Σχέση με τα πεθερικα μας!!!?

[Renez]

Just now, Giota1983 είπε:

Δεν ειναι κατι το απλό για να μην με ενοχλεί. Ο άντρας μου δεν ενοχλήθηκε και πολύ αλλα δε σημαίνει πως του αρέσει . Γενικά δεν θελει να έρχεται σε αντιπαράθεση με τη μάνα του. Και φυσικά με αφορά αν τον αναφέρει σαν παππού. Δεν θα γίνει τίποτα αν το παιδί μεγαλώσει και δεν έχει παππούδες. Δεν είναι θέμα ευκαιρίας, δεν γίνεται να θεωρεί παππού κάποιον που δεν έχει συγγένεια καν. Ναι ισως φαίνομαι υπερβολική αλλα δεν ειναι έτσι. Ούτε υπάρχει κανένας άνθρωπος που θα αντικαταστήσει ενα γονιό. Ειναι θεωρητικά ο πατριός του γιατι αν και δεν είναι παντρεμένοι είναι μαζι πολλά χρόνια. Με τη πεθερά μου πλέον εχω τυπικές σχέσεις , δεν ειναι κατι που το ήθελα αλλα κατέληξε ετσι η σχέση μας αλλά δεν σημαίνει κατι αυτο για το παιδί.  Και κάτι τελευταίο, είχαμε κάνει σαν συζήτηση αυτο το θεμα οτι κρίμα που δεν ειναι εν ζωη οι γονείς μας να την χαρούν και λέμε δε πειράζει θα εχει μονο γιαγιάδες . Για αυτό και με ενόχλησε γιατι  δεν αντέδρασε σε αυτό και ειναι σαν να ακυρώνει αυτά που είπαμε. 

Κορίτσι μου πιστεύω πως σημασια έχει τι νιώθει το παιδί σου για αυτόν τον άνθρωπο κ εκείνος για το παιδί κ όχι η συγγένεια εξ αίματος..

Όλοι μας έχουμε νομίζω παραδείγματα συγγενών εξ αίματος οι οποίοι δεν είναι ούτε για καλημέρα..αν βλέπεις ότι το παιδί έχει μια όμορφη σχέση με τον κύριο κ εκείνος όντως συμπεριφέρεται όπως κάποιος καλός παππούς για πιο λόγο να μην τον πει κ παππού? Νομίζω καλό θα ήταν να αφήσεις λίγο πίσω τον εγωισμό σου(που έχει να κάνει με τη θλίψη σου που δεν είναι εκεί ο δικός σου πατέρας-λογικο βέβαια- και με τη σχέση σου με τη πεθερά σου) κ να αφήσεις της σχέση αυτή να αναπτυχθεί γτ ναι ,είναι ευκαιρία να έχει ένα πρότυπο παππού κ ας μην έχουν ίδιο αιμα! Είναι κακό δλδ να έχει ακόμη έναν άνθρωπο στη ζωή του που θα το αγαπάει?? Στη τελική μεγαλώνοντας το παιδί θα μάθει φυσικά πως δεν είναι κανονικός παππούς του κ το τι συναισθήματα θα έχει αναπτύξει για εκείνον είναι δικαίωμα του.

Πχ εμένα ζουν οι γονείς μου κ του αντρα μου. Οι δικοί μου όμως είναι χωρισμένοι κ η μαμά μου ξανα παντρεμένη κ έχω κ ένα υπέροχο αδερφό από τον καινούργιο της γάμο κ μου φέρθηκε κ άψογα ο σύζυγος της. Δε θα αφήσω το παιδί μου να τον πει παππού επειδή ζουν κ οι "κανονικοί" του παππούδες?? Φυσικά θα μάθει κ ο γιος μου τι σχέση έχουν πραγματικά κ θα μεγαλώσει με αυτό αλλά θα μάθει επίσης πως οικογένεια δεν είμαστε μόνο όσοι έχουμε ίδιο αίμα αλλά όσοι έχουμε μέσα μας αληθινή αγάπη..

Καταλήγω, λέγοντας να Μη το παίρνεις τόσο βαριά..αυτά γίνονται κάθε μέρα.. άσε να κυλήσουν τα πράγματα μονα τους κ εσύ θα επιβλέπεις..

[Giota1983]

Just now, Renez είπε:

Κορίτσι μου πιστεύω πως σημασια έχει τι νιώθει το παιδί σου για αυτόν τον άνθρωπο κ εκείνος για το παιδί κ όχι η συγγένεια εξ αίματος..

Όλοι μας έχουμε νομίζω παραδείγματα συγγενών εξ αίματος οι οποίοι δεν είναι ούτε για καλημέρα..αν βλέπεις ότι το παιδί έχει μια όμορφη σχέση με τον κύριο κ εκείνος όντως συμπεριφέρεται όπως κάποιος καλός παππούς για πιο λόγο να μην τον πει κ παππού? Νομίζω καλό θα ήταν να αφήσεις λίγο πίσω τον εγωισμό σου(που έχει να κάνει με τη θλίψη σου που δεν είναι εκεί ο δικός σου πατέρας-λογικο βέβαια- και με τη σχέση σου με τη πεθερά σου) κ να αφήσεις της σχέση αυτή να αναπτυχθεί γτ ναι ,είναι ευκαιρία να έχει ένα πρότυπο παππού κ ας μην έχουν ίδιο αιμα! Είναι κακό δλδ να έχει ακόμη έναν άνθρωπο στη ζωή του που θα το αγαπάει?? Στη τελική μεγαλώνοντας το παιδί θα μάθει φυσικά πως δεν είναι κανονικός παππούς του κ το τι συναισθήματα θα έχει αναπτύξει για εκείνον είναι δικαίωμα του.

Πχ εμένα ζουν οι γονείς μου κ του αντρα μου. Οι δικοί μου όμως είναι χωρισμένοι κ η μαμά μου ξανα παντρεμένη κ έχω κ ένα υπέροχο αδερφό από τον καινούργιο της γάμο κ μου φέρθηκε κ άψογα ο σύζυγος της. Δε θα αφήσω το παιδί μου να τον πει παππού επειδή ζουν κ οι "κανονικοί" του παππούδες?? Φυσικά θα μάθει κ ο γιος μου τι σχέση έχουν πραγματικά κ θα μεγαλώσει με αυτό αλλά θα μάθει επίσης πως οικογένεια δεν είμαστε μόνο όσοι έχουμε ίδιο αίμα αλλά όσοι έχουμε μέσα μας αληθινή αγάπη..

Καταλήγω, λέγοντας να Μη το παίρνεις τόσο βαριά..αυτά γίνονται κάθε μέρα.. άσε να κυλήσουν τα πράγματα μονα τους κ εσύ θα επιβλέπεις..

Δεν ειναι θεμα εγωισμού  . Είναι θέμα σεβασμού προς τους γονείς μας. Και ο συγκεκριμένος δεν ειναι το καλύτερο πρότυπο οχι παππού αλλα ανθρώπου. Είναι εγωιστής , εαυτούλης και ισχυρογνώμων οσο δεν πάει . Οταν κάποιος ανακατεύεται σε οικογενειακά θέματα άλλων και φωνάζει και κανει σαν να αφορά τη δικη του οικογένεια τι πρότυπο να είναι? Οταν ανακατεύεται σε προβληματα που δεν τον αφορά σαν να είναι δικό του θεμα και να θελει να περάσει η δική του γνώμη τι πρότυπο θα είναι.   Ναι ακομα και αν πω οκ μεχρι να μεγαλώσει ας τον λεει ετσι το παιδί θα εχει ήδη μαθει ότι αυτός ειναι παππούς μου.  Και πως να εξηγήσεις σε ενα παιδί τι σημαίνει οτι δεν ειναι πραγματικός παππούς σου. 

Τέλος το παράδειγμα σου δεν ειναι καθόλου σωστό στην συγκεκριμένη περίπτωση. Δεν μπορείς να καταλάβεις αυτο που λεω. Εσυ έχεις και τους 2 γονείς . Δεν μπορείς να νιωσεις το δικό μου συναίσθημα. Μακάρι να τον ειχα και ας ηταν και χωρισμένοι. Όποιος δεν εχει ζήσει παρόμοιο συναισθημα δεν μπορεί να καταλάβει τι εννοώ. 

[FifitsaReal]

Εμένα τα παιδιά μου λένε παππού και γιαγιά όχι μόνο τους γονείς μας αλλά και : τον άντρα της μαμάς μου, τη θεία μου και το θείο μου που δεν έχουν παιδιά και άρα ούτε εγγόνια και τους έχουν αδυναμία και επίσης 2 προγιαγιαδες που ζουν και ένα προπαππου. Κανείς δεν ενοχλείται και όταν μεγαλώσουν θα είναι όλα ξεκάθαρα και με πολλή αγαπη

[Giota1983]

Just now, FifitsaReal είπε:

Εμένα τα παιδιά μου λένε παππού και γιαγιά όχι μόνο τους γονείς μας αλλά και : τον άντρα της μαμάς μου, τη θεία μου και το θείο μου που δεν έχουν παιδιά και άρα ούτε εγγόνια και τους έχουν αδυναμία και επίσης 2 προγιαγιαδες που ζουν και ένα προπαππου. Κανείς δεν ενοχλείται και όταν μεγαλώσουν θα είναι όλα ξεκάθαρα και με πολλή αγαπη

Και τα ανίψια μου το κάνουν αυτο. Τη θεία και το θείο μου, που ειναι αδερφή του μπαμπά μου τους λενε γιαγιά Ζωη και παππού Γιώργο. Αλλα ξέρουν οτι ειναι θειοι τους. Αλλο αυτό και αλλο να μαθαίνει ενα παιδί σαν παππού του , πατέρα του μπαμπά του δλδ κάποιον ξένο. Δεν το θεωρώ σωστό. Δε μπορώ τις μπερδεμένες ιστορίες. 

Και παλι το ίδιο παράδειγμα δίνετε,  οι δικοί σας ζούνε απλα έχουν διαφορετικές ζωές. 

[vikib]

Just now, Giota1983 είπε:

Δεν ειναι κατι το απλό για να μην με ενοχλεί. Ο άντρας μου δεν ενοχλήθηκε και πολύ αλλα δε σημαίνει πως του αρέσει . Γενικά δεν θελει να έρχεται σε αντιπαράθεση με τη μάνα του. Και φυσικά με αφορά αν τον αναφέρει σαν παππού. Δεν θα γίνει τίποτα αν το παιδί μεγαλώσει και δεν έχει παππούδες. Δεν είναι θέμα ευκαιρίας, δεν γίνεται να θεωρεί παππού κάποιον που δεν έχει συγγένεια καν. Ναι ισως φαίνομαι υπερβολική αλλα δεν ειναι έτσι. Ούτε υπάρχει κανένας άνθρωπος που θα αντικαταστήσει ενα γονιό. Ειναι θεωρητικά ο πατριός του γιατι αν και δεν είναι παντρεμένοι είναι μαζι πολλά χρόνια. Με τη πεθερά μου πλέον εχω τυπικές σχέσεις , δεν ειναι κατι που το ήθελα αλλα κατέληξε ετσι η σχέση μας αλλά δεν σημαίνει κατι αυτο για το παιδί.  Και κάτι τελευταίο, είχαμε κάνει σαν συζήτηση αυτο το θεμα οτι κρίμα που δεν ειναι εν ζωη οι γονείς μας να την χαρούν και λέμε δε πειράζει θα εχει μονο γιαγιάδες . Για αυτό και με ενόχλησε γιατι  δεν αντέδρασε σε αυτό και ειναι σαν να ακυρώνει αυτά που είπαμε. 

Αν υπάρχει χρόνια αυτή η σχέση, σε σημείο που να θεωρείται πατριος του αντρα σου, τότε σε μένα ακούγεται σωστό το "παππους" 

Θεωρώ ότι η όχι καλή σχέση με την πεθερά σου, κ το ότι έχεις χάσει τον μπαμπα σου σε κάνει να σε ενοχλει

Στην ουσια μόνο ο αντρας σου μπορεί να ενοχληθει

Πχ οι γονεις μου είχαν φίλους, που τους έλεγα θειους, δ ειχαμε συγγένεια, αλλα πιστευω οτι ηταν πολυ τιμητικό 

Αντίστοιχα αν τα παιδια μου πουν παππου κάποιον φίλο του μπαμπα μου δ θα με πειραξει

[nanoula90]

Νομιζω πως βαζεις το δικο σου συναισθημα πανω απο ολο αυτο για αυτο και αντιδρας ετσι. Σαν να θελει καποιος πιστευεις να κλεψει τη θεση του μπαμπα σου. Δεν ειναι ομως ετσι κοριτσι μου. Πρεπει να βγαλεις το δικο σου συναισθημα απο αυτο.

Το παιδι μεγαλωνοντας θα μαθει οτι οι πραγματικοι παππουδες του δεν εζησαν να τους χαρει. Αυτο ομως γιατι δεν ΤΟΥ δινει το δικαιωμα (του παιδιου) να αποκαλει παππου κ εναν ανθρωπο που μπορει να τον νιωσει οντως σαν παππου?

Στη θεση σου θα με χαροποιουσε που βρεθηκε ενας ανθρωπος (αν οντως ειναι υποδειγμα "παππου") να νιωθει το παιδι μου σαν παππου του κ να μην του στερηθει αυτη του η αναγκη αν θες, με καποιον που εστω αποκαλει παππου κ ας μην ειναι εξ αιματος, απο το να λεει παππου και να μην εχει καμια εικονα, κανενα δεσιμο. 

Βγαζεις αμυνα σε ολο αυτο γιατι πιστευεις οτι καποιος αλλος θελει να παρει την θεση του πατερα σου. Αλλα αυτο δεν θα γινει ποτε. Για σενα ομως. Γιατι ηταν ο πατερας σου και θα ειναι παντα αναντικαταστατος. Για το παιδι ομως που δεν τον εζησε, δεν ειναι το ιδιο. Θα του μιλας εννοειται για τους πραγματικους παππουδες του, θα ξερει την αληθεια μεγαλωνοντας, αλλα αν ο αντρας της πεθερας σου του φερεται σαν εγγονι του οπως κ στα αλλα εγγονια του, με εκεινον θα δημιουργησει εικονες και δεσιμο. Κ αν τον αποκαλει παππου ειναι το λιγοτερο, μακαρι οντως να ειναι παππους για το παιδι σου και να φτιαξει εικονες με παππου κ γιαγια οπως εχουμε φτιαξει πολλοι απο μας, ανεξαρτητου αν εχουμε το ιδιο αιμα η οχι.

[Anna-Vangelis]

12 hours ago, Giota1983 said:

Καλησπέρα κορίτσια. Τον τελευταίο καιρό κοντεύω να τρελαθώ με τα κουφά που κανει η πεθερά μου. Εγώ και ο άντρας μου έχουμε χάσει τους πατεράδες μας. Ο δικός μου απο εργατικό ατύχημα ο δικός του απο καρκίνο. Πήγαμε μια μέρα στη πεθερά μου να φάμε γιατί δυστυχώς ή ευτυχώς δε μπορώ να την ξεκόψω σαν γιαγιά του παιδιού. Η πεθερά μου ειναι χωρισμένη αλλα συζει με κάποιον. Εκει λοιπόν που καθόμασταν και παίζαμε με το μωρό την ακούω να λέει πανε στον παππού. Εμεινα για λιγο, λεω παει καλα ποιον παππού. Ειπα άστο να μην κανω σκηνή και το συζητησα με τον άντρα μου μετά. Του ειπα να της μιλήσει και να ξεκαθαρίσει οτι το μωρο δεν εχει παππουδες μιας και δεν ειναι εν ζωη. Σήμερα πήγαμε παλι και κατάλαβα πως δεν της ειπε τπτ γιατι παλι το πέταξε. Εκείνη τη στιγμή του λεω ψιθυριστά οτι αν ξανακούσω τη λέξη αυτή θα μαλώσουμε. ελπίζω αυτη τη φορά να της μιλήσει γιατι αν ξαναπάμε και το πει θα της το πω η ίδια στα μούτρα της. "Τι δε καταλαβαίνεις κυρα μου δεν εχει παππούδες μόνο γιαγιάδες " . Οκ ισως οχι έτσι αλλα σίγουρα θα της κανω ξεκάθαρο οτι δε μου αρέσει αυτό. 

Με προβλημάτισε το bold στο κείμενό σου. Μήπως ψάχνεις αφορμή και δημιουργείς προβλήματα στον ίσιο δρόμο; Δε βλέπω τίποτα το επιλήψιμο σε αυτό που είπε η γυναίκα. 

[Giota1983]

Just now, Anna-Vangelis είπε:

Με προβλημάτισε το bold στο κείμενό σου. Μήπως ψάχνεις αφορμή και δημιουργείς προβλήματα στον ίσιο δρόμο; Δε βλέπω τίποτα το επιλήψιμο σε αυτό που είπε η γυναίκα. 

Δεν ξερω για τι πράγμα λες. Τα έγραψα ολα με κανονική γραμματοσειρά σε εμένα ετσι φαίνεται. Δεν ψαχνω αφορμές . Η σχέση μας θα είναι τυπική ότι και να έχει συμβεί μεταξύ μας. Δεν μπορω άλλους καυγάδες. 

Just now, nanoula90 είπε:

Νομιζω πως βαζεις το δικο σου συναισθημα πανω απο ολο αυτο για αυτο και αντιδρας ετσι. Σαν να θελει καποιος πιστευεις να κλεψει τη θεση του μπαμπα σου. Δεν ειναι ομως ετσι κοριτσι μου. Πρεπει να βγαλεις το δικο σου συναισθημα απο αυτο.

Το παιδι μεγαλωνοντας θα μαθει οτι οι πραγματικοι παππουδες του δεν εζησαν να τους χαρει. Αυτο ομως γιατι δεν ΤΟΥ δινει το δικαιωμα (του παιδιου) να αποκαλει παππου κ εναν ανθρωπο που μπορει να τον νιωσει οντως σαν παππου?

Στη θεση σου θα με χαροποιουσε που βρεθηκε ενας ανθρωπος (αν οντως ειναι υποδειγμα "παππου") να νιωθει το παιδι μου σαν παππου του κ να μην του στερηθει αυτη του η αναγκη αν θες, με καποιον που εστω αποκαλει παππου κ ας μην ειναι εξ αιματος, απο το να λεει παππου και να μην εχει καμια εικονα, κανενα δεσιμο. 

Βγαζεις αμυνα σε ολο αυτο γιατι πιστευεις οτι καποιος αλλος θελει να παρει την θεση του πατερα σου. Αλλα αυτο δεν θα γινει ποτε. Για σενα ομως. Γιατι ηταν ο πατερας σου και θα ειναι παντα αναντικαταστατος. Για το παιδι ομως που δεν τον εζησε, δεν ειναι το ιδιο. Θα του μιλας εννοειται για τους πραγματικους παππουδες του, θα ξερει την αληθεια μεγαλωνοντας, αλλα αν ο αντρας της πεθερας σου του φερεται σαν εγγονι του οπως κ στα αλλα εγγονια του, με εκεινον θα δημιουργησει εικονες και δεσιμο. Κ αν τον αποκαλει παππου ειναι το λιγοτερο, μακαρι οντως να ειναι παππους για το παιδι σου και να φτιαξει εικονες με παππου κ γιαγια οπως εχουμε φτιαξει πολλοι απο μας, ανεξαρτητου αν εχουμε το ιδιο αιμα η οχι.

Δεν ειναι αυτο το θέμα . Ο πατέρας μου εχει πεθάνει εδω και 18 χρόνια. Το εχω συνηθίσει. Ούτε πιστεύω οτι θα τον αντικαταστήσει κάποιος.  Εχει ένα εγγόνι απο τον γιό του. Δεν ξερω πως είναι σαν παππούς μαζί του αλλά ξερω πως ειναι σαν άνθρωπος. Δεν με απασχολεί τόσο το να υπάρχει εικόνα παππού οπως τα συνηθισμένα. Δεν μου εχει φερθεί με ευγένεια οταν έπρεπε ουτε εχει φερθεί σαν άνθρωπος που δεν ανακατεύεται στις σχέσεις των άλλων. Αν και αυτο υποστηρίζει ότι κανει δεν το κάνει. Ναι μεν λογω της μακροχρόνιας σχέσης του με τη πεθερά μου θεωρείται "παππούς" της δεν ειναι το καλύτερο πρότυπο. Ίσως να αντιδρώ λογω ολων των προηγούμενων διαμαχών που ειχαμε αλλα επειδή τον ξερω σαν άνθρωπο τι χαρακτήρας ειναι δεν θελω να τον αποκαλεί έτσι. 

[Anna-Vangelis]

Just now, Giota1983 said:

Δεν ξερω για τι πράγμα λες. Τα έγραψα ολα με κανονική γραμματοσειρά σε εμένα ετσι φαίνεται. Δεν ψαχνω αφορμές . Η σχέση μας θα είναι τυπική ότι και να έχει συμβεί μεταξύ μας. Δεν μπορω άλλους καυγάδες. 

Το τόνισα εγώ με bold στην παράθεση για να το ξεχωρίσω. Δεν ξέρω τί πρέπει να κάνει κάποιος άνθρωπος για να φτάσουμε στο σημείο σκεφτόμαστε ότι 'ευτυχώς ή δυστυχώς δεν μπορούμε να ξεκόψουμε το παιδί από τη γιαγιά'. Όσο άσχημες κι αν είναι οι δικές μας σχέσεις με την πεθερά, το θεωρώ πολύ λάθος, άδικο και κρίμα. Θα σου άρεζε αύριο-μεθαύριο να θέλει να ξεκόψει ο γαμπρός ή η νύφη σου το παιδί της από σένα τη γιαγιά; Τί θα έπρεπε να κάνεις άραγε για να το αξίζεις; Και σου το λέω εγώ που δεν έχω και ΤΙΣ σχέσεις με την πεθερά μου, αλλά από σεβασμό και μόνο στον άντρα μου ποτέ δε θα έφτανα στο σημείο να της πω ' τι δεν καταλαβαίνεις κυρά μου'. Συγνώμη, αλλά στην προκειμένη κι ξέροντας μόνο το κομμάτι ιστορίας που περιγράφεις, σε βρίσκω αδικαιολόγητα επιθετική. 

[Mareva]

12 ώρες πρίν, linaa είπε:

μηπως υπερβαλεις λιγο. Παππου μπορει vα πουμε κ καποιοv αλλο ηλικιωμεvο της οικογεvειας λογικα της βγηκε ετσι επειδη ειvαι συvτροφος της. 

Κοριτσι μου, εμενα ο γιος μου απο τον πρωτο γαμο μου, λεει τη μητερα του δευτερου συζυγου μου "γιαγια". Εχει δλδ 3 γιαγιαδες. Τις "βιολογικες" κ τη μη βιολογικη. Γιατι σε ξενιζει η προσφώνηση; και αν η γιαγια τον θεωρει σύντροφο ζωης γιατι να μην ειναι κ παππους για το μωρο σου; θα παρει εξτρα αγαπη! Θα ζησει κ αυτη τη σχεση παρολο που εχετε χάσει τους μπαμπαδες σας. Εγω το μονο που μπορω να σου πω (με πολυ πολυ ψυχοθεραπεια που χω κανει κ πολυ ερευνα στην ψυχολογια του παιδιου) ειναι οτι στη ζωη μας πρεπει να επιτρεπουμε κ να ενισχύουμε τους δεσμους που μας κανουν υγιεις ενηλικες. Το δε θα παθει τιποτα αν μεγαλωσει χωρις παππούδες κ μονο με γιαγιαδες ειναι μια θεωρηση. Εχεις σκεφτει το τι θετικο θα παθει αν μεγαλωσει με εξτρα παππούδες κ γιαγιαδες; 

[Renez]

Just now, Giota1983 είπε:

Δεν ειναι θεμα εγωισμού  . Είναι θέμα σεβασμού προς τους γονείς μας. Και ο συγκεκριμένος δεν ειναι το καλύτερο πρότυπο οχι παππού αλλα ανθρώπου. Είναι εγωιστής , εαυτούλης και ισχυρογνώμων οσο δεν πάει . Οταν κάποιος ανακατεύεται σε οικογενειακά θέματα άλλων και φωνάζει και κανει σαν να αφορά τη δικη του οικογένεια τι πρότυπο να είναι? Οταν ανακατεύεται σε προβληματα που δεν τον αφορά σαν να είναι δικό του θεμα και να θελει να περάσει η δική του γνώμη τι πρότυπο θα είναι.   Ναι ακομα και αν πω οκ μεχρι να μεγαλώσει ας τον λεει ετσι το παιδί θα εχει ήδη μαθει ότι αυτός ειναι παππούς μου.  Και πως να εξηγήσεις σε ενα παιδί τι σημαίνει οτι δεν ειναι πραγματικός παππούς σου. 

Τέλος το παράδειγμα σου δεν ειναι καθόλου σωστό στην συγκεκριμένη περίπτωση. Δεν μπορείς να καταλάβεις αυτο που λεω. Εσυ έχεις και τους 2 γονείς . Δεν μπορείς να νιωσεις το δικό μου συναίσθημα. Μακάρι να τον ειχα και ας ηταν και χωρισμένοι. Όποιος δεν εχει ζήσει παρόμοιο συναισθημα δεν μπορεί να καταλάβει τι εννοώ. 

Γιώτα μου ελπίζω να καταλαβαίνεις πως παρότι διαφωνούμε με την άποψη σου το κάνουμε πρώτον φυσικά γτ εσύ ζήτησες την άποψη μας κ δεύτερον γτ σαν μανουλες κ "απ' έξω" βλέπουμε λίγο πιο ξεκάθαρα τι θα ήταν καλύτερο κ για το παιδί αλλά κ για όλους σας σαν οικογένεια (εφόσον ήδη έχεις θέματα με τη πεθερά γτ να βάλετε κ αυτό στο τραπέζι?!)

Όσο για το ότι δεν τον θεωρείς "καλό" παράδειγμα παππού επειδή μπλέκεται παρότι όπως λες δεν είναι της οικογένειας,θα σου πω ότι μπλέκεται γτ ακριβώς είναι της οικογένειας! Κ εσύ μπορεί να τον έχεις σαν ένα ξένο στο μυαλό σου αλλά εκείνος αν όχι εσάς σίγουρα αγαπάει τη γυναίκα του,τη πεθερά σου οπότε λογικό να προσπαθεί σε κάποια σημεία να πάρει το μέρος της κ να ισορροπήσει τη κατάσταση..το ίδιο πιθανόν να έκανε κ αν ήταν "κανονικός" πεθερός σου..επίσης αυτό δε το θεωρώ "κακό" πρότυπο..κακό θα ήταν ας πούμε αντικειμενικά αν ήταν άνθρωπος βίαιος,μπεκρης, άξεστος αλλά δεν είναι..μη ξεχνάς ότι το ίδιο θα μπορούσε να είναι κ ένας "κανονικος" παππούς βεβαίως!!

Τέλος πάντων,εγώ προσωπικά δε προσπαθώ να σου αλλάξω μυαλά,δική σου η οικογένεια δικό σου το παιδάκι εσύ θα κανείς ότι θεωρείς καλύτερο απλά σου έγραψα ακόμη ένα μνμ γτ ίσως με την συζήτηση (που σίγουρα πιστεύω την έχεις ανάγκη- όπως όλες μας εδώ η κάθε μία στο θέμα της) ίσως σιγά σιγά βγάζοντας τα όλα από μέσα σου δεις κ εσύ ότι δεν είναι κ κάτι τόσο τραγικό..αλλά μάλλον κ θετικό γτ βλέποντας τον έτσι κ το παιδί σας δένει όλους λίγο περισσότερο..

Ήδη από τη συζήτηση μας από εκεί που ήσουν κάθετη ότι η άρνηση σου δεν έχει να κάνει με τη σχέση σου με τη πεθερά σου έφτασες σε άλλο μνμ να το παραδεχτείς λέγοντας ". Ίσως να αντιδρώ λογω ολων των προηγούμενων διαμαχών που ειχαμε " κ δεν εννοώ να το παραδεχτείτε σε εμάς(δεν είμαστε λαϊκό δικαστήριο) αλλά στον εαυτό σου!! Κ σιγά σιγά να δεις την αλήθεια κ να βρεις τη Χρυσή τομή!!

Υγ: κ δεν ισχύει ότι δε μπορούμε να το καταλάβουμε επειδή εμάς δόξα το Θεό ζουν οι γονείς μας..γτ κ κάθε ένας μας έχει βιώσει κάποια μεγάλη απώλεια στην οικογένεια του όχι γονιό απαραίτητα..

Εύχομαι να ηρεμήσεις μέσα σου κ να δεις το καλύτερο για εσάς κορίτσι μου!

[nanoula90]

2 ώρες πρίν, Giota1983 είπε:

Δεν ξερω για τι πράγμα λες. Τα έγραψα ολα με κανονική γραμματοσειρά σε εμένα ετσι φαίνεται. Δεν ψαχνω αφορμές . Η σχέση μας θα είναι τυπική ότι και να έχει συμβεί μεταξύ μας. Δεν μπορω άλλους καυγάδες. 

Δεν ειναι αυτο το θέμα . Ο πατέρας μου εχει πεθάνει εδω και 18 χρόνια. Το εχω συνηθίσει. Ούτε πιστεύω οτι θα τον αντικαταστήσει κάποιος.  Εχει ένα εγγόνι απο τον γιό του. Δεν ξερω πως είναι σαν παππούς μαζί του αλλά ξερω πως ειναι σαν άνθρωπος. Δεν με απασχολεί τόσο το να υπάρχει εικόνα παππού οπως τα συνηθισμένα. Δεν μου εχει φερθεί με ευγένεια οταν έπρεπε ουτε εχει φερθεί σαν άνθρωπος που δεν ανακατεύεται στις σχέσεις των άλλων. Αν και αυτο υποστηρίζει ότι κανει δεν το κάνει. Ναι μεν λογω της μακροχρόνιας σχέσης του με τη πεθερά μου θεωρείται "παππούς" της δεν ειναι το καλύτερο πρότυπο. Ίσως να αντιδρώ λογω ολων των προηγούμενων διαμαχών που ειχαμε αλλα επειδή τον ξερω σαν άνθρωπο τι χαρακτήρας ειναι δεν θελω να τον αποκαλεί έτσι. 

"Δεν με απασχολει να υπαρχει εικονα παππου" .....εσενα οχι...το παιδι?? 

"Δεν μου εχει φερθει με ευγενεια"

" Δεν ειναι το καλυτερο προτυπο"

"Τον ξερω σαν ανθρωπο τι χαρακτηρας ειναι"

Αν ερχοταν μια φιλη μου λοιπον κ καναμε αυτην την κουβεντα, θα απαντουσα οτι και παλι βγαινει στην επιφανεια μια καθαρα προσωπικη αντιπαραθεση και καπως εγωιστικη. Γιατι παντου λες τι νιωθεις εσυ. Δεν αναφερεις ομως πουθενα πως ειναι σαν "παππους" που ουσιαστικα αυτο ειναι το θεμα. Φερεται καλα στο παιδι? Ασχολειται μαζι του? Παιζουν? Δειχνει να το αγαπαει? Η γιαγια ? Το παιδι σου χαιρεται οταν τους βλεπει? 

Αν οχι, η αν βαζουν λογια πχ, τοτε οκ, παω πασο. Αν δηλαδη καποιος δεν φερεται καλα στο παιδι μου, ειτε ειναι παππους, ειτε θειος, ειτε πατριος, απλα τον απομακρυνω. Και εκει θα σου δωσω δικιο.Αν δηλαδη εκει ηθελες να καταληξεις τοτε αλλαζει η συζητηση. Αλλα ακομα κ στη μεταξυ σας σχεση αν σκοτωνεστε πχ, η αν δεν σε σεβονται, η αν ανακατευονται και σας δημιουργουν προβληματα στην οικογενεια σας, τοτε εννοειται πως τοξικους ανθρωπους δεν τους θελουμε κοντα μας. Αλλα αν φερονται αψογα στο παιδι και απλα οι σχεσεις μεταξυ σας δεν ειναι οι καλυτερες αλλα τυπικες, τοτε εχω τις αμφιβολιες μου.

Το αρχικο σου μηνυμα στεκοταν μονο στην ενοχληση σου οτι η πεθερα αποκαλεσε παππου τον αντρα της, για αυτο και εκφρασαμε αλλη αποψη, καθως δεν ειδαμε κατι μεμπτο σαν τριτοι σε αυτο.

 

[Giota1983]

2 ώρες πρίν, Anna-Vangelis είπε:

Το τόνισα εγώ με bold στην παράθεση για να το ξεχωρίσω. Δεν ξέρω τί πρέπει να κάνει κάποιος άνθρωπος για να φτάσουμε στο σημείο σκεφτόμαστε ότι 'ευτυχώς ή δυστυχώς δεν μπορούμε να ξεκόψουμε το παιδί από τη γιαγιά'. Όσο άσχημες κι αν είναι οι δικές μας σχέσεις με την πεθερά, το θεωρώ πολύ λάθος, άδικο και κρίμα. Θα σου άρεζε αύριο-μεθαύριο να θέλει να ξεκόψει ο γαμπρός ή η νύφη σου το παιδί της από σένα τη γιαγιά; Τί θα έπρεπε να κάνεις άραγε για να το αξίζεις; Και σου το λέω εγώ που δεν έχω και ΤΙΣ σχέσεις με την πεθερά μου, αλλά από σεβασμό και μόνο στον άντρα μου ποτέ δε θα έφτανα στο σημείο να της πω ' τι δεν καταλαβαίνεις κυρά μου'. Συγνώμη, αλλά στην προκειμένη κι ξέροντας μόνο το κομμάτι ιστορίας που περιγράφεις, σε βρίσκω αδικαιολόγητα επιθετική. 

Μάλλον δεν κατάλαβες ότι την έκφραση "τι δεν καταλαβαίνεις κυρά μου " την είπα αστειευόμενη. Άλλο το τι θελω να της πω και αλλο τι λεω.  Ο λόγος που έχω ακόμα σχέσεις μαζι της ειναι αυτος ακριβώς . Ότι ο άντρας μου έχει καλές σχέσεις μαζι της , δεν ειναι απο τις περιπτώσεις που  ο γιος δεν τα παει καλα με τη μάνα του. Δεν υπήρχε περίπτωση να την ξεκόψω σαν γιαγιά. Δεν εχω το δικαίωμα αυτό. Και οτι και να κανω ειναι μάνα του. 

1 hour ago, Renez είπε:

Γιώτα μου ελπίζω να καταλαβαίνεις πως παρότι διαφωνούμε με την άποψη σου το κάνουμε πρώτον φυσικά γτ εσύ ζήτησες την άποψη μας κ δεύτερον γτ σαν μανουλες κ "απ' έξω" βλέπουμε λίγο πιο ξεκάθαρα τι θα ήταν καλύτερο κ για το παιδί αλλά κ για όλους σας σαν οικογένεια (εφόσον ήδη έχεις θέματα με τη πεθερά γτ να βάλετε κ αυτό στο τραπέζι?!)

Όσο για το ότι δεν τον θεωρείς "καλό" παράδειγμα παππού επειδή μπλέκεται παρότι όπως λες δεν είναι της οικογένειας,θα σου πω ότι μπλέκεται γτ ακριβώς είναι της οικογένειας! Κ εσύ μπορεί να τον έχεις σαν ένα ξένο στο μυαλό σου αλλά εκείνος αν όχι εσάς σίγουρα αγαπάει τη γυναίκα του,τη πεθερά σου οπότε λογικό να προσπαθεί σε κάποια σημεία να πάρει το μέρος της κ να ισορροπήσει τη κατάσταση..το ίδιο πιθανόν να έκανε κ αν ήταν "κανονικός" πεθερός σου..επίσης αυτό δε το θεωρώ "κακό" πρότυπο..κακό θα ήταν ας πούμε αντικειμενικά αν ήταν άνθρωπος βίαιος,μπεκρης, άξεστος αλλά δεν είναι..μη ξεχνάς ότι το ίδιο θα μπορούσε να είναι κ ένας "κανονικος" παππούς βεβαίως!!

Τέλος πάντων,εγώ προσωπικά δε προσπαθώ να σου αλλάξω μυαλά,δική σου η οικογένεια δικό σου το παιδάκι εσύ θα κανείς ότι θεωρείς καλύτερο απλά σου έγραψα ακόμη ένα μνμ γτ ίσως με την συζήτηση (που σίγουρα πιστεύω την έχεις ανάγκη- όπως όλες μας εδώ η κάθε μία στο θέμα της) ίσως σιγά σιγά βγάζοντας τα όλα από μέσα σου δεις κ εσύ ότι δεν είναι κ κάτι τόσο τραγικό..αλλά μάλλον κ θετικό γτ βλέποντας τον έτσι κ το παιδί σας δένει όλους λίγο περισσότερο..

 

Αν ίσχυε κατι τέτοιο στο οτι ανακατεύεται στα οικογενειακά θέματα δλδ οτι απλα προσπαθεί να εξισορροπήσει τα πραγματα καλα θα ήταν. Αλλα υπήρξαν φορές που ηταν πραγματα που δεν τον ενδιέφεραν , δεν ειχε λογο να ανακατευτεί και τσακωνόταν. Ναι για τον άντρα μου αν και δεν είναι αντρας της στα χαρτιά ειναι πατριος του λογω της μακροχρόνιας σχέσης . Στο μωρο φερεται σαν να ειναι δικο του εγγόνι παιζει, το χαίρεται δεν λεω κατι αντίθετο . 

@nanoula90 για μια περίοδο γινοταν αυτο. Βαζανε λογια στον άντρα μου , ακομα και για το πιο γελοίο πράγμα που τους έλεγε. Ο λόγος που δεν σκοτωνόμαστε πλέον ειναι πως δεν δίνω σημασία στο ότι λένε. Όσο για το σεβασμό δεν θα έλεγα πως τρέφει ιδιαίτερο σεβασμό προς το πρόσωπο μου. Ειναι τέτοιος χαρακτήρας ο άντρας μου και δεν λεω πως ειναι κακο, που ηθελε τη γνωμη της μαμας του ή του πατριού του για κάποιο προβληματισμό που είχε και που πολλες φορές αφορούσε εμένα γιατι μεχρι πριν να παντρευτούμε αυτούς συμβουλευόταν ή τους φίλους του.  Ομως απο όσα μου εχει πει ο άντρας μου μια μερα που είχαμε κανει μια σχετική συζήτηση πιστευαν και ισως ακομα το πιστεύουν πως σε κάποια πράγματα που ανέφερα οτι καθε ανδρόγυνο πλεον κανει οτι εγω θέλω να τον εκμεταλλευομαι  και πως δεν γίνονται ετσι και κατι παλαιές απόψεις. Συγνώμη αν δεν εκφράζομαι  καλα σε αυτά που θελω να πω  αλλα δε μπορω να εκφράσω γραπτά καλα αυτο που εννοώ. Για παράδειγμα εκαναν ολοκληρο θεμα που η μανα μου μετακομισε διπλα απο το σπίτι μας στην ιδια οικοδομή και εγινε καυγας χωρίς λόγο όπως επίσης και για το ότι αναφερα πως θα πρέπει να με βοηθα στο σπίτι  σε μερικές δουλειές τωρα με το παιδί. Ανόητα πράγματα και αυτονόητα  πλεον σε ολες τις οικογένειες. Κατι που δεν τους αφορά τι θα κάνουμε μεσα στο σπίτι μας γιατι δεν ζουν μαζι μας. 

Επεξεργάστηκαν 6 Αυγούστου,2020 by Giota1983

[Renez]

Just now, Giota1983 είπε:

Μάλλον δεν κατάλαβες ότι την έκφραση "τι δεν καταλαβαίνεις κυρά μου " την είπα αστειευόμενη. Άλλο το τι θελω να της πω και αλλο τι λεω.  Ο λόγος που έχω ακόμα σχέσεις μαζι της ειναι αυτος ακριβώς . Ότι ο άντρας μου έχει καλές σχέσεις μαζι της , δεν ειναι απο τις περιπτώσεις που  ο γιος δεν τα παει καλα με τη μάνα του. Δεν υπήρχε περίπτωση να την ξεκόψω σαν γιαγιά. Δεν εχω το δικαίωμα αυτό. Και οτι και να κανω ειναι μάνα του. 

Αν ίσχυε κατι τέτοιο στο οτι ανακατεύεται στα οικογενειακά θέματα δλδ οτι απλα προσπαθεί να εξισορροπήσει τα πραγματα καλα θα ήταν. Αλλα υπήρξαν φορές που ηταν πραγματα που δεν τον ενδιέφεραν , δεν ειχε λογο να ανακατευτεί και τσακωνόταν. Ναι για τον άντρα μου αν και δεν είναι αντρας της στα χαρτιά ειναι πατριος του λογω της μακροχρόνιας σχέσης . Στο μωρο φερεται σαν να ειναι δικο του εγγόνι παιζει, το χαίρεται δεν λεω κατι αντίθετο . 

@nanoula90 για μια περίοδο γινοταν αυτο. Βαζανε λογια στον άντρα μου , ακομα και για το πιο γελοίο πράγμα που τους έλεγε. Ο λόγος που δεν σκοτωνόμαστε πλέον ειναι πως δεν δίνω σημασία στο ότι λένε. Όσο για το σεβασμό δεν θα έλεγα πως τρέφει ιδιαίτερο σεβασμό προς το πρόσωπο μου. Ειναι τέτοιος χαρακτήρας ο άντρας μου και δεν λεω πως ειναι κακο, που ηθελε τη γνωμη της μαμας του ή του πατριού του για κάποιο προβληματισμό που είχε και που πολλες φορές αφορούσε εμένα γιατι μεχρι πριν να παντρευτούμε αυτούς συμβουλευόταν ή τους φίλους του.  Ομως απο όσα μου εχει πει ο άντρας μου μια μερα που είχαμε κανει μια σχετική συζήτηση πιστευαν και ισως ακομα το πιστεύουν πως σε κάποια πράγματα που ανέφερα οτι καθε ανδρόγυνο πλεον κανει οτι εγω θέλω να τον εκμεταλλευομαι  και πως δεν γίνονται ετσι και κατι παλαιές απόψεις. Συγνώμη αν δεν εκφράζομαι  καλα σε αυτά που θελω να πω  αλλα δε μπορω να εκφράσω γραπτά καλα αυτο που εννοώ. Για παράδειγμα εκαναν ολοκληρο θεμα που η μανα μου μετακομισε διπλα απο το σπίτι μας στην ιδια οικοδομή και εγινε καυγας χωρίς λόγο όπως επίσης και για το ότι αναφερα πως θα πρέπει να με βοηθα στο σπίτι  σε μερικές δουλειές τωρα με το παιδί. Ανόητα πράγματα και αυτονόητα  πλεον σε ολες τις οικογένειες. Κατι που δεν τους αφορά τι θα κάνουμε μεσα στο σπίτι μας γιατι δεν ζουν μαζι μας. 

Λοιπόν άρα καταρχάς άσε παιδάκι μου το παιδί να τον λέει παππού εφόσον εκείνος του φέρεται με αγάπη κ άσε αυτή τη σχέση να πάρει τη ροή της κ μη σε τρελαίνει εσένα αυτό..

Από εκεί κ πέρα κατάλαβαινω πως καλώς ή κακώς επειδή όπως ειπες ο άντρας σου ζητούσε την γνώμη τους κτλ (έστω προ γάμου) ακούσια τους έδωσε το δικαίωμα να ανακατεύονται γτ έτσι θεωρούν πως τον βοηθάνε!! ελπίζω πως πλέον το κατάλαβε κ ο άντρας σου αυτό κ δεν τους ρωτάει πλέον πολλά πολλα..

Δυστυχώς όταν μπλέκονται τρίτοι ακόμη κ καλή θέληση να έχουν συνήθως καταλήγουν στο να χαλάνε τα πράγματα παρά να τα φτιάχνουν οπότε εσείς συνεχίστε μια χαρά οι 3 σας αγαπημένη οικογένεια,φυσικά κ θα έχεις τη μαμά σου κ όποιον θες να βοηθάει κ να μένει όπου θέλετε κ πλέον ότι σου λένε μπαινακης βγαινακης κ τέλος !

Δε θα χαλάς εσύ μάτια μου τη ζαχαρένια σου,ούτε θα μπει κ το παιδί στο τρυπάκι "η γιαγιά λέει να τον φωνάζω παππού" η μαμά δε με αφήνει κ ο μπαμπάς είναι αμέτοχος..κ τελικά ποιος είναι ο κύριος?!

Ας τον λέει τώρα όπως θέλει το παιδί κ εσείς θα του εξηγήσετε όσο μεγαλώνει πως ο παππούς ο τάδε δεν είναι ο μπαμπάς του μπαμπα γτ ο μπαμπάς του έχει γίνει άγγελος..αυτός όμως είναι ένας πολύ καλός φίλος της γιαγιάς κ του μπαμπά κ είναι σαν παππούς σου.. τώρα στα λέω έτσι παραδείγματος χάριν! Εσύ φυσικά θα τα πεις με τον τρόπο σου αλλά θα καταλάβει μια χαρά το παιδί!!

Κ εμένα ο αδερφός μου όταν ήταν μικρακι του φαινόταν περίεργο ίσως που του έλεγαν η αδερφή σου θα πάει στον μπαμπά της σήμερα ή στην γιαγιά της κ καταλαβαινε ότι είναι άλλοι άνθρωποι κ όταν εγώ εκείνον που φωνάζει "μπαμπα" τον λέω με το όνομα του..αλλά μεγαλονωντας με αυτό το θεώρησε φυσιολογικο κ αποδέχτηκε πως αυτή είναι η οικογένεια μας(όπως πολλών φίλων του απ' ότι είδε στο σχολείο μετά..)

Όλα θα πάνε τέλεια!! Ξεκόλλα κ να περάσεις ένα όμορφο 15αυγουστο με το μωράκι σου κ τον αντρουλη σου!!

[*Vasoula]

Just now, Giota1983 είπε:

Μάλλον δεν κατάλαβες ότι την έκφραση "τι δεν καταλαβαίνεις κυρά μου " την είπα αστειευόμενη. Άλλο το τι θελω να της πω και αλλο τι λεω.  Ο λόγος που έχω ακόμα σχέσεις μαζι της ειναι αυτος ακριβώς . Ότι ο άντρας μου έχει καλές σχέσεις μαζι της , δεν ειναι απο τις περιπτώσεις που  ο γιος δεν τα παει καλα με τη μάνα του. Δεν υπήρχε περίπτωση να την ξεκόψω σαν γιαγιά. Δεν εχω το δικαίωμα αυτό. Και οτι και να κανω ειναι μάνα του. 

Αν ίσχυε κατι τέτοιο στο οτι ανακατεύεται στα οικογενειακά θέματα δλδ οτι απλα προσπαθεί να εξισορροπήσει τα πραγματα καλα θα ήταν. Αλλα υπήρξαν φορές που ηταν πραγματα που δεν τον ενδιέφεραν , δεν ειχε λογο να ανακατευτεί και τσακωνόταν. Ναι για τον άντρα μου αν και δεν είναι αντρας της στα χαρτιά ειναι πατριος του λογω της μακροχρόνιας σχέσης . Στο μωρο φερεται σαν να ειναι δικο του εγγόνι παιζει, το χαίρεται δεν λεω κατι αντίθετο . 

@nanoula90 για μια περίοδο γινοταν αυτο. Βαζανε λογια στον άντρα μου , ακομα και για το πιο γελοίο πράγμα που τους έλεγε. Ο λόγος που δεν σκοτωνόμαστε πλέον ειναι πως δεν δίνω σημασία στο ότι λένε. Όσο για το σεβασμό δεν θα έλεγα πως τρέφει ιδιαίτερο σεβασμό προς το πρόσωπο μου. Ειναι τέτοιος χαρακτήρας ο άντρας μου και δεν λεω πως ειναι κακο, που ηθελε τη γνωμη της μαμας του ή του πατριού του για κάποιο προβληματισμό που είχε και που πολλες φορές αφορούσε εμένα γιατι μεχρι πριν να παντρευτούμε αυτούς συμβουλευόταν ή τους φίλους του.  Ομως απο όσα μου εχει πει ο άντρας μου μια μερα που είχαμε κανει μια σχετική συζήτηση πιστευαν και ισως ακομα το πιστεύουν πως σε κάποια πράγματα που ανέφερα οτι καθε ανδρόγυνο πλεον κανει οτι εγω θέλω να τον εκμεταλλευομαι  και πως δεν γίνονται ετσι και κατι παλαιές απόψεις. Συγνώμη αν δεν εκφράζομαι  καλα σε αυτά που θελω να πω  αλλα δε μπορω να εκφράσω γραπτά καλα αυτο που εννοώ. Για παράδειγμα εκαναν ολοκληρο θεμα που η μανα μου μετακομισε διπλα απο το σπίτι μας στην ιδια οικοδομή και εγινε καυγας χωρίς λόγο όπως επίσης και για το ότι αναφερα πως θα πρέπει να με βοηθα στο σπίτι  σε μερικές δουλειές τωρα με το παιδί. Ανόητα πράγματα και αυτονόητα  πλεον σε ολες τις οικογένειες. Κατι που δεν τους αφορά τι θα κάνουμε μεσα στο σπίτι μας γιατι δεν ζουν μαζι μας. 

Γεια σου γιώτα μου....και εγω όπως και τα υπόλοιπα κοριτσια θεωρώ πως επειδη εσυ δεν εγκρίνεις αυτή τη σχέση και δε θέλεις τη πεθερά σου και το φίλο της κοντά για αυτο σε ενοχλεί να φωνάζει το παιδι σου αυτον τον άνθρωπο παππού...

Γιατι μιλάς για ανθρώπους π έχουν χαθεί....και για σχέσεις εφικτες με ανθρώπους εν ζωή...γιατί ο παππούς ειναι απλα μια σχεση π αναπτύσσεται και θα ηταν υπέροχο για το παιδι σου να έχει έναν παππου αφου η ζωή του στέρησε και τους δυο...

Ειναι ακριβώς η ίδια περίπτωση με μια κοπέλα γνωστή μου....που υιοθέτησε ενα παιδι π οι γονείς του χάθηκαν σε αυτοκινητιστικο...σύμφωνα με τα λεγόμενα σου δε θα έπρεπε να τους λεει μπαμπά και μαμα....όμως τον μεγαλώνουν τωρα 7 χρονια και για εκείνον ειναι η μαμα και ο μπαμπάς που στερήθηκε όσο ήταν ακόμα μωρο..

Κανείς δε θα πάρει τη θέση του μπαμπά σου η του πεθερου σου....ο φίλος της πεθεράς σου όμως θα μπορούσε να είναι ενας διαφορετικος παππους...