ΤΟ ΚΑΦΕ ΤΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ...

[TARA]

http://strange-files.net/index.php?option=com_content&view=article&id=196:2011-04-16-05-32-49&catid=40:2010-10-10-15-35-12&Itemid=61

[TARA]

http://strange-files.net/index.php?option=com_content&view=article&id=264:2011-07-18-19-23-41&catid=54:2010-11-28-00-27-23&Itemid=79

[TARA]

http://strange-files.net/index.php?option=com_content&view=article&id=165:-qq-&catid=39:ufo&Itemid=55

[Eviri]

Η Χορεομανία και η Μαύρη Πανώλη

Συγγραφέας: Ελπίδα Οικονομίδη

Λένε ότι οι πιο τρομακτικές ιστορίες πηγάζουν από την ίδια τη ζωή… Για την Ευρώπη του 14ου αιώνα, η περίοδος του «Μαύρου Θανάτου» ήταν ο μεγαλύτερος εφιάλτης που βίωσε η ήπειρος μέσα στον χρόνο . Η επιδημία, γνωστή στους περισσότερους ως μαύρη πανώλη ή πανούκλα, «θέρισε» τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων, με ένα ξέσπασμα που όμοιό του ίσως να μην έχει σημειωθεί ξανά. Γύρω από εκείνη την σκοτεινή περίοδο του 1347 -1350, παρατηρήθηκαν και καταγράφηκαν αρκετά παράξενα φαινόμενα τα οποία η ανθρωπότητα μοιάζει να έχει αποβάλλει από τη μνήμη της…

Σύμφωνα με αρκετούς μελετητές, η επιδημία του Μαύρου Θανάτου ξεκίνησε την «περιοδεία» της από την Κίνα περίπου το 1330. Η εξάπλωση της πανώλης συνοδεύτηκε από μια σειρά περίεργων γεγονότων που την ακολούθησαν καθʼ όλη την διάρκεια της διαδρομής της. Το 1334 η Καντόνα, το εμπορικό λιμάνι στη νότια πλευρά της χώρας, πλήττεται από πλημμύρες με αποτέλεσμα να

πεθάνουν 5.000.000 άνθρωποι. Το περιστατικό σημειώθηκε ένα χρόνο μετά την τραγωδία στο Κίνγκσαι, όπου μια τρομερή ξηρασία ακολουθούμενη από λιμό, αλλά και από τρομακτικές πλημμύρες, μετρούσε ήδη 400.000 νεκρούς. Ο Γερμανός Γιούστους Φρίντιχ Καρλ Χέκερ, διακεκριμένος καθηγητής της Ιατρικής στα Πανεπιστήμια της Ερφούρτης και του Βερολίνου κάνει λόγο στο βιβλίο του «The Black Death and the Dancing Mania» για κάποια προεόρτια της πανδημίας.

«Από την Κίνα μέχρι τον Ατλαντικό, τα θεμέλια της γης ταρακουνήθηκαν -σε όλη την Ασία και την Ευρώπη η ατμόσφαιρα βρισκόταν σε αναταραχή και έθεσε σε κίνδυνο, εξαιτίας της βλαβερής επιρροής της, κάθε είδος φυτικής και ζωικής ζωής».

Οιωνοί κακού

Όμως αυτού του είδους οι βίαιες αναταραχές δεν περιορίστηκαν μόνο στην Κίνα. Την ίδια χρονιά που στο Χουκουάνγκ και το Χονάν μια πεντάμηνη ξηρασία και στίφη ακρίδων κατέστρεφαν τις σοδειές, στην Ευρώπη εξερράγη το ηφαίστειο της Αίτνας. Οι σοδειές στη Γαλλία επλήγησαν από σμήνη ακρίδων και πλημμύρες, ενώ η Κίνα δεν σταμάτησε να τραντάζεται από ισχυρούς σεισμούς. Ενας μάλιστα από αυτούς διήρκησε –όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν τα αρχεία της εποχής- δέκα ολόκληρες μέρες. Ο Μαύρος Θάνατος συνέχισε το ταξίδι του στην Συρία και την Αίγυπτο, περνώντας από εκεί στην Κύπρο, πάντα χέρι-χέρι με την εκδήλωση περίεργων και αινιγματικών φαινομένων.

Έχοντας ως γνώμονα το παλιό και άλυτο πρόβλημα της ιατρικής από την εποχή του Παστέρ, σχετικά με το αν ο μικροοργανισμός προκαλεί τη νόσο ή αν η νόσος δίνει την ευκαιρία στον μικροοργανισμό να αναπτυχθεί, ο Χέκερ κατέληξε στο ότι «μια πηγή έθεσε χιλιάδες άλλες σε λειτουργία για την εξολόθρευση ζωντανών πλασμάτων, γιατί ακόμα και στις πιο μακρινές χώρες, στις οποίες μετά βίας αντήχησε η ηχώ του πρώτου πλήγματος, οι άνθρωποι έπεσαν θύματα ενός οργανικού δηλητηρίου-του άκαιρου βλασταριού των ζωικών ενεργειών που περιήλθαν σε βίαιη αναταραχή».

Η αλήθεια είναι ότι η δυναμική της επιδημίας ακολούθησε μια μυστηριώδη διαδρομή και τόσο οι ιστορικοί όσο και οι επιδημιολόγοι δυσκολεύονται να την εξηγήσουν, αφήνοντας μια σειρά ερμηνειών να πλανώνται.

Μανιακοί Χορευτές

Λίγα χρόνια μετάτην καταστροφική μανία του Μαύρου Θανάτου, μια περίεργη επιδημία ξέσπασε, οδήγώντας χιλιάδες ανθρώπους γιʼ ακόμη μια φορά στον θάνατο. Μια κατάσταση όχι ασυνήθιστη για τους ταλαιπωρημένους λαούς της Ευρώπης… Στην πραγματικότητα αρκετές αλλόκοτες επιδημίες εκδηλώνονταν κατά καιρούς στη Γηραιά Ήπειρο εκείνη την περίοδο.

Τον Ιούλιο του 1374 στους δρόμους και τις εκκλησίες του Αιξ-Λα-Σαπέλ, στα σύνορα της Γερμανίας με το Βέλγιο και την Ολλανδία, εμφανίστηκαν ομάδες ατόμων από τα κεντρικά της χώρας, πιασμένες χέρι-χέρι σε κύκλους. Ολοι τους χόρευαν εκστασιασμένοι για ώρες ολόκληρες. Δεν είχαν καμία επαφή με το περιβάλλον, ενώ κάποια στιγμή κατέρρεαν από την εξάντληση. Όταν συνέρχονταν, ισχυρίζονταν ότι τη στιγμή του χορού έβλεπαν οράματα πνευμάτων ή αγιών. Άλλοι έλεγαν ότι είχαν την αίσθηση ότι βρίσκονταν βυθισμένοι μέσα σʼ ένα ποτάμι αίματος κι έπρεπε να πηδούν ψηλά για να αναπνεύσουν.

Αν και υπάρχουν πολλές αντίστοιχες καταγραφές σε ότι αφορά τους Χορούς του Θανάτου (Dance Macabre) μέσα στην ιστορία, η επιδημία του 1374 είναι η καλύτερα τεκμηριωμένη ιστορικά. Μετά τη Γερμανία, η αλλόκοτη επιδημία χτύπησε και τις Κάτω Χώρες. Στη Λιέγη, στην Ουτρέχτη και σε άλλες πόλεις του Βελγίου ομάδες ατόμων άρχισαν να χορεύουν υστερικά. Συνέχεια είχε η Ουγγαρία, η Πολωνία, η Καρινθία, η Αυστρία… Όπου κι αν εμφανίστηκε η Χορεομανία, οι περιγραφές του φαινομένου παρουσιάζουν μεγάλες ομοιότητες μεταξύ τους.

Αυτός ο φρενήρης και ασταμάτητος χορός που κρατούσε ώρες ή και μέρες ακόμα, οδήγησε αρκετούς ανθρώπους στο θάνατο. Και ενώ η πορεία της Μαύρης Πανώλης είχε ξεκινήσει –σε ότι αφορά την Ευρώπη- από τα νότια και κεντρικά, συνέχισε στην Αγγλία και τις βόρειες χώρες, διέγραψε ένα μεγάλο κύκλο κι έστριψε ανατολικά πλήττοντας την Πολωνία, ο Χορός του Θανάτου ξεκίνησε με την αντίθετη φορά πάνω στα χνάρια της προηγούμενης επιδημίας: από την Γερμανία και τις Κάτω Χώρες και προς την Κεντρική Ευρώπη. Ο Χέκερ τον περιγράφει ως ένα «μαζικό παροξυσμό σπασμών, ο οποίος με τον πιο ασυνήθιστο τρόπο εξαγρίωνε τον άνθρωπο. Χόρευαν άγρια, ούρλιαζαν και άφριζαν όπως ακριβώς οι δαιμονισμένοι».

Οι περιγραφές του φαινομένου ποικίλουν, όπως και τα ονόματα της αλλόκοτης επιδημίας. Η Χορεομανία οδηγούσε σε τέτοιες υπερβολικές συμπεριφορές, που καμία ύστερη ερμηνεία δεν στέκεται ικανή να θεωρηθεί ως ικανοποιητική εξήγηση. Άνθρωποι από κάθε τάξη προσβάλλονταν, ιδιαίτερα εκείνοι που έκαναν καθιστικές εργασίες, όπως υποδηματοποιοί και ράφτες χωρίς όμως να αποτελούν εξαίρεση και οι αγρότες.

Οι άνθρωποι αυτοί γίνονταν ανήσυχοι και αεικίνητοι, παρουσιάζοντας συμπτώματα που δεν μπορούσαν να κατανικήσουν με τη βούλησή τους. Όσοι προσβάλλονταν, παρατούσαν τις ασχολίες τους και συγκεντρώνονταν σε συγκεκριμένα σημεία των πόλεών τους, χορεύοντας αδιάκοπα μέχρι να αφήσουν την τελευταία τους πνοή. Η ένταση του φαινομένου ήταν τόσο μεγάλη, ώστε πολλοί από αυτούς έχαναν τις αισθήσεις τους και χτυπούσαν το κεφάλι τους στους τοίχους ή στις γωνιές κτιρίων. Αλλοι πάλι έπεφταν σε χειμάρρους που μετατρέπονταν στους υγρούς τάφους τους.

Στην Ιταλία του 15ου αιώνα, η συγκεκριμένη επιδημία ονομάστηκε ταραντισμός. Από εκεί μάλιστα γεννήθηκε και ο γνωστός παραδοσιακός χορός «ταραντέλα». Ήδη από τον 11ο αιώνα, υπήρχαν μαρτυρίες για φαινόμενα «ασθενών» που συμπεριφέρονταν σαν μανιακοί. Φαντάζονταν ότι άκουγαν φωνές και ήχους, ενώ σε περίπτωση που άκουγαν το αγαπημένο τους μουσικό όργανο, άρχιζαν να χορεύουν σαν τρελοί και να περιφέρονται στη ύπαιθρο. Οι άνθρωποι αυτοί εκδήλωναν μια ανεξέλεγκτη απέχθεια ή λατρεία για ορισμένα αντικείμενα ή χρώματα σε ρούχα, έναν αινιγματικό πόθο για τη θάλασσα και μια ακατανίκητη ανάγκη να ξεφύγουν από την ανελέητη μελαγχολία τους μέσω της αγαπημένης τους μουσικής.

Εκείνη την περίοδο το φαινόμενο πήρε την ονομασία «χορός του Αγίου Ιωάννη» (εορτάζεται στις 24 Ιουνίου), εξαιτίας των βακχικών αλμάτων, στα οποία οδηγούσε ο παροξυσμός των προσβληθέντων. Η ημερομηνία ήταν ιδιαίτερα σημαντική, εφόσον αποτελούσε μια χριστιανική «σφραγίδα» πάνω στις παγανιστικές εορτές του θερινού ηλιοστασίου. Η γιορτή είχε έντονο βακχικό χαρακτήρα, κατάλοιπο των παλαιότερων δοξασιών των λαών της Ευρώπης. Οι εξαθλιωμένοι πληθυσμοί είχαν ανάγκη να ξορκίσουν τις σκοτεινές δυνάμεις, εκμεταλλευόμενες κάθε ευκαιρία για ξεφάντωμα. Δεν είναι τυχαίο ότι η χορεία αυτή έπληττε σε κάποιες περιπτώσεις τα ίδια άτομα κάθε καλοκαίρι. Οι άνθρωποι πρόσμεναν με ανυπομονησία την γιορτή του Αγίου Ιωάννη, ελπίζοντας πως χορεύοντας θα απελευθερώνονταν από τις οδύνες.

Η επιδημία χτύπησε και το Στρασβούργο το 1418, δίνοντας στο φαινόμενο ακόμα έναν χαρακτηρισμό. Ετσι ονομάστηκε «χορός τους Αγίου Βίτου», χάρη στον ομώνυμο άγιο, ο οποίος θεωρείται προστάτης από την φρενίτιδα της χορείας. Οι αντιδράσεις των θυμάτων ήταν παρόμοιες με τα όσα προαναφέραμε, ενώ οι αρχές της πόλης, στην προσπάθειά τους να ελέγξουν το φαινόμενο, χώρισαν τα πλήθη των χορευτών σε ομάδες και έβαλαν επόπτες να τους επιτηρούν από τυχόν βλάβες ή ταραχές.

Απόπειρες εξήγησης

Οι παράξενες επιδημίες χορού αποτελούν ένα ερευνητικό αντικείμενο που δεν έχει τύχει επαρκούς μελέτης από τους σύγχρονους ιστορικούς και γιατρούς. Το εν λόγω φαινόμενο δεν φαίνεται να τους απασχόλησε ιδιαίτερα, με αποτέλεσμα να αποδίδεται σήμερα σε μαζικές υστερίες, οφειλόμενες στο στρες της εποχής. Βέβαια, περιγραφές μαζικών εξάρσεων χορεομανίας είχαν καταγραφεί –όπως προαναφέραμε- και αρκετά παλαιότερα, όταν οι οικονομικές, κοινωνικές, αλλά και κλιματολογικές συνθήκες στην Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο ήταν κατά πολύ καλύτερες. Μερικοί προσπάθησαν να το συνδέσουν με ένα είδος δηλητηρίασης, τον λεγόμενο εργοτισμό, ο οποίος προκαλείται από τη βρώση μολυσμένου ψωμιού. Η εξήγηση αυτή θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αρκετά απλοϊκή, μιας και οι περιπτώσεις των εκδηλώσεων χορεομανίας μοιάζουν να αποτελούν κάτι το κατά πολύ πιο περίπλοκο. Η διαδρομή που ακολούθησε η επιδημία, η επιλεκτική εκδήλωση των κρουσμάτων, το επαναλαμβανόμενο μοτίβο προσβολής –σε κάποιες περιπτώσεις το περίεργο κύμα χτυπούσε σχεδόν σε ετήσια βάση κάθε καλοκαίρι τα ίδια ακριβώς άτομα- και τέλος η αλλόκοτη «συμπεριφορά κοπαδιού», συνθέτουν ένα αίνιγμα που ακόμα δεν έχει βρει λύση του.

Στην περίπτωση του ταραντισμού της Ιταλίας, τα συμπτώματα της κρίσης αποδόθηκαν στο τσίμπημα της αράχνης ταραντούλας. Η θεωρία αυτή «ρίζωσε» στις συνειδήσεις των ανθρώπων για πολλούς αιώνες, αν και ήδη από το 1770 είχε αποδειχθεί ότι το δάγκωμα της ταραντούλας είναι ακίνδυνο.

Ενας απρόσκλητος επισκέπτης

Η Χορεομανία μπορεί να έπληξε την Ευρώπη του 14ου αιώνα, παρʼ όλα αυτά ως φαινόμενα πέρασε στα ψιλά γράμματα της Ιστορίας, ως ακόμα ένα «μικρό και ενοχλητικό αίνιγμα». Αν κι έχει χάσει τη δυναμική του, το φαινόμενο εξακολουθεί να παρατηρείται μέχρι και τις μέρες μας. Μια έξαρσή του καταγράφηκε το 1957 στο Βάρντο της Νορβηγίας από τον Χανς Σάντεβαλντ. Δύο χρόνια μετά, ο καθηγητής θρησκευτικής ιστορίας Ερνέστο ντε Μαρτίνο εντόπισε 35 κρούσματα ταραντισμού κοντά στη Τζελατίνα της Ιταλίας. Η έρευνά του πραγματοποιήθηκε στις 28 και 29 Ιουνίου, λίγο πριν τη γιορτή των Αγίων Πέτρου και Παύλου. Το πιο πρόσφατο ξέσπασμα σημειώθηκε το 1988 στη Σαρδηνία και αναφέρεται στο βιβλίο του Robert E. Bartholomew, «Rethinking the Dancing Mania».

Αν και ο πολιτισμός μας έχει προαχθεί τεχνολογικά, η παιδεία που λαμβάνουμε είναι περισσότερο ολοκληρωμένη και η ιατρική επιστήμη έχει σημειώσει τεράστια πρόοδο, οι μαζικές επιδημίες τρέλας συνεχίζουν να αποτελούν μια ενοχλητική πραγματικότητα. Τα ομαδικά αμόκ που παρατηρούνται κυρίως στις Φιλιππίνες, στη Μαλαισία, την Ιάβα και σε ορισμένα μέρη της Αφρικής αποτελούν μια οξεία και χωρίς διάκριση ανθρωποκτονική φρενίτιδα. Οι προσβληθέντες χοροπηδούν σπασμωδικά, ουρλιάζουν και παρουσιάζουν επιθετικές τάσεις. Το «πιμπλόκτο» πλήττει κυρίως τους Εσκιμώους. Εχουν καταγραφεί αμέτρητα περιστατικά ατόμων που ουρλιάζουν, κλαίνε και τρέχουν ανεξέλεγκτα γυμνοί στα χιόνα. Το σύνδρομο της Ιερουσαλήμ πάλι, εκδηλώνεται στην ομώνυμη ιερή πόλη, με τους «ασθενείς» να καταλαμβάνονται από ασυνήθιστες μανίες, να φέρονται επιθετικά και πολλές φορές να αυτοκτονούν. Όσοι επιβιώνουν και συνέρχονται, παρουσιάζουν κενά μνήμης και ενημερώνονται για τη δράση τους από αφηγήσεις τρίτων.

Φαίνεται πως οι κατά τόπους κουλτούρες και παραδόσεις δημιουργούν τις ιδιαίτερες συνθήκες και ορίζουν τις παραμέτρους για τη μορφή εκδήλωσης της επιδημίας, αν και η συμπτωματολογία των περιστατικών είναι μάλλον παρόμοια. Ο σύγχρονος άνθρωπος εξακολουθεί να έχει άγνοια για τη φύση και τα αίτια εκδήλωσης τέτοιου είδους επιδημιών. Στην προσπάθειά του να νιώσει κάπως πιο ασφαλής, τα «ντύνει» με όρους όπως «στρες» ή μαζική υστερία… Όμως το φαινόμενο θα εξακολουθήσει να υφίσταται και να εκδηλώνεται απρόσκλητο σπέρνοντας τον πανικό και τον θάνατο…

Πηγή: Τα Καλυτερότερα blogspot

[Eviri]

Δύο σημάδια Ορθοδοξίας στην Τουρκία (Του Νίκου Χειλαδάκη ,Τουρκολόγου)

1. Το θαύμα της Παναγίας

Από δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας Χουριέτ στις 9 Μαρτίου 2010.

Πριν από χρόνια ένα ζευγάρι από την Τουρκία και συγκεκριμένα από την περιοχή της Αντιοχείας, μετανάστευσε στο Παρίσι όπου βρήκαν δουλειά και εγκαταστάθηκαν στα Μπαλιόζ, δηλαδή στα προάστια του Παρισιού. Το ζευγάρι ονομάζεται Εσάτ και Σεβίμ Αλντιντάρογλου.

Σήμερα στο σπίτι των Αλντιντάρογλου στο Παρίσι παρατηρείται κοσμοσυρροή καθώς πολλοί επισκέπτες έρχονται να δούνε ένα αξιοπερίεργο για αυτούς γεγονός. Το γεγονός αυτό, που χαρακτηρίστηκε από τον ίδιο τον τουρκικό τύπο σαν θαύμα, είναι πως μια

ελληνορθόδοξη βυζαντινή εικόνα της Παναγίας που είχαν βρει στην Αντιόχεια και την οποία είχαν πάρει μαζί τους οι Αλντιντάρογλου αν και μουσουλμάνοι, άρχισε να αναβλύζει δάκρυα από τα μάτια της Παναγίας. Η εικόνα της «Παρθένας Παναγίας», όπως την έχουν ονομάσει το τουρκικό ζευγάρι, έχει γίνει τόπος προσκυνήματος και μάλιστα, όπως αναφέρεται, έχει αποκτήσει θαυματουργικές ιδιότητες. Το γεγονός έχει γίνει ευρύτερα γνωστό και επισκέπτες προσκυνητές από την Γερμανία και το Βέλγιο καταφτάνουν στο σπίτι των Τούρκων για να προσκυνήσουν την ελληνορθόδοξη βυζαντινή εικόνα της Παναγίας. Ο Εσάτ Αντιντάρογλου διηγείται πως πριν από λίγο καιρό είχε έρθει στην εικόνα της Παναγίας μια παντρεμένη γυναίκα που δεν μπορούσε να κάνει παιδί και το είχε μεγάλο καημό γιατί ο γάμος της κινδύνευε με χωρισμό. Η γυναίκα αυτή γονάτισε και προσευχήθηκε επί αρκετή ώρα κάτω από τη εικόνα της Παναγίας. Μετά από λίγες μέρες η γυναίκα αυτή πηρέ τηλέφωνο κατασυγκινημένη τους Αλντιντάρολγου και τους είπε ευτυχισμένη ότι είχε γίνει θαύμα και περίμενε παιδί.

Στη φωτογραφία βλέπετε την εικόνα της θαυματουργικής Παναγίας με τον χαρακτηριστικό τουρκικό τίτλο, «MUCIZE», που σημαίνει Θαύμα.

2. Το σκάνδαλο της ανακαίνισης του τζαμιού

Στις 25 Αυγούστου του 2011 ξεσπούσε στην Τουρκία, (εφημερίδα Ζαμάν 25/8/2011), ένα μεγάλο «σκάνδαλο» (όπως χαρακτηρίστηκε), της ανακαίνισης του τζαμιού της πόλη Αλάτσατα κοντά στην Σμύρνη.

Το τζαμί αυτό όταν ζούσαν εκεί οι Έλληνες ήταν εκκλησία αφιερωμένη στον άγιο Κωνσταντίνο. Λόγω των εκτεταμένων φθορών που είχαν παρουσιαστεί τα τελευταία χρόνια, η τοπική διοίκηση ανέθεσε σε ένα εδικό συνεργείο να κάνει τις εργασίες ανακαίνισης. Το τουρκικό όμως συνεργείο αντί να ανακαινίσει το μουσουλμανικό τέμενος βρήκε και αναστύλωσε… το πεσμένο και περίτεχνο ιερό τέμπλο του ναού και έτσι αντί για τζαμί ουσιαστικά… παρέδωσε την ελληνική εκκλησία όπως ήταν στην αρχική της μορφή.

Το γεγονός αυτό σχολιάστηκε σαν σκάνδαλο από τα τουρκικά ΜΜΕ.

Στη παραπάνω φωτογραφία βλέπετε την εξωτερική όψη του τζαμιού της πόλης Αλάτσατα που ήταν η ελληνορθόδοξη εκκλησία του αγίου Κωνσταντίνου, και κάτω βλέπετε πανοραμική όψη του περίτεχνου ιερού τέμπλου της εκκλησίας του αγίου Κωνσταντίνου στα Αλάτσατα της Ιωνίας που αναστύλωσε το τουρκικό συνεργείο προκαλώντας την οργή των τουρκικών ΜΜΕ.

Η Κάτω εικόνα είναι το δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδα Ζαμάν, στις 23/8/2011, που αναφέρεται στο σκάνδαλο της ανακαίνισης του μουσουλμανικού τζαμιού της πόλης Αλάτσατα με τον χαρακτηριστικό τίτλο : Restorasyon camiyi kiliseye çevirdi , δηλαδή η ανακαίνηση μετέτρεψε το τζαμί σε εκκλησία.

Πηγή: Τα Καλυτερότερα blogspot

Η δεύτερη ιστορία μου θυμίζει προφητείες που αναφέρουν ότι, στους χρόνους του Αντίχριστου θα γίνουν πολλές αναστηλώσεις εκκλησιών.

[TARA]

http://www.newsbeast.gr/world/arthro/238627/i-tufli-puthia-apo-ti-voulgaria/

[TARA]

http://www.newsbomb.gr/anexhghta/story/82829/ta-pneymata-toy-leykoy-oikoy

[TARA]

http://www.newsbomb.gr/anexhghta/story/82490/fwtia-apo-ton-oyrano-epese-sthn-argentinh

[TARA]

http://www.newsbomb.gr/anexhghta/story/81978/magisses-me-zaria-kai-karfia

[TARA]

Σταυροί εμφανίζονται μέσα στην Αγιά Σοφιά

Παράδοξο και ανεξήγητο γεγονός που έρχεται μετά την περυσινή εμφάνιση των εξαπτέρυγων αγγέλων...

Το παράδοξο για όλους εμάς που δεν κατέχουμε την τέχνη της Αγιογραφικής είναι οτι τα ψηφιδωτά καλύφθηκαν από παχύ στρώμα ασβέστη (περίπου δύο δάχτυλα), όπως φαίνεται και σε συγκεκριμένη φωτογραφία, για να καλύψουν τα χριστιανικά σύμβολα και επάνω στον ασβέστη εμφανίστηκαν αυτοί οι σταυροί.

Και δίκαια αναρωτιέται ο επισκέπτης, αφού δεν τους έβαψε μετέπειτα κάποιος....

είναι δυνατόν να "πότισαν" από τον τοίχο μέχρι την εξωτερική στρώση του σοβά;

Και γιατί να εμφανιστούν μόνο οι σταυροί και να μην εμφανιστούν και οι υπόλοιπες τοιχογραφίες-αγιογραφίες, οι οποίες είναι και σε ψηφιδωτή μορφή (δηλαδή αποκλείεται ο "τυχαίος" εμποτισμός, αφού το επιστρωθέν υλικό είναι ψηφίδα);

Ακόμη όμως και εάν επρόκειτο για καλυμμένες με σοβά αγιογραφίες, αποτελεί πολύ παράδοξο γεγονός να μην φαίνονται με γυμνό μάτι, αλλά να αποτυπώνονται στον φωτογραφικό φακό!!! Τότε έχουμε μία παραδοξότητα, που ίσως θα πρέπει να ελεγχθεί...

Αγιογράφος, που έχει εργαστεί και σε ψηφιδωτές εικόνες, λέει χαρακτηριστικά:

"Για να καταλάβετε μιλάμε για ένα αδρανές υλικό π.χ. πέτρα (όπως τα ψηφιδωτά) είναι αδύνατον να αποδώσει χρώμα ως χημική αντίδραση στον νωπό σοβά (όχι και μονο επεριέχει ασβέστη) ώστε να απεικονίσει το σχήμα Σταυρού"...

Οι σταυροί όπως όλοι παρατηρούμε είναι ορθόδοξοι (ισοσκελείς) βυζαντινοί και αποτελούν σύγχρονο φαινόμενο (των τελευταίων μηνών...). Για την περίπτωση που πρόκειται για μεταλλικούς σταυρούς που οξειδώθηκαν, αγιογράφος είπε: "Και όπως και εσεις θα γνωρίζετε το σίδερο με συνδιασμό με το περασμα του χρόνου και τις ατελείωτες καιρικές συνθήκες προκαλεί οξείδωση και το κοκκινο χρώμα (σκουριά) απλώνεται σαν καρκίνωμα. Οπότε σε ένα αριστούργημα σε όλους τους τομείς σε καμία περίπτωση δεν θα βαλανε υλικό απο σίδερο... Επίσης, αν μπορείτε να φανταστείτε, όλος ο Ναος και τα άλλα αρχιτεκτονικά κτίσματα σε όλης της Βυζαντινής Περιόδου αποτελείται απο κομμάτια κεραμικών, ασβέστη, ποταμίσια άμμος,χαλίκι και ατελείωτα αυγά!!!!.

Το φρέσκο (τεχνική των Βυζαντινών για τις τοιχογραφίες), αποτελείται από πάστα ασβέστη που είναι από πέτρα, άμμο ποταμού, και μαρμαρόσκονη, σε τρεις στρώσεις (μαύρο φρέσκο, κίτρινο φρέσκο και άσπρο φρέσκο) και πάνω εκεί γίνονται οι Αγιογραφίες. Οι σκόνες χρωμάτων ανακατεύονται μόνο με νερό και τίποτα άλλο γιατί το υλικό που τα κολλάει πάνω στον τοίχο είναι ο ασβέστης. Ο ασβέστης βγαίνει με το νερό από τον σοβά πρός την επιφάνεια (με τον καιρό) και συναντώντας το διοξείδιο του άνθρακα από τον αέρα γίνεται πάλι ασβεστόλιθος. Δηλαδή ενώ στεγνώνει ο τοίχος βγαίνει από το σοβά και μαρμαρώνεται πάνω στα χρώματα, τα οποία θα παραμείνουν πιασμένα στη μέση του ασβεστόλιθου για πάντα. Αυτά τα έμαθα (την τεχνική) από τον βοηθό καθηγητή στη Θεολογική Σχολή του Βουκουρεστίου Ρουμανίας Mihai Coman."...

Αξίζει όμως να σταθούμε και στην περίπτωση της μη συμμετρίας των σταυρών με τα υπόλοιπα (μεταγενέστερα προφανώς) ισλαμικά σχήματα. Και αυτή η μη συμμετρία προδίδει πως καμία σχέση δεν έχουν οι σταυροί με την μετέπειτα διακόσμηση του ναού. Κανείς αγιογράφος δεν θα καλλιτεχνούσε παραβιάζοντας την λογική της καλαισθησίας, πόσο δε μάλλον στην περίπτωση του Ναού της Αγίας Σοφίας που αποτελούσε (και συνεχίζει να αποτελεί) πραγματικό κόσμημα στον χώρο της τέχνης και της αρχιτεκτονικής.

Πώς εξηγείται όμως πως οι σταυροί βρίσκονται παντού μέσα στην Αγία Σοφία και συγκεκριμένα στα τέσσερα θολωτά σημεία; Κάποιοι μιλούν για θαύμα... (στην φωτογραφία δεξιά βλέπετε το αρκετά μεγάλο πάχος του σοβά, που φρόντισαν να βάλουν οι Τούρκοι για σειρά εκατονταετιών, προκειμένου να αποκρύψουν με απόλυτη βεβαιότητα τις αγιογραφίες και τα ψηφιδωτά του Ναού της Αγίας Σοφίας).

Εμφάνιση αγγέλων κάτω από τον σοβά

Δεν είναι όμως μόνο αυτή η περίπτωση, αφού στο τέλος του Ιουλίου του 2009, στο φως ήρθε η παράσταση ενός αγγέλου, η οποία ήταν καλυμμένη εδώ και έξι αιώνες από συντηρητές στην Αγία Σοφία. Ο Τούρκος Αχμέτ Εμρ Μπιλτιλί, ένας εκ των συντηρητών, δήλωσε ότι έχουν ως στόχο τώρα να φέρουν στην επιφάνεια και δεύτερο άγγελο, που χρονολογείται από την εποχή της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.

Τα μωσαϊκά είχαν καλυφθεί λίγο μετά την Άλωση της Πόλης, το 1453, και τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί. Οι Τούρκοι, αντί να μετακινήσουν τα μοναδικής ομορφιάς μωσαϊκά της Αγίας Σοφίας, τα κάλυψαν με μέταλλο και γύψο (προσφιλής τακτική του πολιτισμού της Τουρκίας).

Και η συνέχεια της πρώτης ανακάλυψης, έφερε μια μεγάλη ιστορική αποκάλυψη έρχεται στο φως ύστερα από αιώνες «σκότους». Αυτή τη φορά τέσσερις άγγελοι ζωγραφισμένοι πάνω σε μωσαϊκό ήταν για χρόνια κρυμμένοι, εν γνώσει των τουρκικών αρχών, κάτω από πολλά στρώματα ασβέστη και τέσσερις τεράστιες ασπίδες, στις τέσσερις κολώνες που στηρίζουν τον τρούλο της Αγιάς Σοφιάς.

Οι τέσσερις άγγελοι, που ο καθένας τους έχει έξι φτερά, δημιουργήθηκαν μεταξύ 900 – 1300 π.Χ. Μάλιστα, στα μέσα του 1800, ο Ιταλός αρχιτέκτονας Fossati, τους είδε κάνοντας επισκευές στο ναό. Τη διαταγή να καλυφθούν με ασβέστη έδωσε ο σουλτάνος Abdülmecit. Στη συνέχεια τοποθετήθηκαν πάνω τους ασπίδες, που αναγράφουν αραβικές προσευχές.

Ωστόσο, το πλήρωμα του χρόνου ήρθε και οι τέσσερις μοναδικές τοιχογραφίες θα βγουν ξανά στο φως, δίνοντάς μας μια γεύση από την αξεπέραστη τέχνη των προγόνων μας.

Αξίζει ίσως να επισκεφτεί κανείς έναν τούρκικο ιστοχώρο αφιερωμένο στο ναό της Αγίας Σοφίας που εμπεριέχει τρισδιάστατα την ψηφιακή Κωνσταντινούπολη του 1200 μ.Χ. Πρόκειται για μία πραγματικά πολύ αξιόλογη δουλειά.

Ας μιλήσουμε επιτέλους

[TARA]

http://www.eglimatikotita.gr/2011/09/videos.html

[Eviri]

Το δευτερο φεγγαρι ειναι γεγονος . Ορατο πλεον στην Αυστραλια

NIBIRU: Υπάρχει και έρχεται ορατος ο πλανητης στην Αυστραλια και σε 1.5 χρονια σε ολο τον πλανητη μας !

Πολλοί άνθρωποι έχουν ακούσει γι αυτόν τον πλανήτη. Κάποιοι όμως ίσως να ακούνε πρώτη φορά αυτό το όνομα Γι αυτό λοιπόν ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Πρώτα απ όλα τι είναι ο Νιμπιρού??? Ο Νιμπιρού είναι ένας πλανήτης. Το μέγεθος του είναι περίπου όσο το μέγεθος του πλανήτη Δια.Πολύ μεγαλύτερος από τη Γη δηλαδή.

Αυτή τη στιγμή βρίσκεται κοντα στη ζώνη αστεροϊδών. Μα γιατί δεν τον έίδαμε τότε νωρίτερα θα αναρωτηθεί κάποιος. Ο λόγος είναι ότι η τροχιά του Νιμπιρού είναι πολύ μεγάλη. Περνάει κοντα από τη Γη περίπου κάθε 3.600 χρόνια. Έτσι η απόσταση του από τη γη είναι αρκετά μεγάλη ώστε να μην τον έχουμε πάρει πρέφα “επίσημα”. Με το επίσημα εννοώ ότι δεν είχαμε φωτογραφίες του από διαστημικά τηλεσκόπια ή από δορυφόρους ή άλλα στοιχεία που να αποδυκνείουν την ύπαρξη του. Άνεπισημα όμως γνωρίζουμε γι αυτόν τον πλανήτη εδώ και αρκετές χιλιάδες χρόνια όταν ήταν πάλι κοντα στον πλανήτη μας. Το όνομα Νιμπιρού προέρχεται από τους αρχαίους Σουμέριους. Έτσι τον ονόμασαν. Οι αρχαίοι Έλληνες τον έλεγαν Νέμεσις. Στις μέρες μας η NASA τον ονομάζει πλανήτη Χ. Έχει επικρατήσει όμως η ονομασία Νιμπιρου. Είναι και πιο πιασάρικη εδώ που τα λέμε. Εκτός από τις γραφές τους που αναφέρουν αυτόν τον πλανήτη και τους κατοίκους του (ναι είναι ή ήταν κατοικίσιμος) έχουμε και απτά στοιχεία. Τοιχογραφία που άντεξε στο χρόνο. Η τοιχογραφία αποικονίζει έναν πολύ ψηλό άνθρωπο να κάθετε σε έναν θρόνο ή καρέκλα ή όπως θέλετε πείτε το. Περίπου στη μέση της τοιχογραφίας και πάνω υπάρχει αναπαρασταση του ηλιακού μας συστήματος. Το παράξενο είναι πως αυτή η αναπαράσταση απεικονίζει ΑΚΡΙΒΩΣ το ηλιακό μας σύτημα με τον ήλιο στον κέντρο και τους πλανήτες να περιστρέφονται γύρω από αυτόν. Μέχρι και ο πλανήτης πλούτωνας υπάρχει σ αυτήν την αρχαία αναπαράσταση, ενώ εμείς με την τεχνολογία μας τον ανακαλύψαμε μόλις στις 21 Ιανουαρίου 1930. Το πιο παράξενο όμως σε αυτή την τοιχογραφία είναι ότι υπήρχε ένας επιπλέον πλανήτης. Αυτόν τον πλανήτη ονόμαζαν Νιμπιρού και τους κατοίκους αυτού Ανουνάκις. Κάποιος ίσως αναρωτηθεί πως ένας αρχαίος λαός χωρίς τεχνολογία μπορούσε να ξέρει τόσα πράγματα. Η απάντηση είναι πολύ απλή. Οι αρχαίοι σχεδίαζαν στις τοιχογραφίες ότι έβλεπαν, ότι τους έδειχναν και ότι μάθαιναν. Όταν ο Νιμπιρού ήταν πάλι κοντά μας, τον έβλεπαν και τον σχεδίαζαν. Επίσης αν ο πλανήτης αυτός κατοικούταν, οι κάτοικοι του, όπως μας λένε οι Σουμέριοι, δίδαξαν την αστρονομία, καλύτερη αρχιτεκτονική και γεωργία στο λαο των Σουμερίων. Γι αυτό και βλέπουμε τις αρχαίες πυραμίδες τόσο τέλεια κατασκευασμένες και με τόση αντοχή στο χρόνο. Ποιο σύγχρονο κτίσμα θα άντεχε 5.000 χρόνια?

Πως μπορουμε πλεον να τον δουμε ?

1)Να πάτε ενα ταξιδάκι στη Αυστραλία. Από την Αυστραλία μπορείτε να τον δείτε μια μέρα με καθαρή ατμόσφαιρα σε μέγεθος 1/4 από τον ήλιο όπως τον βλέπουμε εμείς από τη Γη.

2)Σε 1-2 χρόνια όμως θα φάινεται σχεδόν από οποιαδήποτε μεριά της Γης. Θα είναι σαν να βλέπουμε μια κόκκινη μπάλα στον ουρανό. Το 2012 περίπου θα φαίνεται αρκετά μεγαλύτερος.

3)Για να μην ξοδεύομαστε με ταξίδια όμως μπορούμε να τον δούμε πολύ πιο εύκολα. Μπείτε στο site της NASA και στην αναζήτηση γράψτε planet x ή nibiru και θα δειτε φωτογραφίες του πλανήτη αυτού από τα διαστημικά μας τηλεσκόπια.

Στο επισημο sitε της ΝΑSA γινετε κυριολεκτικα χαμος απο τους χρηστες θετοντας ερωτησεις αλλα και ανησυχιες για την ελευση του πλανητη αλλα και καταποσο μπορει να μας επηρεασει μια και θα εχουμε 2 φεγγαρια για τεσσερα χρονια αλλα το δευτερο πλεον θα ειναι τεραστιο σχεδον το μεγεθος του Δια.

Αν έχει όμως επιπτώσεις, αυτές θα μπορούσε να είναι καταστροφικές. Όπως προείπαμε ο Νιμπιρού είναι πολύ μεγαλύτερος από τη Γη. Η διέλευση του κοντά από τον πλανήτη μας, εξαιτίας του μαγνητικού και βαρυντικού του παιδίου, μπορεί να έχει τις εξής επιπτώσεις. Επίδραση στα καιρικα και φυσικά φαινόμενα, μετατόπιση των πόλων, μετατόπιση της Γης από τον άξονα της. Πόσο κακό μπορεί να είναι αυτό? Καταστροφικό. Τα καιρικά φαινόμενα θα είναι τόσο έντονα και ακραία που οι καταστροφές θα είναι αναπόφευκτες. Τα φυσικά φαινόμενα όπως σεισμοί και ηφαιστιακές εκρήξεις θα προκαλέσουν κ αυτά με τη σειρά τους τεράστιες καταστροφές όπως έχουν κάνει και στο παρελθον. Η μετατόπιση των πόλων συνεπάγεται στο λιώσιμο των ήδη υπάρχων πόλων με αποτέλεσμα τη αύξηση της στάθμης του νερού και την βύθιση εώς και αρκετών χωρών. Η μετατόπιση της Γης από τον άξονα της είναι η αιτία που αυτές οι επτπτώσεια θα υπάρχουν και θα είναι πολύ έντονες και καταστροφικές. Σύμφωνα με υπολογισμούς που εξέδωσαν οι επιστημονικές υπηρεσίες του κόσμου, σε περίπτωση που αυτό το σενάριο γίνει (και είναι πολύ πιθανο να γίνει), τα 2/3 του πληθυσμού της Γης θα πεθάνουν και τα 2/3 από αυτούς που θα μείνουν θα πεθάνουν από πείνα και αρρώστιες καθώς δεν θα υπάρχει τροφή και περίθαλψη. Δεν είναι τυχαιο που δημιουργήθηκε η λεγόμενη Κιβωτός των Σπόρων ή Πράσινη Κιβωτός μέσα σε 11 μόλις μήνες. Εγκαινιάστηκε στις 26/2/2008 ανοίγοντας επίσημα τους θαλάμους της σε 250.000 δείγματα σπόρων από διάφορες χώρες.Για την τοποθεσία του θησαυροφυλακίου επιλέχθηκε το νορβηγικό αρχιπέλαγος Σβάλμπαλντ, δυο βήματα από τον Βόρειο Πόλο. Ένα μέρος απομονωμένο, πολιτικά σταθερό, και προσβάσιμο με τις ελάχιστες υποδομές. Η κατασκευή του ιδιαιτέρως προσεγμένη, ώστε να αντέχει σεισμούς μεγαλύτερους των 6 Ρίχτερ, ακόμα και πυρηνική επίθεση. Το κόστος του? Έξι εκατομμύρια ευρώ, τα οποία κάλυψε η Νορβηγία. Η αποστολή του όμως ανεκτίμητη: να εγγυηθεί την μακροπρόθεσμη επιβίωση θεμελιωδών καλλιεργιων και φυτών ακόμα και αν αυτά εξαφανιστούν εν όψει των σοβαρών κλιματικών αλλαγών. Τα εγκαίνια έγιναν με την παρουσία πολλών προσωπικοτήτων, όπως ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο και η βραβευμένη με Νόμπελ Ειρήνης Κενυάτισσα, οικολόγος Ουανγκάρι Μαατάι.Όπως λέει μάλιστα ο Αμερικάνος οικολόγος Κάρι Φούλερ, στον οποίο ανήκει η ιδέα της δημιουργίας του Θησαυροφυλακίου: «Στη θερμοκρασία των -18 βαθμών Κελσίου οι σπόροι σημαντικών καλλιεργειών όπως το σιτάρι, το κριθάρι, το μπιζέλι μπορούν να αντέξουν για 1.000 χρόνια. Είναι μια μοναδική ασφάλεια ζωής για τον πλανήτη».

Όλο αυτό σας θυμίζει κάτι??? Μια παρόμοια κιβωτός δημιουργήθηκε σε κάποια τελευταία έξαρση τέτοιων φαινομένων. Αλλα αντι για σπόρους είχε ζώα μέσα. Μήπως ήταν και τότε η στιγμή που η τροχιά του Νιμπιρού τον έφερε κοντα στον πλανήτη μας???

Το βασικό συμπέρασμα είναι ότι ο πλανήτης Νιμπιρού υπάρχει, έρχεται προς εμάς, και κατά μια μεγάλη ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ θα έχει κάποιες επιπτώσεις στο οικοσύστημά μας.

Ο καθένας έιναι ελεύθερος να πιστέψει, να ερευνήσει, να βγάλει τα συμπεράσματα του

Πλανητης Νιμπιρου ορατος στην Αυστραλια

Πηγή: Τα Καλυτερότερα blogspot

[TARA]

H απαντηση της NASA για τον πλανητη, καθως και για το 2012. Θα το μελετησω αυριο.

http://astrobiology.nasa.gov/ask-an-astrobiologist/intro/nibiru-and-doomsday-2012-questions-and-answers

[TARA]

http://www.newsbomb.gr/anexhghta/story/83491/to-thryliko-chionanthrwpo-psachnoyn-episthmones

[Eviri]

Αποτελεί αυτή η εικόνα "μήνυμα" από τον άλλο κόσμο;

Συντάκτης: Ειρήνη Λαμπιώτη

Μία οικογένεια Αυστραλών, υποστηρίζει ότι γύρισε από το ταξίδι της στην Αμερική με ένα ενθύμιο το οποίο περιέχει.... μήνυμα από τον άλλο κόσμο!

Η οικογένεια De Vanny, βρισκόταν για διακοπές στη Χαβάη, όταν επισκέφθηκε το μνημείο που έχει στηθεί εκεί προς τιμήν των νεκρών του του Περλ Χάρμπορ.

Τουλάχιστον 1.000 αμερικανοί ναύτες έχασαν τη ζωή τους στον Β' Παγκόσμιο πόλεμο κατά τη διάρκεια της επίθεσης των Γιαπωνέζων το 1941 και οι σοροί των περισσοτέρων δεν βρέθηκαν ποτέ!

Η μητέρα της οικογένειας, η Susan, όπως μπορείτε να δείτε και στο βίντεο, τράβηξε μία σειρά από φωτογραφίες πάνω από το μνημείο, στον

υγρό τάφο των στρατιωτών, και όταν επέστρεψε στο ξενοδοχείο, συνειδητοποίησε πως μία από αυτές, ήταν εντελώς διαφορετική από τις υπόλοιπες!

Σύμφωνα πάντα με την ίδια, στην φωτογραφία που βλέπετε έχει εποτυπωθεί μία μορφή που αναδύεται από το νερό. « Την έδειξα στον σύζυγό και στα παιδιά μου, χωρίς να τους πω τι ακριβώς έβλεπα εγώ. Απλά τους ζήτησα να κοιτάξουν τη φωτογραφία. Αμέσως φώναξαν «Ω Θεέ μου είναι ένα πρόσωπο. Το κοιτάξαμε καλύτερα και διαπιστώσαμε ότι το πρόσωπο της εικόνας ήταν θλιμμένο.», λέει η Susan.

Εσείς, βλέπετε κάτι τέτοιο;

JXgUQokoXtc

Πηγή: Τα Καλυτερότερα blogspot