Καφέ εξωσωματικής 2022 !

[Ele@n]

πρίν από 8 λεπτά , Eternity είπε:

Σκέψεις εν αναμονή της κουλουρας....να μείνω με το παιδάκι μου και να τα παρατήσω? Πόσο πιθανό είναι στα 42 προς 43 να μείνω έγκυος? Να κάνω μια τελευταία προσπάθεια στην Αθήνα? Έχω κουραστεί σωματικά, ψυχολογικά και έχουμε στερέψει και οικονομικά. Του χρόνου κλείνουμε 10 χρόνια προσπαθειών. Σίγουρα έχω το γιο μου, δεν είμαι αχάριστη, θα μπορούσα να μην έχω τίποτα. Όμως νιώθω ότι δεν τον χαίρομαι και τα χρόνια περνάνε. Τώρα μου ζητάει να τρεξουμε, να παίξουμε, να πάμε για μπάνιο στη θάλασσα και εγώ συνέχεια είμαι με ένα δε μπορώ, πρόσεχε μη με χτυπήσεις εδώ, πονάω εκεί, μη σκυψω από εδώ, μη σηκώσω βάρος... 

Χάνω τις πιο όμορφες στιγμές μαζί του για να πετύχω ίσως και το αδύνατο. 

Πόσο σε καταλαβαίνω....

[κοτοπουλάκι]

5 ώρες πρίν, Angot είπε:

Και γω αυτό δεν το έχω καταλάβει ακόμα... Ίσως φταίει ότι έχουμε περισσότερο άγχος... Η μαμα μ με κοροϊδεύει ότι καθομαι σαν κλωσσοπουλο... Προσπαθεί να με πείσει ότι δεν παθαίνει τπτ το μωρο μου... Αλλα πως να της εξηγήσω ότι έμεινα έγκυος 2 χρόνια μετά με ivf; σκεψου δεν το ξέρει καν ότι εκανα εξωσωματικη!  Και να της το πω δεν μπορεί να καταλάβει. Έμεινε έγκυος τον 2ο μήνα προσπάθειας! Βέβαια πέρασε άλλες δυσκολίες λόγω του ότι είχαν στίγμα και οι 2 γονεις, αλλα το γεγονός ότι έκανε αμέσως μωρο δεν αναιρείται! 

Εμένα χειρότερα, με έπιασε κατά λάθος η μάνα μου, και με μια ωοθήκη παρακαλώ, κι εγώ παλεύω τόσα χρόνια κ μόνο με εξωσωματική έπιασα. Είναι να τραβάμε τα μαλλιά μας.. 

Βέβαια να πω ότι όσα έχω μάθει τόσα χρόνια για τη σωστή διαπαιδαγώγηση κ τη φροντίδα του παιδιού δεν τα ήξερα στα 30 μου, οπότε ίσως είναι κ για καλό..

 

[Σποράκι]

πρίν από 14 λεπτά , Kallo είπε:

Σήμερα γίνομαι 34. Οι τιμές μου είναι καλές. Η οιστραδιολη τι μας δείχνει που έκανα σήμερα? Μου είπαν ότι θα με πάρουν τηλ να με ενημερώσουν για το αποτέλεσμα 

Από τα λίγα που έχω καταλάβει βοηθάει στο να υπολογίσουν αν τα ωοθυλακια έχουν ωαρια που προχωράνε και δεν είναι κυστικά. Τη θέλουν λίγο υψηλή, τώρα αν κάνω λάθος να με διορθώσουν οι κοπέλες. Εμένα ο δεύτερος γιατρός μου είχε πει ότι δεν ανταποκρίνονται όλοι οι οργανισμοί στα φάρμακα και ότι ακόμα και πιο νέα να προσπαθούσα πάλι μπορεί να μην είχα καλή ανταπόκριση. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι έχουμε κάποιο θέμα, απλά δεν ξεμπερδεύουμε με μια ωοληψια.

[Kallo]

πρίν από 24 λεπτά , Σποράκι είπε:

Από τα λίγα που έχω καταλάβει βοηθάει στο να υπολογίσουν αν τα ωοθυλακια έχουν ωαρια που προχωράνε και δεν είναι κυστικά. Τη θέλουν λίγο υψηλή, τώρα αν κάνω λάθος να με διορθώσουν οι κοπέλες. Εμένα ο δεύτερος γιατρός μου είχε πει ότι δεν ανταποκρίνονται όλοι οι οργανισμοί στα φάρμακα και ότι ακόμα και πιο νέα να προσπαθούσα πάλι μπορεί να μην είχα καλή ανταπόκριση. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι έχουμε κάποιο θέμα, απλά δεν ξεμπερδεύουμε με μια ωοληψια.

Αααα μάλιστα. Τι να πω για να δούμε. Βασικά πιο πολύ απογοητευτηκα που με ξεπετάξει τόσο γρήγορα σήμερα ο γιατρός και δεν ξέρω ακριβώς πόσα ωοθηλάκια έχω. Ούτε σε αριθμό ούτε σε μέγεθος. Ελπίζω την Παρασκευή να είναι καλύτερα τα πράγματα 

[Angot]

πρίν από 26 λεπτά , κοτοπουλάκι είπε:

Εμένα χειρότερα, με έπιασε κατά λάθος η μάνα μου, και με μια ωοθήκη παρακαλώ, κι εγώ παλεύω τόσα χρόνια κ μόνο με εξωσωματική έπιασα. Είναι να τραβάμε τα μαλλιά μας.. 

Βέβαια να πω ότι όσα έχω μάθει τόσα χρόνια για τη σωστή διαπαιδαγώγηση κ τη φροντίδα του παιδιού δεν τα ήξερα στα 30 μου, οπότε ίσως είναι κ για καλό..

 

Πόσο είσαι; 

Η αλήθεια είναι πως όσο περνάνε τα χρόνια μαθαίνεις. Σιγουρα αλλά ξέρεις στα 20 - στα 30-στα 40.

Εγω θελω να πιστεύω ότι θα κάνω το καλύτερο, αλλα σε καμία περίπτωση δεν πιστεύω πως είμαι τέλεια... Το μεγάλο μ μειονέκτημα είναι η υπομονή, φουντωνω εύκολα... Το ειχα από την εφηβεία έως και τωρα που είμαι 31 και η υπομονή στα παιδιά παίζει βασικό ρόλο! 

[νικηαντωνια81]

1 hour ago, Eternity είπε:

Σκέψεις εν αναμονή της κουλουρας....να μείνω με το παιδάκι μου και να τα παρατήσω? Πόσο πιθανό είναι στα 42 προς 43 να μείνω έγκυος? Να κάνω μια τελευταία προσπάθεια στην Αθήνα? Έχω κουραστεί σωματικά, ψυχολογικά και έχουμε στερέψει και οικονομικά. Του χρόνου κλείνουμε 10 χρόνια προσπαθειών. Σίγουρα έχω το γιο μου, δεν είμαι αχάριστη, θα μπορούσα να μην έχω τίποτα. Όμως νιώθω ότι δεν τον χαίρομαι και τα χρόνια περνάνε. Τώρα μου ζητάει να τρεξουμε, να παίξουμε, να πάμε για μπάνιο στη θάλασσα και εγώ συνέχεια είμαι με ένα δε μπορώ, πρόσεχε μη με χτυπήσεις εδώ, πονάω εκεί, μη σκυψω από εδώ, μη σηκώσω βάρος... 

Χάνω τις πιο όμορφες στιγμές μαζί του για να πετύχω ίσως και το αδύνατο. 

Μήπως να κάνεις ένα διάλειμμα για το καλοκαίρι κ να ασχοληθείς από φθινόπωρο; να χαρείτε την θάλασσα, τισ διακοπές κλπ;

[Eternity]

πρίν από 8 λεπτά , νικηαντωνια81 είπε:

Μήπως να κάνεις ένα διάλειμμα για το καλοκαίρι κ να ασχοληθείς από φθινόπωρο; να χαρείτε την θάλασσα, τισ διακοπές κλπ;

Το σκέφτηκα κι αυτό. Από την άλλη όμως λέω μήπως κάθε μήνας που φεύγει είναι καθοριστικός. Ο άντρας μου περιμένει να πιάσουμε μόνοι μας το καλοκαίρι! Αυτός της υπεραισιοδοξιας, εγώ της απαισιοδοξιας γενικότερα και πλέον του πατάω στη γη και ξέρω που βρίσκομαι. 

Βέβαια φάρμακα όντως το Σεπτέμβριο θα μπορώ να πάρω ξανά απλά αυτό που θα μπορούσα να κάνω θα ήταν να μαζεύω τα ωάρια του μήνα και ο, τι μείνει να το βάλω. Εννοώ να κάνω 3 τουλάχιστον ωοληψίες. Έχω μπερδευτεί και όσο προσπαθω για το καλύτερο ώρες ώρες γίνεται το χειρότερο. 

[κοτοπουλάκι]

πρίν από 21 λεπτά , Angot είπε:

Πόσο είσαι; 

Η αλήθεια είναι πως όσο περνάνε τα χρόνια μαθαίνεις. Σιγουρα αλλά ξέρεις στα 20 - στα 30-στα 40.

Εγω θελω να πιστεύω ότι θα κάνω το καλύτερο, αλλα σε καμία περίπτωση δεν πιστεύω πως είμαι τέλεια... Το μεγάλο μ μειονέκτημα είναι η υπομονή, φουντωνω εύκολα... Το ειχα από την εφηβεία έως και τωρα που είμαι 31 και η υπομονή στα παιδιά παίζει βασικό ρόλο! 

Είμαι 38. Τον Απρίλιο τα έκλεισα. Παλεύαμε από τα 32. Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα περνούσα όλο αυτό για να φέρω ένα παιδί στον κόσμο, την στιγμή ειδικά που οι γιαγιάδες μου λόγω του πολέμου του 40 έκαναν παιδιά μετά τα 35 κ με ευκολία. 

Δυστυχώς η ενδομητρίωση μάλλον ήταν υπεύθυνη γι’ αυτό που τράβηξα. 

Ούτε εγώ έχω υπομονή, το παλεύω όμως κ έχω βελτιωθεί κάπως σε σχέση με το παρελθόν. Πιστεύω πως όταν έρθει το μωρό σου θα βρεις υπομονή που δεν φανταζόσουν ότι είχες.

Η υπογονιμότητα σου δίνει το χρόνο να σκεφτείς. Ίσως είναι το μόνο καλό που σου δίνει.

[Chris_V]

πρίν από 5 λεπτά , Eternity είπε:

Το σκέφτηκα κι αυτό. Από την άλλη όμως λέω μήπως κάθε μήνας που φεύγει είναι καθοριστικός. Ο άντρας μου περιμένει να πιάσουμε μόνοι μας το καλοκαίρι! Αυτός της υπεραισιοδοξιας, εγώ της απαισιοδοξιας γενικότερα και πλέον του πατάω στη γη και ξέρω που βρίσκομαι. 

Βέβαια φάρμακα όντως το Σεπτέμβριο θα μπορώ να πάρω ξανά απλά αυτό που θα μπορούσα να κάνω θα ήταν να μαζεύω τα ωάρια του μήνα και ο, τι μείνει να το βάλω. Εννοώ να κάνω 3 τουλάχιστον ωοληψίες. Έχω μπερδευτεί και όσο προσπαθω για το καλύτερο ώρες ώρες γίνεται το χειρότερο. 

Και εμενα ο δικος μου αυτο πιστευει...οτι τωρα το καλοκαιρακι θα χαλαρωσουμε και ολα θα γινουν...μακαρι να ειχα την αισιοδοξια του και να μην εβλεπα τα πραγματα δυσκολα γιατι αληθεια ολα γινονται...

Εγω σκεφτομαι εφοσον το συζητησω και με το γιατρο, να παρω αν γινεται οτι εχω αυτο το καλοκαιρι (να δουμε κιολας αν βελτιωνεται το σπερμα), μια διεγερση μετα κανονικη, με ολες τις ορμονες της () και μετα να παμε φυσικα που δεν δοκιμασαμε παρα μονο 4 μηνες...και βλεπουμε τελος του χρονου

[Eternity]

πρίν από 7 λεπτά , Chris_V είπε:

Και εμενα ο δικος μου αυτο πιστευει...οτι τωρα το καλοκαιρακι θα χαλαρωσουμε και ολα θα γινουν...μακαρι να ειχα την αισιοδοξια του και να μην εβλεπα τα πραγματα δυσκολα γιατι αληθεια ολα γινονται...

Εγω σκεφτομαι εφοσον το συζητησω και με το γιατρο, να παρω αν γινεται οτι εχω αυτο το καλοκαιρι (να δουμε κιολας αν βελτιωνεται το σπερμα), μια διεγερση μετα κανονικη, με ολες τις ορμονες της () και μετα να παμε φυσικα που δεν δοκιμασαμε παρα μονο 4 μηνες...και βλεπουμε τελος του χρονου

Εχεις όμως τα χρονικά περιθώρια για να προσπαθήσετε μόνοι σας, έτσι δεν είναι? Εμείς χρόνια προσπαθούσα με μόνοι μας και πριν το παιδί και μετά. Και εννοείται ότι όλα γίνονται. Όμως στα 42 κλεισμένα νομίζω ότι περιμένω να μου έρθει το Τζόκερ! Αν είναι θα το κάνω απλά για να χαλαρώσω και να ασχοληθώ αποκλειστικά με το παιδί. 

[νικηαντωνια81]

πρίν από 14 λεπτά , Eternity είπε:

Το σκέφτηκα κι αυτό. Από την άλλη όμως λέω μήπως κάθε μήνας που φεύγει είναι καθοριστικός. Ο άντρας μου περιμένει να πιάσουμε μόνοι μας το καλοκαίρι! Αυτός της υπεραισιοδοξιας, εγώ της απαισιοδοξιας γενικότερα και πλέον του πατάω στη γη και ξέρω που βρίσκομαι. 

Βέβαια φάρμακα όντως το Σεπτέμβριο θα μπορώ να πάρω ξανά απλά αυτό που θα μπορούσα να κάνω θα ήταν να μαζεύω τα ωάρια του μήνα και ο, τι μείνει να το βάλω. Εννοώ να κάνω 3 τουλάχιστον ωοληψίες. Έχω μπερδευτεί και όσο προσπαθω για το καλύτερο ώρες ώρες γίνεται το χειρότερο. 

Αν αντέχεις οικονομικά κάθε μήνα ωοληψια καντο. Ξεκούραση όμως απαιτείται για λίγο. Όσο ζορίζουμε καταστάσεις νομίζω δεν έρχεται.  Όσο για την φυσιολογική συλληψη κλαιωωωωωωωωωωωω. Θέλει πολλή τύχη!!!

[Μπισκοτακι27]

πρίν από 13 λεπτά , κοτοπουλάκι είπε:

Είμαι 38. Τον Απρίλιο τα έκλεισα. Παλεύαμε από τα 32. Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα περνούσα όλο αυτό για να φέρω ένα παιδί στον κόσμο, την στιγμή ειδικά που οι γιαγιάδες μου λόγω του πολέμου του 40 έκαναν παιδιά μετά τα 35 κ με ευκολία. 

Δυστυχώς η ενδομητρίωση μάλλον ήταν υπεύθυνη γι’ αυτό που τράβηξα. 

Ούτε εγώ έχω υπομονή, το παλεύω όμως κ έχω βελτιωθεί κάπως σε σχέση με το παρελθόν. Πιστεύω πως όταν έρθει το μωρό σου θα βρεις υπομονή που δεν φανταζόσουν ότι είχες.

Η υπογονιμότητα σου δίνει το χρόνο να σκεφτείς. Ίσως είναι το μόνο καλό που σου δίνει.

Κ εγω εχω ενδομητριωση 

[η ζωή είναι όμορφη]

Ας μου πει κανένας την γνώμη του ρε παιδιά είμαι να σκάσω

[Eternity]

πρίν από 5 λεπτά , νικηαντωνια81 είπε:

Αν αντέχεις οικονομικά κάθε μήνα ωοληψια καντο. Ξεκούραση όμως απαιτείται για λίγο. Όσο ζορίζουμε καταστάσεις νομίζω δεν έρχεται.  Όσο για την φυσιολογική συλληψη κλαιωωωωωωωωωωωω. Θέλει πολλή τύχη!!!

Εγω προσπαθώ να τον προετοιμάσω για την κουλούρα κι αυτός περιμένει να έχουμε δίδυμα!!! χαχαχαααααα!!! Ασε, οι άντρες ώρες ώρες είναι αφασία! 

[winspert]

4 ώρες πρίν, kateriiina25 είπε:

Άλλος καημός και αυτή η κοιλιά. Τουλάχιστον εσένα είναι μπλε και έχει μωράκι μέσα, αυτό να σκέφτεσαι. Εγώ φοβάμαι μην μείνω πάλι μόνο με τις μελανιές να τις κοιτάω 

Ολα καλα θα πανε κοπέλα μου...Να δεις που θα μας πεις τα ευχάριστα σε λιγες μερες!!!

2 ώρες πρίν, Μπισκοτακι27 είπε:

Σε ποια βδομάδα την εκοψες την vasclor ?

Τη βασκλορ και γενικα την προγεστερόνη την κόβουμε περίπου στους δώδεκα μήνες που αρχίζει ο πλακούντας να παραγει αρκετη Προγεστερόνη απο μονος του αν θυμάμαι καλά...Εγω τοτε την έκοψα

1 ώρα πρίν, Eternity είπε:

Σκέψεις εν αναμονή της κουλουρας....να μείνω με το παιδάκι μου και να τα παρατήσω? Πόσο πιθανό είναι στα 42 προς 43 να μείνω έγκυος? Να κάνω μια τελευταία προσπάθεια στην Αθήνα? Έχω κουραστεί σωματικά, ψυχολογικά και έχουμε στερέψει και οικονομικά. Του χρόνου κλείνουμε 10 χρόνια προσπαθειών. Σίγουρα έχω το γιο μου, δεν είμαι αχάριστη, θα μπορούσα να μην έχω τίποτα. Όμως νιώθω ότι δεν τον χαίρομαι και τα χρόνια περνάνε. Τώρα μου ζητάει να τρεξουμε, να παίξουμε, να πάμε για μπάνιο στη θάλασσα και εγώ συνέχεια είμαι με ένα δε μπορώ, πρόσεχε μη με χτυπήσεις εδώ, πονάω εκεί, μη σκυψω από εδώ, μη σηκώσω βάρος... 

Χάνω τις πιο όμορφες στιγμές μαζί του για να πετύχω ίσως και το αδύνατο. 

Κ εγω συμπασχω...