Μανούλες Οκτωβρίου 2019!

[Mamacita Alina]

Just now, marioula1234 είπε:

Ορκίζομαι πως δεν υπάρχει μέρα που να μην το σκεφτώ και κάθε βράδυ προσεύχομαι για εκείνο.. Παρακαλάω να ναι καλά κει που είναι και να είναι ευτυχισμένο να μην στεναχωριέται κ να μην του λείπει η μανούλα... Μην γελάσετε με τις σκέψεις που κάνω το ξέρω πως εκείνο έφυγε κ από ταν έφυγε δεν νιώθει τίποτα ούτε στεναχώρια ούτε τπτ... απλά αυτές οι σκέψεις είναι που με βασανίζουν φοβάμαι μην του λείπει η μαμά του κ στεναχωριέται κλπ κλπ κ οπως προείπα μην γελάσετε στάνταρ θα σας ακούγεται κάπως.. 

Ναι αγάπη στο πρώτο μου αγοράκι είχα ενδομητριο θάνατο στον 8ο μήνα 

Και για να αλλάξουμε λίγο το κλίμα συγνώμη αν σας στεναχωρήσα. Κορίτσια μου πριν που ρώτησα για τα άλματα ρώτησα γτ σήμερα η μικρή κάνει μαραθώνιο θηλάσμο παίζει να θηλάζει όλη μέρα δεν νιώθω τα βυζια μου έχουν μουδιασει...τι φάση; 

Την ώρα που διάβασα το μη γελάσετε σκούπισα τα μούτρα μου μη με δει η μεγάλη μου να κλαίω..... Τι να γελάσουμε κοριτσάκι μου; 

Και να σου πω και κάτι; Θα μιλήσω για μένα.... απ' τη στιγμή που πιστεύω στον θεουλη ναι πιστευω ότι νιώθουν οι ψυχές πως νιώθουμε και ότι κάπως κάπου κάποτε ίσως επικοινωνούν με σημάδια με εμας.... Μπορεί να μη στεναχωριέται όπως το εκλαμβάνουμε εμείς αλλά σας προσέχει. Δικιά μου οπτική δεν έχουμε όλες τα ιδια πιστεύω οπότε αν είναι για κάποιες αστείο χαίρομαι που θα γελάσουν χιχιχι..

[marioula1234]

Just now, Mamacita Alina είπε:

Την ώρα που διάβασα το μη γελάσετε σκούπισα τα μούτρα μου μη με δει η μεγάλη μου να κλαίω..... Τι να γελάσουμε κοριτσάκι μου; 

Και να σου πω και κάτι; Θα μιλήσω για μένα.... απ' τη στιγμή που πιστεύω στον θεουλη ναι πιστευω ότι νιώθουν οι ψυχές πως νιώθουμε και ότι κάπως κάπου κάποτε ίσως επικοινωνούν με σημάδια με εμας.... Μπορεί να μη στεναχωριέται όπως το εκλαμβάνουμε εμείς αλλά σας προσέχει. Δικιά μου οπτική δεν έχουμε όλες τα ιδια πιστεύω οπότε αν είναι για κάποιες αστείο χαίρομαι που θα γελάσουν χιχιχι..

Αχ μα κ εγώ πιστεύω κ γιαυτό βασανιζομαι... ΒΑΣΑΝΙΖΟΜΑΙ ΟΜΩΣ.. Νομίζω πως στεναχωριέται το καημένο κ ότι του λείπω όσο μου λειπει :'( πονοοοοος αυτός ο κόμπος στο λαιμό δε λέει να φύγει κάθε φορά που το σκέφτομαι... Ούτε το σάλιο μου δεν μπορώ να καταπιώ.. Τι να σου λέω δεν υπάρχουν λόγια.. Βλέπω συχνά ένα αγόρι στο όνειρο μου που ενώ το βλέπω όλο πεντακάθαρα στο πρόσωπο έχει πάντα θολούρα δεν μπορώ να δω το πρόσωπο κ αυτό με πονάει περισσότερο... Καταλαβαίνω πως είναι το παιδί μου στο όνειρο μου αλλά δεν μπορώ να δω το πρόσωπο του... Ο μεγάλος μου καημός είναι αυτός ήθελα να το δω! Δεν μου το έδειξαν αποφάσισαν άλλοι για εμένα πως ήταν καλύτερα να μην το δω... Απο ποτέ ξέρουν οι άλλοι τι είναι καλύτερο για εμάς...??? Αν το έβλεπα θα πονουσα όπως πονάω ήδη ενώ τώρα;;; τώρα πονάω κ υποφέρω ταυτόχρονα που δεν το είδα! Ήθελα να το δω να το αγκαλιάσω να το μυρισω να το Φιλήσω και μετά να το αποχαιρετήσω... Ενώ τώρα; τώρα τι; το είδαν όλοι εκτός από εμένα! Φρίκη!!! Και στα δύο μου παιδια όταν τα γέννησα ρώτησα οσουν είδαν το πρώτο αν μοιάζουν σε τπτ με εκείνο έστω κ στα δάχτυλα για να δω στο περίπου πως ήταν εκείνο το μωράκι αλλά όχι φίλη μου εκείνο ήταν εντελώς διαφορετικό σε τπτ δεν μοιάζει με τα αδέρφια του.. 

[Dwro]

Just now, marioula1234 είπε:

Αχ μα κ εγώ πιστεύω κ γιαυτό βασανιζομαι... ΒΑΣΑΝΙΖΟΜΑΙ ΟΜΩΣ.. Νομίζω πως στεναχωριέται το καημένο κ ότι του λείπω όσο μου λειπει :'( πονοοοοος αυτός ο κόμπος στο λαιμό δε λέει να φύγει κάθε φορά που το σκέφτομαι... Ούτε το σάλιο μου δεν μπορώ να καταπιώ.. Τι να σου λέω δεν υπάρχουν λόγια.. Βλέπω συχνά ένα αγόρι στο όνειρο μου που ενώ το βλέπω όλο πεντακάθαρα στο πρόσωπο έχει πάντα θολούρα δεν μπορώ να δω το πρόσωπο κ αυτό με πονάει περισσότερο... Καταλαβαίνω πως είναι το παιδί μου στο όνειρο μου αλλά δεν μπορώ να δω το πρόσωπο του... Ο μεγάλος μου καημός είναι αυτός ήθελα να το δω! Δεν μου το έδειξαν αποφάσισαν άλλοι για εμένα πως ήταν καλύτερα να μην το δω... Απο ποτέ ξέρουν οι άλλοι τι είναι καλύτερο για εμάς...??? Αν το έβλεπα θα πονουσα όπως πονάω ήδη ενώ τώρα;;; τώρα πονάω κ υποφέρω ταυτόχρονα που δεν το είδα! Ήθελα να το δω να το αγκαλιάσω να το μυρισω να το Φιλήσω και μετά να το αποχαιρετήσω... Ενώ τώρα; τώρα τι; το είδαν όλοι εκτός από εμένα! Φρίκη!!! Και στα δύο μου παιδια όταν τα γέννησα ρώτησα οσουν είδαν το πρώτο αν μοιάζουν σε τπτ με εκείνο έστω κ στα δάχτυλα για να δω στο περίπου πως ήταν εκείνο το μωράκι αλλά όχι φίλη μου εκείνο ήταν εντελώς διαφορετικό σε τπτ δεν μοιάζει με τα αδέρφια του.. 

Αχ βρε κοριτσι μου μου ραγισες την ψυχη.Εγω δεν εχασα παιδι σε τοσο προχωρημενη εγκυμοσυνη που σιγουρα ο πονος δεν συγκρινεται ομως 4 αποβολες με θερισαν πιστευα οτι θα μεινω για παντα χωρις παιδια ενιωθα αδεια καθε φορα που εβγαινα με δακρυα απο το δωματιο της αποξεσης.6 χρονια αγωνια πονος κ δακρυα μετα 3 σπερματεγχυσεις τελος εξωσωματικη αρνητικο και μετα ηρθε ο μπεμπουλης μου τον οποιο θεωρω θαυμα.Θα ηθελα κι αλλο αλλα με τετοιο ιστορικο τρεμω.Αλλα δεν ειμαι αχαριστη ευχαριστω καθε μερα τον Θεο που με αξιωσε να τον παρω αγκαλια.Οσο ημουν εγκυος εβγαζα συνεχεια φωτογραφιες ηξερα οτι μπορει να μην ξαναεχω την ευκαιρια να δω την κοιλιτσα μου να φουσκωνει.Μια τεραστια αγκαλια απο μενα.

[Mamacita Alina]

Just now, marioula1234 είπε:

Αχ μα κ εγώ πιστεύω κ γιαυτό βασανιζομαι... ΒΑΣΑΝΙΖΟΜΑΙ ΟΜΩΣ.. Νομίζω πως στεναχωριέται το καημένο κ ότι του λείπω όσο μου λειπει :'( πονοοοοος αυτός ο κόμπος στο λαιμό δε λέει να φύγει κάθε φορά που το σκέφτομαι... Ούτε το σάλιο μου δεν μπορώ να καταπιώ.. Τι να σου λέω δεν υπάρχουν λόγια.. Βλέπω συχνά ένα αγόρι στο όνειρο μου που ενώ το βλέπω όλο πεντακάθαρα στο πρόσωπο έχει πάντα θολούρα δεν μπορώ να δω το πρόσωπο κ αυτό με πονάει περισσότερο... Καταλαβαίνω πως είναι το παιδί μου στο όνειρο μου αλλά δεν μπορώ να δω το πρόσωπο του... Ο μεγάλος μου καημός είναι αυτός ήθελα να το δω! Δεν μου το έδειξαν αποφάσισαν άλλοι για εμένα πως ήταν καλύτερα να μην το δω... Απο ποτέ ξέρουν οι άλλοι τι είναι καλύτερο για εμάς...??? Αν το έβλεπα θα πονουσα όπως πονάω ήδη ενώ τώρα;;; τώρα πονάω κ υποφέρω ταυτόχρονα που δεν το είδα! Ήθελα να το δω να το αγκαλιάσω να το μυρισω να το Φιλήσω και μετά να το αποχαιρετήσω... Ενώ τώρα; τώρα τι; το είδαν όλοι εκτός από εμένα! Φρίκη!!! Και στα δύο μου παιδια όταν τα γέννησα ρώτησα οσουν είδαν το πρώτο αν μοιάζουν σε τπτ με εκείνο έστω κ στα δάχτυλα για να δω στο περίπου πως ήταν εκείνο το μωράκι αλλά όχι φίλη μου εκείνο ήταν εντελώς διαφορετικό σε τπτ δεν μοιάζει με τα αδέρφια του.. 

Αυτό δε το κατάλαβα ποτέ... Πώς γίνεται να μην αποχαιρετήσει η μάνα το μωρό της... Να μη το φιλήσει να μη το αγκαλιάσει.... Αλλά αν είναι επιλογή της οκ... Σεβαστό.... Αν όμως δεν είναι;

Δε μπορώ να παρηγορήσω τον πόνο σου .... Θα σου πω απλά να σηκώνεσαι όταν πέφτεις γιατί σίγουρα το αγγελούδι σου θέλει να είσαι δυνατή.... 

[marioula1234]

Just now, Dwro είπε:

Αχ βρε κοριτσι μου μου ραγισες την ψυχη.Εγω δεν εχασα παιδι σε τοσο προχωρημενη εγκυμοσυνη που σιγουρα ο πονος δεν συγκρινεται ομως 4 αποβολες με θερισαν πιστευα οτι θα μεινω για παντα χωρις παιδια ενιωθα αδεια καθε φορα που εβγαινα με δακρυα απο το δωματιο της αποξεσης.6 χρονια αγωνια πονος κ δακρυα μετα 3 σπερματεγχυσεις τελος εξωσωματικη αρνητικο και μετα ηρθε ο μπεμπουλης μου τον οποιο θεωρω θαυμα.Θα ηθελα κι αλλο αλλα με τετοιο ιστορικο τρεμω.Αλλα δεν ειμαι αχαριστη ευχαριστω καθε μερα τον Θεο που με αξιωσε να τον παρω αγκαλια.Οσο ημουν εγκυος εβγαζα συνεχεια φωτογραφιες ηξερα οτι μπορει να μην ξαναεχω την ευκαιρια να δω την κοιλιτσα μου να φουσκωνει.Μια τεραστια αγκαλια απο μενα.

 Σου στέλνω και εγώ γλυκό μου κορίτσι μια αγκαλιά ❤️ο Θεός δεν αφήνει κανέναν! Είδες έχουμε τα μωράκια μας❤️

[marioula1234]

Κορίτσια μου όμορφα καλημεραααα και καλή εβδομάδα ❤️❤️❤️

[Clue]

Καλημέρα! 

@marioula1234 πολύ στεναχωρήθηκα με όσα πέρασες. Και εσύ και η @Penny... και όποια άλλη έχει περάσει κάτι αντίστοιχο... Μου φαίνεται από τα πιο δύσκολα πράγματα που μπορεί να αντιμετωπίσει ένας άνθρωπος. Όσο πιο προχωρημένη εγκυμοσύνη ή ακόμα χειρότερα όσο πιο μεγάλο το μωρό/παιδί τόσο πιο δύσκολο.... Δεν έχω λόγια παρηγοριάς γενικά. Όχι ότι βοηθάνε... Ο χρόνος μόνο και το να έχεις ανθρώπους γύρω σου να σε αγαπάνε. Χαίρομαι πολύ που τώρα έχετε τη χαρά να κρατάτε μωράκια στα χέρια σας!!!

[Mamacita Alina]

Just now, Clue είπε:

Καλημέρα! 

@marioula1234 πολύ στεναχωρήθηκα με όσα πέρασες. Και εσύ και η @Penny... και όποια άλλη έχει περάσει κάτι αντίστοιχο... Μου φαίνεται από τα πιο δύσκολα πράγματα που μπορεί να αντιμετωπίσει ένας άνθρωπος. Όσο πιο προχωρημένη εγκυμοσύνη ή ακόμα χειρότερα όσο πιο μεγάλο το μωρό/παιδί τόσο πιο δύσκολο.... Δεν έχω λόγια παρηγοριάς γενικά. Όχι ότι βοηθάνε... Ο χρόνος μόνο και το να έχεις ανθρώπους γύρω σου να σε αγαπάνε. Χαίρομαι πολύ που τώρα έχετε τη χαρά να κρατάτε μωράκια στα χέρια σας!!!

Ταυτίζομαι απόλυτα με το κείμενο σου....Αυτό το όσο πιο μεγάλο μωρό/παιδί που είπες είναι που τρέμω εγώ και το έχω φοβία.... Εχω ειδικά τρελή φοβία με το sids  (τον αιφνίδιο που λένε) και τυγχάνει όλο για αυτό να ακούω ιστορίες... Φαντασου πως η παιδίατρος μας μου έκανε συζήτηση στο γραφείο της πάνω απο 40' μπας και ηρεμήσω με αυτό το θέμα στη πρώτη μου.... Αλλά δεν....

 

[Giwtouli1990]

Κοριτσούδια μου καλή βδομάδα να έχουμε!! (άλλη μια βδομάδα που ΔΕΝ θα γεννήσω χαχαχα)

Δεν ένιωθα καθόλου το νινί από χθες το βράδυ και τρομοκρατήθηκα, πήγα στο νοσοκομείο για nst και υπέρηχο! Με κοίταξαν και από κάτω.. Κάνω αρκετές συσπάσεις αλλά δεν έχω καθόλου διαστολή και ο μπέμπης είναι ακόμα ψηλά... Με λίγα λόγια ΔΕΝ ΘΑ ΓΕΝΝΗΣΩ ΠΟΤΕ!!!! 

Just now, Mamacita Alina είπε:

Ταυτίζομαι απόλυτα με το κείμενο σου....Αυτό το όσο πιο μεγάλο μωρό/παιδί που είπες είναι που τρέμω εγώ και το έχω φοβία.... Εχω ειδικά τρελή φοβία με το sids  (τον αιφνίδιο που λένε) και τυγχάνει όλο για αυτό να ακούω ιστορίες... Φαντασου πως η παιδίατρος μας μου έκανε συζήτηση στο γραφείο της πάνω απο 40' μπας και ηρεμήσω με αυτό το θέμα στη πρώτη μου.... Αλλά δεν....

 

Αχχχχ άσε με αυτά έλεγα χθες στον άντρα μου... Μέχρι να γεννηθεί και να τον σφίξω στην αγκαλιά μου ΤΡΕΜΩ..... 

[gogouli_]

Just now, Giwtouli1990 είπε:

Κοριτσούδια μου καλή βδομάδα να έχουμε!! (άλλη μια βδομάδα που ΔΕΝ θα γεννήσω χαχαχα)

Δεν ένιωθα καθόλου το νινί από χθες το βράδυ και τρομοκρατήθηκα, πήγα στο νοσοκομείο για nst και υπέρηχο! Με κοίταξαν και από κάτω.. Κάνω αρκετές συσπάσεις αλλά δεν έχω καθόλου διαστολή και ο μπέμπης είναι ακόμα ψηλά... Με λίγα λόγια ΔΕΝ ΘΑ ΓΕΝΝΗΣΩ ΠΟΤΕ!!!! 

Αχχχχ άσε με αυτά έλεγα χθες στον άντρα μου... Μέχρι να γεννηθεί και να τον σφίξω στην αγκαλιά μου ΤΡΕΜΩ..... 

Κορίτσι μου μην απελπίζεσαι, θα γεννήσεις!!! Εγώ φαντάσου είχα πάει Παρασκευή και μου είπαν ότι δεν υπήρχαν συνθήκες, δεν έκανα καν καμία αξιόλογη σύσπαση, και ενώ είπαμε να μπω Τρίτη με πρόκληση, στις 40+3, η μπέμπα είχε αλλά σχέδια και Κυριακή πρωί πρωί έσπασαν τα νερά. Η αλήθεια είναι ότι όταν πήγα στην κλινική είχα 1 διαστολή και έμενε κολλημένη εκεί, μου έβαλαν υπόθετο κολπικά για να βοηθήσουν την κατάσταση! Από 7 και 20 που έσπασαν τα νερά, γεννησα 4 παρά τέταρτο! Και σου ξαναλέω, με μηδέν συνθήκες. Κι εμένα ο τράχηλος ήταν κλειστός, μακρύς, και το μωράκι ενώ είχε κεφαλικη προβολή ήταν ψηλουτσικα! Και βασικά εδώ που έφτασες, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα το βγάλεις χαχαχα! Ελπίζω να γίνει σύντομα και να τον πάρεις αγκαλίτσα, να λήξει αυτή η ανυπομονησία σου! 

Μανούλες και μανούλες to be καλή εβδομάδα!!! Εμείς σήμερα γκρινιάζουμε λιγάκι, σωθήκαμε με απορροφητηρα χαχα

[Clue]

Just now, Mamacita Alina said:

Ταυτίζομαι απόλυτα με το κείμενο σου....Αυτό το όσο πιο μεγάλο μωρό/παιδί που είπες είναι που τρέμω εγώ και το έχω φοβία.... Εχω ειδικά τρελή φοβία με το sids  (τον αιφνίδιο που λένε) και τυγχάνει όλο για αυτό να ακούω ιστορίες... Φαντασου πως η παιδίατρος μας μου έκανε συζήτηση στο γραφείο της πάνω απο 40' μπας και ηρεμήσω με αυτό το θέμα στη πρώτη μου.... Αλλά δεν....

 

Κι εγώ φοβάμαι πολύ! Υποθέτω οι περισσότερες αν όχι όλες μας. Το πόσες φορές έχω πεταχτεί από το κρεβάτι είτε γιατί δεν την ακούω είτε γιατί την ακούω και νιώθω ότι πνίγεται, είτε μου μπαίνει έμμονη ιδέα ότι έχει καλυφτεί με το σεντονάκι ή έκανε γουλιά ή οτιδήποτε... Μέχρι στιγμής όλα στο μυαλό μου είναι. Δεν ξέρω αν θα χαλαρώσω με τον καιρό ή αν θα είναι ένα άγχος που θα παραμείνει... Θα δείξει... Νομίζω πως πάντα θα έχω άγχος αν είναι καλά το μωρό απλά ίσως χαλαρώσει το άγχος του αν αναπνέει.

Επίσης, έχω άγχος τελευταία μήπως έχει θέμα με τον εγκέφαλο.

[Giwtouli1990]

Just now, gogouli_ είπε:

Κορίτσι μου μην απελπίζεσαι, θα γεννήσεις!!! Εγώ φαντάσου είχα πάει Παρασκευή και μου είπαν ότι δεν υπήρχαν συνθήκες, δεν έκανα καν καμία αξιόλογη σύσπαση, και ενώ είπαμε να μπω Τρίτη με πρόκληση, στις 40+3, η μπέμπα είχε αλλά σχέδια και Κυριακή πρωί πρωί έσπασαν τα νερά. Η αλήθεια είναι ότι όταν πήγα στην κλινική είχα 1 διαστολή και έμενε κολλημένη εκεί, μου έβαλαν υπόθετο κολπικά για να βοηθήσουν την κατάσταση! Από 7 και 20 που έσπασαν τα νερά, γεννησα 4 παρά τέταρτο! Και σου ξαναλέω, με μηδέν συνθήκες. Κι εμένα ο τράχηλος ήταν κλειστός, μακρύς, και το μωράκι ενώ είχε κεφαλικη προβολή ήταν ψηλουτσικα! Και βασικά εδώ που έφτασες, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα το βγάλεις χαχαχα! Ελπίζω να γίνει σύντομα και να τον πάρεις αγκαλίτσα, να λήξει αυτή η ανυπομονησία σου! 

Μανούλες και μανούλες to be καλή εβδομάδα!!! Εμείς σήμερα γκρινιάζουμε λιγάκι, σωθήκαμε με απορροφητηρα χαχα

Λέγε μου τέτοια φιλενάδα να παίρνω κουράγιο!!! 

Ναι όντως λένε ότι ο απορροφητήρας, το πιστολάκι μαλλιών και η ηλεκ.σκούπα κάνουν θαύματα! Έχει βιντεάκια στο YouTube αλλά και εφαρμογές να κατεβάσεις!

[linaa]

Just now, Clue είπε:

Κι εγώ φοβάμαι πολύ! Υποθέτω οι περισσότερες αν όχι όλες μας. Το πόσες φορές έχω πεταχτεί από το κρεβάτι είτε γιατί δεν την ακούω είτε γιατί την ακούω και νιώθω ότι πνίγεται, είτε μου μπαίνει έμμονη ιδέα ότι έχει καλυφτεί με το σεντονάκι ή έκανε γουλιά ή οτιδήποτε... Μέχρι στιγμής όλα στο μυαλό μου είναι. Δεν ξέρω αν θα χαλαρώσω με τον καιρό ή αν θα είναι ένα άγχος που θα παραμείνει... Θα δείξει... Νομίζω πως πάντα θα έχω άγχος αν είναι καλά το μωρό απλά ίσως χαλαρώσει το άγχος του αν αναπνέει.

Επίσης, έχω άγχος τελευταία μήπως έχει θέμα με τον εγκέφαλο.

θα χαλαρωσεις με τον καιρο ετσι ειναι ολες στην αρχη. με τον εγκεφαλο καλε πως σου εχει ερθει οτι εχει κατι. τι ιδεες ειναι αυτες?

[Mamacita Alina]

Just now, Clue είπε:

Κι εγώ φοβάμαι πολύ! Υποθέτω οι περισσότερες αν όχι όλες μας. Το πόσες φορές έχω πεταχτεί από το κρεβάτι είτε γιατί δεν την ακούω είτε γιατί την ακούω και νιώθω ότι πνίγεται, είτε μου μπαίνει έμμονη ιδέα ότι έχει καλυφτεί με το σεντονάκι ή έκανε γουλιά ή οτιδήποτε... Μέχρι στιγμής όλα στο μυαλό μου είναι. Δεν ξέρω αν θα χαλαρώσω με τον καιρό ή αν θα είναι ένα άγχος που θα παραμείνει... Θα δείξει... Νομίζω πως πάντα θα έχω άγχος αν είναι καλά το μωρό απλά ίσως χαλαρώσει το άγχος του αν αναπνέει.

Επίσης, έχω άγχος τελευταία μήπως έχει θέμα με τον εγκέφαλο.

Αχ βρε κορίτσι.... Όλες μου λένε ότι είμαι υπερβολική.... Οπότε δε ξέρω αν το έχουμε όλες τελικά ή αν εγώ ξεφεύγω.... Έκανα το λάθος και διάβασα γι'αυτό και ο κίνδυνος μειώνεται στο ελάχιστο όταν είναι πλέον ενός.... Μειώνεται αρκετά μετά τον έκτο μήνα αλλά ανάμεσα σε 2-4 μηνών συμβαίνει συχνότερα.... Σε πληροφορω ότι δύο μήνες ΔΕΝ κοιμόμουν.... Και εκλαιγα έκλαιγα έκλαιγα απ' τον φόβο.... Το έκανα εικόνα και δυστυχώς για εμένα μάθαινα συχνά τέτοιες ιστορίες σαμπως μου το έκαναν επίτηδες.... Που μάλλον το έκαναν απλά τώρα το βλέπω.... Όταν σβήσαμε το πρώτο μας κεράκι μια μία τρελή ανάσα ανακούφισης.... Έγινα άλλος άνθρωπος... Όχι ότι δε συμβαίνει με τίποτα πλέον αλλά είναι πιο σπάνιο οπότε προσπαθώ να μη το βάζω στο μυαλό μου..... 

Έχω γενικά μια απωλειοφοβια να το πω έτσι μη μαυρίσω κι άλλο το ποστ, οπότε ίσως λίγο της φοβίας μου να το έχω πάρει πιο βαριά δε ξέρω ......

Πρόβλημα στον εγκέφαλο γιατί αγαπημένη; Βλέπεις κάτι που δε σου αρέσει ή απλά έτσι το σκέφτηκες;

Just now, Giwtouli1990 είπε:

Κοριτσούδια μου καλή βδομάδα να έχουμε!! (άλλη μια βδομάδα που ΔΕΝ θα γεννήσω χαχαχα)

Δεν ένιωθα καθόλου το νινί από χθες το βράδυ και τρομοκρατήθηκα, πήγα στο νοσοκομείο για nst και υπέρηχο! Με κοίταξαν και από κάτω.. Κάνω αρκετές συσπάσεις αλλά δεν έχω καθόλου διαστολή και ο μπέμπης είναι ακόμα ψηλά... Με λίγα λόγια ΔΕΝ ΘΑ ΓΕΝΝΗΣΩ ΠΟΤΕ!!!! 

Αχχχχ άσε με αυτά έλεγα χθες στον άντρα μου... Μέχρι να γεννηθεί και να τον σφίξω στην αγκαλιά μου ΤΡΕΜΩ..... 

Εννοείται θα τον πάρεις αγκαλιά... Απλά αντιγράφεις τσιλονακι Χαχαχαχ μη σου πω ότι θα την ξεπεράσεις κιόλας

[vikib]

14 ώρες πρίν, marioula1234 είπε:

Ορκίζομαι πως δεν υπάρχει μέρα που να μην το σκεφτώ και κάθε βράδυ προσεύχομαι για εκείνο.. Παρακαλάω να ναι καλά κει που είναι και να είναι ευτυχισμένο να μην στεναχωριέται κ να μην του λείπει η μανούλα... Μην γελάσετε με τις σκέψεις που κάνω το ξέρω πως εκείνο έφυγε κ από ταν έφυγε δεν νιώθει τίποτα ούτε στεναχώρια ούτε τπτ... απλά αυτές οι σκέψεις είναι που με βασανίζουν φοβάμαι μην του λείπει η μαμά του κ στεναχωριέται κλπ κλπ κ οπως προείπα μην γελάσετε στάνταρ θα σας ακούγεται κάπως.. 

Ναι αγάπη στο πρώτο μου αγοράκι είχα ενδομητριο θάνατο στον 8ο μήνα 

Και για να αλλάξουμε λίγο το κλίμα συγνώμη αν σας στεναχωρήσα. Κορίτσια μου πριν που ρώτησα για τα άλματα ρώτησα γτ σήμερα η μικρή κάνει μαραθώνιο θηλάσμο παίζει να θηλάζει όλη μέρα δεν νιώθω τα βυζια μου έχουν μουδιασει...τι φάση; 

Κορίτσι μου γλυκό εγω υποκλίνομαι στην δύναμη σου που παρολη την τεράστια απώλεια, κ ήσουν κ πολυ μικρη, βρήκες το θάρρος κ συνεχισες να προσπαθείς. Κ ανταμειφθηκες με την όμορφη οικογένεια σου! 

Μπορει να σου λένε ότι δ μοιάζουν αλλα να μην είναι αλήθεια. Ονειρεψου εσύ όπως θέλεις το αγγελάκι σου. Ένας κουκλος θα ήταν, βλέπω κ την μικρη που ειναι γλυκα

Κ πιστεύω ότι δ του λείπεις, γτ ειναι κοντά σου κ σας προσεχει