείρων είναι μεγάλο και με έχει απασχολήσει, αν και δεν πιστεύω στις ερμηνείες στυλ ονειροκρίτη. Νομίζω κάποια πράγματα υπάρχουν στο υποσυνείδητό μας και βγαίνουν στα όνειρα με μορφή ακόμη και προφητικών ονείρων κατά κάποιο τρόπο. Τώρα, το να ονειρευτείς έναν τόπο που δεν έχεις επισκεφθεί ποτέ...δε μπορώ να το εξηγήσω!

[TARA]

Η ΒΑΣΚΑΝΙΑ

Από την Αρχαιότητα έως Σήμερα!

Με τον όρο βασκανία εννοείται η δυσμενής και ολέθρια ψυχική επίδραση, η οποία εξασκείται τόσο στους ανθρώπους και στα ζώα όσο και στα φυτά αλλά ακόμη και στα αντικείμενα δια του βλέμματος και μόνο από άτομα τα οποία έχουν έμφυτη αυτή τη δύναμη. Έτσι το άτομο που ματιάζει κάνει κακό χωρίς κάποια συγκεκριμένη χειρονομία ή λόγια ή άλλη τελετουργική πράξη και συνήθως χωρίς να το θέλει ή να έχει συνείδηση της πράξεώς του. Αρκεί απλά το γεγονός του θαυμασμού ή της ιδιαίτερης ενασχόλησης και παρατήρησης ή της ύπαρξης ζήλιας στις προθέσεις του ατόμου ώστε να ματιάσει κάποιον ή κάτι.

Πιστεύεται ότι το κακό μάτι ή βασκανία είναι αποτέλεσμα κακόβουλης ή και απλώς ζωώδους μαγνητικής επιδράσεως η οποία είναι αρκετά ισχυρή σε μερικά άτομα. Με άλλα λόγια η βασκανία δεν είναι τίποτε περισσότερο από την ασυνείδητη εκπομπή σε μεγάλη ένταση χαμηλού μαγνητικού δυναμισμού. Ο βασκανηστής συνήθως άτομο προικισμένο με ισχυρή θέληση, μπορεί να επιβληθεί μόνον σε άτομα με ασθενή θέληση, σε άσχημη ψυχική κατάσταση, και γενικά πιο αδύναμα. Πιστεύετε ότι άτομα ηθικά, με υγιή ψυχική και πνευματική κατάσταση, που ζούνε έντιμα και σύμφωνα με τους φυσικούς νόμους, δύσκολα ματιάζονται. Βέβαια, ανέκαθεν πιστεύονταν ότι τα άτομα που μπορούσαν να ματιάσουν παρουσίαζαν κάποια συγκεκριμένα εξωτερικά χαρακτηριστικά π.χ. το πράσινο χρώμα των ματιών και γενικότερα τα ανοικτόχρωμα μάτια, τα μικρά μάτια ή τα σμιχτά φρύδια, ενώ θεωρούνταν ότι οι σαββατογεννημένοι δεν ματιάζονται.

Στην Ελλάδα και ανάλογα με την περιοχή το μάτι θα το συναντήσουμε με διάφορες ονομασίες. Το βάσκαμα ή κακό μάτι στην Θεσσαλία το συναντάμε ως αρμένιασμα,στα Δωδεκάνησα ως ματικό,στην Κρήτη ως λάβωμα, φιαρμός ή θιάρισμακαι στη Μάνη ως αποσκασμός.

Η Χριστιανική θρησκεία αν και δέχεται την ύπαρξή της και διαβάζει και ευχές για την εξουδετέρωση της αρνητικής αυτής ενέργειας δεν δέχεται την χρήση άλλων φυλακτών πλην του σταυρού, η πίστη στον οποίο είναι και το όπλο του χριστιανού ενάντια στο κακό μάτι και γενικά σε ό,τι κακό. Η ευχή της βασκανίας έχει ως εξής : «....ο ιατρός και θεραπευτής των ψυχών ημών, η ασφάλεια των εις Σε ελπιζόντων, Σου δεόμεθα και Σε παρακαλούμεν απόστησον, φυγάδευσόν και απέλασον πάσαν διαβολικήν ενέργειαν, πάσαν σατανικήν έφοδον και πάσαν επιβουλήν περιέργειαν Τε πονηράν και βλαβήν και οφθαλμών βασκανίαν...από του δούλου σου, και ή υπό ωραιότητος, ή ανδρείας, ή ευτυχίας, ή ζήλου και φθόνου ή βασκανίας συνέβη αυτός.....κατάπεμψον άγγελον ειρηνικόν, κραταιόν, ψυχής και σώματος φύλακα, ός επιτιμήσει και απελάσει πάσαν πονηράν βουλήν, πάσαν φαρμακείαν και βασκανίαν των φθοροποιών και φθονερών...»

Γενικά σήμερα την βασκανία και την πίστη σε αυτήν θα την συναντήσουμε σε ολόκληρη την υδρόγειο και στις περισσότερες θρησκείες καθώς και αντιβασκανικά τελετουργικά και φυλακτά ακόμη και χειρονομίες. Για παράδειγμα στην Ιταλία και την Γαλλία γίνεται ευρεία χρήση, ως αποτρεπτική του ματιού, της χειρονομίας που σχηματίζεται με τα δάκτυλα του ενός χεριού αν κλείσουμε με τον αντίχειρα τον μεσαίο και τον παράμεσο και κρατήσουμε τεντωμένα τον δείκτη και το μικρό δάκτυλο ( Γραβ. Ιατροσοφία 3, 794). Βέβαια οι χειρονομίες αποτελούν μόνο στιγμιαία προφύλαξη. Την πραγματική προστασία προσφέρουν τα φυλακτά και όπως αναφέρθηκε το ήθος και η κατάσταση του ατόμου.

Η πίστη για την ύπαρξη του κακού ματιού υπάρχει ριζωμένη ακόμη από τους αρχαίους λαούς, Χαλδαίους, Ασσύριους, Ιουδαίους, Αιγυπτίους, Έλληνες και Ρωμαίους μέσω των οποίων επικράτησε σε όλη την Ευρώπη και συνεχίζει ακόμη και σήμερα να διατηρείται στους «πολιτισμένους» λαούς, απασχολώντας ακόμη και την επιστήμη.

Οι αρχαίοι Τριβαλλοί και Ιλλυριοί πίστευαν ότι υπάρχουν βάσκανα πρόσωπα ικανά να προκαλέσουν ακόμη και το θάνατο μόνο με το βλέμμα τους.

Οι Αφρικανοί πιστεύοντας ότι το κακό μάτι μπορεί να προκαλέσει εκτεταμένες καταστροφές ακόμη και να ξηράνει πηγές, να σκοτώσει κοπάδια ολόκληρα ή να μαράνει δέντρα κατέφευγαν στην προστασία τοτέμ. Κατεξοχήν μορφές που προστάτευαν ( και αυτό δεν ισχύει μόνον για τους αφρικανούς αλλά για όλους τους λαούς που πίστευαν και πιστεύουν στην ύπαρξη του κακού ματιού )ήταν τερατόμορφα πλάσματα που προκαλούσαν φόβο και απέχθεια, αλλά και διάφορα ζώα όπως ο ποντικός, ή ύαινα, ο σκορπιός, ο λύκος , ο κόρακας, αλλά και το λιοντάρι , ο γυπαετός λόγω της δύναμης που απέπνεαν. Από το φυτικό βασίλειο αντιβασκανικά θεωρούντο το σκόρδο, η δάφνη, η λευκάκανθα και διάφορα φυτά αποκρουστικά στην μυρωδιά, την αφή, ή την όψη. Από το ορυκτό βασίλειο αντιβασκανικά θεωρούνται ο μαγνήτης, ο σίδηρος, ο ορείχαλκος, η γαλαζόπετρα κ.α. Από όλα αυτά κατασκευάζονταν τα διάφορα χαϊμαλιά ή φυλακτά.

Οι Αιγύπτιοι μεταχειρίζονταν φύλλα παπύρου με μυστηριώδεις γραφές που φορούσαν στα εσώρουχά τους. Οι Πέρσες έκαναν χρήση λωρίδων πάνω στις οποίες χάραζαν ξορκισμούς και έδεναν με αυτές διάφορα μέρη του σώματός τους. Οι Εβραίοι στα αντιβασκανικά φυλακτά τους έγραφαν κομμάτια από την παλαιά διαθήκη και τα φορούσαν είτε σαν περιβραχιόνια στο αριστερό τους χέρι είτε στο κεφάλι τους, επίσης στα φυλακτά τους συναντούμε και παραστάσεις φιδιών. Από τους Εβραίους θα πρέπει να επηρεάσθηκαν και οι Μωαμεθανοί ώστε στα φυλακτά τους συναντούμε ρητά του κορανίου.

Ιδιαίτερη λαογραφική σημασία παρουσιάζει η βασκανία στην αρχαία Ελλάδα γιατί υπάρχουν γραπτές αναφορές σε αυτήν. Αξιοσημείωτο είναι το πόσο απαράλλακτες μεταφέρθηκαν οι δοξασίες αυτές ως τις ημέρες μας. Το «οφθαλμίζειν»,και «εποφθαλμίζειν» σήμαιναν ακριβώς ό,τι εννοούμε σήμερα λέγοντας «ματιάζω». Το ματιάστηκε μόνος του πρωτοπαρατηρήθηκε σαν αυτοβασκανία στους αρχαίους Ελληνες. Το μη λες μεγάλο λόγο ελέχθηκε από τον Σωκράτη « μη μέγα λέγε, μη τις βασκανία περιτρέψη τον λόγον τον μέλλοντα» (Πλατ. «Φαίδων» 95Β). Το «χτύπα ξύλο» αντιστοιχεί στο «άπτεσθαι ξύλου». Το «κουφό του διαβόλου το αυτί» είναι το αντιστρόφως ανάλογο του « προσκυνώ Αδράστειαν»( θεότητα του φθόνου και της εκδικήσεως των Αρχαίων). Επίσης έχει διατηρηθεί από την αρχαιότητα το «φτύσε τον κόρφο σου», ή το φτύνω τρεις φορές για να μην σε ματιάξω. Ο Θεόκριτος αναφέρει « ως μη βασκαθώ δε τρις εις εμόν έπτυσα κόλπον». Επίσης ο Αριστοτέλης αναφέρει : «εμπτύει αυτοίς ως μη βασκανθώσιν» ( Αριστ. Απ. 347).

Το να κρεμάνε σκόρδο στην είσοδο του σπιτιού ή του καταστήματος έχει παραμείνει από τα αρχαία χρόνια. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι μερικές αντιβασκανικές για τότε χειρονομίες μεταφέρθηκαν και χρησιμοποιούνται σήμερα ως υβριστικές π.χ. το φασκέλωμα ή η σχετική παραστατική χειρονομία του φαλλού. Υπήρχαν και τότε όπως και σήμερα τρόποι και μέσα διαγνώσεως της βασκανίας όπως το κοίταγμα του λαδιού της καντήλας. Χαρακτηριστικό είναι ότι οι τρόποι αυτοί μαθαίνονται από συγκεκριμένα άτομα και μεταφέρονται από γενιά σε γενιά με συγκεκριμένους τρόπους για να μην χάσουν την δύναμή τους. Π.χ. πηγαίνει από άντρα σε γυναίκα εναλλάξ, ή από γιαγιά σε εγγόνι.

Συνεχίζοντας την περιήγηση στους αρχαίους Έλληνες ας αναφερθούμε στον μεγάλο ρήτορα της Αντιόχειας τον Λιβάνιο , ο οποίος αναφέρει πολλά περί μαγείας στην αυτοβιογραφία του, και ανάμεσα σε αυτά και το ότι πίστευε στην βασκανία και μάλιστα ότι εκδηλώνεται έντονα σε αυτούς που όλοι επαινούν : «γνώριζα πως κάποιο κακό μάτι (βασκανία τις ) θα κάρφωνε το βλέμμα του στους γιούς σου. Από την φύση του το κακό μάτι καρφώνει όποιον επαινούν οι άλλοι.....ο δαίμονας του φθόνου δεν μπορούσε όμως να ανεχθεί αυτούς τους επαίνους...» (σελ. 281, Έλληνες μάγοι)

Ο Δημοσθένης πολλές φορές και με μεγάλη επιμονή καταγγέλλει την βασκανία που προκαλεί δυστυχία και αποτυχία των προσπαθειών.

Ο Στράβων (63 - 25 π.Χ.) αναφέρει ότι σύμφωνα με τον Αρτεμίδωρο τους Εφεσίους τους είχε συκοφαντήσει ο ιστορικός Τιμαίος ο Ταυρομενέος τον οποίου μάλιστα χαρακτηρίζει ως βάσκανο, δηλαδή κακόβουλο άνθρωπο ο οποίος μπορεί και ματιάζει.

Ο Πλούταρχος αναφέρει στα συμποσιακά μία συζήτηση αναφορικά με αυτούς που έχουν την ικανότητα να προκαλούν βασκανία, ενώ είναι αυτός που αναφέρει και την περίπτωση της αυτοβασκανίας.

Ο Φίλαρχος έλληνας ιστοριογράφος αναφέρει ότι κάποιοι λαοί, που κατοικούν κοντά στον Πόντο, προκαλούν ακόμη και το θάνατο σε παιδιά αλλά και άνδρες με το βλέμμα τους και μόνο.

Ο Δημόκριτος αναφέρει ότι εκπέμπουν τα μάτια του βασκάνου εικόνες που έχουν αισθήσεις και ορμή και φέρνουν μαζί τους τη μοχθηρία και το φθόνο του, επηρεάζοντας και προκαλώντας διαταραχές στον βασκανόμενο.

Κλείνοντας ας αναφερθούμε στο παλαιότερο σωζόμενο Ελληνικό κείμενο που περιγράφει το αποτέλεσμα του κακού ματιού. Η αναφορά γίνεται για τα Αργοναυτικά του Απολλώνιου του Ρόδιου ο οποίος περιγράφει χαρακτηριστικά πως η Μήδεια με το κακό της μάτι κατάφερε να σταματήσει τον Ταλώ, τον χάλκινο άνδρα - ρομπότ που φύλαγε το νησί της Κρήτης, από το να πετάει τεράστιες πέτρες στο καράβι του Ιάσονα εμποδίζοντας τον έτσι να πλησιάσει το νησί. Η Μήδεια, λοιπόν, τραγουδώντας μαγικά τραγούδια, κάλεσε τις θεές του θανάτου, τα μαγικά σκυλιά του Άδη, γονατιστή τα κάλεσε τρεις φορές με προσευχές. Έβαλε το κακό στο νου της και με το κακό της το μάτι έριξε κατάρα στα μάτια του Ταλώ.. «...πατέρα Δία, τρόμος με πιάνει και θαμπώνομαι σαν σκέφτομαι ότι ο φρικτός θάνατος μας βρίσκει όχι μόνο από αρρώστεια ή από λαβωματιά αλλά και από κάποιον που μας κάνει κακό από μακρυά....» (σελ. 187, η μαγεία στον Ελληνικό και Ρωμαϊκό κόσμο).

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ

[maira95]

το Ματι προσωπικα δεν το πιστευω,και ποτε στα παιδια μου δεν εβαλα ματακια και χαντρες και τιποτα δεν επαθαν!

αντιθετα το πιστευε πολυ ο πατερας μου και θυμαμαι που μας ελεγε οτι ''το ματι και πετρα σκιζει''

το πιστευει και ο καπταιν ο οποιος ξερει να ξεματιαζει και να αυτοξεματιαζεται

[maira95]

Φτου, να μη σε ματιάσω.

Μάτιασμα. Μία λαϊκή δεισιδαιμονία ή μία περίεργη ασθένεια;

«Τα μαυρομάτικα ματιάσματα, καθώς και τα μαυρομάτικα φασόλια δεν είναι τίποτα. Το γαλανό μάτι, όμως, είναι γερό μάτι. Φτάνει μέχρι το μεδούλι...» Στα όρη στ' άγρια βουνά έδιωχνε το «κακό μάτι» η Γεωργία Βασιλειάδου στην αξέχαστη ταινία του παλιού ελληνικού κινηματογράφου «Η κυρά μας η μαμή».

H δύναμη του Mατιού

Η ΠIΣTH στο κακό μάτι, στη βλαπτική δύναμη που έχει το επίμονο βλέμμα κάποιων ανθρώπων πάνω σε αξιοζήλευτα πρόσωπα και πράγματα, είναι πολιτισμικό ιδίωμα των μεσογειακών κοινωνιών που το επικαλούνται για να κατανοήσουν τις επιπτώσεις μιας απρόσμενης και ανεξήγητης κακοτυχίας. Στην ελληνική κοινωνία, το μάτιασμα είναι ένα ηθικό/αξιολογικό σύστημα που συνδέει το άτομο με το κοινωνικό σύνολο και το πρόσωπο με το σώμα του. Είναι ένας τύπος οπτικής αντίληψης και ένας κώδικας επικοινωνίας: μία στρατηγική για να κατασκευάζουν οι άνθρωποι τις κοινωνικές σχέσεις και την ατομική τους ταυτότητα, υπακούοντας ή αψηφώντας τις συχνά αντιφατικές αρχές της συλλογικής ζωής: κοινωνικότητα και αυτονομία, συνεργασία και ανταγωνισμό, συμμόρφωση και επίδειξη.

Στην καθημερινή ζωή τα πρόσωπα εκτίθενται στο βλέμμα των άλλων, γι' αυτό πρέπει να δρουν σύμφωνα με τις αποδεκτές αρχές της κοινότητας. Oταν οι αρχές αυτές παραβιάζονται, από μία συνειδητή ή όχι υπεροχή στην εμφάνιση ή τα αγαθά κάποιου, η ιδανική κοινωνικότητα ανατρέπεται και η αταξία που προκαλείται επισύρει το μάτιασμα, την οπτική επίθεση εναντίον του παραβάτη. Το μάτιασμα προσβάλλει το σώμα, την περιουσία, την ατομική και κοινωνική υπόσταση αυτού που ματιάζεται και, για την αποκατάστασή του, απαιτείται το ξεμάτιασμα, η τελετουργική επανένταξη του ματιασμένου στο κοινωνικό σώμα.

Το μάτιασμα αποδίδεται σε αίτια υπερφυσικά και ανορθόλογα, στο «κακό μάτι», το «κακό παρατήρημα», το «κακό συναπάντημα», την «κακιά ώρα», δηλαδή σε μιαν αόριστη αίσθηση ενός υπερβατικού κακού που είναι συνεχώς παρόν ανάμεσα στους ανθρώπους, διαρκής απειλή για την ατομική ασφάλεια και την κοινωνική συνοχή. «Το [κακό] μάτι δε μπορείς να το αποφύγεις… όπου και να πας, ό,τι και να κάνεις, όπου και να 'σαι, στο σπίτι, στη δουλειά, στο δρόμο, στο καφενείο, σε βρίσκει το μάτι».

Η λαογραφία αναφέρει ότι ματιάζουν αυτοί που έχουν σμιχτά φρύδια, εκείνοι που τους έκοψε η μάνα τους τον θηλασμό και τα άτομα με κάποιου είδους αναπηρίες. Ματιάζονται τα όμορφα και ζωηρά μικρά παιδιά, οι όμορφοι άνθρωποι, οι έγκυες. Αλλά και τα δέντρα που δίνουν πολύ καρπό, τα λουλούδια που προκαλούν εντύπωση και τα όμορφα ζώα, ιδιαίτερα τα άλογα.

Για την κλινική εικόνα του ματιασμένου, υποστηρίζεται από έρευνά ότι μπορεί να έχει διαφόρους βαθμούς, ένταση ή βαρύτητα. Μπορεί να είναι μια απλή αδιαθεσία, κοκκινίλες στο πρόσωπο, ζάλη, κρυάδες, τάση για εμετό, ρίγη, χασμουρητά. Μέχρι πονοκέφαλο, ίλιγγο, σπασμούς στα παιδιά και «τικ» στα βλέφαρα.

Και πάμε στην πρόληψη - προφύλαξη. Το... φτύσιμο είναι από τους παραδοσιακούς τρόπους. Πιθανώς, έχει τη ρίζα του στην παρατήρηση ότι το σάλιο έχει αντισηπτικές ιδιότητες, αλλά όσο να 'ναι δεν είναι κι ό,τι καλύτερο να δέχεσαι το φτύσιμο του άλλου. Ως τρόπος αποφυγής για το μάτιασμα είναι γνωστό από την αρχαιότητα. Ο Δεισιδαίμονας του Θεόφραστου έφτυνε τρεις φορές πριν βγει έξω για τη δουλειά του. Φτύνουμε κι εμείς δύο - τρεις φορές στον κόρφο μας για να αποφύγουμε την κακοτυχία. Προστατευόμαστε με πράσινες ή γαλάζιες χάντρες, φυλακτά, χαϊμαλιά. Κατ' άλλους είναι πιο αποτελεσματικά τα φυλαχτά που έχουν αντικείμενα όπως σκόρδο, πυρίτιδα, άγια λείψανα, λιβάνι. Άλλοι φορούν τα ρούχα τους ανάποδα ή κάνουν χειρονομίες, βάζοντας τον αντίχειρα μεταξύ του δείκτη και του μέσου δάκτυλου του χεριού. Τελικά, το «μάτιασμα» είναι μύθος ή πραγματικότητα;: «Η απάντηση είναι ότι δεν υπάρχει απάντηση». Τα συμπεράσματα δικά σας...

Η διάγνωση γίνεται πρακτικά και μερικοί από τους τρόπους που χρησιμοποιούνται προκαλούν θυμηδία , αλλά σύμφωνα με «πάσχοντες» και «θεραπευτές» είναι αποτελεσματικοί.

Η διάγνωση με το λάδι στο νερό είναι, ίσως, ο πιο διαδεδομένος τρόπος. Χρησιμοποιούν λάδι από το καντήλι, λένε μια ευχή και το στάζουν σε ένα ποτήρι ή σε ένα πιάτο με νερό. Αν διαλυθεί το λάδι στο νερό τότε πρόκειται για μάτιασμα. Πάντως, για όσους αμφιβάλουν για την ακρίβεια της μεθόδου, ο συνομιλητής μας αναφέρει ότι συχνά τα λάδια είναι νοθευμένα με άλλα λάδια και τότε διαλύονται στο νερό. Άλλος τρόπος διάγνωσης είναι με τα κάρβουνα στο νερό. Ρίχνονται τρία κάρβουνα στο νερό κι αν βουλιάξουν υπάρχει μάτιασμα κι αναφέρει ότι το κάρβουνο περιέχει προσμίξεις, που μπορεί να καταστήσουν μεγαλύτερο το ειδικό του βάρος. «Διάγνωση» γίνεται και με το μέτρημα σπάγκου ή μαντηλιού, πετώντας αλάτι στη φωτιά που άμα κάνει κρότο το άτομο είναι «ματιασμένο» και άλλοι τρόποι που ποικίλουν από περιοχή σε περιοχή. Σε ό,τι αφορά τη θεραπεία του ματιάσματος γίνεται και αυτή με διάφορους τρόπους. Οι «ειδικοί» δεν αποκαλύπτουν τα μυστικά τους και οι φράσεις που χρησιμοποιούν για το ξεμάτιασμα μένουν κρυφές. Εκτός κι αν τις πιάσει κάποιος στα κλεφτά. Στην περιοχή μας επιτρέπεται να αποκαλύψει τις φράσεις, όποιος τις γνωρίζει, τη Μεγάλη Πέμπτη.

Για να αποφύγουν το κακό μάτι πολλοί φορούν ένα φυλαχτό και τον σταυρό της βάφτισης κάτω από τα ρούχα του ή κρεμά ένα «ματάκι» γυάλινο ή μια γαλάζια χάντρα στον λαιμό. Υπάρχουν και φυλαχτά για αντικείμενα: σταυροί, [μονό]σκόρδα, άδεια κελύφη αυγών. άλλα αποτροπαϊκά είναι να φτύνει κανείς τρεις φορές τον κόρφο του ή να ψιθυρίζει «σκόρδα στα μάτια σου, παλούκια στον κώλο σου», όταν κάποιος τον κοιτάζει επικίνδυνα, να κρύβει μια σκελίδα σκόρδο ή ένα κομμάτι δίχτυ στα ρούχα του, να φορά τα εσώρουχα ανάποδα ή να κάνει μια μουντζούρα πίσω απ' το αυτί. Eτσι, ο εαυτός παραλλάσσεται, δεν είναι αυτός που φαίνεται, αλλά ένας άλλος, κρυμμένος κάτω από την ορατή επιφάνεια.

Ποιους δεν πιάνει

Oσοι έχουν το κακό μάτι είναι ισχυρές προσωπικότητες, γιατί, ενώ ματιάζουν, οι ίδιοι δεν ματιάζονται. Είναι δράστες αλλά όχι θύματα του ματιάσματος, μια ιδιότητα που είναι δείκτης κοινωνικής δύναμης: «είναι έμφυτο να μη σε πιάνει το μάτι. Είναι ο αέρας του ανθρώπου, ισχυρός χαρακτήρας». Η ιδιότητα του ματιάσματος δεν μεταβιβάζεται. Το «κακό μάτι» δεν είναι κληρονομικό - άρα δεν είναι βιολογικό, αλλά πολιτισμικό χαρακτηριστικό. Ο κακός άνθρωπος δεν έχει απαραίτητα κακό μάτι. Αυτός έχει άλλες ευκαιρίες ή δυνατότητες για να βλάψει. Oποιος έχει «κακό μάτι» είναι προθετικά επικίνδυνος: κάποιος που ακόμη κι αν έχει διάθεση να βλάψει, δεν έχει την ηθική άνεση να το δηλώσει (ιδιαίτερα αν είναι συγγενής, γείτονας, φίλος). Γι' αυτό στα ξεματιάσματα, όπου «ονοματίζονται» οι πιθανοί ματιαστές, πρώτα αναζητούνται οι εγγύτεροι προσβολείς, ακόμη και η ίδια η μάνα του ματιασμένου. Το μάτιασμα της μάνας θεωρείται το πιο επικίνδυνο, «γιατί δύσκολα φεύγει», αφού η μάνα καμαρώνοντας το παιδί της εκδηλώνει την ανομολόγητη επιθυμία να το οικειοποιηθεί πάλι, όπως όταν το κυοφορούσε.

ΠΗΓΗ http://www.entercity.gr/

-----------------------------------------------------------------------

εμενα παντως ποτε δεν με εχει πιασει το ''ματι'' ,ισως και γιαυτο να μην το πιστευω...

[gogga]

Το μάτιασμα της μάνας θεωρείται το πιο επικίνδυνο, «γιατί δύσκολα φεύγει», αφού η μάνα καμαρώνοντας το παιδί της εκδηλώνει την ανομολόγητη επιθυμία να το οικειοποιηθεί πάλι, όπως όταν το κυοφορούσε.

Αυτο για το ματι της μανας μου το λεει συνεχεια η μαμα μου, να μην λεω του μπεμπη οταν τον ντυνω ποσο μου αρεσει...Παντως κοριτσια πιστευω στο ματι αλλα και στα μαγια. Οσο και αν θελω να μην το σκεφτομαι εχω πεπειστει οτι υπαρχουν.

[sweet_february]

Gogga δεν το ηξερα αυτο για το ματι της μανας.. Τωρα που το λες, θα σταματησω να το κανω γιατι κι εγω καθε μερα και καθε ωρα παιρνω αγκαλια την κορη μου και της λεω "ποσο ομορφο παιδακι εχω, καλε τι ομορφο μωρο" κτλπ.

Κι εγω πιστευω στο ματι και στην γλωσσοφαγια! Ειδικα για την γλωσσοφαγια μπορω να γεμισω σελιδες με οσα μου εχουν συμβει εμενα προσωπικα!