Μανουλες Αυγούστου 2022 ❤️

[Mermer]

23 ώρες πρίν, koukouvagia είπε:

Κορίτσια μου, τα τελευταία 3 βράδια με το που οριζοντιώνομαι αρχίζουν οι καούρες… μπορεί να μου πάρει και δίωρο να κοιμηθώ. Σας έχει τύχει; Η φίλη μου είπε ότι το μπεμπέ βγάζει μαλλάκια… ισχύει ή είναι κάτι που το λένε οι γιαγιάδες μας; 

Και εγώ τα ίδια αλλά όταν θα σηκωθώ να πάω τουαλέτα 3.00 - 4.00 το ξημέρωμα με πιάνουν καούρες και δεν μπορώ να ξανάκοιμηθω εύκολα μετά. 

[Tesera]

On 25/2/2022 at 8:06 ΜΜ, koukouvagia είπε:

Κορίτσια μου, τα τελευταία 3 βράδια με το που οριζοντιώνομαι αρχίζουν οι καούρες… μπορεί να μου πάρει και δίωρο να κοιμηθώ. Σας έχει τύχει; Η φίλη μου είπε ότι το μπεμπέ βγάζει μαλλάκια… ισχύει ή είναι κάτι που το λένε οι γιαγιάδες μας; 

Δεν ισχύει για τα μαλλακια(όχι ότι δε βγάζει,ότι προκαλούν καούρα)απλά μεγαλώνει η μήτρα πιέζονται σιγά σιγά τα όργανα και κατ επέκταση και το διάφραγμα οπότε ανεβαίνουν τα υγρά στον οισοφαγο και έχουμε καούρα.Υπαρχουν πολλά γιατροσόφια αλλά εγώ θα σου έλεγα να μιλήσεις με το γιατρό υπάρχουν αντιοξινα που κάνουν θαύματα!

[nimrodel]

Καλημέρα σε όλες

Είπα να μπω κι εγώ να γράψω.. η αλήθεια είναι ότι έχω να γράψω στο φόρουμ εδώ και χρόνια..θα σας διαβάσω σιγά σιγά μες τη μέρα. Εγώ θα είμαι 36 χρονών σε λίγο καιρό, μπήκα σήμερα στη 18η εβδομάδα, με Πητ 7/8, δεύτερο παιδάκι, κι αυτό αγοράκι που πάει πρώτη δημοτικού. Μέναμε Αθήνα μέχρι πέρσι και μετακομίσαμε πριν ένα χρόνο. Στη δουλειά δεν έχω πει τίποτα ακόμα, κάποια στιγμή πρέπει να το πω κι αυτό... Μέχρι στιγμής δεν έχω παντελώς τίποτα, καλά ούτε και στην πρώτη εγκυμοσύνη είχα κάτι, ούτε εμετούς, ούτε αναγουλες, ούτε καούρες, τίποτα, εκτός δλδ μιας συνεχούς πείνας. Κοιλιά μπορεί να μην έχω κάνει, έχω παχύνει όμως σε οοοολα τα υπόλοιπα σημεία. Δεν έχω αποφασίσει και το που θα γεννήσω ακόμα. Ούτε και με ποιον..χαχα..αναποφάσιστη. 

[nimrodel]

Οκ.38 σελίδες τσεκ, τις διάβασα όλες.

Εμείς περάσαμε οικογενειακώς κορονοιο την Πρωτοχρονιά. Τώρα περιμένω να κάνουμε την αναμνηστική δόση τέλη Μαρτίου ή αρχές Απρίλη. Ήμασταν εμβολιασμενοι με δύο δόσεις, εμενα με ψιλοεσκισε κι ας επαιρνα ένα κάρο βιταμίνες (και συνεχίζω να παίρνω). Αποτελέσματα αυχενικής και papp a δεν μου τα έδωσε ο γιατρός σε έκθεση κι έχω σκάσει. Θέλω να τον πάρω τηλ να μου τα στείλει. Μου είπε τηλεφωνικά ότι όλα είναι καλά αλλά τα θέλω και γραπτώς. 

Γιατρό πήγα σε αυτόν που είχα πάει και στο γιο μου. Έχω παράπονα απ' τον πρώτο τοκετό αλλά σαν γιατρό τον εμπιστεύομαι οπότε πήγα προς το παρόν εκεί και βλέπουμε. Έκανα κι ένα ραντεβού στο νοσοκομείο της Τρίπολης που είναι το πιο κοντινό μου, για παν ενδεχόμενο, ας έχουν κι εκεί το φάκελο μου. Γενικά με έχει αγχώσει το όλο θέμα του κοβιντ με τα νοσοκομεία αναφοράς...που αν βγαίνει το μοριακό σου θετικό σε στέλνουν πακέτο Αλεξάνδρας.. δεν ξέρω.. έχω σκεφτεί και τοκετό στο σπίτι δεδομένου ότι ο πρώτος τοκετός ήταν πολύ καλός.. 

Στη δουλειά, αν το πω, θα με στείλουν ως ευπαθή ομάδα στο σπίτι. Δεν πολυψηνομαι.. απ' την άλλη Μ έχουν πεθάνει στα πηγαινελα. Υπήρχαν μέρες που έκανα 220 χιλιόμετρα τη μέρα. Και εννοείται κάνω τα πάντα από δουλειές, στην πρώτη εγκυμοσύνη πρόσεχα περισσότερο. Νιώθω ότι μετά από 6.5 χρόνια (7 τότε) τα έχω ξεχάσει όλα μα όλα...  

[Melie]

Γεια σου! Έχεις ακόμα χρόνο να αποφασίσεις, καταλαβαίνω τις αμφιβολίες σου. Δεν ήξερα καν ότι σε θετικό PCR σε στέλνουν Αλεξάνδρα. Οι πιθανότητες πάντως λένε ότι μέχρι το καλοκαίρι τα πράγματα με τον covid θα είναι τελείως διαφορετικά (πολύ μικρότερο ποσοστό μολύνσεων, λιγότερα περιστατικά), οπότε μην το σκέφτεσαι τόσο από αυτή τη σκοπιά.

Εγώ στο πρώτο παιδί γέννησα Μυτιλήνη (ποτέ ξανά!), αλλά για κάθε περίπτωση είναι διαφορετικά. Θυμάμαι που σκεφτόμουν κι εγώ να γεννήσω στο σπίτι, αλλά πάλι καλά που δεν το έκανα. Είχα έναν άθλιο τοκετό 23 ωρών τελικά, με επιπλοκές και δε θέλω να σκέφτομαι τι θα γινόταν αν δεν ήμουν στο νοσοκομείο (έμενα και εκτός πόλης ούτως ή άλλως).

Όσο για αυτό που λες ότι νιώθεις ότι τα έχεις ξεχάσει, πόσο μα πόσο σε καταλαβαίνω... Τη μια μέρα λέω να ανασύρω τα παλιά μου βιβλία που διάβαζα στην εγκυμοσύνη, μπας και ξεστραβωθώ. Μετά όμως θυμάμαι τι άγχος μου δημιουργήσανε τελικά, αντί να με ηρεμήσουν και τι απελπισία όταν αυτά που ζούσα με το μωρό δεν ειχαν ΚΑΜΙΑ ΜΑ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ με αυτά που είχα διαβάσει!!! Κι έλεγα ότι ήμουν προετοιμασμένη (εδώ γελάμε!)

Οπότε κάνω την πάπια προς το παρόν. Σκέφτομαι ότι θα πάω με το ένστικτο, ότι έχω αποδεχτεί έτσι κι αλλιώς ότι θα γίνουν "εκπτώσεις" λόγω των δύο παιδιών που πρέπει να συνδυαστούν, ότι το παιδί είναι αυτό που σε πάει κι όχι το βιβλίο ή η όποια συμβουλή και, τέλος, ότι θα βρω έναν πολύ καλό παιδίατρο να στηρίζομαι και να εμπιστεύομαι, αντί για χίλιες γνώμες, σχετικές και άσχετες.

Και μετά σκέφτομαι ότι όλα αυτά που σκέφτηκα μπορεί να είναι λάθος. Ο,τι μου συμβαίνει εδώ και 9 χρόνια δηλαδή. Welcome to parenthood...

 

[Mermer]

πρίν από 7 λεπτά , Melie είπε:

Γεια σου! Έχεις ακόμα χρόνο να αποφασίσεις, καταλαβαίνω τις αμφιβολίες σου. Δεν ήξερα καν ότι σε θετικό PCR σε στέλνουν Αλεξάνδρα. Οι πιθανότητες πάντως λένε ότι μέχρι το καλοκαίρι τα πράγματα με τον covid θα είναι τελείως διαφορετικά (πολύ μικρότερο ποσοστό μολύνσεων, λιγότερα περιστατικά), οπότε μην το σκέφτεσαι τόσο από αυτή τη σκοπιά.

Εγώ στο πρώτο παιδί γέννησα Μυτιλήνη (ποτέ ξανά!), αλλά για κάθε περίπτωση είναι διαφορετικά. Θυμάμαι που σκεφτόμουν κι εγώ να γεννήσω στο σπίτι, αλλά πάλι καλά που δεν το έκανα. Είχα έναν άθλιο τοκετό 23 ωρών τελικά, με επιπλοκές και δε θέλω να σκέφτομαι τι θα γινόταν αν δεν ήμουν στο νοσοκομείο (έμενα και εκτός πόλης ούτως ή άλλως).

Όσο για αυτό που λες ότι νιώθεις ότι τα έχεις ξεχάσει, πόσο μα πόσο σε καταλαβαίνω... Τη μια μέρα λέω να ανασύρω τα παλιά μου βιβλία που διάβαζα στην εγκυμοσύνη, μπας και ξεστραβωθώ. Μετά όμως θυμάμαι τι άγχος μου δημιουργήσανε τελικά, αντί να με ηρεμήσουν και τι απελπισία όταν αυτά που ζούσα με το μωρό δεν ειχαν ΚΑΜΙΑ ΜΑ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ με αυτά που είχα διαβάσει!!! Κι έλεγα ότι ήμουν προετοιμασμένη (εδώ γελάμε!)

Οπότε κάνω την πάπια προς το παρόν. Σκέφτομαι ότι θα πάω με το ένστικτο, ότι έχω αποδεχτεί έτσι κι αλλιώς ότι θα γίνουν "εκπτώσεις" λόγω των δύο παιδιών που πρέπει να συνδυαστούν, ότι το παιδί είναι αυτό που σε πάει κι όχι το βιβλίο ή η όποια συμβουλή και, τέλος, ότι θα βρω έναν πολύ καλό παιδίατρο να στηρίζομαι και να εμπιστεύομαι, αντί για χίλιες γνώμες, σχετικές και άσχετες.

Και μετά σκέφτομαι ότι όλα αυτά που σκέφτηκα μπορεί να είναι λάθος. Ο,τι μου συμβαίνει εδώ και 9 χρόνια δηλαδή. Welcome to parenthood...

 

Βρε κορίτσια εμείς οι πρωτάρες τι να πούμε δηλαδή; Έχω άγχος βέβαια αλλά όλα είναι και εντελώς καινούρια. Δεν είστε λίγο καλύτερα εσείς που ξέρετε τουλάχιστον τι να περιμένετε; Βέβαια η κάθε εγκυμοσυνη καταλαβαίνω ότι είναι και μοναδική αλλά οκ. @nimrodel καλωσ ήρθες στην ομάδα. Έχεις ΠΗΤ την ημέρα των γενεθλίων μου εγώ έχω 20 μέρες αργότερα. Όλα θα πάνε καλά να έχετε θετική σκέψη. 

 

[Angela123]

Ρε κορίτσια άσχετο αλλά πως ταγκαρουμε ένα ονομα;δε μπορώ να το καταφέρω 

Το πρώτο μου το γέννησα σε νερό στο νοσοκομειο και για το 2ο σκεφτόμουν για τοκετό στο σπίτι σε νερό αλλά δε μπορώ να βάλω πισινα γιατί μενω σε διαμέρισμα.Οποτε αν ολα πανε καλά θα επιλέξω πάλι τοκετό σε νερό στο νοσοκομείο.

 

[Mermer]

1 ώρα πρίν, Angela123 είπε:

Ρε κορίτσια άσχετο αλλά πως ταγκαρουμε ένα ονομα;δε μπορώ να το καταφέρω 

Το πρώτο μου το γέννησα σε νερό στο νοσοκομειο και για το 2ο σκεφτόμουν για τοκετό στο σπίτι σε νερό αλλά δε μπορώ να βάλω πισινα γιατί μενω σε διαμέρισμα.Οποτε αν ολα πανε καλά θα επιλέξω πάλι τοκετό σε νερό στο νοσοκομείο.

 

Πατάς @και μετά το όνομα που θες να κάνεις ταγκ. Σε ποιο νοσοκομείο μπορείς να κάνεις τοκετό σε νερό; Μιλάμε για ιδιωτικό; Και επίσης χρειάζεται εξειδικευμένος γυναικολόγος; Πες μας λίγο για τα πλεονεκτήματα του τοκετού στο νερό αν έχεις την καλοσύνη. 

[Angela123]

πρίν από 5 λεπτά , Mermer είπε:

Πατάς @και μετά το όνομα που θες να κάνεις ταγκ. Σε ποιο νοσοκομείο μπορείς να κάνεις τοκετό σε νερό; Μιλάμε για ιδιωτικό; Και επίσης χρειάζεται εξειδικευμένος γυναικολόγος; Πες μας λίγο για τα πλεονεκτήματα του τοκετού στο νερό αν έχεις την καλοσύνη. 

Thanks θα το δοκιμάσω!

δε ξέρω πως μπορείς να γεννήσεις σε νερό στην Ελλάδα. Εγώ μένω Αγγλία και είναι συνηθισμένο.Δεν είχα γυναικολόγο ούτε κατά την εγκυμοσύνη,ούτε στον τοκετό.Αν.η κυηση είναι χαμηλού κινδύνου τότε αναλαμβάνετε εξ ολοκλήρου μόνο από μαιες.

Οπότε γέννησα φυσιολογικα στο νερό μόνο με 2 μαιες και όλα πήγαν τέλεια.

Προϋπόθεση είναι να κυλάνε όλα ομαλά στην εγκυμοσυνη και να ξέρεις ότι δεν μπορείς να κάνεις επισκληριδιο αν θέλεις τοκετό στο νερό. Το μόνο που σου δίνουν είναι ένας σωλήνας με κάποιο αέριο αλλά ούτε αυτό το κράτησα για πολύ γιατί το βρήκα ψιλοαχρηστο.

Λένε πως το νερό σε βοηθάει να χαλαρώσεις και λειτουργεί σαν παυσίπονο. Εμένα μου άρεσε πολύ ως εμπειρία γιατί μπορούσα να κινούμαι μέσα στο νερό και γέννησα στη στάση που βόλευε εμένα χωρίς να είμαι ντε και καλά καθηλωμενη σ ένα κρεβατι

[nimrodel]

Ο τοκετός στο νερό (λένε, δεν έχω κάνει, δεν ξέρω) πως βοηθάει και τη μαμά και το μωρό. Βοηθάει στους πόνους τη μαμά και βοηθάει το μωρό γιατί γεννιέται σε ένα περιβάλλον που μοιάζει με τη μήτρα. 

Εγώ αυτό που έχω να πω είναι ότι τίποτα και κανένα βιβλίο δεν σε προετοιμάζει για αυτό που έρχεται. Κι εγώ στην πρώτη εγκυμοσύνη είχα διαβάσει, είχα προετοιμαστεί, είχα κάνει τις κεγκελ μου, στάσεις θηλασμού, τι να τρώω τι να μην τρώω, τι βρεφικό σαπούνι να χρησιμοποιήσω, ποιες πάνες είναι οι πιο αγνές, πως εισάγουμε τροφές, με τι μέθοδο... Τελικά έχω να πω ότι είναι ένα εκπληκτικό συναίσθημα το να είσαι γονιός αλλά είναι ταυτόχρονα και κάτι που δεν είσαι προετοιμασμένος να κάνεις. Τις πρώτες πενήντα μέρες δεν τις θυμάμαι από την αϋπνία. Έκανα να κοιμηθώ σαν άνθρωπος χροοονια. Τουλάχιστον, πλέον, επικοινωνούμε μια χαρά, νιώθω το γιο μου να είναι και η παρέα μου, παίζουμε επιτραπέζια, παίζουμε βιντεοπαιχνίδια, πάμε βόλτες, συζητάμε. Πώς θα ξανακάνω μαραθώνιους θηλασμους, τυχόν αλλεργίες, ξεσκατισματα και ξενύχτια, δεν ξέρω. 

Επίσης να πω κάτι άσχετο. Πολύ καλή διατροφή για χασιμοτο είναι κετο ή low carb. Βοηθάει πάρα πολύ το να κόψεις υδατάνθρακες (και κυρίως σύνθετους) όπως βοηθάει σε όλα τα αυτοάνοσα. Και στην αντίσταση στην ινσουλίνη, προδιαβητη, διαβήτη κύησης. 

Θα κάτσω αύριο μεθαύριο να σας γράψω τι μου άρεσε και τι δεν μου άρεσε και πως πήγε γενικά ο πρώτος τοκετός μου. 

Όσο για τον κοβιντ ευελπιστώ το καλοκαίρι να έχουν όντως ηρεμήσει τα πράγματα γιατί όλο το Γενάρη με έπιασε απελπισία κι ένιωσα να μην έχω κανέναν έλεγχο. 

 

[Angela123]

πρίν από 30 λεπτά , nimrodel είπε:

Ο τοκετός στο νερό (λένε, δεν έχω κάνει, δεν ξέρω) πως βοηθάει και τη μαμά και το μωρό. Βοηθάει στους πόνους τη μαμά και βοηθάει το μωρό γιατί γεννιέται σε ένα περιβάλλον που μοιάζει με τη μήτρα. 

Εγώ αυτό που έχω να πω είναι ότι τίποτα και κανένα βιβλίο δεν σε προετοιμάζει για αυτό που έρχεται. Κι εγώ στην πρώτη εγκυμοσύνη είχα διαβάσει, είχα προετοιμαστεί, είχα κάνει τις κεγκελ μου, στάσεις θηλασμού, τι να τρώω τι να μην τρώω, τι βρεφικό σαπούνι να χρησιμοποιήσω, ποιες πάνες είναι οι πιο αγνές, πως εισάγουμε τροφές, με τι μέθοδο... Τελικά έχω να πω ότι είναι ένα εκπληκτικό συναίσθημα το να είσαι γονιός αλλά είναι ταυτόχρονα και κάτι που δεν είσαι προετοιμασμένος να κάνεις. Τις πρώτες πενήντα μέρες δεν τις θυμάμαι από την αϋπνία. Έκανα να κοιμηθώ σαν άνθρωπος χροοονια. Τουλάχιστον, πλέον, επικοινωνούμε μια χαρά, νιώθω το γιο μου να είναι και η παρέα μου, παίζουμε επιτραπέζια, παίζουμε βιντεοπαιχνίδια, πάμε βόλτες, συζητάμε. Πώς θα ξανακάνω μαραθώνιους θηλασμους, τυχόν αλλεργίες, ξεσκατισματα και ξενύχτια, δεν ξέρω. 

Επίσης να πω κάτι άσχετο. Πολύ καλή διατροφή για χασιμοτο είναι κετο ή low carb. Βοηθάει πάρα πολύ το να κόψεις υδατάνθρακες (και κυρίως σύνθετους) όπως βοηθάει σε όλα τα αυτοάνοσα. Και στην αντίσταση στην ινσουλίνη, προδιαβητη, διαβήτη κύησης. 

Θα κάτσω αύριο μεθαύριο να σας γράψω τι μου άρεσε και τι δεν μου άρεσε και πως πήγε γενικά ο πρώτος τοκετός μου. 

Όσο για τον κοβιντ ευελπιστώ το καλοκαίρι να έχουν όντως ηρεμήσει τα πράγματα γιατί όλο το Γενάρη με έπιασε απελπισία κι ένιωσα να μην έχω κανέναν έλεγχο. 

 

Συμφωνώ στο κομμάτι της προετοιμασίας. Κάθε μωρό και κάθε μαμά είναι διαφορετική. Οπότε βλέποντας και κάνοντας. Στο πρώτο μου παιδί ήμουν.πολυ μανιακή με τη διατροφή (όχι πια). Δεν του είχα δώσει ποτέ ρυζάλευρο και κρέμες του εμπορίου. Στο 2ο θα είναι διαφορετικά. Ήδη έχω πει ότι θα φάει και φρουτοκρεμα σκόνη και μπισκοτάκια και απ όλα. Επισης έχω αποφασίσει ότι δε θα θηλασω καθόλου. Δε θα είμαι τόσο αυστηρή γιατί δεν έχει νόημα πια.

Σημασία για μένα έχει να περάσουμε οσο το δυνατόν όλοι μας πιο ανώδυνα τους πρώτους δύσκολους μηνες και θα κοιτάξω πολύ την ευκολία και τη βολή όλης της οικογένειας.

Οσό για τον covid δε ξέρω τι να σχολιάσω καθώς εδώ πια είναι ένα θέμα που έχει πάψει να μας απασχολεί.Τις προάλλες κιόλας ανακοινώθηκε ότι ακόμα και αν κάποιος βγει θετικός,δεν υποχρεούται σε καραντινα και γενικά η ζωη μας εδώ και καιρό έχει μπει σε φυσιολογικους ρυθμούς. Φυσικά και συμφωνώ με αυτή την τακτική γιατί δε μπορούμε μια ζωή να κλεινομαστε στα σπίτια μας και να φοβόμαστε να μιλήσουμε σε άνθρωπο. Ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον και αυτό είναι το σωστο

[nimrodel]

Συμφωνώ με την Άντζελα. Με θεωρώ πλέον υπερβολική σε αυτά που πίστευα και έκανα. Θέλω να μαι πολύ πιο χαλαρή σε πολλά. Οκ δεν μπορώ να πω ότι δεν θα θηλασω, όχι γιατί το θεωρώ μεμπτό, αλλά για δύο λόγους, πρώτον ο μικρός είχε αλλεργία στα γαλακτοκομικά οπότε θεωρώ αρκετά πιθανόν να έχει και ο δεύτερος, δεύτερον δεν έχω δώσει ποτέ μπουκάλι, ούτε έχω αντλήσει ποτέ, δεν ξέρω πώς γίνεται και δεν σκοπεύω και να μάθω. Γενικά θέλω όσο το δυνατόν λιγότερα πράγματα. Να μια συμβουλη που θα έδινα σε μια νέα μαμά, ίσως και τη μοναδική : μην γεμίζετε με πράγματα που δεν θα σας χρειαστούν, μετά δεν θα ξέρετε τι να τα κάνετε και ειλικρινά δεν χρειάζονται τα περισσότερα. 

Αλλά, ας πούμε, δεν θα έχω τέτοια εμμονή μην δει παιδικά, μην δει οθόνες, να μην τρώει τυποποιημένα κλπ. Θέλω να είμαι πιο ξεκούραστη όσο μπορώ και να μην τα αναλάβω πάλι όλα. Επίσης έχω κι άλλο ένα πίσω.δεν θέλω να πέσω με τα μουτρα στο μωρό και να ζηλέψει ο μεγάλος. 

Συγγνώμη για το ξέσπασμα

 

 

[Patataki83]

1 ώρα πρίν, Mermer είπε:

Πατάς @και μετά το όνομα που θες να κάνεις ταγκ. Σε ποιο νοσοκομείο μπορείς να κάνεις τοκετό σε νερό; Μιλάμε για ιδιωτικό; Και επίσης χρειάζεται εξειδικευμένος γυναικολόγος; Πες μας λίγο για τα πλεονεκτήματα του τοκετού στο νερό αν έχεις την καλοσύνη. 

Ξέρω σίγουρα πως το λητω έχει δωμάτιο ειδικο για τοκετό στο νερό. Αν μπεις στο site του θα δεις φωτό. Φαντάζομαι κ τα υπόλοιπα μεγάλα ιδιωτικά θα έχουν πλέον…. Για τα δημόσια δεν το συζητώ.

4 ώρες πρίν, Mermer είπε:

Βρε κορίτσια εμείς οι πρωτάρες τι να πούμε δηλαδή; Έχω άγχος βέβαια αλλά όλα είναι και εντελώς καινούρια. Δεν είστε λίγο καλύτερα εσείς που ξέρετε τουλάχιστον τι να περιμένετε; Βέβαια η κάθε εγκυμοσυνη καταλαβαίνω ότι είναι και μοναδική αλλά οκ. @nimrodel καλωσ ήρθες στην ομάδα. Έχεις ΠΗΤ την ημέρα των γενεθλίων μου εγώ έχω 20 μέρες αργότερα. Όλα θα πάνε καλά να έχετε θετική σκέψη. 

 

εγώ όσο σκέφτομαι ότι θα έχω δυο ταυτόχρονα με πιάνει ένας ψιλοπανικος… κ είμαι άτομο που χαρακτηρίζομαι από την ψυχραιμία κ την υπομονή μου… που να μην ήμουν κ έτσι.

4 ώρες πρίν, Melie είπε:

Γεια σου! Έχεις ακόμα χρόνο να αποφασίσεις, καταλαβαίνω τις αμφιβολίες σου. Δεν ήξερα καν ότι σε θετικό PCR σε στέλνουν Αλεξάνδρα. Οι πιθανότητες πάντως λένε ότι μέχρι το καλοκαίρι τα πράγματα με τον covid θα είναι τελείως διαφορετικά (πολύ μικρότερο ποσοστό μολύνσεων, λιγότερα περιστατικά), οπότε μην το σκέφτεσαι τόσο από αυτή τη σκοπιά.

Εγώ στο πρώτο παιδί γέννησα Μυτιλήνη (ποτέ ξανά!), αλλά για κάθε περίπτωση είναι διαφορετικά. Θυμάμαι που σκεφτόμουν κι εγώ να γεννήσω στο σπίτι, αλλά πάλι καλά που δεν το έκανα. Είχα έναν άθλιο τοκετό 23 ωρών τελικά, με επιπλοκές και δε θέλω να σκέφτομαι τι θα γινόταν αν δεν ήμουν στο νοσοκομείο (έμενα και εκτός πόλης ούτως ή άλλως).

Όσο για αυτό που λες ότι νιώθεις ότι τα έχεις ξεχάσει, πόσο μα πόσο σε καταλαβαίνω... Τη μια μέρα λέω να ανασύρω τα παλιά μου βιβλία που διάβαζα στην εγκυμοσύνη, μπας και ξεστραβωθώ. Μετά όμως θυμάμαι τι άγχος μου δημιουργήσανε τελικά, αντί να με ηρεμήσουν και τι απελπισία όταν αυτά που ζούσα με το μωρό δεν ειχαν ΚΑΜΙΑ ΜΑ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ με αυτά που είχα διαβάσει!!! Κι έλεγα ότι ήμουν προετοιμασμένη (εδώ γελάμε!)

Οπότε κάνω την πάπια προς το παρόν. Σκέφτομαι ότι θα πάω με το ένστικτο, ότι έχω αποδεχτεί έτσι κι αλλιώς ότι θα γίνουν "εκπτώσεις" λόγω των δύο παιδιών που πρέπει να συνδυαστούν, ότι το παιδί είναι αυτό που σε πάει κι όχι το βιβλίο ή η όποια συμβουλή και, τέλος, ότι θα βρω έναν πολύ καλό παιδίατρο να στηρίζομαι και να εμπιστεύομαι, αντί για χίλιες γνώμες, σχετικές και άσχετες.

Και μετά σκέφτομαι ότι όλα αυτά που σκέφτηκα μπορεί να είναι λάθος. Ο,τι μου συμβαίνει εδώ και 9 χρόνια δηλαδή. Welcome to parenthood...

 

δυστυχως αν βγεις θετική όταν πας να γεννήσεις σε στέλνουν σε δημόσιο κ γεννας με όποιον γιατρό έχουν εκεί… δεν ξέρω αν τώρα στέλνουν στο Αλεξάνδρα πάντως πέρσι τις έστελναν όλες στο Αττικό.

5 ώρες πρίν, nimrodel είπε:

Οκ.38 σελίδες τσεκ, τις διάβασα όλες.

Εμείς περάσαμε οικογενειακώς κορονοιο την Πρωτοχρονιά. Τώρα περιμένω να κάνουμε την αναμνηστική δόση τέλη Μαρτίου ή αρχές Απρίλη. Ήμασταν εμβολιασμενοι με δύο δόσεις, εμενα με ψιλοεσκισε κι ας επαιρνα ένα κάρο βιταμίνες (και συνεχίζω να παίρνω). Αποτελέσματα αυχενικής και papp a δεν μου τα έδωσε ο γιατρός σε έκθεση κι έχω σκάσει. Θέλω να τον πάρω τηλ να μου τα στείλει. Μου είπε τηλεφωνικά ότι όλα είναι καλά αλλά τα θέλω και γραπτώς. 

Γιατρό πήγα σε αυτόν που είχα πάει και στο γιο μου. Έχω παράπονα απ' τον πρώτο τοκετό αλλά σαν γιατρό τον εμπιστεύομαι οπότε πήγα προς το παρόν εκεί και βλέπουμε. Έκανα κι ένα ραντεβού στο νοσοκομείο της Τρίπολης που είναι το πιο κοντινό μου, για παν ενδεχόμενο, ας έχουν κι εκεί το φάκελο μου. Γενικά με έχει αγχώσει το όλο θέμα του κοβιντ με τα νοσοκομεία αναφοράς...που αν βγαίνει το μοριακό σου θετικό σε στέλνουν πακέτο Αλεξάνδρας.. δεν ξέρω.. έχω σκεφτεί και τοκετό στο σπίτι δεδομένου ότι ο πρώτος τοκετός ήταν πολύ καλός.. 

Στη δουλειά, αν το πω, θα με στείλουν ως ευπαθή ομάδα στο σπίτι. Δεν πολυψηνομαι.. απ' την άλλη Μ έχουν πεθάνει στα πηγαινελα. Υπήρχαν μέρες που έκανα 220 χιλιόμετρα τη μέρα. Και εννοείται κάνω τα πάντα από δουλειές, στην πρώτη εγκυμοσύνη πρόσεχα περισσότερο. Νιώθω ότι μετά από 6.5 χρόνια (7 τότε) τα έχω ξεχάσει όλα μα όλα...  

Καλωσήρθες στην παρέα μας! Εγώ τον τοκετό στο σπίτι τον φοβόμουν έτσι κ αλλιώς… μην τύχει κάτι κ δεν προλάβουμε να πάμε σε νοσοκομείο κτλ κτλ… θέλω να νιώθω την ασφάλεια ότι υπάρχουν όλα τα μηχανήματα γύρω μου αν χρειαστούν… βέβαια τώρα δεν έχω κ επιλογή έτσι κ αλλιώς γτ έχω δίδυμη κύηση κ θα γεννήσω με καισαρική μέχρι τις 36 εβδομάδες.

1 hour ago, nimrodel είπε:

Ο τοκετός στο νερό (λένε, δεν έχω κάνει, δεν ξέρω) πως βοηθάει και τη μαμά και το μωρό. Βοηθάει στους πόνους τη μαμά και βοηθάει το μωρό γιατί γεννιέται σε ένα περιβάλλον που μοιάζει με τη μήτρα. 

Εγώ αυτό που έχω να πω είναι ότι τίποτα και κανένα βιβλίο δεν σε προετοιμάζει για αυτό που έρχεται. Κι εγώ στην πρώτη εγκυμοσύνη είχα διαβάσει, είχα προετοιμαστεί, είχα κάνει τις κεγκελ μου, στάσεις θηλασμού, τι να τρώω τι να μην τρώω, τι βρεφικό σαπούνι να χρησιμοποιήσω, ποιες πάνες είναι οι πιο αγνές, πως εισάγουμε τροφές, με τι μέθοδο... Τελικά έχω να πω ότι είναι ένα εκπληκτικό συναίσθημα το να είσαι γονιός αλλά είναι ταυτόχρονα και κάτι που δεν είσαι προετοιμασμένος να κάνεις. Τις πρώτες πενήντα μέρες δεν τις θυμάμαι από την αϋπνία. Έκανα να κοιμηθώ σαν άνθρωπος χροοονια. Τουλάχιστον, πλέον, επικοινωνούμε μια χαρά, νιώθω το γιο μου να είναι και η παρέα μου, παίζουμε επιτραπέζια, παίζουμε βιντεοπαιχνίδια, πάμε βόλτες, συζητάμε. Πώς θα ξανακάνω μαραθώνιους θηλασμους, τυχόν αλλεργίες, ξεσκατισματα και ξενύχτια, δεν ξέρω. 

Επίσης να πω κάτι άσχετο. Πολύ καλή διατροφή για χασιμοτο είναι κετο ή low carb. Βοηθάει πάρα πολύ το να κόψεις υδατάνθρακες (και κυρίως σύνθετους) όπως βοηθάει σε όλα τα αυτοάνοσα. Και στην αντίσταση στην ινσουλίνη, προδιαβητη, διαβήτη κύησης. 

Θα κάτσω αύριο μεθαύριο να σας γράψω τι μου άρεσε και τι δεν μου άρεσε και πως πήγε γενικά ο πρώτος τοκετός μου. 

Όσο για τον κοβιντ ευελπιστώ το καλοκαίρι να έχουν όντως ηρεμήσει τα πράγματα γιατί όλο το Γενάρη με έπιασε απελπισία κι ένιωσα να μην έχω κανέναν έλεγχο. 

 

κ εγώ έχω πέσει με τα μούτρα στο διάβασμα… ότι βρω το ξεσκονίζω… μου έδωσε κ ο γιατρός μου δώρο το βιβλίο «τι να περιμένεις όταν είσαι έγκυος» κ νιώθω σαν αυτές στις ταινίες που έβλεπα να το διαβάζουν με την κοιλιά τούρλα.

κετο έκανα πέρσι έναν ολόκληρο χρόνο. Μπορώ να πω ότι ήταν η καλύτερη περίοδος της ζωής μου, είχα τις καλύτερες αιματολογικές που είχα δει ποτε, έχασα 15 κιλά κ ξέχασα τι πάει να πει ημικρανία. Τώρα προσπάθησα αλλά δε μπορώ με τπτ… θέλω υδατάνθρακες σαν τρελή.

 

[Vlal]

Τι είναι το κετο;;;

[Melie]

Κορίτσια, ειλικρινά σαν να διαβάσατε τις σκέψεις μου. Στο πρώτο παιδί προσπάθησα να τα κάνω όλα by the book. Είχα στο μυαλό μου αυτή την τέλεια μαμά που θα έπρεπε να είμαι, προσεχα τις τροφές σαν τρελή, θήλασα 2.5 χρόνια, κλπ. Βέβαια κανένας γιατρός ή "ειδικός" δε μπόρεσε ποτέ να μου εξηγήσει γιατί ο γιος μου μόλις βασίλευε ο ήλιος, μέχρι να ξημερώσει, έκλαιγε με σπαρακτικά κλάματα για έναν ολόκληρο χρόνο. Καμία τεχνική δε με βοήθησε, εκτός από το να περπατάω με το μάρσιπο όλο το βράδυ πάνω κάτω, κι αυτό δεν το βρήκα σε κανένα βιβλίο. Κανείς ειδικός δε μου απάντησε γιατί ο γιος μου δεν έτρωγε τίποτα μέχρι να πάει 3 χρονών, να τον αφήσω στον παιδικό και εκεί πια να φάει από την πρώτη μέρα, βλέποντας τα άλλα παιδάκια να τρώνε.

Δεν ήξερα τι έκανα λάθος. Το μόνο που ήξερα ήταν ότι αυτό που ζούσα δεν υπήρχε στο βιβλίο. Οπότε, βλέποντας πίσω, μόνο ενοχές με γέμισε όλη αυτή η "προετοιμασία". 

Χαίρομαι που λέτε ότι με το δεύτερο παιδί θα είστε χαλαρές. Το ίδιο θα (προσπαθήσω να) κάνω κι εγώ. Με λιγότερες ενοχές και περισσοτερη έμφαση στο γενικό καλό της οικογένειας, κι όχι στο μωρό αποκλειστικά. Γιατί τελικά, η συνολική αρμονία του σπιτιού θα κρατήσει ήρεμο και το μωρό. Μακάρι όλες, πρωτάρες ή έμπειρες, να τα καταφέρουμε με αγάπη και ψυχραιμία.