Cafe Νοέμβριος 2011

[prosperous]

πεντε παραθεσεις και με αυτη εξι?? πολλα για πρωι! χαχα!!

ας γραψει και καμια αλλη βρε!!!

καλη εβδομαδα κοριτσακια!

[marialena1]

καλημερα!!!!!!

ολα καλα θα μασ πανε ελενη θα δεισ θατα καταφερουμε μια χαρα!!!!μη σου πω οτι κ για το μωρακι ειναι πολυ καλυτερα οταν δεν εχει πολλα χερισ να το κακομαθενουν ετσι ακουει περισσοτερο την μαμα του κ μπαινει πο ευκολα σε προγραμμα που θεσ εσυ κ κανενασ αλλοσ!!!!!

χθεσ στησαμε την κουνια κ την αλλαξιερα!!!!!πολυ μαρεσει!!!!(η αλλαξιερα μασ εσπασε λιγο τα νευρα γιατι ηταν δυο βιδεσ θεοστραβεσ κ δεν βιδοναν αλλα που να την αφησουν ο αντρασ μου κ ο πατερασ μου τισ κοπαναγαν για να μπουν κ εγω απο διπλα εξαλλη αφηστε την αφηστε την να την παμε πισω!!!!!σιγα μη μακουγαν την κοπανισαν κ την εφτιαξαν τελικα!!!!ναι μου λεει ο πατερασ μου αυτη τη δουλεια θα κανουμε!!!)

[prosperous]

καλημερα Marialena

εγω εχω αλλαξιερα του ΙΚΕΑ και ενα λικνο αλλα θα τα στησω κατα τις 10 του Οκτωβρη, καπου εκει.. βασικα επειδη εχω βαλει γραφειο στο δωματιο μου πρεπει να κατσω να υπολογισω που θα μπει η τουαλετα μου και η σιφινιερα και που το λικνο..

βεβαια για οτν πρωτο μηνα ειναι καλα να ειναι διπλα σε παραθυρο για να βλεπει φως το μωρο αν κοιμαται την ημερα για να εμποδισει τον ικτερο να παρει τα πανω του..

γενικα να θυμαστε οτι θελει φως την ημερα να βλεπει το παιδι.. οχι νταλα ο ηλιος πανω του αλλα το φως βοηθαει να μην εκδηλωθει ο ικτερος..η κιτρινιλα στο δερματακι του..πιεζετε με τα δακτυλακια σας πανω στο δερματακι του και βλεπετε αν ασπριζει η κιτρινιζει.. επισης βλεπετε αν το μωρο εχει ικτερο και απο το γενικοτερο χρωμα του..αν δεν ειναι ροδαλο τοτε θα κιτρινιζει..

αν θυμαμαι καλα ο ικτερος στο νοσοκομειο εμφανιζεται κατα την τριτη ημερα και για αυτο κανουν και σχετικες εξετασεις και επαναληπτικες.. δεν ειμαι βεβαιη θα το ψαξω αλλα πανω απο 112 η 13 θεωρειται ικτερος για αγωγη..

ωστοσο ο ικτερος δεν εμποδιζει τον θηλασμο.. οσο θηλαζετε τοσο τον αποφευγετε.

[_marjio]

Καλημερα κοριτσια!!!!

Εχτες το βραδυ αργησα να κοιμηθω ειχε ωραια εργα η τηλεοραση και κατσαμε μεχρι αργα!

Ντινακι μου καλα αποτελεσματα να μας φερεις απο το γιατρο..

και ναιαιαιαιαι!!μπαινουμε στην 32 εβδομαδααααα,,,χαχαχα!!

Ουτε εμενα ο αφαλος δεν εξεχει, ουτε επιπεδος εχει γινει, ειναι ακομα λακουβιτσα(μικρη βεβαια)!!! Α!γαλατακι εχω απο την 18 εβδομαδα αλλα μη φανταστεις σταγονες βγαινουν..αλλα μην αγχωνεσαι δεν ειναι απαραιτητο ''αξεσουαρ''....

Πηγες ΙΚΑ για την αδεια; η για εξετασεις; δε θυμαμαι ποτε ειχες κλεισει ραντεβου για την αδεια! εγω θα παω την Τεταρτη..

prosperous ηθελα να γραψω για την αναρρωση οτι ηταν δυσκολη... Οντως για πρωτη γεννα ηταν πολυ γρηγορη..!!!!

Μαριαλενα μια χαρα την καταφερανε την αλλαξιερα

[Dina:)]

Τωρα ξεμπερδεψαμε απο το νοσοκομειο.. Δε λεω.. ναι, οντως, το νοσοκομειο εχει καλη φημη στα μαιευτικα, παραπονα δεν εχω ακουσει, αντιθετως, αλλα οπως και να το κανουμε, δεν ξερω για τις αλλες πολεις, την εχει την παρακμη του! Δηλαδη, ΕΛΕΟΣ!!!!!! Το παιδακι μου ειναι 1580 γραμμαρια και ειναι με το κεφαλι προς τα κατω. Ουτε υψος μου ειπε, δεν μπορει να μου το πει , λεει, ουτε το ειδα σε 4D που ημουν μαθημενη..ουτε καθισαμε λιγο παραπανω να το χαζεψουμε... Κοσμος εμπαινε,κοσμος εβγαινε, μια ωρα και παραπανω μετα απο το ραντεβου που ειχα κλεισει μπηκαμε, ο χωρος δεν αεριζοταν σωστα, γενικα παρακμη.. Αλλα το παιδακι μου ειναι καλα, αυτο με νοιαζει.. Και επισης μου ειπε οτι αν το επιτρεψει οφθαλμιατρος θα ξεκινησουμε με φυσιολογικο... Θετικο αυτο...

Παω να κανω ενα ντουζακι για να βγαλω τη νοσοκομειίλα ...

θα τα πουμε το απογευματακι..

πολλα φιλια...

[prosperous]

Τωρα ξεμπερδεψαμε απο το νοσοκομειο.. Δε λεω.. ναι, οντως, το νοσοκομειο εχει καλη φημη στα μαιευτικα, παραπονα δεν εχω ακουσει, αντιθετως, αλλα οπως και να το κανουμε, δεν ξερω για τις αλλες πολεις, την εχει την παρακμη του! Δηλαδη, ΕΛΕΟΣ!!!!!! Το παιδακι μου ειναι 1580 γραμμαρια και ειναι με το κεφαλι προς τα κατω. Ουτε υψος μου ειπε, δεν μπορει να μου το πει , λεει, ουτε το ειδα σε 4D που ημουν μαθημενη..ουτε καθισαμε λιγο παραπανω να το χαζεψουμε... Κοσμος εμπαινε,κοσμος εβγαινε, μια ωρα και παραπανω μετα απο το ραντεβου που ειχα κλεισει μπηκαμε, ο χωρος δεν αεριζοταν σωστα, γενικα παρακμη.. Αλλα το παιδακι μου ειναι καλα, αυτο με νοιαζει.. Και επισης μου ειπε οτι αν το επιτρεψει οφθαλμιατρος θα ξεκινησουμε με φυσιολογικο... Θετικο αυτο...

Παω να κανω ενα ντουζακι για να βγαλω τη νοσοκομειίλα ...

θα τα πουμε το απογευματακι..

πολλα φιλια...

το θεμα ειναι πως ολα ειναι μια χαρα!!! μπραβο..

ξεκουρασου τωρα γιατι αυτα τα περα δωθε δεν ειναι και οτι ποο ξεκουραστο πλεον..

εγω απο χθες ειμαι λες και εχω ενα σακι ..πατατες μπροστα μου και με σερνει.. ο μπεμπης ειναι πολυ δραστηριος και η κοιλια μου κουνιεται διαρκως και νοιωθω τσιτα το δερμα και σημερα με πονεσε και η μεση μου γρηγορα..

αιντεεε...και εχουμε και ενα μηνα εναμιση το πολυ.....(μαλλον λιγοτερο για μενα)

[kyriak_]

Καλησπέρα μανουλίτσες και μπεμπάκια!

Πρώώώώτα από όλα να σας πω ότι προσπαθώ όλο το σκ και σήμερα να μπω να σας διαβάσω και να γράψω και τρώω διαρκώς πόρτα, μου βγαίνει μήνυμα ότι ο σέρβερ δεν έχει βρεθεί... Το πόσες φορές έχω προσπαθήσει να μπω καλύτερα να μην σας το πω θα γίνουν και τα δικά σας νεύρα κρόσια, σαν τα δικά μου..... Το αποτέλεσμα; Δεν ξέρω τι να πρωτοσχολιάσω... Πάντως είχατε πολύ όμορφη συζήτηση, που είχε βαθύ νόημα και στεναχωριέμαι που δεν μπορούσα να σας γράψω κι εγώ τη δική μου άποψη. Φανταστείτε λέει τώρα που θα πατήσω απάντηση να μην δουλεύει πάλι ο σέρβερ.... Τέσπα..

Από όλα όσα διάβασα, θέλω πρώτα από όλα να πω στην Ελένη πως την καταλαβαίνω απόλυτα, μιας κι έχω χάσει κι εγώ τη μαμά μου... Πάνε περίπου 8 χρόνια αλλά για μένα θα είναι πάντα σαν να έφυγε εχθές... Είναι πολύ μεγάλο το κενό που νιώθεις, ειδικά όταν περιμένεις να κάνεις το δικό σου παιδί και έχεις ανάγκη να είναι η μαμά σου δίπλα σου... Και ναι, κανείς δεν μπορεί να καλύψει αυτό το κενό.. Θυμάμαι στις ετοιμασίες του γάμου πόσο πολύ ήθελα να την είχα μαζί μου...και θυμάμαι πόσο δύσκολα ήταν την ίδια ημέρα του γάμου, πόσες φορές την είχα σκεφτεί.. Έτσι και τώρα, θέλω τόσο πολύ να την είχα μαζί μου, αλλά δυστυχώς πρέπει να ζήσω με την απώλειά της... Αλλά και στις δύσκολες στιγμές, όταν την χρειάζομαι να μου σταθεί, να μου πει τι να κάνω, να μοιραστώ μαζί της τα πάντα, πάντα τη σκέφτομαι.. Ελένη μου, όσο κρατάμε τη μνήμη τους ζωντανή, θα είναι πάντα δίπλα μας, έστω και με αυτόν τον τρόπο..

Εννοείται ότι αν συνεχίσω να γράφω για αυτό το θέμα, δεν θα σταματάω και δεν θέλω να βαρύνει (κι άλλο) το κλίμα!

Το άλλο που ήθελα να γράψω είναι για την Prosp και ότι σου αξίζουν πολλά μπράβο για την τότε απόφασή σου, όσο δύσκολα ίσως και αν την πήρες, να μείνετε μαζί με την κουνιάδα σου. Στη ζωή είναι όλα δούναι και λαβείν και εσείς δώσατε μια μεγάλη αγκαλιά και οικογένεια στην κουνιάδα σου και ααυτή σας το ανταποδίδει με τον δικό της τρόπο, που έχει μαι τόσο καλή σχέση με την κόρη σου και φυσικά που έχετε καταφέρει να ζείτε όλοι μαζί κάτω από την ίδια στέγη, ξανατονίζω όσες δυσκολίες και αν υπήρχαν. Μπράβο σου Prosp μου για την τόσο σημαντική απόφαση και για όσα έχεις κάνει από τη μεριά σου να ζείτε όσο περισσότερο αρμονικά μπορείτε. Είναι πολύ σημαντικό αυτό που κάνεις!

Βέβαια, έχετε γράψει και άλλα πάάάάρα πολλά που τώρα δεν τα θυμάμαι.. Όπως για την βοήθεια από το οικείο και οικογενειακό μας περιβάλλον. Εμένα είναι αρκετά κοντά οι γονείς του άντρα μου και έτσι η πεθερά μου κάνει ό,τι μπορεί ώστε να μην κουράζομαι, όπως αρκετά συχνά θα μου φέρει φαγητό, ειδικά τώρα που είμαι μόνη αυτό το διάστημα, για να μην μαγειρεύω μόνο για ένα άτομο αλλά και κυρίως για να μην κουράζομαι όπως λέει. Έχουμε πολύ καλή σχέση και εκτιμώ βαθύτατα πόσο με βοηθάει. Στο θέμα όταν με το καλό θα γίνουμε 3, θέλω κι εγώ να περνάμε με τον άντρα μου μόνοι μας αρκετές ώρες με το μωρό, γιατί σίγουρα είναι κάτι ανεκτίμητης αξίας. Για τις δουλειές στο σπίτι, που θέλει να με βοηθήσει, κι εγώ ντρέπομαι να την έχω εδώ και να μου κάνει δουλειές, οπότε σκέφτομαι επειδή λογικά μόνη μου εντελώς δεν θα μπορώ να τις καταφέρω, για κάποιες πιο βαριές δουλειές να φωνάξω μια κυρία που είναι αυτή που πηγαίνει και στην αδερφή μου. Τώρα που λέω για τις δουλειές, να σας πω ότι τέλειωσε το δωμάτιο με τις ζωγραφιές, οπότε το πολύ σε μία εβδομάδα θα μας φέρουν και τα έπιπλα του μπέμπη στο σπίτι!! Και ανυπομονώ!

Από αγορές, έχουν μείνει πολύ λίγα πράγματα πια, τα έχω σχεδόν τελειώσει και ελπίζω και τα τελευταία να γίνουν αυτή την εβδομάδα..

Σήμερα πήγα να κάνω και εξετάσεις αίματος. Prosp, στον 9ο μήνα πόσο συχνά επαναλάμβανες τις αιματολογικές;

Έχετε γράψει φυσικά και άλλα πολλά, αλλά θα συγχωρέσετε τη μνήνη μου που δεν με βοηθά..

Και τώρα ας πατήσω απάντηση και ελπίζω να μην κολλήσει πάλι ο σέρβερ.....

[kyriak_]

Εύγε....

[kyriak_]

Το παιδακι μου ειναι 1580 γραμμαρια και ειναι με το κεφαλι προς τα κατω. Ουτε υψος μου ειπε, δεν μπορει να μου το πει , λεει, ουτε το ειδα σε 4D που ημουν μαθημενη..ουτε καθισαμε λιγο παραπανω να το χαζεψουμε... Κοσμος εμπαινε,κοσμος εβγαινε, μια ωρα και παραπανω μετα απο το ραντεβου που ειχα κλεισει μπηκαμε, ο χωρος δεν αεριζοταν σωστα, γενικα παρακμη.. Αλλα το παιδακι μου ειναι καλα, αυτο με νοιαζει.. Και επισης μου ειπε οτι αν το επιτρεψει οφθαλμιατρος θα ξεκινησουμε με φυσιολογικο... Θετικο αυτο...

Παω να κανω ενα ντουζακι για να βγαλω τη νοσοκομειίλα ...

θα τα πουμε το απογευματακι..

πολλα φιλια...

Ντινάκι, μια χαρά το μωράκι είναι!! Μπράβο με τα νέα, και μην στεναχωριέσαι για την 4d, θα το δείτε την επόμενη φορά! Για το ύψος, εγώ ξέρω ότι τώρα πια δεν μπορούν να το μετρήσουν και δεν έχει και τόση σημασία, όση έχει φυσικά το βάρος και όλα τα υπόλοιπα! Όλα καλά είναι! Καλή ξεκούραση, φιλάκια πολλά!

[prosperous]

κyriak.. συγκινηθηκα με οσα εγραψες για το θεμα της απωλειας σου και ειλικρινα το εχω ζησει μονο απο μερους του ανδρα μου που εχει χασει και τους δυο και μαλιστα τη μητερα του παραλληλα με τη σχεση μας κατι που το εζησα απο τη στιγμη του θανατου εως και την εκταφη.. και παροτι ως ανδρας εχει εγκρατεια ξερω ποσο του στοιχισε οπως και την ημερα του γαμου μας που ηταν φανερο οτι τους σκεφτοταν.. και βεβαια οταν γεννηθηκε η μικρη..ποσες φορες ειπε και ξαναπε ποσο λυποταν που δεν τους ειχε εδω..

τεσπα.. καλως η κακως ειναι μια κατασταση μη αναστρεψιμη και οπως ειπατε οι καλες αναμνησεις και η αγαπη σας τους κραταει ζωντανους..

και ευχαριστω για τα καλα σου λογια σχετικα με το θεμα της συμβιωσης μου..ολα ειναι δουναι και λαβειν.. ειναι ακριβως η φραση που αρμοζει..

καλοριζικο και να χαρειτε με το καλο το ομορφο σας παιδικο δωματιακι.. ειναι μεγαλη αλλαγη στη ζωη ο ερχομος ενος παιδιου.. θα δειτε ποσο αλλαζει ενα σπιτι.. ποση ζωντανια παιρνει με ενα μαγικο τροπο..

εγω στον 9ο δεν εχω κανει αλλες εξετασεις πλην κολπικες.. και για την επομενη φορα που θα τελειωνω τον 8ο μηνα δεν μου χει δωσει αλλες εξετασεις.. μου χε δωσει γενικη αιματος και κατι λιγα αλλα και ειχα κανει αρχες 8ου.. αν θα μου ξαναδωσει για τον 9ο δεν ξερω αλλα δεν νομιζω κιολας..θα σας πω αν ειναι την αλλη Παρασκευη που θα παω να με δει..

παω τωρα να προσπαθησω (λεμε τωρα..) να τιθασευσω την μικρη ταρζανουλα μπας και κοιμηθει..

[helen83]

καλημερα!!!!!!

ολα καλα θα μασ πανε ελενη θα δεισ θατα καταφερουμε μια χαρα!!!!μη σου πω οτι κ για το μωρακι ειναι πολυ καλυτερα οταν δεν εχει πολλα χερισ να το κακομαθενουν ετσι ακουει περισσοτερο την μαμα του κ μπαινει πο ευκολα σε προγραμμα που θεσ εσυ κ κανενασ αλλοσ!!!!!

χθεσ στησαμε την κουνια κ την αλλαξιερα!!!!!πολυ μαρεσει!!!!(η αλλαξιερα μασ εσπασε λιγο τα νευρα γιατι ηταν δυο βιδεσ θεοστραβεσ κ δεν βιδοναν αλλα που να την αφησουν ο αντρασ μου κ ο πατερασ μου τισ κοπαναγαν για να μπουν κ εγω απο διπλα εξαλλη αφηστε την αφηστε την να την παμε πισω!!!!!σιγα μη μακουγαν την κοπανισαν κ την εφτιαξαν τελικα!!!!ναι μου λεει ο πατερασ μου αυτη τη δουλεια θα κανουμε!!!)

Μαριαλενάκι μου μια χαρά θα τα καταφέρουμε όπως όλες!!!!!

χαχαχα...γέλασα πάρα πολύ με την περιγραφή σου στο στήσιμο της αλλαξιέρας!!!!!!!:tongue:

Εγώ έλεγα πως στο στήσιμο της κούνιας και της ντουλάπας θα φώναζα τον πατέρα μου που ξέρει από έπιπλα για βοήθεια αλλά φοβήθηκα μη γίνει κάτι και χρειαστεί να φτιάξει δική του πατέντα και τελικά την κούνια την στήσαμε μόνοι μας εγώ κι ο άντρας μου!!!

Στην ντουλάπα θα τον φωνάξω πάντως να έρθει κι ελπίζω να είναι ίσιες οι βίδες....χαχαχα

Αν τύχει κάτι τέτοιο όπως με σας κι αρχίζουνε να κοπανάνε τις βίδες την ίδια αντίδραση θα έχω με σένα!! Θα φωνάζω να σταματήσουνε εκτός κι αν τους μείνει η ντουλάπα στα χέρια!!!:rolleyes:

Τέλος καλά όλα καλά λοιπόν!!!!!!! Το θέμα είναι πως έχεις την κούνια και την αλλαξιέρα!!!!!!:D Με το καλό να έρθει το μωράκι σας και να γεμίσει τα έπιπλα!!!!!!!!:p

Τωρα ξεμπερδεψαμε απο το νοσοκομειο.. Δε λεω.. ναι, οντως, το νοσοκομειο εχει καλη φημη στα μαιευτικα, παραπονα δεν εχω ακουσει, αντιθετως, αλλα οπως και να το κανουμε, δεν ξερω για τις αλλες πολεις, την εχει την παρακμη του! Δηλαδη, ΕΛΕΟΣ!!!!!! Το παιδακι μου ειναι 1580 γραμμαρια και ειναι με το κεφαλι προς τα κατω. Ουτε υψος μου ειπε, δεν μπορει να μου το πει , λεει, ουτε το ειδα σε 4D που ημουν μαθημενη..ουτε καθισαμε λιγο παραπανω να το χαζεψουμε... Κοσμος εμπαινε,κοσμος εβγαινε, μια ωρα και παραπανω μετα απο το ραντεβου που ειχα κλεισει μπηκαμε, ο χωρος δεν αεριζοταν σωστα, γενικα παρακμη.. Αλλα το παιδακι μου ειναι καλα, αυτο με νοιαζει.. Και επισης μου ειπε οτι αν το επιτρεψει οφθαλμιατρος θα ξεκινησουμε με φυσιολογικο... Θετικο αυτο...

Ντινάκι πρώτη φορά πήγες στο νοσοκομείο??? Την επόμενη θα ξέρεις τι έχεις να αντιμετωπίσεις!!!!

Και σε μας έτσι είναι το νοσοκομείο αλλά πλεόν κάνω υπομονή σε όλα!!!!!

Το ύψος του μωρού εδώ και μήνες έχει σταματήσει να μου το λέει ο γιατρός που έχω έξω γιατί όλα γεννιούνται μου λέει, πάνω - κώτω γύρω στους 50 πόντους, οπότε μη σε απασχολεί αυτό το θέμα!!!!

Το μωράκι σου είναι μια χαρά κι έτσι θα συνεχίσει να είναι!!!!! Τώρα την όποια ταλαιπωρία τραβάμε εμείς οι μανούλες, δεν πειράζει....χαλάλι αφού σε λίγο καιρό θα τα έχουμε στην αγκαλιά μας και θα τα ξεχάσουμε όλα!!!!

Από όλα όσα διάβασα, θέλω πρώτα από όλα να πω στην Ελένη πως την καταλαβαίνω απόλυτα, μιας κι έχω χάσει κι εγώ τη μαμά μου... Πάνε περίπου 8 χρόνια αλλά για μένα θα είναι πάντα σαν να έφυγε εχθές... Είναι πολύ μεγάλο το κενό που νιώθεις, ειδικά όταν περιμένεις να κάνεις το δικό σου παιδί και έχεις ανάγκη να είναι η μαμά σου δίπλα σου... Και ναι, κανείς δεν μπορεί να καλύψει αυτό το κενό.. Θυμάμαι στις ετοιμασίες του γάμου πόσο πολύ ήθελα να την είχα μαζί μου...και θυμάμαι πόσο δύσκολα ήταν την ίδια ημέρα του γάμου, πόσες φορές την είχα σκεφτεί.. Έτσι και τώρα, θέλω τόσο πολύ να την είχα μαζί μου, αλλά δυστυχώς πρέπει να ζήσω με την απώλειά της... Αλλά και στις δύσκολες στιγμές, όταν την χρειάζομαι να μου σταθεί, να μου πει τι να κάνω, να μοιραστώ μαζί της τα πάντα, πάντα τη σκέφτομαι.. Ελένη μου, όσο κρατάμε τη μνήμη τους ζωντανή, θα είναι πάντα δίπλα μας, έστω και με αυτόν τον τρόπο..

Εννοείται ότι αν συνεχίσω να γράφω για αυτό το θέμα, δεν θα σταματάω και δεν θέλω να βαρύνει (κι άλλο) το κλίμα!

Τώρα που λέω για τις δουλειές, να σας πω ότι τέλειωσε το δωμάτιο με τις ζωγραφιές, οπότε το πολύ σε μία εβδομάδα θα μας φέρουν και τα έπιπλα του μπέμπη στο σπίτι!! Και ανυπομονώ!

Κυριακή μου λυπάμαι πάρα πολύ και για τη δική σου απώλεια...:(

Κι εγώ κάθε φορά που τη χρειάζομαι σκέφτομαι τι θα μου έλεγε και παίρνω δύναμη!! Όλο αυτό τον καιρό νομίζω πως με ένα μοναδικό τρόπο είναι δίπλα μου και με βοηθάει!!! Ίσως γι'αυτό να αισθάνομαι πως είμαι ικανή να τα κάνω όλα..... Κι εγώ θα μπορούσα να γράψω σελίδες για το θέμα....αλλά οκ, εδώ μιλάμε για τα μωράκια μας....

Για τις δουλειές που λες κι εγώ σκέφτομαι να πάρω μία γυναίκα για μία φορά πριν τη γέννα να κάνει τα βαριά αλλά και πάλι ντρέπομαι μωρέ..., θα δω...

Τελειώσατε και με τις ζωγραφιές!!!!!! Τέλεια!!!!!! Με το καλό να έρθουνε και τα επιπλάκια σας και το μωράκι σας φυσικά!!!!!!!!!

Όσο για τον αφαλό που λέτε, εμένα δεν υπάρχει πλεόν λακουβίτσα!!!!!!!! Αφαλός και κοιλιά είναι ένα ενιαίο πράγμα....

Αυτό που δεν έχω εγώ είναι η αυτή η μαύρη γραμμή που βγάζουνε όλες οι εγκυμονούσες!!!! Την ψάχνω αλλά τίποτα....

Προσπ για το θέμα ζέστης...κι εγώ έτσι είμαι...με ανεμιστήρα κοιμάμαι και δεν θα είχα πρόβλημα να βάλω και air condition.... Σκάω λέμε.....

Όπως επίσης αισθάνομαι το μωρό να ανεβαίνει ψηλά όταν ξαπλώνω κι αισθάνομαι δυσφορία!!!!!!! Σαν κάτι να με πλακώνει αλλά σκέφτομαι πως έχει μεγαλώσει το πουλάκι μου και δε βολεύεται εκεί μέσα οπότε βρίσκει ευκαιρία κι όταν απλώνομαι εγώ, απλώνεται κι αυτό!!!!!:D

Καλησπέρα σε όλες!!!!!!!

[kyriak_]

Σ' ευχαριστώ πολύ Prosp μου.. Όλα είναι μέσα στη ζωή και απλά πρέπει να τα αντιμετωπίζουμε. Όπως αρμόζει για το καθένα..

Εγώ σήμερα έκανα τις αιματολογικές, που είναι ο μηνιαίος τυπικός έλεγχος, όπως γίνεται κάθε φορά όταν πλησιάζει το τέλος κάθε μήνα.. Απλά έχω και την εξέταση anti-xa λόγω της θρομβοφιλίας και ίσως πρέπει να την κάνω πιο συχνά κλείνοντας τον 8ο..αλλά θα το μάθω όταν πάω στην αιματολόγο.

Ευτυχώς πάω κάθε μήνα στο ΙΚΑ και μου γράφουν τις ενέσεις επειδή το κόστος τους είναι αρκετά υψηλό, σχεδόν 130 ευρώ η θεραπεία μηνός.. Σήμερα που πήγα στο Ιασώ, αναζήτησα και το γιατρό μου για να μου τις γράψει αλλά έλειπε. Δεν ξέρω βρε κορίτσια, αλλά με όλα τα τελευταία γεγονότα όπως συνέβησαν, νιώθω ότι έχει κλονιστεί η εμπιστοσύνη μου απέναντί του. Κι αυτό επιβαρύνεται κι από το γεγονός ότι ο άντρας μου δεν συμπαθεί και τόσο το γιατρό μου, επειδή από πολύ νωρίς είχε όπως λέει καταλάβει ότι σκέφτεται πολύ συμφεροντολογικά.. Όλα ξεκίνησαν από την προηγούμενη κύηση, που παλινδρόμησε, και ο τρόπος του γιατρού όσον αφορά στο οικονομικό δημιούργησε πολύ άσχημες εντυπώσεις στον άντρα μου. Εγώ τον εμπιστευόμουν ως γιατρό, ίσως και να μην ήθελα να αφήσω κάτι να με κλονίσει, αλλά τώρα με τα τελευταία νιώθω ότι αυτό έχει συμβεί και δεν με αφήνει να ηρεμήσω.. Δηλαδή, τι μπορώ να κάνω; Να αρχίσω να ψάχνω τώρα μπαίνοντας στον 9ο για άλλον γιατρό; Και με τι κριτήρια;; Με τον άντρα μου όποτε τα συζητάμε ερχόμαστε σε ρήξη, ίσως φταίει και το ότι ακόμη λείπει και είναι τεταμένες οι καταστάσεις..

Ένα μπέρδεμα μου φαίνονται όλα..μαζί με το άγχος για τα οικονομικά και τι θα κάνουμε με τόσες περικοπές και τόσα έξοδα..

[_marjio]

Καλησπερα κοριτσια μου!!!

Κυριακη μας ελειψες...!!

Λυπαμαι πολυ για την απωλεια και το κενο που αφησε η μαμα..εστω και αν εχουν περασει χρονια! Ειναι ο αγγελος σου ομως και παντα θα ειναι διπλα σου

Τωρα για το θεμα του γιατρου μην αγχωνεσαι, ολα καλα θα πανε.. Πιστευω δεν ειναι καιρος να αλλαζεις γιατρο μεσα στον 9ο... και δεν υπαρχει και σοβαρος λογος..! Να τα συζητας ολα μαζι του, και οτι και να σου λεει να μην σου το αφηνει αναιτιολόγητο..και τρωγεσαι εσυ μετα!!

Θα δεις θα ερθει η ωρα του τοκετου, το μωρο σου θα ειναι μια χαρα και οταν θα το παρεις στα χερια σου δε θα το πιστευεις...!!

Ντινακι μια χαρα ο μπεμπης ετσι;!;

Υπομονη με τα νοσοκομεια, αυτα εχουν.

Εγω παντως δεν εχω δει ποτε το μωρο 4d, δεν το εχω ζητησει..

Ελενη καλα ολα;;

Εχεις κοιταχτει στον καθρεπτη για τη μαυρη γραμμη; Γιατι κ γω νομιζα οτι δεν την ειχα αλλα οταν κοιταχτηκα ειδα οτι εχει ξεκινησει απο το ''πιτσι'' μεχρι λιγο πιο κατω απο τον αφαλο, θα ανεβει κ πιο πανω;;

Αχ prosperous κ γω νοιωθω πολυ βαρια, αφου για να σηκωθω απο το κρεβατι σε λιγο καιρο θα θελω γερανο.. Υπομονη!!

[annpan]

Καλησπέρα κορίτσια! Σας λέω τα νέα μου και μετά θα διαβάσω τα δικά σας γιατί όλο κάτι συμβαίνει και δεν προλαβαίνω αυτές τις μέρες!

Να σας πω πρώτα ότι από το Σάββατο το απόγευμα ήμουν με συσπάσεις (που ευτυχώς σταμάτησαν με ενισχυμένη δόση φαρμάκων) και απο χθες νιώθω το μωρό να έχει κατέβει τόσο χαμηλά, που δεν μπορώ ούτε να ξαπλώσω καλά (μόνο ανάσκελα και με τα πόδια σε ...μεγάλη απόσταση μεταξύ τους) ούτε να κάτσω σε καρέκλα γιατί δεν μπορώ να κάνω την παραμικρή κίνηση προς τα εμπρός-αφού να φανταστείτε σχεδόν ξαπλώνω στον καναπέ για να φάω και τέλος πάντων νιώθω λαχανιασμένη μόνο και μόνο που είμαι ξαπλωμένη και δεν κάνω τίποτα. Αφού σήμερα είχα τέτοια δυσφορία και ενίοτε και πόνο που φοβήθηκα και πήρα τη γιατρό η οποία μου είπε πως έχει κατέβει τόσο χαμηλά επειδή είναι το τρίτο και πως αν συνεχίσουν οι πόνοι να της ξανατηλεφωνήσω.

Ελπίζω να μην έχουμε τίποτα...εξελίξεις . Σε αυτήν την κατάσταση ήμουν μετά την 34η εβδομάδα στις άλλες εγκυμοσύνες.

Σας διαβάζω και επανέρχομαι!

[annpan]

Κyriak_ και Ελένη μόνο να φανταστώ μπορώ πώς είναι να χάνεις ένα τόσο αγαπημένο πρόσωπο, καθώς το έχω ζήσει μόνο από την πλευρά του άντρα μου όταν έχασε τον πατέρα του πριν από 7 χρόνια,στον οποίο ακομα αναφέρεται σε στιγμές που θα ήθελε να τον έχει κοντά του (είτε δύσκολες είτε χαρούμενες). Το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε νομίζω είναι να διατηρούμε τη μνήμη τους ζωντανή και να μιλάμε για αυτούς στα παιδιά μας ώστε να μπορέσουν έστω και με τις φωτογραφίες ή τις αφηγήσεις μας να τους γνωρίσουν. Τα συναισθήματά μας είναι το πρώτο που αντιλαμβάνονται τα παιδιά και να είστε σίγουρες ότι θα αντιληφθούν αμέσως την αγάπη που θα εκφράσεται μιλώντας για τα αγαπημένα σας πρόσωπα που δεν είναι πια στη ζωή.