Το καφέ της ηρεμίας!

[*Vasoula]

πρίν από 22 λεπτά , a miracle please είπε:

Καλησπέρα σας!

Χάζευα λίγο εδώ στο φόρουμ και έπεσα πάνω σε αυτό το θέμα. 

Ίσως να μην διαβάσει τις σκέψεις μου, κάποια που να έχει κατάθλιψη!!!

Χρειάζεται κάπως να ηρεμίσω και να αποβάλλω τις σκέψεις μου. Είμαι 43 και δεν έχω πετύχει εγκυμοσύνη τελειόμηνη. Δυστυχώς μετράω αποβολές στο ιστορικό μου και έχω κάνει και εξωσωματική με δικά μου ωάρια, χωρίς επιθυμητό αποτέλεσμα.

Αποφασίσαμε να πάμε για δωρεά ωαρίων μήπως και αποκτήσουμε το θαυματάκι μας με τη βοήθεια αυτή (που να πούμε την αλήθεια δεν δωρίζει έτσι απλά μια γυναίκα τα ωάρια της - αυτό το λέω και ως θετικό μέσα μου, για να μην φορτώνομαι με αρνητικές σκέψεις).

Δυστυχώς όμως με έχουν πιάσει όλες οι αρνητικές σκέψεις που μπορεί να κάνει "ίσως;" μια γυναίκα στην ηλικία μου. Με έχουν πει μεγάλη αρκετές φορές, με αποτέλεσμα να σκέφτομαι συνέχεια εαν είμαι μεγάλη για να αποκτήσω παιδί και ίσως γι'αυτο να είχα τις αποβολές. Ξέρω πως υπάρχουν γυναίκες που έχουν αποκτήσει στην ηλικία μου παιδί και μεγαλύτερες, αλλά δεν ξέρω καμία προσωπικά.

Επίσης βομβαρδίζομαι σε όλα τα social media με topics για στενάχωρα θέματα όπως αρρώστιες σε όλες τις ηλικίες, για γονείς που έφυγαν απο τη ζωή κτλ  

Και σκέφτομαι πραγματικά όλα αυτά και λεω, εαν τύχει σε μένα τι θα απογίνει το παιδί? Και σκέφτομαι μετά πως γενικά ποτέ δεν ξέρεις τι σου φέρνει η ζωή. Και σκέφτομαι μήπως υπάρχουν και άλλες γυναίκες εκεί έξω που σκέφτονται σαν εμένα και δεν τολμούν να μιλήσουν? 

Θα πει κανείς αν σκέφτομαι όλα αυτά μήπως να μην κάνω παιδί.

Έχω ακούσει δεξιά αριστερά διάφορα αρνητικά πάνω στο θέμα εγκυμοσύνη σε ηλικία 40+ , αλλά δεν υπήρξε καμία γυναίκα να μου πει εμένα προσωπικά κάτι ανάλογα με τις σκέψεις μου.

Και να παω σε ψυχολογική υποστήριξη δεν μπορώ, δεν εχω πια την οικονομική ευχέρεια.  

Δεν ξέρω κορίτσια. Προσπαθώ να διαβάσω κάπου θετικά και δεν βρίσκω.

Θέλω τόσο πολύ να κρατήσω και εγώ ενα υγιέστατο μωράκια στην αγκαλιά μου. Να μεγαλώσει η οικογένεια μας. Νομίζω πως θα μπορούσα να γίνω μια καλή μανούλα.

Καταλαβαίνω και νοιώθω όλες τις ανησυχίες σου....και είναι πράγματα που έχω σκεφτεί και εγώ άπειρες φορές....το ότι ανησυχείς δε σημαίνει πως δεν πρέπει να κάνεις παιδι...ίσα ίσα το αντίθετο....γιατί ήδη ανησυχείς για το μωρό που θα έρθει στη σκέψη και μόνο...και αυτό σε κάνει ήδη μια φανταστική μαμά...οπότε μην αμφισβητείς ούτε στιγμή τον εαυτό σου....η δωρεα είναι μια μεγάλη απόφαση που έρχεται με πολύ σκέψη και εσωτερικές διαμάχες...τουλάχιστον για εμένα έτσι ήταν...και δεν μετανιώνω ούτε στιγμή που το έκανα...είμαι πολύ ευγνώμων για τα κορίτσια που δωριζουν κάτι τόσο σημαντικό  αλλά και για όλες εμάς που ξεπερνάμε τόσα στερεότυπα....

Και εδώ έρχεται και το στερεότυπο της ηλικίας...αν το έκανες το παιδί 20 χρονών θα άκουγες πως είσαι πολύ μικρή και σιγά μην μπορέσεις να το μεγαλώσεις...αν το κάνεις στα 40 είσαι ξαφνικά μεγάλη και πως θα το μεγαλώσεις???οπότε μόνο στα 30 μας θα είμαστε καλές και σωστές μαμάδες???

Και όμως εσύ στα 40 σου μπορεί να είσαι χίλιες φορές καλύτερη και με πολύ περισσότερες αντοχές από οποιαδήποτε μικρότερη σου!!!γιατί είσαι και εντελώς συνειδητοποιημενη για το τι θέλεις!!!

Και μην αυτομαστιγωνεσαι πως οφείλονται οι αποβολές στην ηλικία σου...δεν κάνεις τίποτα λάθος....

[zet11]

58 minutes ago, a miracle please said:

Καλησπέρα σας!

Χάζευα λίγο εδώ στο φόρουμ και έπεσα πάνω σε αυτό το θέμα. 

Ίσως να μην διαβάσει τις σκέψεις μου, κάποια που να έχει κατάθλιψη!!!

Χρειάζεται κάπως να ηρεμίσω και να αποβάλλω τις σκέψεις μου. Είμαι 43 και δεν έχω πετύχει εγκυμοσύνη τελειόμηνη. Δυστυχώς μετράω αποβολές στο ιστορικό μου και έχω κάνει και εξωσωματική με δικά μου ωάρια, χωρίς επιθυμητό αποτέλεσμα.

Αποφασίσαμε να πάμε για δωρεά ωαρίων μήπως και αποκτήσουμε το θαυματάκι μας με τη βοήθεια αυτή (που να πούμε την αλήθεια δεν δωρίζει έτσι απλά μια γυναίκα τα ωάρια της - αυτό το λέω και ως θετικό μέσα μου, για να μην φορτώνομαι με αρνητικές σκέψεις).

Δυστυχώς όμως με έχουν πιάσει όλες οι αρνητικές σκέψεις που μπορεί να κάνει "ίσως;" μια γυναίκα στην ηλικία μου. Με έχουν πει μεγάλη αρκετές φορές, με αποτέλεσμα να σκέφτομαι συνέχεια εαν είμαι μεγάλη για να αποκτήσω παιδί και ίσως γι'αυτο να είχα τις αποβολές. Ξέρω πως υπάρχουν γυναίκες που έχουν αποκτήσει στην ηλικία μου παιδί και μεγαλύτερες, αλλά δεν ξέρω καμία προσωπικά.

Επίσης βομβαρδίζομαι σε όλα τα social media με topics για στενάχωρα θέματα όπως αρρώστιες σε όλες τις ηλικίες, για γονείς που έφυγαν απο τη ζωή κτλ  

Και σκέφτομαι πραγματικά όλα αυτά και λεω, εαν τύχει σε μένα τι θα απογίνει το παιδί? Και σκέφτομαι μετά πως γενικά ποτέ δεν ξέρεις τι σου φέρνει η ζωή. Και σκέφτομαι μήπως υπάρχουν και άλλες γυναίκες εκεί έξω που σκέφτονται σαν εμένα και δεν τολμούν να μιλήσουν? 

Θα πει κανείς αν σκέφτομαι όλα αυτά μήπως να μην κάνω παιδί.

Έχω ακούσει δεξιά αριστερά διάφορα αρνητικά πάνω στο θέμα εγκυμοσύνη σε ηλικία 40+ , αλλά δεν υπήρξε καμία γυναίκα να μου πει εμένα προσωπικά κάτι ανάλογα με τις σκέψεις μου.

Και να παω σε ψυχολογική υποστήριξη δεν μπορώ, δεν εχω πια την οικονομική ευχέρεια.  

Δεν ξέρω κορίτσια. Προσπαθώ να διαβάσω κάπου θετικά και δεν βρίσκω.

Θέλω τόσο πολύ να κρατήσω και εγώ ενα υγιέστατο μωράκια στην αγκαλιά μου. Να μεγαλώσει η οικογένεια μας. Νομίζω πως θα μπορούσα να γίνω μια καλή μανούλα.

Καλησπέρα!

Περσι τέτοια εποχή ειχα τεράστια θλιψη γιατι κοντευα 41 και δεν μπορουσαμε με δικα μας ωαρια να πετυχουμε υγιή βλαστοκύστη (καναμε προεμφυτικους για καιρό). Υπηρξε και μια εγκυμοσυνη με χρωμοσωμικό νωρίτερα. Πηραμε την αποφαση για δωρεα και ειμαι έγκυος ,ολα καλα ως τωρα δοξα το Θεω. Θελω να σου πω ποσο σε καταλαβαινω.

Οσον αφορά την ηλικία,δεν ειναι κατι που δεν εχω σκεφτει ποτε, αλλα επειδη ισως που ηθελα παιδι στα 35 και οχι νωρις (ξεκινήσαμε πρσοπαθειες στα 37),ισως που στον κυκλο μου εχω μαμαδες με παιδια μωρα ως 5 χρονών, δεν με απετρεψε ποτέ. Οσο για το δεξια και αριστερά επειδη ολοι μας το ακουμε ,εγω προσωπικα και να με εχει στεναχωρησει στο παρελθον επιλεγω να το αγνοω καθως δεν αφορά κανέναν για να χει αποψη. Επισης οπως μου χε πει η δική μου ψυχολόγος, κανεις μας δεν ξερει πόσο θα ζήσει,θεωρητικά οκ, ο πιο νεος θα ναι κοντα στο παιδι του περισσότερο. Ολα ειναι τόσο σχετικά και ουτε αν καποιος ειναι γονιος στα 20 ή τα 30 σημαινει σε καμια περιπτωση οτι θα ναι καλυτερος γονιός..Με περισσότερες αντοχές ισως αλλα ακόμα και αυτο από παραδείγματα που χω γυρω μου είναι πολύ σχετικό..Θεμα χαρακτηρα και διαθεσης βλεπω να ναι.Να κανεις οτι σε κανει χαρούμενη εσένα και πραγματικά σου εύχομαι ότι καλύτερο!

[Malntalia]

2 ώρες πρίν, a miracle please είπε:

Καλησπέρα σας!

Χάζευα λίγο εδώ στο φόρουμ και έπεσα πάνω σε αυτό το θέμα. 

Ίσως να μην διαβάσει τις σκέψεις μου, κάποια που να έχει κατάθλιψη!!!

Χρειάζεται κάπως να ηρεμίσω και να αποβάλλω τις σκέψεις μου. Είμαι 43 και δεν έχω πετύχει εγκυμοσύνη τελειόμηνη. Δυστυχώς μετράω αποβολές στο ιστορικό μου και έχω κάνει και εξωσωματική με δικά μου ωάρια, χωρίς επιθυμητό αποτέλεσμα.

Αποφασίσαμε να πάμε για δωρεά ωαρίων μήπως και αποκτήσουμε το θαυματάκι μας με τη βοήθεια αυτή (που να πούμε την αλήθεια δεν δωρίζει έτσι απλά μια γυναίκα τα ωάρια της - αυτό το λέω και ως θετικό μέσα μου, για να μην φορτώνομαι με αρνητικές σκέψεις).

Δυστυχώς όμως με έχουν πιάσει όλες οι αρνητικές σκέψεις που μπορεί να κάνει "ίσως;" μια γυναίκα στην ηλικία μου. Με έχουν πει μεγάλη αρκετές φορές, με αποτέλεσμα να σκέφτομαι συνέχεια εαν είμαι μεγάλη για να αποκτήσω παιδί και ίσως γι'αυτο να είχα τις αποβολές. Ξέρω πως υπάρχουν γυναίκες που έχουν αποκτήσει στην ηλικία μου παιδί και μεγαλύτερες, αλλά δεν ξέρω καμία προσωπικά.

Επίσης βομβαρδίζομαι σε όλα τα social media με topics για στενάχωρα θέματα όπως αρρώστιες σε όλες τις ηλικίες, για γονείς που έφυγαν απο τη ζωή κτλ  

Και σκέφτομαι πραγματικά όλα αυτά και λεω, εαν τύχει σε μένα τι θα απογίνει το παιδί? Και σκέφτομαι μετά πως γενικά ποτέ δεν ξέρεις τι σου φέρνει η ζωή. Και σκέφτομαι μήπως υπάρχουν και άλλες γυναίκες εκεί έξω που σκέφτονται σαν εμένα και δεν τολμούν να μιλήσουν? 

Θα πει κανείς αν σκέφτομαι όλα αυτά μήπως να μην κάνω παιδί.

Έχω ακούσει δεξιά αριστερά διάφορα αρνητικά πάνω στο θέμα εγκυμοσύνη σε ηλικία 40+ , αλλά δεν υπήρξε καμία γυναίκα να μου πει εμένα προσωπικά κάτι ανάλογα με τις σκέψεις μου.

Και να παω σε ψυχολογική υποστήριξη δεν μπορώ, δεν εχω πια την οικονομική ευχέρεια.  

Δεν ξέρω κορίτσια. Προσπαθώ να διαβάσω κάπου θετικά και δεν βρίσκω.

Θέλω τόσο πολύ να κρατήσω και εγώ ενα υγιέστατο μωράκια στην αγκαλιά μου. Να μεγαλώσει η οικογένεια μας. Νομίζω πως θα μπορούσα να γίνω μια καλή μανούλα.

Καλησπέρα!

Καταρχάς υπάρχει νήμα με θέμα τη δωρέα που μπορείς να μιλήσεις με κοπέλες με τις ίδιες ανησυχίες και  εμπειρίες.

Δεν γνωρίζω από ποια περιοχή μας γράφεις αλλά υπάρχουν και δημόσιες δομές για ψυχολογική υποστήριξη.. καλό είναι να απευθυνθείς κάπου γιατί θα περάσουν πολλά απο το μυαλό σου.. και σίγουρα θα πρέπει ότι απόφαση πάρεις να την πάρεις μαζί με τον σύντροφο σου (αν υπάρχει) διαφορετικά φυσικά και μόνη σου είναι εφικτό ξέρουμε πολλές τετοιες περιπτώσεις..

Να σου πω για την ιστορία οτι υπάρχουν γυναικες που προσπαθούν και με δευτερη τριτη δοτρια μεχρι να τα καταφέρουν είτε για αδερφακι.. οποτε δεν ειναι τοσο τρομερο..

τωρα αναφορικα με την ηλικια.. ενα νουμερο ειναι τι 43 τι 53 τι 23.. (μονο ο περιορισμος του 54 λογω νομοθεσιας).. το θεμα υγειας και στα 20 μπορεις να παθεις κατι οχι μονο στα 40++, οκ σωματικα θα εισαι 40+ αλλα για να προχωρησετε και να προχωρησει και η εγκυμοσυνη ιατρικα θα ειναι εφικτο.. οσον αφορα τον κοσμο ή τι σκέψεις.. δεν ξερω ποια θα ειχε μεγαλυτερους ενδιασμους μια 30 που πρεπει να παει με δοτρια η μια 40++ .. για μενα ειναι σχεδον το ιδιο δυσκολο (μπορει να εχω προσωπικη αποψη ποιο ειναι πιο δυσκολο αλλα δεν ειναι επι του παροντος).. 

Διαβασε εμπεριες , επιστημονικα αρθρα, μιλα με τον γιατρο σου, με καποιον ειδικο.. και οτι αποφαση παρεις θα ειναι για το καλυτερο για σενα..

[a miracle please]

@*Vasoula @zet11 @Malntalia

σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας. Με εμψυχώσατε λίγο 😊

Σας εύχομαι ότι καλύτερο και με το καλό να γεννήσεις @zet11

Την δωρεά σαν δωρεά δεν την φοβάμαι και αν μπορούσα να παω αύριο κιόλας για ετ θα πήγαινα. Αλλά επειδή μου είπαν πως καθυστερεί λίγο, με πιάνουν οι σκέψεις και οι φοβίες. Αυτό το ότι έφτασα 43 1/2 με όλες τις σκέψεις μου που έγραψα με βαραίνουν λιγάκι. 

Μόνο ένας γιατρός μου είχε πει πριν 3 χρόνια πως καλύτερα να παω με δωρεά, αλλα στο τουρ γιατρών που έκανα τότε ήταν ο μόνος και πίστεψα τους άλλους που μου λέγανε πως έχω περιθώρια. Ε, δεν έμεινα και φυσιολογικά που έτυχε να μείνω στο ενδιάμεσο δεν είχε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Και μέσα σε αυτές τις αρνητικές σκέψεις είχα φτάσει σε σημείο να μην παίρνω ανάσα και γι'αυτό έγραψα εδώ στο θέμα της ηρεμίας στο οποίο ελεύθερα λέμε τις φοβίες και τα άγχη μας. Φοβάμαι πως δεν θα πετύχει και η δωρεά και θα πάει και άλλο πιο πέρα...

Αν είχα την οικονομική ευχέρεια θα πήγαινα σε ειδικο/ψυχολόγο αλλά δεν την έχω. Όλα τα λεφτά πάνε στη δωρεά.

Νιώθουμε με τον σύζυγό μου πως χάσαμε χρόνο και πως αν είχαμε τη "σωστή" καθοδήγηση, θα είχαμε πάρει άλλες αποφάσεις. Αλλά μην μένω στο παρελθόν. Αυτό δεν αλλάζει και αυτό που μου έμαθε είναι πως να κινηθώ και επίσης να δίνω συμβουλές σε κοπέλες. Αυτό που έλειπε σε μένα.

@Malntalia Αθήνα είμαι. Ξέρω πως υπάρχει νήμα με θέμα τη δωρεά, αλλά δεν ήθελα να γράψω εκεί. Δεν θέλω να αναστατώσω οποιαδήποτε κοπέλα βρίσκεται τωρα σε διαδικασία και αναμονή. Και όπως χάζευα γενικά είδα αυτο το θέμα εδω.

 

 

[*Vasoula]

Αχ κοπέλα μου...είπες μεγάλη κουβέντα πως νοιώθεις ότι χάσατε χρόνο...αυτά τα αν ήξερα...αν ήμουν σε άλλο γιατρό...αν είχα κάνει άλλες επιλογές..τα έχω σκεφτεί τόσες φορές...Αλλά δυστηχως και εντελώς ειλικρινά ο χρόνος δε γυρίζει πίσω και δεν έχει νόημα να το σκεφτόμαστε...οπότε κοιτάμε μπροστά και κανουμε το καλύτερο που θεωρούμε από εδώ και πέρα...

Πάντως για το χρόνο της αναμονής που αναφέρεις...εγώ που πήγα μέσω τράπεζας ωαριων μέσα σε 2 μήνες τα παραγγειλαμε,ήρθαν έκανα εγώ ότι  προετοιμασία χρειαζόταν και προχωρήσαμε..20 Μαΐου κάναμε την παραγγελία...και 20 Ιουλίου έκανα μεταφορά..