Αν τα κατάφερα εγώ, όλες θα τα καταφέρετε!

[Egina mama]

11 ώρες πρίν, Καντι είπε:

Κοριτσια μου σας ευχαριστω ολες για τις ευχές !!! Πιστεύω οτι με τόση αγάπη απο σας  ο σπιρτουλης μου θα ειναι τρισευτυχισμένος. Ζήτω συγνώμη που δεν μπόρεσα καν να απαντήσω ενα ευχαριστω ξεχωριστά στην καθε μια σας.

 Γράφω εδώ για ολες σας που με ρωτάτε για τον τροπο που γέννησα και πως πηγε κλπ.

 Γιατι σε μια τελεια εγκυμοσυνη απλα μπορει να μην πανε  ολα καλα στο τελος και πρεπει και εμεις και ο γιατρος μας να ειμαστε σε εγρήγορση. Στην διάρκεια της εγκυμοσύνης δεν ειχα καμια ενόχληση , αλλα και μεγαλη ελευθερία απο τον γιατρο μου στις βόλτες , διακοπές , εκανα πιλάτες, πήρα στο σύνολο 11 κιλά , ολα τελεια. Αυχενική , β επιπεδου και ντοπλερ επισης εξαιρετικά, δεν χρειάστηκε να κανω καμια επιπλεον εξέταση.

 Στις 26 Νοεμβρίου ειχα το πρώτο Nst όπου ο μικρός μου ηταν 2.700 kg πολυ καλα δηλαδη , στις επόμενες δυο εβδομάδες που πήγαινα για nst το βάρος παρέμεινε ακριβως το ίδιο, χωρις καμια ομως ένδειξη οτι κατι δεν πάει καλα. Παρ ολα αυτα ο γιατρος μου στο τελευταίο μου ειπε σου κλείνω ραντεβού για σημερα με τον εμβρυομητρικο σου να μου επιβεβαιώσει αυτο που βλέπω ο ίδιος βάρος και οτι ολα ειναι καλα. Ξαναντοπλερ ξανά Nst την ίδια μερα. Τα ίδια μου επιβεβαίωσε και ο εμβρυομητρικος ολα ειναι εξαιρετικά , ισως να ειναι λιγο μικρός ο πλακούντας μου, χωρις αλλα θέματα ομως, παρ ολα αυτα μου ειπε εγω θα σε έβαζα για πρόκληση τοκετού πριν τις 39 εβδομάδες. Μιλάνε μεταξυ τους οι γιατροι κι ενώ εκανα τα Nst καθε τεταρτη, μου ζητάνε να ξαναπάω Δευτέρα για έλεγχο 38w 2d.

 Ξεκινάμε το nst το πρώτο δεκάλεπτο ηταν ολα τελεια, απο κεί και πέρα απλα ήμουν παρατηρητής σε ολα αυτα που συνέβαιναν. Έκανε αλλοιώσεις η μια μαια φώναξε και αλλη , ο γιατρος ηρθε τρέχοντας μεσα και προσπαθούσαν κουνήσουν το μπεμπη για να αντιδράσει. Η μαια με πηρε με το αυτοκίνητο της και φτάσαμε στο μητέρα  οσο πιο γρήγορα γινόταν. Θυμαμαι να πονάω πολυ στην επισκληρίδειο , τα φώτα και το επόμενο που θυμαμαι ειναι να μου βάζουν τον μπεμπη πάνω στο στήθος μου. Ολα τα υπόλοιπα τα εχω διαγράψει, σαν να μην ήμουν εκεί.

 Νιώθω τοσο ευγνώμων στον θεό , στην τύχη μου, στον γιατρο μου , στις μαίες και δεν ξερω σε ποιον αλλο που εχω τον μπεμπουλη μου δίπλα μου. Γεννήθηκε 2.680 κρατώντας στα χέρια του τον αμνιακό σάκο οπως μου ειπαν, ενα πολυ δυνατό μωρο , που έβγαλε τις εισεχουσες θηλες μου έξω απο την πρώτη στιγμή που τον έβαλαν στο στήθος μου.

 Ενα ήσυχο μωρο , που κλαίει μονο τα βραδια 12-3, που τρώει δίχως να υπάρχει αυριο, απο ολα, στήθος κατεύθυαν  , με ψευδοθηλες οταν πονάω,  απο αντλήσεις και σκονογαλα.

 Ειμαι τοσο ευτυχισμένη , νιώθω σαν να ζω σε όνειρο. Σας το ευχομαι ολόψυχα να το ζήσετε ολες σας. 

Η αλήθεια ειναι οτι μου εχει μείνει ενα ΑΝ και λόγω ορμονών συγκινούμαι πολυ οταν το σκέφτομαι. Τι θα γινόταν αν ειχα πάει μισή ώρα νωρίτερα, θα φαινόταν ολα πλασματικά καλα και θα γυρνούσα σπίτι; Αν πήγαινα μια ώρα αργότερα; Οι ορμόνες δεν βοηθάνε το συζήτησα και με τον γιατρο μου μου ειπε δεν μάθουμε ποτε και καλυτερα. Το μονο που βρήκε ο ίδιος ως εύρημα ηταν οτι ειχα βραχύ ομφάλιο λώρο, που και πάλι δεν μπορει να αποδοθεί σ αυτο οτι κόλλησε το βάρος του μικρού, anyway προσπαθώ να επικεντρωθώ σ αυτο που εχω και όχι σ αυτο που θα έχανα.

 P.s. Το ξενύχτι και η αϋπνία ειναι ατελείωτα! Κι έχουν περασει και 20 χρόνια απο τότε που τα εκανα...

Εγώ θυμάμαι κάπου μετά το Πάσχα μπήκα στο φόρουμ για να δω αν είχες καταφέρει να μείνεις έγκυος. Κάπου είχαμε μιλήσει παλαιότερα και όλο σε είχα στο μυαλό μου και ως δια μαγείας μετά από λίγο καιρό διαβάζω αυτό εδώ το θέμα σου και έπαθα την πλάκα μου. Δεν υπάρχουν αν καλή μου. Αυτός εδώ ο μπέμπης είναι ο δικός μας μπέμπης και θα ερχόταν ο κόσμος να χαλούσε. Να τον χαίρεσαι και να τον καμαρώνεις και εσύ σιδερένια! Θα μας λείψεις!!!

[fotini*]

13 ώρες πρίν, Καντι είπε:

Κοριτσια μου σας ευχαριστω ολες για τις ευχές !!! Πιστεύω οτι με τόση αγάπη απο σας  ο σπιρτουλης μου θα ειναι τρισευτυχισμένος. Ζήτω συγνώμη που δεν μπόρεσα καν να απαντήσω ενα ευχαριστω ξεχωριστά στην καθε μια σας.

 Γράφω εδώ για ολες σας που με ρωτάτε για τον τροπο που γέννησα και πως πηγε κλπ.

 Γιατι σε μια τελεια εγκυμοσυνη απλα μπορει να μην πανε  ολα καλα στο τελος και πρεπει και εμεις και ο γιατρος μας να ειμαστε σε εγρήγορση. Στην διάρκεια της εγκυμοσύνης δεν ειχα καμια ενόχληση , αλλα και μεγαλη ελευθερία απο τον γιατρο μου στις βόλτες , διακοπές , εκανα πιλάτες, πήρα στο σύνολο 11 κιλά , ολα τελεια. Αυχενική , β επιπεδου και ντοπλερ επισης εξαιρετικά, δεν χρειάστηκε να κανω καμια επιπλεον εξέταση.

 Στις 26 Νοεμβρίου ειχα το πρώτο Nst όπου ο μικρός μου ηταν 2.700 kg πολυ καλα δηλαδη , στις επόμενες δυο εβδομάδες που πήγαινα για nst το βάρος παρέμεινε ακριβως το ίδιο, χωρις καμια ομως ένδειξη οτι κατι δεν πάει καλα. Παρ ολα αυτα ο γιατρος μου στο τελευταίο μου ειπε σου κλείνω ραντεβού για σημερα με τον εμβρυομητρικο σου να μου επιβεβαιώσει αυτο που βλέπω ο ίδιος βάρος και οτι ολα ειναι καλα. Ξαναντοπλερ ξανά Nst την ίδια μερα. Τα ίδια μου επιβεβαίωσε και ο εμβρυομητρικος ολα ειναι εξαιρετικά , ισως να ειναι λιγο μικρός ο πλακούντας μου, χωρις αλλα θέματα ομως, παρ ολα αυτα μου ειπε εγω θα σε έβαζα για πρόκληση τοκετού πριν τις 39 εβδομάδες. Μιλάνε μεταξυ τους οι γιατροι κι ενώ εκανα τα Nst καθε τεταρτη, μου ζητάνε να ξαναπάω Δευτέρα για έλεγχο 38w 2d.

 Ξεκινάμε το nst το πρώτο δεκάλεπτο ηταν ολα τελεια, απο κεί και πέρα απλα ήμουν παρατηρητής σε ολα αυτα που συνέβαιναν. Έκανε αλλοιώσεις η μια μαια φώναξε και αλλη , ο γιατρος ηρθε τρέχοντας μεσα και προσπαθούσαν κουνήσουν το μπεμπη για να αντιδράσει. Η μαια με πηρε με το αυτοκίνητο της και φτάσαμε στο μητέρα  οσο πιο γρήγορα γινόταν. Θυμαμαι να πονάω πολυ στην επισκληρίδειο , τα φώτα και το επόμενο που θυμαμαι ειναι να μου βάζουν τον μπεμπη πάνω στο στήθος μου. Ολα τα υπόλοιπα τα εχω διαγράψει, σαν να μην ήμουν εκεί.

 Νιώθω τοσο ευγνώμων στον θεό , στην τύχη μου, στον γιατρο μου , στις μαίες και δεν ξερω σε ποιον αλλο που εχω τον μπεμπουλη μου δίπλα μου. Γεννήθηκε 2.680 κρατώντας στα χέρια του τον αμνιακό σάκο οπως μου ειπαν, ενα πολυ δυνατό μωρο , που έβγαλε τις εισεχουσες θηλες μου έξω απο την πρώτη στιγμή που τον έβαλαν στο στήθος μου.

 Ενα ήσυχο μωρο , που κλαίει μονο τα βραδια 12-3, που τρώει δίχως να υπάρχει αυριο, απο ολα, στήθος κατεύθυαν  , με ψευδοθηλες οταν πονάω,  απο αντλήσεις και σκονογαλα.

 Ειμαι τοσο ευτυχισμένη , νιώθω σαν να ζω σε όνειρο. Σας το ευχομαι ολόψυχα να το ζήσετε ολες σας. 

Η αλήθεια ειναι οτι μου εχει μείνει ενα ΑΝ και λόγω ορμονών συγκινούμαι πολυ οταν το σκέφτομαι. Τι θα γινόταν αν ειχα πάει μισή ώρα νωρίτερα, θα φαινόταν ολα πλασματικά καλα και θα γυρνούσα σπίτι; Αν πήγαινα μια ώρα αργότερα; Οι ορμόνες δεν βοηθάνε το συζήτησα και με τον γιατρο μου μου ειπε δεν μάθουμε ποτε και καλυτερα. Το μονο που βρήκε ο ίδιος ως εύρημα ηταν οτι ειχα βραχύ ομφάλιο λώρο, που και πάλι δεν μπορει να αποδοθεί σ αυτο οτι κόλλησε το βάρος του μικρού, anyway προσπαθώ να επικεντρωθώ σ αυτο που εχω και όχι σ αυτο που θα έχανα.

 P.s. Το ξενύχτι και η αϋπνία ειναι ατελείωτα! Κι έχουν περασει και 20 χρόνια απο τότε που τα εκανα...

Κορίτσι μου σας εύχομαι κάθε ευτυχία στη ζωή σας από εδώ και στο εξής...ότι δυσκολίες πέρασες να σου ρθουν 100 φορές σε καλό...να έχεις υγεία εσύ κι η οικογενειά σου και να ζήσεις στο έπακρο κάθε στιγμή της νέας σου ζωής

[playbunny]

19 hours ago, Καντι said:

Κοριτσια μου σας ευχαριστω ολες για τις ευχές !!! Πιστεύω οτι με τόση αγάπη απο σας  ο σπιρτουλης μου θα ειναι τρισευτυχισμένος. Ζήτω συγνώμη που δεν μπόρεσα καν να απαντήσω ενα ευχαριστω ξεχωριστά στην καθε μια σας.

 Γράφω εδώ για ολες σας που με ρωτάτε για τον τροπο που γέννησα και πως πηγε κλπ.

 Γιατι σε μια τελεια εγκυμοσυνη απλα μπορει να μην πανε  ολα καλα στο τελος και πρεπει και εμεις και ο γιατρος μας να ειμαστε σε εγρήγορση. Στην διάρκεια της εγκυμοσύνης δεν ειχα καμια ενόχληση , αλλα και μεγαλη ελευθερία απο τον γιατρο μου στις βόλτες , διακοπές , εκανα πιλάτες, πήρα στο σύνολο 11 κιλά , ολα τελεια. Αυχενική , β επιπεδου και ντοπλερ επισης εξαιρετικά, δεν χρειάστηκε να κανω καμια επιπλεον εξέταση.

 Στις 26 Νοεμβρίου ειχα το πρώτο Nst όπου ο μικρός μου ηταν 2.700 kg πολυ καλα δηλαδη , στις επόμενες δυο εβδομάδες που πήγαινα για nst το βάρος παρέμεινε ακριβως το ίδιο, χωρις καμια ομως ένδειξη οτι κατι δεν πάει καλα. Παρ ολα αυτα ο γιατρος μου στο τελευταίο μου ειπε σου κλείνω ραντεβού για σημερα με τον εμβρυομητρικο σου να μου επιβεβαιώσει αυτο που βλέπω ο ίδιος βάρος και οτι ολα ειναι καλα. Ξαναντοπλερ ξανά Nst την ίδια μερα. Τα ίδια μου επιβεβαίωσε και ο εμβρυομητρικος ολα ειναι εξαιρετικά , ισως να ειναι λιγο μικρός ο πλακούντας μου, χωρις αλλα θέματα ομως, παρ ολα αυτα μου ειπε εγω θα σε έβαζα για πρόκληση τοκετού πριν τις 39 εβδομάδες. Μιλάνε μεταξυ τους οι γιατροι κι ενώ εκανα τα Nst καθε τεταρτη, μου ζητάνε να ξαναπάω Δευτέρα για έλεγχο 38w 2d.

 Ξεκινάμε το nst το πρώτο δεκάλεπτο ηταν ολα τελεια, απο κεί και πέρα απλα ήμουν παρατηρητής σε ολα αυτα που συνέβαιναν. Έκανε αλλοιώσεις η μια μαια φώναξε και αλλη , ο γιατρος ηρθε τρέχοντας μεσα και προσπαθούσαν κουνήσουν το μπεμπη για να αντιδράσει. Η μαια με πηρε με το αυτοκίνητο της και φτάσαμε στο μητέρα  οσο πιο γρήγορα γινόταν. Θυμαμαι να πονάω πολυ στην επισκληρίδειο , τα φώτα και το επόμενο που θυμαμαι ειναι να μου βάζουν τον μπεμπη πάνω στο στήθος μου. Ολα τα υπόλοιπα τα εχω διαγράψει, σαν να μην ήμουν εκεί.

 Νιώθω τοσο ευγνώμων στον θεό , στην τύχη μου, στον γιατρο μου , στις μαίες και δεν ξερω σε ποιον αλλο που εχω τον μπεμπουλη μου δίπλα μου. Γεννήθηκε 2.680 κρατώντας στα χέρια του τον αμνιακό σάκο οπως μου ειπαν, ενα πολυ δυνατό μωρο , που έβγαλε τις εισεχουσες θηλες μου έξω απο την πρώτη στιγμή που τον έβαλαν στο στήθος μου.

 Ενα ήσυχο μωρο , που κλαίει μονο τα βραδια 12-3, που τρώει δίχως να υπάρχει αυριο, απο ολα, στήθος κατεύθυαν  , με ψευδοθηλες οταν πονάω,  απο αντλήσεις και σκονογαλα.

 Ειμαι τοσο ευτυχισμένη , νιώθω σαν να ζω σε όνειρο. Σας το ευχομαι ολόψυχα να το ζήσετε ολες σας. 

Η αλήθεια ειναι οτι μου εχει μείνει ενα ΑΝ και λόγω ορμονών συγκινούμαι πολυ οταν το σκέφτομαι. Τι θα γινόταν αν ειχα πάει μισή ώρα νωρίτερα, θα φαινόταν ολα πλασματικά καλα και θα γυρνούσα σπίτι; Αν πήγαινα μια ώρα αργότερα; Οι ορμόνες δεν βοηθάνε το συζήτησα και με τον γιατρο μου μου ειπε δεν μάθουμε ποτε και καλυτερα. Το μονο που βρήκε ο ίδιος ως εύρημα ηταν οτι ειχα βραχύ ομφάλιο λώρο, που και πάλι δεν μπορει να αποδοθεί σ αυτο οτι κόλλησε το βάρος του μικρού, anyway προσπαθώ να επικεντρωθώ σ αυτο που εχω και όχι σ αυτο που θα έχανα.

 P.s. Το ξενύχτι και η αϋπνία ειναι ατελείωτα! Κι έχουν περασει και 20 χρόνια απο τότε που τα εκανα...

Με τέτοια μαμά λογικό να είναι τετοιος μαχητής ο μπεμπουλης. Το "αν" δεν άλλαξε ποτέ την ιστορία οπότε προχωραμε με τα δεδομένα που έχουμε, δηλαδή το νέο κεφάλαιο της ζωής που άρχισε με ένα πραγματικό Χριστουγεννιάτικο θαύμα.. τον σπιρτουλη σας!!

Τα πιο υπέροχα Χριστούγεννα είναι φέτος μετά από τόσα χρόνια αγώνα και αγωνίας. 

Μόνο αγάπη και να γεμίσουν όλων οι αγκαλιές!! ♥️♥️♥️

[Summer love]

On 22/12/2020 at 12:19 ΜΜ, Καντι είπε:

Κοριτσια μου σας ευχαριστω ολες για τις ευχές !!! Πιστεύω οτι με τόση αγάπη απο σας  ο σπιρτουλης μου θα ειναι τρισευτυχισμένος. Ζήτω συγνώμη που δεν μπόρεσα καν να απαντήσω ενα ευχαριστω ξεχωριστά στην καθε μια σας.

 Γράφω εδώ για ολες σας που με ρωτάτε για τον τροπο που γέννησα και πως πηγε κλπ.

 Γιατι σε μια τελεια εγκυμοσυνη απλα μπορει να μην πανε  ολα καλα στο τελος και πρεπει και εμεις και ο γιατρος μας να ειμαστε σε εγρήγορση. Στην διάρκεια της εγκυμοσύνης δεν ειχα καμια ενόχληση , αλλα και μεγαλη ελευθερία απο τον γιατρο μου στις βόλτες , διακοπές , εκανα πιλάτες, πήρα στο σύνολο 11 κιλά , ολα τελεια. Αυχενική , β επιπεδου και ντοπλερ επισης εξαιρετικά, δεν χρειάστηκε να κανω καμια επιπλεον εξέταση.

 Στις 26 Νοεμβρίου ειχα το πρώτο Nst όπου ο μικρός μου ηταν 2.700 kg πολυ καλα δηλαδη , στις επόμενες δυο εβδομάδες που πήγαινα για nst το βάρος παρέμεινε ακριβως το ίδιο, χωρις καμια ομως ένδειξη οτι κατι δεν πάει καλα. Παρ ολα αυτα ο γιατρος μου στο τελευταίο μου ειπε σου κλείνω ραντεβού για σημερα με τον εμβρυομητρικο σου να μου επιβεβαιώσει αυτο που βλέπω ο ίδιος βάρος και οτι ολα ειναι καλα. Ξαναντοπλερ ξανά Nst την ίδια μερα. Τα ίδια μου επιβεβαίωσε και ο εμβρυομητρικος ολα ειναι εξαιρετικά , ισως να ειναι λιγο μικρός ο πλακούντας μου, χωρις αλλα θέματα ομως, παρ ολα αυτα μου ειπε εγω θα σε έβαζα για πρόκληση τοκετού πριν τις 39 εβδομάδες. Μιλάνε μεταξυ τους οι γιατροι κι ενώ εκανα τα Nst καθε τεταρτη, μου ζητάνε να ξαναπάω Δευτέρα για έλεγχο 38w 2d.

 Ξεκινάμε το nst το πρώτο δεκάλεπτο ηταν ολα τελεια, απο κεί και πέρα απλα ήμουν παρατηρητής σε ολα αυτα που συνέβαιναν. Έκανε αλλοιώσεις η μια μαια φώναξε και αλλη , ο γιατρος ηρθε τρέχοντας μεσα και προσπαθούσαν κουνήσουν το μπεμπη για να αντιδράσει. Η μαια με πηρε με το αυτοκίνητο της και φτάσαμε στο μητέρα  οσο πιο γρήγορα γινόταν. Θυμαμαι να πονάω πολυ στην επισκληρίδειο , τα φώτα και το επόμενο που θυμαμαι ειναι να μου βάζουν τον μπεμπη πάνω στο στήθος μου. Ολα τα υπόλοιπα τα εχω διαγράψει, σαν να μην ήμουν εκεί.

 Νιώθω τοσο ευγνώμων στον θεό , στην τύχη μου, στον γιατρο μου , στις μαίες και δεν ξερω σε ποιον αλλο που εχω τον μπεμπουλη μου δίπλα μου. Γεννήθηκε 2.680 κρατώντας στα χέρια του τον αμνιακό σάκο οπως μου ειπαν, ενα πολυ δυνατό μωρο , που έβγαλε τις εισεχουσες θηλες μου έξω απο την πρώτη στιγμή που τον έβαλαν στο στήθος μου.

 Ενα ήσυχο μωρο , που κλαίει μονο τα βραδια 12-3, που τρώει δίχως να υπάρχει αυριο, απο ολα, στήθος κατεύθυαν  , με ψευδοθηλες οταν πονάω,  απο αντλήσεις και σκονογαλα.

 Ειμαι τοσο ευτυχισμένη , νιώθω σαν να ζω σε όνειρο. Σας το ευχομαι ολόψυχα να το ζήσετε ολες σας. 

Η αλήθεια ειναι οτι μου εχει μείνει ενα ΑΝ και λόγω ορμονών συγκινούμαι πολυ οταν το σκέφτομαι. Τι θα γινόταν αν ειχα πάει μισή ώρα νωρίτερα, θα φαινόταν ολα πλασματικά καλα και θα γυρνούσα σπίτι; Αν πήγαινα μια ώρα αργότερα; Οι ορμόνες δεν βοηθάνε το συζήτησα και με τον γιατρο μου μου ειπε δεν μάθουμε ποτε και καλυτερα. Το μονο που βρήκε ο ίδιος ως εύρημα ηταν οτι ειχα βραχύ ομφάλιο λώρο, που και πάλι δεν μπορει να αποδοθεί σ αυτο οτι κόλλησε το βάρος του μικρού, anyway προσπαθώ να επικεντρωθώ σ αυτο που εχω και όχι σ αυτο που θα έχανα.

 P.s. Το ξενύχτι και η αϋπνία ειναι ατελείωτα! Κι έχουν περασει και 20 χρόνια απο τότε που τα εκανα...

Καντι να σου ζήσει αγόρι σουυυ!!! Τυχερό πάντα και υγιές !!!! Ένας μαχητής σαν τη μαμα του !!!! Σημασία έχει ότι δρασατε όπως έπρεπε !!! Να σου ζήσει κορίτσι μου ♥️

[Thia1985]

On 22/12/2020 at 12:19 ΜΜ, Καντι είπε:

Κοριτσια μου σας ευχαριστω ολες για τις ευχές !!! Πιστεύω οτι με τόση αγάπη απο σας  ο σπιρτουλης μου θα ειναι τρισευτυχισμένος. Ζήτω συγνώμη που δεν μπόρεσα καν να απαντήσω ενα ευχαριστω ξεχωριστά στην καθε μια σας.

 Γράφω εδώ για ολες σας που με ρωτάτε για τον τροπο που γέννησα και πως πηγε κλπ.

 Γιατι σε μια τελεια εγκυμοσυνη απλα μπορει να μην πανε  ολα καλα στο τελος και πρεπει και εμεις και ο γιατρος μας να ειμαστε σε εγρήγορση. Στην διάρκεια της εγκυμοσύνης δεν ειχα καμια ενόχληση , αλλα και μεγαλη ελευθερία απο τον γιατρο μου στις βόλτες , διακοπές , εκανα πιλάτες, πήρα στο σύνολο 11 κιλά , ολα τελεια. Αυχενική , β επιπεδου και ντοπλερ επισης εξαιρετικά, δεν χρειάστηκε να κανω καμια επιπλεον εξέταση.

 Στις 26 Νοεμβρίου ειχα το πρώτο Nst όπου ο μικρός μου ηταν 2.700 kg πολυ καλα δηλαδη , στις επόμενες δυο εβδομάδες που πήγαινα για nst το βάρος παρέμεινε ακριβως το ίδιο, χωρις καμια ομως ένδειξη οτι κατι δεν πάει καλα. Παρ ολα αυτα ο γιατρος μου στο τελευταίο μου ειπε σου κλείνω ραντεβού για σημερα με τον εμβρυομητρικο σου να μου επιβεβαιώσει αυτο που βλέπω ο ίδιος βάρος και οτι ολα ειναι καλα. Ξαναντοπλερ ξανά Nst την ίδια μερα. Τα ίδια μου επιβεβαίωσε και ο εμβρυομητρικος ολα ειναι εξαιρετικά , ισως να ειναι λιγο μικρός ο πλακούντας μου, χωρις αλλα θέματα ομως, παρ ολα αυτα μου ειπε εγω θα σε έβαζα για πρόκληση τοκετού πριν τις 39 εβδομάδες. Μιλάνε μεταξυ τους οι γιατροι κι ενώ εκανα τα Nst καθε τεταρτη, μου ζητάνε να ξαναπάω Δευτέρα για έλεγχο 38w 2d.

 Ξεκινάμε το nst το πρώτο δεκάλεπτο ηταν ολα τελεια, απο κεί και πέρα απλα ήμουν παρατηρητής σε ολα αυτα που συνέβαιναν. Έκανε αλλοιώσεις η μια μαια φώναξε και αλλη , ο γιατρος ηρθε τρέχοντας μεσα και προσπαθούσαν κουνήσουν το μπεμπη για να αντιδράσει. Η μαια με πηρε με το αυτοκίνητο της και φτάσαμε στο μητέρα  οσο πιο γρήγορα γινόταν. Θυμαμαι να πονάω πολυ στην επισκληρίδειο , τα φώτα και το επόμενο που θυμαμαι ειναι να μου βάζουν τον μπεμπη πάνω στο στήθος μου. Ολα τα υπόλοιπα τα εχω διαγράψει, σαν να μην ήμουν εκεί.

 Νιώθω τοσο ευγνώμων στον θεό , στην τύχη μου, στον γιατρο μου , στις μαίες και δεν ξερω σε ποιον αλλο που εχω τον μπεμπουλη μου δίπλα μου. Γεννήθηκε 2.680 κρατώντας στα χέρια του τον αμνιακό σάκο οπως μου ειπαν, ενα πολυ δυνατό μωρο , που έβγαλε τις εισεχουσες θηλες μου έξω απο την πρώτη στιγμή που τον έβαλαν στο στήθος μου.

 Ενα ήσυχο μωρο , που κλαίει μονο τα βραδια 12-3, που τρώει δίχως να υπάρχει αυριο, απο ολα, στήθος κατεύθυαν  , με ψευδοθηλες οταν πονάω,  απο αντλήσεις και σκονογαλα.

 Ειμαι τοσο ευτυχισμένη , νιώθω σαν να ζω σε όνειρο. Σας το ευχομαι ολόψυχα να το ζήσετε ολες σας. 

Η αλήθεια ειναι οτι μου εχει μείνει ενα ΑΝ και λόγω ορμονών συγκινούμαι πολυ οταν το σκέφτομαι. Τι θα γινόταν αν ειχα πάει μισή ώρα νωρίτερα, θα φαινόταν ολα πλασματικά καλα και θα γυρνούσα σπίτι; Αν πήγαινα μια ώρα αργότερα; Οι ορμόνες δεν βοηθάνε το συζήτησα και με τον γιατρο μου μου ειπε δεν μάθουμε ποτε και καλυτερα. Το μονο που βρήκε ο ίδιος ως εύρημα ηταν οτι ειχα βραχύ ομφάλιο λώρο, που και πάλι δεν μπορει να αποδοθεί σ αυτο οτι κόλλησε το βάρος του μικρού, anyway προσπαθώ να επικεντρωθώ σ αυτο που εχω και όχι σ αυτο που θα έχανα.

 P.s. Το ξενύχτι και η αϋπνία ειναι ατελείωτα! Κι έχουν περασει και 20 χρόνια απο τότε που τα εκανα...

Γελάω με αυτό 

P.s. Το ξενύχτι και η αϋπνία ειναι ατελείωτα! Κι έχουν περασει και 20 χρόνια απο τότε που τα εκανα...

να σας ζήσει κι από εδώ ο μικρός μπόμπιρας που σας τρόμαξε τελευταία στιγμή.

άντρες παιδί μου!

ο γιατρός μας τα παρατηρεί όλα και δεν αφήνει τπτ στην τύχη

εγώ τον χρειάστηκα παραμονή Χριστουγέννων και με τη βοήθεια του κι ενός άλλου πρώτα ανθρώπου και γιατρού που με δέχτηκε ενώ δεν έκανε ιατρείο κι όλα καλά

από εδώ και πέρα μόνο χαρές!

[Ελισώ]

Καλησπέρα!! Πώς είναι η μανούλα και ο άντρας της ζωής της;

<3

[Καντι]

8 ώρες πρίν, Ελισώ είπε:

Καλησπέρα!! Πώς είναι η μανούλα και ο άντρας της ζωής της;

<3

Πολύ κουρασμένη! Και ακομα περισσότερο χαρούμενη! Ακομα δεν το εχω συνειδητοποιήσει οτι αυτο το τέλειο μωρο ειναι δικο μου. Σημερα κλείσαμε μήνα και του καναμε μίνι γενέθλια. Βασικα μονο κόσμο δεν ειχαμε, ολα τα αλλα τα ειχαμε.

[Ελισώ]

9 ώρες πρίν, Καντι είπε:

Πολύ κουρασμένη! Και ακομα περισσότερο χαρούμενη! Ακομα δεν το εχω συνειδητοποιήσει οτι αυτο το τέλειο μωρο ειναι δικο μου. Σημερα κλείσαμε μήνα και του καναμε μίνι γενέθλια. Βασικα μονο κόσμο δεν ειχαμε, ολα τα αλλα τα ειχαμε.

Χαίρομαι πολύ που είστε καλά!!

Χρόνια του πολλά!! Έκλεισε κιόλας μήνα!!!!!

Δικός σου είναι, είσαι μανούλα και ο μπέμπης ένα υπερτυχερό μωράκι!! Απόλαυσε την μητρότητα και στείλε μας μπόλικη μπεμπεδόσκονη!!

<3

[Neverislate]

10 ώρες πρίν, Καντι είπε:

Πολύ κουρασμένη! Και ακομα περισσότερο χαρούμενη! Ακομα δεν το εχω συνειδητοποιήσει οτι αυτο το τέλειο μωρο ειναι δικο μου. Σημερα κλείσαμε μήνα και του καναμε μίνι γενέθλια. Βασικα μονο κόσμο δεν ειχαμε, ολα τα αλλα τα ειχαμε.

Να σας ζησει δεν σου ευχηθηκα  annnamariag εχασα κωδ και ξαναεκανα εγγραφη!!!

[Καντι]

Κοριτσακια μου εχετε τσουβάλια μπεμπέδοσκονη !!! Ολες θα γίνετε μανούλες!!!

Just now, Ελισώ είπε:

Χαίρομαι πολύ που είστε καλά!!

Χρόνια του πολλά!! Έκλεισε κιόλας μήνα!!!!!

Δικός σου είναι, είσαι μανούλα και ο μπέμπης ένα υπερτυχερό μωράκι!! Απόλαυσε την μητρότητα και στείλε μας μπόλικη μπεμπεδόσκονη!!

<3

 

Just now, Neverislate είπε:

Να σας ζησει δεν σου ευχηθηκα  annnamariag εχασα κωδ και ξαναεκανα εγγραφη!!!

 

[playbunny]

Χρόνια πολλά σπιρτούλη!! Happy 1 month!!  

Ελπίζω να πήρατε τούρτα στο παιδί, για να την φάτε εσείς βεβαίως τα μεγάλα παιδιά! 

[Καντι]

Ναι πήραμε  minions μπαλόνια κεράκι 

Just now, playbunny είπε:

Χρόνια πολλά σπιρτούλη!! Happy 1 month!!  

Ελπίζω να πήρατε τούρτα στο παιδί, για να την φάτε εσείς βεβαίως τα μεγάλα παιδιά! 

Τι κανουν τα λαγουδάκια; Τωρα καταλαβαινω ποσο δύσκολα ειναι τα δίδυμα , με ενα μωρο δυο άνθρωποι απο πάνω του και δεν προλαβαίνουμε,

[playbunny]

Just now, Καντι said:

Ναι πήραμε  minions μπαλόνια κεράκι 

Τι κανουν τα λαγουδάκια; Τωρα καταλαβαινω ποσο δύσκολα ειναι τα δίδυμα , με ενα μωρο δυο άνθρωποι απο πάνω του και δεν προλαβαίνουμε,

Minions!!! Εντάξει, τελειο!! ♥️

Καλα είναι τα ζουζούνια μας! Περασε η μπεμπουλα αλμα ανάπτυξης στον 7ο και ειχαμε αυπνιες κ γκρίνια φουλ αλλά στρωνει τωρα ευτυχώς.

Είναι δύσκολο και έχει πολύ κούραση αλλά με ρουτίνα, πρόγραμμα και βοήθεια κάπως παλεύεται. Το πολύ ζόρι για εμας ήταν το πρώτο 3μηνο, μέχρι να ξεκινήσει ο πιο μακρύς και σταθερος νυχτερινός υπνος.

Υπομονή μανούλα!! Βάστα γερά και ότι βοήθεια υπάρχει δεξου την γιατι χρειάζεται η πολύτιμη ξεκούραση με όποια ευκαιρία παρουσιάζεται. 

Σας στέλνουμε πολλά φιλάκια!! 

[thalasa]

On 22 Δεκεμβρίου 2020 at 12:19 ΜΜ, Καντι είπε:

Κοριτσια μου σας ευχαριστω ολες για τις ευχές !!! Πιστεύω οτι με τόση αγάπη απο σας  ο σπιρτουλης μου θα ειναι τρισευτυχισμένος. Ζήτω συγνώμη που δεν μπόρεσα καν να απαντήσω ενα ευχαριστω ξεχωριστά στην καθε μια σας.

 Γράφω εδώ για ολες σας που με ρωτάτε για τον τροπο που γέννησα και πως πηγε κλπ.

 Γιατι σε μια τελεια εγκυμοσυνη απλα μπορει να μην πανε  ολα καλα στο τελος και πρεπει και εμεις και ο γιατρος μας να ειμαστε σε εγρήγορση. Στην διάρκεια της εγκυμοσύνης δεν ειχα καμια ενόχληση , αλλα και μεγαλη ελευθερία απο τον γιατρο μου στις βόλτες , διακοπές , εκανα πιλάτες, πήρα στο σύνολο 11 κιλά , ολα τελεια. Αυχενική , β επιπεδου και ντοπλερ επισης εξαιρετικά, δεν χρειάστηκε να κανω καμια επιπλεον εξέταση.

 Στις 26 Νοεμβρίου ειχα το πρώτο Nst όπου ο μικρός μου ηταν 2.700 kg πολυ καλα δηλαδη , στις επόμενες δυο εβδομάδες που πήγαινα για nst το βάρος παρέμεινε ακριβως το ίδιο, χωρις καμια ομως ένδειξη οτι κατι δεν πάει καλα. Παρ ολα αυτα ο γιατρος μου στο τελευταίο μου ειπε σου κλείνω ραντεβού για σημερα με τον εμβρυομητρικο σου να μου επιβεβαιώσει αυτο που βλέπω ο ίδιος βάρος και οτι ολα ειναι καλα. Ξαναντοπλερ ξανά Nst την ίδια μερα. Τα ίδια μου επιβεβαίωσε και ο εμβρυομητρικος ολα ειναι εξαιρετικά , ισως να ειναι λιγο μικρός ο πλακούντας μου, χωρις αλλα θέματα ομως, παρ ολα αυτα μου ειπε εγω θα σε έβαζα για πρόκληση τοκετού πριν τις 39 εβδομάδες. Μιλάνε μεταξυ τους οι γιατροι κι ενώ εκανα τα Nst καθε τεταρτη, μου ζητάνε να ξαναπάω Δευτέρα για έλεγχο 38w 2d.

 Ξεκινάμε το nst το πρώτο δεκάλεπτο ηταν ολα τελεια, απο κεί και πέρα απλα ήμουν παρατηρητής σε ολα αυτα που συνέβαιναν. Έκανε αλλοιώσεις η μια μαια φώναξε και αλλη , ο γιατρος ηρθε τρέχοντας μεσα και προσπαθούσαν κουνήσουν το μπεμπη για να αντιδράσει. Η μαια με πηρε με το αυτοκίνητο της και φτάσαμε στο μητέρα  οσο πιο γρήγορα γινόταν. Θυμαμαι να πονάω πολυ στην επισκληρίδειο , τα φώτα και το επόμενο που θυμαμαι ειναι να μου βάζουν τον μπεμπη πάνω στο στήθος μου. Ολα τα υπόλοιπα τα εχω διαγράψει, σαν να μην ήμουν εκεί.

 Νιώθω τοσο ευγνώμων στον θεό , στην τύχη μου, στον γιατρο μου , στις μαίες και δεν ξερω σε ποιον αλλο που εχω τον μπεμπουλη μου δίπλα μου. Γεννήθηκε 2.680 κρατώντας στα χέρια του τον αμνιακό σάκο οπως μου ειπαν, ενα πολυ δυνατό μωρο , που έβγαλε τις εισεχουσες θηλες μου έξω απο την πρώτη στιγμή που τον έβαλαν στο στήθος μου.

 Ενα ήσυχο μωρο , που κλαίει μονο τα βραδια 12-3, που τρώει δίχως να υπάρχει αυριο, απο ολα, στήθος κατεύθυαν  , με ψευδοθηλες οταν πονάω,  απο αντλήσεις και σκονογαλα.

 Ειμαι τοσο ευτυχισμένη , νιώθω σαν να ζω σε όνειρο. Σας το ευχομαι ολόψυχα να το ζήσετε ολες σας. 

Η αλήθεια ειναι οτι μου εχει μείνει ενα ΑΝ και λόγω ορμονών συγκινούμαι πολυ οταν το σκέφτομαι. Τι θα γινόταν αν ειχα πάει μισή ώρα νωρίτερα, θα φαινόταν ολα πλασματικά καλα και θα γυρνούσα σπίτι; Αν πήγαινα μια ώρα αργότερα; Οι ορμόνες δεν βοηθάνε το συζήτησα και με τον γιατρο μου μου ειπε δεν μάθουμε ποτε και καλυτερα. Το μονο που βρήκε ο ίδιος ως εύρημα ηταν οτι ειχα βραχύ ομφάλιο λώρο, που και πάλι δεν μπορει να αποδοθεί σ αυτο οτι κόλλησε το βάρος του μικρού, anyway προσπαθώ να επικεντρωθώ σ αυτο που εχω και όχι σ αυτο που θα έχανα.

 P.s. Το ξενύχτι και η αϋπνία ειναι ατελείωτα! Κι έχουν περασει και 20 χρόνια απο τότε που τα εκανα...

Κάντυ μου να σου ζήσει το αγοράκι σου, τώρα το είδα ότι γέννηςες , έχω συγκινηθεί πολύ τώρα , τόσο δυνατοί κι εσύ και το μωράκι σου.. Όλα καλά, μόνο χαρές από εδώ και πέρα, από σένα παίρνουμε δύναμη και εμείς . Σε φιλώ

[Καντι]

Just now, thalasa είπε:

Κάντυ μου να σου ζήσει το αγοράκι σου, τώρα το είδα ότι γέννηςες , έχω συγκινηθεί πολύ τώρα , τόσο δυνατοί κι εσύ και το μωράκι σου.. Όλα καλά, μόνο χαρές από εδώ και πέρα, από σένα παίρνουμε δύναμη και εμείς . Σε φιλώ

Σ ευχαριστω πολυ κορίτσι μου!

διαβασα τα νεα σου και στεναχωρέθηκα πολυ, μην το βάζεις κάτω, θα βρεις τι φταίει και θα πετύχεις το πιστεύω ειληκρινα