προσπάθεια για 2ο μωρο

[Rafaela_123]

10 ώρες πρίν, Elle12 είπε:

Ειναι η μοναδικη εξεταση "σοβαρη" που δεν εχω κανει ακομα. Ετοιμαζομαι ομως. Μεσα στο καλοκαιρι θα γινει. 

Απλα σκεφτηκα να κοιταξω διαφορα που ελεγχονται στο αιμα. Ακομα και καλιο, νατριο κτλ. Ολα χρησιμα ειναι αλλα λεω μηπως  υπαρχει κατι που θα χρειαζοταν (πχ Β12 πρεπει να ειναι αρκετα αυξημενη οταν προσπαθεις ή εισαι εγκυος ή η προλακτινη πρεπει να ειναι μεσα σε ορια)  

Εγώ μόνο ορμονολογικές έκανα κ θυρεοειδή κ σάκχαρο κ αντί σύσταση στην ινσουλίνη κ σαλπιγγογραφια τίποτα άλλο κ ο άντρας μ το σπερμοδιαγραμμα! Και D3 τα Β δε τα κοίταξα! Τελικά είχα λίγο ψηλή προλακτινη πήρα χάπι επεσε μάλλον κ έμεινα εγκυος! Δεν προλαβα να πάω να το κοιτάξω γιατί έμεινα εγκυος..

[Elle12]

Ηρθα παλι στο αγαπημενο μου τοπικ γιαα φωτα και την εμπειρια σας.

Καταρχας, ο Μαιος ειναι χαμενος μηνας διοτι διανυω την γονιμη εβδομαδα, και guess what.. εχω κορωνοιο. Και οχι απλα εχω κορωνοιο, αλλα ο αντρας μου ΔΕΝ εχει, οποτε οχι σεξ δε παιζει, μιλαμε μεσα απο τοιχους.

Στο θεμα μας. Αποφασισα να ψαχτω με σαλπιγγογραφια. Εχουμε δυο κεντρα εδω. Το Μητερα και το Ασκληπειον. Το 1ο ζηταει 220€. Το 2ο 130€. Μου περιεγραψαν ιδια πραγματα αλλα δε ρωτησα διαδικασια. Ειναι δυνατον να ειναι η ιδια εξεταση με τετοια οικονομικη αποκλιση; μηπως ειναι παλιας και νεας τεχνολογιας;

Και για πειτε μου λιγο οσες κανατε,  ηταν ανεκτος ο πονος/πιεση; και σας βοηθησε γενικα σαν εξεταση;

Εννοειται δεν σκεφτομαι το οικονομικο αν ειναι να με βοηθησει, αλλα αν μιλαμε για το ιδιο αξιοπιστες εξετασεις, ε τα 90€ ειναι διαφορα οπως και να το κανουμε.. 

[Penny28]

Γειά σας κορίτσια ήρθα και εγώ στην ομάδα σας! 

Έχω ένα μωράκι 11 μηνών και σκεφτόμαστε να προσπαθήσουμε για 2ο μωράκι είχα λίγο δύσκολη εγκυμοσύνη και 2 προηγούμενες οι οποίες δεν είχαν καλή κατάληξη χάνονταν και την μια μου σάλπιγγα είπαμε να προσπαθήσουμε γιατί δεν ξέρουμε και πότε θα μας έρθει με το καλό...το μόνο που σκέφτομαι είναι πως είναι μικρή η μπέμπα ακόμα και χρειάζεται αρκετή φροντίδα δεν έχω καμία βοήθεια είμαι όλη μέρα μόνη μου φοβάμαι αν θα τα καταφέρω...αυτες οι σκέψεις περνάμε από το μυαλό μου θέλω πολύ ένα 2ο μωράκι... 

[Fofi!]

6 ώρες πρίν, Penny28 είπε:

Γειά σας κορίτσια ήρθα και εγώ στην ομάδα σας! 

Έχω ένα μωράκι 11 μηνών και σκεφτόμαστε να προσπαθήσουμε για 2ο μωράκι είχα λίγο δύσκολη εγκυμοσύνη και 2 προηγούμενες οι οποίες δεν είχαν καλή κατάληξη χάνονταν και την μια μου σάλπιγγα είπαμε να προσπαθήσουμε γιατί δεν ξέρουμε και πότε θα μας έρθει με το καλό...το μόνο που σκέφτομαι είναι πως είναι μικρή η μπέμπα ακόμα και χρειάζεται αρκετή φροντίδα δεν έχω καμία βοήθεια είμαι όλη μέρα μόνη μου φοβάμαι αν θα τα καταφέρω...αυτες οι σκέψεις περνάμε από το μυαλό μου θέλω πολύ ένα 2ο μωράκι... 

Καληπσερα Πενυ,και εγω το σκεφτομαι για δευτερο...εχω ηδη μια κορη 2 χρονων με αρκετη γκρινια...Εγω δουλευω και αυτο τα κανει πιο δυσκολα τα πραγματα...Ιστορικο μια δυσκολη εγκυμοσυνη η οποια ειναι αγκαθι για 2η προσπαθεια τωρα...

[Penny28]

5 ώρες πρίν, Fofi! είπε:

Καληπσερα Πενυ,και εγω το σκεφτομαι για δευτερο...εχω ηδη μια κορη 2 χρονων με αρκετη γκρινια...Εγω δουλευω και αυτο τα κανει πιο δυσκολα τα πραγματα...Ιστορικο μια δυσκολη εγκυμοσυνη η οποια ειναι αγκαθι για 2η προσπαθεια τωρα...

Καλησπέρα σε καταλαβαίνω απόλυτα και αν δουλεύεις κιόλας είναι μεγάλο θέμα να έχεις και παιδί και δουλειά συν και το σπίτι που το πας και αυτό που δεν προλαβαίνουμε έστω τα βασικά...με αγχώνει γιατί η εγκυμοσύνη στην μπέμπα ήταν λίγο δύσκολη με πιθανότητα περυδεσης με αποκόλληση με με με....αυτα με βάζουν σε σκέψη και έπειτα λέω πόσο θέλω και δεύτερο παιδάκι προσπαθούσαν 2 χρόνια με πολλές αναποδιές και τα κατάφεραμε ελπίζω να πάνε όλα καλά και για σένα και για εμένα! 

[Fofi!]

18 ώρες πρίν, Penny28 είπε:

Καλησπέρα σε καταλαβαίνω απόλυτα και αν δουλεύεις κιόλας είναι μεγάλο θέμα να έχεις και παιδί και δουλειά συν και το σπίτι που το πας και αυτό που δεν προλαβαίνουμε έστω τα βασικά...με αγχώνει γιατί η εγκυμοσύνη στην μπέμπα ήταν λίγο δύσκολη με πιθανότητα περυδεσης με αποκόλληση με με με....αυτα με βάζουν σε σκέψη και έπειτα λέω πόσο θέλω και δεύτερο παιδάκι προσπαθούσαν 2 χρόνια με πολλές αναποδιές και τα κατάφεραμε ελπίζω να πάνε όλα καλά και για σένα και για εμένα! 

Εγω σκεφτομαι αρχικα πως θα τα καταφερω αν ρχω χαλια εγκυμοσυνη με ηδη ενα παιδι...στην πρωτη εγκυμοσυνη ξαπλωνα που ειχα υπνηλια,εκανα εμετους κλπ χωρις να εχω καποιον να με κυνηγαει απο πισω...τωρα????αρρωσταινω και δεν υπαρχει περιπτωση να κατσω...οπως επισης σκεφτομαι αυτη την προετοιμασια τοκετου...αχ...και μετα θηλασμους ξενυχτι παλι...

[Penny28]

2 ώρες πρίν, Fofi! είπε:

Εγω σκεφτομαι αρχικα πως θα τα καταφερω αν ρχω χαλια εγκυμοσυνη με ηδη ενα παιδι...στην πρωτη εγκυμοσυνη ξαπλωνα που ειχα υπνηλια,εκανα εμετους κλπ χωρις να εχω καποιον να με κυνηγαει απο πισω...τωρα????αρρωσταινω και δεν υπαρχει περιπτωση να κατσω...οπως επισης σκεφτομαι αυτη την προετοιμασια τοκετου...αχ...και μετα θηλασμους ξενυχτι παλι...

Πιστεύω πως το μετά την γέννα το έχουμε άνετα γιατί είναι στο αίμα μας... Σίγουρα θα είναι πιο κουραστικό γιατί θα έχουμε ένα παιδάκι και το σπίτι και το νεογέννητο θα κουραζομασται δίπλα και τριπλά αλλά όταν ξεπεταχτουν θα ηρεμισουμε λίγο εγώ σκέφτομαι με την εγκυμοσύνη πως θα τα βγάλω πέρα που αν γίνει κάτι χτυπά ξύλο δεν θα υπάρχει άνθρωπος για βοήθεια! 

 

[Fofi!]

πρίν από 15 λεπτά , Penny28 είπε:

Πιστεύω πως το μετά την γέννα το έχουμε άνετα γιατί είναι στο αίμα μας... Σίγουρα θα είναι πιο κουραστικό γιατί θα έχουμε ένα παιδάκι και το σπίτι και το νεογέννητο θα κουραζομασται δίπλα και τριπλά αλλά όταν ξεπεταχτουν θα ηρεμισουμε λίγο εγώ σκέφτομαι με την εγκυμοσύνη πως θα τα βγάλω πέρα που αν γίνει κάτι χτυπά ξύλο δεν θα υπάρχει άνθρωπος για βοήθεια! 

 

Δεν ξερω...δυσκολη αποφαση..αλλο ενα αλλο δυο...

[Penny28]

3 ώρες πρίν, Fofi! είπε:

Δεν ξερω...δυσκολη αποφαση..αλλο ενα αλλο δυο...

Θέλει σκέψη αλλά θεωρώ πως όπως και ένα έχει έχουμε ένα παιδάκι που θα θέλει πάντα φροντίδα...

[MumMaria]

Τα παιδάκια μου έχουν 14 μήνες διαφορά. Δεν θα σου πω,καντα,να τα ξεπεταξεις μαζί(όλοι αυτό μου λένε) ,γιατί δεν είναι έτσι. Σίγουρα θέλει περισσότερο χρόνο,περισσότερη υπομονη,κούραση και γερά νεύρα αλλά όλο αυτό σίγουρα στρώνει. Είχα μια δεύτερη εγκυμοσύνη δύσκολη,πρώτο τρίμηνο(μην σου πω μέχρι 5ο μήνα) με εμετούς,αναγουλες κ όλα τα καλά, δεύτερο τρίμηνο επιπωματικο πλακούντα κ αιμορραγίες, ξάπλα τελείως κ τρίτο τρίμηνο μάθαμε ότι η μικρή είναι μονονεφρη ,οπότε πηγαίναμε σε παιδοακτινολογους και παιδονεφρολογους να ενημερωθούμε με όχι κ την καλύτερη ψυχολογία. Μόλις γεννήθηκε η κόρη μου,δεν θα σου πω ψέματα,ζοριστηκα αρκετά. Μωράκι με κολικούς μέχρι τους πέντε μηνες,να τα βγάζει όλα(όλα τα πανάκια του ΙΚΕΑ είχα αγοράσει κ πάλι δεν φτάνανε), κ να κοιμόμαστε αγκαλιά στην κουνιστή καρέκλα 4ωρα σπαστά.κ όλα αυτά με ένα ακόμα μωρό ούτε δύο χρόνων. Μετά το 6μηνο άρχισα να απολαμβάνω το κοριτσάκι μου κ στον χρόνο την ερωτεύτηκα. (Ούτε εγώ είχα βοήθεια,παρά μόνο στην εγκυμοσύνη όταν ήμουν κλινήρης από τον άντρα μου που δεν δούλευε λόγω καραντίνας τότε και επίσης γύρισα δουλειά λίγο πριν χρονισει η μικρή.)

Μακρυγορω αλλά θέλω να καταλήξω στο ότι αυτό που ζω αυτήν την στιγμή είναι ανεκτίμητο. Τα μωρά μου μεγαλώνουν μαζί,μοιράζονται τα πάντα,οκ σκοτώνονται κιόλας αλλά αν τα ρωτήσεις ποιος είναι ο/η καλύτερος του φίλος,λένε ο/η αδελφός μου. Επίσης γίνεται όλο κ πιο εύκολο.και, επειδή μεγαλώνουν αλλά και επειδή βρίσκουμε την φόρμουλα να το κάνουμε ΕΜΕΊΣ εφικτό. Κάθε μαμά ξέρει τα μωρά της,τα μαθαίνει κ βλέπει τις ανάγκες του καθενός.

Τέλος,δεν υπάρχει ιδανική διαφορά ηλικίας. Κάποιες φορές είναι της τύχης η σχέση που θα αναπτύξουνε τα παιδιά,είναι στον χαρακτήρα τους,είναι στις συγκυρίες.Φυσικα είναι και στα θέλω των γονιών. Εγώ με την αδελφή μου έχουμε 6 χρόνια διαφορά και είμαστε πολύ πολύ κοντά.

 

[Penny28]

22 ώρες πρίν, MumMaria είπε:

Τα παιδάκια μου έχουν 14 μήνες διαφορά. Δεν θα σου πω,καντα,να τα ξεπεταξεις μαζί(όλοι αυτό μου λένε) ,γιατί δεν είναι έτσι. Σίγουρα θέλει περισσότερο χρόνο,περισσότερη υπομονη,κούραση και γερά νεύρα αλλά όλο αυτό σίγουρα στρώνει. Είχα μια δεύτερη εγκυμοσύνη δύσκολη,πρώτο τρίμηνο(μην σου πω μέχρι 5ο μήνα) με εμετούς,αναγουλες κ όλα τα καλά, δεύτερο τρίμηνο επιπωματικο πλακούντα κ αιμορραγίες, ξάπλα τελείως κ τρίτο τρίμηνο μάθαμε ότι η μικρή είναι μονονεφρη ,οπότε πηγαίναμε σε παιδοακτινολογους και παιδονεφρολογους να ενημερωθούμε με όχι κ την καλύτερη ψυχολογία. Μόλις γεννήθηκε η κόρη μου,δεν θα σου πω ψέματα,ζοριστηκα αρκετά. Μωράκι με κολικούς μέχρι τους πέντε μηνες,να τα βγάζει όλα(όλα τα πανάκια του ΙΚΕΑ είχα αγοράσει κ πάλι δεν φτάνανε), κ να κοιμόμαστε αγκαλιά στην κουνιστή καρέκλα 4ωρα σπαστά.κ όλα αυτά με ένα ακόμα μωρό ούτε δύο χρόνων. Μετά το 6μηνο άρχισα να απολαμβάνω το κοριτσάκι μου κ στον χρόνο την ερωτεύτηκα. (Ούτε εγώ είχα βοήθεια,παρά μόνο στην εγκυμοσύνη όταν ήμουν κλινήρης από τον άντρα μου που δεν δούλευε λόγω καραντίνας τότε και επίσης γύρισα δουλειά λίγο πριν χρονισει η μικρή.)

Μακρυγορω αλλά θέλω να καταλήξω στο ότι αυτό που ζω αυτήν την στιγμή είναι ανεκτίμητο. Τα μωρά μου μεγαλώνουν μαζί,μοιράζονται τα πάντα,οκ σκοτώνονται κιόλας αλλά αν τα ρωτήσεις ποιος είναι ο/η καλύτερος του φίλος,λένε ο/η αδελφός μου. Επίσης γίνεται όλο κ πιο εύκολο.και, επειδή μεγαλώνουν αλλά και επειδή βρίσκουμε την φόρμουλα να το κάνουμε ΕΜΕΊΣ εφικτό. Κάθε μαμά ξέρει τα μωρά της,τα μαθαίνει κ βλέπει τις ανάγκες του καθενός.

Τέλος,δεν υπάρχει ιδανική διαφορά ηλικίας. Κάποιες φορές είναι της τύχης η σχέση που θα αναπτύξουνε τα παιδιά,είναι στον χαρακτήρα τους,είναι στις συγκυρίες.Φυσικα είναι και στα θέλω των γονιών. Εγώ με την αδελφή μου έχουμε 6 χρόνια διαφορά και είμαστε πολύ πολύ κοντά.

 

Έχεις δίκιο σε ότι λες να σου ζήσουν τα μωράκια σου να τα χαίρεσαι!!Είναι αυτό που λέω κάθε μαμά βρίσκει τον τρόπο και τα καταφέρνει σίγουρα είναι δύσκολο και υπάρχουν στιγμές που δεν την παλεύεις πια αλλά βλέπεις τα παιδιά σου και λιώνεις!!! Έχοντας χάσει 2 παιδιά μου κόστισε πολύ το μόνο που σκέφτομαι είναι να μπορώ να ανταπεξέλθω για την μπέμπα μου και να πάνε όλα καλά σε μια πιθανή εγκυμοσυνη. 

[linaa]

1 hour ago, Penny28 είπε:

Έχεις δίκιο σε ότι λες να σου ζήσουν τα μωράκια σου να τα χαίρεσαι!!Είναι αυτό που λέω κάθε μαμά βρίσκει τον τρόπο και τα καταφέρνει σίγουρα είναι δύσκολο και υπάρχουν στιγμές που δεν την παλεύεις πια αλλά βλέπεις τα παιδιά σου και λιώνεις!!! Έχοντας χάσει 2 παιδιά μου κόστισε πολύ το μόνο που σκέφτομαι είναι να μπορώ να ανταπεξέλθω για την μπέμπα μου και να πάνε όλα καλά σε μια πιθανή εγκυμοσυνη. 

Εξαρτάται κ ποσο ευκολο ή δύσκολο ειναι το μωρό που έχεις τώρα! Αν σε περνει ηλικιακά μην το ζορίσεις το θέμα γιατί θα χάσεις στιγμές κ από τα 2 παιδιά σου. Δηλαδη κ για τα 2 δεν θα είσαι εκεί.  Μια καλή ηλικια για να δεις κ τον χαρακτήρα του 1ου παιδιου ειναι στα 2-2.5 που το παιδί αρχίζει να επικοινωνει πραγματικά . 

Τώρα θα μου πεις ότι τότε θα αρχίσει κ να ζηλεύει.  Αλλα νομιζω ότι την ζήλια δεν θα την αποφύγεις ετσι κ αλλιώς.  

Γενικα  τα δεύτερα παιδια όταν ειναι πολυ κοντα στα πρώτα μπαίνουν στον αυτόματο δηλαδη χάνεις ολη την μωρουδιστικη τους φάση γιατί υπάρχει ένα άλλο παιδί που σε έχει πιο πολύ ανάγκη καπως ετσι . 

Πρακτικά όλες τα καταφέρνουν στο τέλος ενταξει δεν γίνετε κ διαφορετικά πως .  Είναι αλλιώς ομως  να έχεις ένα παιδάκι που θα μπορεί να παίξει κ λιγο με τα παιχνίδια του θα μπορεί να πάει μια βόλτα κ με τον μπαμπά του κ να μείνεις εσυ με το μωρό κ διαφορετικά να έχεις ένα δίχρονο που δεν ξερει ακομα καλα καλά να περπατήσει 

[MumMaria]

1 ώρα πρίν, Penny28 είπε:

Έχεις δίκιο σε ότι λες να σου ζήσουν τα μωράκια σου να τα χαίρεσαι!!Είναι αυτό που λέω κάθε μαμά βρίσκει τον τρόπο και τα καταφέρνει σίγουρα είναι δύσκολο και υπάρχουν στιγμές που δεν την παλεύεις πια αλλά βλέπεις τα παιδιά σου και λιώνεις!!! Έχοντας χάσει 2 παιδιά μου κόστισε πολύ το μόνο που σκέφτομαι είναι να μπορώ να ανταπεξέλθω για την μπέμπα μου και να πάνε όλα καλά σε μια πιθανή εγκυμοσυνη. 

Κορίτσι μου γλυκό,δεν ήξερα ότι έχεις ζήσει και απώλειες. Εγώ είχα δύο παλινδρομες πριν τον γιο μου κ θυμάμαι κυκλοφορούσα τότε σαν την άδικη κατάρα. Μετά ήρθαν τα παιδάκια μου κ μου φέρανε φως.

Να κάνεις όπως νιώθεις εσύ. Εσύ και το σώμα σου. Δεν υπάρχει στην τελική ιδανική στιγμή. Να χαίρεσαι την κόρη σου!!

1 hour ago, linaa είπε:

Εξαρτάται κ ποσο ευκολο ή δύσκολο ειναι το μωρό που έχεις τώρα! Αν σε περνει ηλικιακά μην το ζορίσεις το θέμα γιατί θα χάσεις στιγμές κ από τα 2 παιδιά σου. Δηλαδη κ για τα 2 δεν θα είσαι εκεί.  Μια καλή ηλικια για να δεις κ τον χαρακτήρα του 1ου παιδιου ειναι στα 2-2.5 που το παιδί αρχίζει να επικοινωνει πραγματικά . 

Τώρα θα μου πεις ότι τότε θα αρχίσει κ να ζηλεύει.  Αλλα νομιζω ότι την ζήλια δεν θα την αποφύγεις ετσι κ αλλιώς.  

Γενικα  τα δεύτερα παιδια όταν ειναι πολυ κοντα στα πρώτα μπαίνουν στον αυτόματο δηλαδη χάνεις ολη την μωρουδιστικη τους φάση γιατί υπάρχει ένα άλλο παιδί που σε έχει πιο πολύ ανάγκη καπως ετσι . 

Πρακτικά όλες τα καταφέρνουν στο τέλος ενταξει δεν γίνετε κ διαφορετικά πως .  Είναι αλλιώς ομως  να έχεις ένα παιδάκι που θα μπορεί να παίξει κ λιγο με τα παιχνίδια του θα μπορεί να πάει μια βόλτα κ με τον μπαμπά του κ να μείνεις εσυ με το μωρό κ διαφορετικά να έχεις ένα δίχρονο που δεν ξερει ακομα καλα καλά να περπατήσει 

Πάντως μην νομίζεις,κι εμένα που μου λέγανε ότι λόγω τόσης μικρής διαφοράς που έχουν δεν θα ζηλεύει ο μεγάλος,μια χαρά ζηλεύει κ ακόμα δηλαδή περνάει φάσεις κ ο ένας κ η άλλη,απλά πιο σπάνια κ μπορούν να το εκφράζουν πλέον.

Κάθε φάση έχει τα δύσκολα της. Τους πρώτους μήνες έχεις ένα μωράκι νεογέννητο με ο,τι αυτό συνεπάγεται,και εκεί στα δύο που ήταν ο μεγάλος μου και έστρωσε κάπως η μικρή,ξεκίνησαν τα ταντρουμς,οι ζήλειες..δεν νομίζω ότι υπάρχει κάτι ιδανικό εν τέλει. Επαφίεται στο ποσό έτοιμη είναι η μαμά ,από άποψη κυρίως ψυχολογικών δυνάμεων,και σίγουρα ,αυτό που ανέφερες, πόσο απαιτητικό μωράκι είναι το πρώτο.

[Penny28]

2 ώρες πρίν, MumMaria είπε:

Κορίτσι μου γλυκό,δεν ήξερα ότι έχεις ζήσει και απώλειες. Εγώ είχα δύο παλινδρομες πριν τον γιο μου κ θυμάμαι κυκλοφορούσα τότε σαν την άδικη κατάρα. Μετά ήρθαν τα παιδάκια μου κ μου φέρανε φως.

Να κάνεις όπως νιώθεις εσύ. Εσύ και το σώμα σου. Δεν υπάρχει στην τελική ιδανική στιγμή. Να χαίρεσαι την κόρη σου!!

Πάντως μην νομίζεις,κι εμένα που μου λέγανε ότι λόγω τόσης μικρής διαφοράς που έχουν δεν θα ζηλεύει ο μεγάλος,μια χαρά ζηλεύει κ ακόμα δηλαδή περνάει φάσεις κ ο ένας κ η άλλη,απλά πιο σπάνια κ μπορούν να το εκφράζουν πλέον.

Κάθε φάση έχει τα δύσκολα της. Τους πρώτους μήνες έχεις ένα μωράκι νεογέννητο με ο,τι αυτό συνεπάγεται,και εκεί στα δύο που ήταν ο μεγάλος μου και έστρωσε κάπως η μικρή,ξεκίνησαν τα ταντρουμς,οι ζήλειες..δεν νομίζω ότι υπάρχει κάτι ιδανικό εν τέλει. Επαφίεται στο ποσό έτοιμη είναι η μαμά ,από άποψη κυρίως ψυχολογικών δυνάμεων,και σίγουρα ,αυτό που ανέφερες, πόσο απαιτητικό μωράκι είναι το πρώτο.

Δυστυχώς έχασα το πρώτο λίγο πριν τον 3ο παλινδρομη και το 2ο μετά απο 6 μήνες εξωμητριο με αφαίρεση σάλπιγγας με πολύ άσχημη εμπειρία εσπευσμένη επέμβαση λόγο τρομερού πόνου όπου και ήταν έτοιμη η σάλπιγγα να σπάσει 1:00 το βράδυ στο Ιασω ακούω τους τελευταίους χτύπους του και το χάνω... 

Η ζωή συνεχίζεται και. Ο Θεός μας ευλόγησε με την μπεμπούλα μας...και αν σκέφτομαι κάτι πως μπορεί να πάει στραβά είναι όλα αυτά που πέρασα και σίγουρα δεν θέλω να ξανά περάσω. Να μπορώ να ανταπεξέλθω στη μπέμπα μου γιατί είναι η ζωή μου. 

[linaa]

8 ώρες πρίν, MumMaria είπε:

Κορίτσι μου γλυκό,δεν ήξερα ότι έχεις ζήσει και απώλειες. Εγώ είχα δύο παλινδρομες πριν τον γιο μου κ θυμάμαι κυκλοφορούσα τότε σαν την άδικη κατάρα. Μετά ήρθαν τα παιδάκια μου κ μου φέρανε φως.

Να κάνεις όπως νιώθεις εσύ. Εσύ και το σώμα σου. Δεν υπάρχει στην τελική ιδανική στιγμή. Να χαίρεσαι την κόρη σου!!

Πάντως μην νομίζεις,κι εμένα που μου λέγανε ότι λόγω τόσης μικρής διαφοράς που έχουν δεν θα ζηλεύει ο μεγάλος,μια χαρά ζηλεύει κ ακόμα δηλαδή περνάει φάσεις κ ο ένας κ η άλλη,απλά πιο σπάνια κ μπορούν να το εκφράζουν πλέον.

Κάθε φάση έχει τα δύσκολα της. Τους πρώτους μήνες έχεις ένα μωράκι νεογέννητο με ο,τι αυτό συνεπάγεται,και εκεί στα δύο που ήταν ο μεγάλος μου και έστρωσε κάπως η μικρή,ξεκίνησαν τα ταντρουμς,οι ζήλειες..δεν νομίζω ότι υπάρχει κάτι ιδανικό εν τέλει. Επαφίεται στο ποσό έτοιμη είναι η μαμά ,από άποψη κυρίως ψυχολογικών δυνάμεων,και σίγουρα ,αυτό που ανέφερες, πόσο απαιτητικό μωράκι είναι το πρώτο.

Ναι κυρίως ειναι το κουράγιο της μαμάς.  Είναι κ ανάλογα το παιδι δηλαδη έχω δει παιδια που ειναι απόλυτα συνεργασίμα στα 2.5 κ ζητήσιμα σαν μεγάλοι άνθρωποι κ παιδια στα 2.5 που τα σπάνε όλα με το παραμικρό κ που πραγματικά δεν υπάρχει λογική σε αυτά που θέλουν κ λένε.  Ε αν έχεις ένα τέτοιο παιδι που κουράγιο να κάνεις δεύτερο κ αν έχεις προλαβει να κάνεις δεύτερο τότε ενταξει θα βασανιστεις θα ειναι εφιάλτης η εγκυμοσύνη κ η μωρουδιακη ηλικια του δεύτερου. 

Ε κάποια στιγμή όλα ηρεμούν γιατί μεγαλώνουν βεβαια υπάρχουν άλλες απαιτήσεις αλλα τουλάχιστον υπάρχει μια λογική σειρά 

Ε κάποια στιγμή όλα ηρεμούν γιατί μεγαλώνουν βεβαια υπάρχουν άλλες απαιτήσεις αλλα τουλάχιστον υπάρχει μια λογική σειρά