δυσκολες στιγμες μετα απο αποβολη

[Penny...]

αφου εχασα το μωρακι και εγω σε προχωρημενη εγκυμοσυνη προσπαθω μεσα απο αυτο το σαιτ να μαζευω τα κομματια μου ειμαι δυστηχως μια απο τις πολλες κοπελες και εγω που ειχα ενα ενδομητριο θανατο το μονο που μου εχει μεινει πλεον ειναι ενα γιατι ;;;; ενα αγχος φοβαμαι τοσο πολυ για το μετα σκεφτομαι τοσα πολλα μεσα στο μυαλο μου θελω απλα να ξυπνησω και να ειναι ολα ενας εφιαλτης αλλα δυστηχως μερα με την μερα βλεπω οτι ολα ειναι ιδια 

[Κελυ 32]

1 hour ago, giotitsa είπε:

αφου εχασα το μωρακι και εγω σε προχωρημενη εγκυμοσυνη προσπαθω μεσα απο αυτο το σαιτ να μαζευω τα κομματια μου ειμαι δυστηχως μια απο τις πολλες κοπελες και εγω που ειχα ενα ενδομητριο θανατο το μονο που μου εχει μεινει πλεον ειναι ενα γιατι ;;;; ενα αγχος φοβαμαι τοσο πολυ για το μετα σκεφτομαι τοσα πολλα μεσα στο μυαλο μου θελω απλα να ξυπνησω και να ειναι ολα ενας εφιαλτης αλλα δυστηχως μερα με την μερα βλεπω οτι ολα ειναι ιδια 

Λυπαμαι παρα πολυ για την απωλεια σπυ!! Περασα τα ιδια κ εγω αλλα οχι σε τοσο προχωρημενη εγκυμοσυνη...Ηταν στην αρχη...ειχα δυο παλινδρομες συνεχομενςς μεσα σε ενα χρονο...

Η ψυχολογια μου ηταν αυτη που περιγραφεις .Ενιωθα ενα τεραστιο κενο και μου φαινοταν βουνο οτιδηποτε! Ενα ομως θα σ πω...Ζησε τον πονο σου οπως εσυ θελεις...Βιωσε τον..Μην τον πνιξεις! Αφησε τον εαυτο σου να νιωσει ελευθερα...και ο χρονος θα σου απαλυνει καθε πληγη που βλεπεις τωρα να αιμοραγει..Αυτο στο εγγυωμαι..Ο χρονος θα σε ωφελησει. Θα βγεις πιο δυνατη και θα νιωσεις οτι τα εχεις καταφερει σε λιγο καιρο.. Σημασια εχεις εσυ αυτη τη στιγμη! Να γινεις καλα...να νιωσεις γερη και δυνατη και το παιδακι θα ερθει...

Εγω ειμαξ τωρα εγκυος .μπαινω στον πεμπτο.. Περυσι μου φαινοταν βουνο. Ομως τα καταφερα! Και δεν εννοω οτι καταφερα να ξαναμεινω εγκυος..Για μενα η επιτυχια ηταν που σηκωθηκα παλι ορθια.. που ξεπερασα αυτο τον πονο και ειπα προχωραω! 

Ο χρονος θα σου δειξει τον δρομο.. θα σηκωθεις κ εσυ ξανα!!! Θα εχεις κερδισει τον πονο και τη θλιψη τοτε και θα χαμογελασεις παλι!!!!

[Penny...]

κελυ 32 ποσο χαιρομαι που ακουω οτι εισαι εγκυος κοριτσι μου παιρνω δυναμη μεσα απο εσας εδω μεσα στο σαιτ εννοειται οτι εχω στηριγμα και τον ανδρα μου ελπιζω να βρω την δυναμη να σηκωθω και εγω και να κανω μια νεα αρχη οπως εσυ αλλα τωρα το μονο που νιωθω ειναι ενα γιατι σε μενα ενα αγχος και φοβος το μονο θετικο με μενα ειναι οτι μενω ευκολα εγκυος το κακο ειναι οτι ολα ητανε ενα λαθος γιατρου ο οποιος μεσα στην μπιζα των χρηματων πηρε μια ψυχη αθωα 

[Κελυ 32]

1 hour ago, giotitsa είπε:

κελυ 32 ποσο χαιρομαι που ακουω οτι εισαι εγκυος κοριτσι μου παιρνω δυναμη μεσα απο εσας εδω μεσα στο σαιτ εννοειται οτι εχω στηριγμα και τον ανδρα μου ελπιζω να βρω την δυναμη να σηκωθω και εγω και να κανω μια νεα αρχη οπως εσυ αλλα τωρα το μονο που νιωθω ειναι ενα γιατι σε μενα ενα αγχος και φοβος το μονο θετικο με μενα ειναι οτι μενω ευκολα εγκυος το κακο ειναι οτι ολα ητανε ενα λαθος γιατρου ο οποιος μεσα στην μπιζα των χρηματων πηρε μια ψυχη αθωα 

Ολα αυτα θα περασουν..Το ξερω οτι τωρα δεν μπορεις να το δεις..Ομως ο χρονος θα σε γιατρεψει...Ολα θα γινουν πιο ομορφα!!!

[mama82]

Καλή μου giotitsa, μπορώ να καταλάβω απολυτα το κενο που νιωθεις.. είμαι και εγω μια μανουλα που είχε ενδομήτριο θάνατο στις 34 εβδομάδες.. Σε μία εγκυμοσύνη που όλα πήγαιναν τέλεια, ξαφνικά σταμάτησα να το νιώθω και απλώς πήγα γιατρό για να επιβεβαιώσει ότι η καρδούλα του είχε σταματήσει... Δεν έμαθα ποτέ το γιατί, εφόσον όλες οι εξετάσεις σε εμένα και στο μωρό ήταν καθαρες... Σχεδόν 4 χρόνια μετά, έχω ένα αγοράκι 2,5 χρονών που γεμίζει φως και χαρά τη ζωή μου και σε 3 μηνές περιμένω με χαρά τον αδερφό του Αυτό που θέλω να σου πω, και στο εγγυούμαι προσωπικά, είναι ότι ολα θα ανθίσουν ξανα!! Ξέρω ότι τώρα σου φαινεται αδύνατο, ξέρω πόσο αβάσταχτος είναι ο πόνος σου, αλλά πίστεψέ με, θα χαμογελάσεις ξανά με την καρδιά σου!! Να θυμάσαι ότι δεν είσαι μόνη σου, δυστυχώς είμαστε πολλές που βιώσαμε τέτοιες τραγικές απώλειες. Η ζωή όμως πάει μόνο μπροστά και είμαστε υποχρεωμένες να την ακολουθήσουμε.. Καλή δύναμη!!!

[island1]

Είμαστε πολλές που κουβαλάμε μια ιστορία πίσω μας..Η δική μου δε μοιάζει με τη δική σου..Πάλεψα 6 χρόνια για παιδί χωρίς να βρεθεί ποτέ η αιτία..εξετάσεις χειρουργεία κ ένα σώμα σουρωτηρι από ενέσεις...4 εξωσωματικές..η πρώτη μηδέν η δεύτερη θετική ως την 9 βδομάδα η τρίτη θετική δίδυμα ως την 8,5.. δεν ξέρω πως πήγαινα για αποξεση..από ένα σημείο κ μετά νομίζω σταμάτησα να νιώθω..ως που στην 4 ήρθε η κόρη μου..μια κύηση με μόλις 30% πιθανότητες λόγω απίστευτων αιμορραγιών...κι όμως ήρθε..σήμερα θυμάμαι χωρίς να πονάω..δεν ρωτάω το Θεό γιατί..ούτε τότε ρωτούσα..σφίξει τα δόντια κ πες θεέ μου γεννηθήτω το θέλημά σου..εσύ ξέρεις πότε...θα ρθει το μωρό σου..θέλει υπομονή κ κυρίως μην κοιτάς πίσω..

[asterakia2018]

Καλημέρα και καλή Κυριακή σε όλες. Σας διαβάζω πολύ καιρό, χρόνια θα έλεγα, και αν και δε συνηθίζω να συμμετέχω ενεργά στα  fora , όμως αυτέ τις μέρες  αισθάνομαι πως κανείς άλλος δε μπορεί να με καταλάβει περισσότερο από γυναίκες που έχουν βιώσει παρόμοιες καταστάσεις. Ας πάρω τα πράγματα από την αρχή. Είμαι 39,5 ετών , παντρεμένη 8 χρόνια και τα τελευταία 5 προσπαθούμε να αποκτήσουμε παιδάκι. Έχω στο ενεργητικό μου 5 κυήσεις αλλά άδεια αγκαλιά. Η πρώτη εγκυμοσύνη  στα 34 ήρθε εύκολα, το θέλαμε και οι δύο πάρα πολύ, κάναμε όνειρα, μέχρι που φτάσαμε στην αυχενική διαφάνεια, ένα τεράστιο νούμερο και ξεκίνησε ο Γολγοθάς, τροφοβλάστη, καρύοτυπος αμφιβόλου αποτελεσματος, επαναληψη και τελικά διακοπή κύησης, με πρόκληση τοκετού στην 19η εβδόμαδα λόγω σοβαρότατης και μη αναστρέψιμης συγγενούς ανωμαλίας. Πόνος, πίκρα, απογοήτευση όμως κάποια στιγμή στέκεσαι στα πόδια σου και προσπαθείς ξανά. Περίπου μετά από 2 χρόνια ξανά καθυστέρηση, όμως το ένστικτο με κρατά πολύ συγκρατημένη, η χοριακή σχετικά χαμηλή και πριν καν τον πρώτο υπερηχο καφέ εκκρίσεις. Και φτάνουμε στην 6η περίπου εβδομάδα όπου στον υπέρηχο δεν απεικονίζεται τίποτα. Για να μην μακρηγορώ, εξωμήτριος κύηση, που ευτυχώς παλλινδρόμησε και δεν χρειάστηκε να παρέμβουμε παρά μόνο παρακολουθώντας  τη χοριακή έως ότου μηδενίστηκε. Κλάμα, στενοχώρια αλλά και ανακούφιση που αποφύγαμε τα χειρότερα. Μετά από αυτό κάναμε και τις απαραίτητες εξετάσεις , καλλιέργειες, σαλπιγγογραφία  κλπ, όλα μια χαρά. Ανασυντασσόμαστε και ξαναπροσπαθούμε. 1,5 χρόνο μετά το πολυπόθητο θετικό τεστ δεν έχει έρθει και εγώ κυρίως έχοντας τος αγχος της ηλικίας(ήμουν σχέδον 37) παίρνω την απόφαση να απευθυνθούμε  σε ένα γιατρό υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Πράγματι, το κάνουμε και σχεδόν αμέσως κάνουμε σπερματέγχυση που φυσικά αποτυγχάνει, γιατί παρά το ότι εκείνη την ημέρα  το σπέρμα μετά την ενεργοποίηση ήταν όχι απλά ακατάλληλο, αλλά τραγικό -κάτι που ποτέ ως τότε δεν ίσχυε, τα σπερμοδιαγραμματα ήταν όχι τέλεια, αλλά εντός φυσιολογικών τιμών, ικανοποιητικά(ολιγοασθενοσπεριά μας το χαρακτήρισαν αργότερα)- και ο γιατρός ενώ το επισημαίνει, προχωρά τη διαδικασία, ενώ αν ήταν σωστός θα την ακύρωνε, αλλά βλέπετε η αμοιβή ήταν ιδιαίτερα υψηλή (450). Τέλος πάντων, τον Οκτώβριο του 2016 προχωράμε στην 1η προσπάθεια εξωσωματικής, παίρνουμε 5 ωάρια κατάλληλα για γονιμοποίηση, προχωρούν δύο, μεταφέρονται και 11 μέρες μετά μας δίνουν θετική χοριακή η οποία αυξανόταν με ικανοποιητικό ρυθμό αλλά τελικά ήταν ανεμβρυική κύηση. Για μια ακόμη φορά -τυχερή μέσα στην ατυχία μου- δε χρειάζομαι απόξεση, γίνεται αυτόματη τελεία αποβολή του σάκου οπότε μαζεύω σιγά σιγά τα κομμάτια μου και σκέφτομαι το επόμενο βήμα. Πριν την εξωσωματική, έχω κάνει  έλεγχο θρομβοφιλίας, κυστικής ίνωσης, καλλιέργεια κολπικου και σπερματος , καρύοτυπο ζεύγους για να εχουμε καλύψει όλες τις δυνατές  παραμέτρους και είναι όλα καλά. Μετά την αποτυχία κάνω πλήρη ορμονολογικό, ανοσολογικό, αιματολογικό έλεγχο, ΝΚ cells, υστεροσκόπηση.και όλα είναι σε φυσιολογικά πλαίσια. Να επισημάνω ότι ο "εξωσωματικός"αυτός, ενώ είχαμε δει ενδομητριο σάκο, κενό βέβαια, επέμενε ότι υπάρχει και 2ος εκτός μήτρας και με πίεζε ότι πρέπει να προβούμε σε λαπαροσκόπηση, κατι που φυσικά δεν έκανα. . Έχοντας φτάσει καλοκαίρι του 2017 αποφασίζω για λόγους που δεν έχουν να κάνουν τόσο με την ιατρική του ικανότητα αλλά με το ότι βλέπει τους ασθενείς του ως πορτοφόλι, να αλλάξω γιατρό εξωσωματικό και κέντρο και απευθύνομαι σε έναν άλλο που μου συστήνει η γυναικολόγος που με παρακολουθεί και την οποία εμπιστεύομαι. Πράγματι,περίπου  ένα χρόνο μετά προβαίνουμε σε 2η διέγερση παίρνουμε 8 ώριμα ωάρια, γονιμοποιούνται  5 ,δυστυχώς προχωρούν πάλι μόνο 2 άριστα όμως και καταψύχονται για να μεταφερθούν σε επόμενο κύκλο όπως ήδη είχαμε πει προκειμενου ο οργανισμός να είναι ήρεμος και να μιμηθούμε όσο είναι εφικτό τη φύση. Πράγματι, η εμβρυομεταφορά γίνεται τον 1ο /2018( τα εμβρυάκια μου όπως μπήκαν κατάψυξη έτσι βγήκαν, χωρίς να χάσουν κανένα κύτταρο), δυστυχώς εν μέσω οικογενειακών καταστάσεων που δεν ευνοούσαν την ηρεμία μας, την ημέρα της εμβρυομεταφοράς, χάσαμε αιφνιδίως τον πεθερό μου, παρόλα αυτά επιτυγχάνεται εμφύτευση όμως  κύηση καταλήγει σε βιοχημική. Κλάμα οδυρμός και πάλι αισιοδοξία και ανασύνταξη δυνάμεων. Και φτάνουμε μέσα Ιουνίου όπου μαζεύω ξανά εξετάσεις και δικαιολογητικά για την επιτροπή για να μας εγκρίνει φαρμακα για 3η και 4η προσπάθεια. Και η χοριακή, αντί για 0,1, 4 μέρες πριν την περίοδο είναι 24. Το απρόσμενο θαύμα έγινε, μετά από 3 χρόνια φυσιολογική σύλληψη, συμπτώματα ζαλάδες κλπ....δεν ήρθε όμως για να μείνει, η χοριακή δεν αυξανόταν με ικανοποιητικό ρυθμό, ο φόβος εξωμητρίου ξανά στο προσκήνιο, ώσπου στην 6η εβδομάδα βλέπουμε ενδομήτριο σάκο που δυστυχώς έως και χθες 8η εβδομάδα που περιμέναμε μήπως και ήταν καθυστερημένη σύλληψη  παρέμεινε κενός χωρίς κανένα ίχνος  εμβρυικών στοιχείων. Τωρα περιμένουμε λίγο μήπως αποβληθεί μόνος του ή θα χρειαστεί να γίνει απόξεση. Συγγνώμη για το σεντόνι. Ξέρω  ότι υπάρχουν και πολύ χειρότερα και δυσκολότερα, όμως υπάρχουν και καλύτερα. Δεν θέλω παρηγοριά θέλω,  να μαθω τι φταίει, δεν μπορεί όλα να είναι τυχαία ή να τα ρίχνουμε στην ηλικία. Γυναίκες πολύ μεγαλύτερες κυοφορούν και γεννούν γερά μωρά. Εμείς δεν θα τα καταφέρουμε ποτε; Και πάλι σας ζητώ συγγνώμη.

[Smile89]

πρίν από 52 λεπτά , asterakia2018 είπε:

Καλημέρα και καλή Κυριακή σε όλες. Σας διαβάζω πολύ καιρό, χρόνια θα έλεγα, και αν και δε συνηθίζω να συμμετέχω ενεργά στα  fora , όμως αυτέ τις μέρες  αισθάνομαι πως κανείς άλλος δε μπορεί να με καταλάβει περισσότερο από γυναίκες που έχουν βιώσει παρόμοιες καταστάσεις. Ας πάρω τα πράγματα από την αρχή. Είμαι 39,5 ετών , παντρεμένη 8 χρόνια και τα τελευταία 5 προσπαθούμε να αποκτήσουμε παιδάκι. Έχω στο ενεργητικό μου 5 κυήσεις αλλά άδεια αγκαλιά. Η πρώτη εγκυμοσύνη  στα 34 ήρθε εύκολα, το θέλαμε και οι δύο πάρα πολύ, κάναμε όνειρα, μέχρι που φτάσαμε στην αυχενική διαφάνεια, ένα τεράστιο νούμερο και ξεκίνησε ο Γολγοθάς, τροφοβλάστη, καρύοτυπος αμφιβόλου αποτελεσματος, επαναληψη και τελικά διακοπή κύησης, με πρόκληση τοκετού στην 19η εβδόμαδα λόγω σοβαρότατης και μη αναστρέψιμης συγγενούς ανωμαλίας. Πόνος, πίκρα, απογοήτευση όμως κάποια στιγμή στέκεσαι στα πόδια σου και προσπαθείς ξανά. Περίπου μετά από 2 χρόνια ξανά καθυστέρηση, όμως το ένστικτο με κρατά πολύ συγκρατημένη, η χοριακή σχετικά χαμηλή και πριν καν τον πρώτο υπερηχο καφέ εκκρίσεις. Και φτάνουμε στην 6η περίπου εβδομάδα όπου στον υπέρηχο δεν απεικονίζεται τίποτα. Για να μην μακρηγορώ, εξωμήτριος κύηση, που ευτυχώς παλλινδρόμησε και δεν χρειάστηκε να παρέμβουμε παρά μόνο παρακολουθώντας  τη χοριακή έως ότου μηδενίστηκε. Κλάμα, στενοχώρια αλλά και ανακούφιση που αποφύγαμε τα χειρότερα. Μετά από αυτό κάναμε και τις απαραίτητες εξετάσεις , καλλιέργειες, σαλπιγγογραφία  κλπ, όλα μια χαρά. Ανασυντασσόμαστε και ξαναπροσπαθούμε. 1,5 χρόνο μετά το πολυπόθητο θετικό τεστ δεν έχει έρθει και εγώ κυρίως έχοντας τος αγχος της ηλικίας(ήμουν σχέδον 37) παίρνω την απόφαση να απευθυνθούμε  σε ένα γιατρό υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Πράγματι, το κάνουμε και σχεδόν αμέσως κάνουμε σπερματέγχυση που φυσικά αποτυγχάνει, γιατί παρά το ότι εκείνη την ημέρα  το σπέρμα μετά την ενεργοποίηση ήταν όχι απλά ακατάλληλο, αλλά τραγικό -κάτι που ποτέ ως τότε δεν ίσχυε, τα σπερμοδιαγραμματα ήταν όχι τέλεια, αλλά εντός φυσιολογικών τιμών, ικανοποιητικά(ολιγοασθενοσπεριά μας το χαρακτήρισαν αργότερα)- και ο γιατρός ενώ το επισημαίνει, προχωρά τη διαδικασία, ενώ αν ήταν σωστός θα την ακύρωνε, αλλά βλέπετε η αμοιβή ήταν ιδιαίτερα υψηλή (450). Τέλος πάντων, τον Οκτώβριο του 2016 προχωράμε στην 1η προσπάθεια εξωσωματικής, παίρνουμε 5 ωάρια κατάλληλα για γονιμοποίηση, προχωρούν δύο, μεταφέρονται και 11 μέρες μετά μας δίνουν θετική χοριακή η οποία αυξανόταν με ικανοποιητικό ρυθμό αλλά τελικά ήταν ανεμβρυική κύηση. Για μια ακόμη φορά -τυχερή μέσα στην ατυχία μου- δε χρειάζομαι απόξεση, γίνεται αυτόματη τελεία αποβολή του σάκου οπότε μαζεύω σιγά σιγά τα κομμάτια μου και σκέφτομαι το επόμενο βήμα. Πριν την εξωσωματική, έχω κάνει  έλεγχο θρομβοφιλίας, κυστικής ίνωσης, καλλιέργεια κολπικου και σπερματος , καρύοτυπο ζεύγους για να εχουμε καλύψει όλες τις δυνατές  παραμέτρους και είναι όλα καλά. Μετά την αποτυχία κάνω πλήρη ορμονολογικό, ανοσολογικό, αιματολογικό έλεγχο, ΝΚ cells, υστεροσκόπηση.και όλα είναι σε φυσιολογικά πλαίσια. Να επισημάνω ότι ο "εξωσωματικός"αυτός, ενώ είχαμε δει ενδομητριο σάκο, κενό βέβαια, επέμενε ότι υπάρχει και 2ος εκτός μήτρας και με πίεζε ότι πρέπει να προβούμε σε λαπαροσκόπηση, κατι που φυσικά δεν έκανα. . Έχοντας φτάσει καλοκαίρι του 2017 αποφασίζω για λόγους που δεν έχουν να κάνουν τόσο με την ιατρική του ικανότητα αλλά με το ότι βλέπει τους ασθενείς του ως πορτοφόλι, να αλλάξω γιατρό εξωσωματικό και κέντρο και απευθύνομαι σε έναν άλλο που μου συστήνει η γυναικολόγος που με παρακολουθεί και την οποία εμπιστεύομαι. Πράγματι,περίπου  ένα χρόνο μετά προβαίνουμε σε 2η διέγερση παίρνουμε 8 ώριμα ωάρια, γονιμοποιούνται  5 ,δυστυχώς προχωρούν πάλι μόνο 2 άριστα όμως και καταψύχονται για να μεταφερθούν σε επόμενο κύκλο όπως ήδη είχαμε πει προκειμενου ο οργανισμός να είναι ήρεμος και να μιμηθούμε όσο είναι εφικτό τη φύση. Πράγματι, η εμβρυομεταφορά γίνεται τον 1ο /2018( τα εμβρυάκια μου όπως μπήκαν κατάψυξη έτσι βγήκαν, χωρίς να χάσουν κανένα κύτταρο), δυστυχώς εν μέσω οικογενειακών καταστάσεων που δεν ευνοούσαν την ηρεμία μας, την ημέρα της εμβρυομεταφοράς, χάσαμε αιφνιδίως τον πεθερό μου, παρόλα αυτά επιτυγχάνεται εμφύτευση όμως  κύηση καταλήγει σε βιοχημική. Κλάμα οδυρμός και πάλι αισιοδοξία και ανασύνταξη δυνάμεων. Και φτάνουμε μέσα Ιουνίου όπου μαζεύω ξανά εξετάσεις και δικαιολογητικά για την επιτροπή για να μας εγκρίνει φαρμακα για 3η και 4η προσπάθεια. Και η χοριακή, αντί για 0,1, 4 μέρες πριν την περίοδο είναι 24. Το απρόσμενο θαύμα έγινε, μετά από 3 χρόνια φυσιολογική σύλληψη, συμπτώματα ζαλάδες κλπ....δεν ήρθε όμως για να μείνει, η χοριακή δεν αυξανόταν με ικανοποιητικό ρυθμό, ο φόβος εξωμητρίου ξανά στο προσκήνιο, ώσπου στην 6η εβδομάδα βλέπουμε ενδομήτριο σάκο που δυστυχώς έως και χθες 8η εβδομάδα που περιμέναμε μήπως και ήταν καθυστερημένη σύλληψη  παρέμεινε κενός χωρίς κανένα ίχνος  εμβρυικών στοιχείων. Τωρα περιμένουμε λίγο μήπως αποβληθεί μόνος του ή θα χρειαστεί να γίνει απόξεση. Συγγνώμη για το σεντόνι. Ξέρω  ότι υπάρχουν και πολύ χειρότερα και δυσκολότερα, όμως υπάρχουν και καλύτερα. Δεν θέλω παρηγοριά θέλω,  να μαθω τι φταίει, δεν μπορεί όλα να είναι τυχαία ή να τα ρίχνουμε στην ηλικία. Γυναίκες πολύ μεγαλύτερες κυοφορούν και γεννούν γερά μωρά. Εμείς δεν θα τα καταφέρουμε ποτε; Και πάλι σας ζητώ συγγνώμη.

Μακαρι να μπορουσα να σου δώσω μια απαντηση, ειλικρινά δεν μπορώ να σου πω τίποτα. Μονο οτι θαυμαζω την δύναμη που κρύβεις μέσα σου κ οτι εύχομαι να γίνει το θαύμα κ για σένα. 

[Κελυ 32]

15 ώρες πρίν, island1 είπε:

Είμαστε πολλές που κουβαλάμε μια ιστορία πίσω μας..Η δική μου δε μοιάζει με τη δική σου..Πάλεψα 6 χρόνια για παιδί χωρίς να βρεθεί ποτέ η αιτία..εξετάσεις χειρουργεία κ ένα σώμα σουρωτηρι από ενέσεις...4 εξωσωματικές..η πρώτη μηδέν η δεύτερη θετική ως την 9 βδομάδα η τρίτη θετική δίδυμα ως την 8,5.. δεν ξέρω πως πήγαινα για αποξεση..από ένα σημείο κ μετά νομίζω σταμάτησα να νιώθω..ως που στην 4 ήρθε η κόρη μου..μια κύηση με μόλις 30% πιθανότητες λόγω απίστευτων αιμορραγιών...κι όμως ήρθε..σήμερα θυμάμαι χωρίς να πονάω..δεν ρωτάω το Θεό γιατί..ούτε τότε ρωτούσα..σφίξει τα δόντια κ πες θεέ μου γεννηθήτω το θέλημά σου..εσύ ξέρεις πότε...θα ρθει το μωρό σου..θέλει υπομονή κ κυρίως μην κοιτάς πίσω..

Με συγκινησες παρα πολυ!!! Ετσι ειναι ..θελει υπομονη και πιστη!!! Να χαιρεσαι την κορουλα σου!!

[Nansy29]

3 ώρες πρίν, asterakia2018 είπε:

Καλημέρα και καλή Κυριακή σε όλες. Σας διαβάζω πολύ καιρό, χρόνια θα έλεγα, και αν και δε συνηθίζω να συμμετέχω ενεργά στα  fora , όμως αυτέ τις μέρες  αισθάνομαι πως κανείς άλλος δε μπορεί να με καταλάβει περισσότερο από γυναίκες που έχουν βιώσει παρόμοιες καταστάσεις. Ας πάρω τα πράγματα από την αρχή. Είμαι 39,5 ετών , παντρεμένη 8 χρόνια και τα τελευταία 5 προσπαθούμε να αποκτήσουμε παιδάκι. Έχω στο ενεργητικό μου 5 κυήσεις αλλά άδεια αγκαλιά. Η πρώτη εγκυμοσύνη  στα 34 ήρθε εύκολα, το θέλαμε και οι δύο πάρα πολύ, κάναμε όνειρα, μέχρι που φτάσαμε στην αυχενική διαφάνεια, ένα τεράστιο νούμερο και ξεκίνησε ο Γολγοθάς, τροφοβλάστη, καρύοτυπος αμφιβόλου αποτελεσματος, επαναληψη και τελικά διακοπή κύησης, με πρόκληση τοκετού στην 19η εβδόμαδα λόγω σοβαρότατης και μη αναστρέψιμης συγγενούς ανωμαλίας. Πόνος, πίκρα, απογοήτευση όμως κάποια στιγμή στέκεσαι στα πόδια σου και προσπαθείς ξανά. Περίπου μετά από 2 χρόνια ξανά καθυστέρηση, όμως το ένστικτο με κρατά πολύ συγκρατημένη, η χοριακή σχετικά χαμηλή και πριν καν τον πρώτο υπερηχο καφέ εκκρίσεις. Και φτάνουμε στην 6η περίπου εβδομάδα όπου στον υπέρηχο δεν απεικονίζεται τίποτα. Για να μην μακρηγορώ, εξωμήτριος κύηση, που ευτυχώς παλλινδρόμησε και δεν χρειάστηκε να παρέμβουμε παρά μόνο παρακολουθώντας  τη χοριακή έως ότου μηδενίστηκε. Κλάμα, στενοχώρια αλλά και ανακούφιση που αποφύγαμε τα χειρότερα. Μετά από αυτό κάναμε και τις απαραίτητες εξετάσεις , καλλιέργειες, σαλπιγγογραφία  κλπ, όλα μια χαρά. Ανασυντασσόμαστε και ξαναπροσπαθούμε. 1,5 χρόνο μετά το πολυπόθητο θετικό τεστ δεν έχει έρθει και εγώ κυρίως έχοντας τος αγχος της ηλικίας(ήμουν σχέδον 37) παίρνω την απόφαση να απευθυνθούμε  σε ένα γιατρό υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Πράγματι, το κάνουμε και σχεδόν αμέσως κάνουμε σπερματέγχυση που φυσικά αποτυγχάνει, γιατί παρά το ότι εκείνη την ημέρα  το σπέρμα μετά την ενεργοποίηση ήταν όχι απλά ακατάλληλο, αλλά τραγικό -κάτι που ποτέ ως τότε δεν ίσχυε, τα σπερμοδιαγραμματα ήταν όχι τέλεια, αλλά εντός φυσιολογικών τιμών, ικανοποιητικά(ολιγοασθενοσπεριά μας το χαρακτήρισαν αργότερα)- και ο γιατρός ενώ το επισημαίνει, προχωρά τη διαδικασία, ενώ αν ήταν σωστός θα την ακύρωνε, αλλά βλέπετε η αμοιβή ήταν ιδιαίτερα υψηλή (450). Τέλος πάντων, τον Οκτώβριο του 2016 προχωράμε στην 1η προσπάθεια εξωσωματικής, παίρνουμε 5 ωάρια κατάλληλα για γονιμοποίηση, προχωρούν δύο, μεταφέρονται και 11 μέρες μετά μας δίνουν θετική χοριακή η οποία αυξανόταν με ικανοποιητικό ρυθμό αλλά τελικά ήταν ανεμβρυική κύηση. Για μια ακόμη φορά -τυχερή μέσα στην ατυχία μου- δε χρειάζομαι απόξεση, γίνεται αυτόματη τελεία αποβολή του σάκου οπότε μαζεύω σιγά σιγά τα κομμάτια μου και σκέφτομαι το επόμενο βήμα. Πριν την εξωσωματική, έχω κάνει  έλεγχο θρομβοφιλίας, κυστικής ίνωσης, καλλιέργεια κολπικου και σπερματος , καρύοτυπο ζεύγους για να εχουμε καλύψει όλες τις δυνατές  παραμέτρους και είναι όλα καλά. Μετά την αποτυχία κάνω πλήρη ορμονολογικό, ανοσολογικό, αιματολογικό έλεγχο, ΝΚ cells, υστεροσκόπηση.και όλα είναι σε φυσιολογικά πλαίσια. Να επισημάνω ότι ο "εξωσωματικός"αυτός, ενώ είχαμε δει ενδομητριο σάκο, κενό βέβαια, επέμενε ότι υπάρχει και 2ος εκτός μήτρας και με πίεζε ότι πρέπει να προβούμε σε λαπαροσκόπηση, κατι που φυσικά δεν έκανα. . Έχοντας φτάσει καλοκαίρι του 2017 αποφασίζω για λόγους που δεν έχουν να κάνουν τόσο με την ιατρική του ικανότητα αλλά με το ότι βλέπει τους ασθενείς του ως πορτοφόλι, να αλλάξω γιατρό εξωσωματικό και κέντρο και απευθύνομαι σε έναν άλλο που μου συστήνει η γυναικολόγος που με παρακολουθεί και την οποία εμπιστεύομαι. Πράγματι,περίπου  ένα χρόνο μετά προβαίνουμε σε 2η διέγερση παίρνουμε 8 ώριμα ωάρια, γονιμοποιούνται  5 ,δυστυχώς προχωρούν πάλι μόνο 2 άριστα όμως και καταψύχονται για να μεταφερθούν σε επόμενο κύκλο όπως ήδη είχαμε πει προκειμενου ο οργανισμός να είναι ήρεμος και να μιμηθούμε όσο είναι εφικτό τη φύση. Πράγματι, η εμβρυομεταφορά γίνεται τον 1ο /2018( τα εμβρυάκια μου όπως μπήκαν κατάψυξη έτσι βγήκαν, χωρίς να χάσουν κανένα κύτταρο), δυστυχώς εν μέσω οικογενειακών καταστάσεων που δεν ευνοούσαν την ηρεμία μας, την ημέρα της εμβρυομεταφοράς, χάσαμε αιφνιδίως τον πεθερό μου, παρόλα αυτά επιτυγχάνεται εμφύτευση όμως  κύηση καταλήγει σε βιοχημική. Κλάμα οδυρμός και πάλι αισιοδοξία και ανασύνταξη δυνάμεων. Και φτάνουμε μέσα Ιουνίου όπου μαζεύω ξανά εξετάσεις και δικαιολογητικά για την επιτροπή για να μας εγκρίνει φαρμακα για 3η και 4η προσπάθεια. Και η χοριακή, αντί για 0,1, 4 μέρες πριν την περίοδο είναι 24. Το απρόσμενο θαύμα έγινε, μετά από 3 χρόνια φυσιολογική σύλληψη, συμπτώματα ζαλάδες κλπ....δεν ήρθε όμως για να μείνει, η χοριακή δεν αυξανόταν με ικανοποιητικό ρυθμό, ο φόβος εξωμητρίου ξανά στο προσκήνιο, ώσπου στην 6η εβδομάδα βλέπουμε ενδομήτριο σάκο που δυστυχώς έως και χθες 8η εβδομάδα που περιμέναμε μήπως και ήταν καθυστερημένη σύλληψη  παρέμεινε κενός χωρίς κανένα ίχνος  εμβρυικών στοιχείων. Τωρα περιμένουμε λίγο μήπως αποβληθεί μόνος του ή θα χρειαστεί να γίνει απόξεση. Συγγνώμη για το σεντόνι. Ξέρω  ότι υπάρχουν και πολύ χειρότερα και δυσκολότερα, όμως υπάρχουν και καλύτερα. Δεν θέλω παρηγοριά θέλω,  να μαθω τι φταίει, δεν μπορεί όλα να είναι τυχαία ή να τα ρίχνουμε στην ηλικία. Γυναίκες πολύ μεγαλύτερες κυοφορούν και γεννούν γερά μωρά. Εμείς δεν θα τα καταφέρουμε ποτε; Και πάλι σας ζητώ συγγνώμη.

Κορίτσι μου λυπάμαι πολύ για την απίστευτη ταλαιπωρία. Έχουμε παρόμοιο ιστορικό..4 αποτυχημένες εγκυμοσύνες..όλες με φυσιολογική σύλληψη όμως . 

Οπότε καταλαβαίνω απόλυτα πως νιώθεις και την απογοήτευση σου 

Δεν νομίζω ότι οι εξωσωματικες βοηθάνε στην περίπτωση σου.πρεπει να εντοπίσεις τον λόγο που οδηγεί σε αποβολές πρώτα.

Έχεις κάνει εξέταση σε κάποιο από τα έμβρυα να δεις τι ειχαν; έχετε κάνει εκτός από απλό καρυοτυπο ζεύγους μοριακο καρυοτυπο που εντοπίζει περισσότερες μεταλλαξεις;

Επίσης δεν αναφέρεις να έχεις κάνει καμπύλη ζάχαρου και ινσουλίνης . Πολύ σημαντικό για καθεξιν αποβολές.. θέλει τμήμα καθεξιν αποβολων ίσως έχεις ήδη πάει 

Εγώ νομίζω υπάρχει αιτία που δεν έχει εντοπιστεί .

Σε εμάς έχουν βρεθεί πολλοί παράγοντες που πιθανόν φταίνε..θα το δούμε στην επόμενη εγκυμοσύνη..

Μακάρι να τα καταφέρουμε κορίτσι μου.ευχομαι ολοψυχα η επόμενη εγκυμοσύνη σου να πάει τέλεια!

[asterakia2018]

Nancy29, λυπάμαι πολύ που κι εσύ έχεις ταλαιπωρηθεί τόσο, εύχομαι από καρδιάς να τα καταφέρεις σύντομα, όπως και όλες οι γυναίκες που επιθυμούν να αποκτήσουν παιδάκι. Αναφορικά με τις εξετάσεις που λες, έχουμε κάνει τον μοριακό καρυότυπο ζεύγους,έχω επισκεφτεί τμήμα καθ'εξιν αποβολών, το γνωστό δημόσιου νοσοκομείου όπου δεν ασχολήθηκαν καν με καμπύλες σακχάρου και ινσουλίνης -αν και επίμονα ανέφερα δύο και τρεις φορές να ερευνήσουμε και αυτό τον παράγοντα-, εστίασαν στο γνωστό ανοσολογικό και αιματολογικό έλεγχο που βγήκε αρνητικός. Εντούτοις με δική μου πρωτοβουλία επισκέφθηκα και 2ο αιματολόγο καθώς και ενδοκρινολόγο αναπαραγωγής, η οποία με υπέβαλε σε θεραπεία με Τ4 για να κατεβάσουμε την TSH κάτω από δύο (έχω θυροειδίτιδα και πολλαπλά οζίδια, χωρίς όμως να έχουν επηρεαστεί εκτός ορίων οι ορμόνες) και κάναμε και καμπύλη σακχάρου και ινσουλίνης όπου εντοπίστηκε πολύ μικρή αντίσταση στην ινσουλίνη την οποία ελέγξαμε με φαρμακευτική αγωγή και διατροφή -και όλα αυτά καθ' υπερβολίν όπως λένε οι γιατροί-. Αρχές Απρίλη που έκανα έναν έλεγχο οι τιμές ήταν άψογες. Τι να πώ, πραγματικά δεν ξέρω τι άλλο να ψάξω. Ωρες ώρες εύχομαι, να βρίσκαμε έν πρόβλημα γιατί τουλάχιστον θα ήξερα τι να αντιμετωπίσω. Όσο για καρυότυπο εμβρύων πλην της πρώτης κύησης, δεν είχαμε δυνατοτήτα να κάνουμε καθώς οι 2 ήταν αυτόματες αποβολές και η επόμενη βιοχημική.

[ΜαΣτ]

Κορίτσια μου τι ταλαιπωρία έχετε τραβήξει όλες σας?? Μπράβο για τη δύναμη σας παίρνω κουράγιο που τα διαβάζω γτ εγώ είμαι στην αρχή, βέβαια δεν έχω μείνει ποτέ φυσιολογικά κ έκανα την πρώτη εξωσωματική με θετική χοριακη κ τώρα στην 6η εβδομάδα είδα αίμα. Μου φαίνεται βουνό το τι θα κάνω τελικά κ ανοίγω κ βλέπω ότι εσείς έχετε ανέβει ίσαμε 10 βουνά! Σας θαυμάζω κ εύχομαι να έρθει τόσο μα τόσο εύκολα σε όλες που να απορούμε όλες μαζί.. 

Να ρωτήσω γτ εγώ δεν έχω κάνει καρυοτυπο κ όλα τα υπόλοιπα που λέτε. Έχω ψάξει θυρεοειδη δεν έχω άλλα μου το κατέβασαν κάτω από 2 κ άλλες εξετάσεις όλες καλές.ανοσολογικες έχω κάνει νομίζω αν θυμάμαι καλά αλλά μέχρι εκεί. 

[Nansy29]

On 9/7/2018 at 2:17 ΜΜ, ΜαΣτ είπε:

Κορίτσια μου τι ταλαιπωρία έχετε τραβήξει όλες σας?? Μπράβο για τη δύναμη σας παίρνω κουράγιο που τα διαβάζω γτ εγώ είμαι στην αρχή, βέβαια δεν έχω μείνει ποτέ φυσιολογικά κ έκανα την πρώτη εξωσωματική με θετική χοριακη κ τώρα στην 6η εβδομάδα είδα αίμα. Μου φαίνεται βουνό το τι θα κάνω τελικά κ ανοίγω κ βλέπω ότι εσείς έχετε ανέβει ίσαμε 10 βουνά! Σας θαυμάζω κ εύχομαι να έρθει τόσο μα τόσο εύκολα σε όλες που να απορούμε όλες μαζί.. 

Να ρωτήσω γτ εγώ δεν έχω κάνει καρυοτυπο κ όλα τα υπόλοιπα που λέτε. Έχω ψάξει θυρεοειδη δεν έχω άλλα μου το κατέβασαν κάτω από 2 κ άλλες εξετάσεις όλες καλές.ανοσολογικες έχω κάνει νομίζω αν θυμάμαι καλά αλλά μέχρι εκεί. 

Κορίτσι μου με το καλό το μωράκι σου!το ότι είδες αιμα δεν σημαίνει κάτι ακολούθησε τις οδηγίες του γιατρού σου,ξεκούραση κλπ. 

Αυτές τις εξετάσεις που κάναμε εμείς είναι λόγω καθεξιν  αποβολων εννοείται πως δεν χρειάζονται όλα αυτά σε σένα.ρυθμισε το θυρεοειδή σου τσέκαρε και το ζάχαρο ότι είναι οκ και είσαι εντάξει.εμεις είμαστε ειδική περίπτωση!!

Να πάνε ολα καλά σου ευχομαι!

[island1]

On 8/7/2018 at 11:57 ΠΜ, asterakia2018 είπε:

Καλημέρα και καλή Κυριακή σε όλες. Σας διαβάζω πολύ καιρό, χρόνια θα έλεγα, και αν και δε συνηθίζω να συμμετέχω ενεργά στα  fora , όμως αυτέ τις μέρες  αισθάνομαι πως κανείς άλλος δε μπορεί να με καταλάβει περισσότερο από γυναίκες που έχουν βιώσει παρόμοιες καταστάσεις. Ας πάρω τα πράγματα από την αρχή. Είμαι 39,5 ετών , παντρεμένη 8 χρόνια και τα τελευταία 5 προσπαθούμε να αποκτήσουμε παιδάκι. Έχω στο ενεργητικό μου 5 κυήσεις αλλά άδεια αγκαλιά. Η πρώτη εγκυμοσύνη  στα 34 ήρθε εύκολα, το θέλαμε και οι δύο πάρα πολύ, κάναμε όνειρα, μέχρι που φτάσαμε στην αυχενική διαφάνεια, ένα τεράστιο νούμερο και ξεκίνησε ο Γολγοθάς, τροφοβλάστη, καρύοτυπος αμφιβόλου αποτελεσματος, επαναληψη και τελικά διακοπή κύησης, με πρόκληση τοκετού στην 19η εβδόμαδα λόγω σοβαρότατης και μη αναστρέψιμης συγγενούς ανωμαλίας. Πόνος, πίκρα, απογοήτευση όμως κάποια στιγμή στέκεσαι στα πόδια σου και προσπαθείς ξανά. Περίπου μετά από 2 χρόνια ξανά καθυστέρηση, όμως το ένστικτο με κρατά πολύ συγκρατημένη, η χοριακή σχετικά χαμηλή και πριν καν τον πρώτο υπερηχο καφέ εκκρίσεις. Και φτάνουμε στην 6η περίπου εβδομάδα όπου στον υπέρηχο δεν απεικονίζεται τίποτα. Για να μην μακρηγορώ, εξωμήτριος κύηση, που ευτυχώς παλλινδρόμησε και δεν χρειάστηκε να παρέμβουμε παρά μόνο παρακολουθώντας  τη χοριακή έως ότου μηδενίστηκε. Κλάμα, στενοχώρια αλλά και ανακούφιση που αποφύγαμε τα χειρότερα. Μετά από αυτό κάναμε και τις απαραίτητες εξετάσεις , καλλιέργειες, σαλπιγγογραφία  κλπ, όλα μια χαρά. Ανασυντασσόμαστε και ξαναπροσπαθούμε. 1,5 χρόνο μετά το πολυπόθητο θετικό τεστ δεν έχει έρθει και εγώ κυρίως έχοντας τος αγχος της ηλικίας(ήμουν σχέδον 37) παίρνω την απόφαση να απευθυνθούμε  σε ένα γιατρό υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Πράγματι, το κάνουμε και σχεδόν αμέσως κάνουμε σπερματέγχυση που φυσικά αποτυγχάνει, γιατί παρά το ότι εκείνη την ημέρα  το σπέρμα μετά την ενεργοποίηση ήταν όχι απλά ακατάλληλο, αλλά τραγικό -κάτι που ποτέ ως τότε δεν ίσχυε, τα σπερμοδιαγραμματα ήταν όχι τέλεια, αλλά εντός φυσιολογικών τιμών, ικανοποιητικά(ολιγοασθενοσπεριά μας το χαρακτήρισαν αργότερα)- και ο γιατρός ενώ το επισημαίνει, προχωρά τη διαδικασία, ενώ αν ήταν σωστός θα την ακύρωνε, αλλά βλέπετε η αμοιβή ήταν ιδιαίτερα υψηλή (450). Τέλος πάντων, τον Οκτώβριο του 2016 προχωράμε στην 1η προσπάθεια εξωσωματικής, παίρνουμε 5 ωάρια κατάλληλα για γονιμοποίηση, προχωρούν δύο, μεταφέρονται και 11 μέρες μετά μας δίνουν θετική χοριακή η οποία αυξανόταν με ικανοποιητικό ρυθμό αλλά τελικά ήταν ανεμβρυική κύηση. Για μια ακόμη φορά -τυχερή μέσα στην ατυχία μου- δε χρειάζομαι απόξεση, γίνεται αυτόματη τελεία αποβολή του σάκου οπότε μαζεύω σιγά σιγά τα κομμάτια μου και σκέφτομαι το επόμενο βήμα. Πριν την εξωσωματική, έχω κάνει  έλεγχο θρομβοφιλίας, κυστικής ίνωσης, καλλιέργεια κολπικου και σπερματος , καρύοτυπο ζεύγους για να εχουμε καλύψει όλες τις δυνατές  παραμέτρους και είναι όλα καλά. Μετά την αποτυχία κάνω πλήρη ορμονολογικό, ανοσολογικό, αιματολογικό έλεγχο, ΝΚ cells, υστεροσκόπηση.και όλα είναι σε φυσιολογικά πλαίσια. Να επισημάνω ότι ο "εξωσωματικός"αυτός, ενώ είχαμε δει ενδομητριο σάκο, κενό βέβαια, επέμενε ότι υπάρχει και 2ος εκτός μήτρας και με πίεζε ότι πρέπει να προβούμε σε λαπαροσκόπηση, κατι που φυσικά δεν έκανα. . Έχοντας φτάσει καλοκαίρι του 2017 αποφασίζω για λόγους που δεν έχουν να κάνουν τόσο με την ιατρική του ικανότητα αλλά με το ότι βλέπει τους ασθενείς του ως πορτοφόλι, να αλλάξω γιατρό εξωσωματικό και κέντρο και απευθύνομαι σε έναν άλλο που μου συστήνει η γυναικολόγος που με παρακολουθεί και την οποία εμπιστεύομαι. Πράγματι,περίπου  ένα χρόνο μετά προβαίνουμε σε 2η διέγερση παίρνουμε 8 ώριμα ωάρια, γονιμοποιούνται  5 ,δυστυχώς προχωρούν πάλι μόνο 2 άριστα όμως και καταψύχονται για να μεταφερθούν σε επόμενο κύκλο όπως ήδη είχαμε πει προκειμενου ο οργανισμός να είναι ήρεμος και να μιμηθούμε όσο είναι εφικτό τη φύση. Πράγματι, η εμβρυομεταφορά γίνεται τον 1ο /2018( τα εμβρυάκια μου όπως μπήκαν κατάψυξη έτσι βγήκαν, χωρίς να χάσουν κανένα κύτταρο), δυστυχώς εν μέσω οικογενειακών καταστάσεων που δεν ευνοούσαν την ηρεμία μας, την ημέρα της εμβρυομεταφοράς, χάσαμε αιφνιδίως τον πεθερό μου, παρόλα αυτά επιτυγχάνεται εμφύτευση όμως  κύηση καταλήγει σε βιοχημική. Κλάμα οδυρμός και πάλι αισιοδοξία και ανασύνταξη δυνάμεων. Και φτάνουμε μέσα Ιουνίου όπου μαζεύω ξανά εξετάσεις και δικαιολογητικά για την επιτροπή για να μας εγκρίνει φαρμακα για 3η και 4η προσπάθεια. Και η χοριακή, αντί για 0,1, 4 μέρες πριν την περίοδο είναι 24. Το απρόσμενο θαύμα έγινε, μετά από 3 χρόνια φυσιολογική σύλληψη, συμπτώματα ζαλάδες κλπ....δεν ήρθε όμως για να μείνει, η χοριακή δεν αυξανόταν με ικανοποιητικό ρυθμό, ο φόβος εξωμητρίου ξανά στο προσκήνιο, ώσπου στην 6η εβδομάδα βλέπουμε ενδομήτριο σάκο που δυστυχώς έως και χθες 8η εβδομάδα που περιμέναμε μήπως και ήταν καθυστερημένη σύλληψη  παρέμεινε κενός χωρίς κανένα ίχνος  εμβρυικών στοιχείων. Τωρα περιμένουμε λίγο μήπως αποβληθεί μόνος του ή θα χρειαστεί να γίνει απόξεση. Συγγνώμη για το σεντόνι. Ξέρω  ότι υπάρχουν και πολύ χειρότερα και δυσκολότερα, όμως υπάρχουν και καλύτερα. Δεν θέλω παρηγοριά θέλω,  να μαθω τι φταίει, δεν μπορεί όλα να είναι τυχαία ή να τα ρίχνουμε στην ηλικία. Γυναίκες πολύ μεγαλύτερες κυοφορούν και γεννούν γερά μωρά. Εμείς δεν θα τα καταφέρουμε ποτε; Και πάλι σας ζητώ συγγνώμη.

Σε διαβάζω κ σφίγγει κάτι το στομάχι..περιληπτικά 4 σπέρματος γεύσεις 4 εξωσωματικές χωρίς να χει βρεθεί ως σήμερα η αιτία..

2 θετικά παλλινδρομες κ τα 2 ( η μία δίδυμα) κ στις δύο αποξεση..κ όμως ήρθε η κόρη μου..

Αυτό που μου προκαλεί η εντύπωση είναι ότι εσύ μένεις κ τα χάνεις..αφού έψαξες όλα τα αιματολογικά ανοσολογικά το θέμα λογικά δεν είναι σε σένα αλλά στα εμβρια..η πρόταση μου θα ήταν πριν κάνεις το οτιδήποτε σε σχέση με την εξωσωματική να απευθυνθείς στο χωραιμειο κ στη διευθύντρια γενετιστρια που δυστυχώς αυτή τη στιγμή δε θυμάμαι όνομα ( θα το ψάξω όμως) πήγα κ εγώ μιας κ οι απόκριες έχουν το καλό μέσα στην όλη ατυχία πόνο κτλ να στέλνεις για καρυωτυπο το ίδιο το εμβριο κ ενώ είχαμε τέλειους καρυωτυπου έριξαν χρωμοσωμιες...δεν είναι δηλαδή απόλυτο ότι αφού εσάς είναι οκ θα ναι του εμβριου.την απάντηση μπορεί να τη δώσει μόνο ο προεμφυτευτικος έλεγχος..συζήτησε μαζί της μήπως εκεί είναι το θέμα σου..εγώ πέτυχα στο Ρέα..ήμουν κ εγώ σε γιατρό όνομα( αλλά έφυγα για ψυχολογικούς λόγους) κ αναζήτησα καλό εμβριολογικου..το Ρέα έχει ένα από τα καλύτερα..εάν μπορώ να βοηθήσω κάπου πες μου..εμένα το Ρέα με έσωσε από ένα σκασμο λεφτά που θα είναι για προεμφυτευτικο ενώ δεν τον χρειάζονταν όπως φάνηκε

Το μόνο που μπορώ να σου πω εκ πείρας είναι μην κοιτάς πίσω..εξαιρετικά δύσκολα αλλά ειλικρινά εκείνος ο πόνος γιατρεύεται μόνο όταν τα καταφέρεις..δεν ωφελεί το πίσω..εγώ πήγαινα για αποξεση κ δίπλα μου περίμεναν για έκτρωση..άκουγα τις κοπέλες να μιλάνε κ έχανα την πίστη μου στο θεό..όμως ο θεός ήταν εκεί για μένα..δεν ήταν η ώρα μου..δεν έβλεπα τα βήματα του δίπλα μου( όπως διάβασα κάπου) γιατί απλά με είχε αγκαλιά..έχε πίστη όσο κι αν φαίνεται ότι σε ξέχασε ο θεός

 

[asterakia2018]

12 ώρες πρίν, island1 είπε:

Σε διαβάζω κ σφίγγει κάτι το στομάχι..περιληπτικά 4 σπέρματος γεύσεις 4 εξωσωματικές χωρίς να χει βρεθεί ως σήμερα η αιτία..

2 θετικά παλλινδρομες κ τα 2 ( η μία δίδυμα) κ στις δύο αποξεση..κ όμως ήρθε η κόρη μου..

Αυτό που μου προκαλεί η εντύπωση είναι ότι εσύ μένεις κ τα χάνεις..αφού έψαξες όλα τα αιματολογικά ανοσολογικά το θέμα λογικά δεν είναι σε σένα αλλά στα εμβρια..η πρόταση μου θα ήταν πριν κάνεις το οτιδήποτε σε σχέση με την εξωσωματική να απευθυνθείς στο χωραιμειο κ στη διευθύντρια γενετιστρια που δυστυχώς αυτή τη στιγμή δε θυμάμαι όνομα ( θα το ψάξω όμως) πήγα κ εγώ μιας κ οι απόκριες έχουν το καλό μέσα στην όλη ατυχία πόνο κτλ να στέλνεις για καρυωτυπο το ίδιο το εμβριο κ ενώ είχαμε τέλειους καρυωτυπου έριξαν χρωμοσωμιες...δεν είναι δηλαδή απόλυτο ότι αφού εσάς είναι οκ θα ναι του εμβριου.την απάντηση μπορεί να τη δώσει μόνο ο προεμφυτευτικος έλεγχος..συζήτησε μαζί της μήπως εκεί είναι το θέμα σου..εγώ πέτυχα στο Ρέα..ήμουν κ εγώ σε γιατρό όνομα( αλλά έφυγα για ψυχολογικούς λόγους) κ αναζήτησα καλό εμβριολογικου..το Ρέα έχει ένα από τα καλύτερα..εάν μπορώ να βοηθήσω κάπου πες μου..εμένα το Ρέα με έσωσε από ένα σκασμο λεφτά που θα είναι για προεμφυτευτικο ενώ δεν τον χρειάζονταν όπως φάνηκε

Το μόνο που μπορώ να σου πω εκ πείρας είναι μην κοιτάς πίσω..εξαιρετικά δύσκολα αλλά ειλικρινά εκείνος ο πόνος γιατρεύεται μόνο όταν τα καταφέρεις..δεν ωφελεί το πίσω..εγώ πήγαινα για αποξεση κ δίπλα μου περίμεναν για έκτρωση..άκουγα τις κοπέλες να μιλάνε κ έχανα την πίστη μου στο θεό..όμως ο θεός ήταν εκεί για μένα..δεν ήταν η ώρα μου..δεν έβλεπα τα βήματα του δίπλα μου( όπως διάβασα κάπου) γιατί απλά με είχε αγκαλιά..έχε πίστη όσο κι αν φαίνεται ότι σε ξέχασε ο θεός

 

Island 21, καλημέρα και να σου ζήσει το μωράκι σου! Ευχαριστώ πολύ εσένα και όλες τις κοπέλες που ασχοληθήκατε με την περίπτωσή μου, εύχομαι στο τέλος να έρθουν καλά τα πράγματα για όλες μας. Island 21,αν κατάλαβα καλά από τα γραφόμενά σου, η συμβουλή σου είναι να απευθυνθώ στο χωρέμειο για προεμφυτευτικό έλεγχο εμβρύων. Δυστυχώς, εξ όσων γνωρίζω, αυτή η διαδικασία απαιτεί έναν ικανοποιητικό αριθμό εμβρύων- εγώ έχω το πολύ τρία την 3η ημέρα όχι την 5η- και   κατά δεύτερον ο προμφυτευτικός ενδείκνυται όταν ψάχνεις για συγκεκριμένο νόσημα και όχι γενικά για χρωμοσωμικές ανωμαλίες. Δεν ξέρω, προς το παρόν δεν σκέφτομαι το παρακάτω. Ο καιρός θα δείξει. Σας ευχαριστώ πάντως και συγχωρήστε με που δεν απαντώ συντομότερα, η αλήθεια είναι ότι φορτίζομαι πολύ διαβάζοντας όλα αυτά και φέρνοντας τα και πάλι στο νου μου και δεν μου κάνει καλό. και πάλι σας ευχαριστώ!