ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΑΞΙΔΙΑ ...

[Dim75]

Μια διαφορετική εμπειρία εντελώς στα τόσα ταξίδια ήταν στην Τουρκία το Μάη του 2007.Συγκεκριμένα στα Μικρασιατικά Παράλια για 12 μέρες ''καθαρές'' ,διαμονή στο παραθαλάσσιο Αλί Αγάς (Ali Ayas) το οποίο οι Τούρκοι προφέρουν Αλί Α.Μέχρι να το μάθουμε βέβαια πρέπει να ρωτήσουμε πάνω από δέκα άτομα.αφού σε μια στιγμή νομίζαμε ότι δεν υπήρχε καν!!!Ευτυχώς που λόγω δουλειάς ήταν εκεί δικά μας άτομα οπότε εφησυχάσαμε(πήγαμε να τους δούμε).Ταξίδι μέσω Χίου όπου αράξαμε για Weekend επί την ευκαιρία.Αναχώρηση 07:00 με καραβάκι για Τσεσμέ (45min). Διαβατηριακός έλεγχος και είμαστε έτοιμοι να εξερευνήσουμε το άγνωστο.Πρώτη εντύπωση είναι τα τεράστια πανό που υπάρχουν παντού του Κεμάλ ,σε σπίτια κρεμασμένα,κτίρια ,στην βουνοκορφή.Ένας μικρός φόβος μας διαπερνάει εκείνη την στιγμή,που ήρθαμε???Περπάτημα για τον σταθμό λεωφορείων κανά 10λέπτο σκάρτο.Ά,είναι η αφετηρία λεωφορείων,τι ωραία!!!Βγάζουμε εισιτήρια για Σμύρνη ,κεντρικό Σταθμό και έπειτα θα αλλάζαμε λεωφορείο για Αλί Α.Τα λεωφορεία είναι ίδιο στυλ με τα δικά μας ΚΤΕΛ ακριβώς .Μόλις φτάσαμε Σμύρνη ,στην είσοδο σχεδόν έχει παζάρι και πιάτσα ταξί (το ακούμε από κάποιον που μιλάει Ελληνικά) και χωρίς σκέψη κατεβαίνουμε κάτω.Και τι έγινε αν φτάσουμε και 2 ώρες αργότερα ?διακοπές ήμαστε! Μέγα λάθος!!! Το Παζάρι ακόμη το βρίσκουμε...Ρωτάμε για να μετατρέψουμε ευρώ σε τούρκικες λίρες ,δεν δέχεται κανένα ταξί. Ρωτάμε για τράπεζες-ταχυδρομείο ,δεν υπάρχει τίποτα εκεί κοντά.Επόμενο λεωφορείο μετά από ώρες για κεντρικό σταθμό Σμύρνης.Πάμε να νοικιάσουμε ένα αμάξι να πάμε Αλί Α κατευθείαν για 12 μέρες.Τιμές τσουχτερές.Μόνη λύση ταξί.Αγγλικά δεν μιλάει κανένας μα κανένας !!! Φτάνουμε επιτέλους στον κεντρικό σταθμό Σμύρνης ,πληρώνουμε με 20ευρώ ,μας γυρνάει ρέστα λες και δώσαμε 20λίρες,ψιλοκαβγάς ώσπου παρενέβη τρίτος ταρίφας και έχουμε πλέον λίγες λίρες στα χέρια μας.(ψιλοριγμένοι βέβαια αλλά δεν βαριέσαι,έχουμε λίρες,αυτό μετράει). Μπαίνουμε σε ένα πουλμανάκι 12θέσιο όπου ο εισπράκτορας βγάζει το κεφάλι από το παράθυρο και φωνάζει μόλις πλησιάζουμε σε στάση Αλί Α-Αλί Α συνέχεια (κορυφαία στιγμή). Εν τέλει φτάνουμε στον προορισμό μας ,ακούμε τον Ιμάμη και πάμε για το ξενοδοχείο Γ κατηγορίας αλλά μεγάλο και άνετο δωμάτιο (40ευρώ η βραδιά).Περνάμε από καφενεία και καταλαβαίνουμε ότι είναι χωριό. Απλοί άνθρωποι να παίζουν χαρτιά και έτοιμοι να σε βοηθήσουν.Έχει ένα τεράστιο πάρκο όπου τα weekend κάνουν πικ-νικ και τρώνε .Συστηματικά αυτό ,καθιερωμένο .Ένα τέλειο μέρος για να κάνεις βόλτα δίπλα στη θάλασσα ,να παίξεις σαν παιδί ,να ξεχαστείς... Νοικιάζουμε αυτοκίνητο για 10 μέρες (από ΕΛΠΑ μετατροπή δικού μας διπλώματος σε Τούρκικο) και ξεκινάμε κάθε μέρα και διαφορετική εξόρμηση.Λίρες μας δώσανε οι ''δικοί μας'' ,είχε και ταχυδρομείο ο Αλί Α για συνάλλαγμα !Την 3 ημέρα της παραμονής μας πετυχαίνουμε στην Σμύρνη μαθήτριες Λυκείου και η σκέψη είναι αυθόρμητη ,ρέ λές να κάνουνε αγγλικά στο σχολείο και να ξέρουνε?Πράγματι συμβαίνει αυτό και η μία λόγω φροντιστηρίου μιλάει απταίστως οπότε παίρνουμε επιτέλους τις πρώτες μας πληροφορίες !!!Πάμε Αιβαλή (Ayvalik) και αναπολούμε τα δικά μας μέρη ,είναι έντονο το Ελληνικό στοιχείο ακόμη ..χαζεύουμε στην λαική αγορά ,στα σοκάκια και σε ένα δρομάκι παρατηρώ το εξής:μπορείς μόνο να βγείς με το αυτοκίνητο γιατί έχει κάτι δαγκάνες σηκωμένες με κλίση έξω να ξεπροβάλλουν από το έδαφος ,γαμάτο κολπάκι !!! Πάμε Έφεσσος όπου είναι απλά τεράστια και παίζεται το εξής:Έχει μια είσοδος-μία έξοδος αλλά οι πολλές ταμπέλες σε οδηγούν στην έξοδο ,φυσικά χωρίς να το ξέρεις.Εκεί στήνουν καρτέρι κράχτες δερμάτινων καταστημάτων-βιοτεχνιών και ταρίφες. Η προσφορά είναι η εξής:Να σε πάμε στην είσοδο αφού πρώτα σε πάμε από τα καταστήματα(συνεργάζονται με πολλά) χωρίς να χρειάζεται να αγοράσεις .Μιλάνε πολύ καλά Ελληνικά και Αγγλικά.Δεχτήκαμε την πρότασή τους,αφήσαμε το ενοικιαζόμενο αυτοκίνητο και πήγαμε σε 2 βιοτεχνίες (η 2ή από ντροπή) XXL δερμάτινο δεν μου έκανε ,την στιγμή που φοράω Medium ,μεγάλη απάτη γενικά τα δερμάτινα σε Τουρκία ,απορώ που ακούω μερικούς να λένε θα πάμε να αγοράσουμε(σίγουρα άγνοια).Anyway ...σοφή επιλογή να πάμε μαζί τους στην Είσοδο γατί κάναμε σχεδόν τέσσερις ώρες να τελειώσουμε την Έφεσσο χωρίς να είμαστε Fun της Ιστορίας !Η Βιβλιοθήκη ήταν αριστούργημα και το Θέατρο!!!Οπότε πήραμε το αυτοκίνητο και φύγαμε απευθείας μετά.Επίσης πήγαμε Πέργαμο(Pergamus) την οποία πρέπει να επισκεφτείτε κάποια στιγμή.Νέα Φώκαια(Yenifoca)δίπλα στην θάλασσα για μπάνιο και καφέ (2-3 καφενεουζερί μαζεμένα) τίποτα σπουδαίο αλλά για να ηρεμήσεις τέλειο.Μετά Φώκαια(Foca) η οποία ήταν κοσμοπολίτικη και έμοιαζε με την Νάουσσα της Πάρου πάρα πολύ.Φυσικά μπορούσες να καθίσεις δίπλα στο κύμα αλλά μύριζε η θάλασσα λόγω των ποταμιών και ακάθαρτων νερών που καταλήγουν στην θάλασσα.Το ίδιο ισχύει σε όλα τα μικρασιατικά παράλια που πήγαμε+κουσάντασι-τσεσμέ. Αξιοσημείωτο γεγονός το τεράστιο πάρκο της Σμύρνης(κεντρική πλατεία) όπου για να το ποτίσουνε , κουβαλούσανε την μάνικα 4 άτομα και ο 5 το πότιζε!!!Ναι αυτόματο πότισμα ήταν άγνωστη λέξη...Επίσης στην παραλία όπου βόλταρες σε ένα σημείο έκανε Γ .Είχανε δέσει από γωνία σε γωνία ένα σχοινί με μπαλόνια,είχανε 2 αεροβόλα,πλήρωνες για να τα σκάσεις,και είχανε μια φωτογραφική μηχανή 5mp+εκτυπωτή συνδεδεμένο με τον αναπτήρα του αυτοκινήτου για να σου βγάζουνε επιτόπου την φωτογραφία!!! Απίστευτο!!! Εγώ τότε είχα φωτογραφική μηχανή Panasonic στα 7.2mp αγορασμένη 169ευρώ εκείνο τον μήνα την οποία μόλις την έδειξα πάθανε πλάκα...(που να είχα την 12αρα πού είχαμε τότε στην Ελλάδα)την οποία βρήκα στο εμπορικό τους κέντρο πού είναι στην παραλία της Σμύρνης δίπλα στο Πολεμικό Ναυτικό τους με 230ευρώ μέσα σε βιτρίνα κλειδωμένη την οποία το αφεντικό δεν την έβγαζε να την δείξει έξω!!!Επίσης πήγαμε στο Κουσάντασι άκρως τουριστικό και αξιόλογο.Μιλάνε Ελληνικά και Αγγλικά πάρα πολύ καλά.Εκεί είδα το εξής :Για να ανεβάσουνε τα τούβλα στον πρώτο όροφο είχανε φτιάξει μια τούβλινη κυριολεκτικά σκάλα (χιλιάδες τούβλα) και τα ανέβαζε ο ένας πού ήταν κάτω, πάνω στον άλλο ο οποίος τα ντάνιαζε!!! Ούτε κατά διάνοια Γερανός!!! Για την συγκόλληση 2 σωλήνων σε υδραυλικές εργασίες καίγανε εφημερίδες .Καμινέτο ούτε για πλάκα !!! Και το κερασάκι στην τούρτα η βενζίνη στα 1.66ευρώ τότε,μας είχε κυριολεκτικά γδάρει. Το τσάι 10λεπτά ,το ψωμί 10 λεπτά το μισόκιλο αλλά ήταν σαν να έτρωγες 2 φέτες δικές μας.Επίσης τόσες μέρες με δίωρες αποδράσεις καθημερινά στην Εθνική τους οδό δεν συναντήσαμε ούτε μια μέρα 5 αυτοκίνητα.Η απόλυτη μοναξιά στον δρόμο ,ήταν η απόλυτη φτώχεια τους.Ήταν έντονα τα σημάδια ...Πρόσφατα έμαθα ότι είχε πάει το ΔΝΤ στην Τουρκία το 2002 οπότε μου λύθηκαν πολλές απορίες ,όπως πως γίνεται να είναι η βενζίνη τόσο ακριβή όταν ο μισθός ήταν με το ζόρι 300ευρώ το 12ώρο. Επίσης πέσαμε σε μπλόκο το οποίο αξίζει να αναφέρω .Πήγαμε Νέα Φώκαια για καφέ και στην επιστροφή τίγκα ο δρόμος με κώνους στην μέση(2 λωρίδες).Μείναμε αναγκαστικά Δεξιά και μετά από περίπου 150 μέτρα με κώνους είχανε δώσει μια κλίση στους κώνους και σε οδηγούσανε πάνω τους για έλεγχο!!! Το σημείο εκεί είχε άπλα και φυλάκιο ,αν θέλανε σε αφήνανε να ξαναμπείς στο δρόμο χωρίς να σε σταματήσουνε.Γαμάτη εμπειρία ,υποδειγματικός και ασφαλής έλεγχος. Εντέλει αξίζει να επισκεφτείς τα Μικρασιατικά Παράλια .έχουνε πολλά πράγματα να δείς !!! Και να θυμάσαι ότι πάντα ρωτάς τις τιμές όπου δεν έχουν κατάλογο γιατί χρεώνουνε όσο θέλουνε (φρούτα για επιδόρπιο 30ευρώ ,τσακωθήκαμε και δώσαμε 20 ευρώ ,όχι λίρες!!!)