Μανουλες Αυγούστου 2022 ❤️

[Patataki83]

@Vlal @koukouvagia όλες με το άγχος είμαστε… κ εγώ έχει ώρες που νιώθω ότι φούσκωσε η κοιλιά απότομα κ ώρες που τη νιώθω άδεια κ μαλακή.. κ η αναμονή απτον ένα μήνα στον άλλο για υπέρηχο είναι πολύς χρόνος… νωρίτερα πήγα τουαλέτα κ δεν μπορούσα να… πρέπει να έμεινα εκεί μέσα πάνω από μισή ώρα για να μην σφιχτω κ γίνει τπτ κακό… ακόμα κ στον ύπνο μου ξυπνάω για να γυρίσω πλευρό κ είμαι συνέχεια με το άγχος μην πλακώσω την κοιλιά μου κ ας έχω βάλει μαξιλάρι μπροστά μου να με κρατάει στο πλάι για να μην γειρω μπροστά… 

[Vlal]

πρίν από 43 λεπτά , Patataki83 είπε:

@Vlal @koukouvagia όλες με το άγχος είμαστε… κ εγώ έχει ώρες που νιώθω ότι φούσκωσε η κοιλιά απότομα κ ώρες που τη νιώθω άδεια κ μαλακή.. κ η αναμονή απτον ένα μήνα στον άλλο για υπέρηχο είναι πολύς χρόνος… νωρίτερα πήγα τουαλέτα κ δεν μπορούσα να… πρέπει να έμεινα εκεί μέσα πάνω από μισή ώρα για να μην σφιχτω κ γίνει τπτ κακό… ακόμα κ στον ύπνο μου ξυπνάω για να γυρίσω πλευρό κ είμαι συνέχεια με το άγχος μην πλακώσω την κοιλιά μου κ ας έχω βάλει μαξιλάρι μπροστά μου να με κρατάει στο πλάι για να μην γειρω μπροστά… 

Εντάξει είμαστε όλες το ίδιο.....γιατί είχα αρχίσει να νιώθω τρελή 

[koukouvagia]

Εγώ πάντως ακόμα κοιμάμαι μπρούμυτα - βέβαια με το ένα πόδι ψηλά και λυγισμένο, οπότε η κοιλιτσα είναι λίγο στο πλάι, και η στήριξη στο ισχίο περισσότερα.

Τόσα ξένα forum έχω επισκεφθεί για το συγκεκριμένο θέμα, και οι απαντήσεις ποικίλουν, κάποιες γυρνούν στο πλάι από τη 16η-22η εβδομάδα, άλλες κοιμούνται μπρούμυτα ως 30+. Νομίζω όταν έρθει η στιγμή και δεν βολεύεσαι, το σώμα σου σε κάνει να το καταλάβεις. Πάντως το μωράκι προστατεύεται καλά, ήταν το ζουμί απ’όσα διάβασα…

Καμία άλλη κοπέλα εδώ που να κοιμάται μπρούμυτα; 

[Konisn]

πρίν από 23 λεπτά , koukouvagia είπε:

Εγώ πάντως ακόμα κοιμάμαι μπρούμυτα - βέβαια με το ένα πόδι ψηλά και λυγισμένο, οπότε η κοιλιτσα είναι λίγο στο πλάι, και η στήριξη στο ισχίο περισσότερα.

Τόσα ξένα forum έχω επισκεφθεί για το συγκεκριμένο θέμα, και οι απαντήσεις ποικίλουν, κάποιες γυρνούν στο πλάι από τη 16η-22η εβδομάδα, άλλες κοιμούνται μπρούμυτα ως 30+. Νομίζω όταν έρθει η στιγμή και δεν βολεύεσαι, το σώμα σου σε κάνει να το καταλάβεις. Πάντως το μωράκι προστατεύεται καλά, ήταν το ζουμί απ’όσα διάβασα…

Καμία άλλη κοπέλα εδώ που να κοιμάται μπρούμυτα; 

Εγώ!! Θεωρώ πως το σώμα ξέρει.. Όσο η κοιλιτσα μου το επιτρέπει θα κοιμάμαι κ μπρούμυτα.

[Angela123]

1 hour ago, Patataki83 είπε:

@Vlal @koukouvagia όλες με το άγχος είμαστε… κ εγώ έχει ώρες που νιώθω ότι φούσκωσε η κοιλιά απότομα κ ώρες που τη νιώθω άδεια κ μαλακή.. κ η αναμονή απτον ένα μήνα στον άλλο για υπέρηχο είναι πολύς χρόνος… νωρίτερα πήγα τουαλέτα κ δεν μπορούσα να… πρέπει να έμεινα εκεί μέσα πάνω από μισή ώρα για να μην σφιχτω κ γίνει τπτ κακό… ακόμα κ στον ύπνο μου ξυπνάω για να γυρίσω πλευρό κ είμαι συνέχεια με το άγχος μην πλακώσω την κοιλιά μου κ ας έχω βάλει μαξιλάρι μπροστά μου να με κρατάει στο πλάι για να μην γειρω μπροστά… 

Πρέπει για κάποιο λόγο να είσαι πολύ φοβισμένη.Αν είναι να πάει κάτι στραβά,θα πάει.

Δε παίζει ρόλο ανθα σφιχτεις στην τουαλέτα η αν θα κοιμηθείς μπρούμυτα(τα έχω κάνει και τα 2). 

Τις πρώτες εβδομάδες (θα έλεγα σχεδόν σε ολόκληρο το 2ο μηνα)είχα τέτοιο βηχα που τρανταζοταν όλο το σώμα μου και πότε δε σκέφτηκα ότι θα πάει κάτι στραβά.Ειχα και φοβερό πονόλαιμο και σηκωνομουν νυχτιατικα από το κρεβάτι και έπινα τσάι.

Έβλεπα σε άλλο φόρουμ οτι κάποιες γυναίκες φοβόντουσαν μέχρι και να τεντωθουν.Το κάνω κάθε μέρα και όλα οκ.Καλο είναι να είμαστε προσεκτικές αλλά οχι και σε σημείο υπερβολής.Τα μωρά είναι εκεί καλά πιασμένα και δε θα τα παρασύρει  η βαρύτητα,το σφίξιμο,το τεντωμα και γενικά όλες οι φυσιολογικές ανθρώπινες λειτουργιες

[Melie]

Κι εγώ κοιμάμαι μπρούμυτα, και στην πρώτη εγκυμοσύνη μέχρι την τελευταία μέρα μάλιστα. Δε βολευόμουν αλλιώς με τίποτα. Θα συνεχίσω να κάνω το ίδιο και τώρα, μέχρι τη μέρα που δε θα μου είναι πια άνετο.

Η συζήτηση αυτή μου θυμίζει το τι πέρασα όταν γεννήθηκε το πρώτο μου παιδί. Είχα διαβάσει ένα κάρο βιβλία για το πώς τα βρέφη πρέπει να κοιμούνται ΠΑΝΤΑ ανάσκελα, για το SIDS, κλπ. Σαν τρελά αγχωμένη μαμά, λοιπόν, πήγαινα να τσεκάρω ότι είναι πάντα καλά και ανάσκελα και, όταν άρχισε το μωρό να γυρίζει, να το ξαναγυρίζω ανάσκελα!!! Μέχρι που ευτυχώς ο γιατρός μου είπε να ηρεμήσω και να σταματήσω να το ταλαιπωρώ!!! Η φύση ξέρει, είναι αλήθεια. Αλλά μπορώ να καταλάβω και να συμμεριστώ και το άγχος του γονιού, ειδικά όταν έχει περάσει τόσα πολλά για να φτάσει στο στόχο του...

[koukouvagia]

17 minutes ago, Melie said:

Κι εγώ κοιμάμαι μπρούμυτα, και στην πρώτη εγκυμοσύνη μέχρι την τελευταία μέρα μάλιστα. Δε βολευόμουν αλλιώς με τίποτα. Θα συνεχίσω να κάνω το ίδιο και τώρα, μέχρι τη μέρα που δε θα μου είναι πια άνετο.

Η συζήτηση αυτή μου θυμίζει το τι πέρασα όταν γεννήθηκε το πρώτο μου παιδί. Είχα διαβάσει ένα κάρο βιβλία για το πώς τα βρέφη πρέπει να κοιμούνται ΠΑΝΤΑ ανάσκελα, για το SIDS, κλπ. Σαν τρελά αγχωμένη μαμά, λοιπόν, πήγαινα να τσεκάρω ότι είναι πάντα καλά και ανάσκελα και, όταν άρχισε το μωρό να γυρίζει, να το ξαναγυρίζω ανάσκελα!!! Μέχρι που ευτυχώς ο γιατρός μου είπε να ηρεμήσω και να σταματήσω να το ταλαιπωρώ!!! Η φύση ξέρει, είναι αλήθεια. Αλλά μπορώ να καταλάβω και να συμμεριστώ και το άγχος του γονιού, ειδικά όταν έχει περάσει τόσα πολλά για να φτάσει στο στόχο του...

Αυτό το τελευταίο έχει να κάνει με το άγχος, ναι. Όταν είναι πρώτο σου παιδί, που δεν ήρθε και εύκολα, που έχεις περάσει αποβολές κλπ, φοβάσαι πολύ παραπάνω - δύσκολο να είσαι στο συννεφάκι σου.

Πάμε βήμα-βήμα και με όσο πιο θετική σκέψη γίνεται.

[electra2021]

25 minutes ago, Melie said:

Κι εγώ κοιμάμαι μπρούμυτα, και στην πρώτη εγκυμοσύνη μέχρι την τελευταία μέρα μάλιστα. Δε βολευόμουν αλλιώς με τίποτα. Θα συνεχίσω να κάνω το ίδιο και τώρα, μέχρι τη μέρα που δε θα μου είναι πια άνετο.

Η συζήτηση αυτή μου θυμίζει το τι πέρασα όταν γεννήθηκε το πρώτο μου παιδί. Είχα διαβάσει ένα κάρο βιβλία για το πώς τα βρέφη πρέπει να κοιμούνται ΠΑΝΤΑ ανάσκελα, για το SIDS, κλπ. Σαν τρελά αγχωμένη μαμά, λοιπόν, πήγαινα να τσεκάρω ότι είναι πάντα καλά και ανάσκελα και, όταν άρχισε το μωρό να γυρίζει, να το ξαναγυρίζω ανάσκελα!!! Μέχρι που ευτυχώς ο γιατρός μου είπε να ηρεμήσω και να σταματήσω να το ταλαιπωρώ!!! Η φύση ξέρει, είναι αλήθεια. Αλλά μπορώ να καταλάβω και να συμμεριστώ και το άγχος του γονιού, ειδικά όταν έχει περάσει τόσα πολλά για να φτάσει στο στόχο του...

Καλέ... Πως καταφέρνες να κοιμάσαι μπρούμυτα στον 8ο και τον 9ο μήνα! Εγώ μόλις έκλεισα τον τρίτο και ήδη ζορίζομαι, κοιμάμαι ήμι-μπρούμυτα, με μαξιλάρι κάτω από την κοιλιά και το ένα πόδι.... 

[Vlal]

1 hour ago, koukouvagia είπε:

Εγώ πάντως ακόμα κοιμάμαι μπρούμυτα - βέβαια με το ένα πόδι ψηλά και λυγισμένο, οπότε η κοιλιτσα είναι λίγο στο πλάι, και η στήριξη στο ισχίο περισσότερα.

Τόσα ξένα forum έχω επισκεφθεί για το συγκεκριμένο θέμα, και οι απαντήσεις ποικίλουν, κάποιες γυρνούν στο πλάι από τη 16η-22η εβδομάδα, άλλες κοιμούνται μπρούμυτα ως 30+. Νομίζω όταν έρθει η στιγμή και δεν βολεύεσαι, το σώμα σου σε κάνει να το καταλάβεις. Πάντως το μωράκι προστατεύεται καλά, ήταν το ζουμί απ’όσα διάβασα…

Καμία άλλη κοπέλα εδώ που να κοιμάται μπρούμυτα; 

ΚΙ εγώ άλλες μέρες κοιμάμαι έτσι ακριβώς ( σαν να είμαι η κομανετσι) άλλες μόνο πλάι με μαξιλάρι στα πόδια και άλλες, αν με πονάει η μέση ανάσκελα με μαξιλάρι στα γόνατα από κάτω!!!!!

πρίν από 54 λεπτά , Angela123 είπε:

Πρέπει για κάποιο λόγο να είσαι πολύ φοβισμένη.Αν είναι να πάει κάτι στραβά,θα πάει.

Δε παίζει ρόλο ανθα σφιχτεις στην τουαλέτα η αν θα κοιμηθείς μπρούμυτα(τα έχω κάνει και τα 2). 

Τις πρώτες εβδομάδες (θα έλεγα σχεδόν σε ολόκληρο το 2ο μηνα)είχα τέτοιο βηχα που τρανταζοταν όλο το σώμα μου και πότε δε σκέφτηκα ότι θα πάει κάτι στραβά.Ειχα και φοβερό πονόλαιμο και σηκωνομουν νυχτιατικα από το κρεβάτι και έπινα τσάι.

Έβλεπα σε άλλο φόρουμ οτι κάποιες γυναίκες φοβόντουσαν μέχρι και να τεντωθουν.Το κάνω κάθε μέρα και όλα οκ.Καλο είναι να είμαστε προσεκτικές αλλά οχι και σε σημείο υπερβολής.Τα μωρά είναι εκεί καλά πιασμένα και δε θα τα παρασύρει  η βαρύτητα,το σφίξιμο,το τεντωμα και γενικά όλες οι φυσιολογικές ανθρώπινες λειτουργιες

Γενικά, εγώ στην ζωή μου είμαι πολύ ψύχραιμη και πολύ χαλαρή και αν με ακούσεις να μιλάω σε άλλους θα πεις ότι είμαι και αναίσθητη.....τώρα όμως είναι αλλιώς και άλλες φορές δεν με αναγνωρίζω ούτε εγώ. μιλάει το συνειδητό με το υποσυνείδητο.....όχι εγώ δεν προσπάθησα με εξωσωματική .....είμαι από τις τυχερές που ήρθε έτσι μπαμ και ασχετη μέρα που δεν το είχαμε καν ότι θα γίνει σχεδόν μας είχε απαγουτει...αλλά προσπαθούσα 4 σχεδόν χρόνια για αυτό το παιδι....και έχοντας χάσει δύο στις 9 ΒΔ βδομάδα....στην τουαλέτα μου κυριολεκτικά.....Μ είναι παααρα πολύ δύσκολο να αποβάλλω αυτές τις μνήμες....κάθε φορά που πονάω και πάω τουαλέτα ζω ξανά αυτή την καταραμένη μέρη....και πίστεψέ με οοοοσο και να λέω πέρασαν τα δύσκολα....ηρέμησε...την επόμενη το ίδιο ....και το αστείο είναι ότι πίστευα ότι το είχα ξεπεράσει....δλδ αν με έβλεπες όταν έγινε θα έλεγες δεν μπορεί αυτή να έχασε παιδί και να είναι έτσι....προφανώς όλο αυτό ήταν άμυνα που ούτε εγώ είχα καταλάβει.....για αυτό και τόσο άγχος......και δυστυχώς έχω αποδεχτεί ότι θα έχω μέχρι να γεννήσω.....όμως πραγματικά εδώ ηρεμώ....νιώθω ότι δεν είμαι μόνη μου!!!!!( Καλά αυτό τελευταίο όταν το διάβαζα παλια σε άλλα φορούμ που το έλεγαν το είχα κοροϊδέψει τόσο πολύ και τώρα το λέω και το χαίρομαι)

[Angela123]

1 hour ago, Vlal είπε:

ΚΙ εγώ άλλες μέρες κοιμάμαι έτσι ακριβώς ( σαν να είμαι η κομανετσι) άλλες μόνο πλάι με μαξιλάρι στα πόδια και άλλες, αν με πονάει η μέση ανάσκελα με μαξιλάρι στα γόνατα από κάτω!!!!!

Γενικά, εγώ στην ζωή μου είμαι πολύ ψύχραιμη και πολύ χαλαρή και αν με ακούσεις να μιλάω σε άλλους θα πεις ότι είμαι και αναίσθητη.....τώρα όμως είναι αλλιώς και άλλες φορές δεν με αναγνωρίζω ούτε εγώ. μιλάει το συνειδητό με το υποσυνείδητο.....όχι εγώ δεν προσπάθησα με εξωσωματική .....είμαι από τις τυχερές που ήρθε έτσι μπαμ και ασχετη μέρα που δεν το είχαμε καν ότι θα γίνει σχεδόν μας είχε απαγουτει...αλλά προσπαθούσα 4 σχεδόν χρόνια για αυτό το παιδι....και έχοντας χάσει δύο στις 9 ΒΔ βδομάδα....στην τουαλέτα μου κυριολεκτικά.....Μ είναι παααρα πολύ δύσκολο να αποβάλλω αυτές τις μνήμες....κάθε φορά που πονάω και πάω τουαλέτα ζω ξανά αυτή την καταραμένη μέρη....και πίστεψέ με οοοοσο και να λέω πέρασαν τα δύσκολα....ηρέμησε...την επόμενη το ίδιο ....και το αστείο είναι ότι πίστευα ότι το είχα ξεπεράσει....δλδ αν με έβλεπες όταν έγινε θα έλεγες δεν μπορεί αυτή να έχασε παιδί και να είναι έτσι....προφανώς όλο αυτό ήταν άμυνα που ούτε εγώ είχα καταλάβει.....για αυτό και τόσο άγχος......και δυστυχώς έχω αποδεχτεί ότι θα έχω μέχρι να γεννήσω.....όμως πραγματικά εδώ ηρεμώ....νιώθω ότι δεν είμαι μόνη μου!!!!!( Καλά αυτό τελευταίο όταν το διάβαζα παλια σε άλλα φορούμ που το έλεγαν το είχα κοροϊδέψει τόσο πολύ και τώρα το λέω και το χαίρομαι)

Συμμερίζομαι το άγχος και την αγωνία κάθε γονιού.Ως ένα βαθμό η ανησυχία είναι λογική.Ηθελα μόνο να τονίσω ότι για μια αποβολή δεν ευθύνονται οι παραπάνω σωματικές λειτουργίες και είναι επιστημονικά αποδεδειγμενο.

Μια αποβολή μπορεί να προκύψει από ανωμαλίες στα χρωμοσώματα,από δυνατά φάρμακα κτλ.Λυπαμαι για τις αποβολές σου αλλά σίγουρα μη σου περάσει ποτέ από το μυαλό ότι έφταιγες εσύ με κάποια αποτομη κίνηση σου,ένα σφίξιμο κτλ.Η φύση προνοει και ξέρει καλύτερα!

 

 

 

[koukouvagia]

Κορίτσια μου είμαι αρκετά μπερδεμένη για το αν θα κάνω αμνιοπαρακέντηση ή όχι. Είμαι 42, η αυχενική και η Papp-a ήταν καλές, έκανα και το NIPT (το μεγάλο πακέτο μάλιστα) και ήταν επίσης ΟΚ. 

Αλλά τη σιγουριά των αποτελεσμάτων της αμνιο δεν σου δίνουν τα παραπάνω. Ο γιατρός μου και ο εμβρυολόγος  αφήνουν την απόφαση σε μένα.

[Konisn]

πρίν από 21 λεπτά , koukouvagia είπε:

Κορίτσια μου είμαι αρκετά μπερδεμένη για το αν θα κάνω αμνιοπαρακέντηση ή όχι. Είμαι 42, η αυχενική και η Papp-a ήταν καλές, έκανα και το NIPT (το μεγάλο πακέτο μάλιστα) και ήταν επίσης ΟΚ. 

Αλλά τη σιγουριά των αποτελεσμάτων της αμνιο δεν σου δίνουν τα παραπάνω. Ο γιατρός μου και ο εμβρυολόγος  αφήνουν την απόφαση σε μένα.

Είναι καθαρά δική σου απόφαση. Δεν υπαρχει σωστό ή λάθος. Να κάνεις αυτό που σε κανει να νιώθεις πιο ασφαλής. Βάλε όλα τα δεδομενα κατω, μίλα παλι με τον γιατρό σου αν θελεις και μετα αποφασισε.

Εχω καλη αυχενικη και papp a, ειμαι στα 41 και ειχα αποφασισει πως θα κανω αμνιοπαρακεντηση πριν καν μεινω εγκυος.

Ειναι ενα ζητημα πολυ προσωπικο. Θεωρω οτι μονο ο γιατρος σου μπορει να εκφερει αποψη. Ζυγισε τα υπερ και τα κατα και κανε αυτό που θεωρεις πιο "σωστο" για σενα, ωστε να νιωθεις καλα με σενα.

[Lena3]

48 minutes ago, koukouvagia said:

Κορίτσια μου είμαι αρκετά μπερδεμένη για το αν θα κάνω αμνιοπαρακέντηση ή όχι. Είμαι 42, η αυχενική και η Papp-a ήταν καλές, έκανα και το NIPT (το μεγάλο πακέτο μάλιστα) και ήταν επίσης ΟΚ. 

Αλλά τη σιγουριά των αποτελεσμάτων της αμνιο δεν σου δίνουν τα παραπάνω. Ο γιατρός μου και ο εμβρυολόγος  αφήνουν την απόφαση σε μένα.

Ποιό είναι το μεγάλο παλέτο ΝΙPT;;

[koukouvagia]

9 minutes ago, Lena3 said:

Ποιό είναι το μεγάλο παλέτο ΝΙPT;;

Το MaterniT GENOME, ήταν στα 830€

[Melie]

Έχουν δίκιο η Konisn, είναι προσωπική και ευαίσθητη απόφαση και δεν είναι σωστό να επηρεαστείς από την άποψη κανενός. 

Δεν είναι ότι αποφεύγω να απαντήσω, εγώ με αυτά τα δεδομένα και σ αυτή την ηλικία θα έκανα την αμνιοπαρακέντηση κατευθείαν και δε θα είχα κάνει καν το Nipt. Αλλά το τι θα έκανα εγώ, ο χ ή ο ψ δεν έχει καμία σχέση. Εσύ ξέρεις καλύτερα για το μωρό σου. Σου εύχομαι τα καλύτερα. Πραγματικά δεν υπάρχει σωστή και λάθος απόφαση.