Πρόβλημα με τον πατέρα μου

[Inverted Maverick]

Καλησπέρα και ευχαριστώ για την αποδοχή στο forum. 
Είμαι γονιός με 2 παιδιά και γράφω εδώ γιατί αντιμετωπίζω προβλήματα στη σχέση με τον … πατέρα μου!

Ο πατέρας μου ήταν πάντα αυστηρός και κάπως απόμακρος, δεν έχω αναμνήσεις που να παίζω μαζί του μετά από την παιδική ηλικία, ενω έχω πολλές αναμνήσεις από τσακωμούς με την μητέρα μου, πολλές φορές για θέματα που αφορούσαν συμπεριφορές των αδερφών της προς εκείνον και να της κρατάει «μούτρα» για κάτι που δεν ήταν υπεύθυνη εκείνη κλπ. 
Είναι από τους πατεράδες «παλιάς κοπής» που ποτέ δεν έχει πει σ’αγαπω, και κατα καιρούς το δείχνει αλλά με πολύ αχνό τρόπο. 
Σαν άνθρωπος έχει την τάση μα κρίνει διαρκώς τους ανθρώπους γύρω του και να καταλογίζει σφάλματα και λάθη παραβλέποντας οτιδήποτε καλό του έχει κάνει κάποιος, με αποτέλεσμα να έχει μαλώσει με τους πάντες γύρω του και να μην έχει κανέναν ουσιαστικά δίπλα του, πέραν από εμένα τώρα που έχουμε χάσει τη μητέρα μου. 
έχω πολλά παραδείγματα από ανθρώπους που του έχουν σταθεί και τον έχουν βοηθήσει που με την παραμικρή κουβέντα που δεν του άρεσε τους έσυρε ένα μακρύ κατηγορώ για θέματα που προέκυψαν από το πουθενά. 
Φυσικά αυτό έχει συμβεί και σε εμένα που μέχρι και 20σελιδη επιστολή μου έχει γράψει αναφέροντας μου πόσο εκείνος με βοήθησε όταν ήμουν μικρός και ποσό εγώ τον εχω πικράνει με τη συμπεριφορά μου, αναφέροντας μου περιστατικά που ούτε που τα θυμάμαι προ πενταετίας η δεκαετίας, και αλλά που τα έχει μεταφράσει εκείνος εντελώς λάθος. 
Εδώ και χρόνια που συμβαίνει αυτό εχω προσπαθήσει να τον ακούσω, να καταλάβω τη θέση του και να του εξηγήσω πως δεν είναι έτσι τα πράγματα , μέχρι και συγνώμη να του ζητήσω αν άθελα μου τον πλήγωσα, αλλά κάθε φορά ξαναλέμε τα ίδια και τα ίδια. Σε σημείο που σταμάτησα μα  δίνω πλέον αξία στη συμπεριφορά του γιατί ξέρω πως δε θα βγάλω άκρη, όσος και αυτό να με πληγώνει. 
Το πρόβλημα είναι ότι τα ίδια κάνει και για τους γονείς της συζύγου μου, που οι άνθρωποι έρχονται να μας κρατούν τα παιδιά γιατί εκείνος δεν μπορεί κι ας μένει δίπλα μας. Τους καταλογίζει ένα σωρό σφάλματα, για τα οποία γνωρίζω ότι είναι κι αυτά επίπλαστα και κατασκευάσματα του μυαλού του όπως κάνει με όλους και σε εμένα. 
Για να μην κουράσω άλλο, η ερώτηση μου είναι πως να διαχειριστεί κανείς έναν τόσο αρνητικό άνθρωπο, που δεν βρίσκει πουθενά χαρά παρά μόνο γκρίνια και μεταφέρει συνεχώς αρνητική ενέργεια από το τίποτα;
εχω πλέον φτάσει σε ηλικία που δεν μπορώ να ανεχτώ να καταπίνω τέτοιες συμπεριφορές και εχω και παιδιά να υποστηρίξω, τα οποία γίνονται άθελα τους δέκτες καταστάσεων. Επίσης δεν μπορώ να ανέχομαι κακή συμπεριφορά σε δυο ανθρώπους που τραβιούνται καθημερινά να μας υποστηρίξουν ενώ έχουμε κάνει τα πάντα για να μην έχει εκείνος καμια ανάμειξη αφού δεν το θέλει. 
Συγνώμη για το μακροσκελές μήνυμα. Θα χαρώ να διαβάσω τις απόψεις σας. 
Ευχαριστώ 

[linaa]

πρίν από 17 λεπτά , Inverted Maverick είπε:

Καλησπέρα και ευχαριστώ για την αποδοχή στο forum. 
Είμαι γονιός με 2 παιδιά και γράφω εδώ γιατί αντιμετωπίζω προβλήματα στη σχέση με τον … πατέρα μου!

Ο πατέρας μου ήταν πάντα αυστηρός και κάπως απόμακρος, δεν έχω αναμνήσεις που να παίζω μαζί του μετά από την παιδική ηλικία, ενω έχω πολλές αναμνήσεις από τσακωμούς με την μητέρα μου, πολλές φορές για θέματα που αφορούσαν συμπεριφορές των αδερφών της προς εκείνον και να της κρατάει «μούτρα» για κάτι που δεν ήταν υπεύθυνη εκείνη κλπ. 
Είναι από τους πατεράδες «παλιάς κοπής» που ποτέ δεν έχει πει σ’αγαπω, και κατα καιρούς το δείχνει αλλά με πολύ αχνό τρόπο. 
Σαν άνθρωπος έχει την τάση μα κρίνει διαρκώς τους ανθρώπους γύρω του και να καταλογίζει σφάλματα και λάθη παραβλέποντας οτιδήποτε καλό του έχει κάνει κάποιος, με αποτέλεσμα να έχει μαλώσει με τους πάντες γύρω του και να μην έχει κανέναν ουσιαστικά δίπλα του, πέραν από εμένα τώρα που έχουμε χάσει τη μητέρα μου. 
έχω πολλά παραδείγματα από ανθρώπους που του έχουν σταθεί και τον έχουν βοηθήσει που με την παραμικρή κουβέντα που δεν του άρεσε τους έσυρε ένα μακρύ κατηγορώ για θέματα που προέκυψαν από το πουθενά. 
Φυσικά αυτό έχει συμβεί και σε εμένα που μέχρι και 20σελιδη επιστολή μου έχει γράψει αναφέροντας μου πόσο εκείνος με βοήθησε όταν ήμουν μικρός και ποσό εγώ τον εχω πικράνει με τη συμπεριφορά μου, αναφέροντας μου περιστατικά που ούτε που τα θυμάμαι προ πενταετίας η δεκαετίας, και αλλά που τα έχει μεταφράσει εκείνος εντελώς λάθος. 
Εδώ και χρόνια που συμβαίνει αυτό εχω προσπαθήσει να τον ακούσω, να καταλάβω τη θέση του και να του εξηγήσω πως δεν είναι έτσι τα πράγματα , μέχρι και συγνώμη να του ζητήσω αν άθελα μου τον πλήγωσα, αλλά κάθε φορά ξαναλέμε τα ίδια και τα ίδια. Σε σημείο που σταμάτησα μα  δίνω πλέον αξία στη συμπεριφορά του γιατί ξέρω πως δε θα βγάλω άκρη, όσος και αυτό να με πληγώνει. 
Το πρόβλημα είναι ότι τα ίδια κάνει και για τους γονείς της συζύγου μου, που οι άνθρωποι έρχονται να μας κρατούν τα παιδιά γιατί εκείνος δεν μπορεί κι ας μένει δίπλα μας. Τους καταλογίζει ένα σωρό σφάλματα, για τα οποία γνωρίζω ότι είναι κι αυτά επίπλαστα και κατασκευάσματα του μυαλού του όπως κάνει με όλους και σε εμένα. 
Για να μην κουράσω άλλο, η ερώτηση μου είναι πως να διαχειριστεί κανείς έναν τόσο αρνητικό άνθρωπο, που δεν βρίσκει πουθενά χαρά παρά μόνο γκρίνια και μεταφέρει συνεχώς αρνητική ενέργεια από το τίποτα;
εχω πλέον φτάσει σε ηλικία που δεν μπορώ να ανεχτώ να καταπίνω τέτοιες συμπεριφορές και εχω και παιδιά να υποστηρίξω, τα οποία γίνονται άθελα τους δέκτες καταστάσεων. Επίσης δεν μπορώ να ανέχομαι κακή συμπεριφορά σε δυο ανθρώπους που τραβιούνται καθημερινά να μας υποστηρίξουν ενώ έχουμε κάνει τα πάντα για να μην έχει εκείνος καμια ανάμειξη αφού δεν το θέλει. 
Συγνώμη για το μακροσκελές μήνυμα. Θα χαρώ να διαβάσω τις απόψεις σας. 
Ευχαριστώ 

Δεν μπορείς να κάνεις κάτι μεγαλος άνθρωπος είναι. Απλα κρατάς αποστάσεις κ φροντίζεις να μην δημιουργούνται θέματα με τους άλλους παππούδες. Κ ενα καλο ψυχολογο αν χρειάζεσε εσυ κάποια στηριξη . 

[Konisn]

20 ώρες πρίν, Inverted Maverick είπε:

Καλησπέρα και ευχαριστώ για την αποδοχή στο forum. 
Είμαι γονιός με 2 παιδιά και γράφω εδώ γιατί αντιμετωπίζω προβλήματα στη σχέση με τον … πατέρα μου!

Ο πατέρας μου ήταν πάντα αυστηρός και κάπως απόμακρος, δεν έχω αναμνήσεις που να παίζω μαζί του μετά από την παιδική ηλικία, ενω έχω πολλές αναμνήσεις από τσακωμούς με την μητέρα μου, πολλές φορές για θέματα που αφορούσαν συμπεριφορές των αδερφών της προς εκείνον και να της κρατάει «μούτρα» για κάτι που δεν ήταν υπεύθυνη εκείνη κλπ. 
Είναι από τους πατεράδες «παλιάς κοπής» που ποτέ δεν έχει πει σ’αγαπω, και κατα καιρούς το δείχνει αλλά με πολύ αχνό τρόπο. 
Σαν άνθρωπος έχει την τάση μα κρίνει διαρκώς τους ανθρώπους γύρω του και να καταλογίζει σφάλματα και λάθη παραβλέποντας οτιδήποτε καλό του έχει κάνει κάποιος, με αποτέλεσμα να έχει μαλώσει με τους πάντες γύρω του και να μην έχει κανέναν ουσιαστικά δίπλα του, πέραν από εμένα τώρα που έχουμε χάσει τη μητέρα μου. 
έχω πολλά παραδείγματα από ανθρώπους που του έχουν σταθεί και τον έχουν βοηθήσει που με την παραμικρή κουβέντα που δεν του άρεσε τους έσυρε ένα μακρύ κατηγορώ για θέματα που προέκυψαν από το πουθενά. 
Φυσικά αυτό έχει συμβεί και σε εμένα που μέχρι και 20σελιδη επιστολή μου έχει γράψει αναφέροντας μου πόσο εκείνος με βοήθησε όταν ήμουν μικρός και ποσό εγώ τον εχω πικράνει με τη συμπεριφορά μου, αναφέροντας μου περιστατικά που ούτε που τα θυμάμαι προ πενταετίας η δεκαετίας, και αλλά που τα έχει μεταφράσει εκείνος εντελώς λάθος. 
Εδώ και χρόνια που συμβαίνει αυτό εχω προσπαθήσει να τον ακούσω, να καταλάβω τη θέση του και να του εξηγήσω πως δεν είναι έτσι τα πράγματα , μέχρι και συγνώμη να του ζητήσω αν άθελα μου τον πλήγωσα, αλλά κάθε φορά ξαναλέμε τα ίδια και τα ίδια. Σε σημείο που σταμάτησα μα  δίνω πλέον αξία στη συμπεριφορά του γιατί ξέρω πως δε θα βγάλω άκρη, όσος και αυτό να με πληγώνει. 
Το πρόβλημα είναι ότι τα ίδια κάνει και για τους γονείς της συζύγου μου, που οι άνθρωποι έρχονται να μας κρατούν τα παιδιά γιατί εκείνος δεν μπορεί κι ας μένει δίπλα μας. Τους καταλογίζει ένα σωρό σφάλματα, για τα οποία γνωρίζω ότι είναι κι αυτά επίπλαστα και κατασκευάσματα του μυαλού του όπως κάνει με όλους και σε εμένα. 
Για να μην κουράσω άλλο, η ερώτηση μου είναι πως να διαχειριστεί κανείς έναν τόσο αρνητικό άνθρωπο, που δεν βρίσκει πουθενά χαρά παρά μόνο γκρίνια και μεταφέρει συνεχώς αρνητική ενέργεια από το τίποτα;
εχω πλέον φτάσει σε ηλικία που δεν μπορώ να ανεχτώ να καταπίνω τέτοιες συμπεριφορές και εχω και παιδιά να υποστηρίξω, τα οποία γίνονται άθελα τους δέκτες καταστάσεων. Επίσης δεν μπορώ να ανέχομαι κακή συμπεριφορά σε δυο ανθρώπους που τραβιούνται καθημερινά να μας υποστηρίξουν ενώ έχουμε κάνει τα πάντα για να μην έχει εκείνος καμια ανάμειξη αφού δεν το θέλει. 
Συγνώμη για το μακροσκελές μήνυμα. Θα χαρώ να διαβάσω τις απόψεις σας. 
Ευχαριστώ 

Αποστάσεις και όρια. Με καλό τρόπο του λες πως δεν είναι αποδεκτή η συμπεριφορά του κ τον παρακαλείς  να μη την επαναλάβει. Θα χρειαστεί να το υπενθυμίζεις συχνά. Αν είσαι σταθερός στη συμπεριφορά σου, θα αναγκαστεί ή να συνετιστεί ή να απομακρυνθεί. Η επιλογή είναι δική του. Εσυ θα θέσεις όρια κ θα απαιτήσεις να τα σεβαστεί. Οι δυσλειτουργικές σχέσεις θέλουν πλαίσιο. Διαφορετικά δημιουργούν μονίμως προβλήματα

[Inverted Maverick]

13 ώρες πρίν, mark- είπε:

Φίλε και από δική μου εμπειρία θα σου συνιστούσα να μην ξεφύγεις σε κάτι με τη συμπεριφορά σου στον πατέρα σου γιατί μετά, σήμερα είμαστε, αύριο δεν είμαστε, μπορεί να το μετανοιώσεις και να νοιώθεις άσχημα. Αν τα έχεις καλά μαζί του όταν τον χάσεις θα ξέρεις ότι εσύ ήσουν εντάξει. Μακάρι με τον καλό σου τρόπο να τον βοηθούσες να αλλάξει κάτι προς το καλύτερο αν και θα ήταν δύσκολο σίγουρα. Είναι ενδιαφέρον που σου έγραψε και αυτό το γράμμα, ίσως μπορούσες να του γράψεις και εσύ κάτι ανάλογο αλλά πολύ προσεκτικά και με αγάπη. Να μην του τονίζεις τα ελαττώματά του αλλά πως μάλλον επηρεάζουν τη ζωή σου. Ελπίζω να είστε καλύτερα!

Σε ευχαριστώ πολύ!!! Ειλικρινά! Το είχα κάνει αυτό με το γράμμα όπως ακριβώς το αναφέρεις. Για κάποιο καιρό απομακρύνθηκε και πλέον οι επαφές μας έχουν μπει στο απολύτως τυπικό. Αλλά κατά καιρούς ξανά πέφτει εντονα. Και πλέον στο στόχαστρο του είναι τα πεθερικά μου που στο πρόσωπο τους έχει βρει τον μεγαλύτερο εχθρό του. Που γνωρίζω προσωπικά ποσό τον εχουν υποστηρίξει και του έχουν σταθεί. Και όλο αυτό επηρεάζει την οικογένεια μου με τον ένα η τον άλλο τρόπο. 
Σε ευχαριστώ πολύ πάντως!

[Kalaleme]

@Inverted Maverick ένας μεγαλος άνθρωπος με έναν χαρακτήρα και μια δεδομένη συμπεριφορά και τρόπο σκέψης, δυστυχώς δεν μπορεί να αλλάξει. Όσο καλά κ να του φερθείς, όσα λόγια κ αν του πεις, στο τέλος η αντίδραση του κ ο τρόπος του θα είναι ίδιος με όλα αυτά τα χρόνια που έχουν προηγηθεί. Μην προσπαθείς να τον αλλάξεις, είναι μάταιο. Το μόνο που μπορείς να αλλάξεις είναι τη δική σου στάση. Προστάτευσε τη σύζυγο και τα πεθερικά, εξήγησε τους να μη παίρνουν προσωπικά τα λόγια του. Δείξε τους ότι τους εκτιμάς κ ότι είσαι ευγνώμων για την βοήθεια τους. Προσπάθησε να αποφεύγεις κοινές συναντήσεις αν φοβάσαι ότι θα έρθεις σε δύσκολη θέση. Δε λέω να τον απομονώσεις, προς Θεού, απλώς βάλε κάποια όρια με αποφασιστικότητα. Εύχομαι να πάνε όλα καλύτερα!!

[Inverted Maverick]

Ευχαριστώ όλους  για τις απαντήσεις και τον χρόνο σας!