Quantcast
Jump to content
Προσοχή σε SCAM μηνύματα! Μας ενημέρωσαν ότι εστάλει μήνυμα στα Αγγλικά, για αλλαγή κωδικού πρόσβασης. Δεν έχουμε στείλει κάτι τέτοιο. Τα μηνύματά μας, πάντα είναι μεταφρασμένα στα Ελληνικά & περιέχουν το λογότυπό μας. ×
➔ Parents.org.gr
  • Από την διαχείριση / Admin news

    • 3 ώρες πρίν, dimi.tra είπε:

      Σήμερα πήγα στον αιματολόγο και μου είπε την εξής κουβέντα. Ξέρουμε όλοι οι γιατροί που εμπλεκόμαστε με την υπογονιμότητα πως μιλάτε μεταξύ σας και καλά κάνετε, με το να μοιράζεστε τα άγχη σας μεταξύ σας είναι ανακουφιστικό και λυτρωτικό. Μιλήστε κορίτσια μεταξύ σας γιατί μπορείτε να καταλάβετε αυτό που βιώνετε και να δώσετε μια κανονικότητα σε όλο αυτό.
      Μεταξύ μας θα πούμε για εξετάσεις, φάρμακα, συναισθήματα σαν κάτι απόλυτα φυσικό γιατί το βιώνουμε όλες. Είναι σαφώς μεγάλο στήριγμα να έχετε έστω έναν άνθρωπο πέραν του συντρόφου που να μπορεί να σταθεί δίπλα σας σε όλο αυτό αλλά όσες δεν έχετε μην ανησυχείτε, είμαστε όλες εδώ! ❤️

      Μαρεσει αυτό που εγραψεσ Και παραθέτω το εξής

      ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΕΣ ΕΔΩ! 

      ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ!

      τρεις μόνο λέξεις σε κάθε πρόταση… αλλά τόσο βαθύ το νόημα τους… 

CAFE ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2012


elissavet1988

Recommended Posts

Bικη εγω υπνοσακο δεν ξαναπαιρνω!Περυσι ξυπνουσε το παιδι ολη νυχτα και μαλλον αυτο εφταιγε...και μαλιστα φετος αν και ακομα δεν εχει ερθει το κρεβατι της και κοιμαται στην κουνια, τη σκεπαζω με μονο παπλωμα (μεγαλο) το οποιο το βαζω καθετα στην κουνια και το χωνω και απο κατω δεξια αριστερα και δεν παει πουθενα!!!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

  • Απαντήσεις 1,6k
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Posted Images

Bικη εγω υπνοσακο δεν ξαναπαιρνω!Περυσι ξυπνουσε το παιδι ολη νυχτα και μαλλον αυτο εφταιγε...και μαλιστα φετος αν και ακομα δεν εχει ερθει το κρεβατι της και κοιμαται στην κουνια, τη σκεπαζω με μονο παπλωμα (μεγαλο) το οποιο το βαζω καθετα στην κουνια και το χωνω και απο κατω δεξια αριστερα και δεν παει πουθενα!!!

χώνω και εγώ το πάπλωμα κάτω απο το στρώμα αλλά διαπίστωσα οτι ξεσκεπάζεται όχι γιατί στριφογυρνάει αλλά κλωτσάει και καταφέρνει και μένει ξεσκέπαστη...¨οσες φορές και να σηκωθώ ξεσκέπαστη τη βρίσκω...χάνω τον ύπνο μου γιατί έχω το μυαλό μου να πάω να την σκεπάσω. Σήμερα θα έρθει και το κρεβάτι της. Τελευταία , όποτε θυμόταν ερχόταν με ένα παραπονιάρικο ύφος και έλεγε εγώ δεν έχω κρεβάτι...:tongue: άλλο κούνια , άλλο κρεβάτι...Ευτυχώς γιατί δεν θα διεκδικεί την κούνια της απο το μωρό:tongue:


Link to comment
Share on other sites

Ναι,μ έχει πιάσει ελαφρόν άγχος.

Κι όταν αγχώνομαι,τρώω.:rolleyes:

Κι όταν τρώω,βαρυστομαχιάζω.:-(

Κι όταν βαρυστομαχιάζω,αρχίζω να διαβάζω για να μην το σκέφτομαι.:wink:

Κι εκεί που διάβαζα χτες, έπεσα πάνω στην επιλόχειο κατάθλιψη και κόντεψα να πάθω.....προ-λόχεια κατάθλιψη.

Αμαν,λέω,υπάρχουν κι αυτά στο πρόγραμμα;

Αυτά για να γελάσουμε.

Όσο για τους υπνόσακους,πρακτικοί φαίνονται.Εδώ τους χρησιμοποιούν πολύ.

Εχει χοντρότερους και λεπτότερους,οπότε αν το σπίτι είναι ζεστό,βολεύει ο λεπτότερος.

Link to comment
Share on other sites

Ρηνούλα στο ξαναλέω. ΟΧΙ άγχος! μεταδίδεται στο μωρό. Ακόμα και ο τρόπος που το κουνάς αν είναι νευρικός το αντιλαμβάνεται...Μωρό είναι και θα κλαίει, έτσι εκφράζεται...

Όσον αφορά την κατάθλιψη δεν είναι απόλυτο να πάθεις ντε και καλά αλλά μια συναισθηματική φόρτιση θα τη βιώσεις. Εγώ απο την πρώτη εβδομάδα ήθελα να γυρίσω στη δουλειά. Να σηκωθώ σαν άνθρωπος να ντυθώ, να βαφτώ , να χτενιστώ, να βγω έξω. ένιωθα ότι η ζωή μου απο εδώ και πέρα θα συνεχιστεί στο σπίτι με ένα μωρό κολλημένο πάνω μου, με τις πιτζάμες, άντε φόρμες στην καλύτερη, άβαφη , αχτένιστη(που λέει ο λόγος:tongue:) και να εξαρτόμαι απο τρίτους για να κάνω ένα μπάνιο ή να σιδερώσω ή να απλώσω τα ρούχα. Αυτά που μου φαινόταν οτι θα ζω αιώνια τότε, τώρα λέω πότε πέρασαν....΄΄Οχι οτι αποκλείεται να ξανανιώσω έτσι. Μήν ξεχνάμε οτι οι ορμόνες κάνουν τρελό πάρτυ μέσα μας (+ όλα τα άλλα...)


Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

geia sas koritsia th kanete?

san ton vrikolaka mono vradi prolavainw na mpw.vlepw exete anaptiksei 2 polu kala zhthmata.Auto me kaiei kai emena polu oti h mikrh tha ksipnaei apo to mwro,exw vaivea logo pou anisixo emena ksipnaei me to paramikro otan koimatai edw den akougetai tipota kai na ftarnistoume tha ksipnish idika to mesimeri to vradi koimatai ligo pio varia ligo omws.Oso gia ton upnosako den ths evala pote kai mono pou ton vlepw pnigomai egw poso mallon to paidi apla to vradi thn ntynw kala afou panta einai kseskepasti den fovamai mipws kai zestathei.

Akousate ta mwrakia?Egw akoma me ton kaimo eimai tipota o tempelhs oute mish klotsia xaxaxaxaxa


pP3gp3.png?eFIobjVKFp42p3.png?QwwiArHL
Link to comment
Share on other sites

Ρηνούλα στο ξαναλέω. ΟΧΙ άγχος! μεταδίδεται στο μωρό. Ακόμα και ο τρόπος που το κουνάς αν είναι νευρικός το αντιλαμβάνεται...Μωρό είναι και θα κλαίει, έτσι εκφράζεται...

Όσον αφορά την κατάθλιψη δεν είναι απόλυτο να πάθεις ντε και καλά αλλά μια συναισθηματική φόρτιση θα τη βιώσεις. Εγώ απο την πρώτη εβδομάδα ήθελα να γυρίσω στη δουλειά. Να σηκωθώ σαν άνθρωπος να ντυθώ, να βαφτώ , να χτενιστώ, να βγω έξω. ένιωθα ότι η ζωή μου απο εδώ και πέρα θα συνεχιστεί στο σπίτι με ένα μωρό κολλημένο πάνω μου, με τις πιτζάμες, άντε φόρμες στην καλύτερη, άβαφη , αχτένιστη(που λέει ο λόγος:tongue:) και να εξαρτόμαι απο τρίτους για να κάνω ένα μπάνιο ή να σιδερώσω ή να απλώσω τα ρούχα. Αυτά που μου φαινόταν οτι θα ζω αιώνια τότε, τώρα λέω πότε πέρασαν....΄΄Οχι οτι αποκλείεται να ξανανιώσω έτσι. Μήν ξεχνάμε οτι οι ορμόνες κάνουν τρελό πάρτυ μέσα μας (+ όλα τα άλλα...)

Viki,το άγνωστο είναι που με τρομάζει.

Αλλά από ό,τι λένε κι οι μανούλες που ήδη έχουν ένα παιδάκι,κάθε παιδί είναι διαφορετική εμπειρία.

Σκέφτομαι μόνο τα παιδάκια σας που θα περάσουνε το άγχος με το καινούριο μωρό-το έζησα κι η ίδια σαν παιδί,υπέφερα πολύ κι έχω μια ευαισθησία για το θέμα.

Όπως και να το κάνουμε,με παιδί ή χωρίς,οι ισορροπίες θα αλλάξουν και θα μας πάρει χρόνο να προσαρμοστούμε με το μωράκι.

Δεν είμαι αρνητική,απλά έχω συνηθίσει στην ελευθερία,εχω και τον άντρα μου που λέει κάτι ωραία,όπως:"η ζωή σου θα αλλάξει","δεν θα υπάρχει πια δεν θέλω ή δεν μπορώ" και φορτώνω:-D

Πού είναι η Μαίρη;Πώς πάνε οι πονοκέφαλοι;Ρώτησες το γιατρό;

Κι εμένα εδώ και δυο μέρες με έχουν πιάσει πάλι.

Link to comment
Share on other sites

χώνω και εγώ το πάπλωμα κάτω απο το στρώμα αλλά διαπίστωσα οτι ξεσκεπάζεται όχι γιατί στριφογυρνάει αλλά κλωτσάει και καταφέρνει και μένει ξεσκέπαστη...¨οσες φορές και να σηκωθώ ξεσκέπαστη τη βρίσκω...

κι ο δικος μου το ιδιο κανει. μονο μεσημερι τον σκεπαζω με κουβερτουλα, το βραδυ υπνοσακο. του εχω παρει 2 απο το mothercare, ο ενας εχει πανω τον τομας το τρενακι - που εχει λατρεια - και ο αλλος εχει φορτηγα. ειναι ουσιαστικα ολοσωμες φορμουλες οποτε δεν περιοριζεται καθολου στην κινηση κ κοιμαται μια χαρα.

Ρηνουλα η ζωη αλλαζει με το μωρο, αυτο ειναι βεβαιο. οι ελευθεριες οπως τις ηξερες δεν υφιστανται πια. εγω - τη λεω την αμαρτια μου - ειναι στιγμες που αναπολω κομματια της προ-παιδιου ζωης, αλλα πλεον εχουν αλλαξει συνειδητα τοσο πολυ οι προτεραιοτητες μου που επανερχομαι γρηγορα.

στην αρχη θα κλειστεις λιγο, μετα θα βρειτε τους ρυθμους σας κ ολα σιγα σιγα θα επανελθουν. ο πρωτος καιρος με το μωρο περναει πααααρα πολυ γρηγορα.

Link to comment
Share on other sites

Καλημέρα Ευα και σε όλα τα κορίτσια.

Σ ευχαριστώ για όσα γράφεις για το θέμα.

Δυστυχώς εδώ που είμαστε δεν έχουμε καμία βοήθεια.Και ούτε προβλέπεται.

Αλλωστε είμαι και λίγο σκεπτική,αν όντως τον πρώτο καιρό με το μωρό βοηθάει να είναι κι άλλοι,εκτός από τον άντρα μας,στο σπίτι.

Δεν ξέρω κιόλας.

Αν ήταν στο χέρι μου ούτε επισκέψεις θα ήθελα τον πρώτο καιρό,όχι στο μαιευτήριο,αλλά ούτε και στο σπίτι...ίσως βέβαια μετά από μερικούς μήνες να έχω αλλάξει γνώμη και να παρακαλάω: "Κανένας άλλος εκεί έξω να έρθει για κανα μισάωρο να κουνήσει μωρό ;;;;":tongue:

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Καλημερα κοριτσια!

Μη μιλατε για καταθλιψεις,εγω την περασα για καιρο αφοτου γεννησα..βεβαια ειχα και περιπετειες με την κορη μου μεχρι να σαραντησει,θερμοκοιτιδες-νοσοκομεια κλπ...και φταιω που δε φορτωσα το μωρο στον αντρα μου να μοιραστουμε τη φροντιδα του απο την αρχη!

Αυτο ειναι που χρειαζεται να κανετε οσες πατε για πρωτο παιδακι αν δεν υπαρχει αλλη βοηθεια αλλα ετσι κι αλλιως πρεπει ο πατερας να συμμετεχει...ο δικος μου φοβοταν και να κρατησει το μωρο μην του πεσει...μη σκεφτεστε αρνητικα απο τωρα, μωρακι ειναι θα κλαιει,θα ξενυχτησετε...ολο αυτο μετα απο λιγο καιρο θα σαςε φαινεται πολυ πισω!

Και κατι αλλο:μη χασετε επαφη με το συζυγο!Καταλαβαινετε τι εννοω!;)Οση κουραση και να εχετε πρεπει να παραμεινετε "ζευγαρι"!!

Link to comment
Share on other sites

Κατερινα χρονια πολλα να χαιρεσαι την οικογενεια σου!Λιγο καθηστεριμενα σου ευχομαι αλλα δεν ειχα μπει τοσεσ μερεσ,να χαιρεσαι την γιορτη σου και το ονομα σου!


pP3gp3.png?eFIobjVKFp42p3.png?QwwiArHL
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Εγγραφείτε ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Για να δημοσιεύσετε ένα σχόλιο θα χρειαστεί να είστε εγγεγραμμένο μέλος. Είναι δωρεάν.

Δημιουργήστε νέα εγγραφή

Κάντε εγγραφή να συμμετάσχετε στις συζητήσεις - είναι εύκολη και γρήγορη!

Δημιουργήστε νέα εγγραφή

Σύνδεση

Έχετε ήδη έναν λογαριασμό χρήστη; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
×
×
  • Δημιουργία νέου...