Μανούλες Μαρτίου 2020 !!!!!!!

[Ounto]

Just now, Pennymav είπε:

Κλαίει κ εσενα αγάπη στο τάισμα ;η απλα δν πίνει κ σφραγίζει στόμα ;

Τα πρώτα 50μλ τα πίνει κατευθείαν και μετά κουνάει το κεφάλι δεξιά αριστερά για να αποφύγει το μπιμπερο. Περιμένω λίγο και ξαναδινω. Πίνει δύο τρεις γουλιες και πάλι κάνει το ίδιο. Μέχρι που τσατιζεται και μετά αν επιμείνω πολύ αρχίζει και κλαίει!

[fairytale18]

21 ώρες πρίν, Anna-Vangelis είπε:

Ευχαριστώ κορίτσια. Αδερφάκι θέλω να κάνω και σκέφτομαι λίγο διαφορετικά εγώ. Τα πρότυπα που είχα από τη δική μου οικογένεια μάλλον με επηρέασαν. Η αδερφή μου πχ είναι η μόνη πραγματική κολλητή μου. Θα ήθελα να έχει και το μωρό έναν τέτοιο άνθρωπο στη ζωή του. Και καλύτερα 3 μήνες χωρίς εμένα αλλά και πάλι σε ένα περιβάλλον όπου το λατρεύουν, παρά μετά μια ζωή μόνο. 

Καλησπέρα κορίτσια, με απασχολεί και εμένα το ζήτημα της απόκτησης δεύτερου παιδιού άμεσα καθώς ηλικιακά δεν έχω μεγάλα περιθώρια. Σε καταλαβαίνω απόλυτα και εμένα η αδερφή μου είναι ο μόνος άνθρωπος που εμπιστεύομαι περισσότερο και από τους γονείς μου. Αφού να φανταστείς τις προάλλες που δεν ένιωθα καλά και πήγα στο νοσοκομείο της είπα ότι εάν συμβεί κάτι σε εμένα και τον μπαμπά της θέλω μόνο εκείνη να αναλάβει το παιδί. Δεν έκανα εξωσωματική, ήρθε όμως μετά από πέντε χρόνια προσπαθειών ως αυτόματη σύλληψη αφού είχε προηγηθεί αποτυχημένη σπερματέγχυση με πρόκληση ωοθυλακιορρηξίας. Ιδανικά θα περίμενα να γίνει το παιδί τριών και μετά θα προσπαθούσαμε αλλά μου φαίνεται λίγο πολυτέλεια για τα δικά μου δεδομένα. Με προβληματίζουν όμως τόσο η οικονομική στενότητα που θα προκύψει όσο και το πρακτικό κομμάτι. Στην εγκυμοσύνη είχα αιμορραγίες στο πρώτο τρίμηνο και πρόσεχα πάρα πολύ, θα μπορώ να προσέχω το ίδιο με ένα μικρό παιδί που, αν είμαστε τυχεροί και γίνει σύντομα η σύλληψη, μπορεί να μην είναι ούτε ενός ακόμη; Από τους γονείς μου δεν περιμένω πολλά παρά το ότι μένουν σχεδόν δίπλα. Και αυτό γιατί οι σχέσεις μας τελευταία δεν είναι πολύ καλές επειδή τους είπαμε να προσέχουν κάποιες λεπτομέρειες όταν είναι με το παιδί, είναι βρέφος ακόμη, και εκείνοι παρεξηγήθηκαν. Επίσης τόλμησα να πω στη μητέρα μου ότι παρά το ότι έχει την εμπειρία της ανατροφής τεσσάρων παιδιών είναι πολύ αγχωτική όσον αφορά τα ιατρικά του παιδιού και δεν με υποστηρίζει με αυτήν την συμπεριφορά και επίσης παρεξηγήθηκε. Δεν μου πρότεινε από τότε ούτε να πάει μία φορά ο άντρας μου να πάρει ένα φαγητό να ελαφρύνει και εμένα το πρόγραμμά μου μία ημέρα. Το μόνο που περιμένει είναι να της πάω το παιδί να παίξει. Τελοσπάντων ίσως καλύτερα έτσι γιατί ούτως ή άλλως δεν ταιριάζουμε πολύ με τους γονείς μου οπότε δεν ήθελα και πολλή τριβή να έχουν με το παιδί. Τώρα θα την βαφτίσουμε και τον Σεπτέμβριο που κλείνουμε τους έξι μήνες ο γυναικολόγος μου μου προτείνει να προσπαθήσουμε. Όλα τα προαναφερθέντα όμως μας κρατάνε πίσω από το να πάρουμε αυτήν την απόφαση. Επιπλέον δε νομίζω ότι ο οργανισμός μου είναι έτοιμος. Θα ήθελα να χάσω κάποια κιλά, να αρχίσω την δουλειά γιατί και εγώ και ο άντρας μου δουλεύουμε με κυλιόμενο ωράριο, να δούμε πως θα είναι τότε η καθημερινότητα με το παιδί. Εν κατακλείδι νομίζω ότι δεν θα προχωρήσουμε άμεσα σε  προσπάθειες απόκτησης δεύτερου παιδιού, πιστεύω όμως πραγματικά πως το καλύτερο δώρο που θα μπορούσα να κάνω στο παιδί μου είναι ένα αδερφάκι.

[KNecky]

Just now, fairytale18 said:

Καλησπέρα κορίτσια, με απασχολεί και εμένα το ζήτημα της απόκτησης δεύτερου παιδιού άμεσα καθώς ηλικιακά δεν έχω μεγάλα περιθώρια. Σε καταλαβαίνω απόλυτα και εμένα η αδερφή μου είναι ο μόνος άνθρωπος που εμπιστεύομαι περισσότερο και από τους γονείς μου. Αφού να φανταστείς τις προάλλες που δεν ένιωθα καλά και πήγα στο νοσοκομείο της είπα ότι εάν συμβεί κάτι σε εμένα και τον μπαμπά της θέλω μόνο εκείνη να αναλάβει το παιδί. Δεν έκανα εξωσωματική, ήρθε όμως μετά από πέντε χρόνια προσπαθειών ως αυτόματη σύλληψη αφού είχε προηγηθεί αποτυχημένη σπερματέγχυση με πρόκληση ωοθυλακιορρηξίας. Ιδανικά θα περίμενα να γίνει το παιδί τριών και μετά θα προσπαθούσαμε αλλά μου φαίνεται λίγο πολυτέλεια για τα δικά μου δεδομένα. Με προβληματίζουν όμως τόσο η οικονομική στενότητα που θα προκύψει όσο και το πρακτικό κομμάτι. Στην εγκυμοσύνη είχα αιμορραγίες στο πρώτο τρίμηνο και πρόσεχα πάρα πολύ, θα μπορώ να προσέχω το ίδιο με ένα μικρό παιδί που, αν είμαστε τυχεροί και γίνει σύντομα η σύλληψη, μπορεί να μην είναι ούτε ενός ακόμη; Από τους γονείς μου δεν περιμένω πολλά παρά το ότι μένουν σχεδόν δίπλα. Και αυτό γιατί οι σχέσεις μας τελευταία δεν είναι πολύ καλές επειδή τους είπαμε να προσέχουν κάποιες λεπτομέρειες όταν είναι με το παιδί, είναι βρέφος ακόμη, και εκείνοι παρεξηγήθηκαν. Επίσης τόλμησα να πω στη μητέρα μου ότι παρά το ότι έχει την εμπειρία της ανατροφής τεσσάρων παιδιών είναι πολύ αγχωτική όσον αφορά τα ιατρικά του παιδιού και δεν με υποστηρίζει με αυτήν την συμπεριφορά και επίσης παρεξηγήθηκε. Δεν μου πρότεινε από τότε ούτε να πάει μία φορά ο άντρας μου να πάρει ένα φαγητό να ελαφρύνει και εμένα το πρόγραμμά μου μία ημέρα. Το μόνο που περιμένει είναι να της πάω το παιδί να παίξει. Τελοσπάντων ίσως καλύτερα έτσι γιατί ούτως ή άλλως δεν ταιριάζουμε πολύ με τους γονείς μου οπότε δεν ήθελα και πολλή τριβή να έχουν με το παιδί. Τώρα θα την βαφτίσουμε και τον Σεπτέμβριο που κλείνουμε τους έξι μήνες ο γυναικολόγος μου μου προτείνει να προσπαθήσουμε. Όλα τα προαναφερθέντα όμως μας κρατάνε πίσω από το να πάρουμε αυτήν την απόφαση. Επιπλέον δε νομίζω ότι ο οργανισμός μου είναι έτοιμος. Θα ήθελα να χάσω κάποια κιλά, να αρχίσω την δουλειά γιατί και εγώ και ο άντρας μου δουλεύουμε με κυλιόμενο ωράριο, να δούμε πως θα είναι τότε η καθημερινότητα με το παιδί. Εν κατακλείδι νομίζω ότι δεν θα προχωρήσουμε άμεσα σε  προσπάθειες απόκτησης δεύτερου παιδιού, πιστεύω όμως πραγματικά πως το καλύτερο δώρο που θα μπορούσα να κάνω στο παιδί μου είναι ένα αδερφάκι.

Το μονο που εχω να σου προτινω ειναι να ακουσεις το σωμα σου κ ν αφουγκραστειτε προς τ παρον την οικογενειακη σας ζωη ως προς το πως νιωθεταμε κ εσεις κ τ παιδι..να χαρειτε αυτο που ζειτε!!..ετσι οτι ερθει θα το αποδεχτειτε με χαρα!!

..δεν ειναι απαραιτητο πως αυτο που ζουμε εμεις με τ αδερφια μας θα τ ζησουν τ παιδια μας..αλλοι ανθρωποι ειναι αλλωστε..οποτε μην εγκλωβιζεσαι θα ελεγα σε αυτη την λογικη κ αναγκασεις τον εαυτο σου σ κατι π μπορει να γινει οπως ονειρευεσαι μπορει κ οχι..επισης κ σωματικά το αν μπορεις να το αντεξεις μετρά παρα πολύ γτ 2 παιδια ειναι πολλη κουραση αλλα κ πολλη αγαπη στην ζωη σου..

Οσο γ τους γονεις καλο θ ταν ν μιλησετε ν καταλαβουν πως ειστε μια δικη σας οικογένεια κ οι αποφασεις θ ναι δικες σας γ ν μην χαλατε τις καρδιες σας αλλα κ ν μην γινει μακρια κ αγαπημενοι..

Δεν μπορω ν πω πως εχω πλ βοηθεια προσωπικα κ παραδεχομαι πως ειναι δυσκολο μ 2 παιδια τωρα π δν δουλευω καν ποσο μαλλον όταν επιστρεψω..αλλα δν μετανιωνω τν αποφαση μου!!

Καλη τυχη σε οτι κανετε!!

[Ξένη]

11 ώρες πρίν, mpoukitsa είπε:

Ξένη μου περνάω ακριβώς τα ίδια. Δεν τρώει. Δηλαδή ξεκινάει να φάει και στα 50μλ βγάζει το μπιμπερο από το στόμα. Με το ζόρι να πιει 100 και αυτό με πολύ επιμονή και υπομονή. Δεν κάνει τσισα όπως λες και εσένα. Ελάχιστες πάνες! Εμάς η γιατρός σκέφτεται οισοφαγίτιδα και πίνει φάρμακο και περιμένουμε να πιάσει. 

Και εμένα μου είπε η γιατρός εδώ που είμαστε διακοπές μόλις γυρίσουμε Αθήνα να την πάμε για έναν υπέρηχο οισοφάγου και σε έναν παιδογαστρεντερολογο, μήπως έχει και κάποια αλλεργία...Ποιο φάρμακο πίνετε εσείς?

[fairytale18]

Just now, KNecky είπε:

Το μονο που εχω να σου προτινω ειναι να ακουσεις το σωμα σου κ ν αφουγκραστειτε προς τ παρον την οικογενειακη σας ζωη ως προς το πως νιωθεταμε κ εσεις κ τ παιδι..να χαρειτε αυτο που ζειτε!!..ετσι οτι ερθει θα το αποδεχτειτε με χαρα!!

..δεν ειναι απαραιτητο πως αυτο που ζουμε εμεις με τ αδερφια μας θα τ ζησουν τ παιδια μας..αλλοι ανθρωποι ειναι αλλωστε..οποτε μην εγκλωβιζεσαι θα ελεγα σε αυτη την λογικη κ αναγκασεις τον εαυτο σου σ κατι π μπορει να γινει οπως ονειρευεσαι μπορει κ οχι..επισης κ σωματικά το αν μπορεις να το αντεξεις μετρά παρα πολύ γτ 2 παιδια ειναι πολλη κουραση αλλα κ πολλη αγαπη στην ζωη σου..

Οσο γ τους γονεις καλο θ ταν ν μιλησετε ν καταλαβουν πως ειστε μια δικη σας οικογένεια κ οι αποφασεις θ ναι δικες σας γ ν μην χαλατε τις καρδιες σας αλλα κ ν μην γινει μακρια κ αγαπημενοι..

Δεν μπορω ν πω πως εχω πλ βοηθεια προσωπικα κ παραδεχομαι πως ειναι δυσκολο μ 2 παιδια τωρα π δν δουλευω καν ποσο μαλλον όταν επιστρεψω..αλλα δν μετανιωνω τν αποφαση μου!!

Καλη τυχη σε οτι κανετε!!

Έχεις δίκιο, πάντα ότι λες είναι πολύ σωστό, σε ευχαριστώ πολύ. Σίγουρα είναι πιο απαιτητική η καθημερινότητα με περισσότερα παιδιά τα συναισθήματα που βιώνεις όμως σίγουρα σε βοηθούν να ξεπεράσεις κάθε δυσκολία.

[Ounto]

2 ώρες πρίν, Ξένη είπε:

Και εμένα μου είπε η γιατρός εδώ που είμαστε διακοπές μόλις γυρίσουμε Αθήνα να την πάμε για έναν υπέρηχο οισοφάγου και σε έναν παιδογαστρεντερολογο, μήπως έχει και κάποια αλλεργία...Ποιο φάρμακο πίνετε εσείς?

Πίνει το galebiron. Άντε να δούμε αν πιάσει! Βέβαια μια μικρή βελτίωση υπάρχει αλλά και πάλι μη φανταστείς ότι τρώει όσο πρέπει! Ναι να πάτε να τον κάνετε τον υπέρηχο να ηρεμήσετε! Μήπως σας πει τι να κάνετε και ηρεμήσει και το μωράκι!! 

[Anna-Vangelis]

7 hours ago, fairytale18 said:

Καλησπέρα κορίτσια, με απασχολεί και εμένα το ζήτημα της απόκτησης δεύτερου παιδιού άμεσα καθώς ηλικιακά δεν έχω μεγάλα περιθώρια. Σε καταλαβαίνω απόλυτα και εμένα η αδερφή μου είναι ο μόνος άνθρωπος που εμπιστεύομαι περισσότερο και από τους γονείς μου. Αφού να φανταστείς τις προάλλες που δεν ένιωθα καλά και πήγα στο νοσοκομείο της είπα ότι εάν συμβεί κάτι σε εμένα και τον μπαμπά της θέλω μόνο εκείνη να αναλάβει το παιδί. Δεν έκανα εξωσωματική, ήρθε όμως μετά από πέντε χρόνια προσπαθειών ως αυτόματη σύλληψη αφού είχε προηγηθεί αποτυχημένη σπερματέγχυση με πρόκληση ωοθυλακιορρηξίας. Ιδανικά θα περίμενα να γίνει το παιδί τριών και μετά θα προσπαθούσαμε αλλά μου φαίνεται λίγο πολυτέλεια για τα δικά μου δεδομένα. Με προβληματίζουν όμως τόσο η οικονομική στενότητα που θα προκύψει όσο και το πρακτικό κομμάτι. Στην εγκυμοσύνη είχα αιμορραγίες στο πρώτο τρίμηνο και πρόσεχα πάρα πολύ, θα μπορώ να προσέχω το ίδιο με ένα μικρό παιδί που, αν είμαστε τυχεροί και γίνει σύντομα η σύλληψη, μπορεί να μην είναι ούτε ενός ακόμη; Από τους γονείς μου δεν περιμένω πολλά παρά το ότι μένουν σχεδόν δίπλα. Και αυτό γιατί οι σχέσεις μας τελευταία δεν είναι πολύ καλές επειδή τους είπαμε να προσέχουν κάποιες λεπτομέρειες όταν είναι με το παιδί, είναι βρέφος ακόμη, και εκείνοι παρεξηγήθηκαν. Επίσης τόλμησα να πω στη μητέρα μου ότι παρά το ότι έχει την εμπειρία της ανατροφής τεσσάρων παιδιών είναι πολύ αγχωτική όσον αφορά τα ιατρικά του παιδιού και δεν με υποστηρίζει με αυτήν την συμπεριφορά και επίσης παρεξηγήθηκε. Δεν μου πρότεινε από τότε ούτε να πάει μία φορά ο άντρας μου να πάρει ένα φαγητό να ελαφρύνει και εμένα το πρόγραμμά μου μία ημέρα. Το μόνο που περιμένει είναι να της πάω το παιδί να παίξει. Τελοσπάντων ίσως καλύτερα έτσι γιατί ούτως ή άλλως δεν ταιριάζουμε πολύ με τους γονείς μου οπότε δεν ήθελα και πολλή τριβή να έχουν με το παιδί. Τώρα θα την βαφτίσουμε και τον Σεπτέμβριο που κλείνουμε τους έξι μήνες ο γυναικολόγος μου μου προτείνει να προσπαθήσουμε. Όλα τα προαναφερθέντα όμως μας κρατάνε πίσω από το να πάρουμε αυτήν την απόφαση. Επιπλέον δε νομίζω ότι ο οργανισμός μου είναι έτοιμος. Θα ήθελα να χάσω κάποια κιλά, να αρχίσω την δουλειά γιατί και εγώ και ο άντρας μου δουλεύουμε με κυλιόμενο ωράριο, να δούμε πως θα είναι τότε η καθημερινότητα με το παιδί. Εν κατακλείδι νομίζω ότι δεν θα προχωρήσουμε άμεσα σε  προσπάθειες απόκτησης δεύτερου παιδιού, πιστεύω όμως πραγματικά πως το καλύτερο δώρο που θα μπορούσα να κάνω στο παιδί μου είναι ένα αδερφάκι.

Καλημέρα, στο αδερφικό κομμάτι με βρίσκεις 100% σύμφωνη, έτσι ακριβώς είναι και πρέπει να είναι οι αδερφικές σχέσεις. Τα αδέρφια είναι δώρο ζωής,  είμαι απόλυτη σε αυτό κι εγώ. Για το κομμάτι των γονιών δεν ξέρω τι να πω.

Μακάρι να σου πάνε όλα έτσι όπως τα θέλεις και είναι καλύτερα για εσένα.

[Pagotoula]

10 ώρες πρίν, fairytale18 είπε:

Καλησπέρα κορίτσια, με απασχολεί και εμένα το ζήτημα της απόκτησης δεύτερου παιδιού άμεσα καθώς ηλικιακά δεν έχω μεγάλα περιθώρια. Σε καταλαβαίνω απόλυτα και εμένα η αδερφή μου είναι ο μόνος άνθρωπος που εμπιστεύομαι περισσότερο και από τους γονείς μου. Αφού να φανταστείς τις προάλλες που δεν ένιωθα καλά και πήγα στο νοσοκομείο της είπα ότι εάν συμβεί κάτι σε εμένα και τον μπαμπά της θέλω μόνο εκείνη να αναλάβει το παιδί. Δεν έκανα εξωσωματική, ήρθε όμως μετά από πέντε χρόνια προσπαθειών ως αυτόματη σύλληψη αφού είχε προηγηθεί αποτυχημένη σπερματέγχυση με πρόκληση ωοθυλακιορρηξίας. Ιδανικά θα περίμενα να γίνει το παιδί τριών και μετά θα προσπαθούσαμε αλλά μου φαίνεται λίγο πολυτέλεια για τα δικά μου δεδομένα. Με προβληματίζουν όμως τόσο η οικονομική στενότητα που θα προκύψει όσο και το πρακτικό κομμάτι. Στην εγκυμοσύνη είχα αιμορραγίες στο πρώτο τρίμηνο και πρόσεχα πάρα πολύ, θα μπορώ να προσέχω το ίδιο με ένα μικρό παιδί που, αν είμαστε τυχεροί και γίνει σύντομα η σύλληψη, μπορεί να μην είναι ούτε ενός ακόμη; Από τους γονείς μου δεν περιμένω πολλά παρά το ότι μένουν σχεδόν δίπλα. Και αυτό γιατί οι σχέσεις μας τελευταία δεν είναι πολύ καλές επειδή τους είπαμε να προσέχουν κάποιες λεπτομέρειες όταν είναι με το παιδί, είναι βρέφος ακόμη, και εκείνοι παρεξηγήθηκαν. Επίσης τόλμησα να πω στη μητέρα μου ότι παρά το ότι έχει την εμπειρία της ανατροφής τεσσάρων παιδιών είναι πολύ αγχωτική όσον αφορά τα ιατρικά του παιδιού και δεν με υποστηρίζει με αυτήν την συμπεριφορά και επίσης παρεξηγήθηκε. Δεν μου πρότεινε από τότε ούτε να πάει μία φορά ο άντρας μου να πάρει ένα φαγητό να ελαφρύνει και εμένα το πρόγραμμά μου μία ημέρα. Το μόνο που περιμένει είναι να της πάω το παιδί να παίξει. Τελοσπάντων ίσως καλύτερα έτσι γιατί ούτως ή άλλως δεν ταιριάζουμε πολύ με τους γονείς μου οπότε δεν ήθελα και πολλή τριβή να έχουν με το παιδί. Τώρα θα την βαφτίσουμε και τον Σεπτέμβριο που κλείνουμε τους έξι μήνες ο γυναικολόγος μου μου προτείνει να προσπαθήσουμε. Όλα τα προαναφερθέντα όμως μας κρατάνε πίσω από το να πάρουμε αυτήν την απόφαση. Επιπλέον δε νομίζω ότι ο οργανισμός μου είναι έτοιμος. Θα ήθελα να χάσω κάποια κιλά, να αρχίσω την δουλειά γιατί και εγώ και ο άντρας μου δουλεύουμε με κυλιόμενο ωράριο, να δούμε πως θα είναι τότε η καθημερινότητα με το παιδί. Εν κατακλείδι νομίζω ότι δεν θα προχωρήσουμε άμεσα σε  προσπάθειες απόκτησης δεύτερου παιδιού, πιστεύω όμως πραγματικά πως το καλύτερο δώρο που θα μπορούσα να κάνω στο παιδί μου είναι ένα αδερφάκι.

θα συμφωνησω με την @KNecky . Oι σχεσεις που εχουμε εμεις με τα αδερφια μας δεν μπορουμε να γνωριζουμε αν θα ειναι ιδιες και για τα παιδια μας, οποτε ουτε και να αποτελει αυτο κριτηριο για την αποκτηση 2ου παιδιου. Στον αντιποδα υπαρχουν κι απειροι ενηλικες που εχουν αδερφια ειτε με ανυπαρκτες ειτε με τυπικες η κακες σχεσεις, δεν σημαινει αυτο οτι δεν θα κανουν 2ο παιδι. Καλο ειναι καθε οικογενεια να λειτουργει και να αναπτυσσεται βασει των δυνατοτητων και των αναγκων της κι οχι βασει προυπαρχοντων πεποιθησεων κι αντιληψεων. Κοιτα να χαρεις αυτο που εχεις τωρα, παρε τον χρονο σου να νιωσεις ετοιμη σωματικα και ψυχολογικα και να παρατηρησεις αν οντως νιωθετε να λειπει κατι στην οικογενεια σας η νιωθετε γεματοι και πληρεις. Αν αισθανεσαι πως οντως κατι λειπει, θα πρεπει για αρχη να αναλογιστεις αν πρακτικα και συναισθηματικα μπορειτε να ανταπεξελθετε σε διπλες ευθυνες, κουραση, αγχος, να τα συζητησετε και να συμφωνησετε με τον αντρα σου κι επειτα να προχωρησετε στο 2ο.

[Anna-Vangelis]

Οι σχέσεις το πώς θα διαμορφωθούν κανείς δεν το ξέρει. Και αν υπάρχουν αντι-παραδείγματα δε σημαίνει ότι θα επαναληφθούν. Εξάλλου, αν σκεφτόμαστε κατ'αυτόν τον τρόπο θα κάτσουμε στα αβγά μας και δε θα κάνουμε ποτέ τίποτα. Όταν παντρευόμαστε, δε λέμε α! οι τάδε χώρισαν μπορεί να χωρίσω ας μην παντρευτώ, ούτε σκεφτόμαστε ότι είμαστε θνητοί άρα γιατί να γεννηθώ αφού θα πεθάνω. Ο καθένας έχει στο μυαλό του ένα πρότυπο οικογένειας και πρέπει να είναι απόλυτα σεβαστό.  

[Polly1]

Γεια σας κορίτσια!! Επιστρέψαμε απο τις διακοπες!!! Πότε πέρασε μια βδομαδα!! Ενεργοποιήσαμε με το που φτάσαμε την κούνια της γιατι στο λίκνο δε βολεύεται πια ετσι κάθετα που Κοιμάται και γυριζει!! Θα κοιμάμαι κι εγώ δίπλα της, χωρεσαμε οπως οπως κρεβάτι και για μενα!! 

Τι βλεπω;; Συζητάτε για 2ο παιδακι;; Από τους φίλους μας οι μισοί λένε κάντε το γρηγορα γιατι μετά θα έχετε ξεμαθει και είναι ωραίο κιολας να έχουν μικρή διαφορα και οι άλλοι μισοί να το καθυστερήσουμε να ξεκουραστούμε και λιγο!! Χαχα!! Δεν υπάρχει σωστό και λαθος σε αυτά τα θέματα! Η κάθε οικογένεια ζυγίζει τα δεδομένα της που μόνο εκεινη ξέρει και αποφασίζει αναλογα!! 

[Polly1]

πρίν από 31 λεπτά , Anna-Vangelis είπε:

Οι σχέσεις το πώς θα διαμορφωθούν κανείς δεν το ξέρει. Και αν υπάρχουν αντι-παραδείγματα δε σημαίνει ότι θα επαναληφθούν. Εξάλλου, αν σκεφτόμαστε κατ'αυτόν τον τρόπο θα κάτσουμε στα αβγά μας και δε θα κάνουμε ποτέ τίποτα. Όταν παντρευόμαστε, δε λέμε α! οι τάδε χώρισαν μπορεί να χωρίσω ας μην παντρευτώ, ούτε σκεφτόμαστε ότι είμαστε θνητοί άρα γιατί να γεννηθώ αφού θα πεθάνω. Ο καθένας έχει στο μυαλό του ένα πρότυπο οικογένειας και πρέπει να είναι απόλυτα σεβαστό.  

Ωραία τα λες!!!Έτσι να βλέπουμε τη θετική και αισιοδοξη πλευρά της ζωής!!! Γιατί και με την υπεραναλυση χάνεται η ουσία πολλές φορές!!!

[Alcedo]

Καλησπέρα κορίτσια! Δεν είναι απαραίτητο μια οικογένεια να κάνει σώνει και καλά δεύτερο παιδί. Όπως αγαπά και αποφασίσει το κάθε ζευγάρι!Κάποιοι θέλουν,άλλοι όχι. Καλό είναι είτε ένα παιδί,είτε δυο,είτε δέκα να είμαστε ισορροπημένοι και όσο το δυνατόν έτοιμοι για τις ευθύνες του παιδιού.Είναι εποχή που όλα μπορείς να τα γνωρίζεις και να προσπαθήσεις να τα εφαρμόσεις,αρκεί να θέλεις. Σημασία δεν έχει η ποσότητα, αλλά η ποιότητα. Να κάνεις το καλύτερο για το παιδί σου!

Δεν ισχύει το"Ένα ίσον κανένα" ή "Με το πρώτο παιδί γίναμε γονείς,με το δεύτερο γίναμε οικογένεια" κλπς σαχλαμάρες!

Και φυσικά δεν σημαίνει ότι τα αδέρφια θα ταιριάξουν και θα συνεχίσουν πορεία ζωής μαζί. Μπορεί ναι, μπορεί να πάρει καθένας το δρόμο του και μακρυά και αγαπημένοι. Ας αφήσουμε τα στερεότυπα γιατί.... Το αίμα γίνεται νερό!!

[fairytale18]

Καλησπέρα κορίτσια, διάβασα όλα όσα γράψατε, όλες οι απόψεις είναι σεβαστές, έχουμε ακούσει διάφορες ιστορίες για αδερφικές σχέσεις κατά καιρούς. Πάντως πέρα από αυτό το κίνητρο θα ήθελα να ζήσω ξανά την εγκυμοσύνη, να κάνω ένα δεύτερο μωράκι παρά τα άγχη που περνάμε κατά καιρούς σε όλη την διαδικασία. Θα δούμε.. Ας γίνει για την καθεμιά μας αυτό που είναι το ιδανικό για την δική της φάση. Ελπίζω να πάνε όλα καλά σύντομα και με τα μωράκια που κάτι τα απασχολεί και όσες πήγατε διακοπές καλή επιστροφή στην καθημερινότητα! Εμείς δεν πήγαμε κάπου, ετοιμάζουμε και την βάφτιση τώρα που θα την κάνουμε τελικά παρά τα όσα γίνονται με τους προβλεπόμενους περιορισμούς φυσικά εκτός αν γίνει γενικό lockdown.

[KNecky]

1 hour ago, Anna-Vangelis said:

Οι σχέσεις το πώς θα διαμορφωθούν κανείς δεν το ξέρει. Και αν υπάρχουν αντι-παραδείγματα δε σημαίνει ότι θα επαναληφθούν. Εξάλλου, αν σκεφτόμαστε κατ'αυτόν τον τρόπο θα κάτσουμε στα αβγά μας και δε θα κάνουμε ποτέ τίποτα. Όταν παντρευόμαστε, δε λέμε α! οι τάδε χώρισαν μπορεί να χωρίσω ας μην παντρευτώ, ούτε σκεφτόμαστε ότι είμαστε θνητοί άρα γιατί να γεννηθώ αφού θα πεθάνω. Ο καθένας έχει στο μυαλό του ένα πρότυπο οικογένειας και πρέπει να είναι απόλυτα σεβαστό.  

Εννοειται πως δν θα κοιτας τ αρνητικα γτ μονο σ καταθλιψη θ οδηγουμαστε κ δν θ τολμουσαμε τπτ!! Εγω μιλησα ξεκαθαρα γ τ θεμα του ν δωσεις χρονο σ μια τετοια αποφαση ωστε ν μπορεις ν την υποστηριξεις..μην την παιρνεις επιβαλλοντας την στον εαυτο σ δλδ άμεσα..γτ δυο παιδια μπορει να γινουν κολλητοι αλλα θελουν κ μια υγειη μαμα κ ενα υγειη μπαμπά..θελουν χρονο κ θυσία σ πολλα επιπεδα ειδικα στον εγωισμο μας..θελουνε να υγειες περιβάλλον γενικοτερα για να λαβουν την αγαπη κ τν φροντίδα π χρειαζονται..
οποτε απο κει πρεπει να ξεκινησει καποιος χωρις να αποθαρρυνθεί φυσικα κ εννοειται δουλευουμε συνεχως την οικογενειακη ζωη κ παλεύουμε γ τ καλυτερο δυνατο!!

Σε πλς περιπτωσεις η βοηθεια ειναι σημαντική κ υπεροχο το να υπαρχει αλλα τα παιδια ειναι δικα μας κ μεις θα λογοδοτήσουμε για αυτα..οσο κ αν τα καλομαθουν οι παππουδες κ οι θειοι..

Εννοειται καθε προτυπο π εχει ο καθενας στο μυαλό τ ειναι σεβαστο κ δν σε εμποδιζει καποιος απλα παρατηθοντας εδω το θέμα γραφω κ γω κατι π θεωρω θα ειναι χρησιμο γενικοτερα..

Just now, fairytale18 said:

Καλησπέρα κορίτσια, διάβασα όλα όσα γράψατε, όλες οι απόψεις είναι σεβαστές, έχουμε ακούσει διάφορες ιστορίες για αδερφικές σχέσεις κατά καιρούς. Πάντως πέρα από αυτό το κίνητρο θα ήθελα να ζήσω ξανά την εγκυμοσύνη, να κάνω ένα δεύτερο μωράκι παρά τα άγχη που περνάμε κατά καιρούς σε όλη την διαδικασία. Θα δούμε.. Ας γίνει για την καθεμιά μας αυτό που είναι το ιδανικό για την δική της φάση. Ελπίζω να πάνε όλα καλά σύντομα και με τα μωράκια που κάτι τα απασχολεί και όσες πήγατε διακοπές καλή επιστροφή στην καθημερινότητα! Εμείς δεν πήγαμε κάπου, ετοιμάζουμε και την βάφτιση τώρα που θα την κάνουμε τελικά παρά τα όσα γίνονται με τους προβλεπόμενους περιορισμούς φυσικά εκτός αν γίνει γενικό lockdown.

Με το καλο η βαπτιση κ ολα ν πανε κλα ευχομαι!!

Just now, Polly1 said:

Γεια σας κορίτσια!! Επιστρέψαμε απο τις διακοπες!!! Πότε πέρασε μια βδομαδα!! Ενεργοποιήσαμε με το που φτάσαμε την κούνια της γιατι στο λίκνο δε βολεύεται πια ετσι κάθετα που Κοιμάται και γυριζει!! Θα κοιμάμαι κι εγώ δίπλα της, χωρεσαμε οπως οπως κρεβάτι και για μενα!! 

Τι βλεπω;; Συζητάτε για 2ο παιδακι;; Από τους φίλους μας οι μισοί λένε κάντε το γρηγορα γιατι μετά θα έχετε ξεμαθει και είναι ωραίο κιολας να έχουν μικρή διαφορα και οι άλλοι μισοί να το καθυστερήσουμε να ξεκουραστούμε και λιγο!! Χαχα!! Δεν υπάρχει σωστό και λαθος σε αυτά τα θέματα! Η κάθε οικογένεια ζυγίζει τα δεδομένα της που μόνο εκεινη ξέρει και αποφασίζει αναλογα!! 

Καλα εκανες κ τν μετεφερες!! Μακαρι να παει καλα η μεταβαση στην κούνια..εγω τ είχα αγχος κ κοιμαται εκει απο τν πρωτη μερα κ δν τ περίμενα!!

[fairytale18]

Just now, KNecky είπε:

Εννοειται πως δν θα κοιτας τ αρνητικα γτ μονο σ καταθλιψη θ οδηγουμαστε κ δν θ τολμουσαμε τπτ!! Εγω μιλησα ξεκαθαρα γ τ θεμα του ν δωσεις χρονο σ μια τετοια αποφαση ωστε ν μπορεις ν την υποστηριξεις..μην την παιρνεις επιβαλλοντας την στον εαυτο σ δλδ άμεσα..γτ δυο παιδια μπορει να γινουν κολλητοι αλλα θελουν κ μια υγειη μαμα κ ενα υγειη μπαμπά..θελουν χρονο κ θυσία σ πολλα επιπεδα ειδικα στον εγωισμο μας..θελουνε να υγειες περιβάλλον γενικοτερα για να λαβουν την αγαπη κ τν φροντίδα π χρειαζονται..
οποτε απο κει πρεπει να ξεκινησει καποιος χωρις να αποθαρρυνθεί φυσικα κ εννοειται δουλευουμε συνεχως την οικογενειακη ζωη κ παλεύουμε γ τ καλυτερο δυνατο!!

Σε πλς περιπτωσεις η βοηθεια ειναι σημαντική κ υπεροχο το να υπαρχει αλλα τα παιδια ειναι δικα μας κ μεις θα λογοδοτήσουμε για αυτα..οσο κ αν τα καλομαθουν οι παππουδες κ οι θειοι..

Εννοειται καθε προτυπο π εχει ο καθενας στο μυαλό τ ειναι σεβαστο κ δν σε εμποδιζει καποιος απλα παρατηθοντας εδω το θέμα γραφω κ γω κατι π θεωρω θα ειναι χρησιμο γενικοτερα..

Με το καλο η βαπτιση κ ολα ν πανε κλα ευχομαι!!

Καλα εκανες κ τν μετεφερες!! Μακαρι να παει καλα η μεταβαση στην κούνια..εγω τ είχα αγχος κ κοιμαται εκει απο τν πρωτη μερα κ δν τ περίμενα!!

Ακριβώς αυτό φοβάμαι λαμβάνοντας υπόψιν τα δικά μας δεδομένα, ότι οι απαιτήσεις της καθημερινότητας και οι οικονομικές δυσκολίες μπορεί να μας φθείρουν ψυχολογικά και αυτό δεν το θέλω και καμία δεν το θέλει φαντάζομαι. Βλέπω οικογένειες με δύο, τρία παιδιά, πολύτεκνες που είναι πολύ ευτυχισμένες και χαίρομαι, προφανώς η πραγματικότητα των συγκεκριμένων ανθρώπων τους επέτρεπε να δημιουργήσουν μεγάλες οικογένειες, προσωπικά παραδέχομαι ότι φοβάμαι προς το παρόν να προχωρήσω σε αυτό το βήμα, ίσως αργότερα και αν είναι γραφτό να γίνει θα γίνει.

Ευχαριστούμε και για τις ευχές για την βάφτιση, μακάρι να πάνε όλα καλά για όλους πέρα από την τέλεση των μυστηρίων γιατί να πω την αλήθεια δεν περίμενα ότι αυγουστιάτικα θα ήταν αυτή η επικαιρότητα!