Καφέ Εξωσωματικής 2023 !

[Αγγελική2021]

10 ώρες πρίν, Kiddo είπε:

Λυπάμαι πολύ για την απώλεια που βιώσατε.. δεν υπάρχουν λόγια παρηγοριάς.. απλά λυπάμαι τόσο μα τόσο πολύ..

Σίγουρα η θνησιγένεια ενός μωρού είναι ακόμα πιο δυσβάσταχτη.. όταν η πραγμάτωση του ονείρου είναι τόσο κοντά και στη πραγματικότητα χειροπιαστή, νοιώθοντας το μωρό σου πλέον και έχοντας ίσως πάρει πραγματακια του ή και ετοιμάζοντας το δωμάτιο του.. όχι δεν μπορώ να το χωνέψω το πόνο αυτό που βιώνουν οι γυναίκες που έχασαν το μωρό τους σε μεγαλύτερη εβδομάδα κύησης.. λυπάμαι και πάλι παρά πολύ που το ζήσατε αυτό... Ναι σίγουρα καλύτερα που έγινε όταν έγινε παρά αργότερα ή και χειρότερα εάν θα έπρεπε εγώ να πάρω την απόφαση αυτή λόγο κάποιας παθογένειας πχ..

Δεν ξέρω και δεν θα ήθελα να το σκεφτώ κάν αν θα ήταν καλύτερα ή χειρότερα εάν υπήρχε κάπου τάφος του παιδιού μου, ίσως να με βοηθούσε αν μπορούσα να πω κάπου ένα αντίο.. το καλύτερο θα ήταν φυσικά να μην το βίωνε καμία μας.. σε αυτό που ήθελα να δώσω έμφαση ουσιαστικά είναι ότι δεν υπάρχει η αναγνώριση του πόνου και της απώλειας αυτής που ενώ είναι πέρα για πέρα αληθινή πρέπει να προχωρήσεις σα να μη συνέβη.. πέθανε ένα κομμάτι σου -το παιδί σου- γιατί για κάθε μία από εμάς ήταν το παιδί της και ας μην προλάβαμε να το ζήσουμε.. δεν σου δίνεται ούτε η δυνατότητα να θρηνήσεις όπως θα έπρεπε γιατί έχει γίνει τόσο κοινότυπο (1 στις 4 γυναίκες) και παρόλα αυτά δύσκολα το συζητάμε ακόμα και οι γυναίκες ανοιχτά μεταξύ μας αυτό το θέμα λες και είναι ταμπού..

Την επόμενη της αποξεσης πέτυχα όλος τυχαίως και ένα ντοκιμαντέρ στην ΕΡΤ για την αποβολή, παλινδρόμηση & θνησιγένεια ενός μωρού.. λέγεται "Αποβολή: ένα παρεξηγημένο θέμα" ή στα αγγλικά "Mum - Misunderstandings of Miscarriage" για όποια θέλει να το δεί.. λέει πολλά ενδιαφέροντα..

ΥΓ. Sorry στα υπόλοιπα κορίτσια για την κατάχρηση του τοπικ..

Έχετε δίκιο. Δυστυχώς ο κόσμος κι ειδικότερα οι γυναίκες δεν δείχνουν την ενσυναισθηση και την συμπόνοια που θα επρεπε σε τέτοιες καταστάσεις. Τα πιο κοινότυπα σχόλια που ακούς συνήθως είναι : Δεν πειράζει. Θα κανεις άλλο κλπ Απο τοτε που χάσαμε το παιδι μας θυμαμαι να λέω  στον άντρα μου ότι θα πηγαίνω στις κηδείες των γνωστών μας που χάνουν αγαπημένα προσωπα της οικογένειας τους (που μας έλεγαν δεν πειράζει) και θα τους λέω :Δεν πειράζει !!!. Η απώλεια ειναι άλλος ένας τρόπος για ένα γερό ξεσκαρτάρισμα των ανθρώπων γύρω μας. Υπάρχει ωστόσο στο Facebook η ομάδα της Νεογνικής Απώλειας που τη βιώνεις σα μια σφιχτή αγκαλιά. Και για όσα έλεγα ότι είναι καλύτερο να χάνεις το παιδί σου (όσο πιο νωρίς τόσο πιο καλά), οι πιο χαροκαμένες μάνες είναι αυτές που έχασαν το παιδί τους μετά που γεννήθηκε. Μωρά που έφυγαν αιφνίδια, μικρά παιδάκια που έφυγαν από καρκίνο. Όσο για το πένθος είναι μια διαδικασία που καθένας τη βιώνει εσωτερικά και διαφορετικα. Υπάρχουν στιγμές που  είσαι καλα και γελας και την επόμενη στιγμή δεν βρισκεις κανένα νόημα στην ύπαρξη σου. Το σημαντικό είναι να το βιώσεις στο πετσί σου… Να κλάψεις,να πέσεις στα πατώματα ,να θρηνήσεις και μετά να σηκωθείς πιο δυνατή από ποτέ για να διεκδικήσεις όσα η ζωή δικαιωματικά σου χρωστάει.

Υγ Εκπληκτικό το ντοκιμαντερ το έχω δει. 

1 hour ago, Libra 81 είπε:

Καλημέρα. Λυπάμαι πολυ για αυτό που περασες... Ευχομαι να πανε όλα καλά αυτή την φορά. Το έχω ζήσει και εγώ δυο φορές σε μικρή εβδομάδα.Θα συμφωνήσω ότι οι απόψεις είναι πολλές και υπάρχουν κοπέλες που μετά από την θεραπεία αυτή τα κατάφεραν. Σε άλλες πάλι όπως εμένα δεν έκανε διαφορά. Υστεροσκοπηση έχω κάνει χωρίς όμως βιοψία. Δεν είχαν δεί κάτι που να τους ανησυχεί από ότι μου είπαν. Προβιοτικά παίρνω εδώ και δυο χρόνια. Θα δείξει. Μακάρι να τα καταφέρουμε όλες οι κοπέλες! 

Αν χρησιμοποιείς προβιοτικά και δια στοματος και κολπικά (Eva Biolact) θεωρώ πως δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα. Κι Εγω παίρνω προφυλακτική αντιβίωση τώρα στην εγκυμοσύνη γιατί έτσι θα αποφύγουμε την απώλεια σε μεγάλη βδομάδα που είχα στην προηγούμενη εγκυμοσύνη. Απλά πιστεύω πως οι γαλακτοβακιλλοι δεν είναι ‘μπαρουφα’ Εγω μετά την πρωτη μου απώλεια έκανε τεστ Παπ και κολπικές καλλιέργειες όπου ήταν όλα  καθαρά και μετά τη δεύτερη απώλεια έκανα ngs που βρέθηκε 88% Gardnerella. Το μικρόβιο αυτό με είχε ταλαιπωρήσει στο παρελθόν σε κολπική καλλιέργεια και προφανώς δεν το είχαμε θεραπεύσει ολοκληρωτικά. Το μικρόβιο ειχε φύγει από τον κόλπο και ειχε αποικήσει τη μήτρα (ανιούσα λοίμωξη). Κάπως έτσι δημιουργούνται και οι νεφροπάθειες από μικρόβια που παραμένουν αθεράπευτα για μακρύ χρονικό διάστημα. 
Υγ Απο το στομα και στου Θεού τ’αυτί!!! Μακάρι σύντομα ολες μας να κρατήσουμε τα θαυματακια μας αγκαλιά  !!!!🙏🙏🙏

[νικηαντωνια81]

πρίν από 35 λεπτά , Αγγελική2021 είπε:

Έχετε δίκιο. Δυστυχώς ο κόσμος κι ειδικότερα οι γυναίκες δεν δείχνουν την ενσυναισθηση και την συμπόνοια που θα επρεπε σε τέτοιες καταστάσεις. Τα πιο κοινότυπα σχόλια που ακούς συνήθως είναι : Δεν πειράζει. Θα κανεις άλλο κλπ Απο τοτε που χάσαμε το παιδι μας θυμαμαι να λέω  στον άντρα μου ότι θα πηγαίνω στις κηδείες των γνωστών μας που χάνουν αγαπημένα προσωπα της οικογένειας τους (που μας έλεγαν δεν πειράζει) και θα τους λέω :Δεν πειράζει !!!. Η απώλεια ειναι άλλος ένας τρόπος για ένα γερό ξεσκαρτάρισμα των ανθρώπων γύρω μας. Υπάρχει ωστόσο στο Facebook η ομάδα της Νεογνικής Απώλειας που τη βιώνεις σα μια σφιχτή αγκαλιά. Και για όσα έλεγα ότι είναι καλύτερο να χάνεις το παιδί σου (όσο πιο νωρίς τόσο πιο καλά), οι πιο χαροκαμένες μάνες είναι αυτές που έχασαν το παιδί τους μετά που γεννήθηκε. Μωρά που έφυγαν αιφνίδια, μικρά παιδάκια που έφυγαν από καρκίνο. Όσο για το πένθος είναι μια διαδικασία που καθένας τη βιώνει εσωτερικά και διαφορετικα. Υπάρχουν στιγμές που  είσαι καλα και γελας και την επόμενη στιγμή δεν βρισκεις κανένα νόημα στην ύπαρξη σου. Το σημαντικό είναι να το βιώσεις στο πετσί σου… Να κλάψεις,να πέσεις στα πατώματα ,να θρηνήσεις και μετά να σηκωθείς πιο δυνατή από ποτέ για να διεκδικήσεις όσα η ζωή δικαιωματικά σου χρωστάει.

Υγ Εκπληκτικό το ντοκιμαντερ το έχω δει. 

Αν χρησιμοποιείς προβιοτικά και δια στοματος και κολπικά (Eva Biolact) θεωρώ πως δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα. Κι Εγω παίρνω προφυλακτική αντιβίωση τώρα στην εγκυμοσύνη γιατί έτσι θα αποφύγουμε την απώλεια σε μεγάλη βδομάδα που είχα στην προηγούμενη εγκυμοσύνη. Απλά πιστεύω πως οι γαλακτοβακιλλοι δεν είναι ‘μπαρουφα’ Εγω μετά την πρωτη μου απώλεια έκανε τεστ Παπ και κολπικές καλλιέργειες όπου ήταν όλα  καθαρά και μετά τη δεύτερη απώλεια έκανα ngs που βρέθηκε 88% Gardnerella. Το μικρόβιο αυτό με είχε ταλαιπωρήσει στο παρελθόν σε κολπική καλλιέργεια και προφανώς δεν το είχαμε θεραπεύσει ολοκληρωτικά. Το μικρόβιο ειχε φύγει από τον κόλπο και ειχε αποικήσει τη μήτρα (ανιούσα λοίμωξη). Κάπως έτσι δημιουργούνται και οι νεφροπάθειες από μικρόβια που παραμένουν αθεράπευτα για μακρύ χρονικό διάστημα. 
Υγ Απο το στομα και στου Θεού τ’αυτί!!! Μακάρι σύντομα ολες μας να κρατήσουμε τα θαυματακια μας αγκαλιά  !!!!🙏🙏🙏

Δυστυχώς κανένας πλην του στενού οικογενειακό περιβάλλοντος ήτοι γονείς, σύζυγος δεν μπορεί να αντιληφθεί το μέγεθος του πόνου. 

Έχοντας χάσει παιδί 4 ετών μπορώ να νιώσω τον πόνο που νιώθει κάθε γυναίκα που βιώνει την απώλεια είτε αυτός είναι ενδομητριος θάνατος είτε νεογνικη απώλεια μετά την γέννηση και γενικά την απώλεια παιδιού ανεξαρτήτου ηλικίας. 

Κι εμένα μου είπαν δεν πειράζει έχεις τον Νικόλα και εν μέρει έχουν δίκιο αλλά.....

Ο καθένας κοιτάζει την καμπούρα του δυστυχώς αδιαφορώντας για τον πόνο του άλλο. This is life! Δυστυχώς!

 

[Kiddo]

1 hour ago, Αγγελική2021 είπε:

Έχετε δίκιο. Δυστυχώς ο κόσμος κι ειδικότερα οι γυναίκες δεν δείχνουν την ενσυναισθηση και την συμπόνοια που θα επρεπε σε τέτοιες καταστάσεις. Τα πιο κοινότυπα σχόλια που ακούς συνήθως είναι : Δεν πειράζει. Θα κανεις άλλο κλπ Απο τοτε που χάσαμε το παιδι μας θυμαμαι να λέω  στον άντρα μου ότι θα πηγαίνω στις κηδείες των γνωστών μας που χάνουν αγαπημένα προσωπα της οικογένειας τους (που μας έλεγαν δεν πειράζει) και θα τους λέω :Δεν πειράζει !!!. Η απώλεια ειναι άλλος ένας τρόπος για ένα γερό ξεσκαρτάρισμα των ανθρώπων γύρω μας. Υπάρχει ωστόσο στο Facebook η ομάδα της Νεογνικής Απώλειας που τη βιώνεις σα μια σφιχτή αγκαλιά. Και για όσα έλεγα ότι είναι καλύτερο να χάνεις το παιδί σου (όσο πιο νωρίς τόσο πιο καλά), οι πιο χαροκαμένες μάνες είναι αυτές που έχασαν το παιδί τους μετά που γεννήθηκε. Μωρά που έφυγαν αιφνίδια, μικρά παιδάκια που έφυγαν από καρκίνο. Όσο για το πένθος είναι μια διαδικασία που καθένας τη βιώνει εσωτερικά και διαφορετικα. Υπάρχουν στιγμές που  είσαι καλα και γελας και την επόμενη στιγμή δεν βρισκεις κανένα νόημα στην ύπαρξη σου. Το σημαντικό είναι να το βιώσεις στο πετσί σου… Να κλάψεις,να πέσεις στα πατώματα ,να θρηνήσεις και μετά να σηκωθείς πιο δυνατή από ποτέ για να διεκδικήσεις όσα η ζωή δικαιωματικά σου χρωστάει.

Υγ Εκπληκτικό το ντοκιμαντερ το έχω δει. 

Αν χρησιμοποιείς προβιοτικά και δια στοματος και κολπικά (Eva Biolact) θεωρώ πως δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα. Κι Εγω παίρνω προφυλακτική αντιβίωση τώρα στην εγκυμοσύνη γιατί έτσι θα αποφύγουμε την απώλεια σε μεγάλη βδομάδα που είχα στην προηγούμενη εγκυμοσύνη. Απλά πιστεύω πως οι γαλακτοβακιλλοι δεν είναι ‘μπαρουφα’ Εγω μετά την πρωτη μου απώλεια έκανε τεστ Παπ και κολπικές καλλιέργειες όπου ήταν όλα  καθαρά και μετά τη δεύτερη απώλεια έκανα ngs που βρέθηκε 88% Gardnerella. Το μικρόβιο αυτό με είχε ταλαιπωρήσει στο παρελθόν σε κολπική καλλιέργεια και προφανώς δεν το είχαμε θεραπεύσει ολοκληρωτικά. Το μικρόβιο ειχε φύγει από τον κόλπο και ειχε αποικήσει τη μήτρα (ανιούσα λοίμωξη). Κάπως έτσι δημιουργούνται και οι νεφροπάθειες από μικρόβια που παραμένουν αθεράπευτα για μακρύ χρονικό διάστημα. 
Υγ Απο το στομα και στου Θεού τ’αυτί!!! Μακάρι σύντομα ολες μας να κρατήσουμε τα θαυματακια μας αγκαλιά  !!!!🙏🙏🙏

Έτσι ακριβώς δυστυχώς... Όπως τα λέτε... 😢😢

[Αγγελική2021]

πρίν από 49 λεπτά , νικηαντωνια81 είπε:

Δυστυχώς κανένας πλην του στενού οικογενειακό περιβάλλοντος ήτοι γονείς, σύζυγος δεν μπορεί να αντιληφθεί το μέγεθος του πόνου. 

Έχοντας χάσει παιδί 4 ετών μπορώ να νιώσω τον πόνο που νιώθει κάθε γυναίκα που βιώνει την απώλεια είτε αυτός είναι ενδομητριος θάνατος είτε νεογνικη απώλεια μετά την γέννηση και γενικά την απώλεια παιδιού ανεξαρτήτου ηλικίας. 

Κι εμένα μου είπαν δεν πειράζει έχεις τον Νικόλα και εν μέρει έχουν δίκιο αλλά.....

Ο καθένας κοιτάζει την καμπούρα του δυστυχώς αδιαφορώντας για τον πόνο του άλλο. This is life! Δυστυχώς!

 

Λυπάμαι παρα πολύ για όσα περνάτε. Δεν μπορώ ούτε να φανταστώ τον πόνο ψυχής που βιώνετε. Πιστεύω πως είναι ότι πιο δυσβάσταχτο κι οδυνηρό μπορεί να περάσει μια μάνα. 
Η απώλεια σε αλλάζει και την ίδια. Κι είναι αυτό που λέτε πως καταλαβαίνεις πως οι άνθρωποι σου τελικα είναι πολύ λίγοι αλλα και πολύτιμοι. Εύχομαι ο Θεός να αναπαύσει την ψυχούλα του 🙏🙏🙏🙏

[Libra 81]

1 ώρα πρίν, Αγγελική2021 είπε:

Έχετε δίκιο. Δυστυχώς ο κόσμος κι ειδικότερα οι γυναίκες δεν δείχνουν την ενσυναισθηση και την συμπόνοια που θα επρεπε σε τέτοιες καταστάσεις. Τα πιο κοινότυπα σχόλια που ακούς συνήθως είναι : Δεν πειράζει. Θα κανεις άλλο κλπ Απο τοτε που χάσαμε το παιδι μας θυμαμαι να λέω  στον άντρα μου ότι θα πηγαίνω στις κηδείες των γνωστών μας που χάνουν αγαπημένα προσωπα της οικογένειας τους (που μας έλεγαν δεν πειράζει) και θα τους λέω :Δεν πειράζει !!!. Η απώλεια ειναι άλλος ένας τρόπος για ένα γερό ξεσκαρτάρισμα των ανθρώπων γύρω μας. Υπάρχει ωστόσο στο Facebook η ομάδα της Νεογνικής Απώλειας που τη βιώνεις σα μια σφιχτή αγκαλιά. Και για όσα έλεγα ότι είναι καλύτερο να χάνεις το παιδί σου (όσο πιο νωρίς τόσο πιο καλά), οι πιο χαροκαμένες μάνες είναι αυτές που έχασαν το παιδί τους μετά που γεννήθηκε. Μωρά που έφυγαν αιφνίδια, μικρά παιδάκια που έφυγαν από καρκίνο. Όσο για το πένθος είναι μια διαδικασία που καθένας τη βιώνει εσωτερικά και διαφορετικα. Υπάρχουν στιγμές που  είσαι καλα και γελας και την επόμενη στιγμή δεν βρισκεις κανένα νόημα στην ύπαρξη σου. Το σημαντικό είναι να το βιώσεις στο πετσί σου… Να κλάψεις,να πέσεις στα πατώματα ,να θρηνήσεις και μετά να σηκωθείς πιο δυνατή από ποτέ για να διεκδικήσεις όσα η ζωή δικαιωματικά σου χρωστάει.

Υγ Εκπληκτικό το ντοκιμαντερ το έχω δει. 

Αν χρησιμοποιείς προβιοτικά και δια στοματος και κολπικά (Eva Biolact) θεωρώ πως δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα. Κι Εγω παίρνω προφυλακτική αντιβίωση τώρα στην εγκυμοσύνη γιατί έτσι θα αποφύγουμε την απώλεια σε μεγάλη βδομάδα που είχα στην προηγούμενη εγκυμοσύνη. Απλά πιστεύω πως οι γαλακτοβακιλλοι δεν είναι ‘μπαρουφα’ Εγω μετά την πρωτη μου απώλεια έκανε τεστ Παπ και κολπικές καλλιέργειες όπου ήταν όλα  καθαρά και μετά τη δεύτερη απώλεια έκανα ngs που βρέθηκε 88% Gardnerella. Το μικρόβιο αυτό με είχε ταλαιπωρήσει στο παρελθόν σε κολπική καλλιέργεια και προφανώς δεν το είχαμε θεραπεύσει ολοκληρωτικά. Το μικρόβιο ειχε φύγει από τον κόλπο και ειχε αποικήσει τη μήτρα (ανιούσα λοίμωξη). Κάπως έτσι δημιουργούνται και οι νεφροπάθειες από μικρόβια που παραμένουν αθεράπευτα για μακρύ χρονικό διάστημα. 
Υγ Απο το στομα και στου Θεού τ’αυτί!!! Μακάρι σύντομα ολες μας να κρατήσουμε τα θαυματακια μας αγκαλιά  !!!!🙏🙏🙏

Έχω δοκιμάσει τα παντα τα τελευταία δυο χρόνια..... Το θέμα είναι ότι μετά από όλα αυτά δεν υπάρχει βελτίωση. Και αυτό είναι το περιεργο. Γι'αυτό και δεν θα το ψάξω άλλο. Και από την στιγμή που μένω έγκυος προφανώς αλλου είναι το προβλημα. 

[Αγγελική2021]

πρίν από 25 λεπτά , Libra 81 είπε:

Έχω δοκιμάσει τα παντα τα τελευταία δυο χρόνια..... Το θέμα είναι ότι μετά από όλα αυτά δεν υπάρχει βελτίωση. Και αυτό είναι το περιεργο. Γι'αυτό και δεν θα το ψάξω άλλο. Και από την στιγμή που μένω έγκυος προφανώς αλλου είναι το προβλημα. 

Καταλαβαίνω. Πάντως κι Εγω μένω έγκυος φυσιολογικά, και  με μεγάλη ευκολία ( και τώρα είμαι 39 κι εμεινα με τον πρώτο μήνα προσπάθειας ) μαλιστα  η μια κύηση ήταν δίδυμη φυσιολογική χωρίς οικογενειακό ιστορικό λόγω μιας διατροφής που έκανα. Αλλά πάντα τα έχανα. Εχω μείνει 3 φορες εγκυος με 4 φυσιολογικά έμβρυα και δεν έχω κανένα παιδί εν ζωή. Όταν το περιβάλλον της μήτρας δεν είναι φιλικό προς το έμβρυο αντέχει ναι μεν για ένα διάστημα αλλά δεν μπορεί να φέρει εις πέρας μια κύηση. Κι είμαι της άποψης πως αν βρίσκεις μια αιτία για τις απώλειες πρέπει να τη λαμβάνεις σοβαρά υπόψη σου. Προσωπικά υποφέρω κυριολεκτικά από όλη την παθολογία κύησης. Στην προηγούμενη κύηση είχα ανεπάρκεια προγεστερονης, αποκόλληση,αιμμοραγιες, ζαχαρο, ανεπάρκεια πλακούντα, υπολειπομενη ανάπτυξη εμβρύου, αντίσταση στις μητριαιες αρτηρίες. Η κύηση ειναι πολυπαραγοντικη. Όσο πιο πολλους παραγοντες  ελεγχεις τόσο πιο πολλές πιθανότητες έχεις να πανε όλα κατ’ευχην. Καταλαβαινω πως ίσως η περίπτωση σας ειναι διαφορετική. Εξάλλου δεν πιστεύω πως αυτό που περνάω ειναι σύνηθες.  Εγω απλά καταθέτω την προσωπική μου εμπειρία και άποψη.

[linaa]

πρίν από 4 λεπτά , Αγγελική2021 είπε:

Καταλαβαίνω. Πάντως κι Εγω μένω έγκυος φυσιολογικά, και  με μεγάλη ευκολία ( και τώρα είμαι 39 κι εμεινα με τον πρώτο μήνα προσπάθειας ) μαλιστα  η μια κύηση ήταν δίδυμη φυσιολογική χωρίς οικογενειακό ιστορικό λόγω μιας διατροφής που έκανα. Αλλά πάντα τα έχανα. Εχω μείνει 3 φορες εγκυος με 4 φυσιολογικά έμβρυα και δεν έχω κανένα παιδί εν ζωή. Όταν το περιβάλλον της μήτρας δεν είναι φιλικό προς το έμβρυο αντέχει ναι μεν για ένα διάστημα αλλά δεν μπορεί να φέρει εις πέρας μια κύηση. Κι είμαι της άποψης πως αν βρίσκεις μια αιτία για τις απώλειες πρέπει να τη λαμβάνεις σοβαρά υπόψη σου. Προσωπικά υποφέρω κυριολεκτικά από όλη την παθολογία κύησης. Στην προηγούμενη κύηση είχα ανεπάρκεια προγεστερονης, αποκόλληση,αιμμοραγιες, ζαχαρο, ανεπάρκεια πλακούντα, υπολειπομενη ανάπτυξη εμβρύου, αντίσταση στις μητριαιες αρτηρίες. Η κύηση ειναι πολυπαραγοντικη. Όσο πιο πολλους παραγοντες  ελεγχεις τόσο πιο πολλές πιθανότητες έχεις να πανε όλα κατ’ευχην. Καταλαβαινω πως ίσως η περίπτωση σας ειναι διαφορετική. Εξάλλου δεν πιστεύω πως αυτό που περνάω ειναι σύνηθες.  Εγω απλά καταθέτω την προσωπική μου εμπειρία και άποψη.

Αυτό ήθελα να σου πω για το ζάχαρο έχω μια φίλη που έχει χάσει έτσι ακριβώς φυσικές συλλήψεις Κ τελικά κάνοντας τα πάντα ήταν θέμα κακού ρυθμισμένου  ζαχάρου δηλαδή το ρυθμιζε με ενδοκρινολόγο αλλά ήταν έτσι η παθολογία που η ρύθμιση αυτή δεν αρκούσε . Είναι τόσοι παράγοντες που μπορούν να επιρεαζουν έναν οργανισμό που Κ οι γιατροί δεν ξέρουν απλά δοκιμάζουν τα πάντα. 

[Αγγελική2021]

πρίν από 15 λεπτά , linaa είπε:

Αυτό ήθελα να σου πω για το ζάχαρο έχω μια φίλη που έχει χάσει έτσι ακριβώς φυσικές συλλήψεις Κ τελικά κάνοντας τα πάντα ήταν θέμα κακού ρυθμισμένου  ζαχάρου δηλαδή το ρυθμιζε με ενδοκρινολόγο αλλά ήταν έτσι η παθολογία που η ρύθμιση αυτή δεν αρκούσε . Είναι τόσοι παράγοντες που μπορούν να επιρεαζουν έναν οργανισμό που Κ οι γιατροί δεν ξέρουν απλά δοκιμάζουν τα πάντα. 

Οι γιατροι είναι επιφανειακοί και πολύ κλειστόμυαλοι. Και κατά κανόνα δίνουν παραστάσεις One man’s show. Δεν θέλουν αιματολόγο στα πόδια τους δίνουν μια αντιπηκτική (που ισως σε καλύπτει ισως κι οχι και ξεμπερδεύουν θαρρούν) δεν θέλουν διαβητολογο στα πόδια τους (κάνουν ένα ζαχαρο νηστειας και τελος). Εγω δεν είχα ποτέ πρόβλημα με το ζαχαρο νηστειας ξεφεύγω αποκλειστικά και μόνο στο 2ωρο μετά γευματικά. Κι επειδή είμαι από επαρχία ούτε καν η Διαβητολογος δεν δίνει τη δέουσα σημασία καθως ειμαι αδύνατη και οι τιμες δεν ειναι υπερβολικες. Αν κάτι έχω καταλάβει στο πετσί μου είναι πως αν δεν τρέξεις μόνη σου να ενημερωθεις, να διαβάσεις, να κατανοησεις η ίδια που είναι το πρόβλημα δεν υπάρχει περίπτωση να βγάλεις άκρη. Και η γυναικολόγοι στην Ελλάδα έχουν το υψηλότερο ποσοστό καταγγελιών.(Είχα μιλήσει με δικηγορικό γραφείο μετά την απώλεια μου στον 6ο μήνα)  Σε βλέπουν διεκπαιρεωτικά και δεν μεταβάλλουν τις θεραπείες εξατομικευμένα. Αν μη τι αλλο αντιεπαγγελματικο και φουτουριστικό αν οχι και εγκληματικό. 

[νικηαντωνια81]

πρίν από 5 λεπτά , Αγγελική2021 είπε:

Οι γιατροι είναι επιφανειακοί και πολύ κλειστόμυαλοι. Και κατά κανόνα δίνουν παραστάσεις One man’s show. Δεν θέλουν αιματολόγο στα πόδια τους δίνουν μια αντιπηκτική (που ισως σε καλύπτει ισως κι οχι και ξεμπερδεύουν θαρρούν) δεν θέλουν διαβητολογο στα πόδια τους (κάνουν ένα ζαχαρο νηστειας και τελος). Εγω δεν είχα ποτέ πρόβλημα με το ζαχαρο νηστειας ξεφεύγω αποκλειστικά και μόνο στο 2ωρο μετά γευματικά. Κι επειδή είμαι από επαρχία ούτε καν η Διαβητολογος δεν δίνει τη δέουσα σημασία καθως ειμαι αδύνατη και οι τιμες δεν ειναι υπερβολικες. Αν κάτι έχω καταλάβει στο πετσί μου είναι πως αν δεν τρέξεις μόνη σου να ενημερωθεις, να διαβάσεις, να κατανοησεις η ίδια που είναι το πρόβλημα δεν υπάρχει περίπτωση να βγάλεις άκρη. Και η γυναικολόγοι στην Ελλάδα έχουν το υψηλότερο ποσοστό καταγγελιών.(Είχα μιλήσει με δικηγορικό γραφείο μετά την απώλεια μου στον 6ο μήνα)  Σε βλέπουν διεκπαιρεωτικά και δεν μεταβάλλουν τις θεραπείες εξατομικευμένα. Αν μη τι αλλο αντιεπαγγελματικο και φουτουριστικό αν οχι και εγκληματικό. 

Όπως τα λες. Δεν θέλουν ανοιχτά μέτωπα. Να ξεμπερδεύουν τακα τακα. Λυπάμαι πάρα πολύ για τα μωρά που έχασες τόσο άδικα. Γιατί ήταν υγιέστατα. 

 

[linaa]

πρίν από 11 λεπτά , Αγγελική2021 είπε:

Οι γιατροι είναι επιφανειακοί και πολύ κλειστόμυαλοι. Και κατά κανόνα δίνουν παραστάσεις One man’s show. Δεν θέλουν αιματολόγο στα πόδια τους δίνουν μια αντιπηκτική (που ισως σε καλύπτει ισως κι οχι και ξεμπερδεύουν θαρρούν) δεν θέλουν διαβητολογο στα πόδια τους (κάνουν ένα ζαχαρο νηστειας και τελος). Εγω δεν είχα ποτέ πρόβλημα με το ζαχαρο νηστειας ξεφεύγω αποκλειστικά και μόνο στο 2ωρο μετά γευματικά. Κι επειδή είμαι από επαρχία ούτε καν η Διαβητολογος δεν δίνει τη δέουσα σημασία καθως ειμαι αδύνατη και οι τιμες δεν ειναι υπερβολικες. Αν κάτι έχω καταλάβει στο πετσί μου είναι πως αν δεν τρέξεις μόνη σου να ενημερωθεις, να διαβάσεις, να κατανοησεις η ίδια που είναι το πρόβλημα δεν υπάρχει περίπτωση να βγάλεις άκρη. Και η γυναικολόγοι στην Ελλάδα έχουν το υψηλότερο ποσοστό καταγγελιών.(Είχα μιλήσει με δικηγορικό γραφείο μετά την απώλεια μου στον 6ο μήνα)  Σε βλέπουν διεκπαιρεωτικά και δεν μεταβάλλουν τις θεραπείες εξατομικευμένα. Αν μη τι αλλο αντιεπαγγελματικο και φουτουριστικό αν οχι και εγκληματικό. 

Αυτό είναι αλήθεια αν δεν ψάξεις εσύ τις εξετάσεις σου Κ τα φάρμακα που σου δίνουν δεν ασχολούνται γιατί σε θεωρούν σπάνια περίπτωση. Λίγοι είναι που δίνουν πραγματικά σημασία στον κάθε ένα ξεχωριστά. 

[Αγγελική2021]

πρίν από 14 λεπτά , νικηαντωνια81 είπε:

Όπως τα λες. Δεν θέλουν ανοιχτά μέτωπα. Να ξεμπερδεύουν τακα τακα. Λυπάμαι πάρα πολύ για τα μωρά που έχασες τόσο άδικα. Γιατί ήταν υγιέστατα. 

 

Σε ευχαριστώ πολύ κορίτσι μου 🙏🙏🙏

πρίν από 10 λεπτά , linaa είπε:

Αυτό είναι αλήθεια αν δεν ψάξεις εσύ τις εξετάσεις σου Κ τα φάρμακα που σου δίνουν δεν ασχολούνται γιατί σε θεωρούν σπάνια περίπτωση. Λίγοι είναι που δίνουν πραγματικά σημασία στον κάθε ένα ξεχωριστά. 

Ακριβώς ακριβώς !!! Και για μένα επειδή οι γιατροι ειδικά οι μεγαλύτεροι σε ηλικία είναι δυσκίνητοι (& δυσκοίλιοι). Το πιο σοφό είναι να βρεις ένα γιατρο κατάλληλο για το δικό σου πρόβλημα. Δλδ αν το πρόβλημα σου είναι ο τράχηλος πήγαινε σε έναν γυναικολόγο που το θεωρεί σημαντικό παράγοντα απώλειας και το παρακολουθεί στενά. Αν το πρόβλημα σου είναι τα μικρόβια βρες ένα γιατρο που είναι λεπτομερής στις μηνιαιες εξετάσεις και δίνει προφυλακτική αντιβίωση στην εγκυμοσύνη. Αυτοί είναι αμετακίνητοι εμείς θα πρέπει να λάβουμε «το μήνυμα» και να κινηθούμε ανάλογα. 

[Libra 81]

πρίν από 43 λεπτά , Αγγελική2021 είπε:

Καταλαβαίνω. Πάντως κι Εγω μένω έγκυος φυσιολογικά, και  με μεγάλη ευκολία ( και τώρα είμαι 39 κι εμεινα με τον πρώτο μήνα προσπάθειας ) μαλιστα  η μια κύηση ήταν δίδυμη φυσιολογική χωρίς οικογενειακό ιστορικό λόγω μιας διατροφής που έκανα. Αλλά πάντα τα έχανα. Εχω μείνει 3 φορες εγκυος με 4 φυσιολογικά έμβρυα και δεν έχω κανένα παιδί εν ζωή. Όταν το περιβάλλον της μήτρας δεν είναι φιλικό προς το έμβρυο αντέχει ναι μεν για ένα διάστημα αλλά δεν μπορεί να φέρει εις πέρας μια κύηση. Κι είμαι της άποψης πως αν βρίσκεις μια αιτία για τις απώλειες πρέπει να τη λαμβάνεις σοβαρά υπόψη σου. Προσωπικά υποφέρω κυριολεκτικά από όλη την παθολογία κύησης. Στην προηγούμενη κύηση είχα ανεπάρκεια προγεστερονης, αποκόλληση,αιμμοραγιες, ζαχαρο, ανεπάρκεια πλακούντα, υπολειπομενη ανάπτυξη εμβρύου, αντίσταση στις μητριαιες αρτηρίες. Η κύηση ειναι πολυπαραγοντικη. Όσο πιο πολλους παραγοντες  ελεγχεις τόσο πιο πολλές πιθανότητες έχεις να πανε όλα κατ’ευχην. Καταλαβαινω πως ίσως η περίπτωση σας ειναι διαφορετική. Εξάλλου δεν πιστεύω πως αυτό που περνάω ειναι σύνηθες.  Εγω απλά καταθέτω την προσωπική μου εμπειρία και άποψη.

Μετά το πρωτο ngs που βρέθηκαν μόνο μικρόβια αυτό πιστευα ότι ήταν το προβλημα... Γι'αυτό και προσπαθω τόσο καιρό να το διορθώσω.Δεν το υποτιμώ σε καμιά περίπτωση.Ποσο μάλλον όταν έχω μόνο δυο έμβρυα τριών ημερών που περιμένουν δυο χρόνια για να τα βάλω λόγω αυτου.Έχω ελέγξει πιστεύω αρκετά πράγματα και το αυτοάνοσο που έχω είναι υπό έλεγχο. Είναι και η δικιά μας περιπτωση ιδιαίτερη και μεγάλη ιστορία ελπίζοντας παντα σε ένα καλό τέλος! 

[νικηαντωνια81]

πρίν από 2 λεπτά , Libra 81 είπε:

Μετά το πρωτο ngs που βρέθηκαν μόνο μικρόβια αυτό πιστευα ότι ήταν το προβλημα... Γι'αυτό και προσπαθω τόσο καιρό να το διορθώσω.Δεν το υποτιμώ σε καμιά περίπτωση.Ποσο μάλλον όταν έχω μόνο δυο έμβρυα τριών ημερών που περιμένουν δυο χρόνια για να τα βάλω λόγω αυτου.Έχω ελέγξει πιστεύω αρκετά πράγματα και το αυτοάνοσο που έχω είναι υπό έλεγχο. Είναι και η δικιά μας περιπτωση ιδιαίτερη και μεγάλη ιστορία ελπίζοντας παντα σε ένα καλό τέλος! 

Εύχομαι να είναι τα τυχερά αυτά τα 2!!!!!

[Libra 81]

πρίν από 4 λεπτά , νικηαντωνια81 είπε:

Εύχομαι να είναι τα τυχερά αυτά τα 2!!!!!

Σε ευχαριστώ πολύ! Και εγώ αυτό ελπίζω!!!! 

[Αγγελική2021]

πρίν από 14 λεπτά , Libra 81 είπε:

Μετά το πρωτο ngs που βρέθηκαν μόνο μικρόβια αυτό πιστευα ότι ήταν το προβλημα... Γι'αυτό και προσπαθω τόσο καιρό να το διορθώσω.Δεν το υποτιμώ σε καμιά περίπτωση.Ποσο μάλλον όταν έχω μόνο δυο έμβρυα τριών ημερών που περιμένουν δυο χρόνια για να τα βάλω λόγω αυτου.Έχω ελέγξει πιστεύω αρκετά πράγματα και το αυτοάνοσο που έχω είναι υπό έλεγχο. Είναι και η δικιά μας περιπτωση ιδιαίτερη και μεγάλη ιστορία ελπίζοντας παντα σε ένα καλό τέλος! 

Εύχομαι σύντομα  να τα κρατήσετε στην αγκαλιά σας !!! 🙏🙏🙏