MOMS JUNE 2021

[Eva1986]

Κόριτσια μου σήμερα εκτός από 17 η Νοεμβρίου ημέρα του Πολυτεχνείου ,για πολλούς γονείς είναι μια μέρα που μας έρχονται πολλά στο μυαλό. Καταστάσεις που δεν ξεχνιούνται. 

Είμαι σε μια ομάδα γονέων που πέρασαν από την Μ.ε.ν.ν νεογνών.  Σας παραθέτω ένα κείμενο γραμμένο από μια μαμά για να πάρετε μια γεύση τι ζήσαμε κ τι εύχομαι να μην ζήσει κανείς 

17 η Νοεμβρίου είναι Παγκόσμια μερα προωροτητας. Είχα την ατυχία,η την τύχη καλύτερα να τη μάθω. Τύχη γιατι όλα στο τέλος πήγαν καλά εκεί μέσα. Στη ψυχρή αίθουσα με τα δεκάδες μπιπ μπιπ τα καλώδια και τα φωτάκια. Κι ύστερα στο πυρέξ μικροσκοπικά κορμάκια, με γάμπες σαν τον αντίχειρα σου, κεφαλάκια όση κι η χούφτα σου. Κι έπειτα γονείς, ζευγάρια με ζωγραφισμένη την αγωνία στο πρόσωπο τους. Θα παει καλα;; Γιατι ειναι τόσο μικρό; Ποσο βάρος πήρε σήμερα; Έχασε; Δεν τρώει!! δεν θα βγούμε ποτέ απο εδώ!!! Θα έχει υγεία; Θα εχει προβλήματα; Τι θα μείνει; Μήπως φταίω εγω μήπως κουράστηκα; Μήπως έκανα κατι που δεν έπρεπε; Μηπως; Μήπως;;;; Μερες που μοιάζουν ατέλειωτες κι όταν όλες οι στιγμές πρέπει να ειναι χαρούμενες με κόσμο, γλυκά, μπαλόνια, καταλήγεις μοναχή σε ενα δωμάτιο ακούγοντας γύρω σου μωρά να κλαίνε να δίνουν ζωή, χαρές, μα εσύ δεν εχεις το δικο σου ώσπου φεύγεις με άδεια αγκαλιά... κι ύστερα οι υποτιθέμενοι φίλοι και συγγενείς. Ενα τηλέφωνο να σου ζήσει; Έλα μωρε τα μικρά γίνονται πιο γρήγορα άντε γεια τωρα. Πόση υποκρισία; Ποτέ ξανά καμία επαφή καμια συμπαράσταση στους γονείς και στις άδειες μερες τους.. που γέμιζαν καθημερινά εκείνο το δεκάλεπτο που τους επιτρεπόταν να δουν το μωρό τους!! Τα πιο ευτυχισμένα κι αγωνιώδη λεπτά της μέρας!!! Ωσπου οι μερες περνούν κι η οικογένεια επιτέλους ενώνεται.... κι ολα κακό όνειρο;; 

Κανένας γονιός μόνος του πια στη προωροτητα. 

 

Ο δικός μ μαχητής γεννήθηκε όταν σπάσαν τα νερά 34-4. 

Έμεινε 38 μέρες στην εντατική Ιπποκράτειου 

[Maria92]

Just now, Eva1986 είπε:

Κόριτσια μου σήμερα εκτός από 17 η Νοεμβρίου ημέρα του Πολυτεχνείου ,για πολλούς γονείς είναι μια μέρα που μας έρχονται πολλά στο μυαλό. Καταστάσεις που δεν ξεχνιούνται. 

Είμαι σε μια ομάδα γονέων που πέρασαν από την Μ.ε.ν.ν νεογνών.  Σας παραθέτω ένα κείμενο γραμμένο από μια μαμά για να πάρετε μια γεύση τι ζήσαμε κ τι εύχομαι να μην ζήσει κανείς 

17 η Νοεμβρίου είναι Παγκόσμια μερα προωροτητας. Είχα την ατυχία,η την τύχη καλύτερα να τη μάθω. Τύχη γιατι όλα στο τέλος πήγαν καλά εκεί μέσα. Στη ψυχρή αίθουσα με τα δεκάδες μπιπ μπιπ τα καλώδια και τα φωτάκια. Κι ύστερα στο πυρέξ μικροσκοπικά κορμάκια, με γάμπες σαν τον αντίχειρα σου, κεφαλάκια όση κι η χούφτα σου. Κι έπειτα γονείς, ζευγάρια με ζωγραφισμένη την αγωνία στο πρόσωπο τους. Θα παει καλα;; Γιατι ειναι τόσο μικρό; Ποσο βάρος πήρε σήμερα; Έχασε; Δεν τρώει!! δεν θα βγούμε ποτέ απο εδώ!!! Θα έχει υγεία; Θα εχει προβλήματα; Τι θα μείνει; Μήπως φταίω εγω μήπως κουράστηκα; Μήπως έκανα κατι που δεν έπρεπε; Μηπως; Μήπως;;;; Μερες που μοιάζουν ατέλειωτες κι όταν όλες οι στιγμές πρέπει να ειναι χαρούμενες με κόσμο, γλυκά, μπαλόνια, καταλήγεις μοναχή σε ενα δωμάτιο ακούγοντας γύρω σου μωρά να κλαίνε να δίνουν ζωή, χαρές, μα εσύ δεν εχεις το δικο σου ώσπου φεύγεις με άδεια αγκαλιά... κι ύστερα οι υποτιθέμενοι φίλοι και συγγενείς. Ενα τηλέφωνο να σου ζήσει; Έλα μωρε τα μικρά γίνονται πιο γρήγορα άντε γεια τωρα. Πόση υποκρισία; Ποτέ ξανά καμία επαφή καμια συμπαράσταση στους γονείς και στις άδειες μερες τους.. που γέμιζαν καθημερινά εκείνο το δεκάλεπτο που τους επιτρεπόταν να δουν το μωρό τους!! Τα πιο ευτυχισμένα κι αγωνιώδη λεπτά της μέρας!!! Ωσπου οι μερες περνούν κι η οικογένεια επιτέλους ενώνεται.... κι ολα κακό όνειρο;; 

Κανένας γονιός μόνος του πια στη προωροτητα. 

 

Ο δικός μ μαχητής γεννήθηκε όταν σπάσαν τα νερά 34-4. 

Έμεινε 38 μέρες στην εντατική Ιπποκράτειου 

Μονο συγκίνηση με αυτό το κείμενο! Μπράβο @Eva1986 που μας υπενθύμισες αυτή την τόσο σημαντική μέρα! Καλο είναι να προσευχόμαστε και για αυτούς τους μικρούς μαχητές . Κανένας γονιός να μη βιώνει τέτοιες καταστάσεις όλο αγωνία, ανησυχία και φόβο, όμως ακομα κι αν συμβεί  αυτό ευχομαστε με ολη μας την ψυχή να πηγαίνουν όλα καλά στο τέλος. Δύναμη και κουράγιο στους γονείς και τα προωρακια!!! 

[boockie]

Just now, Μαρία1430 είπε:

Καλημέρα! Προσωπικά θεωρώ ότι την αυχενική πρέπει να την κάνει πιστοποιημενος γιατρός. Εγώ που είμαι από εξωσωματική και με παρακολουθεί ο γιατρός της εξωσωματικής πάω σε άλλον για τους μεγάλους υπερήχους. Από εκεί και πέρα έχω ακούσει πολλούς γιατρούς μη πιστοποιημενους που τους κάνουν. Συνήθως όλα πάνε καλά οπότε δεν έχουν πρόβλημα. Όμως μια στιγμή χρειάζεται για να γίνει η στραβή. Ελπίζω να μην σε αγχωνω και να κάνεις αυτό που αισθάνεσαι καλύτερο 

Κορίτσια τελικά λύθηκαν οι απορίες μου! Συνεργάζεται με έναν που ονομάζεται Παναγιώτης Παπαγεωργιου οπότε όλα καλά! Μα μου φάνηκε περίεργο! Υπάρχει στη λίστα 

[Φραουλίτσα*]

Just now, Eva1986 είπε:

Κόριτσια μου σήμερα εκτός από 17 η Νοεμβρίου ημέρα του Πολυτεχνείου ,για πολλούς γονείς είναι μια μέρα που μας έρχονται πολλά στο μυαλό. Καταστάσεις που δεν ξεχνιούνται. 

Είμαι σε μια ομάδα γονέων που πέρασαν από την Μ.ε.ν.ν νεογνών.  Σας παραθέτω ένα κείμενο γραμμένο από μια μαμά για να πάρετε μια γεύση τι ζήσαμε κ τι εύχομαι να μην ζήσει κανείς 

17 η Νοεμβρίου είναι Παγκόσμια μερα προωροτητας. Είχα την ατυχία,η την τύχη καλύτερα να τη μάθω. Τύχη γιατι όλα στο τέλος πήγαν καλά εκεί μέσα. Στη ψυχρή αίθουσα με τα δεκάδες μπιπ μπιπ τα καλώδια και τα φωτάκια. Κι ύστερα στο πυρέξ μικροσκοπικά κορμάκια, με γάμπες σαν τον αντίχειρα σου, κεφαλάκια όση κι η χούφτα σου. Κι έπειτα γονείς, ζευγάρια με ζωγραφισμένη την αγωνία στο πρόσωπο τους. Θα παει καλα;; Γιατι ειναι τόσο μικρό; Ποσο βάρος πήρε σήμερα; Έχασε; Δεν τρώει!! δεν θα βγούμε ποτέ απο εδώ!!! Θα έχει υγεία; Θα εχει προβλήματα; Τι θα μείνει; Μήπως φταίω εγω μήπως κουράστηκα; Μήπως έκανα κατι που δεν έπρεπε; Μηπως; Μήπως;;;; Μερες που μοιάζουν ατέλειωτες κι όταν όλες οι στιγμές πρέπει να ειναι χαρούμενες με κόσμο, γλυκά, μπαλόνια, καταλήγεις μοναχή σε ενα δωμάτιο ακούγοντας γύρω σου μωρά να κλαίνε να δίνουν ζωή, χαρές, μα εσύ δεν εχεις το δικο σου ώσπου φεύγεις με άδεια αγκαλιά... κι ύστερα οι υποτιθέμενοι φίλοι και συγγενείς. Ενα τηλέφωνο να σου ζήσει; Έλα μωρε τα μικρά γίνονται πιο γρήγορα άντε γεια τωρα. Πόση υποκρισία; Ποτέ ξανά καμία επαφή καμια συμπαράσταση στους γονείς και στις άδειες μερες τους.. που γέμιζαν καθημερινά εκείνο το δεκάλεπτο που τους επιτρεπόταν να δουν το μωρό τους!! Τα πιο ευτυχισμένα κι αγωνιώδη λεπτά της μέρας!!! Ωσπου οι μερες περνούν κι η οικογένεια επιτέλους ενώνεται.... κι ολα κακό όνειρο;; 

Κανένας γονιός μόνος του πια στη προωροτητα. 

 

Ο δικός μ μαχητής γεννήθηκε όταν σπάσαν τα νερά 34-4. 

Έμεινε 38 μέρες στην εντατική Ιπποκράτειου 

Υπέροχο το μήνυμα!!! Πολυ δύσκολο να έχεις μωράκι πρόωρο θέλει πολλή δύναμη!!! Στο Έλενα έχουν κάνει ειδική μονάδα αντίστοιχη με του εξωτερικού. Μπορούν οι γονείς να βλέπουν τα μωράκια τους όσο θέλουν χωρίς συγκεκριμένο ωράριο και ενθαρρύνουν την επαφή skin to skin. Το είχα δει σε αφιέρωμα και είχα συγκινηθεί. Είναι τρομερο να σου βάζουν ωράριο για το πότε θα δεις το μωράκι σου και μονο ελάχιστες ώρες....

[ΒαλεντιναΧ]

Just now, Eva1986 είπε:

Κόριτσια μου σήμερα εκτός από 17 η Νοεμβρίου ημέρα του Πολυτεχνείου ,για πολλούς γονείς είναι μια μέρα που μας έρχονται πολλά στο μυαλό. Καταστάσεις που δεν ξεχνιούνται. 

Είμαι σε μια ομάδα γονέων που πέρασαν από την Μ.ε.ν.ν νεογνών.  Σας παραθέτω ένα κείμενο γραμμένο από μια μαμά για να πάρετε μια γεύση τι ζήσαμε κ τι εύχομαι να μην ζήσει κανείς 

17 η Νοεμβρίου είναι Παγκόσμια μερα προωροτητας. Είχα την ατυχία,η την τύχη καλύτερα να τη μάθω. Τύχη γιατι όλα στο τέλος πήγαν καλά εκεί μέσα. Στη ψυχρή αίθουσα με τα δεκάδες μπιπ μπιπ τα καλώδια και τα φωτάκια. Κι ύστερα στο πυρέξ μικροσκοπικά κορμάκια, με γάμπες σαν τον αντίχειρα σου, κεφαλάκια όση κι η χούφτα σου. Κι έπειτα γονείς, ζευγάρια με ζωγραφισμένη την αγωνία στο πρόσωπο τους. Θα παει καλα;; Γιατι ειναι τόσο μικρό; Ποσο βάρος πήρε σήμερα; Έχασε; Δεν τρώει!! δεν θα βγούμε ποτέ απο εδώ!!! Θα έχει υγεία; Θα εχει προβλήματα; Τι θα μείνει; Μήπως φταίω εγω μήπως κουράστηκα; Μήπως έκανα κατι που δεν έπρεπε; Μηπως; Μήπως;;;; Μερες που μοιάζουν ατέλειωτες κι όταν όλες οι στιγμές πρέπει να ειναι χαρούμενες με κόσμο, γλυκά, μπαλόνια, καταλήγεις μοναχή σε ενα δωμάτιο ακούγοντας γύρω σου μωρά να κλαίνε να δίνουν ζωή, χαρές, μα εσύ δεν εχεις το δικο σου ώσπου φεύγεις με άδεια αγκαλιά... κι ύστερα οι υποτιθέμενοι φίλοι και συγγενείς. Ενα τηλέφωνο να σου ζήσει; Έλα μωρε τα μικρά γίνονται πιο γρήγορα άντε γεια τωρα. Πόση υποκρισία; Ποτέ ξανά καμία επαφή καμια συμπαράσταση στους γονείς και στις άδειες μερες τους.. που γέμιζαν καθημερινά εκείνο το δεκάλεπτο που τους επιτρεπόταν να δουν το μωρό τους!! Τα πιο ευτυχισμένα κι αγωνιώδη λεπτά της μέρας!!! Ωσπου οι μερες περνούν κι η οικογένεια επιτέλους ενώνεται.... κι ολα κακό όνειρο;; 

Κανένας γονιός μόνος του πια στη προωροτητα. 

 

Ο δικός μ μαχητής γεννήθηκε όταν σπάσαν τα νερά 34-4. 

Έμεινε 38 μέρες στην εντατική Ιπποκράτειου 

Προπερσι τέτοια μέρα έκλεινα μία εβδομάδα νοσηλεία με ενδοφλέβια φαρμακα στο 2ο νοσοκομείο(Ιπποκράτειο) που με είχαν μεταφέρει λόγω έλλειψης μενν στο 1ο σε περίπτωση πρόωρου τοκετού ήμουν 34+5 με πρόωρες συσπάσεις και τράχηλο μισό εκατοστό.... Όταν ξαφνικά είδα στην τηλεόραση του δωματίου διαφήμιση με την παγκόσμια ημέρα προωρότητας το θεώρησα σημάδι ότι έφτανε η ώρα μου αφού ίαση δεν είχα και το μόνο που άκουγα ήταν κατά πάσα πιθανότητα θα γεννήσεις δεν θα προλάβεις να μπεις καν στο μήνα σου κάνουμε ότι μπορούμε κλπ...στο συρταρι του δωματίου είχα βρει μια εικόνα της Παναγίας της Ελευθερώτριας προσευχήθηκα εκεί την παρακάλεσα να μην γεννήσω ακόμα φοβόμουν για την μικρή δεν ήθελα ακόμα....με βοήθησε βγήκα από το νοσοκομείο 36η εβδομάδα πήγα σπίτι μου αφού είχα μπει στο μήνα μου γέννησα 39+3...σε αυτές τις 2 εβδομάδες νοσηλείας είδα 4κοπελες από διπλανό κρεβάτι να γεννάνε πρόωρα τα μωράκια τους μέσα στον 7ο- αρχές 8ο και έλεγα μην είμαι αχάριστη είμαι σε καλή εβδομάδα..... ΜΌΝΟ ΣΕΒΑΣΜΟ ΜΠΟΡΟΎΜΕ ΝΑ ΔΕΊΞΞΟΥΜΕ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥ ΓΟΝΕΙΣ ΠΟΥ ΤΑ ΜΩΡΑΚΙΑ ΤΟΥΣ ΉΡΘΑΝ ΠΡΟΩΡΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ...εύχομαι όλα τα παιδακια να είναι ευλογημένα

Respect!!!

[Φώφη1990]

2 hours ago, Eva1986 said:

Κ γω την Βακουλη λέω.  Έχω ακούσει θετικά.  

Η παχουμη σαν άνθρωπος πολύ νευρική 

Όταν πήγα το μωρό δε γυρνούσε.  Κ Μ λέει κατεβείτε με τον άντρα σ.  Κάντε βόλτα κ ξαναελατε.  Κ μην κόβετε βόλτες απο δω κ από εκεί. Έχω κ άλλα ραντεβού 

Ανεβαίνουμε που λέτε.  Έχει γυρίσει το μωρό.  Μ λέει θέλω να δούμε κ τον τράχηλο.  Να προβλέψουμε προωρότητα. 

Κ την λέω επειδή είμαι λίγο του φόβου σιγά σιγά ,έχω κ καιρό για κολπικό. ( Β επιπέδου γίνανε αυτά)

Κ Μ λέει : κοιτα κοπέλα Μ άμα θες.  Εμένα ούτε που με νοιάζει.  Για σένα το κοιτάω. 

Οπότε εγώ σε αυτήν λεφτά δεν ξαναδίνω.  Θέλω να ναι κ λίγο ανθρώπος ο γιατρός.  Κ να φέρεται όμορφα στην έγκυο. 

Εν τω μεταξύ κ πρόωρα γέννησα.  Κ όλα στραβά πήγαν. Κ ο τράχηλος κοντυνε. 

Έχω ακούσει από πολλούς ότι τους μίλησε άσχημα. 

Έχω όμως κ φίλες απολύτως ευχαριστημένες

Εντάξει τραγική!!! Ειδικά γυναίκα προς γυναίκα που ξερει ποσο ευαίσθητη είναι η ψυχολογία μας στην εγκυμοσύνη! 

[Φραουλίτσα*]

Just now, Φώφη1990 είπε:

Εντάξει τραγική!!! Ειδικά γυναίκα προς γυναίκα που ξερει ποσο ευαίσθητη είναι η ψυχολογία μας στην εγκυμοσύνη! 

Η γιατρός απαράδεκτη!!!! Ειδικά σε έγκυο που είναι σε ευαίσθητη φάση. Αλλά ξέρεις τι έχω προσέξει; Οι γυναίκες που θα έπρεπε να είναι πιο ευαίσθητες είναι πιο σκληρές απο άντρες γιατρούς. Αυτο μου έκανε εντύπωση στον γιατρό που εχω τώρα. Όταν μου έκανε κολπικό υπέρηχο μου έλεγε συγγνώμη για την ενόχληση. Πολύ ευγενικός. Και ο προηγούμενος ήταν αλλά όχι έτσι. Σε τέτοιες φάσεις που νιώθεις άβολα σε βοηθά πολύ ο άλλος να δείχνει κατανόηση και όχι να δυσφορει. 

πρίν από 17 λεπτά , ΒαλεντιναΧ είπε:

Προπερσι τέτοια μέρα έκλεινα μία εβδομάδα νοσηλεία με ενδοφλέβια φαρμακα στο 2ο νοσοκομείο(Ιπποκράτειο) που με είχαν μεταφέρει λόγω έλλειψης μενν στο 1ο σε περίπτωση πρόωρου τοκετού ήμουν 34+5 με πρόωρες συσπάσεις και τράχηλο μισό εκατοστό.... Όταν ξαφνικά είδα στην τηλεόραση του δωματίου διαφήμιση με την παγκόσμια ημέρα προωρότητας το θεώρησα σημάδι ότι έφτανε η ώρα μου αφού ίαση δεν είχα και το μόνο που άκουγα ήταν κατά πάσα πιθανότητα θα γεννήσεις δεν θα προλάβεις να μπεις καν στο μήνα σου κάνουμε ότι μπορούμε κλπ...στο συρταρι του δωματίου είχα βρει μια εικόνα της Παναγίας της Ελευθερώτριας προσευχήθηκα εκεί την παρακάλεσα να μην γεννήσω ακόμα φοβόμουν για την μικρή δεν ήθελα ακόμα....με βοήθησε βγήκα από το νοσοκομείο 36η εβδομάδα πήγα σπίτι μου αφού είχα μπει στο μήνα μου γέννησα 39+3...σε αυτές τις 2 εβδομάδες νοσηλείας είδα 4κοπελες από διπλανό κρεβάτι να γεννάνε πρόωρα τα μωράκια τους μέσα στον 7ο- αρχές 8ο και έλεγα μην είμαι αχάριστη είμαι σε καλή εβδομάδα..... ΜΌΝΟ ΣΕΒΑΣΜΟ ΜΠΟΡΟΎΜΕ ΝΑ ΔΕΊΞΞΟΥΜΕ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥ ΓΟΝΕΙΣ ΠΟΥ ΤΑ ΜΩΡΑΚΙΑ ΤΟΥΣ ΉΡΘΑΝ ΠΡΟΩΡΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ...εύχομαι όλα τα παιδακια να είναι ευλογημένα

Respect!!!

Οι μανούλες που έχουν προωράκια είναι ηρωίδες. Και για το δύσκολο κομμάτι που είναι το μωρό τους στο νοσοκομείο αλλά και όταν τα παίρνουν σπίτι που φοβούνται διπλά μην πάθει κάτι. Όμως οι άνθρωποι έχουμε πολύ δύναμη όταν χρειαστεί ευτυχώς!!!

[ΧρυσαΜ]

3 ώρες πρίν, boockie είπε:

Κορίτσια τελικά λύθηκαν οι απορίες μου! Συνεργάζεται με έναν που ονομάζεται Παναγιώτης Παπαγεωργιου οπότε όλα καλά! Μα μου φάνηκε περίεργο! Υπάρχει στη λίστα 

Δεν ήθελα να σε κάνω να νιώσεις άσχημα με αυτί που σού είπα. Αν ψάξεις στο parents.org.gr θα δεις κι εσύ ότι γράφονται διάφορα για μη πιστοποιημενους γιατρούς.

Just now, Φραουλίτσα* είπε:

Η γιατρός απαράδεκτη!!!! Ειδικά σε έγκυο που είναι σε ευαίσθητη φάση. Αλλά ξέρεις τι έχω προσέξει; Οι γυναίκες που θα έπρεπε να είναι πιο ευαίσθητες είναι πιο σκληρές απο άντρες γιατρούς. Αυτο μου έκανε εντύπωση στον γιατρό που εχω τώρα. Όταν μου έκανε κολπικό υπέρηχο μου έλεγε συγγνώμη για την ενόχληση. Πολύ ευγενικός. Και ο προηγούμενος ήταν αλλά όχι έτσι. Σε τέτοιες φάσεις που νιώθεις άβολα σε βοηθά πολύ ο άλλος να δείχνει κατανόηση και όχι να δυσφορει. 

Οι μανούλες που έχουν προωράκια είναι ηρωίδες. Και για το δύσκολο κομμάτι που είναι το μωρό τους στο νοσοκομείο αλλά και όταν τα παίρνουν σπίτι που φοβούνται διπλά μην πάθει κάτι. Όμως οι άνθρωποι έχουμε πολύ δύναμη όταν χρειαστεί ευτυχώς!!!

Αυτό το έχω παρατηρήσει κι εγώ. Κι αν το σκεφτείς σε μεγάλο ποσοστό είναι έτσι. Γιατί ένας άντρας μπορεί να παρεξηγηθεί για την οποιαδήποτε κίνησή του, οπότε ειναι πάρα πολύ προσεκτικοί 

[FlowerMom]

Αύριο το ραντεβού μας με τον γιατρό στις 17·00 και έχω ήδη πολύ άγχος για το αν πάνε όλα καλά  πέρασαν 3 εβδομάδες από το τελευταίο ραντεβού!!

[HopeMe]

Just now, FlowerMom είπε:

Αύριο το ραντεβού μας με τον γιατρό στις 17·00 και έχω ήδη πολύ άγχος για το αν πάνε όλα καλά  πέρασαν 3 εβδομάδες από το τελευταίο ραντεβού!!

Όλα θα είναι υπέροχα! Καλή επιτυχία! Περιμένουμε νέα σου

[mominthemaking]

Just now, FlowerMom said:

Αύριο το ραντεβού μας με τον γιατρό στις 17·00 και έχω ήδη πολύ άγχος για το αν πάνε όλα καλά  πέρασαν 3 εβδομάδες από το τελευταίο ραντεβού!!

Κι εμένα αύριο το ραντεβου μου αργά το βράδυ....Για να δούμε...Ελπιζω όλα καλα...Οι αναγούλες καλα κρατούν και με καθησυχάζουν κάπως...

[boockie]

Just now, ΧρυσαΜ είπε:

Δεν ήθελα να σε κάνω να νιώσεις άσχημα με αυτί που σού είπα. Αν ψάξεις στο parents.org.gr θα δεις κι εσύ ότι γράφονται διάφορα για μη πιστοποιημενους γιατρούς.

Αυτό το έχω παρατηρήσει κι εγώ. Κι αν το σκεφτείς σε μεγάλο ποσοστό είναι έτσι. Γιατί ένας άντρας μπορεί να παρεξηγηθεί για την οποιαδήποτε κίνησή του, οπότε ειναι πάρα πολύ προσεκτικοί 

Ναι το γνωρίζω! Μα μου φάνηκε και εμένα περίεργο πως αναλαμβάνει τέτοιες περιπτώσεις χωρίς να έχει πιστοποίηση! Άλλωστε είναι από τις πρώτες πιο σημαντικές εξετάσεις..

[Maria92]

Just now, FlowerMom είπε:

Αύριο το ραντεβού μας με τον γιατρό στις 17·00 και έχω ήδη πολύ άγχος για το αν πάνε όλα καλά  πέρασαν 3 εβδομάδες από το τελευταίο ραντεβού!!

Όλα καλά θα είναι!! Θετική σκέψη!! Περιμένουμε με ανυπομονησία τα νέα σας αύριο @FlowerMom και @mominthemaking ! 

[ΒαλεντιναΧ]

Just now, FlowerMom είπε:

Αύριο το ραντεβού μας με τον γιατρό στις 17·00 και έχω ήδη πολύ άγχος για το αν πάνε όλα καλά  πέρασαν 3 εβδομάδες από το τελευταίο ραντεβού!!

 

Just now, mominthemaking είπε:

Κι εμένα αύριο το ραντεβου μου αργά το βράδυ....Για να δούμε...Ελπιζω όλα καλα...Οι αναγούλες καλα κρατούν και με καθησυχάζουν κάπως...

Καλή επιτυχία κορίτσια μου άντε Παρασκευή έχω εγώ αργά το απόγευμα!!!

[Eva1986]

Just now, ΒαλεντιναΧ είπε:

 

Καλή επιτυχία κορίτσια μου άντε Παρασκευή έχω εγώ αργά το απόγευμα!!!

Μαζί είμαστε. Παρασκευή απόγευμα κ γω. 

Ελπίζω όλα να πάνε καλά !